Latest News from 30Mail for 11/20/2012

تولید ملی، وابستگی ملی! 1391/8/29 فریده کلهر بارها پیش آمده است که در رسانه‌های جمعی شنیده‌ایم، دانشمندان ایرانی موفق به ساخت دارویی گران‌قیمت شده‌اند که تولید آن در انحصار یک یا چند کشور خاص بوده است.(+) خوانده‌ایم که با راه‌اندازی خط تولید یک کارخانه در تولید محصولی یک قدم به خودکفایی و عدم وابستگی به واردات نزدیک شده‌ایم. در همه این خبرها به نوعی به رشد و شکوفایی تولید ملی در کشورمان و گسترش مصرف کالای داخلی، عدم وابستگی به واردات و خودکفایی ایران و شکست تحریم‌ها اشاره می‌شود؛ اما آیا تولید محصولات داخلی می‌تواند نشان دهنده خودکفایی و عدم وابستگی ما به واردات باشد؟ امروزه ملاک برتری یک کالا تنها به تولید انبوه رساندن آن نیست. هر کالایی برای رقابت با رقبای خارجی خود باید بتواند بازار فروش خوبی داشته باشد و بازار فروش زمانی رونق می‌گیرد که کالای تولید داخل از نظر کیفیت در جایگاهی قرار بگیرد که بتواند رقبای خارجی خود را کنار بزند و از آن‌ها پیشی بگیرد. اما برای خریدار ایرانی هنوز هم جنس ایرانی در مقایسه با جنس خارجی مصداق بی‌کیفیتی است و خریدار ایرانی هنوز هم ترجیح می‌دهد کالای خارجی خریداری کند حتی اگر کالای بی‌کیفیت چینی باشد. درباره داروهای مورد تجویز هم بارها پیش آمده است که پزشکان نمونه خارجی را به نمونه داخلی ترجیح می‌دهند. از سوی دیگر نوسانات قیمت ارز و افزایش قیمت دلار که بر اثر افزایش تحریم‌ها به وجود آمد و به دنبال آن مدیریت نادرست منابع ارزی، بار دیگر این نکته را به ما یادآور شد که ما در زمینه تولید محصولات نه تنها خودکفا نشده‌ایم، بلکه میزان وابستگی‌مان بیشتر نیز شده است. کافی است تا نگاهی به لیست کالاهای غیرضروری که هفته پیش توسط وزیر صنایع وارداتشان ممنوع اعلام شد بیاندازیم. (+) از کالاهای اساسی‌تر مانند لوازم خانگی، کلیه اقلام کشاورزی، انواع وسایل آشپزخانه، موتورسیکلت، دوچرخه، موبایل و رایانه و اجزای آن (که نیاز به تکنولوژی پیشرفته‌تری برای تولید دارند) که بگذریم، باقی محصولاتی هستند که به دانش و تخصص کمتری برای تولید نیاز دارند. نمی‌توان بسیاری از دست‌آوردهای علمی هم‌وطنان در زمینه تولیدات دارو و اختراع ماهواره و… را نادیده گرفت. حتی نمی‌توان منکر تولید داخلی کالاهایی از جمله مصنوعات پلاستیکی، انواع کاغذدیواری و کاغذ توالت، انواع لوازم التحریر، ابزارهای دستی، تلفن ثابت، لوله و شیلنگ و ماشین حساب که البته به تکنولوژی پیشرفته‌ای هم برای تولید نیاز ندارند، شد. اما قرار گرفتن این کالاها در فهرست کالاهای وارداتی نشان می‌دهد که کالای تولید داخل هنوز به کیفیتی نرسیده است که بتواند در رقابت با نمونه مشابه خارجی خود قرار بگیرد و نیاز ما به واردات را کاملاً رفع کند. با این حساب آیا هنوز هم کسی می‌تواند ادعای مبنی بر خودکفایی در تولید چندین کالا را نشانه عدم وابستگی ما به واردات و مسیر روبه رشد به سوی آینده‌ای عاری از وابستگی بداند؟ تیتر از سی‌میل     ستاد اعاده‌ی حیثیت از یزید بن معاویه! 1391/8/29 مصطفی عزیزی غوزک پلاتینی پس از محمدرضا شاه که طبق اخبار رسیده از آن دنیا این روزها عینک دودی زده است از بس مردم ایران گفته‌اند «نور به قبرش بباره» و بعد از این که حکام فعلی کاری کرده‌اند که ساواکی‌ها و شکنجه‌گران سابق زبان باز کرده‌اند و انصاف می‌طلبند که: آنان بیشتر جنایت کردند یا اینان که با نام حق و عدالت و انسانیت و معنویت و خدا و کوفت و زهر مار بر سر کار آمدند! حالا هواداران یزید پسر معاویه هم جهت احاده‌ی حیثیت از یزید چند روز پیش اطلاعیه‌یی صادر کردند. ما هر چند خودمان از نواده‌گان آن سالار شهیدان هستیم و سید حسینی محسوب می‌شویم ولی جهت امانت‌داری در اطلاعیه ایشان دست نبردیم که خیانت در امانت نشود که خیانت در امانت بسی بدتر از رعایت احترام اجداد است. اطلاعیه ستاد اعاده‌ی حیثیت از یزید بن معاویه به مناسبت ایام محرم الحرام: امت شهید پرور ایران آیا وقت آن نرسیده است نسبت به جناب یزید و سایر کارگزاران ایشان تجدید نظر کنید و قبول داشته باشید که ایشان بسی انسانی‌تر از حَکام فعلی کشور خودتان عمل کرده‌اند. همان‌طور که حافظ شیرازی شعر امیرالمومنین یزید را جابه‌جا کرده، سر در دیوان خود گذارده(پانویس ۱) در طول تاریخ بهتان‌ها و اغراق‌های زیادی نسبت به ماجرای کربلا شده است مثلا همه جا از گرمای هوا و تشنه‌گی گفته‌اند اما شاید ندانید که واقعه کربلا در روز ۹ اکتبر ۶۸۰ میلادی یا سه‌شنبه ۲۰ مهر ۵۹ هجری شمسی اتفاق افتاده است یعنی در فصل پاییز که هوا چندان هم گرم نیست و برای اعراب بادیه‌نشین خنک هم هست (سند ۱) (پانویس ۲) اما به هر حال ما براساس نقل و قول خود عاشقانه اهل بیت و سگان ولایت فرض می‌کنیم هرآنچه در باره‌ی عاشورا و ظلم‌های‌اش گفته‌اند درست است آیا با این حال وضعیتی که در این سال‌ها شما در کشور خودتان با آن روبه‌رو هستید بدتر نیست؟ آیا بدتر از آنچه یزید و شمر و حرمله بر یاران و خانواده‌ی حسین بن علی آوردند بر سر شما نیاوردند؟ برای نمونه توجه شما را به موارد زیر جلب می‌کند: ۱- آنان در هزار و چهار صد سال پیش زنده‌گی می‌کردند و تجارب بشری نسبت به حقوق بشر بسیار عقب‌مانده‌تر از حال حاضر بود. برای مثال بستن آب به‌روی دشمن سنتی دیرینه داشت که پدر بزرگ حسین، محمد (اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ) که پیامبر رحمت خوانده می‌شود علیه پدر بزرگ یزید، ابوسفیان(ابوحنظله صخر ابن حرب ابن امیه) به کار بست و در جنگ بدر، آب را بر روی لشکریان قریش که برای دفاع از کاروان تجاری و جلوگیری از تاراج آن توسط مسلمانان امده بودند بست. ۲- آنان با مخالفان مسلح خود روبه‌رو بودند که بسیار جنگیدند و تعداد زیادی از سربازان‌شان را کشتند. در صورتی که حکام شما کسانی مانند ستار بهشتی و جمیل سویدی بنی‌طرف را به قتل می‌رسانند که سلاحی جز قلم نداشتند. ۳- فقط افراد مسلحی که در جنگ بودند و در جنگی روبه‌رو می‌جنگیدند کشته می‌شدند و کسانی که نمی‌جنگیدند در امان بودند. مانند برادر سرکرده‌ی مخالفان که چون بیمار بود و نمی‌جنگید مورد تعرض قرار نگرفت. اما حکام شما پدر را به جرم پسر دستگیر می‌کنند(سند ۲ ) و فرزند را به جرم مادر ممنوع الخروج(سند ۳ ). ۴- آنان به زنان و کودکان کاری نداشتند. و زینب بنت علی خواهر سرکرده مخالفان بدون هیچ تعرضی چند روز بعد در کاخ جناب یزید سخنرانی کرد و مورد اذیت و آزار هم قرار نگرفت و توانست در مسجد کوفه مراسم اعزاداری بگیرد. در صورتی که حکام شما دختر را در مراسم عزای پدر کشتند.(سند ۴) ۵- هیچگونه تجاوزی بعد از پیروزی در کربلا گزارش نشده است. در صورتی که در حکومت شما به زنان و مردان دستگیر شده در تظاهراتی صلح‌آمیز تجاوز شد و مورد هتک حرمت بسیار قرار گرفتند.(سند ۵) ۶- ما می‌پذیریم که زیاده روی‌هایی در کربلا صورت گرفت و پس از بازگشت لشکریان و اطلاع از کم و کیف ماجرا خود یزید هم بسیار متاسف شد چنان که در تاریخ طبری آمده است:«بازماندگان امام حسین به خانه یزید رفتند و از زنان خاندان معاویه کس نماند که گریه‌کنان به پیشواز نیامده باشد. سه روز عزای حسین گرفتند و یزید همواره این جمله می‌گفت: خدا عبیدالله بن زیاد را لعنت کند به خدا اگر کار حسین به دست من بود هر چه می‌خواست می‌پذیرفتم حتی با تلف شدن جان یکی از فرزندانم مرگ را از حسین دور می‌کردم ولی خدا چنان مقدر کرده بود. سپس یزید کس نزد زنان فرستاد که از تو چه گرفته‌اند هرکه هرچه گفت دو برابر آن‌را به آن‌ها داد بطوریکه سکنیه (دختر امام حسین) گفت: هیچ کس را که منکر خدا باشد از یزیدبن معاویه بهتر ندیدم. آن‌ها را به همراه محافظی پارسا به مدینه فرستاد.» (تاریخ طبری ، جلد ۷ ، صفحه ۳۰۷۷)» اما در حکومت شما عامل اصلی فجایع کهریزک پست و مقام جدید می‌گیرد و ارتقا پیدا می‌کند.(سند ۶) ۷- مبارزه تن به تن و روبه‌رو بود. در حکومت شما از دیوار خانه‌ی مردم بالا می‌روند و زن را جلوی شوهر و شوهر را جلوی چشم زن مثله می‌کنند و کک امیرالمومنین‌تان هم نمی‌گزد.(سند ۷) ۸- تنها مرگ یک کودک گزارش شده است آن هم به دلیل این که به میدان جنگ آورده شده بود و روی دست گرفته شده بود که احتمال برخورد تصادفی تیر هم هست. اما در حکومت شما شب به خانه‌ی مردم می‌روند پدر را به جرم شاعر بودن می‌کشند و چون پسر در اتاق پدر خوابیده بوده است و قاتلین را می‌بیند کودک ۹ ساله را هم می‌کشند. (سند ۸) ۹- جنازه‌های کشته شده‌گان پس از سه روز توسط قوم بنی‌اسعد دفن شدند و صاحب بارگاه و عزت و احترام‌اند اما مقتولین حکومت شما حتا نمی‌توانند گور داشته باشند و قبرستان‌شان پارک می‌شود و نزدیکانشان اجازه‌ی گریستن بر گور عزیزانشان را هم ندارند. (سند ۹) ۱۰- لذا انتظار می‌رود در مراسم امسال جانب عدالت را رعایت کنید و بدانید کسانی که بر شما حکومت می‌کنند بسیار خطاکارتر و جنایت‌کارتر از یزید ابن معاویه هستند که اگر ایشان در این زمان زنده‌گی می‌کرد بی‌شک حتا آن واقعه شوم هم اتفاق نمی‌افتاد. ستاد اعاده حثیت از يزيد بن معاوية الإثنين – ٤ محرم ١٤٣٤ پانویس ۱. ظاهرا شعر یزید این‌گونه بوده است:«انا المسموم ماعندي تریاق ولاراق/ ادر کاسا و ناولها الا یا ایها الساقی» که حافظ برداشته است مصرع دوم را جابه‌جا کرده است و شده است:«الا یا ایها الساقی ادر کاسا و ناولها /که عشق آسان نمود اول ولی افتاد مشکل‌ها» ۲. امسال ۹ اکتبر دمای کربلا بین ۲۴ درجه سانتی‌گراد تا ۳۵ درجه‌ی سانتی‌گراد در نوسان بوده. که برای اعراب بادیه‌نشین دمای بالایی نیست. (منبع و سند)     تعمد در نمایش جنایت 1391/8/29 میخک الف - غزه باز زیر آتش است، فلسطین دوباره در خون است. به بهانه جلوگیری از «آسیب به شهروندان اسراییل» تا کنون ده‌ها غیر نظامی فلسطینی کشته شده‌اند. فلسطین مسلماً خونین‌ترین منازعه جهان نیست؛ امروز حتی خونین‌ترین منازعه خاورمیانه هم نیست. اما آن چه باعث می‌شود مصیبت فلسطینیان تا این اندازه هربار و هر بار ما را درگیر کند این است که فلسطین به واقع در کانون سیاست جهان است و درد فلسطین به واقع درد ماست. تاریخ فلسطین تاریخ تحول خاورمیانه است: چند دهه‌ مبارزه با استبداد و امپریالیسم؛ دهه‌های خونین شکست نیروهای مترقی و برآمدن نیروهای مرتجع و میدان‌دار شدن اسلام و اسلام‌گرایی. تاریخ فلسطین مانند تاریخ باقی خاورمیانه تاریخ فروگذاشتن سلاح‌هایی است که به ترک خشونت منجر نشد بلکه به برآمدن نیروهای مسلح ضد مردمی انجامید؛  و در پایان سازش‌های بی‌حاصل و یاس؛ تاریخ خون و تاریخ ویرانی. ب - چندین دهه است که «سیاست جهانی» عریان‌ترین بروز خشونت‌بارش را در ساحت فلسطین یافته است. خشونت در هر جا که باشد خشونت است و آدم‌کشی در همه جا محکوم. اما  آنچه خشونت در فلسطین را فی المثل از کشتارهای ماه‌های اخیر سریلانکا متمایز می‌کند، کشتارهایی که در مدت کمتر تلفاتی همسنگ کشته‌های سوریه داشته‌اند، این است که در جایی مانند سریلانکا رسانه‌های غالب به راحتی چشم می‌ببندند و حتی شمار کشته‌ها را هم به رخ نمی‌کشند: می‌گذارند تا متحدان‌شان راه خود را برای ثبات پیدا کنند. حتی در سوریه، با همه پوشش خبری وسیع، می‌توان «جزئیات» اساسی گروه‌بندی‌ها را در ابهام گذاشت تا «افکار عمومی» با همه تکثرشان در بی‌تصمیمی و سردرگمی بمانند. در فلسطین اما یکی از اصلی‌ترین اهداف بمب‌هایی که می‌افکنند همین «افکار عمومی» هستند. تکان‌دهنده بودن خشونت فلسطین برای این است که هیچ کوششی برای موجه جلوه دادن دروغی که از طرف نظام سلطه گفته می‌شود انجام نمی‌گیرد: قدرت‌های جهانی به صراحت از قتل غیر نظامیان فلسطینی حمایت می‌کنند و آن را برای دفاع اسراییل از خودش موجه و حتی لازم می‌دانند. ارتش اسراییل که حمله را با هدف قرار دادن یک اتوموبیل در خیابان آغاز می‌کند و فیلم این عملیات دقیق را با افتخار منتشر می‌کند، در یک روز هم اقامتگاه خبرنگاران را در غزه می‌کوبد و هم خانه سه طبقه‌ای را بر سر کودکان معصومش خراب می‌کند: چون، قرار است باور کنیم که هیچ اشتباهی در این هدف گیری‌ها نیست. قرار است باور کنیم که اقامتگاه خبرنگاران را زده‌اند تا خبرنگاران را بزنند و خانه را بمباران کرده‌اند تا بچه‌ها را بکشند. و ما باور می‌کنیم . پ - سرکوب فلسطین از آن رو در قلب سیاست جهانی است، از آن رو بارزترین نمونه تصمیم‌گیری کانون‌های نظامی- سرمایه‌دارانه است که مصداق آشکار سرکوب «مردم» است. مردم فلسطین باید کشته شوند: باید جلوی چشم همه دنیا و با پیشرفته‌ترین سلاح‌ها کشته شوند تا «مردم» همه دنیا ببینند و عبرت بگیرند که سرنوشت مقاومت، یا بگوییم سرنوشت کسی که در موقعیت احتمالی مقاومت در برابر نظم سلطه قرار می‌گیرد چیست. مردم همه دنیا باید بدانند که دقیقاً با الفاظی مثل دفاع از شهروندان است که مردم را می‌کشند: باید بدانند و باید ببینند . فلسطین آینه شکست نیروهای مترقی در مقاومت در برابر سلطه است؛ مردم همه دنیا باید این را ببینند. مردم همه دنیا باید ببینند که چطور از دل مقاومت، گروهی چون حماس بیرون آمد که همان آلترناتیوی بود که اسراییل می‌خواست. باید ببینند که چگونه حماس فرادست می‌شود و مقاومت از فرایندی رهایی بخش به گفتاری ارتجاعی و ضد برابری به انحطاط کشیده می‌شود. باید ببینند که کسانی نهایتاً مدعی مقاومت می‌شوند که همه هم و غمشان به بند کشیدن زنان است و فراهم کردن زمینه برآمدن مرتجعانی بدتر از خود. و مردم باید ببینند که حتی با همین حماس هم نمی‌توان به جایی رسید: باید باور کنند که تنها چاره تسلیم و بندگی است. وضع امروز فلسطین، از دید نظام سلطه مطلوب‌ترین وضع برای مردم مقاوم است و از همین روست که آن را چنین به نمایش می‌گذارند: مردمی که رسماً خون‌شان کم ارزش‌تر از خون کسانی شمرده می‌شود که چند کیلومتر آن سوتر زندگی می‌کنند. مردمی که زندگی‌شان در پشت ایست بازرسی نیروهای اشغال‌گر می‌گذرد. مردمی که بیکارند و به‌عنوان لشکر ذخیره کار و در تمنای لقمه‌ای نان با هم نزاع می‌کنند نه با دشمنان حقیقی‌شان. مردمی که زیر بار کمر شکن استثمار نیرویی برای برنامه‌ریزی و مبارزه برای‌شان نمی‌ماند و جای خالی این مقاومت سازمان یافته را، جای خالی مقاومت رهایی بخش را مرتجعانی  می‌گیرند که قدرت خود را از حکومت دست راستی سرمایه محور و نظامی‌گرایی چون حکومت خامنه‌ای می‌گیرد – و یا حاکمانی دیگر از همین دست. مردم دنیا باید باور کنند که آلترناتیو نظام سرمایه، استبداد مذهبی است: و هر دو سلطه‌گر این را با اشتیاق می خواهند. ت - موضع‌گیری درست در مسأله فلسطین بی‌هیچ تردیدی موضع‌گیری در حمایت از مردم فلسطین است. اینکه از مردم غزه حمایت نکنیم چون حاکم‌شان حماس است یا چون روزی به حماس رأی داده اند مثل این است که خود را مستحق ظلمی ببینیم که بر ما می‌رود، چون زیر یوغ جمهوری اسلامی زندگی می‌کنیم. اینکه بپذیریم اسراییل «حق» دارد برای «دفاع از شهروندان» مردم غزه را زیر بمب تکه‌تکه کند یعنی اینکه پذیرفته‌ایم به هر بهانه می‌توان هر جنایتی کرد: همانطور که روزی پذیرفته شد که با سوء‌ استفاده از جنایت بی‌بدیل نازی‌ها در هالوکاست می‌توان آواره کردن ملتی دیگر را توجیه کرد. ما حتی اگر هیچ قدرتی در دفاع عملی از فلسطینیان نداشته باشیم باز باید از هر ابزار و بیانی که داریم برای محکومیت ظلمی که بر فلسطینیان می‌رود استفاده کنیم: سرکوب فلسطینیان و نمایش آن، عریان‌ترین قدرت‌نمایی نظام سلطه است که همه سلطه‌گران دیگر نیز با هر موضعی به آن ارجاع می‌دهند و خود را توجیه می‌کنند: سرکوب فلسطین به این شکل، به معنای حاکم کردن الگویی از سلطه ومشروعیت دادن به آن است. تنها سیاست درست، دفاع از فلسطینیان در مقابل تجاوز است. شعار «نه غزه نه لبنان» نفی بلاواسطه حقوق همان کسانی است که چنین شعاری را سر می‌دهند و جای شگفتی نیست که آنان به هنگام گرفتاری غزه حتی به همان سبک نازل و نمایشی معمول خود هم از جا نمی‌جنبند و مثلا شمعی به سوگ روشن نمی‌کنند. آن هم در مقطعی که بمب‌های اسراییلی که امروز غزه را ویران می‌کنند، ممکن است فردا در تهران بر سرمان بریزند. باید تاکید کرد که اسلامی یا یهودی و استبدادی یا دموکراتیک فرقی ندارد،سیاست ضد سلطه سیاستی است که هرگونه سلطه‌ای را نفی کند. تیتر از سی‌میل       "روزانه ۵۵ نفر در سوانح رانندگی سال ۹۰ کشته شدند" 1391/8/29 مدیرکل حمل و نقل پایانه‌های استان گلستان می‌گوید بر اساس آمارهای موجود، هر ۲۵ دقیقه یک نفر جان خود را در سوانح رانندگی ایران از دست می‌دهد. مهدی میقانی به خبرگزاری فارس گفته است: «بر اساس گزارشات پزشکی قانونی در سال گذشته نزدیک به ۲۰۰۶۸ نفر معادل ۵۵ نفر هر روز در تصادفات رانندگی کشورمان جان خود را از دست می‌‎دهند. وی افزود که تعداد مجروحان و معلولان سوانح رانندگی در سال گذشته نیز روزانه معادل ۸۱۵ نفر بوده است. جاده‌های ایران یکی از خطرناک‌ترین جاده‌های جهان به شمار می‌روند. منبع: فارس     کاهش ۲۰ درصدی تقاضای مردم برای شیر و فرآورده‌های آن 1391/8/29 مشاور مدیرعامل صنایع شیر ایران از کاهش ۱۵ تا ۲۰ درصدی تقاضای خرید شیر و فرآورده‌های لبنی از سوی مردم خبر داد. حسین چمنی در گفت‌و‌گو با خبرگزاری فارس افزود که این کاهش تقاضا به کاهش سود کارخانه‌ها و تولیدکنندگان انجامیده است. قیمت شیر و محصولات لبنی در ایران طی سال جاری بیش از ۵۰ درصد افزایش یافته است. معاون وزیر بهداشت پیش‌تر از مردم خواسته بود که شیر و فرآورده‌های آن را با وجود افزایش قیمت از سبد خوراکی خود حذف نکنند. آقای چمنی ادامه داد: «در حال حاضر وضعیت لبنیات کشور به گونه‌ای است که تولید کننده، مصرف‌کننده و کارخانه‌های لبنی همه تحت فشار هستند.» وی همچنین افزود که کارخانه‌های لبنی در حاشیه زیاندهی قرار دارند و فشارهای غیرمنطقی بر تولیدکننده و کارخانه‌های لبنی سبب «تقلب» برخی از آن‌ها شده است. پیش‌تر سازمان استاندارد گزارش داده بود حدود یک چهارم محصولات ماست و حدود یک هشتم شیر کارخانه‌های ایران از نظر وزن و چربی با آنچه که روی کالا قید می‌شود، مغایرت دارد. منبع: فارس مرتبط: "صنعت شیر ایران در مرحله زیاندهی قرار گرفته است"      سی میل را در تویتر دنبال کنید | سی میل در فیسبوک دنبال کنید|خبرنامه سی میل را برای دوستان خود بفرستید  شما این خبرنامه را به این دلیل دریافت می کنید که ایمیل شما پس از تایید وارد لیست دریافت کنندگان شده است. برای لغو عضویت از این خبرنامه به این لینک مراجعه کنید یا به 30mail-unsubscribe@sabznameh.com ایمیل بزنید. با فرستادن این خبرنامه به دوستان خود آنها را تشویق کنید که عضو این خبرنامه شوند. برای عضویت در این خبرنامه کافی است که به 30mail@sabznameh.com ایمیل بزنید. برای دریافت لیست کامل خبرنامه های سبزنامه به help@sabznameh.com ایمیل بزنید.