-----------------------------
همه خبرها و ديدگاهاي سانسور شده و پشت فيلتر جمهوري اسلامي مانده را يكجا و بي درد سر در "هستي نيوز" بخوانيد... http://groups.google.com/group/hasti-news/
ایرانی ها برای اولین بار به دلیل کمبود گوشت مرغ و افزایش زیاد قیمت مواد غذایی اعتراض می کنند. اصول گرایانِ منتقد دولت نسبت به اعتراض های تازه هشدار می دهند.
سایت های خبری ایرانی نوشتند اعتراض در دوشنبه ۲۳ ژوئیه به صورت خودجوش و در مقابل یک قصابی در شهر نیشابور که در شمال شرق ایران واقع است آغاز شد. طبق این گزارش ها، جمعیت کمی علیه دوبرابر شدن قیمت گوشت مرغ در دوماه گذشته شعار داده اند. به تدریج بر تعداد معترضان افزوده شده است.
استاندار پیدایش نشد، اما معاونش و دادستان به میدان خراسان، محل تجمع تظاهرکنندگان، آمدند. ظاهراٌ دادستان، حجت الاسلام موسوی، گفته است: «اعتراض برای یک جوجه در شأن مردم این شهر نیست. خجالت آور است.» طبق نوشتۀ سایت های ایرانی وی در عین حال مسئولان این اقدام اعتراضی را تهدید به مجازات کرده است.
در یک ویدیو کلیپ که در اینترنت پخش شد رئیس نیروی انتظامی محل می کوشد جمعیت را آرام کند: «من الان مؤفق شدم که با استاندار و معاونش و دادستان تماس بگیرم. اینها به اینجا می آیند.» همینکه وی به حرف های کوتاهش پایان داد جمعیت فریاد کشید: «مرگ بر غارتگران بیت المال.»
استاندار پیدایش نشد، اما معاونش و دادستان به میدان خراسان، محل تجمع تظاهرکنندگان، آمدند. ظاهراٌ دادستان، حجت الاسلام موسوی، گفته است: «اعتراض برای یک جوجه در شأن مردم این شهر نیست. خجالت آور است.» طبق نوشتۀ سایت های ایرانی وی در عین حال مسئولان این اقدام اعتراضی را تهدید به مجازات کرده است. یک کیلو گوشت مرغ در بازار آزاد تا ۹۰ هزار ریال است (حدود چهار یورو). بیشتر کارگران در شهرهای بزرگ تنها حدود ۴۰۰ یورو درآمد دارند.
دلایل نارضایتی به قوت خود باقیست
اعتراض خود جوش در نیشابور فعلاٌ خاتمه یافته است. اما بسیاری از کارشناسان و منتقدان دولت و حتی روحانیون احتمال می دهند در ماه های آینده اقدام های مشابهی صورت گیرد. آخرهای ژوئن علی دهقان کیا یکی از مسئولان در«اتحادیۀ شوراهای کارگری» در تهران به دولت هشدار داده بود. وی در گفتگو با خبرگزاری ایلنا ناراحتی خود را از افزایش شدید قیمت ها اعلام کرده بود. طبق اظهارات او بیشتر کارگران دست کم به دوکار برای تأمین معاش خود نیاز دارند. ایلنا از دهقان کیا نقل کرد: «دولت می گوید قیمت ها را زیر کنترل دارد، اما دلیلی برای این مدعا در دست نیست.» این مسئول کارگری ادعا کرد دستمزد ماهانۀ یک کارگر فقط برای ۱۰ روز کافی است. به گفتۀ دهقان کیا حدود ۷۰ درصد کارگران در تهران زیر نصف خط فقر زندگی می کنند.
به «مدیریت غلط» تحریم های بین المللی هم اضافه می شود که قرار است حکومت ایران را به دست کشیدن از برنامۀ اتمی مورد مناقشه اش وادارد. ماههاست کارشناسان نسبت به پیامدهای تحریم هشدار می دهند، اما دولت تاکنون هرگونه انتقادی را در این جهت رد کرده است. در ابتدای ژوئیه معاون اول رئیس جمهور محمدرضا رحیمی ادعا کرد تحریم ها حتی اقتصاد ایران را شکوفا می کنند.
سیاستمداران اصول گرا نیز از سیاست اقتصادی دولت راضی نیستند. تازگی رئیس مجلس علی لاریجانی گفت: «مهمترین دلیل افزایش سریع قیمت مواد غذایی مدیریت غلط است.» از این رو مجلس تصمیم گرفته وزیر اقتصاد و رئیس کل بانک مرکزی را برای پاسخگویی به مجلس فراخواند.
به «مدیریت غلط» تحریم های بین المللی هم اضافه می شود که قرار است حکومت ایران را به دست کشیدن از برنامۀ اتمی مورد مناقشه اش وادارد. ماههاست کارشناسان نسبت به پیامدهای تحریم هشدار می دهند، اما دولت تاکنون هرگونه انتقادی را در این جهت رد کرده است. در ابتدای ژوئیه معاون اول رئیس جمهور محمدرضا رحیمی ادعا کرد تحریم ها حتی اقتصاد ایران را شکوفا می کنند.
در میانۀ ژانویه رئیس اتاق بازگانی ایران و چین اسدالله عسگراولادی، نسبت به «قحطی» در ایران هشدار داده بود. در مصاحبه ای با خبرگزاری پانا «سلطان صادرات ایران» مدعای خود را با میزان بالا تورم که بیش از ۴۰ درصد است و سقوط ارزش ریال و جابجایی کند پول که یک پیامد مستقیم تحریم است توجیه کرده بود.
از ابتدای ژانویه وضعیت اقتصادی ایران بدتر شده است. تحریم های جدید اتحادیۀ اروپا که از اول ژوئیه به اجرا درآمده اند واردات نفت و سوخت را از ایران ممنوع می کنند. از این گذشته شرکت های اروپایی دیگر اجازه ندارند نفت ایران را حمل کنند. و کشتی های غیر اروپایی که نفت ایران را حمل می کنند دیگر اجازه ندارند توسط بیمه های اروپایی بیمه شوند.
هشدار مقام های مسئول کارگری
از هفته ها پیش مقام های مسئول کارگری دولتی هم از «سیاست اقتصادی غلط دولت» گله می کنند. اینان نسبت به «پیامدهای ویرانگرِ» ورشکستگی کارخانه ها و افزایش بیکاری هشدار مبرم می دهند. آخرهای ژوئیه نمایندگان بیش از ۱۰ هزار کارگر در نامه ای به وزیر کار ایران عبدالرضا شیخ الاسلامی از موقعیت فعلی خود شکایت کردند. در این نامه از «وضعیت نامطمئن شغلی و اخراج های گروهی و بیشترین میزان ورشکستگی کارخانه ها از سالها پیش تاکنون» صحبت شده است. کارگران معترض نوشتند: «دستمزدهای ما در سال ۲۰۱۱ حتی به نسبت افزایش تورم هم زیاد نشد. برعکس: کارگران حتی کمتر از سال های پیش دستمزد می گیرند.»
اما دولت به جای جستجوی راه حل، در این مورد هم با تهدید و خشونت واکنش نشان می دهد. دولت با شدت تمام علیه هرگونه تلاش برای تشکیل سازمان های صنفی مستقل و فراخوان اقدام های اعتراضی عمل می کند. آخرین بار در ۱۵ ژوئیه اجتماع «کمیتۀ هماهنگی اتحادیه های کارگری ایران» در شهر کرج مورد حملۀ مأموران امنیتی قرار گرفت. به گفتۀ دهقان کیا اگر دولت عملکردش همینی باشد که تاکنون بوده «ما در تابستان شاهد اخراج های دسته جمعی و ایجاد خیل بیکاران جدید در ایران خواهیم بود.»
اسرائیل با تهدید دائمی از سوی ایران زندگی می کند – این موضوع تعیین کنندۀ سیاست کشور است. اما حملۀ پیشگیرانۀ اسرائیل ممکن است اثرات مخربی داشته باشد.
خیلی از اسرائیلی ها تا همین یکسال پیش تهدیدهای ضمنی ناتانیاهو را علیه ایران حرکت هوشمندانه ای از سوی وی می دیدند. اینان بر آن بودند همۀ این حرف ها، که به هیچ رو نمی گذاریم بمب اتمی دست روحانیون بیفتد، در درجۀ اول برای نشان دادن وخامت اوضاع به دنیا و ترغیب جهان به برقراری تحریم های شدیدتر است. در این فاصله دیگر مردم این باور را ندارند. هر آنچه در دولت ائتلافی به رهبری ناتانیاهو روی می دهد – چنین می نماید که همه اش به نحوی از انحاء به ایران مربوط است.
وقتی حزب کادیما در ماه مه وارد دولت شد در مورد انگیزه اش گفتند که نخست وزیر می خواهد در صورت اقدام یکجانبۀ اسرائیل، از پشتیبانی بیشتری برخوردار باشد. سپس ائتلاف به علت اختلاف بر سر خدمت سربازی یهودی های مذهبی از هم پاشیده شد و گمانه زنی های تازه ای را برانگیخت: ناتانیاهو می خواسته از دست رهبر حزب کادیما شاول موفاس راحت شود زیرا وی در قضیۀ ایران همراهی نمی کند. اما بازار شایعه وقتی بیشتر گرم شد که ناتانیاهو بیهوده کوشید نمایندگان شورشی حزب کارگر را، به ویژه تزاهی هانگبی، با وعدۀ دادن سمت های خوب به دولت بکشاند. موفاس بلافاصله گفت نخست وزیر فقط هانگبی را، که در مناقشۀ اتمی تندور است، می خواهد تا در کابینۀ امنیتی برای حملۀ پیشگیرانه اکثریت داشته باشد.
تردیدی نیست که همۀ توجه ناتانیاهو به ایران است. به همین شکل عیان است که در بین مؤافقان حملۀ نظامی به تأسیسات اتمی ایران، بی شکیبایی بیشتر می شود. به ویژه که پیوسته آنچه ناتانیاهو، و نه تنها وی، در مورد ایران مدتهاست می گویند آشکارتر می شود: ایران به هیچ رو کوتاه نمی آید. آیت الله خامنه ای در این روزها به روشنی تأکید کرد جمهوری اسلامی بر اثر افزایش فشار بین المللی مانند تحریم نفتِ اتحادیۀ اروپا از اول ژوئیه، از مسیر خود در برنامۀ اتمی خارج نمی شود. به گفتۀ وی دشمنان ایران حتی جرأت حمله ندارند.
در این مورد احتمال دارد که «رهبر معظم» راه به خطا رفته باشد. وزیر دفاع اسرائل ایهود باراک حرف دیگری می زند. می گوید هر چقدر هم متوقف کردن برنامۀ هسته ای ایران مشکل باشد، زندگی با بمب اتمی ایران «بسیار پیچیده تر و بسیار خطرناک تر است.»
برخورد اجتناب ناپذیر می نماید
برخورد اجتناب ناپذیر می نماید. فقط اینکه، حرف سادۀ راست های افراطی «یا ایران به بمب اتمی دست می یابد یا ما ایران را بمباران می کنیم،» بیش از حد کوتاه بینانه است. طرفداران چنین نظری در سیاست وجود دارند. حرف های پخته تر، تصادفی نیست، از دستگاه امنیتی است. محافل امنیتی می گویند حملۀ نظامی اسرائیل، به ایرانی ها بهترین بهانه را می دهد که دیگر واقعاٌ به برنامۀ اتمی خود ادامه دهند. اینان می گویند حتی اگر ویرانی آزمایشگاه های هسته ای و تأسیسات غنی سازی ایران چند سالی بمب اتمی را به تأخیر بیندازد- در پی آن ایران ساخت سلاح هسته ای را حتی سرعت می بخشد و این کار را احتمالاٌ تا حدی با تفاهم افکار عمومی مردم جهان انجام می دهد. به باور محافل امنیتی، اسرائیل به عنوان تحریک کننده مطرح می شود و دنیا این کشور را مسئول بدتر شدن بحران اقتصادی می بیند. زیرا احتمال کمی وجود دارد که ایران در خلیج فارس دست به حملۀ متقابل نزند. نتیجۀ این کار افزایش بسیار سریع قیمت نفت است. سخن کوتاه، حمۀ پیشگیرانۀ اسرائیل علیه ایران ممکن است مخرب باشد و باعث جنگ منطقه ای شود و مردم خودی را زیر آتش موشکی دشمن قرار دهد.
تردیدی نیست که همۀ توجه ناتانیاهو به ایران است. به همین شکل عیان است که در بین مؤافقان حملۀ نظامی به تأسیسات اتمی ایران، بی شکیبایی بیشتر می شود. به ویژه که پیوسته آنچه ناتانیاهو، و نه تنها وی، در مورد ایران مدتهاست می گویند آشکارتر می شود: ایران به هیچ رو کوتاه نمی آید. آیت الله خامنه ای در این روزها به روشنی تأکید کرد جمهوری اسلامی بر اثر افزایش فشار بین المللی مانند تحریم نفتِ اتحادیۀ اروپا از اول ژوئیه، از مسیر خود در برنامۀ اتمی خارج نمی شود. به گفتۀ وی دشمنان ایران حتی جرأت حمله ندارند.
افزون بر این کشور یهود به اندازۀ کافی مشکلات حاد دیگر در همسایگی دارد. مصر زیر نفوذ اخوان المسلمینی قرار دارد که صمیمیتی با اسرائیل ندارند. سوریه در خشونت غرق می شود و در این راه است که به برادر دوقلوی عراق تبدیل شود، با مناسبات متشنجی که در آن نه دمکراسی بلکه افکار القاعده رشد می کند. در این میان اسرائیل است که دولت کنونی اش هیچ یا کم کاری انجام داد تا بحران با فلسطینی ها را حل کند.
دو راهۀ ناخوشایند اسرائیل را عملیات نظامی علیه گازهای سمی انبار شده در سوریه یا تأسیسات هسته ای ایران به احتمال بدتر می کند. اما ناتانیاهو تاکنون ابتکارات دیپلماتیک به خرج نداده است. اعتقاد ناتانیاهو در اسرائیل محبوبیت دارد: کسی که در محیطی خشن زندگی می کند باید دنبال حق قوی تر باشد. البته که در این راه اتکا به برادر بزرگ آمریکاست.
نقش تعیین کنندۀ آمریکا
اسرائیل خوب می داند دخالت نظامی در ایران بدون حمایت نظامی و سیاسی آمریکا همچون کامیکازه یا حمله های انتحاری نیروی هوایی ژاپن در جنگ جهانی دوم است. باراک اوباما بیش از یکبار تصریح کرده که تا انتخابات آمریکا تمایلی به اقدام یکجانبۀ اسرائیل ندارد. البته معلوم نمی کند که چگونه می خواهد جلوی خطر ایران را اگر تحریم ها اثر نکند بگیرد. آخر هفته رقیب جمهوری خواهش میت رامنی که در موضوع ایران حرف از حمله می زند به اسرائیل می رود. ممکن است ناتانیاهو در جریان مبارازات انتخاباتی آمریکا به خود واقعاٌ جرأت دستور حمله به جنگنده های اسرائیلی بدهد. این کار برخلاف توصیۀ نظامیان با تجربۀ اسرائیل خواهد بود. اینان هشدار می دهند احتمال اینکه ایران روزی قدرت اتمی شود با حمله و بی حمله بالاست. اما کیست که بخواهد بشنود آنچه را ممکن است ولی در اصل نباید بشود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر