-----------------------------
همه خبرها و ديدگاهاي سانسور شده و پشت فيلتر جمهوري اسلامي مانده را يكجا و بي درد سر در "هستي نيوز" بخوانيد... http://groups.google.com/group/hasti-news/
با وجود سوگندی که وزیر امور خارجه در تالار رسمی دولت خورده است، به نظر می رسد کانادا وزیر امور خارجه تازه ای دست و پا کرده باشد که اسمش بنیامین نتانیاهوست. گویا کار روزانه ایشان نخست وزیری اسراییل است ولی اقدامات ناگهانی کانادا علیه ایران گواهی می دهند که آقای هارپر سیاست خاورمیانه اش را دربست از اورشلیم تامین می کند (و این همان شغل دوم آقای نتاهیاهوست!)
وگرنه برای تصمیم ناعاقلانه کانادا برای نواختن چنین ساز تکنوازی بر ضد ایران، در این نقطه زمانی هیچ دلیل دیگری نمی توان تراشید. در بازی با ایران، مسائل حیاتی گوناگونی دخیل اند؛ برنامه هسته ای خود ایران، بی صبری رهبر اسراییل برای حمله به ایران، شکل جدید خاورمیانه با درونپاشی فجیع رژیم سوریه و چندین مسئله ظریف در حد «مرگ و زندگی» دیگر، از جمله قضیه کانادا که از ایران سلول حبس ابد برای خود ساخته است. شگفت آن که کشورهای غربی برای رویارویی با این چالش های کلیدی عقلشان را روی هم می ریزند؛ همه، البته به جز کانادا.
پس چرا کانادا انگشت افراط بی معنی خود را در چشمی فرو کرده که تنها به انفصال سیاسی اش با تهران می انجامد و مقدمه را برای سران ایران فراهم می کند که دولت کانادا را مجبور کنند تا نهایت گسست دیپلماتیک پیش رود؟
برای پیدا کردن یک سر نخ، بگذارید به دو هفته پیش اسراییل برگردیم؛ جایی که سیاستمداران و رسانه ها ماه ها در اوج تب و تاب بر سر ایران بحث می کردند. نخست وزیر نتانیاهو دیدار خصوصی با سفیر ایالات متحده در اسرائیل داشت. مقامات ایالات متحده می گویند نتانیاهو «از کوره در رفت» و به خاطر بی میلی امریکا برای حمله به ایران عصبی، آشفتگی و ناامید بود. چند روز بعد، ژنرال مارتین دمپسی، رئیس ستاد مشترک ارتش ایالات متحده، با هشدار این که حمله اسرائیل با تمام خطرات آن، تنها برنامه هسته ای ایران را به تاخیر می اندازد و آن را نابود نمی کند نتانیاهو را عصبانی تر کرد.
اکنون دولت کانادا را وارد ماجرا کنید. در سال های اخیر با موضع پرشور هواداری از اسراییل. در سراسر خاورمیانه شهرت «جنگجوی آتشین به نیابت از وزارت امور خارجه اسراییل» را به هم زده است. در ماه ژوئیه - زمانی که میت رامنی در اسراییل بود- تصادفا خود من (نویسنده) هم در اسراییل بودم. حمایت بی دریغ کانادا از دولت اسراییل در رسانه های آن کشور بدیهی شمرده می شد.
از چنین چیزی آشکارا قدردانی می شد ولی یک نفر هم اعلام کرد که بعضی از اسراییلی ها چنین طرفداری بی دریغ و دلیلی را مبهم می دانند و برایشان پرسش برانگیز است. پس از چند دهه کسب اعتبار جهانی به عنوان «کارگزاران امین» مسایل خاورمیانه، اکنون چه آتشی در خرمن دولت کانادا افتاده و دولت چه پاسخی برای چنین تغییرهای ناگهانی دارد؟
بر خلاف بیانیه دولت کانادا در روز جمعه، غیر قابل تصور است که اقداماتش علیه ایران به سیاست آن کشور در مورد سوریه و برنامه هسته ای آن کشور تاثیر بگذارد. در عوض به نظر می رسد اولویت بر روی مسئله اسراییل است. تعجب آور نیست که نتانیاهو از اقدامات کانادا به گرمی استقبال کرد.
ولی درک زمان بندی کانادا جدا کار دشواری است. در رفتار ایران کوچکترین تغییر ارزشمند چشمگیری پیدا نمی شود و در ضمن ساز ناکوکی است با سیاست های کنونی کشور در قبال مسئله هسته ای ایران. در واقع این تصمیم زمانی گرفته شده است که حتا حال و هوای سران اسراییل هم چندان با حمله قریب الوقوع به ایران سازگار نیست.
سخنان باراک بیانگر چند واقعیت مهم است که این روزها مورد توجه قرار می گیرد. اول این که روشن است که باراک اوباما، رئیس جمهور ایالات متحده به اندازه اسراییلی ها برای جلوگیری از دستیابی ایران به سلاح هسته ای مصمم است. دوم این که هیچ گونه مدرکی در دست نیست که ایران واقعا بخواهد به جنگ افزار هسته ای دست یابد. و سوم این که بیشتر جمعیت اسراییل، اعم از طبقه سیاستمدار و نظامی، ایده حمله به ایران را خطرکردنِ بی جهت می دانند. یکشنبه گذشته رییس پیشین دیوان عالی دادگستری اسراییل، الیاهو وینوگراد که کمیته اش نقش اسرائیل در جنگ سال 2006 با لبنان را مورد انتقاد قرار داد- هشدار داده است که حمله اسرائیل به ایران «ممکن است آینده کشور را به خطر اندازد».
و پس از آن موضوع مهم دیگر این که : اگر اسرائیل با یا بدون کمک ایالات متحده به ایران حمله کند، پیامدهای آن چه خواهد بود؟ آیا تمام منطقه را جنگ فرا می گیرد؟ آیا جز این خواهد بود که دولت ایران که منفور مردم است با چنین حمله ای تقویت و تشجیع می شود؟ آیا چنین اقدامی تضمین می کند که ایران به بمب اتم دست نیابد؟
مردم کانادا همه جوره حق دارند از دولت خود بپرسند که چنین درگیری چگونه سر بر خواهد آورد؟ هرچند، با تامل بر اقدامات اخیر دولت، لابد پیش از هر پاسخی باید صبر کند ببیند وزیر جدید امور خارجه، از اورشلیم چه می فرمایند.
تونی برمن، رییس پیشین الجزیره انگلیسی و شبکه خبری سی بی اس استاد روزنامه نگاری در دانشگاه رایرسون است. tony.burman chez gmail.com
از: تونی برمن //در: د استار
توضیح عکس: در روز جمعه- زن ومردی که هنگام رفتن به سفارت ایران در اوتاوا صورت خود را پوشانده اند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر