مسیح علی‌نژاد
کی از روزنامه نگاران در مورد چهل ساله شدن سید حسن خمینی مطلبی نوشته است که اول بنا نداشتم مطلبی در موردش بنویسم اما ثابت شده است که اگر خود مان به این شیوه ها نقد نکنیم، سیاستمداران هم احیانا این تعریف ها را نوش جان می کنند و یک لیوان آب خنک هم روی اش می نوشند.
سوالم از اکبر منتجبی عزیز که در مورد تولد سید حسن خمینی مطلب نوشته این است:
آیا چهل ساله شدن سید حسن خمینی به خودی خود ارزش خبری داشت که مستمسکی شود برای نوشتن یک یادداشت بلند تا تیتر زده شود « سید حسن خمینی چهل ساله شد، او به چه می‌اندیشد و …..»؟
دوم اینکه در این یادداشت نوشته شده:
«جالب آنکه این روز( یعنی روز تولد سید حسن خمینی) به روزهای اولین ماه رمضان گره خورده است تا نشانه‌ای محکم از پیوند این سید با آن مولای یگانه باشد.»
این چه استدلالی هست؟ آیا روز تولد آدمی اگر ماه رمضان باشد نشان از پیوند او با آن «مولای یگانه» است؟ خب اگر این طور است من خودم که تاریخ تولدم یازده سپتامبر است روح ام احیانا با بن لادن پیوند خورده؟
دیگر اینکه آیا همانگونه که در متن آمده واقعا سید حسن خمینی «تنها جوان ایرانی» است که به تعبیر نویسنده «اینچنین محبوب» است؟ «در اوج جوانی به اوج کمال رسیده است»؟ محبوبیت و اوج کمال را با کدام متر و ترازو می شود سنجید؟
این همه جوان محبوب در ایران هستند که هیچ سهمی هم در قدرت و سیاست ندارند، اگر منظور این است که سید حسن در میان سیاستمدران چپ و راست ایران محبوب است که گمان نمی کنم حتی همین هم حُسنِ حسن باشد وقتی در این رهگذر منفعتی به «مردم» یا همان هوادارانش نرسد.
گفتن اینکه شاید سید حسن خمینی «تنها جوان ایرانی» است که اینچنین محبوب است، آدم را یاد محبوبیت های خروار خرواری که خود حاکمیت به مولای شان می بخشد می اندازد. اگر بت سازی بد است، آقازاده مقدس پنداری هم بد است.
بعید نبود اگر جای اسم سید حسن در همین مطلب با احمدی نژاد، با پسر خامنه ای یا اساسا با پسر شاه عوض می شد و این همه مدح و ثنا و پیوند با علی و آسمان و اوج کمال را به آنها نسبت می دادند خود سید حسن معترض می شد حالا ببینیم با این تعریفِ آسمانی که دست و دلبازانه به او بخشیده اند چه می کند؟
* تیتر از سی‌میل
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر