-----------------------------
همه خبرها و ديدگاهاي سانسور شده و پشت فيلتر جمهوري اسلامي مانده را يكجا و بي درد سر در "هستي نيوز" بخوانيد... http://groups.google.com/group/hasti-news/
حمله به اسرائیلی ها در بلغارستان بحران قدیمی را شدت می دهد. دست چه کسی در کار است؟
هنوز رسماٌ کسی مسئولیت این حملۀ انفجاری وحشتناک را در فرودگاه شهر بوگراس واقع در ساحل دریایِ سیاه برعهده نگرفته است. و مأموران فعلاٌ فقط شک اولیه دارند. بی توجه به این موضوع، سیاستمداران اسرائیلی حزب الله و ایران را به عنوان کارچرخان تهدید به انتقام می کنند.
در این فاصله از چگونگی رخداد چه می دانیم؟
پنج جهانگرد اسرائیلی و یک رانندۀ اتوبوس بلغار و به احتمال یک حمله گر انتحاری در این سوءقصد جان باخته اند.
مقام های بلغاری می گویند رد مهمی را دنبال می کنند. آنها فیلمی را منتشر کردند که مردی با موهای بلند را نشان می دهد. وی شلوار برمودایِ چهارخانه و یک تیشرت آبی به تن و کوله پشتی دارد. در فیلم می توان دید که مرد چگونه وارد فرودگاه می شود و برای مدت کوتاهی به دور - و - بر نگاه می کند و دوباره خارج می شود. اگر حدس اولیۀ مأموران تأیید شود این مرد نه جهانگرد معمولی بلکه حمله گر انتحاری است. وی ظاهراٌ به اتوبوس حامل جهانگردان اسرائیلی نزدیک شد تا کوله پشتیش را در قسمت مخصوص بار بگذارد و انفجار مرگبار را باعث شود.
حملۀ تروریستی در بوگارس کاملاٌ غیرمنتظره نبود اما با این وجود نهادهای امنیتی اسرائیل را غافلگیر کرد. گروه های اسرائیلی در سراسر جهان دائماٌ در معرض خطر قرار دارند و در نتیجه پیوسته هم به آنها هشدار داده می شود. وزیر دفاع اسرائیل ایهود باراک گفت قبل از این سوءقصد دستگاه های امنیتی اسرائیل اطلاعات خاصی نداشتند.
نخست وزیر بلغارستان بویکو بوریسف پنجشنبه اعلام کرد: «ما نزد شخصی که جزو این گروه مسافرتی نبوده گواهینامۀ رانندگی جعلی صادره از ایالت میشیگانِ آمریکا پیدا کرده ایم.» قرار است با نمونه برداری از انگشتِ ضارب احتمالی هویت او مشخص شود.
چرا سوءقصد در فرودگاه بوگارس رخ داد؟
به نظر کارشناسان، تروریست ها نقطۀ ضعف سیستم امنیتی را دقیقاٌ پیدا کرده و مورد استفاده قرار داده اند. پروازها از اسرائیل مطمئن ترین پروازها هستند، به مدد نظارت شدید در فرودگاه و اقدام های حفاطتی شدید داخل هواپیما. در هتل هایی که جهانگردان اسرائیلی به قصد اقامت وارد می شوند اقدام های حفاظتی ویزه صورت می گیرد. فقط رفتن با اتوبوس از فرودگاه به هتل است که حفاظت نمی شود. و دقیقاٌ اینجا بوده که سوءقصد رخ داده است.
واکنش اسرائیل چیست؟
حملۀ تروریستی در بوگارس کاملاٌ غیرمنتظره نبود اما با این وجود نهادهای امنیتی اسرائیل را غافلگیر کرد. گروه های اسرائیلی در سراسر جهان دائماٌ در معرض خطر قرار دارند و در نتیجه پیوسته هم به آنها هشدار داده می شود. وزیر دفاع اسرائیل ایهود باراک گفت قبل از این سوءقصد دستگاه های امنیتی اسرائیل اطلاعات خاصی نداشتند.
نخست وزیر بنیامین ناتانیاهو پنج شنبه شب سخنرانی کوتاهی خطاب به مردم این کشور انجام داد. وی از بلغارستان، «دوست واقعی اسرائیل»، تشکر کرد برای «کمک های اولیه و نجات بخش.»
قبلاٌ تمام سیاستمداران برجستۀ اسرائیل از جمله وزیرخارجه آویگدور لیبرمان و وزیر دفاع ایهود باراک ایران و «دست درازشده اش» حزب الله را متهم کرده بودند.
چه شواهدی برای دست داشتن حزب الله و یا ایران وجود دارد؟
نخست وزیر گفت: «همه شواهد به ایران می رسد.» تمامی کارشناسان اسرائیلی هم بی استثنا برهمین باورند. البته مسئولان تاکنون شواهد مشخصی ارائه نکرده اند. ناتایاهو چهارشنبه ظن خود را چنین توجیه کرده بود: «فقط در ماه های گذشته ایران بارها تلاش کرده بود اسرائیلی ها را در تایلند و هند و گرجستان و کنیا و قبرس و دیگر جاها به قتل برساند. این یک کارزار تروریستی ایران در سراسر جهان است.» واقعاٌ هم حزب الله نه تنها تهدیدهای خود را تکرار که شدت داده بود. این سازمان می خواهد انتقام قتل هدفمند فرماندهان مهم خود را بگیرد. اما حزب الله، با وجود تهدید های رهبرش نصرالله – برای آخرین بار در میانۀ مه – در حال حاضر نمی تواند مستقیماٌ به اسرائیل حمله کند. حزب الله با این کار خطر مرگباری را به جان می خرد که می تواند لبنان را ویران کند و موجودیت این کشور را به خطر بیندازد.
یک نشانۀ دیگر از دید اسرائیل این است که سوءقصد بوگراس درست در سالروز جنایتکارانه ترین اقدام تروریستی حزب الله در خارج با همکاری وزارت اطلاعت ایران بوده است: دقیقاٌ هجده سال پیش ۸۵ نفر در یک مرکز یهودیان در بوینس آیرس جان باختند.
ناتانیاهو در سخنرانیش به صورت مشخص چیزی نگفت اما به اسرائیلی ها اطمینان داد: «ما همچنان تروریست ها را تعقیب و از عوامل پشت پردۀ آن قیمت بالایی مطالبه خواهیم کرد. ما همچنان با ترور ایران مبارزه خواهیم کرد. چیزی ما را به زانو در نخواهد آورد. ما علیه اقدم های تروریستی ایران با بیشترین خشم عمل خواهیم کرد.»
ایران اتهام ها را رد کرده است. سخنگوی وزارت خارجۀ این کشور رامین مهمانپرست گفت ایران «هرگونه اقدام تروریستی» را محکوم می کند. به گفتۀ وی جمهوری اسلامی خود «بزرگ ترین قربانی تروریسم» است. مهمانپرست گفت اما اسرائیل مسئول چندین سوءقصد است از جمله به دانشمندان اتمی ایران و از اتهام های «بی پایه» ابا ندارد تا توجه را از «ماهیت تروریستی» خود منحرف کند.
چه اقدام های تلافی جویانه علیه ایران ممکن است؟
ناتانیاهو در سخنرانیش به صورت مشخص چیزی نگفت اما به اسرائیلی ها اطمینان داد: «ما همچنان تروریست ها را تعقیب و از عوامل پشت پردۀ آن قیمت بالایی مطالبه خواهیم کرد. ما همچنان با ترور ایران مبارزه خواهیم کرد. چیزی ما را به زانو در نخواهد آورد. ما علیه اقدم های تروریستی ایران با بیشترین خشم عمل خواهیم کرد.»
البته کارشناس خاورمیانه میشائل لودرس در واکنش اسرائیل در درجۀ اول یک قصد راهبردی می بیند. وی به روزنامۀ تاگس اشپیگل گفت: «ما تاکنون نمی دانیم دست چه کسی در کار است. با این وجود فقط نیم ساعت طول کشید تا ناتانیاهو ایران را متهم کرد. تاکنون اسرائیلی ها هیچ مدرکی را برای اتهام خود ارائه نکرده اند.» به گفتۀ وی منتفی نیست که ایران این اقدام را هدایت کرده باشد اما تاکنون همۀ اینها گمانه زنی است. وی که عالم علوم سیاسی و نویسنده است گفت: «قطعی است که ناتانیاهو از سوءقصد استفادۀ ابزاری و جنگ را نزدیک می کند. حملۀ اسرائیل به ایران فقط مسئلۀ زمان است.» نگرانی از بحران مسلحانه قیمت نفت را نیز در پنجشنبه افزایش داد.
این محدودیت ها هم همانند بیشتر ممنوعیت ها در این کشور، غیررسمی و احتمالا کوتاه مدت خواهند بود. ولی یادآوری کننده این هستند که ایرانی ها چقدر از آزادی هایشان را از دست داده اند.
چون همیشه بزرگ ترین مشکل جمهوری اسلامی ایران، آزادی های افراطی بوده است، مقامات ایرانی دو راه برای سرکوب تعطیلات آخر هفته پیدا کردند. با قضاوت برمبنای اقدامات پلیس که گاهی منبع اعلامیه های غیررسمی در مورد محدودیت های جدید در این کشور است، ایرانی ها نمی توانند بعد از این در کافی شاپ ها حضور یابند و یا خوردن مرغ در تلویزیون را ببینید. محدودیت های جدید، نامعقول و مضحک به نظر می رسد و واقعا هم همین طور است ولی با توجه به منطق داخلی اعمال فشار و ظلم بر ایرانیان، این محدودیت ها تا حدودی معنادار می شود. و نشانه هایی است از این که جامعه ایرانی چه رنج شدیدی در مواجهه و رویارویی کشورش با غرب متحمل می شود.
یک مقام رسمی پلیس اعلام کرد که پلیس (امنیت) اخلاقی در روز شنبه به صورت غافلگیرکننده ای به ۸۷ کافی شاپ در یک منطقه از تهران هجوم برد و آنها را به دلیل «عدم رعایت شئونات اسلامی» پلمپ کرده اند. وی گفت این اقدام بخشی از یک عملیات بزرگ تر خواهد بود. پلیس همچنین برخی از مشتریان زن را به دلیل تخلف های خاص جنسیتی دستگیر کرده است؛ تخلف هایی همانند قلیان کشیدن، مراوده اجتماعی علنی با مردان و این که جسارت داشته اند که به آرامی بنشینند و قهوه شان را بنوشند در حالی که روسری از سرشان افتاده است.
این پلمپ مشابه ممنوعیت قانونی لازم الاجرا برای فعالیت کافی شاپ ها نیست، ولی اگر شما ایرانی باشید و در نظر دارید به یکی از این کافی شاپ ها بروید، شاید تصمیم بگیرید که از این فضا دور بمانید حداقل تا زمانی که این یورش ها تمام شوند. الان حداقل کافی شاپ ها به صورت غیررسمی ممنوع هستند، هرچند احتمالا ممنوعیت همیشگی نیست (این کافی شاپ ها تدریجا بعد از سرکوب خیلی کوچکتری در سال ۲۰۰۷، دوباره رونق گرفته بودند.)
کتاب دیوید آندرس در باره انقلاب های ۱۷۸۹، با بخشی طولانی درباره کافی شاپ ها شروع می شود. نویسنده، درجه ای از شبکه های اجتماعی غیررسمی و اظهارات سیاسی آزادتر را که در جنبش انقلابی آن سال شرکت داشتند به این اماکن نسبت می دهد. رهبران محافظه کار ایرانی، کافی شاپ ها را به عنوان فریب فرهنگ غرب مورد اعتراض قرار داده اند که به این اشاره دارد این اماکن تهدیدی برای جمهوری اسلامی است.
ولی ممکن است دلیل دیگری هم داشته باشد: جوان ها به کافی شاپ ها رفت و آمد زیادی دارند، بخصوص افراد جوان وبگرد که برای استفاده از اینترنت «وای فای» به این اماکن می آیند. دور هم جمع شدن افراد جوان اهل کافئین و وبگرد در فضایی که نمونه بارزی برای گفتگو و شور و شوق است، امکان دارد دولت ایران را عصبی کند، بخصوص بعد از اعتراض های سال ۲۰۰۹ که تهران را به لرزه درآورد (کتاب دیوید آندرس در باره انقلاب های ۱۷۸۹،با بخشی طولانی درباره کافی شاپ ها شروع می شود. نویسنده، درجه ای از شبکه های اجتماعی غیررسمی و اظهارات سیاسی آزادتر را که در جنبش انقلابی آن سال شرکت داشتند به این اماکن نسبت می دهد.) رهبران محافظه کار ایرانی، کافی شاپ ها را به عنوان فریب فرهنگ غرب مورد اعتراض قرار داده اند که به این اشاره دارد این اماکن تهدیدی برای جمهوری اسلامی است.
در همین هفته، فرمانده نیروی انتظامی- اسماعیل احمدی مقدم- به صورت علنی گفت که شبکه های تلویزیونی دولتی نباید بعد از این برنامه هایی پخش کنند که مردم را در حال خوردن مرغ نشان می دهد. شاید او با وام گرفتن از استعداد مسلم سخنوری «گلن بک» گفت: «در فیلم ها خوردن مرغ را نشان می دهند در صورتی که فردی شاید نتواند آن را بخرد... فیلم ها هم اکنون ویترین جامعه هستند و شاید بعضی از مردم با دیدن این فاصله طبقاتی بگویند چاقو بر می داریم و حق مان را از افراد پولدار خواهیم گرفت.»
آنقدرها هم که به نظر می رسد، احمقانه نیست. مثل بسیاری از دولت های سوسیالیست، دولت ایران قیمتی را برای مرغ تعیین می کند. ایده هم این است که هرکسی بتواند استطاعت خرید آن را داشته باشد. ولی فقط در طول سال گذشته، قیمت مرغ در بازار فقط تقربیا سه برابر افزایش یافته است و این یعنی افراد فقیر شده که تعدادشان در حال افزایش است، نمی توانند از عهده قیمت بازار بربیایند. مراکز مخصوص توزیع دولتی، مرغ را به قیمت ارزان تری می فروشند- قیمت ثابت دولتی- و چون مرغ را با ضرر به فروش می رسانند، افراد زیادی می توانند مرع بخرند و به همین دلیل دولت می تواند مقادیر زیادی مرغ عرضه کند. دولت هم اکنون این اولیه ترین ماده غذایی را جیره بندی می کند. (با فرارسیدن ماه رمضان، تقاضا برای خرید مرغ بیشتر از همیشه است و مصرف کنندگان این ماده غذایی را بیشتر خریداری و ذخیره می کنند.) طبق گزارش ها، خریداران کاهی بیشتر از ۱۴ ساعت در صف های مواد غذایی می ایستند.
آنقدرها هم که به نظر می رسد، احمقانه نیست. مثل بسیاری از دولت های سوسیالیست، دولت ایران قیمتی را برای مرغ تعیین می کند. ایده هم این است که هرکسی بتواند استطاعت خرید آن را داشته باشد. ولی فقط در طول سال گذشته، قیمت مرغ در بازار فقط تقربیا سه برابر افزایش یافته است و این یعنی افراد فقیر شده که تعدادشان در حال افزایش است، نمی توانند از عهده قیمت بازار بربیایند.
بنابراین شاید بتوانید نگرانی و دغدغه (احمدی) مقدم را ببینید. مردم عصبانی هستند چون اقتصادشان آنقدر بد است که حتی اغلب آنها نمی توانند بعد از این مرغ بخورند و دیدن مرغ در تلویزیون می تواند این مساله را به آنها یادآوری کند. مسلما وقتی که (احمدی)مقدم در مورد این مشکل حرف می زند- آن هم به یکی از معدود شیوه هایی که واقعا امکان حرف زدن را دارد- مساله اصلی برنامه آشپزی تلویزیون نیست بلکه مساله اصلی برنامه هسته ای ایران است و تحریم های غربی فلج کننده ای که این کشور دریافت کرده است.
این دو رویداد- هرچند عجیب غریب- نشانه ای از وضعیت غیرعادی دولت ایران است که تلاش می کند یک جامعه باثبات را حفظ کند بدون این که از برنامه هسته ای خود دست بردارد. دولت از فرهنگ غربی هراس دارد و همچنین هراس دارد تا به ایرانی ها اجازه دهد که ببینند چطور چیزهای بد تبدیل به سرکوبگران رژیم شده اند- هر دوی این موارد هراس و ترس دولت، به اختلافات دامن خواهد زد. چنین سرکوب های مضحکی پیش از این هم صورت گرفته است و در تابستان ۲۰۱۰، مقررات مشابهی علیه موسیقی (به طور کلی) و مدل های موی غربی اتخاذ شد. واقعا نه آن ممنوعیت ها ادامه یافت و نه احتمالا هجوم به کافی شاپ ها آخرین مورد خواهد بود، ولی هدف مشخص است: فرهنگ غربی، در همه اشکالش، دشمن است.
در این میان، کشورهای غربی به شیوه خود، یعنی با تحریم هایی که در حال تخریب و نابودی روزافزون اقتصاد کشور است، ایران را سرکوب و تحت فشار می گذارند و شاید هم بعد از آن اقدامات بیشتری انجام دهند. تحریم بانک مرکزی ایران، بانکداری بین المللی اولیه را هم تقریبا غیرممکن کرده است. محدودیت های تجاری، قیمت دارو را به سرعت افزایش داده است و همه مردم برای مواد غذایی که هنوز امکان خریدش را دارند، هزینه بیشتری می پردارند.
از آنجا که تحریم های غربی، ایرانی ها را به یک مسیر هل می دهد و تلاش های ایران برای حفظ کنترل آنها را به مسیر دیگری هل می دهد، مثل همیشه به نوعی به نظر می رسد که در نهایت، ایرانی های عادی، بازنده های این کشمکش و نبرد باشند. دنیای آنها از چیزی که امکان دارد، کوچک و کوچک تر می شود و از هر دو سر خرد و خراب می شود.
* از: مکس فیشر / در: آتلانتیک
عکس: یک زن ایرانی در کافه ای در تهران، قهوه درست می کند( رویترز)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر