-----------------------------
همه خبرها و ديدگاهاي سانسور شده و پشت فيلتر جمهوري اسلامي مانده را يكجا و بي درد سر در "هستي نيوز" بخوانيد... http://groups.google.com/group/hasti-news/

--------------------------------------------







Google Groups
Subscribe to Hasti News
Email:
Visit this group

۱۳۹۱ مهر ۲, یکشنبه

Latest News from Norooz for 09/23/2012

Email not displaying correctly? View it in your browser.
این خبرنامه حاوی عکس است. لطفا امکان دیدن عکس را در ایمیل خود فعال کنید.



شورای هماهنگی راه سبز امید با انتشار بیانیه ای به حاکمان جمهوری اسلامی ایران نسبت به "شرایط پر خطر جدید" هشدار داده است و تاکید کرده که "صلح‌گریزان اقتدارگرا در حاکمیت جمهوری اسلامی نسبت به جان یکایک ایرانیان ـ صرف نظر از جنس، سن، دین و مذهب و آیین، قوم و زبان و فرهنگ و آیین ـ مسئول‌اند."  

در این بیانیه همچنین آمده است: در شرایط کنونی هرگونه مخاصمه جویی و نزاع طلبی و بحران آفرینی و مستمسک آفرینی بی گمان اقدامی ضدملی است.

از سوی دیگر، شورای هماهنگی راه سبز امید همچنین شخصیت‌ها و جریان‌ها و جمعیت‌های سیاسی کشور را به رعایت "مشدد و ملاحظه‌ی موکد منافع ملی، همدلی و همبستگی ملی، و پاسداشت تمامیت ارضی و استقلال ایران"، فرامی‌خواند.
متن کامل بیانیه شورای هماهنگی راه سبز امید به شرح زیر است:
به‌نام خدا
هشداری به حاکمان، درخواستی از همراهان
بیانیه شورای هماهنگی راه سبز امید در شرایط پرخطر جدید

هم‌وطنان عزیز، ملت آزاده و آگاه ایران


تهدیدهای جدی و جدید علیه ایران هر روز مظاهر نگران کننده تری می‌یابند. سلطه‌جویان جهانی و جنگ‌افروزان بین‌المللی به بهانه‌ی ماجراجویی‌ها و سوء مدیریت و بی‌تدبیری حاکمان اقتدارطلب در ایران، تیغ خود را برای تراشیدن فاجعه، تیز می‌کنند. اقتدارگرایان حاکم بی‌اعتنا به تهدیدهای بس نگران کننده‌، همچنان از رژیم خشونت پیشه و سرکوبگر دمشق حمایت می‌کند و هم‌زمان در داخل کشور به سرکوب و تهدید منتقدان و مخالفان سیاسی مشغول است. وضع فاجعه‌زا چنان بحرانی به نظر می‌رسد که درک عمق وخامت آن نیازمند اطلاعات گسترده و پردازش عمیق رویدادها نیست. صدای طبل‌های جنگ علیه ایران را تنها گوش‌هایی نمی‌شوند که خود را به نشنیدن زده‌اند.


تشنگان قدرت در جمهوری اسلامی که برای تداوم اقتدار نامشروع خود، ابایی از سرکوب خشونت‌بار و ضدانسانی اعتراض مدنی سبز و مسالمت‌آمیز شهروندان خود ندارند، مستظهر به درآمدهای نجومی فروش سرمایه ملی (نفت)، و دلخوش به سلاح‌هایی که با ریخت و پاش پول‌های نفتی فراهم آورده‌اند، به تهدید متقابل اسراییل سرگرم‌اند. ظاهرا کسی در حاکمیت برآمده از کودتای انتخاباتی به عواقب هولناک سربرکشیدن جنگ، نمی‌اندیشد. مدیران بی‌کفایت و ناکارآمد و فاسد مسلط بر امور اداری و سیاسی و اجرایی و اقتصادی کشور که از کنترل نرخ ارز و مهار تورم افسارگسیخته , بیکاری و اسیب های اجتماعی، عاجز مانده‌اند، لحظه‌ای در عواقب اجتماعی بروز هر نزاع محتمل نمی‌نگرند.


افراطی‌های حاکم در تل‌آویو، همسو با جنگ‌طلبان ایالات متحده و برخی دیگر از دولت‌های غربی، از توهم و ماجراجویی و جهالت مستولی بر اردوگاه اقتدارگرایی در ایران، سود می‌جویند و هر روز با صدایی بلندتر از روز قبل در شیپورهای جنگ می‌دمند.


پیامدهای فاجعه‌بار هر نزاع و جنگ، البته تنها دامن دولت‌ها را نمی‌گیرد. نه فقط کشوری و ملتی را به آتش جنگ مبتلا می‌کند که عواقب و ابعاد وخیم آن دامن منطقه را نیز خواهد گرفت.


جنبش سبز اگر در اعتراض به افزایش سرکوب و انسداد و اختناق و دروغ در فضای مدنی و فراموشی اخلاق و معنویت و تحریف دیانت شکل گرفت، اما هم‌زمان ـ و چنان‌که در منشور جنبش سبز آمده ـ نسبت به نادیده گرفتن منافع ملی و ماجراجویی‌های عوام فریبانه در تعاملات بین المللی همراه با سوءاستفاده از اعتقادات استقلال طلبانه و ضدسلطه‌ی جهانی در میان اقشار گوناگون مردم، معترض بوده و هست.


جنبش سبز البته برآمده از مردم و مولود نهضتی ملی است؛ حرکتی در ادامه‌ی کوشش‌های مردم ایران برای نیل به آزادی، عدالت، مردمسالاری و تحقق حاکمیت ملی است که پیش از این در مقاطعی چون انقلاب مشروطیت، جنبش ملی شدن نفت و انقلاب اسلامی، خود را جلوه‌گر ساخته است. در نگاه فعالان جنبش سبز، مردم ایران خواهان ایرانی آزاد، آباد و سرافراز هستند با شعار ؛ « دموکراسی در داخل و صلح در جهان »


در شرایط کنونی هرگونه مخاصمه جویی و نزاع طلبی و بحران آفرینی و مستمسک آفرینی بی گمان اقدامی ضدملی است. صلح‌گریزان اقتدارگرا در حاکمیت جمهوری اسلامی نسبت به جان یکایک ایرانیان ـ صرف نظر از جنس، سن، دین و مذهب و آیین، قوم و زبان و فرهنگ و آیین ـ مسئول‌اند. خروج از اوضاع بحرانی و پرخطر کنونی، نیازمند تغییر سیاست‌های مسلط بر کشور و نوع نگاه حاکمان به جامعه مدنی ایران است. بدون باز شدن فضای سیاسی و تأمین و ایجاد امنیت و ممکن ساختن گفت‌وگو میان جریان‌های فکری ـ سیاسی گوناگون، نه وحدت و همدلی ملی شکل می گیرد و نه تهدید خارجی کمرنگ می‌شود.


شورای هماهنگی راه سبز امید به صاحبان قدرت هشدار می‌دهد که پیش از آنکه دیر شود، درهای زندان‌های سیاسی را بگشایند و نخبگان و منتقدان صادق و وطن‌دوست محبوس را محترم دارند و ارج نهند؛ آزادی مطبوعات و فعالیت امن روزنامه‌نگاران و اصحاب رسانه را ممکن سازند؛ فعالیت احزاب سیاسی را در چهارچوب تاکیدات و تصریحات قانون اساسی و دیگر تعهدات قانونی کشور مجاز بشمارند؛ و زمینه‌ی انتخابات آزاد، سالم و عادلانه را در کشور فراهم کنند.


چنان‌که در منشور جنبش سبز (منشور مورد تایید آقایان میرحسین موسوی و مهدی کروبی) آمده است، «جنبش سبز در عین تأکید مصرانه بر حفظ استقلال و مرزبندی با نیروهای وابسته به قدرت های بیگانه‌ی سلطه جو، نه انزواطلب و نه دیگرستیز است. برعکس، جنبش سبز با صراحت و شجاعت و نه در خفا و خلوت، به دنبال توسعه‌ی رابطه با تمام کشورهای جهان از طریق اعتمادسازی متقابل ملت هاست.» این، ملاحظه ی مهمی است که پیش از شهروندان، حاکمان مسلط بر دولت باید آن را پاس دارند و متبلور کنند.


از سوی دیگر، شورای هماهنگی راه سبز امید همچنین شخصیت‌ها و جریان‌ها و جمعیت‌های سیاسی کشور را به رعایت مشدد و ملاحظه‌ی موکد منافع ملی، همدلی و همبستگی ملی، و پاسداشت تمامیت ارضی و استقلال ایران، فرامی‌خواند.


ما، با هر باور و ایمان دینی که بدان معتقدیم، به هر قوم و قبیله و تیره و مرامی که تعلق داریم و با هر سلیقه و سبکی که با آن زندگی می کنیم، همه ایرانی هستیم و ایران متعلق به همه‌ی ماست. رمز بقای تمدن ایرانی ما، چنان‌که در «منشور جنبش سبز» مورد تاکید قرار گرفته، همزیستی و همگرایی و حفظ و تقویت ارزش های والای فرهنگ ایرانی و سرمایه های غنی انباشته شده در رسوم و مناسبت های ملی و آئین های مردمی در ایران زمین است.


دفاع از کرامت انسانی و حقوق بنیادین بشر، فارغ از مذهب، جنسیت، قومیت و موقعیت اجتماعی و استقرار و تضمین موازین حقوق بشر، مورد تأیید و تأکید جنبش سبز، و آقایان کروبی و موسوی است. کوشش برای تحقق حقوق قانونی و احترام اخلاقی اقوام ,اقلیت‌های دینی و مذهبی از طریق زمینه سازی برای مشارکت فعال و نهادمند آنان در فرایندهای تصمیم گیری سیاسی در کشور، با تکیه بر هویت مشترک ایرانی و به رسمیت شناختن تنوع و تعدد فرهنگی، از مهمترین دغدغه‌ها و سوگیری‌های کنشگران جنبش سبز است.


جنبش سبز همچنین خواهان سیاست خارجی عقلانی و عزت‌مند مبتنی بر تعامل شفاف و سازنده با جهان و طرد دیپلماسی ماجراجویانه و ارتقاء شأن ملت بزرگ و تاریخی ایران در مناسبات بین المللی است. این امر نیازمند تغییر بنیادین نگرش حاکمان به مقوله‌های امنیت ملی، منطقه ای و جهانی است که راه را بر گسترش همکاری و تعامل بین ملت ها باز کند، و فضایی نو را برای روابط با دیگر کشورها برای کشورمان بسازد.


شورای هماهنگی راه سبز امید


1 مهر 1391
22 سپتامبر 2012
 


 


 


جمعی از خانواده های زندانیان سیاسی با تبریک فرا رسیدن ماه مهر و بازگشایی مدارس و دانشگاه ها خصوصا به دانشجویان و معلمان در بند در نامه ای آورده اند: بوی ماه مهر ما را یاد دانشجویان تبعیدی و ستاره دارمان چون بهاره هدایت، مجید دری، مجید توکلی و ضیاء نبوی و معلمان دربند چون عبدالله مومنی می اندازد.

به گزارش کلمه، خانواده های زندانیان سیاسی در بخشی از این نامه نوشته اند: “خانواده های زندانیان سیاسی که بیش از سه سال دوری و سختی و مشقت را در فراق عزیزانشان تاب آورده اند می خواهند این شاگردها، معلم ها و اولیاء هریک به خانه هایشان بازگردند و عادلانه در جای خویش قرار بگیرند. صندلی های خالی باید دوباره به شایستگی پر شود. خانواده های زندانیان سیاسی دوست دارند این مهرگان را با شیرینی رسیدن روز جهانی صلح و همه مناسبت های خوب دیگر، در کنار عزیزانشان قرار گرفته به سرور بنشینند.”

متن این نامه که در اختیار کلمه قرار گرفته به شرح زیر است:

بسم الله الرحمن الرحیم

بوی ماه مهر ما را به یاد معلم های عزیزدربندی می اندازد که کلاس درس در فراقشان ناله می کند و دانش آموزان جای خالی شان را با انبوهی از سبزینه های باقی مانده از بهار آذین می بندند.

بوی ماه مهر ما را یاد مهربانی می اندازد و یاد صندلی های خالی از دانشجویان و اساتید دربند. یاد هم شاگردی هایی که یادشان نمی رود در میانه راه بعضی ها جلو زده اند تا نمره قبولی را زودتر دریافت کنند و ستاره ها این بار بر سرو سینه آنان نشسته و تمام وجودشان را منور کرده است!

بوی ماه مهر ما را یاد دانشجویان ستاره دار تبعیدی مان می اندازد. یاد شش ساله ها و نه ساله ها و ده ساله هایمان که زندان های میهن با نامشان نام دار شده اند. با نام بهاره ها و مجید ها و ضیاء ها و…

بوی ماه مهر ما را یاد کنکوری های خانواده بزرگ زندانیان سیاسی می اندازد که در اوج بحران های سخت زندگی شان پله های موفقیت را درنوردیده اند و دانشگاهی شده اند و یاد شکوفه های باغ این خانواده که مدرسه را و کلاس اول را بی دست نوازش پدر و سایه مهربانی اش آغاز می کنند.

بوی ماه مهر برای ما خانواده های زندانیان سیاسی بوی تکرار می دهد. تکرار پاییزهای نارنجی و قهوه ای هجران و درد و بغض و افسوس و حیرت را!

این پاییز اما غمناکی هایش با اجرای احکام حبس زنان و دختران مظلومی که به گناه بی گناهی باید متحمل رنج زندان شوند، برایمان بیشتر است. این پاییز دلتنگی هایمان را با فاصله غیرشرعی میان زوج های جوان زندانی سیاسی به جرم حرمت نهادن به کانون گرم خانواده که شعارش را حکومت می دهد و التزامش را اینان دارند، افزون می کند. دیوار زندان ها تن فرزندان ما را در خود می فشارند و کینه و نفرت بازجوهای بی وجدان، روح و روان آنان را می آزارد. دریغ کردن مرخصی و دریغ کردن امکان تماس تلفنی و دریغ کردن ملاقات، حتی کابینی، برای زنان و مردان جوانی که فاصله شان تنها دیوارها نیست بلکه فرسنگ ها جاده است که دو استان تهران و البرز را به هم می رساند، شکنجه هایی است که در سرزمین اسلامی به زندانیانی که تنها جرمشان نقد است و اعتراض های مسالمت آمیز روا داشته می شود.

ماه مهر فرارسیده و انتظار مهربانی حتی از کسانی که سال هاست با این واژه قهر کرده اند، انتظار بی جایی نیست. خانواده های زندانیان سیاسی که بیش از سه سال دوری و سختی و مشقت را در فراق عزیزانشان تاب آورده اند می خواهند این شاگردها، معلم ها و اولیاء هریک به خانه هایشان بازگردند و عادلانه در جای خویش قرار بگیرند. صندلی های خالی باید دوباره به شایستگی پر شود. خانواده های زندانیان سیاسی دوست دارند این مهرگان را با شیرینی رسیدن روز جهانی صلح و همه مناسبت های خوب دیگر، در کنار عزیزانشان قرار گرفته به سرور بنشینند. اگر توصیه های خشونت طلبان و رزم جویان و اخم به چهره آورندگان و قهرکنندگان با آشتی، اندکی فروکش کند و لختی مجال اندیشه در فضایی باز و پاک به آنانی بدهد که باید قدمی بردارند و قلمی بزنند و فرمانی صادر کنند. اگر فرمان آزادی همه زندانیان سیاسی مانند خیلی از کشورها دور و نزدیک که خبرش می رسد و صدایش شنیده می شود و افسوسش برای ایرانیان می ماند، سخت است. توقف سخت گیری بر آنان تا زمان آزادی قریب الوقوع و دادن مرخصی ها و ملاقات های حضوری و تماس های تلفنی و درمان مستمر و بی خواهش و تمنا که سخت نیست.

انتظارهای خانواده های زندانیان سیاسی اگر کم و کوچک شود یعنی اعمال شرایط امنیتی در کشوری در شرایط تحریم و در آستانه انتخابات و فشارها بر منتقدین و معترضین قانونی بیشتر شده و نقض حقوق بشر در آن فراگیر است. به نظر نمی رسد این نتیجه گیری مورد پسند دلسوزان کشور و انقلاب باشد. پس خداوند مهر را به مدد می طلبیم برای این که در اسرع وقت گشایشی در کارهایی که به دست نااهلان و بی خردان سخت شده و گره هایی که کور شده، حاصل شود.

انشاء الله

جمعی از خانواده های زندانیان سیاسی

اول مهرماه ۱۳۹۱


 
شما این خبرنامه را به این دلیل دریافت می کنید که ایمیل شما پس از تایید وارد لیست دریافت کنندگان شده است. برای لغو عضویت از این خبرنامه به این لینک مراجعه کنید یا به norooz-unsubscribe@sabznameh.com ایمیل بزنید. با فرستادن این خبرنامه به دوستان خود آنها را تشویق کنید که عضو این خبرنامه شوند. برای عضویت در این خبرنامه کافی است که به norooz@sabznameh.com ایمیل بزنید. برای دریافت لیست کامل خبرنامه های سبزنامه به help@sabznameh.com ایمیل بزنید.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

خبرهاي گذشته