-----------------------------
همه خبرها و ديدگاهاي سانسور شده و پشت فيلتر جمهوري اسلامي مانده را يكجا و بي درد سر در "هستي نيوز" بخوانيد... http://groups.google.com/group/hasti-news/
در نگاه اول، انتخاب آرژانتین برای همکاری با جمهوری اسلامی ایران، انتخاب عجیبی به نظر می رسد. ملت امریکای جنوبی وجه تمایز مشکوکی با دیگر ملت های آن منطقه دارد: اولین قربانی تروریسم ایران در نیمکره غربی است و از حمله به اهداف یهودی و اسراییلی در بوینس آیرس صدمه دیده است؛ حمله هایی که در سال 1992 و 1994 به وسیله تندروهای ایران تامین مالی شده بودند. با این همه امروز روابط میان آرژانتین و ایران بی تردید رو به شکوفایی است.
در دو سال گذشته، دولت چپ، رئیس جمهور آرژانتین، کریستینا فرناندز د کرشنر سنت شکنی کرده و خط آشتی جویانه ای را با ایران ترسیم کرده است. چنین چیزی در تجارت دو جانبه رو به رشد بالغ بر یک و نیم میلیارد دلار در سال 2010 بوده و همچنین موضع دیپلماتیک همسوتر بوینس آیرس با تهران به آشکار دیده می شود. برای نمونه، سپتامبر گذشته نماینده آرژانتین در سازمان ملل متحد، شیوه و عادت پیشین را شکست و در سخنرانی آتشین محمود احمدی نژاد رییس جمهور ایران در مجمع عمومی سازمان ملل نشسته باقی ماند و هماهنگ با دیگران جایگاه خود را ترک نکرد.
مقامات بوینس آیرس هنوز به طور رسمی ادعا می کنند که کشورشان هیچ علاقه ای به ارتباط نزدیک با ایران ندارد و از عهده هضم مسائلی که معمولا در همکاری نزدیک با ایران گریبانگیر کشورها می شود بر نمی آید. آنان همچنین به همدستی ایران در بمبگذاری 1992 در سفارت اسراییل در بوینس آیرس و همچنین دو سال پس از آن، به بمبگذاری انجمن دوگانه آرژانتین و اسراییل اشاره می کنند و ادعا می کنند که این بمبگذاری ها مانع همیشگی برای ارتباط با تهران خواهد بود.
با این همه حسی در میان سیاستمداران مخالف دولت آرژانتین وجود دارد که دولت کرشنر مشتاق است که ورق 29 ساله تحقیقات انجمن متقابل آرژانتین و اسرائیل را برگرداند و برگی چون بمبگذاری در این مرکز را پیش چشم داشته باشد. در این راستا پیشنهاد پاییز سال پیش (2011) ایران برای همکاری در بازرسی ها اگرچه وعده ای آشکارا توخالی است، ولی در واقع ممکن است مورد بهانه بهبود کیفی روابط بوینس آیرس با تهران قرار گرفته باشد.
شمار دیگری از عوامل نیز به لاس زنی اخیر آرژانتین با جمهوری اسلامی کمک کرده اند: اولین عامل، اقتصاد است. آرژانتین در حال حاضر با رکود مالی قابل توجهی دست به گریبان است که از سویی با موج رکود اقتصادی جهانی و از سوی دیگر با سیاست های ضد بازار آزاد دولت کرشنر به وجود آمده است. با تمام این مسائل ارزش و اهمیت تجارت با ایران برای آرژانیتن مهم تر از آن چه که باید به نظر می رسد. در واقع این تجارت دو جانبه به نقطه ای رسیده است که آرژانتین به بزرگترین شریک تجاری ایران در امریکای لاتین تبدیل شده است.
عامل دوم چشم انداز بین المللی آرژانتین است. مقامات آرژانتینی تمایل دولت خود را برای داشتن سیاست خارجی «مستقل» یا «آزاد» پنهان نمی کنند، که اشاره آشکاری است به نیاز فاصله گرفتن از ایالات متحده. این موضع زمینه دولت کرشنر را برای همکاری با ایران و همچنین دیگر بازیگران بین المللی مانند چین فراهم آورده است. شاید بتوان گفت که معماری اصول سیاست خارجی آرژانتین از دیگر کشورها سرنوشت ساز تر بوده است. وزیر امور خارجه هکتور تایمرمن، با این که خود یهودی است، ولی علنا پیوندهای خود را با جامعه قابل ملاحظه یهودی آرژانیتن گسسته و در پی ایجاد روابطی با ایران و دیگر کشورهای خاورمیانه است که با اسراییل رابطه متضادی دارند. ناظران محلی می گویند، آقای تایمرمن چه مبالغی را به داد وستدهای سیاست خارجی تخصیص داده است تا طی یک مبادله پایاپای، مواضع بین المللی آرژانتین را با سود سیاسی و اقتصادی شرکای خارجی تاخت بزند.
به این ترتیب یک شکست در گفتگوی همکاری با ایالات متحده بر سر ایران و تبدیل آن به پاداش های ملموس از سوی ایالات متحده، آرژانتین را در سراشیبی انتخابی دیگر کشاند. به نظر می رسد آقای تایمرمن به عنوان بخشی از آن جهت گیری مجدد، بارها در سال 2011 از حلب، سوریه دیدار کرده است، جایی که بسیاری بر این باورند با برای هماهنگ کردن سیاست در طیف وسیعی از مسائل بین المللی با علی اکبر صالحی وزیر امور خارجه ایران ملاقات کرده است.
در پایان، به قول برخی از ناظران، ظهور روابط آرژانتین با ایران ممکن است به سادگی نشانه «گریه برای جلب توجه بین المللی» باشد. تلاش بوئنوس آیرس برای کسب اعتبار منطقه ای و رسیدن به پویایی سیاست خارجی که مدت ها در آرزویش بوده. با وجود روند رو به رشد قدرت گرفتن روابط دو جانبه، برای آرژانتین که به مزایای تعامل با ایران چشم دارد شاید دشوار باشد که فاصله ایمنی را با ایران حفظ کند. اگر ماجرا مسئله ساز شود، آرژانتین خود را درگیر تانگوی خطرناکی خواهد یافت.
از: ایلان برمن // در: واشنگتن تایمز
عکس: کریستینا فرناندز، رئیس جمهور آرژانتین، ایجاد مرکز توسعه صنعت سمعی و بصری کشور در خانه دولت در بوئنوس آیرس، آرژانتین، را اعلام کرد. چهارشنبه آگوست 29، 2012. (آسوشیتد پرس)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر