-----------------------------
همه خبرها و ديدگاهاي سانسور شده و پشت فيلتر جمهوري اسلامي مانده را يكجا و بي درد سر در "هستي نيوز" بخوانيد... http://groups.google.com/group/hasti-news/
باوجود مخالفت های ایالات متحده و اسرائیل، سازمان ملل روز چهارشنبه اعلام کرد که بان کی مون - دبیرکل سازمان ملل متحد- هفته آینده برای حضور در اجلاس سالانه کشورهای عضو جنبش عدم‌تعهد، از ایران بازدید می کند.
اعلام این تصمیم توسط مارتین نسیرکی- سخنگوی آقای بان کی مون- در سازمان ملل متحد، به منزله پیروزی روابط عمومی ایران بود و ثابت کرده است که تلاش هایی که به رهبری آمریکا برای به حاشیه راندن ایران به دلیل اظهارات خصمانه ضد اسرائیلی و برنامه هسته ای مناقشه برانگیز این کشور صورت می گیرد، ناموفق هستند.
ایالات متحده و یا اسرائیل، هیچ پاسخ سریعی به اعلام رسمی حضور آقای بان کی مون در این اجلاس ندادند. ولی در اوایل این ماه، نخست وزیر اسرائیل- بنجامین نتانیاهو- در تماس تلفنی با آقای بان کی مون گفته بود که او باید اجلاس امسال را بایکوت کند تا ناخشنودی خود را از میزبان، یعنی ایران، آشکار کند.
۱۲۰ کشور عضو جنبش عدم‌تعهد، بزرگ ترین بلوک تک رای (تصمیم‌گیری در اجلاس ها و نشست های جنبش عدم‌تعهد براساس تک رای اجماع کشورهای عضو صورت می گیرد. م) در بین ۱۹۳ عضو مجمع عمومی سازمان ملل متحد هستند. مرسوم است که دبیرکل سازمان ملل، صرفنظر از حساسیت های سیاسی نسبت به کشور میزبان در اجلاس سالانه این جنبش شرکت کند. میزبانی این اجلاس به صورت چرخشی صورت می گیرد. اجلاس تهران روز یکشنبه شروع و روز جمعه پایان می یابد.
خبرهای مربوط به تصمیم بان کی مون برای شرکت در این اجلاس، همزمان با ابراز خشنودی مقامات ایرانی از شرکت محمد مرسی- رئیس جمهور جدید مصر- در این اجلاس بود. بیشتر از سه دهه است که ایران-مصر، روابط سردی با هم داشته اند چون حسنی مبارک -رئیس جمهور سابق و معزول مصر- از عهدنامه صلح مصر- اسرائیل حمایت می کرد.
ایران در تلاش است تا این اجلاس را به عنوان تائید مجدد بر اهمیت خود در امور جهان و انکار کمپینی که به رهبری آمریکا در جریان است، به تصویر بکشاند؛ این کمپین با مجازات رژیم ایران به دلیل برنامه غنی سازی اورانیوم ایران، از طریق تحریم های اقتصادی سعی در طرد ایران دارد. کشورهای غربی و اسرائیل، برنامه غنی سازی اورانیوم ایران را نقابی برای توسعه قابلیت ساخت سلاح های هسته ای نامیده اند در حالی که ایران اصرار دارد که غنی سازی اورانیوم این کشور برای اهداف صلح آمیز است.
خبرهای مربوط به تصمیم بان کی مون برای شرکت در این اجلاس، همزمان با ابراز خشنودی مقامات ایرانی از شرکت محمد مرسی- رئیس جمهور جدید مصر- در این اجلاس بود. بیشتر از سه دهه است که ایران-مصر، روابط سردی با هم داشته اند چون حسنی مبارک -رئیس جمهور سابق و معزول مصر- از عهدنامه صلح مصر- اسرائیل حمایت می کرد.
در روزهای اخیر، سوالها در مورد شرکت و یا عدم شرکت آقای بان کی مون در اجلاس ایران تشدید شده است بخصوص بعد از این که سران ایران در روز جمعه یعنی روز قدس- روز همسبتگی ایرانیان با فلسطینی های سرزمین های اشغالی- اظهارات تهدیدآمیزی علیه اسرائیل مطرح کردند. محمود احمدی نژاد- رئیس جمهور ایران- که به خاطر سخنرانی های ضدیهودی و ضد اسرائیلی مشهور است، اسرائیل را «توهین به بشریت و همه ملت های جهان» نامید و لکه ننگی که باید از «پیشانی بشریت» پاک شود.
آقای بان کی مون، بارها از سران ایران خواسته است تا از چنین لفاظی های فتنه برانگیز اجتناب کنند.
همزمان، آقای بان کی مون تحت فشارهای شدیدی قرار دارد تا به کشورهای عدم تعهد در سازمان ملل توجه نشان دهد. کریم سجادپور- کارشناس ایرانی «موقوفه کارنگی برای صلح بین المللی» در واشنگتن گفت: «شاید نه اکثر جمعیت جهان اما بخش قابل توجهی از آن، شهروندان کشورهای عضو جنبش عدم تعهد هستند.» «این چیزی نیست که دبیر کل سازمان ملل بتواند به آسانی آن را نادیده بگیرد.»
کمیته بهودیان آمریکا از جمله گروه های طرفدار اسرائیل در ایالات متحده است که به آقای بان کی مون توصیه کرده بود تا از ایران بازدید نکند. آنها در بیانیه ای که در وب سایت شان منتشر کرده اند، تصمیم بان کی مون برای دیدار از ایران را «اشتباه خطرناک» نامیده اند.
دیوید هریس- مدیر اجرایی کمیته یهودیان آمریکا- در این بیانیه گفته است: «تهران، جایی نیست که دبیرکل سازمان ملل متحد از آن بازدید کند، نه در این زمان، نه دیدار با این رژیم ایران.» «ما متحیر شدیم که دبیر کل بان کی مون به رژیمی افتخار خواهد داد که به صورت سیستماتیک و با تهدید امنیت منطقه ای و جهانی، دبیرکل سازمان ملل و هیات جهانی را که وی رهبر آن است، نادیده می گیرد.»
آقای نسیرکی گفت که آقای بان کی مون «کاملا نسبت به این حساسیت ها آگاه است، و کاملا آگاه است از مسئولیت های» تصمیم خود برای شرکت در این اجلاس. او گفت که دیدار آقای بان کی مون از چهارشنبه آینده شروع می شود و او در «عالی ترین سطح در اجلاس» با سران ایرانی از جمله با رهبر عظما- آیت الله علی خامنه ای- شرکت خواهد کرد.
آقای نسیرکی به خبرنگاران گفت: «قطعا انتظار و پیش بینی دبیرکل سازمان متحد این است که بحث های هدفدار و مثمری با رهبر عظما خواهد داشت.»
بهترین نشانه تأثیر جنبش های جهان عرب بر سایر جهان به صورت افزایش قیمت های نفت به دلیل هراس از اختلالات عرضه قابل مشاهده است. با این وجود، نگرانی های پیشین در این مورد رفع شده است زیرا انقلاب هنوز کشورهای ثروتمند نفت خیز حوزه خلیج فارس را فرانگرفته است. در عوض آنچه فشار افزایشی خود را بر قیمت های نفت حفظ کرده، نگرانی از این موضوع است که تنش های فزاینده بین شیعه و سنی در منطقه توام با موضع گیری شدید غرب علیه برنامه هسته ای ایران، ممکن است جهان عرب را به یک منازعه تمام عیار سوق بدهد. بزرگ ترین اختلال در عرضه نفت به دلیل جنبش عربی، در کشور لیبی بود. این کشور حدود ۷/۱ میلیون بشکه نفت در روز، معادل ۲ درصد کل عرضه جهان را قبل از جنبش اجتماعی این کشور تولید می کرد. توقف عرضه نفت این کشور قیمت های نفت برنت را با ۱۰ دلار در بشکه افزایش مواجه کرد.
در عین حال، تحریم های غرب علیه سوریه و به علاوه نا آرامی های سیاسی در یمن تولید نفت را در هر دو کشور تحت تأثیر قرار داد. اما این دو کشور تولید کننده کوچکی محسوب می شوند. از جمله عوامل ایجاد اختلال در این بازار حملات مداوم به خطوط لوله گاز مصر بود. این حملات صادرات را به اردن و اسرائیل متوقف کرد، هر چند این وقایع تأثیر عمده ای در سطح جهانی نداشت.
در مقایسه با منازعات قبلی در خاورمیانه، اختلالات وارد شده بر عرضه نفت به دلیل جنبش های جهان عرب، قابل مقایسه با افت ۵ میلیون بشکه در روز به دلیل انقلاب سال ۱۹۷۹ ایران یا کاهش شدید عرضه در مدت تحریم عرضه نفت از سوی کشورهای عربی در سال ۱۹۷۴، جنگ ایران و عراق در دهه ۱۹۸۰ و یا جنگ خلیج فارس در سال ۱۹۹۱ نیست.
پس از تحریم عرضه نفت توسط کشورهای عربی و همچنین انقلاب ایران قیمت های نفت بیش از ۳۰۰ درصد افزایش یافت. (شایان ذکر است که سهم این منطقه از تولید جهانی نفت بسیار بیشتر از سطح کنونی بود.)
اما آنچه که عرضه نفت را بیش از پیش تهدید می کند واقعه ای است که به نظر می رسد ارتباطی با جنبش عربی ندارد و آن یک مقابله جدی با ایران بر سر برنامه هسته ای این کشور است. اسراییل و آمریکا اعلام کرده اند که حمله نظامی را از دستور کار خود خارج نکرده اند و آمریکا، سازمان ملل متحد و اتحادیه اروپا حلقه تحریم ها را تنگ تر می کنند. در حال حاضر حدود یک پنجم عرضه نفت جهان از طریق تنگه هرمز عبور می کند. اگر ایران تهدید خود را مبنی بر بستن این تنگه عملی کند در عمل حدود ۱۵ میلیون بشکه نفت از عرضه جهانی نفت متوقف خواهد شد. در صورت تداوم این وضعیت حتی برای چند روز، قیمت های نفت برنت حدود ۵۰ دلار در هر بشکه افزایش خواهد یافت.
آگاهان امور خاورمیانه به سناریو روزهای سیاه عادت کرده اند. هر چند که به سادگی می توان فرض کرد که ایران ممکن است به یک منازعه گسترده تر منطقه ای کشیده شود، بعید به نظر می رسد که رژیم ایران قصد خودکشی داشته باشد. تجربه فجایع عراق در همسایگی ایران می تواند یک عامل بازدارنده باشد. از سوی دیگر کشورهای حوزه خلیج فارس به دلیل توانایی مالی خود می توانند اختلالات کوتاه مدت را تحمل کرده و همچنین خط لوله جدید این منطقه که تنگه هرمز را دور می زند، تأثیرات موقتی بستن تنگه هرمز و اختلالات ناشی از آن را به حداقل کاهش می دهد. بنابراین ایران سعی خواهد کرد که احتمالا خود را درگیر جنگ های نامنظم و پراکنده در سایر مناطق مانند سوریه کند.
آنچه که عرضه نفت را بیش از پیش تهدید می کند واقعه ای است که به نظر می رسد ارتباطی با جنبش عربی ندارد و آن یک مقابله جدی با ایران بر سر برنامه هسته ای این کشور است. اسراییل و آمریکا اعلام کرده اند که حمله نظامی را از دستور کار خود خارج نکرده اند و آمریکا، سازمان ملل متحد و اتحادیه اروپا حلقه تحریم ها را تنگ تر می کنند. در حال حاضر حدود یک پنجم عرضه نفت جهان از طریق تنگه هرمز عبور می کند. اگر ایران تهدید خود را مبنی بر بستن این تنگه عملی کند در عمل حدود ۱۵ میلیون بشکه نفت از عرضه جهانی نفت متوقف خواهد شد. در صورت تداوم این وضعیت حتی برای چند روز، قیمت های نفت برنت حدود ۵۰ دلار در هر بشکه افزایش خواهد یافت.
تغییرات منطقه ای، مانند رشد اسلامگرایان در شمال آفریقا فرصت هایی را برای ایران ایجاد کرده است. تنش های بین ایران و کشورهای حوزه خلیج فارس ممکن است در مناطق دیگری که خارج از درون مرزهای ایران و کشورهای مذکور است ادامه پیدا کند.
بنابراین بازارها بایستی به بی ثباتی های بلند مدت در این منطقه عادت کنند. اگر این تنش ها تا سطح درگیری های تمام عیار منطقه ای توسعه پیدا نکند، در این صورت در مورد افزایش نگرانی های مربوط به عرضه نفت از منطقه خلیج فارس احتمالا مبالغه شده است.
در پایان شایان ذکر است، اقتصاد ضعیف جهان و تأثیر آن بر تقاضا، بیش از نگرانی های در مورد عرضه خواهد بود و بنابراین موجب کاهش قیمت های نفت خواهد شد و زمانی فرا می رسد که احتمالا رشد عرضه انرژی در جای دیگری از جهان – به ویژه استخراج نفت از شن های روان در آمریکا – بازارهای انرژی را با تحول مثبتی همراه خواهد کرد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر