-----------------------------
همه خبرها و ديدگاهاي سانسور شده و پشت فيلتر جمهوري اسلامي مانده را يكجا و بي درد سر در "هستي نيوز" بخوانيد... http://groups.google.com/group/hasti-news/
روحانیون ایران یا اخوان المسلمین مصر: جنبش حماس در نوار غزه بر سر جهت گیریِ راهبردی خود در کشمکش است – و برای موجودیتش.
به مدد بهارعربی، امروز جنبش حماس که در نوار غزه حاکم است در مقابل تصمیم گیری های مهمی ایستاده است. اولین تغییر راهبردی اتقاق افتاده است: مرکز حماس در دمشق برچیده شد – به بهای مناسبات خوب با بزرگترین حامیش یعنی ایران.
اکنون به جای آن مناسبات با متحدان آمریکا چون مصر و قطر و ترکیه بهبود می یابد. اما اینکه حماس در این رقابتِ روز افزون منطقه ای به کدام طرف می پیوندد، چه پیمان هایی را می بندد، به اینها در داخل جنبش پاسخ داده نمی شود. جنبش در مورد این پرسش محوری که چه برخوردی باید با تغییرات داشت دچار دودستگی است.
شخصیت های مطرح در نوارغربی رود اردن و در تبعید بر این باورند که موقعش رسیده گامی شجاعانه در راه وحدت فلسطینی ها با گروه رقیب فتح برداشته شود. و این ضرورت به ویژه به دلیل صعود اخوان المسلمین در مصر و نزدیکی غرب به اسلام گرایان احساس می شود. اما رهبران جنبش در غزه با توجه به آیندۀ سیاسی نامعلوم منطقه به تغییرات راهبردی به دیدۀ تردید نگاه می کند.
بررسی موقعیت گذشتۀ نشان می دهد که بهار عربی تا چه میزان زیادی وضعیت حماس را تغییر داده است. تا شروع انقلاب حماس در رکود و انزوای سیاسی قرار داشت. اسلام گرایان حماس خود را از نظر اقتصادی در محاصرۀ اسرائیل و مصر می دیدند و زیرفشار نیروهای امنیتی اسرائیل و حکومت خودگردان فلسطین قرار داشتند. و در نوارغزه تنها با زحمت می توانستند به دلیل وجود چند غیرنظامی که به دشواری می شد آنها را زیرنفوذ گرفت، آتش بش را با حریف بسیار قدرتمند یعنی اسرائیل پابرجا نگاه دارند.
کاهش محبوبیت حماس
رهبری حماس ناتوان از اینکه به خواسته های ملت بعد از آشتی با فتح جواب دهد دچار تضاد شد. می خواست جنبشی اسلامی باشد اما عملکرد دولتش دین جدا خواهانه بود؛ در عین حالی که خود را جنبش مقاومت ضد اسرائیلی می خواند اما حمله های انجام شده به اسرائیل را از غزه محکوم می کرد. از این گذشته از زمان انتخابات فلسطینی در سال ۲۰۰۶ به این طرف محبوبیت حماس کاهش می یابد. در این میان حماس طرفداران شبه نظامی اندک اما مهمی را از دست داد. اینان به گروهی پیوستند که بیشتر پابند رعایت مقررات اسلامی هستند و پیوسته به اسرائیل با موشک حمله می کنند. تنها تسلای خاطر این بود که حال و روز فتح در نوارغربی رود اردن بهتر نبود.
به ویژه قیام در سوریه برای جنبش حساس است. حکومت سوریه از حماس وقتی که همۀ کشورهای عربی به آن پشت کرده بودند حمایت کرده بود. از این گذشته جدایی از دمشق این خطر را در پی دارد که حکومت ایران را برنجاند. تهران پول و سلاح به غزه می فرستد و شبه نظامیان حماس را آموزش می دهد. اما از طرف دیگر، هم مناسبات حماس با اخوان المسلمین و عرب های سنی و هم تعهدات آنها در برابر ملتِ (اکثریت سنی) سوریه و نیز صدها هزار آوارۀ فلسطینی در این کشور مطرح است.
اما چنین می نماید که قیام در جهان عربی این وضعیت را تغییر داد. در حالیکه رئیس جمهورسابق مصر حسنی مبارک متحد فتح بود اخوان المسلمین حاکم بر مصر، نه تنها متحد حماس بلکه سازمان مادر آنها هم هستند. یعنی روندی مثبت برای جنبش، نشانۀ اول آن این است که از محدودیت های گذرگاه غزه به سینا در رفح کاسته شده است. حسنی مبارک از کنترل این گذرگاه همچون اهرم فشاری استفاده می کرد تا رهبری حماس را در غزه ضعیف کند.
اخیراٌ در تمام منطقه و درپی قیام ها، نفوذ حزب های اسلام گرا افزایش زیادی داشته است. حماس این مطلب را به عنوان تأیید هدف های سیاسی خود می بیند. امید حماس این است که موضعش در برابر فتح و اسرائیل تقویت شود و انزوای سیاسیش به سر آید. با این وجود تغییرات در منطقه بهای خود را دارد.
به ویژه قیام در سوریه برای جنبش حساس است. حکومت سوریه از حماس وقتی که همۀ کشورهای عربی به آن پشت کرده بودند حمایت کرده بود. از این گذشته جدایی از دمشق این خطر را در پی دارد که حکومت ایران را برنجاند. تهران پول و سلاح به غزه می فرستد و شبه نظامیان حماس را آموزش می دهد. اما از طرف دیگر، هم مناسبات حماس با اخوان المسلمین و عرب های سنی و هم تعهدات آنها در برابر ملتِ (اکثریت سنی) سوریه و نیز صدها هزار آوارۀ فلسطینی در این کشور مطرح است.
از این رو در مناقشۀ جاری موضوع برای رهبری حماس این است که چگونه می توان از این قیام منطقه ای بهره برد و باید چه بهایی برای آن پرداخت. جنبش هنوز خود را یکپارچه نشان می دهد اما چون تصمیم ها را به تعویق می اندازد و دچار بی عملی است.
سیاست مربوط به خاورمیانه خطا بود
برای جامعۀ بین المللی، به ویژه آمریکا و اروپا، این پرسش مطرح است که آیا از شش سال گذشته درس گرفته اند یا نه. در سال ۲۰۰۶ هنوز می کوشیدند انتخابات را که حماس پیروز آن شد کان لم یکن کنند، مسئله ای که به جدایی غزه و نوارغربی رود اردن منجر شد. در نتیجه به غلط فکر کردند جدایی مناطق فلسطینی موقعیتی است برای فتح تا با اسرائیل پیمان صلح منعقد کند. و امید داشتند حماس را با این کار در نوار محاصره شدۀ غزه وادار کنند از قدرت کنار رود.
امروز می دانند که این راهبرد – ایجاد صلح و در عین حال تضعیف حماس- سراب بود. اما تغییر اساسی در سیاست آمریکا و اروپا در مقابل اخوان المسلمین احتمال دارد اکنون امکان جدیدی در اختیار بگذارد.
حماس باید برای رسیدن به این هدف امتیازهایی بدهد، از آن جمله است آتش بس جدی و حمایت از با ثبات کردن سینا و دادن اختیار به رئیس حکومت خودگردان محمود عباس برای مذاکره با اسرائیل و پذیرفتن تصمیم های مردم در همه پرسی. آمریکا و اروپا در مقابل می توانند آشکار سازند که آماده اند با دولت وحدت فلسطینی مذاکره کنند که ترکیب و اقدام هایش باید در هماهنگی با اصول گفته شده باشد.
بریتانیایی ها عادت داشتند آن را «بهای امپراتوری جهانی» بنامند: حمله های گاه و بیگاه به سربازان و سفارت خانه های دولت فخیمه به دست بومیان خشمناک که شمشیر و سپر در هوا می چرخاندند.
سربازان امپراتوری به فوریت فرستاده می شدند و سریع قیام ها را سرکوب می کردند. در سال های دهۀ بیست وینستون چرچیل اجازۀ به کارگیری گاز سمی را علیه افراد «خیره سرِ» قبایل در عراق و افغانستان داد.
اما حالا زود برویم سر وقت وارثان امپراتوری جهانی بریتانیا. حملۀ هفتۀ جاری به سفارت خانه های ایالات متحدۀ آمریکا در جهان عرب نشانه ای بسیار نگران کننده برای خشم ضد آمریکاییِ بود که در تمام جهان اسلام در غلیان است.
آغازگر خشونت ایجاد شدۀ اخیر کشته شدن غمبار کریستوفر استیونس سفیر جدید آمریکا در لیبی بود، دیپلمات پرسابقه ای که به عربی صحبت می کرد. وی یکی از فرهیخته ترین و کارآزموده ترین دیپلمات هایی بود که آمریکا اینقدر به وجودشان نیاز دارد. برای من که حدود هفت سال پیش تقریباٌ داشتم به خدمت وزارت خارجه در می آمدم به ویژه تأسف بار بود.
ما هنوز نمی دانیم چه کسی استیونس را کشته است اما فوری دو گروه از مظنونان به ذهن می رسند: جهادی های ضد غربِ القاعده در مغرب یا طرفداران قذافی که دنبال انتقام قتل رهبرشان هستند که کاروان همراه او به کمک آمریکا و با استفاده از هواپیمای بدون سرنشین این کشور به هوا فرستاده شد.
من تقریباٌ ۱۵ دقیقه از این فیلم تبلیغاتی آماتوری و کج سلیقه را دیدم. در این فیلم به شکل نفرت انگیزی به پیامبر اسلام و معتقدان به او توهین می شود. سازندگان واقعی این فیلم بی ارزش هنوز به دقت شناخته شده نیستند: یک قبطی مصری که به دلیل تقلب بانکی محکوم شده است و گروهی از بازرگانان آمریکایی طرفدار اسرائیل و یک تحریک کننده متعصب مسیحی- فاشیست که دیوانۀ اسلحه است.
هرچه پیش آید، چنین می نماید که افزایش خشونت محتمل است. فیلم مشمئزکننده از کالیفرنیا که اعتراض ها را در مصر و یمن و شمال آفریقا مشتعل کرد هنوز در عراق و ایران و افغانستان و پاکستان چندان شناخته شده نیست.
من تقریباٌ ۱۵ دقیقه از این فیلم تبلیغاتی آماتوری و کج سلیقه را دیدم. در این فیلم به شکل نفرت انگیزی به پیامبر اسلام و معتقدان به او توهین می شود. سازندگان واقعی این فیلم بی ارزش هنوز به دقت شناخته شده نیستند: یک قبطی مصری که به دلیل تقلب بانکی محکوم شده است و گروهی از بازرگانان آمریکایی طرفدار اسرائیل و یک تحریک کننده متعصب مسیحی- فاشیست که دیوانۀ اسلحه است.
مسلمانان در همه جا تقصیر این کار را متوجه دولت ایالات متحدۀ آمریکا می دانند. در واقعیت چنین می نماید که واشینگتن به هیچ رو ارتباطی با این فیلم ندارد و نمی توانسته طبق قوانین ایالات متحده اصولاٌ مانع آن شود.
اما نامزد جمهوری خواه میت رامنی هیچ وقتی را تلف نکرد تا رئیس جمهور اوباما را بسیار بی ربط به علت «علاقه» برای حمله در بنغازی شماتت کند. رامنی که در راه انتخابات در حال سکندری خوردن است بار دیگر نشان داد احتمالاٌ آمادگی منصب ریاست جمهوری را ندارد.
پرسش بزرگ این است که چه کسی این توفان آتش را به راه انداخته است. اگر یادش به خیر در دوران جنگ سرد بودیم من می گفتم که فیلم را واحد مخصوص کا گ ب برای پریشان ساختن دشمن ساخته تا جهان اسلام را علیه ایالات متحدۀ آمریکا بر بینگیزاند.
امروز عاملان احتمالی بنیاد گرایان راست افراطی هستند که از اسلام نفرتی آتشین دارند و نیز گروهی از بازرگانان نو محافظه کار که می کوشند جنگ بین آمریکا و جهان اسلام – یعنی ایران – را به راه بیندازند. شبکه ای از فرستنده ها و نویسندگان و مدارس انجیلی جریانی همیشگی از حرف ها و نظرهای تحریک کنندۀ ضد اسلامی را تولید می کنند.
اقدام های اخیر علیه آمریکا در خاورمیانه بسیاری از آمریکایی ها را متقاعد می کند که همۀ مسلمانان، افراطی های خشونت طلب هستند. فیلم تحریک کننده عقیدۀ اشتباه بسیاری از مسلمانان را تأیید می کند که آمریکا می خواهد دین آنها را از بین ببرد.
همۀ اینها خوب با تلاش های نظریه پردازان راست تطبیق می کند که می خواهند آمریکا را به جنگ با ایران بکشند. رئیس جمهور اوباما تاکنون سرسختانه مخالفت کرده که به این جنگ افروزی تن دهد، اقدامی نه چندان ساده در سال انتخابات که در آن رقابتی شانه به شانه با رامنی دارد.
نخست وزیراسرائیل بنیامین ناتانیاهو این هفته خواستار شد که اوباما باید شرایطی را مطرح کند که آمریکا تحت آن شرایط به ایران حمله خواهد کرد. یاران آمریکایی ناتانیاهو اوباما را متهم می کنند که «اسرائیل را زیر اتوبوس می اندازد.» برخی اوقات اینگونه می نماید که سه نامزد برای ورود به کاخ سفید وجود دارد: اوباما و رامنی و ناتانیاهو.
ناتانیاهو از اوباما بد می گوید و به او خرده می گیرد که سرباز آمریکایی نفرستاده و پول آمریکا را خرج نکرده تا به ایران حمله کند در حالیکه این کشور به باور ناتانیاهو رقیب احتمالی و تهدیدی برای اسرائیل است. در زبان یهودی این رفتار را «خوتسپه» می نامند، ترکیبی از وقاحت بی شرمانه و نخوت ناراحت کننده.
نخست وزیراسرائیل بنیامین ناتانیاهو این هفته خواستار شد که اوباما باید شرایطی را مطرح کند که آمریکا تحت آن شرایط به ایران حمله خواهد کرد. یاران آمریکایی ناتانیاهو اوباما را متهم می کنند که «اسرائیل را زیر اتوبوس می اندازد.» برخی اوقات اینگونه می نماید که سه نامزد برای ورود به کاخ سفید وجود دارد: اوباما و رامنی و ناتانیاهو.
همۀ اینها را که با هم در نظر بگیریم به تصاویر زشت از جنون زدگی و سینه جلو دادن های نظامی در اوت ۱۹۱۴، کوتاه زمانی قبل از آغاز جنگ جهانی اول، می رسیم، بحرانی کاملاٌ بی مورد که از اختیار خارج شد و اروپا را خاکستر کرد.
افکارعمومی در جهان اسلام و آمریکا و کانادا به وسیلۀ کسانی دستکاری می شود که جنگ می خواهند. چند کشتۀ دیگر، برخوردی در خلیج فارس که پر از کشتی جنگی است، بمبی در غرب، و ممکن است جنگی بزرگتر در خاورمیانه رخ دهد.
جنگی که نخست وزیر ناتانیاهو فکر می کند ممکن است برنده اش باشد. با تأسف ممکن است حتی حق داشته باشد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر