-----------------------------
همه خبرها و ديدگاهاي سانسور شده و پشت فيلتر جمهوري اسلامي مانده را يكجا و بي درد سر در "هستي نيوز" بخوانيد... http://groups.google.com/group/hasti-news/
نخست وزیراسرائیل بنیامین ناتانیاهو هفته هاست هیچ فرصتی را از دست نمی دهد تا ارزیابی اش را از برخورد صحیح با جاه طلبی های هسته ای ایران مطرح کند. در گفتگو با فرستنده های تلویزیونی آمریکا بیان داشت ایالات متحده باید برای ایران خط قرمز تعیین کند و برای روشن کردن منظورش مثالی از فوتبال آمریکایی زد.
به باور او حکومت ایران تا شش ماه دیگر نود درصد توانایی لازم را برای تولید بمب اتمی به دست خواهد آورد. جمع بندی او که «آنها حدود بیست متری خط دروازه قرار دارند» تنها این نتیجه گیری را اجازه می دهد: تأسیسات اتمی ایران باید نابود شود. پیامش به اوباما این بود که اگر شما همراهی نکنید ما خودمان کار را به تنهایی تمام می کنیم. اضافه کرد که هرکس از کشیدن خط قرمز برای برنامۀ اتمی ایران خودداری می کند حق اخلاقی ندارد بر سر راه حملۀ اسرائیل مانع ایجاد کند.
مهلتِ مشخص یا محدودیتِ مقدار
ناتانیاهو قبلاٌ آشکار ساخته بود که منظورش از خط قرمز چیست: فرصت مشخص برای به پایان بردن گفتگوهای پنج عضو پیوستۀ شورای امنیت به علاوۀ آلمان با ایران – یا تعیین سقف برای اورانیوم کم غلظت که ایران اجازه دارد داشته باشد. وزیرخارجۀ آمریکا هیلاری کلینتون قبل از گفتگوهای تلویزیونی ناتانیاهو موضع گیری کرده بود. گفته بود واشینگتن مهلت تعیین نمی کند، در برخورد با جاه طلبی های هسته ای ایران ابزار سیاسی هنوز کارایی خود را از دست نداده است. پیام به ناتانیاهو آشکار بود. بس کن که ما را با تهدید به حملۀ نظامی به ایران زیرفشار بگذاری.
معلوم نیست ناتانیاهو با تهدیدها و خواسته هایش دنبال چیست. کم نیستند در اسرائیل شخصیت های مهمی که با تأکید از حملۀ نظامی به ایران برحذر می دارند. اینان استدلال می کنند که ظرفیت هسته ای ایران را نمی توان تنها با وسایل نظامی از بین برد، و در صورت حمله خطر آتش سوزی سراسری منطقه را تهدید می کند و رهبری ایران بیشتر قوی تا ضعیف می شود. دیگران به احتمال انتخاب دوبارۀ اوباما اشاره می کنند و این وضعیت که رئیس جمهور در دورۀ دوم خود خیلی به دقت به یاد خواهد آورد در روزگاران سخت به چه دوستانی می تواند اعتماد کند. قطعاٌ ناتانیاهو از این زمره نیست.
در رسانه های اسرائیلی فوری از حضیضی بی مانند در مناسبات با آمریکا صحبت شد. به همین سرعت هم این نکتۀ نغز دهان به دهان گشت که ناتانیاهو از آمریکا خواستار خط قرمز در برخورد با ایران است، اما به نوبۀ خود چراغ قرمزی را که برای اوست نادیده می گیرد. اما تهدید اسرائیل به جنگ علیه ایران، که به نوبۀ خود با تبلیغات نفرت پراکنانۀ ایران توجیه می شود جدی تر از آن است که مورد بی توجهی قرار گیرد. دست کم سردبیر مجلۀ آمریکایی «نیویورکر» دیوید رمنیک، یکی از زبان آور ترین منتقدان ناتانیاهو، وضعیت را اینگونه جدی می بیند. به باور او خسارت به وجود آمده به دست ناتانیاهو بسیار است. می گوید نخست وزیر اسرائیل کشورش را در صحنۀ جهان به انزوایی تاکنون بی سابقه کشانده است، نه تنها به دلیل جنگ طلبی هایش علیه ایران. اتحاد رئیس دولت با نیروهای مرتجع در اسرائیل چشم اندازهای رسیدن به توافق با فلسطینی ها را به دوردست ها برده اگر که حتی ناممکن نساخته باشد. به گفتۀ رمنیک به علاوه رئیس دولت در کارزار انتخاباتی ریاست جمهوری آمریکا آشکارا جانب هم دانشگاهی و همفکرش میت رامنی را گرفته است.
چهرۀ تغییر کردۀ دشمن
معلوم نیست ناتانیاهو با تهدیدها و خواسته هایش دنبال چیست. کم نیستند در اسرائیل شخصیت های مهمی که با تأکید از حملۀ نظامی به ایران برحذر می دارند. اینان استدلال می کنند که ظرفیت هسته ای ایران را نمی توان تنها با وسایل نظامی از بین برد، و در صورت حمله خطر آتش سوزی سراسری منطقه را تهدید می کند و رهبری ایران بیشتر قوی تا ضعیف می شود. دیگران به احتمال انتخاب دوبارۀ اوباما اشاره می کنند و این وضعیت که رئیس جمهور در دورۀ دوم خود خیلی به دقت به یاد خواهد آورد در روزگاران سخت به چه دوستانی می تواند اعتماد کند. قطعاٌ ناتانیاهو از این زمره نیست.
دیگرانی هم هستند که در سیاست ناتانیاهو که گویی رسالتی برعهده دارد رد پای پدرش بنزیون را می بینند که خیلی از مرگش نمی گذرد. وی روزگای در خدمت زیف یابوتینسکی به عنوان منشی شخصی بود. یابوتینسکی بنیانگذار صهیونیزم تجدیدنظرخواه بود که بعضاٌ در اسرائیل خود را به کرسی نشانده است و امروز در خواستۀ یهودیان مهاجر برای داشتن کشوریهود از مدیترانه تا اردن تجلی می یابد.
نگرانی ناتانیاهو دو دلیل دارد. صرفنظر از خطر واقعی سلاح اتمی ایران، منطقه در دوسال گذشته از اساس تغییر کرده است. حمله های تروریستی یازده سپتامبر ۲۰۰۱ موضع اسرائیل را در شرق تثبیت کرده بود زیرا غرب بعد از این رخداد جهان اسلام را به سیاه و سفید تقسیم کرد. «بهار عربی» این قالب را شکست و به عنوان یکی از پیامدها حربۀ داشتن دشمنی مشخص را از اسرائیل گرفت. تعجبی ندارد که ناتانیاهو بعد از اعتراض های اخیربه دلیل ویدیوی مربوط به پیامبر اسلام چماقی را که مدتها مؤثر واقع شده بود به دست گرفت و باتوجه به حمله های متعصبانه به سفارت خانه های آمریکایی به طرح این پرسشِ سخن آرا پرداخت: «می خواهید به این آدم ها بمب اتمی بدهید؟»
اما این چماق دیگر اثر ندارد. مسئول سیاست خارجی اتحادیۀ اروپا اشتون و مذاکره کنندۀ ایرانی جلیلی همین تازگی در استانبول توافق کردند به گفتگو دربارۀ نظارت بر تأسیات اتمی ایران ادامه دهند. حالا با یا بدون خط های قرمز، مسئله ای است که فقط به دیپلمات ها مربوط می شود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر