-----------------------------
همه خبرها و ديدگاهاي سانسور شده و پشت فيلتر جمهوري اسلامي مانده را يكجا و بي درد سر در "هستي نيوز" بخوانيد... http://groups.google.com/group/hasti-news/
در صورت عدم وجود مدرک معتبر، قوی ترین استدلالی که می توان برای دخالت ایران در بمبگذاری اتوبوس گردشگران اسرائیلی در فرودگاه بلغارستان آورد این است: این انفجار 18 سال بعد، در سالگرد روزی رخ داد که مرکز اجتماعی یهودیان در بوینس آیرس با بمبی که در یک خودرو جاسازی شده بود مورد حمله قرار گرفته بود. مقامات آرژانتین رد این انفجار را تا حزب اله و ایران پی گرفتند. حمله توسط ایران و از لبنان برنامه ریزی شده بود.
استدلالی که علیه ایران موجود است این است: بمبگذاری بلغارستان در واقع اتفاق افتاده است.
با وجود رسوایی جمهوری اسلامی ایران به عنوان یک دولت پشتیبان مالی ترور، این کشور بیش از یک دهه چندان در بیزنس! (کار-م) ترور دست نداشته است. و تلاش های اخیرش برای بازگشت به روش های عملیاتی چندان چشمگیر نبوده است. جهان باور نداشت که نقشه یک ترور مهندسی شده از تهران می تواند با انتقال بانکی یک فروشنده خودورهای کورپس کریستی انجام شود تا به کمک یک باند مواد مخدر در مکزیک، سفیر عربستان سعودی در یک رستوران در واشنگتن ترور شود.
از آن زمان تاکنون رد ماموران ایرانی در توطئه هایی در گرجستان، آذربایجان، هند، قبرس، کنیا و تایلند کشف شد و برخی از آن ها نیز بازداشت شدند. برنامه ها اصلا خوب پیش نمی رفت. در تایلند، یک هفته پیش از آن که سقفی را منفجر کنند عکسی در تلفن همراه یک زن روسپی چهره طراح عملیات را ثبت کرد در حالی که دست در گردن چند دختر داشت و چندین شیشه نوشیدنی نیز روی میز پذیرایی شان دیده می شد. یکی از مظنونان با افتادن بسته مواد منفجره ای که حمل می کرد، پایش را از دست داد. جایی نه چندان دور از این واقعه، وی تلاش داشت راننده تاکسی که از بردن وی سر باز زده بود را مقصر قلمداد کند.
بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسراییل دو ساعت پس از حمله روز چهارشنبه اعلام کرد «تمام نشانه ها به ایران اشاره دارند.» با این حال این علائم کاملا ضمنی اند ولی همان علائم چهارگوشه جهان را درنوردیده اند. مثلا بمبی که در تایلند در آپارتمان ایرانی ها منفجر شد از نوع بمب «چسبنده» آهنربایی بود که مقامات تایلندی می گویند که جاسوسان بر آن بوده اند که بمب را به (در) خودروی در حال عبورِ دیپلمات اسراییلی بچسبانند.
این درست همان چیزی است که عوامل ایرانی تلاش کردند یک روز زودتر از روز واقعه در دهلی نو انجام دهند. هدف: همسر رابط امور دفاعی اسراییل، زمانی که می خواست کودکانش را از مدرسه بردارد. مشخصا، اسراییلی ها از بمب چسبنده در تهران استفاده کرده بودند، طی عملیات مخفی که منابع اطلاعات غرب گفته اند به دست موساد انجام شد و در آن دست کم سه متخصص هسته ای ایران کشته شدند.
با این همه، مثل حمله بوینس آیرس که منجر به کشته شدن 85 تن شد، آن چه که باعث می شود ایران را به بمبگذاری بلغارستان ربط دهیم بر مبنای گمان است. یک مقام ارشد اطلاعاتی اسرائیل به نشریه تایم گفته است: «بسیار دشوار است که بخواهیم چیزی بگوییم. هم اکنون هیچ سر نخ یا اطلاعاتی در دست نداریم.» وی اعلام کرد که (سازمان های) حماس و جهاد اسلامی را از فهرست مظنونین حذف کرده ایم. آن ها در فاصله ای به این دوری از مرزهای فلسطین قادر به انجام چنین عملیاتی نیستند. درباره سازمان القاعده نیز احتمال کمی وجود دارد که در این قضیه دست داشه باشد زیرا اکنون در دیگر عرصه ها درگیر است.
پس تنها احتمالی که باقی می ماند یا حزب اله است، یا ایران، یا همکاری هردوی آن ها در عملیاتی مشترک، که بعید نیست. مقامات آرژانتین می گویند حزب اله و ایران در بوینس آیرس با یکدیگر همکاری کردند. همچنین دو سال بعد، آن ها حمله تماشایی دیگری را با کمک یکدیگر ترتیب دادند. در سال 1966 بمب گذار انتحاری برج های خبر را در عربستان هدف گرفت و 19 کشته بر جا گذاشت. هرچند از دید فنی با بررسی هدف، نمی توان این بمبگذاری را نظامی دانست ولی حملات با نظریه «جنگ نامتقارن» جور در می آید. جمهوری اسلامی با وجود ثروت نفت و حاکمیت ناشی از آن، خود را در قالب نبرد «داوود و جالوت» می بیند (کنایه از مظلوم نمایی-م) و در ابتدای جنگ ایران و عراق از زمانی که حسین فهمیده، نوجوان 13 ساله ای که با بستن نارنجک به کمر خود به زیر تانک رفت (و آن را منفجر کرد) ایران با مظلوم نمایی تلاش بر به کرسی نشاندن سخن خود دارد. تصویر این پسر بچه در نقاشی های دیواری در سراسر ایران به چشم می خورد، در نماز رسمی جمعه که در دانشگاه تهران برگزار می شود و برخی وی را اولین بمبگذار انتحاری مدرن به شمار می آورند.
نظریه «جنگ نامتقارن» بیشتر به وسیله فرمانده پیشین سپاه پاسداران مطرح شد که اکنون به عنوان تحلیلگر و نظریه پرداز مشغول به کار است. وی در فیس بوک نیز حضور دارد! رویکرد وی، جنگ سایبری تا نظریه های نیروی دریایی در تمام رسانه های دیداری ترویج می شود (یک جستجو در وب عباسی را در دومین همایش حزب اله نشان می دهد که بزرگوارانه بر جایگاه دومین نفر تکیه زده است.) به همین دلیل است که سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، به جای سرمایه گذاری سنگین بر روی کشتی های جنگی، منابع خود را بر قایق های تندرو کوچک صرف کرد؛ قایق هایی که برای هجوم و ایجاد مزاحمت برای کشتی های غول پیکر امریکایی که در تنگه هرمز گشت می زنند کارایی بیشتری دارند. موفقت این قایق های کوچک کم نبوده است. اوایل این هفته، توپچی های آمریکایی مستقر بر روی یک کشتی پشتیبانی نیروی دریایی در نزدیکی تنگه (هرمز) یک ماهیگیر هندی را هدف قرار دادند که به خاطر این که با چنان شتابی به این کشتی نزدیک شده بود که (امریکایی ها) گمان کردند یک بمب گذار انتحاری است. رئیس نیروهای دریایی سپاه پاسداران، پنج سال پیش نیروهای شبه نظامی را بر آن داشت که از حسین فهمیده الگو بگیرند: «حتا یک عملیات کوچک می تواند اثرات بزرگی در تنگه استراتژیک هرمز و خلیج فارس داشته باشد.»
یکی از مواردی که در پرونده بلغارستان مورد توجه تحلیلگران قرار گرفته این است که به نظر می رسد بمب گذار انتحاری، یک جوان موبلند به ظاهر (از نژاد نیمه بور یا) قفقازی بوده است که این پا و آن پا می کرده تا اتوبوس گردشگران اسراییلی برسد. سپس پشت سر آن ها بالا می رود و پس از آن شلوار برمودا می پوشد. مقامات بلغار می گویند که وی گواهینامه تقلبی رانندگی میشیگان امریکا را با خود داشته است. عملیات شهادت طلبانه در میان سنی ها به مراتب شایع تر از شیعیان است ولی هم حزب اله و هم ایران شیعه اند.
بنه دتا برتی، کارشناس تروریسم در بنیاد پژوهش امنیت ملی در تل آویو می گوید: «کمی گیج کننده است، این شیوه معمول آن ها نیست. به بیان دیگر برتی به تایم می گوید که حزب اله و ایران پس از شکست های پی در پی یک سال و اندی پیش به این سو تصمیم گرفتند شیوه متفاوت دیگری را بیازمایند. پس از بارها و بارها از دست دادن «اهدافی سخت» چون دیپلمات های اسراییلی، وسوسه این را دارند که جایی در عملیاتی روسفید شوند.
یک عامل ایرانی که یک بار در عملیاتی دخیل بوده است به تایم می گوید: «در زمان ما همیشه خودت بودی و وسایل ات که باید تهیه شان می کردی. این ندانم کاری هایی که منجر به خراب شدن عملیات می شود شاید محصول نسل نو باشد. تازه کارها جوان تر از آنند که جنگ خون و خونریزی دیده باشند و از دیگر کارهای آن زمان نیز بی خبرند. غریزه شان را نمی توانند به کار بگیرند. طیف گسترده ای از توانایی هایی که آدم توی بازی واقعی به دست می آورد تا «چند مرده حلاج» شود را ندارند.»
هم ایران و هم حزب اله، «چند مرده حلاج» این بازی اند: «وضعیت رژیم سوریه به رهبری بشار اسد به شدت در حال بدتر شدن است. برای حفظ ارتباط ایران و گروهک شبه نظامیان لبنان، وجود سوریه تحت نظارت اسد حیاتی است. کشور سوریه با لبنان مرز مشترک دارد.
اگر میثاق حزب اله به انتقام گیری، در پاسخ به ترور سال 2008 عماد مغنیه به طراحی موساد را نیز به معادله ماجرا بیفزایید، می بینید که سخت نیست ایران و حزب اله را در مقام دخالت در کشتار بلغارستان بدانیم. ماجرایی که هفت کشته (تا زمان نوشتن مقاله-م) بر جا گذاشت و مقامی که برای عاملان آن احترامی به ارمغان نمی آورد.
برتی می گوید: «اوضاع در سوریه خوب پیش نمی رود (از دید تروریست ها). باید در آن منطقه قدرت تزریق شود.» و می افزاید: «و بعد از پیروزی آسمانی سال 2006 (اشاره به جنگ دوم لبنان با اسراییل- یا جنگ 33 روزه ژوئیه- و رویکرد حزب اله و در بن بست قرار دادن اسراییل طی آن ماجا) اگر به عنوان تروریست اسلامی از پسِ زدن سفارت (اسراییل) در ازبکستان بر نیایید ضرب شست شما گرفته می شود. ولی راه حفظ ضرب شست هم این نیست که چند تروریست را در اروپای شرقی مورد حمله قرار دهید.»
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر