جمعی از نمایندگان ادوار مجلس شورای اسلامی، بمناسبت سالگرد تولدجنبش سبز بیانیه ای صادر کردند.
در این بیانیه با مروری بر حوادث سه سال گذشته و شرحی گوشه هایی از تخلف حاکمیت در جریان برگزاری انتخابات ریاست جمهوری آمده است: هنوز راه خروج کشور از این وضعیت کاملا بسته نشده است و حاکمیت می تواند با رفع حصر از رهبران جنبش سبز و قبول و اجرای شرائط حداقلی مندرج در اعلامیه شماره ۱۷ مهندس موسوی( آزادی زندانیان سیاسی وعقیدتی ، رفع ممنوعیت فعالیت برای احزاب ورسانه ها، گشایش فضای مدنی و اجتماعی و احترام به حقوق بنیادین و قانونی شهروندان) و استیفای حقوق وآزادیهای ملت مصرح در قانون اساسی مقدمات تحقق خواست های ملت و برقراری همزیستی مسالمت آمیز برای همه ایرانیان را فراهم آورده و با حل پرونده هسته ای با گفتگو ونیز احترام به خواست و اراده مردم دیگر کشورها به ویژه در سوریه وعدم حمایت از دیکتاتوری های حاکم، ازعمیق تر شدن بحران سیاسی در جامعه و گرانیگاه سنگین بحران منطقه ای جلوگیری کند.
متن کامل این بیانیه که نسخه ای از آن در اختیار نوروز قرار گرفته بدین شرح است:
سه سال پیش مردم کشورمان در ۲۲ خرداد با امید به تغییر در قوه مجریه و شیوه اداره امور به پای صندوق های رای رفتند اما در انتخاباتی حضور یافتند که به تدریج بر همگان آشکار شد مهندسی شده و سازمان یافته ترین فضای انتخاباتی در تاریخ جمهوری اسلامی بوده است، مهندسی ای که از مدت ها پیش شروع و بویژه در دوره اول دولت احمدی نژاد به سرعت سامان یافته بود.
انتحاباتی که در آن با ایجاد بی سابقه ترین هماهنگی و تک صدائی بین کلیه نهادهای اجرائی و نظارتی و تبلیغاتی و به ویژه نهاد های مسئول برگزاری انتخابات و قرار دادن کلیه آنها در تحت سیطره و هدایت ارگانهای نظامی و امنیتی، حاکمیت تصور می کرد کلیه روند انتخاباتی تحت کنترل است و بدین ترتیب می تواند از تکرار شگفتی دوم خردادی دیگر برای همیشه مصون باشد.
انتخاباتی که به رغم محدود کردن تعداد نامزدهای تایید شده توسط شورای نگهبان به اذعان شخص رهبری به چهار نفر از «بهترین و وفادار ترین فرزندان انقلاب اسلامی»تقلیل یافته بود.
انتخاباتی که در آن کلیه امکانات مالی و سیاسی قوه مجریه به همراه تمام نهاد های امنیتی و تبلیغاتی برای پیروزی رئیس جمهور وقت مصادره شده بود و منصوبین و منسوبین رهبری از هر فرصتی برای یادآوری و تکرار این رجحان ،که در فرهنگ « ذوب شدگان در ولایت » نوعی «تکلیف ولائی» برای کلیه کارگزاران ایجاد می نمود، در دوران تبلیغات انتخاباتی دریغ نمی کردند .
انتخاباتی که به رغم همه تمهیدات و در شرایط نابرابر یکی از شدید ترین رقابت های انتخاباتی تاریخ جمهوری اسلامی را رقم زد و از اولین ساعات اخذ رای، هجوم مشارکت طلبانه وسیع، آرام، یکپارچه و هشیارانه رای دهندگان همه دیوار های امنیتی و تبلیغاتی را که در اطراف میدان انتخاباتی کشیده شده بود، در هم شکست و چنان رقابت فشرده ای را بمنصه ظهور رساند که همه پیش بینی های مهندسین انتخاباتی را بر هم زد و به باد داد.
از همان ساعات اولیه نیمه دوم روز اخذ رای ناگهان کشتیبان را سیاستی دیگر آمد و نهادهای امنیتی و نظامی ناظر صحنه صندوق های رای و نتیجه ای که می خواستند از آن بدر آورند ناگزیر از توسل به شدید ترین اقدامات امنیتی و کودتاگونه بر علیه فرایند انتخاباتی شدند، و البته بعدها گزارش این اقدامات از زبان بسیاری از دست اندر کاران آن چون سردار مشفق به صراحت بیان شد.
و به این ترتیب بار دیگر و شاید برای اولین بار بدین وضوح و روشنی تقابل حاکمیت یکدست اقتدار گرایان حاکم از یکسو و اکثریت مردم اصلاح طلب از سوئی دیگر بر سر صندوق های رای شکل گرفت و در نتیجه مطالبه احترام به رای شهروندان بدل به مساله اصلی و اساسی پویائی زندگی سیاسی ایران زمین گردید. روز بیست و دوم خرداد ۱۳۸۸ و روزها و هفته های بعد از آن بار دیگر مساله حق رای و مشارکت مردم در تعیین سرنوشت خو د به مساله محوری بین مردم و حاکمیت تبدیل شد. و اینگونه بود که میلیونها نفر در اعتراض به نتیجه اعلامی انتخابات در روز ۲۵ خرداد با شعار " رای من کو؟ " به خیابانها آمدند اما پاسخی اقناعی از سوی حاکمیت بدانها داده نشد.
در طی هفته ها و ماههای بعد از این آزمون بزرگ تاریخی متاسفانه آرامش و متانت و پافشاری و مقاومت آرام و مسالمت آمیز مردم در مطالبه این حق اولیه شهروندی جوابی جزانکار و تهمت و تحاشی و سرکوب و کشتار و به بند کشیدن بهترین فرزندان این مرزو بوم و حبس خانگی رهبران جنبش اعتراضی سبز؛ آقایان کروبی و موسوی و خانم رهنورد درپی نداشته است. و به این ترتیب اقتدارگرایان حاکم در تاردامی که خود بافتند هر روز بیشتر و بیشتر گرفتار شدند، و بتدریج در دیوارهای تنگ بینش کوتاه مدت امنیتی و نظامی، مشروعیت تاریخی و اخلاقی خود را سایش داده و طعمه این نهادها شدند که مالا می تواند جاده صاف کن مطامع بیگانگان و سلطه طلبان خارجی بر حیات کشورشود.
با همه این احوال و شرایط هنوز راه خروج کشوراز این وضعیت کاملا بسته نشده است و حاکمیت می تواند با رفع حصر از رهبران جنبش سبز و قبول و اجرای شرائط حداقلی مندرج در اعلامیه شماره ۱۷ مهندس موسوی( آزادی زندانیان سیاسی وعقیدتی ، رفع ممنوعیت فعالیت برای احزاب ورسانه ها، گشایش فضای مدنی و اجتماعی و احترام به حقوق بنیادین و قانونی شهروندان) و استیفای حقوق وآزادیهای ملت مصرح در قانون اساسی مقدمات تحقق خواست های ملت و برقراری همزیستی مسالمت آمیز برای همه ایرانیان را فراهم آوَرَده و با حل پرونده هسته ای با گفتگو ونیز احترام به خواست واراده مردم دیگر کشورها به ویژه درسوریه وعدم حمایت از دیکتاتوری های حاکم ، ازعمیق تر شدن بحران سیاسی در جامعه و گرانیگاه سنگین بحران منطقه ای جلوگیری نماید.
ما به عنوان جمعی که هریک در مقعطی مورد اعتماد و رای مردم قرار گرفته و مسئولیت سنگین نمایندگی مردم را در مجلس به عهده داشته ایم، ضمن تجدید میثاق با همه همراهان جنبش سبز ، احترام خود را نسبت به همه آنانی که در این سه سال برای پیشبرد جنبش هزینه داده اند به ویژه شهیدان و زندانیان و رهبران در حبس اعلام می داریم و همگان را به صبر و مقاومت مدنی برای پیشبرد جنبش سبز تا تحقق مطالبات آن دعوت می نمائیم. از نگاه ما جنبش سبز برآمده از تجربیات تحول خواهی جامعه ما در تاریخ معاصر و تجمیع مطالبات همه آنهاست و ریشه ای عمیق در دل و ذهن میلیونها شهروند ایرانی دارد، و قطعا راه خود را بسوی پیروزی خواهد یافت هماچنان که بسیاری از شعارها وبرنامه های اصلاح طلبان که دیروز با مقاومت حکومت مواجه بود امروزه تحت فشار وخواست افکارعمومی بدست اقتدارگرایان اجرا شده واین پیروزی شامل خواست های بنیادین مردمی در جنبش سبز نیز خواهد گردید.
جمعی از نمایندگان ادوار مجلس شورای اسلامی : فاطمه حقیقت جو، احمد سلامتیان، علی مزروعی، علی اکبر موسوی خوئینی، حسن یوسفی اشکوری
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر