خبرنگاران سبز/سیاست/نقد و نظر: استفاده از مانکن و البسه با مارک و نوشته‌های مبتذل با نشانه های غربی در فروشگاه های کشور ممنوع اعلام می شود. از ديگر موارد ممنوع، در معرض نمايش قرار ندادن مانکن‌هايی که برجستگی‌های بدن، سر و صورت بدون حجاب آن مشخص باشد، اعم از سرتنها، يا نيم‌تنه يا تمام قد (مانکن‌ها بايد بدون سر يا نيم سر باشند) و نيز استفاده نکردن از مانکن‌ها با پوشش‌های غيرمتعارف و خلاف فرهنگ و عرف جامعه اسلامی است.
از ديگر مقوله‌های مبارزه با آزادی فردی در جمهوری اسلامی طرح‌های مقابله با بدپوششی است که از روزهای آغازين انقلاب اسلامی با ممانعت از استفاده از کراوات و پاپيون برای آقايان و حجاب اجباری برای خانم ها آغاز شد که گويا اين روزها مجدد با نامه پليس امنيت به اصناف و فروشگاه های البسه در دستور کار فوری قرار گرفته است.
مبارزه با آزادی های فردی و اجتماعی يک دهه است که با حمايت افراطيون خشک مذهب درون نظام با عنوان طرح ارتقا‍ء امنيت اجتماعی دنبال می شود که هر ساله يک مولفه به آن اضافه می شود. يک روز نيروهای انتظامی نيروهای خود را برای جمع آوری ماهواره ها همانند اسپايدرمن در ديوار و بام خانه ها و بعضن در دورن منازل سرازير می کند که اين اقدام به نوبه خود حريم و امنيت شخصی را تهديد می کند که قطعن خلاف هرقانونی است.
جواد دروديان - رييس اتحاديه پيراهن دوزان و پيراهن فروشان، نيز در همين خصوص اظهار داشت: بعد از پيروزی انقلاب اسلامی فروش کراوات ممنوع شد، ولی اين موضوع به صورت جدی دنبال نمی‌شد و هرازگاهی اين بحث به شدت پيگيری شده و از فروش آن ممانعت به عمل می‌آمد.
وی گفت: حتی به ما اعلام شده سربرگمان که در آن از قديم يک عکس کراوات روی آن وجود داشت بايد عوض شده و عکس کراوات از روی آن برداشته شود.
وی در پاسخ به اين سوال که بسياری از مغازه‌ها کراوات را در ويترين گذاشته و از طريق مانکن‌ها به نمايش می‌گذارند، اظهار داشت: بازرسان اصناف و اماکن مدتی است که اين موضوع را جدی گرفته و مانع از اين کار شده‌اند. البته شايد اين به شانس مغازه‌‌دار بستگی داشته باشد و اگر بازرسان و اماکن از آن مغازه‌ها اطلاع يابند، دستور ممنوعيت فروش کراوات را به آنها نيز اعلام می‌کنيم.
حال صحبت اينجاست اگر وقت و انرژی که افراطيون و نيروی انتظامی برای پادگانی کردن هرچه بيشتر فضای جامعه صرف می کنند را برای پيگيری مهمترين دغدغه های مردم ايران همانند انصراف برون رفت از تحريم های بين المللی و انزوا در جامعه جهانی و همکاری با آژانس انرژی هسته ای، محاکمه علنی و نه ساختگی اختلاس کنندگان و دزدان بيت المال، راندن سپاه پاسداران از اقتصاد و سياست، مبارزه با ارازل و اوباش واقعی که به هربهانه ای برای عربده کشيدن در خيابان به صف می شوند و برای يک ملت هفتاد و اندی مليون تصميم ساز می شوند و در نهايت رونق دادن به توليد ملی و ايجاد شغل برای جمعيت آماده به کار که عمدتن تحصيل کرده نيز هستند نه در شعار بلکه در عمل .
يک روز در خيابان به ناموس و عزت نفس اشان توسط عده ای که از شاد بودن مردم عقده دارند توهين می شود، روزی به بهانه آب بازی کردن و يا جشن خزبازی بازداشت می شوند و روزگاريست که به بهانه حمايت از آزادی بيان و روشنگری تنها به جرم نوشتن مطلبی انقتادی در وبلاگی همچون رونقی ملکی و ديگران مجرم و مفسدفی الارض شناخته می شوند که زخم های جوانان امروز ما عميق تر از آن است که بی عدالتی، قصور و اعمال خلاف قانون مدعيان اسلام در نظام جمهوری اسلامی را فراموش کنند . يک روز سرانجام خواهد آمد تا حتی يک نسيم اضطراب دنيای کوچک و شکلاتی آنان را آزار ندهد.
جوانان امروز ايران نشان داده اند که به قيم و سرپرست نياز ندارند و برعکس نسل گذشته ما چگونه زندگی کردن را خوب آموخته اند و مرزبندی های امروز که بازتوليد تفکر استبداد دينی است را نمی شناسند. با انسداد ایجاد کردن آزادی های فردی، ورود به حریم شخصی افراد در منازل و خودرو های شخصی، جمع آوری ماهواره ها، بستن مطبوعات، فیلترکردن سایت ها، منحل کردن احزاب و بستن فضای گفتمان انتقادی در جامعه نمی شود افکار رو به جلو و فطرت آزادی خواه نسان را کنترل و مهار کرد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر