-----------------------------
همه خبرها و ديدگاهاي سانسور شده و پشت فيلتر جمهوري اسلامي مانده را يكجا و بي درد سر در "هستي نيوز" بخوانيد... http://groups.google.com/group/hasti-news/
در کنفرانس منطقه ای همسایگان افغانستان وزیرخارجۀ آلمان وستروله با نماینده ای از ایران دیدار خواهد داشت. معمولاٌ ایران از نظر سیاسی منزوی است – این بار اما همه چیز فرق می کند.
وزیرخارجۀ آلمان گیدو وستروله پنجشنبه صبح وارد کابل شد تا در کنفرانس محلی کشورهای همسایۀ افغانستان شرکت کند. ایران نیز که به علت موضع سرسختانه اش در برنامۀ اتمی در سطح جهان مطرودِ غرب است حضور دارد. اما در افغانستان همه چیز فرق می کند، زیرا بدون همکاری با تهران دیگر کاری از پیش نمی رود – با وجود تلاش ایران برای اینکه بر افغانستان نفوذ عقیدتی داشته باشد و از ایالات متحده دورش کند.
در گردهماییِ کابل با مجموعاٌ سی کشور و دوازده سازمان بین المللی قرار است به گفتگو دربارۀ تحولات سیاسی و اقتصادی منطقه ادامه بدهند که در نوامبر گذشته در استابول شروع شده است. «فرآیندِ استانبول» کانون توجه خود را بیشتر برهمکاری اقتصادی می گذارد تا مسائل امنیتی که اغلب مدّ نظر است. امید می رود با همکاری اقتصادیِ همسایگان، منطقه از نظرسیاسی هم ثبات یابد.
تاکنون البته فقط بیشتر در مرحلۀ امید مانده است، زیرا کنفرانس های متعدد قبل و بعد از گردهمایی استانبول نتوانستند حرکت مهمی را آغاز کنند. بهنرین خبر این است که این گردهمایی تنها عرصه ای است که همۀ همسایگان پشت میز می نشینند. به این جهت دیپلمات های وزارت خارجۀ آلمان تأکید می کنند مهمترین وظیفۀ کنفرانس منطقه ای توافق بر سر اقدام های اعتماد ساز است.
در گردهماییِ کابل با مجموعاٌ سی کشور و دوازده سازمان بین المللی قرار است به گفتگو دربارۀ تحولات سیاسی و اقتصادی منطقه ادامه بدهند که در نوامبر گذشته در استابول شروع شده است. «فرآیندِ استانبول» کانون توجه خود را بیشتر برهمکاری اقتصادی می گذارد تا مسائل امنیتی که اغلب مدّ نظر است. امید می رود با همکاری اقتصادیِ همسایگان، منطقه از نظرسیاسی هم ثبات یابد.
زیرا کشورهای پیرامون افغانستان در درجۀ اول دنبال منافع خود هستند که اغلب در تضاد با منافع دیگران است. به ویژه تشنج بین افغانستان و پاکستان از یک سو و افغانستان و ایران از سوی دیگر در برخی زمینه ها حتی تازگی بیشتر شده است.
گرچه دیداری سه جانبه در فوریه تصاویر دوستانه ای از همسایگان و تأیید اصولی آنها را در مورد روند صلح در پی داشت اما از بهبود ملموس خبرچندانی نیست. به پاکستان خرده می گیرند کار چندانی انجام نمی دهد تا با اسلام گرایان افراطی مبارزه کند که برای انجام سوءقصد به افغانستان نفوذ می کنند. از این گذشته گفته می شود سازمان های اطلاعاتیِ پاکستان در حمله به سیاستمداران بلندپایۀ افغانستان که می خواهند روند صلح را پیش ببرند دست دارند. پاکستان در افغانستان منافع راهبردی دارد و می خواهد نفوذش را در این کشور حفظ کند تا دشمن قسم خورده اش هند را عقب نگاه دارد.
مناسبات افغانستان با ایران دچار مشکلات بیشتری هم هست. برای نمونه تازگی ایران به پیمان همکاری که رئیس جمهور افغانستان حامد کرزای با ایالات متحده بسته است اعتراض کرد. ایران آشکارا خواست مجلس افغانستان از تأیید پیمان خودداری کند. ایران با حدود ۱۰۰ میلیون دلاری که در سالانه در افغانستان می دهد عمدتاٌ به رسانه ها و مدارس مذهبی و طرح های مدنی به عنوان بلندگوی خود کمک می کند. بعد از پیمان همکاری با آمریکا، رسانه های متعدد در افغانستان که زیر نفوذ ایران هستند به شدت انتقاد کردند. سفیر ایران در افغانستان ابوالفضل زهره وند تهدید کرد یک میلیون از مجموع سه میلیون پناه جوی افغانی از ایران اخراج می شوند.
رسانه های ایرانی گزارش کردند کُخ نقش مهم ایران را در ثبات افغانستان مورد تأکید قرار داده و از ایران برای مهمان نوازیش در مقابل پناه جویان آلمانی ستایش کرده است. یک سخنگوی وزارت خارجۀ آلمان گفت: «ایران به عنوان همسایه نقش مهمی در آیندۀ افغانستان دارد. ضروری است ایران در تلاش های بین المللی برای ثبات و رسیدن به توافقی بین المللی درمورد افغانستان لحاظ شود.» سیاستمداران بنا را بر این می گذارند که ایران به دلیل مشکل آوارگان و قاچاق مواد مخدر بین دو کشور «به افغانستان مستقل علاقه» دارد.
با این وجود سیاستمداران غربی همکاری با ایران را اجتناب ناپذیر می دانند. آمریکا نیز که شرکت ایران را برای نمونه در کنفرانس سوریه قاطعانه رد می کند امروز پهلو به پهلوی نمایندگان جمهوری اسلامی می نشیند. نمایندۀ دولت آلمان در امور افغانستان و پاکستان حتی قبل از کنفرانس کابل روز سه شنبه با همکار ایرانیش محمد مهدی آخوندزاده در تهران دیدار کرد تا گردهمایی بعدی گروه تماس افغانستان را در فنلاند آماده کند.
رسانه های ایرانی گزارش کردند کُخ نقش مهم ایران را در ثبات افغانستان مورد تأکید قرار داده و از ایران برای مهمان نوازیش در مقابل پناه جویان آلمانی ستایش کرده است. یک سخنگوی وزارت خارجۀ آلمان گفت: «ایران به عنوان همسایه نقش مهمی در آیندۀ افغانستان دارد. ضروری است ایران در تلاش های بین المللی برای ثبات و رسیدن به توافقی بین المللی درمورد افغانستان لحاظ شود.» سیاستمداران بنا را بر این می گذارند که ایران به دلیل مشکل آوارگان و قاچاق مواد مخدر بین دو کشور «به افغانستان مستقل علاقه» دارد.
سخنگوی وزارت خارجه گفت دیدار وزیران خارجه در کابل می تواند «گام های مهمی بردارد تا بی اعتمادی موجود در منطقه را کم و براعتماد بیفزاید.» اینان گفتند آلمان هرجا بتواند سهم خود را ادا خواهد کرد.
وستروله با رئیس جمهور افغانستان حامد کرزای و نیز وزیرخارجۀ روسیه سرگی لاورف هم برای انجام گفتگوهای دوجانبه دیدار خواهد کرد. وی با کرزای دربارۀ دادن مسئولیت امنیتی به افغان ها و خروج نیروهای غربی تا پایان سال ۲۰۱۰ گفتگو خواهد کرد. احتمالاٌ با لاورف بیشتر مسئلۀ سوریه مطرح باشد که در مورد این کشور روسیه با وجود ابتکار دیپلماتیک برای برگزاری کنفرانسی در مسکو، همچنان دست حمایتگر خود را بالای سر خودکامۀ سوریه بشاراسد دارد.
سوریه و ایران در گذشته بهترین همراهانِ هم حساب می شدند. اما اکنون کارشناسان ممکن می دانند که ایران به زودی از متحد سابق خود روی برگرداند. به این ترتیب جمهوری اسلامی قادراست در حل بحران کمک کند.
ایران تاکنون در بحران سوریه بخشی از مشکل بوده نه بخشی از راه حل: تردیدی نیست که ایران به حکومت سوریه اسلحه و تازگی غله که به آن نیاز مبرم وجود دارد می دهد. به همین شکل قطعی است که در آسمان سوریه هواپیماهای بدون سرنشینِ «ساخت ایران» در پروازند و متخصصان ایرانی به همکاران سوری خود در شناسایی گروه های شورشی کمک می کنند. البته اینکه ایران واقعاٌ، آنگونه که مخالفان در سوریه ادعا می کنند، نیروی نظامی هم به سوریه فرستاده است تا در سرکوبی قیام اکنون شانزده ماهه علیه رئیس جمهور سوریه بشاراسد کمک کنند، محل تردید است. اما در گذشته نظریه پردازان در پایتخت های کشورهای غربی به راحتی این ادعا را باور کرده اند.
اکنون چنین می نماید که وضع تغییر کرده است: در هفتۀ گذشته می شد برای اولین بار نشانه هایی دید که مقاومت تاکنون سرسختانه علیه لحاظ کردن ایران در جستجو برای پیداکردن راه حلی در جنگ داخلی سوریه شدت خود را از دست می دهد. در جمعۀ گذشته نمایندۀ ویژۀ سازمان ملل، در حالیکه در جلسۀ ویژۀ سوریه در مجمع عمومی سازمان ملل اذعان کرد طرح شش موردی او برای برگرداندن آرامش به کشور کارآیی ندارد و بعد خواستار ایجاد گروه تماس جدید شد، ایران را وارد بازی کرد. کوفی عنان گفت در کنار آمریکا و انگلیس و فرانسه و روسیه و چین می باید قدرت های محلی متنفذ در سوریه هم لحاظ شوند. یعنی که ایران.
فکرِ لحاظ کردن ایران به ویژه مورد استقبال روسیه است. مسکو، احتمالاٌ مهمترین متحد اسد حتی قبل از ایران، با تحریم های بیشتر و یا حتی تهدید به کاربرد زور به منظور افزایش فشار بر سوریه بسیار با تردید نگاه می کند. در مسکو گفته می شود به جای اینها بهتر است کنفرانسی بین المللی از کشورهایی که روی اسد یا مخالفانش نفوذ دارند تشکیل شود. لاورف وزیرخارجۀ روسیه بر این باور است هدف گردهمایی گسترده تر مثلاٌ با لحاظ کردن ایران این می تواند باشد که «همۀ بازیگران خارجی با صداقت و بدون سیاست یک بام ودو هوا» به توافق برسند که برنامۀ صلح عنان را به اجرا در آورند. وی اکنون می خواهد برای برپایی یک کنفرانس بین المللی طرف های ذینفع را به مسکو دعوت کند. اما تاکنون نه از زمان و نه از شرکت کننده های احتمالی صحبتی نکرده است.
والتر پوش، کارشناس ایران در مؤسسۀ علم وسیاست، می گوید: «برای ایرانی ها فرقی نمی کند در سوریه اسد یا کس دیگری حکومت کند.» به باور پوش مناسبات هر دو کشور همواره کاملاٌ عمل گرایانه بوده است. وی در ادامه: «هیچگاه این مناسبات ازدواج از روی عشق نبوده است.» آلکس واتانکا از مؤسسۀ مطالعات خاورمیانه در واشینگتن نیز به «هرالد تربیون بین المللی» گفته ایران کاملاٌ ممکن است از اسد روی برگرداند. به گفتۀ وی در روزگاری که در منطقه امید به دمکراسی احساس می شود ایران مایل نیست «کمک حال حکومتی باشد که بی محابا مردمش را می کشد.»
روسیه در روزهای گذشته بارها رسانده بود که علی الاصول با راه حل مبنی برکناره گیری اسد نیز مؤافق است. لاورف توضیح داد مخالف رفتن اسد نیست: «اگر سوری ها در این مورد اتفاق نظر پیدا کنند ما با کمال میل از این راه حل حمایت می کنیم.» و برخلاف عقیدۀ رایج که تهران هیچگاه کنار گذاشتن متحد خود را نمی پذیرد کارشناسان می گویند ایران، برعکس ممکن است کاملاٌ آمادگی داشته باشد اسد را قربانی کند.
والتر پوش، کارشناس ایران در مؤسسۀ علم وسیاست، می گوید: «برای ایرانی ها فرقی نمی کند در سوریه اسد یا کس دیگری حکومت کند.» به باور پوش مناسبات هر دو کشور همواره کاملاٌ عمل گرایانه بوده است. وی در ادامه: «هیچگاه این مناسبات ازدواج از روی عشق نبوده است.» آلکس واتانکا از مؤسسۀ مطالعات خاورمیانه در واشینگتن نیز به «هرالد تربیون بین المللی» گفته ایران کاملاٌ ممکن است از اسد روی برگرداند. به گفتۀ وی در روزگاری که در منطقه امید به دمکراسی احساس می شود ایران مایل نیست «کمک حال حکومتی باشد که بی محابا مردمش را می کشد.»
با یا بدون اسد؟ مهم این است، بحران منطقه ای در نگیرد
به گفتۀ پوش اگر رهبری ایران اکنون مناسب بداند که بگذارد اسد سقوط کند در انجام آن درنگ نحواهد کرد. به باور این کارشناس، ایران رخدادهای سوریه را با نگرانی زیاد دنبال می کند و در عین حال – منطقی است – که به ویژه دنبال منافع خود است. پوش در ادامه می گوید ایران مبنا را بر این گذاشته که غرب اصولاٌ متوجه نیست با حمایتش از شورشیان در سوریه چه می کند: «بزرگترین دغدغۀ ایران این است که در سوریۀ بعد از اسد حکومتی سنی و طرفدار سعودی به قدرت برسد» پوش می گوید ایران بیمِ آن دارد که بحران سنی – شیعه همچنان در منطقه اوج بگیرد: «نگرانی این است که بحران سوریه بتواند تمام منطقه را مشتعل کند. جلوگیری از این اتفاق برای ایرانی ها مهمتر است، خواه با اسد و خواهد بدون او.»
تا این ارزیابی در مراکز قدرت غربی خود را به کرسی بنشاند مدتی خواهد گذشت. در این مراکز بی اعتمادی به ایران زیاد است. وزیرخارجۀ فرانسه لوران فابیوس هفتۀ گذشته در کنفرانسی مربوط به سوریه در استانبول هشدار داد مشارکت ایران در گفتگوها دربارۀ سوریه بر مذاکرات اتمی با ایران هم تأثیر خواهد گذاشت.
آمریکا نیز برایش دشوار است ایران را به عنوان طرف صحبت در مورد سوریه بپذیرد. هیلاری کلینتون وزیرخارجۀ آمریکا هفتۀ گذشته در اشاره ای آشکار به ایران گفت مشکل بتوان تصور کرد کشوری را در کنفرانس حل بحران مشارکت داد که خودش به خشونت در سوریه کمک کرده است. دو هفتۀ پیش کاخ سفید اعلام کرد ایران در سوریه «رفتار شریرانه» از خود بروز می دهد.
در حالیکه جامعۀ جهانی در این باره اختلاف نظر دارد که چه کسی اجازه دارد در کنفرانسی برای حل بحران سوریه شرکت کند درگیری ها در کشور افزایش می یابد. به گفتۀ مخالفان سوریه از قرار ارتش این کشور روز دوشنبه محل استقرار مخالفان را زیر آتش گرفته است. به گفتۀ سازمان نظارت حقوق بشر در سوریه که محلش در لندن است در نتیجه ۲۹ نفر کشته شده اند. اعلام شده شهرهای مورد حمله، حمص وراستان بوده اند. از این گذشته ظاهراٌ یک غیرنظامی و سه نیروی امنیتی در شهر عدلیب درشمال غرب کشور در حملۀ انفجاری به یک خودروی گشتی کشته شده اند.
وقتی شکوفه، دانشجوی زبان و ادبیات انگلیسی، اهل شهری دور، می خواست این جا آپارتمانی در پایتخت اجاره کند، اول به یک بدلی فروشی سری زد و یک حلقه ازدواج ۶ هزار تومانی خرید.
کسی که با دروغ جامعه ایرانی زندگی کرده خوب می داند چگونه از پس آداب آن براید و از لابلای قوانین نوشته و نانوشته سر بخورد و راه حلی بیابد. در جامعه ایران بر پایه سنت از یک زن انتظار می رود که تحت سرپرستی پدر و مادر و یا همسر خود زندگی کند. شکوفه ۲۴ سال دارد و درخشش طلای سفید حلقه بدلی اش راه حل عدم اشتیاق بنگاهی ها و صاحبخانه هاست که خانه را به زن مجرد کرایه نمی دهند.
می گوید: «برای آن ها و همسایه هایمان، من و همخانه ام زنان ازدواج کرده ای هستیم که برای ادامه تحصیل از شوهران خود دور شده ایم.» و می افزاید: «البته در واقع هر دوتایمان مجرد هستیم.»
از زنانی که در شهرهای بزرگ ایران به تنهایی زندگی می کنند هیچ آمار رسمی در دست نیست. ولی استادان دانشگاه، بنگاهی ها، خانواده ها و بسیاری از زنان جوان خودشان می گویند که با موج پیاپی دانشجویان دختر (که در شهرهای دیگر) در دانشگاه پذیرفته می شوند و همچنین افزایش آمار طلاق چنین پدیده ای که ده سال پیش نادر به شمار می رفت اکنون دیگر عادی شده است.
چنین تغییری (در بافت عادات جامعه)، چالشی پیش پای روحانیون و سیاستمداران نهاده که با نسلی از زنان جوانی روبرو شوند که به دور از هدایت پدران و شوهران خود در جامعه ای با بافت سنتی در جستجوی استقلال باشند. حکومت برای پایان دادن به این روند ستادی برای ازدواج های سریع و ارزان راه اندازی کرد- که کارشناسان می گویند نتیجه عکس داده است. ارزان کردن نهادی عمیقا فرهنگی چون ازدواج، که ریشه در باستان ایران دارد آن را از چشم می اندازد و پیش پا افتاده می کند.
در جامعه ای که عرف، دید عمیقا شک آلودی به جنس زن دارد زنان وادار به یافتن شیوه ها و راهکارهای مختلف می شوند. شکوفه که به خاطر ترس از دست دادن خانه اجاره شده اش نام کامل خود را اعلام نکرد، می گوید هر بار که از راهرو ساختمان عبور می کند چشمان کنجکاو پرسشگر، اغلب از درز و شکاف درها، او را ورانداز می کنند. ولی او می گوید که پدر و مادرش که پشتیبان تصمیم وی برای تنها زندگی کردنش بوده اند به او قدرت می بخشند.
«می دانند می خواهم مستقل باشم.» قاطعانه می گوید: «درک می کنند که زمانه عوض شده است.»
در گذشته ای نه چندان دور، همیشه این دیده تردید به زنان مجرد وجود داشت که مشکل اخلاقی دارند و اگر نقش تعریف شده شان را پیاده نمی کردند مثلا با «دختر ترشیده» خواندن آن ها انگ ها و برچسب های اجتماعی مختلفی به آن ها زده می شد.
ولی بیشتر به خاطر شیوع تلویزیون های ماهواره ای، رسانه های اجتماعی و سفرهای خارجی ارزان قیمت چنین روند و دیدگاهی در شهرهای بزرگ در حال تغییر است. بسیاری از ایرانیان می گویند که چنین ابزارهایی به تغییر نگرش آن ها کمک بزرگی کرده اند.
در بازه زمانی ده ساله گذشته نیز طلاق افزایش ۱۳۵ درصدی داشته است و اگر نگوییم سران جامعه را، دست کم خود جامعه را وادار به پذیرش زنان مجرد کرده است. «بسیاری از دوستانم، به ویژه آن ها که از شهرهای کوچک برای ادامه تحصیل به تهران آمده اند تنها زندگی می کنند.» شکوفه با گفتن این جمله ادامه می دهد: «برای بسیاری از دختران هم سن و سال من تنها زندگی کردن عادی است و اکنون دیگر هنجار به شمار می رود.»
در دهه گذشته ثبت نام در دانشگاه به شدت رو به افزایش نهاده است و زنان آمار ۶۰ درصدی در این ماجرا دارند. با گسترده تر شدن افق دیدگاهشان در چهارساله دانشگاه بسیاری از آنان برای پیدا کردن همسرانی هم تراز خود دچار مشکل می شوند.
در همین بازه زمانی ده ساله گذشته نیز طلاق افزایش ۱۳۵ درصدی داشته است و اگر نگوییم سران جامعه را، دست کم خود جامعه را وادار به پذیرش زنان مجرد کرده است. «بسیاری از دوستانم، به ویژه آن ها که از شهرهای کوچک برای ادامه تحصیل به تهران آمده اند تنها زندگی می کنند.» شکوفه با گفتن این جمله ادامه می دهد: «برای بسیاری از دختران هم سن و سال من تنها زندگی کردن عادی است و اکنون دیگر هنجار به شمار می رود.»
شکوفه می گوید زندگی در شهرهای بزرگ با فرصت ها و آزادی هایش، آرزوهای تازه ای به وجود آورده و به او و دوستانش اجازه داده که به نسبت پدر و مادر خود طرح زندگی کاملا متفاوتی را بریزند.
«وقتی مادرم جوان بود پیدا کردن همسر و داشتن فرزند تنها معیار موفقیت در زندگی بود» شکوفه که اکنون به دنبال فرصتی می گردد تا برای ادامه تحصیل از ایران خارج شود ادامه می دهد: «ولی دست کم برای من ازدواج و بچه دار شدن از کم ترین اهمیت برخوردار است.»
سیاستمداران و روحانیون هشدار می دهند که نسل جدید با معیارهایی بزرگ می شوند که به تمام ارزش های سنتی مورد تایید دولت پشت پا می زنند.
سران قدرت، مادر شدن را نه تنها چون فضیلتی مقدس ترویج می کنند بلکه در آموزش های عالی طرح گنجانده اند که ازدواج را تنها راه حل کاهش آمار زنان مجرد معرفی می کند.
آیت الله کاظم صدیقی که امامت نماز جمعه هفته پیش را بر عهده داشت در خطبه خود گفت: «جوان ازدواج نکرده، برهنه است و ازدواج چون لباس مقدسی است که برهنگی او را می پوشاند.» وی همچنین بر ضرورت بچه دار شدن تاکید کرد و از ایرانیان خواست که از نمونه خانواده حضرت محمد الهام بگیرند و پیروی کنند.
دین سالاری شیعی ایران، فاطمه زهرا دختر پیغمبر اسلام را به طور گسترده ای تقدیس و او را به عنوان زن نمونه معرفی می کند. بر اساس اصول اسلامی وی مادر و نگهدار خانواده اش بود و از دید سیاسی نیز منفعل نبود و آماده بود تا خود را برای شوهرش علی، بنیانگذار تشیع، فدا کند.
تفسیر رفتارهای فاطمه در دوران مدرن امروز به روحانیون بستگی دارد. با این که از نقش و رفتارهای وی تفاسیر گوناگونی در دست است ولی هیچ یک از این تفاسیر بر تجرد و تنهایی یک زن مایه نمی گذارد.
جامعه ایران هنوز فاصله زیادی دارد از دیدگاه بسیاری از کشورهای غربی که به ازدواج و مادر شدن، هر روز بیش از پیش به دیده اختیار می نگرند. ولی برای جلوگیری از در پیش گرفتن چنین باوری در ایران، شورای عالی انقلاب فرهنگی که مسول سیاست گذاری های اجتماعی است در سال ۲۰۰۶ دستور داد که ازدواج، آسان و ارزان شود. هدف اصلی این بود که «خانواده ها از انتظارات خود بکاهند» و «فرزندانشان را به ازدواج تشویق کنند.»
مراسم سنتی عروسی در ایران گران و پر زحمت است، اغلب با جهیزیه ای سنگین که ازدواج را برای زنان و مردان مجردی که حتا به آن رغبت نشان می دهند هم دشوار می کند.
در گذشته زنان مطلقه محکوم به زندگی در تنهایی بودند و می باید به اتاق های کودکی خانه پدر و مادرشان باز می گشتند و در خفا زندگی می کردند. جامعه از آنان انتظار داشت که در همان جا تا آخر عمر باقی بمانند. ولی افزایش چشمگیر ازدواج های شکست خورده و درآمدهای بالاتر که از دستاوردهای داشتن یک مدرک دانشگاهی است به زنان فرصتی داده تا موفقت را دوباره تعریف کنند. پدر و مادر ها به گونه فزاینده ای با این ایده موافقند.
برای ترویج راه حلی فوری برای ختم ماجرا، دولت رییس جمهور احمدی نژاد عروسی های دسته جمعی دانشجویی با وام های ارزان برای زوج های جوان تدارک دید.
اما کارشناسان می گویند به نظر می رسد دخالت دولت در امر ازدواج نتیجه عکس داده و از رغبت مردم کاسته است.
محمد امین غنی راد سرپرست انجمن جامعه شناسی ایران می گوید «به جای جذاب تر شدن ازدواج برای جوان ها، به نظر می رسد انگار به فست فود رو آورده باشند. زیرا بر اساس این نگرش، ازدواج به راحتی همان تشریفاتش انگاشته می شود.»
در گذشته زنان مطلقه محکوم به زندگی در تنهایی بودند و می باید به اتاق های کودکی خانه پدر و مادرشان باز می گشتند و در خفا زندگی می کردند. جامعه از آنان انتظار داشت که در همان جا تا آخر عمر باقی بمانند.
ولی افزایش چشمگیر ازدواج های شکست خورده و درآمدهای بالاتر که از دستاوردهای داشتن یک مدرک دانشگاهی است به زنان فرصتی داده تا موفقت را دوباره تعریف کنند. پدر و مادر ها به گونه فزاینده ای با این ایده موافقند.
«عجیب است که پدر و مادرم از من خواستند که خودم به تنهایی زندگی کنم.» نازنین، ۳۵ ساله این چنین می گوید. درآمد بالای میانگین وی، به عنوان مدیر یک شرکت لوازم آرایشی بهداشتی، به وی این امکان را داه که پس از جدایی از شوهر معتادش آپارتمانی اجاره کند.
«به شدت به خدا باور دارم.» نازنین با گفتن این جمله می افزاید: «او برای من اینچنین خواسته است. زندگی مجردی من از زندگی مشترکم به مراتب بهتر است.»
نازنین که به دلیل حریم خصوصی اش نخواست نام خانوادگی اش فاش شود می گوید: «همه همکارها این جایی که من کار می کنم طلاق گرفته اند.» وی به تازگی به آپارتمان تازه ای رفته که همه بیش از ۳۰ سال دارند و مجرد اند.
نازنین می گوید: «جامعه چاره ای جز پذیرفتن ما ندارد.» و می افزاید: «امیدوارم دولت هم از جامعه پیروی کند.»
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر