Latest Posts from Iran Dar Jahan for 10/21/2012

Email not displaying correctly? View it in your browser. آیا جوبایدن در مورد ایران سهل انگاری کرد؟ در ستون ویژه خودم در بلومبرگبه سیاست خارجی باراک اوباما پرداختم، و نوشتم که سیاست خارجی او با یک سیاست خارجی بی‌عیب و نقص و فاصله دارد. اینکه او در سوریه به طور کلی مفقود است. در سوی دیگر او به ایجاد شرایطی یاری رسانده است که رهبران فلسطین و اسرائیل همزمان اعتمادی به او ندارند. در مورد ایران، گرچه معتقدم او به طور کلی گام‌های محکمی برداشت، اما از آنچه در مناظره جوبایدن (معاون باراک اوباما – م) با پل رایان (معاون میت رامنی) دیده شد حکایت از نوعی سهل انگاری‌ دولت اوباما در چالش‌های ایجاد شده از سوی برنامه اتمی ایران داشت. من از سخنان او نکاتی را یادداشت برداری کردم که گزیده‌ای از آن‌ها از این قرار است: جو بایدن در این مناظره تلاش کرد تا از پل رایان چهره‌ای مضحک به تصویر بکشد درحالی که جدیت پل رایان در خصوص ایران کمتر از جدیت رئیس جمهور نبود. بایدن بار‌ها اهمیت مقابله در برابر ایران را کم اهمیت جلوه داد. وی خطاب به رایان گفت: «در مورد برنامه‌های هسته‌ای ایران، آن‌ها (ایرانی‌ها) باید اورانیوم غنی شده خود را بالای غنی سازی ۲۰ درصد تهیه کنند. و سپس باید تلاش کنند تا بتوانند وسیله ای بسازند که بمب را در آن قرار دهند. ایران هم اکنون هیچ گونه بمب هسته‌ای ندارند، هم اسرائیلی‌ها و هم ما این موضوع را می‌دانیم و اگر ایران برنامه‌ای برای تولید سلاح هسته‌ای داشته باشد ما متوجه خواهیم شد. پس این همه جنجال‌ها و انتقادات برای چیست؟» اظهارات بایدن حتی نشان از انحراف او از خط دولت اوباما در زمینه ایران دارد و اگر پاسخ‌های او را تاکتیکی هم بدانیم، از این لحاظ هم حرف های او نادرست بود. اگر کشوری بخواهد سلاح هسته‌ای داشته باشد باید سه اقدام را انجام دهد، غنی سازی اورانیوم، طراحی و ایجاد یک کلاهک و طراحی و ساخت سیستمی برای پرتاب آن. ایرانی‌ها هم اکنون مشغول غنی سازی اورانیوم هستند و هم اینک در حل انتقال سانتریفیوژ‌های خود به زیر زمین‌ها هستند. ایران همچنین دارای موشک‌های بالستیک است و اگر بخواهند کلاهک را نیز به دست بیاورند در ظرف کمتر از شش ماه آنرا طراحی و تولید خواهد کرد. دیوید آلبرایت رئیس موسسه علوم و امنیت بین الملل به من گفت که: «بایدن در سخنان خود اینگونه القاء کرد که جای هیچ نگرانی نیست، و هنوز برای ما فرصت و زمان زیادی باقی مانده است.» آلبرایت همچنین گفت که تولید سلاح‌ها می‌تواند به صورت محرمانه تری نسبت به غنی سازی اورانیوم صورت پذیرد، زیرا برای این کار «شما تنها به یک کارگاه کوچک نیاز دارید» و جمع آوری اطلاعات چنین فعالیت‌هایی می‌تواند بسیار مشکل‌تر باشد. در پاسخ به مطلب منتشر شده من در بلومبرگ، «زاک بیوکمپ» در وبلاگ «اندیشیدن به پیشرفت امنیت» می‌نویسد: گولدبرگ نگران است که ایالات متحده، اسرائیل و دیگر همپیمانانشان نتوانند پیشرفت ایران در غنی سازی اورانیوم و دست یابی به خلوص مورد نیاز برای ساخت بمب هسته‌ای را به درستی کنترل کنند و از قول دیوید آلبرایت یک متخصص منع تکثیر سلاح‌های هسته‌ای نوشته است که «شما برای تولید سلاح‌ها تنها نیاز به یک کارگاه کوچک دارید و جمع آوری اطلاعات در این خصوص می‌توند یک چالش جدی باشد.» اما بر اساس گزارش اخیر آلبرایت، برای ایران فائق آمدن، دست یابی سریع به غنی سازی ۹۰ درصدی مورد نیاز سلاح و گریز از هرگونه گرفتاری در آینده نزدیک امکان پذیر نخواهد بود: «به رغم اینکه ایران چند بار از دست نظارت‌ها فرار کرد اما سال آینده نمی‌تواند از نظارت‌های آژانس انرژی اتمی و آمریکا فرار کند. علاوه بر این، ایالات متحده و همپیمانانش توان خود برای دادن پاسخی محکم به هرگونه تصمیم ایران برای گریز از نظارت‌ها و انجام خطایی را حفظ کرده‌اند. در طول سال آینده ایران برای دست زدن به یک ریسک در فردو و نطنز (مراکز غنی سازی اورانیوم – م) وقت دارد. در این صورت احتمال یک حمله پیشگیرانه به دور از ذهن نخواهد بود. آژانس بین المللی انرژی اتمی به طور مرتب از تاسیسات هسته‌ای ایران بازدید می‌کنند و از همین رو برای ایران اقدام به ساخت یک بمب بدون آنکه گیر بیفتد بسیار مشکل است، این آن نکته کلیدی است که در گزارش اخیر همکاری‌های آمریکا و اسرائیل بر سر مسائل ایران برجسته شده است. ظاهرا بیوکمپ به درستی متوجه انتقاد من نسبت به سخنان جو بایدن نشده است. بایدن در مناظره خود به طور خاص در مورد طرحی و ساخت کلاهک سخن گفته بود، چیزی که به آسانی می‌توان آنرا پنهانی انجام داد. نه جو بایدن و نه من در مورد غنی سازی صحبت نکرده بودیم. نگرانی من از آنجاست که ایرانی‌ها به تمام پروسه برنامه ساخت سلاح هسته‌ای دست پیدا کنند یعنی اینکه هم کلاهک مورد نیاز آن را بسازند و هم سیستمی قابل اعتماد برای شلیک آن را، و سپس تنها به سمت غنی سازی ۹۰ درصدی اورانیوم پیش بروند. تا آن زمان هم – دستیابی به غنی سازی ۹۰ درصدی - فرصت حمله به ایران خواهد بود مگر اینکه غرب احساس کند که برای انجام یک حمله به وقت و تامل بیشتری نیاز دارد. ۱۹ اکتبر ۲۰۱۲ - جفری گولدبرگ - فرهمند علیپور (ترجمه از انگلیسی) آتلانتیک   چگونه جلوی پیشرفت زنان جوان ایرانی گرفته می شود در حال حاضر تبعیض جنسیتی در ایران عملی است شایع. در برخی از دانشگاه ها به زنان اجازۀ تحصیل در رشته های مشخصی داده نمی شود. حکومت تا کجا ادامه می دهد؟ مادربزرگ من در زمرۀ اولین زنانی بود که در دانشگاه وین ریاضی و فیزیک خوانده بودند. وقتی در سال ۱۹۰۵ دکترای خود را گرفت به علت کارنامۀ درخشانش قرار شد دانشگاه با اهدای بالاترین نشان از او تقدیر کند و در مراسمی یک انگشتری با نشان امپراتوری به او بدهد. البته قبل از آن هیچ دانش آموختۀ دختری به چنین افتخاری نائل نشده بود و امپراتور فرانس از دادن نشان خودداری کرد. دانشگاه های ایران زنان را رد می کنند بیش از صد سال بعد از این تاریخ فکر می کردیم چنین برداشتی را که زنان شایستۀ تحصیلات عالی در رشته های مختلف نیستند پشت سرگذاشته ایم. به همین دلیل خبر نگران کننده تری است که می شنویم بیش از سی دانشگاه در ایران، به زنان در بیش از هفتاد رشته اجازۀ تحصیل نمی دهند، از رشته های مهندسی و فیزیک اتمی و کامپیوتر گرفته تا ادبیات انگلیسی و باستان شناسی و مدیریت. به گفتۀ شیرین عبادی، حقوقدان و فعال حقوق بشر و برندۀ جایزۀ صلح نوبل، این محدودیت ها بخشی از سیاست دولت است که طبق آن می خواهد موقعیت ها را برای زنان در خارج از محیط خانه محدود کند. شصت درصد دانش آموختگان زن هستند طنز روزگار اینکه ایران طبق آمار یونسکو بالاترین درصد زنان شاغل به تحصیل را در دنیا دارد. سال گذشته شصت درصد دانش آموختگان زن بودند و زنان توانسته اند در رشته هایی هم که مانند مهندسی مکانیک سنتاٌ مردانه بودند خودی نشان دهند. احتمالاٌ همین مؤفقیت زنان است – و نقش زنان تحصیلکرده در مقاومت علیه حکومت یزدان سالار ایران – که دولت را بر آن داشته بکوشد جلوی این روند را بگیرد. به زنانی مانند نوشین، دانشجویی از اصفهان، که به بی بی سی گفته می خواسته مهندسی مکانیک گرایش جامدات بخواند اکنون اجازۀ رسیدن به هدف هایش را نمی دهند گر چه در آزمون ورودی رتبۀ خیلی خوبی داشته است. تبعیض علیه زنان برخی ادعا می کنند آرمانِ تساوی حقوق بین مرد و زن یک دیدگاه ویژه فرهنگی است و ما غربی ها نباید بکوشیم ارزش های خود را به خورد دیگر فرهنگ ها بدهیم. درست است که متون اسلامی به شکل های مختلف برتری مرد را به زن مطرح می کنند. اما همین مطلب هم در مورد متن های یهودی و مسیحی صادق است و حق آموزش، بدون تبعیض، در اعلامیه ها و معاهده های متعدد بین المللی تضمین شده است، برای نمونه در بیانیۀ جهانی حقوق بشر که تقریباٌ تمام کشورها، از جمله ایران، آن را پذیرفته اند. تبعیض علیه زنان در ایران بخشی از طیف وسیع پیش داوری های موجود است، به ویژه علیه کسانی که نه مسلمانند و نه پیرو سه اقلیت دینی - زردشتی و یهودی و مسیحی – که در قانون اساسی ایران به رسمیت شناخته شده اند. اینگونه است که باید برای ثبت نام در دانشگاه، متقاضی پیرو یکی از چهار دین به رسمیت شناخته شده باشد. خدا ناباوران و ناشناس انگاران (برابر نهاد برای آتِئیست و آگنوستیکِر از داریوش آشوری – م) و پیروان دیانت بهایی پذیرفته نمی شوند. حاکمان مرد هستند و مسلمان ما چه واکنشی نشان خواهیم داد اگر کسی بکوشد تبعیض نژادی را اینگونه توجیه کند که فرهنگ خودی را به خورد دیگران دادن اشتباه است؟ هرچه باشد در برخی جاهای ایالات متحدۀ آمریکا سال های طولانی «فرهنگ» بود که انسان های آفریقایی تبار را در اتوبوس در قسمت عقب جا بدهند و آنها را مجبور کنند به مدارس و بیمارستان ها و دانشگاه های جدا مراجعه کنند. «فرهنگِ» آفریقای جنوبی در زمان آپارتاید بود که سیاهان مجبور بودند جدا از سفیدها زندگی کنند و امکانات آموزشی نازل تری داشته باشند. یا، دقیق تر بگوییم، فرهنگ سفیدهایی بود که در آن زمان قدرت را به دست داشتند. همین مطلب در مورد ایران صادق است. همۀ حاکمان کشور مرد هستند و مسلمان. خواستۀ رهبرانقلاب آیت الله علی خامنه ای در سال ۲۰۰۹ مبنی بر اسلامی کردن دانشگاه ها منجر به تغییر برنامه های درسی و کنار گذاشتن برخی از اعضای هیئت علمی و آوردن محافظه کاران به جای آنها شد. تحریمی علیه تبعیض صورت نمی گیرد تحریم های موجود بین المللی علیه ایران قرار است مانع دسترسی این کشور به ساخت سلاح اتمی شود؛ اینها به کار مجاب کردن رهبری ایران برای پایان دادن به تبعیض علیه زنان یا اقلیت های دینی نمی آید. نه تحریم گسترده ای علیه دانشگاه های ایران و نه علیه محصولات دیگر ایران وجود ندارد، همانگونه که علیه آفریقای جنوبی در دوران آپارتاید وجود داشت. چنین می نماید که ما هنوز هم تبعیض جنسیتی و دینی را کمتر از تبعیض نژادی یا قومی جدی می گیریم. ایران گامی توجیه ناپذیر برداشته است شاید ما بیشتر پذیرای آن هستیم که تفاوت های زیستمانی بین مرد و زن برای نقش هایی که در جامعه دارند مهم هستند. این تفاوت ها وجود دارد و اینها منحصراٌ به طبیعت بر نمی گردد. از این رو وقتی بیشترِ مهندسان مرد هستند نباید با شتاب نتیجه گیری کنیم که باید تبعیض علیه زنان وجود داشته باشد. ممکن است که مردان بیشتر از زنان می خواهند مهندس شوند. البته مسئله ای کاملاٌ متفاوت است که بیایند جلوی زنانی را که می خواهند مهندس بشوند و در این رشته تحصیل کنند بگیرند و آنها را از رسیدن به هدف های خود محروم کنند. ایران با جلوگیری از تحصیل زنان در رشته هایی که برای مردان آزاد است گامی را برداشته که به همان اندازه توجیه ناپذیر و شایستۀ محکومیت است که تبعیض نژادی. * از: پتر سینگِر / در: ولت آنلاین نویسنده استاد اخلاق زیستی در دانشگاه پرینستون و استاد افتخاری دانشگاه ملبورن است.   با اعتبار ترکیه تنها پالایشگاه نفت ترکیه در پی فروش اولین سری اوراق قرضه است. این تصمیم پس از انتصاب رتبه «درجه سرمایه گذاری» از سوی موسسه رتبه بندی فیچ (Fitch) گرفته شد، هر چند که کاهش عرضه نفت کشور همسایه ایران به دلیل تشدید تحریم ها چشم انداز این رتبه را تحت تاثیر قرار خواهد داد. شرکت Tupras Turkiye Petrol Rafinerileri As TUPRS در تاریخ ۱۶ اکتبر موفق به اخذ تایید دولت برای فروش اوراق قرضه شد. به نقل از یاووزارکوت، رئیس هیات عامل این شرکت، اوراق یاد شده بین ۵۰۰ میلیون تا یک میلیارد دلار خواهد بود. این شرکت که توسط موسسه رتبه بندی فیچ در سطح – BBB و توسط موسسه خدمات سرمایه گذاری مودیز با یک رتبه پایین تر در سطح Ba1 رتبه بندی شد، پس از آنکه براساس شاخص جی پی مورگان چیس، متوسط بازدهی سرمایه گذاری در شرکت های نفت و گاز کشورهای بازار نوظهور از ۵/۵ به ۳/۹ درصد در سال قبل کاهش یافت درصدد افزایش سرمایه است. همانطور که هیلاری کلینتون وزیر امور خارجه آمریکا در ماه ژوئن متذکر شد، ترکیه از جمله هفت کشوری است که برای مدت شش ماه دیگر از تحریم های نفتی ایالات متحده آمریکا بر ایران معاف شد. شرکت توپراس براساس آنچه مقررات آمریکا تعیین کرده بود که تا ۲۸ ماه ژوئن دولت ها کاهش واردات نفت خود را اعمال کنند، در تاریخ ۳۰ ماه مارس متعهد شد خرید های نفتی خود را از ایران ۱۸۰۰۰۰ بشکه در روز یعنی ۲۰ درصد کاهش دهد. حسین سنر یکی از تحلیل گران شرکت اوراق بهادار اویاک در استانبول دیروز در یک مصاحبه تلفنی با بلومبرگ اظهار کرد : شرکت توپراس نفت ایران را با لیره ترکیه و با قراردادهای بلند مدت خریداری می کرد و براساس شرایط کنونی که ۲۰ درصد از عرضه نفت ایران را از دست داده مجبور است آنرا در مقابل پرداخت دلار و براساس قراردادهای کوتاه مدت خریداری کند. او افزود اوراق قرضه ارائه شده توسط این شرکت سرمایه در گردش مورد نیاز انرا تامین خواهد کرد. تحریم های ایران به نقل از تانر یوکدیز وزیر انرژی ترکیه در تاریخ ۱۵ اکتبر، ترکیه که ۹۵ درصد نیازهای نفت خود را از طریق واردات تامین می کند، نفت خام بیشتری را از روسیه و عربستان سعودی خریداری می کند و ضمن اینکه در پی تمدید معافیت های آمریکا برای خرید نفت از ایران است. براساس وب سایت مقام ناظر بر بازار انرژی ، ایران درصدر کشورهای تامین کننده نفت ترکیه در نیمه اول سال ۲۰۱۲ قرار داشته است. ییلدیز در همین ارتباط گفت که ترکیه در حال مذاکره با آمریکا است و امیدوار است تا معافیت های یاد شده که در تاریخ ۶ دسامبر امسال پایان می یابد را تمدید کند. ارکادیوز ویسیک، یکی از مدیران موسسه رتبه بندی فیچ در بیانیه ای در تاریخ ۱۷ اکتبر اعلام کرد که محدودیت خرید نفت ایران به دلیل تحریم های بین المللی در صورتی که امکان جایگزینی عرضه نفت ایران با قیمت معادل دیگری وجود نداشته باشد می تواند اثرات منفی بر سطح پالایش و همچنین تامین سرمایه در گردش این شرکت برجای بگذارد. اگر کشوری از قانون تحریم های مذکور تخطی و بانک های آن کشور اقدام به تسویه معاملات با ایران اقدام کند، بانک های آن کشور حق ادامه فعالیت در آمریکا را نخواهند داشت. تحریم های آمریکا با هدف جلوگیری ایران از دست یابی به سلاح های هسته ای وضع شده اند. ارکادیوز ویسیک، یکی از مدیران موسسه رتبه بندی فیچ در بیانیه ای در تاریخ ۱۷ اکتبر اعلام کرد که محدودیت خرید نفت ایران به دلیل تحریم های بین المللی در صورتی که امکان جایگزینی عرضه نفت ایران با قیمت معادل دیگری وجود نداشته باشد می تواند اثرات منفی بر سطح پالایش و همچنین تامین سرمایه در گردش این شرکت برجای بگذارد. طبق بیانیه یاد شده فیچ، کاهش عمده واردات نفت این شرکت از ایران به عنوان یک پدیده با ریسک بالا برای این شرکت تلقی خواهد شد و ممکن است منجر به تجدید نظر در رتبه اعتباری اعطا شده به این شرکت شود. مودیز رتبه 1Ba که برابر با رتبه سقف کشوری ترکیه بود را به شرکت kocaeli شرکت مادر توپراس در تاریخ ۱۸ اکتبر اعطا کرد. شرکت پالایش نفت توپراس تحت مالکیت شرکت Koc که بزرگ ترین مجتمع نفتی ترکیه است قرار دارد. مارتین کلهاس که تحلیگر ارشد شرکت توپراس از موسسه رتبه بندی مودیز است دیروز اعلام کرد که رتبه اعطا شده به ان موقعیت برتر این شرکت را در بازار ترکیه و از سوی دیگر ریسک های برنامه جذب سرمایه گذاری در جریان این شرکت را منعکس می کند. به علاوه رتبه اعطا شده به این شرکت چالش های پیش روی آن از جمله احتمال کاهش سودآوری به دلیل کاهش دسترسی به نفت ارزان قیمت ارائه شده از طرف ایران را مورد ملاحظه قرار داده است. سی تی گروپ آمریکا و دویچ بانک آلمان ترتیبات لازم فروش اوراق قرضه شرکت توپراس را فراهم می کنند. این فروش بزرگ ترین فروش اوراق قرضه توسط یک موسسه غیرمالی در کشور ترکیه است. سرمایه گذاران در همین زمینه امروز ۱۹ اکتبر در اروپا و سپس ۲۰ اکتبر در آمریکا ملاقات می کنند. کاهش نرخ ارزهای بین المللی فرصت مناسبی را در اختیار شرکت های غیر مالی ترکیه قرار داده است تا از طریق فروش اوراق قرضه اقدام به افزایش سرمایه کنند. دو شرکت ترکیه ای دیگر به نام های Anadolu Efes Biracilik & Malt Sanayii که در استانبول مستقر بوده و بزرگ ترین شرکت های ترکیه هستند موفق به دریافت رتبه با درجه سرمایه گذاری Baa3 از موسسه رتبه بندی مودیز در ماه اکتبر شده اند. این دو شرکت پس از توپراس اعلام کرده اند که اقدام به فروش اوراق قرضه خواهند کرد. این تحولات پس از حدس و گمان هایی در مورد احتمال ارتقای رتبه اعتباری کشور ترکیه روی می دهد. پل راکینز مدیر ارشد موسسه رتبه بندی فیچ در کنفرانسی که هفته قبل در لندن برگزار شد اظهار داشت رتبه اعتباری ترکیه به احتمال بسیار زیاد مورد تجدیدنظر قرار خواهد گرفت و از سوی دیگر رشد اقتصادی این کشور توام با نرخ تورم پایین تر و سطح کسری حساب جاری پایین تری است. موسسه رتبه بندی فیچ سقف کشوری ترکیه را BB+ یعنی یک رتبه پایین تر از درجه سرمایه گذاری آن رتبه بندی کرده و این در حالی است که موسسه رتبه بندی استاندارد اند پورز (S&P) رتبه پایین تری نسبت به فیچ یعنی BB به این کشور نسبت داده است. شرکت Efes که از بانک های جی پی مورگان، بانک آو آمریکا مریل لینچ (BAC)، رویال بانک آو اسکاتلند گروپ پی ال سی و گروه HSBC برای عرضه اوراق قرضه خود بهره می گیرد، به نقل از یکی از منابع بانکی ، که به این دلیل که هنوز معامله نهایی نشده است از اعلام هویت خود خودداری کرد؛ ۵۰۰ میلیون دلار اوراق با سررسید سال ۲۰۲۲ را با بازدهی بالاتر از اوراق با سررسید ۱۰ ساله خزانه داری آمریکا به فروش رساند. شرکت Calik که در بخش های رسانه ها، انرژی و ساختمان فعالیت دارد رتبه B را در تاریخ ۱۷ اکتبر از موسسه رتبه بندی استاندارد اند پورز (S&P) به منظور فروش اوراق قرضه به مبلغ ۳۰۰ میلیون دلار با سررسید ۲۰۱۷ دریافت کرد. دیروز ارزش لیره ترکیه در استانبول با ۰/۱ درصد کاهش به ۱/۷۹۵۴ در برابر یک دلار رسید و به این ترتیب در مجموع ارزش آن از ابتدای سال ۵/۲ درصد افزایش یافت. افزایش نسبی بازدهی اوراق بهادار دلاری شرکت های ترکیه نسبت به اوراق قرضه آمریکا بر مبنای شاخص جهانی بازارهای نوظهور جی پی مورگان موجب افزایش تقاضای سرمایه گذاری برای اوراق شده است. این شاخص گرچه از شاخص پایان سال ۲۰۱۱ کمتر است اما در مقایسه حدودا دو برابر شاخص بازدهی کشور برزیل است. در عین حال در مقایسه به دو کشور روسیه و لهستان شاخص مربوط به معاوضه بدهی های ترکیه افزایش یافته است. افزایش این شاخص بیانگر تضعیف نسبی وضعیت اعتباری کشور استقراض کننده است. براساس این نوع از معاملات در صورتی که کشور یا شرکت استقراض کننده نتواند به تعهدات طبق مفاد قرار داد عمل کند، کشور یا شرکت خریدار بدهی ها فقط معادل ارزش اسمی اوراق بهاداری که در اختیار دارد را دریافت خواهد کرد. سم کاراکاس، کارمند ارشد مالی گروه مالی ییلدیز، تولید کننده شکلات Godiva طی مصاحبه ای در تاریخ ۱۷ اکتبر اعلام کرد که «پس از آنکه شرکت بزرگی مانند توپراس رتبه سرمایه گذاری را برای فروش اوراق قرضه شرکتی ترکیه پایه گذاری کرد، شرکت های کوچک تر نیز به دنبال این شرکت اقدام به فروش اوراق خود خواهند کرد.» شرکت توپراس در نظر دارد با اجرای یک طرح ۲/۴ میلیارد دلاری تا سال ۲۰۱۵ ، محصولات نفتی دارای سولفور بالا مانند نفت کوره را به مواد با سولفور پایین تر مانند دیزل تبدیل کند. طبق بیانیه توپراس، هدف اصلی فروش اوراق قرضه ایجاد تنوع در منابع مالی و مدیریت نقدینگی و ریسک نرخ بهره است. الترپاکسوی، رئیس اداره تحقیقات شرکت سرمایه گذاری TEB که یکی از واحدهای گروه بانکی فرانسوی بی ان پی پاریبا در ترکیه است در یک مصاحبه تلفنی اعلام کرد؛ نرخ های بهره در حال حاضر آنقدر پایین است که امکانات سرمایه گذاری خوبی را برای شرکت های ترکیه ای فراهم می کند و در این میان شرکت توپراس یکی از معتبرترین این شرکت ها است. * از: ارکان ارسوی /در: بلومبرگ نیوز ترجمه : پارسا آزاد   شما این خبرنامه را به این دلیل دریافت می کنید که ایمیل شما پس از تایید وارد لیست دریافت کنندگان شده است. برای لغو عضویت از این خبرنامه به این لینک مراجعه کنید یا به irandarjahan-unsubscribe@sabznameh.com ایمیل بزنید. با فرستادن این خبرنامه به دوستان خود آنها را تشویق کنید که عضو این خبرنامه شوند. برای عضویت در این خبرنامه کافی است که به irandarjahan@sabznameh.com ایمیل بزنید. برای دریافت لیست کامل خبرنامه های سبزنامه به help@sabznameh.com ایمیل بزنید.