-----------------------------
همه خبرها و ديدگاهاي سانسور شده و پشت فيلتر جمهوري اسلامي مانده را يكجا و بي درد سر در "هستي نيوز" بخوانيد... http://groups.google.com/group/hasti-news/
مؤمن، مردمی، مترقی – احمدی نژاد خود را اینگونه می بیند. برای غرب رئیس جمهور ایران منکر هولوکاست است، کسی است که نابودی اسرائیل را پیش گویی می کند، یکی از خطرناک ترین آدم های جهان است. در گفتگو با فرانکفورتر آلگماینه زونتاگز تسایتونگ اعلام کرد که از سیاست کناره گیری می کند.
***
آقای رئیس جمهور، در سوریه اوضاع هر روز بدتر می شود. جنگ داخلی حکمفرماست. ایران، نزدیکترین متحد رئیس جمهور بشاراسد، چگونه می تواند کمک کند که خشونت پایان گیرد؟
برای همۀ کسانی که این مصاحبه را می خوانند آرزوی سلامتی و سعادت می کنم. از حدود یک قرن قبل نظامی در جهان حاکم است که مشکلات بسیاری را ایجاد کرده است. درگیری های امروز در سوریه و بحرین و یمن پیامدهای این وضعیت ناگوار است. جمهوری اسلامی به سوریه همان توصیه ای را می کند که به تمام ملت های جهان: مردم حق آزادی و انتخابات و حقوق اساسی و عدالت و احترام و استقلال دارند. اصلاحات ضروریند – اینجا در خاورمیانه و همچنین در غرب. باید در جوّی آرام انتخابات برگزار شود. اما با تأسف دخالت کشورهای ناتو و برخی کشورهای منطقه اوضاع را پیچیده کرده است.
خود ایران چه نقشی دارد؟ جانشین فرماندۀ سپاه قدس، سرتیپ اسماعیل قاآنی، از «حضور فیزیکی و نظامیِ» سپاه پاسداران در سوریه صحبت کرده است. یعنی ایران از حکومت اسد حمایت نظامی هم می کند؟
من این صحبت ها را نشنیده ام.
این اظهارات را خبرگزاری ایرانی ایسنا منتشر کرده است.
ما همه جا در دنیا حضور داریم. حضور ما فرهنگی و بشردوستانه و سیاسی است در خدمت صلح و تفاهم. ما هیج کجا حضور نظامی نداریم.
ایران برای سوریه پیشنهاد مشخصی دارد؟
ما پیشنهادی برای سوریه و بحرین و لیبی داریم. اما شرایطی که اعضای ناتو ایجاد کرده اند برای گفتگو نامناسب است. این شرایط در خدمت قدرت طلبی ناتوست و به همۀ طرف ها آسیب می زند.
پیشنهاد ایران برای سوریه چیست؟
ما تلاش های زیادی انجام داده ایم تا گروه های مختلف را در سوریه به هم نزدیک کنیم و شرایط انجام گفتگو را فراهم آوریم. ما آماده ایم با همه همکاری کنیم تا گفتگو و انتخابات در سوریه انجام شود.
می تواند در سوریه راه حلی به شیوۀ یمن وجود داشته باشد، راه حلی بدون اسد و خانواده اش؟
همۀ اقشار مردم سوریه و همۀ گروه ها و قبایل شایستۀ احترامند.
در مناقشۀ اتمی بعد از مدتها وقفه، امید به پیشرفت به وجود آمد. دیدار در استانبول مثبت بود، دیدار دوم در بغداد اما بدون نتیجه ماند. ایران چه پیشنهادی برای گفتگوها در هفتۀ آینده در مسکو دارد؟
موضع ما آشکار است: باید برای همه حقوق مساوی وجود داشته باشد. ما در بالاترین سطح با آژانس بین المللی انرژی اتمی همکاری می کنیم. پیشنهادهایی برای اعتماد سازی کرده ایم. اما دشمنی اروپایی ها و آمریکایی ها علیه مردم ایران چیز تازه ای نیست. اینان شصت سال پیش کودتایی را انجام دادند و برای ۲۵ سال دیکتاتوری شاه را برقرار کردند. آنهایی که آن موقع علیه ما بودند تا امروز هم هستند. برای این منظور از مناقشۀ هسته ای سود می برند. شما می دانید که ما سلاح اتمی نمی سازیم زیرا به نظر ما سلاح اتمی غیرانسانی است.
مسئۀ اصلی در مناقشۀ اتمی نبود اعتماد است. اگر ایران می خواهد اعتماد سازی کند چرا اجازه نمی دهید بازرسی تأسیسات نظامی در پارچین که آژانس خواستارش است انجام شود؟
پارچین در قراردادهای ما با آژانس نیامده است. آژانس مقررات کاملاٌ واضحی دارد که ایران در چهارچوب آنها همکاری می کند. ایران تنها کشوری است که تمام اطلاعات مربوط به فعالیت های هسته ای و دانشمندان اتمی خود را در اختیار آژانس گذاشته است. کسانی که اکنون خواستار بازرسی هستند به صهیونیست ها سلاح می دهند تا هر روز ما را تهدید به حمله کنند.
شما از فروش اسلحه به کشور اسرائیل صحبت می کنید ...
... تمام اطلاعاتی که ما به آژانس داده ایم بعد سر از مطبوعات یا سازمان های اطلاعاتی غرب در آوردند، گرچه آژانس متعهد به محرمانه نگاه داشتن آنهاست. من مطمئنم آلمان هم به آژانس اجازه نخواهد داد هر محلی را که خواست بازرسی کند.
آلمان سال گذشته تصمیم گرفت دیگر از انرژی اتمی استفاده نکند. به نظر آلمان نیروی اتمی به عنوان انرژی به گذشته تعلق دارد نه آینده. اما ایران برعکس قیمت بالایی برای استفاده از انرژی هسته ای پرداخت می کند: برنامۀ اتمی گران است، تحریم ها را هم باید اضافه کرد. چرا دولت ایران آماده است چنین قیمت بالایی را بپردازد؟
دولت آلمان دلایل خود را برای تصمیم گیری دارد. ما نباید هر کاری را که آلمان می کند انجام دهیم. ما پولی هم به صهیونیست ها نمی دهیم.
منظورتان کشور اسرائیل است.
ما طبق اساسنامۀ آژانس بین المللی انرژی اتمی حق استفادۀ صلح آمیز از انرژی اتمی داریم. در ضمن من نمی توانم تصور کنم دولت آلمان واقعاٌ تصمیم گرفته همۀ نیروگاه های اتمی را تعطیل کند.
مجلس آلمان سال گذشته تصویب کرد در یک برنامۀ زمانی مشخص دیگر از انرژی اتمی استفاده نشود.
به من بگویید: آیا اگر ایران بخشی از غرب می بود حق این کشور را برای استفادۀ صلح آمیز از انرژی هسته ای به رسمیت نمی شناختند؟ در همسایگی ما چندین کشور هستند که بمب اتمی دارند. در مرزهای ما نیروهای آمریکایی حاضرند. چه کسی چه کسی را تهدید می کند؟
دلیل این دوگانگی که شما از آن انتقاد می کنید نبود اعتماد است.
درست است. اما ما به کسی نمی گوییم باید چگونه زندگی کند. ما استفاده از انرژی هسته ای را برای کسی ممنوع نمی کنیم. چرا ما باید برای جلب اعتماد غرب تلاش کنیم؟ آنها باید اعتماد ما را به دست آورند. آنهایی که می خواهند جهان را با تبعیض اداره و ملت ها را تحقیر کنند پیشرفت های ایران را در زمینه های فن آوری ماهواره و نانو تهدیدی برای امنیت حکومت صهیونیستی می بینند.
تهدید کشور اسرائیل. آقای رئیس جمهور، روز سه شنبه مسئول سیاست خارجی اتحادیۀ اروپا کاترین اشتون و مذاکره کنندۀ ارشد ایران سعید جلیلی با هم تلفنی صحبت کرده اند. از قرار ایران در این گفتگو این آمادگی را از خود نشان داده که از غنی سازی اورانیوم تا غلظت ۲۰ درصد چشم بپوشد. برای میله های سوختیِ نیروگاه های اتمی، اورانیوم تا فقط غلظت ۳/۵ درصد ضروری است. از اینرو غنی سازی با غلظت بالاتر این ظن را به وجود آورده که ایران تنها در پی استفادۀ صلح آمیز نیست.
غنی سازی تا غلظت بیست درصد فقط به کار اهداف پزشکی می آید.
برای میله های سوختی به منظور استفادۀ پزشکی فقط به چند کیلو در سال نیاز دارید. شما چند برابر تولید کرده اید.
ما خیلی وابستۀ واردات نیستیم. بیشتر چیزها را می توانیم خودمان تولید کنیم. ما بازرگانی خود را از غرب به کشورهای دیگر منتقل می کنیم. من نمی گویم تحریم ها هیج مشکلی ایجاد نمی کنند. اما این تحریم ها قادر نیستند ملت بزرگی را وادارند از حقوق خود بگذرد.
ما طبق قرارداد آژانس بیت المللی انرژی اتمی حق داریم اورانیوم را تا غلظت بیست درصد غنی کنیم. اما اگر به ما اورانیوم بیست درصد غنی شده را می دادند خودمان تولید نمی کردیم. اینطوری برای ما خیلی گران تر شد. اما چارۀ دیگری نداشتیم زیرا هرسال بیس از ۸۰۰ هزار بیمار سرطانی نیازمند معالجه هستند. اکنون آماده ایم داوطلبانه گام مثبتی برداریم، مشروط براینکه طرف مقابل هم قدم هایی بردارد. امیدواریم که در مسکو به پیشرفت هایی دست یابیم.
اروپا تحریم های خود را علیه ایران در ابتدای سال تشدید کرد و به بخش نفت گسترش داد. تحریم ها در بخش مالی سالهاست که به اقتصاد ایران ضرر می زند. آیا ایران آمادگی مصالحه دارد چون تحریم ها تأثیر کرده است؟
تحریم ها به هر دوطرف آسیب می زنند. کجا اکنون کسر بودجه بیشتر است، اروپا یا ایران؟ امروز فشار اقتصادی بر مردم اروپا بیشتر است.
با چیزهای که من در خیابان های تهران می شنوم وضعیت را به گونۀ دیگری می بینم.
ما خیلی وابستۀ واردات نیستیم. بیشتر چیزها را می توانیم خودمان تولید کنیم. ما بازرگانی خود را از غرب به کشورهای دیگر منتقل می کنیم. من نمی گویم تحریم ها هیج مشکلی ایجاد نمی کنند. اما این تحریم ها قادر نیستند ملت بزرگی را وادارند از حقوق خود بگذرد.
کشورهای غیرغربی نیز مانند ژاپن و مالزی و دیگر کشورهای آسیایی وارات نفت خود را از ایران کاهش داده اند.
حجم اقتصاد ایران میزانی برابر ۱۴۰۰ میلیارد دلار است. درهم نخواهد ریخت.
تحریم ها اثر کرده اند که تولید نفت ایران از سالها پیش کم می شود. به زودی عراق در صادرات نفت از ایران پیشی خواهد گرفت.
هدف ما این است که روزی دیگر نفت صادر نکنیم. می خواهیم فرآورده های با ارزش صادر کنیم.
آقای رئیس جمهور، هفت سال است که در این سمت هستید. در دورۀ شما قیمت نفت دست کم پنج برابر شد. با این وجود زندگی اقتصادی خوب نیست: میزان رسمی تورم ۲۱ درصد است، مردم از افزایش قیمت نان شکوه دارند. میزان بیکاری جوانان بیش از ۲۵ درصد است. می توانید با این کارنامۀ ریاست جمهوری خود راضی باشید؟
حق مردم است که شکوه کنند. اما فقط در ایران نیست که مشکلات اقتصادی وجود دارد بلکه در همه جای دنیا. ما در سال های گذشته با وجود تحریم پیشرفت های بزرگی کرده ایم: سرمایه گذاری و تولید ناخالص ملی و صادرت غیر نفتی افزایش زیادی یافته اند. اما ادعا نمی کنیم که مشکلی نداریم.
علیه اعضای دولت شما اتهام فساد مالی وجود دارد. علیه فرد مورد اعتماد شما، معاون اول رئیس جمهور محمد رضا رحیمی، تحقیق می شود. آیا این مسئله بر ادارۀ دولت از سوی شما سایه نمی افکند؟
انتخابات باشکوه و آزاد و سالمی بود. مخالفان ما در اروپا و آمریکا نتوانستند ثابت کنند که انتخابات درست انجام نشده است. اما تعدادی بعد از انتخابات شلوغ و تخریب کردند. دستگاه قضایی به کار آنها پرداخت. قوۀ قضایی مستقل است، ما به عنوان قوۀ اجرایی دخالت نمی کنیم.
ایران یک کشور آزاد است. بخش بزرگی از این اتهام ها سیاسی است و نه حقوقی. تاکنون در دادگاه چیزی ثابت نشده است. آقای رحیمی یکی از مخلص ترین و پاک ترین اعضای دولت است، تمام اعضای دولت پاک هستند.
بعد از انتخابات ریاست جمهوری در سال ۲۰۰۹ علیه تظاهرکنندگان اسلحه به کار گرفته شد. دو نامزد اصلاح طلب، مهدی کروبی و حسین موسوی، تا امروز در بازداشت خانگی هستند. صدها مخالف، مبارز حقوق زنان، وبلاگ نویس در زندانند.
انتخابات باشکوه و آزاد و سالمی بود. مخالفان ما در اروپا و آمریکا نتوانستند ثابت کنند که انتخابات درست انجام نشده است. اما تعدادی بعد از انتخابات شلوغ و تخریب کردند. دستگاه قضایی به کار آنها پرداخت. قوۀ قضایی مستقل است، ما به عنوان قوۀ اجرایی دخالت نمی کنیم.
طبق قانون اساسی نمی توانید در بهار آینده در انتخابات شرکت کنید. بعد از پایان دورۀ دوم ریاست جمهوری چه خواهید کرد؟
می خواهم به دانشگاه برگردم.
دیگر هدف سیاسی ندارید؟
شاید در دانشگاه به سیاست بپردازم اما حزب یا گروه سیاسی ایجاد نخواهم کرد.
قصد دارید طبق الگوی ولادیمیر پوتین دوباره رئیس جمهور شوید؟
نه، هشت سال کافی است. سلام مرا لطفاٌ به آلمان برسانید. ما مردم و دولت آلمان را دوست داریم.
دخالتی که کار حکومتِ اسد را تمام کند تنها آغاز است. جنگ قدرت در سوریه تمام منطقه را به بحران خواهد کشید.
در فوریۀ ۱۹۸۲ حافظ اسد، پدر رئیس جمهور کنونیِ سوریه، دستور داد شهرحما را نابود کنند. ده ها هزارنفر در این رخداد غمبار جان باختند. در آن زمان در این شهرِواقع در مرکز سوریه اخوان المسلمین که از در مخالفت تمام عیار با اسد در آمده و سراسر کشور را با بمب گذاری های خونین به آتش کشیده بودند مقراصلی خود را برپا داشته بودند.
قتل عام حما – تا امروز حرف زدن از آن در سوریه تابواست – نقطۀ عطف تبلیغات اسد علیه اخوان المسلمین بود که در پی آن قیام خود را متوقف کردند. به دنبال این سرکوب سلطۀ حزب بعث در سوریه و در نتیجه سلطۀ اقلیت علوی بر اکثریت سنی برای دهه های بعدی تضمین شد، حتی مدتها بعد از مرگ اسد. حکومت ملی گرای ضد مذهب حتی فروپاشی اتحاد شوروی، نزدیکترین متحد اسد، را تقریباٌ بدون آسیب از سرگذراند.
پسرش بشار الاسد تاکنون از اقدام نظامی در این حجم برای سرکوب شورش ها علیه حکومتش که از بهار سال گذشته شروع شده خودداری کرده است. حکومت احتمالاٌ این شورش ها را هم مدتها پیش در نطفه خفه کرده بود اگر که شورشیان از خارج حمایت و پول و به ویژه سلاح دریافت نمی کردند. مأمور سابق سیا و کارشناس خاورمیانه رابرت بِر در سال گذشته خاطر نشان کرد که قیام کنندگان حمایت نظامی دریافت می کنند، از جمله از ترکیه و عربستان سعودی.
مقابله با نفوذ ایران
در این بحران البته ظاهراٌ موضوع فقط سقوط آخرین حکومتی در منطقه است که از نظر عقیدتی به ملی گرایی عربی استناد می کند. مسئلۀ مهمتر این است که با نفوذ ایران مقابله کنند، و یا به دیگر سخن پلِ زمینی شیعی را خراب کنند که از ایران تا عراق و سوریه و جنوب لبنان کشیده شده است. و این پل هم در غرب و هم در کشورهای سنی و واپسگرای خلیج فارس به رهبری عربستان سعودی به عنوان خطری راهبردی دیده می شود. ترکیه نیز بنا بر منفعت سیاسی خود علاقه مند به تضعیف هم پیمانی ایران و سوریه است.
حکومت اسد تاکنون از حمایت کشورهای پرنفوذ برخوردار است، مانند ایران و روسیه و نیز جمهوری خلق چین. دخالت نظامی غرب، به هر شکل که باشد، با خسارات های بسیار بیشتری همراه است تا دخالت در لیبی. حالا از این بگذریم که تشنجات داخلی لیبی بعد از سرنگونی قذافی به هیچ رو از بین نرفته است.
شاول موفاز، معاون نخست وزیر اسرائیل، تازگی خواستار دخالت نظامی در سوریه شد. وی گفت همچون مورد لیبی غرب باید در سوریه نیز به منظور سرنگونی حکومت اسد دخالت کند. اما آنچه سیاست مدار برجستۀ اسرائیلی نگفت گرچه علی الاصول باید خود بهتر بداند: قیاس با لیبی مع الفارق است، فقط کافی است به وضعیت بسیار متفاوت ژئوپولیتیکی و نظامی اشاره کنیم. لیبی تنها ۶/۵ میلیون جمعیت دارد، سوریه حدود ۲۲ میلیون. و این کشور در مرکز کانون بحران و آمادۀ انفجار خاورمیانه قرار دارد، هم مرز با اسرائیل و اردن و لبنان و عراق و ترکیه.
ارتش قذافی حدود ۱۲۰ هزار نفر داشت. ارتش سوریه متشکل از بیش از ۴۰۰ هزار سرباز است، تا بن دندان مسلح و دارای امروزی ترین سلاح های روسی. قذافی در پایان کار کاملاٌ منزوی بود، این در حالی بود که قبلاٌ در غرب برایش فرش قرمز می انداختند. در لیبی شورشیان از همان ابتدای انقلاب شورای موقت تشکیل دادند که در آن زمان نمایندۀ باور پذیر مردم بود، در سوریه گروه های شورشی چند دسته اند.
حکومت اسد تاکنون از حمایت کشورهای پرنفوذ برخوردار است، مانند ایران و روسیه و نیز جمهوری خلق چین. دخالت نظامی غرب، به هر شکل که باشد، با خسارات های بسیار بیشتری همراه است تا دخالت در لیبی. حالا از این بگذریم که تشنجات داخلی لیبی بعد از سرنگونی قذافی به هیچ رو از بین نرفته است.
سقوط حکومت اسد نیز ضرورتاٌ نه مناسبات دمکراتیک و نه صلح آمیز ایجاد خواهد کرد، بلکه می تواند افراطی های سنی-وهابی را که از سوی عربستان سعودی و امیرنشین های محافظه کار خلیج فارس حمایت می شوند و پول می گیرند سرقدرت آورد. این نکته به نوبۀ خود بستر مناسبی ایجاد می کند که توازن شکنندۀ نژادی و مذهبی سوریه را برهم زند.
واشینگتن عربستان سعودی را نزدیک ترین متحدش در منطقه می داند. مایکل اسکات دوران، کارشناس خاورمیانه در دانشگاه پرینستون، در این مورد می گوید: «اوضاع بحرانی است زیرا آمریکا وسایل اندکی دارد تا با جریان ضد شیعی و ضد آمریکایی مقابله کند. وهابیت به تمامی اساس یک نظام سیاسی است.» وی می گوید همۀ کسانی که از وضع موجود بهره می برند، به محض اینکه بخواهند از خارج به آنها دست بزنند، دور این نظام جمع می شود.
یک پیامد دیگر، بدتر شدن هرچه بیشتر مناسبات غرب با چین و روسیه خواهد بود. غرب به رهبری آمریکا به صورتی یکجانبه در مقابل حکومت ایران و متحدانش موضع گرفته است. دخالت نظامی عربستان در بحرین و سرکوب قیام مردم آن سامان علیه خانوادۀ سلطنتی دست بالا در حاشیه مطرح می شود. در غرب کسی در این خصوص از تحریم صحبت نمی کند. بلکه کاملاٌ برعکس: عربستان سعودی در دریایی از سلاح های امروزی از کشورهای غربی شناوراست، از آلمان هم تانک می آید.
می ماند دیپلماسی و فشار به عنوان تنها اهرم
واشینگتن عربستان سعودی را نزدیک ترین متحدش در منطقه می داند. مایکل اسکات دوران، کارشناس خاورمیانه در دانشگاه پرینستون، در این مورد می گوید: «اوضاع بحرانی است زیرا آمریکا وسایل اندکی دارد تا با جریان ضد شیعی و ضد آمریکایی مقابله کند. وهابیت به تمامی اساس یک نظام سیاسی است.» وی می گوید همۀ کسانی که از وضع موجود بهره می برند، به محض اینکه بخواهند از خارج به آنها دست بزنند، دور این نظام جمع می شود. از این رو از نظرِ دوران آمریکا چارۀ دیگری ندارد جز آنکه اصلاحات دمکراتیک را در عراق و عربستان که وقتشان هم رسیده با تمام توان به جلو ببرد. اما به باور این کارشناس هر تلاشی برای ایجاد نظمی سیاسیِ لیبرال خودکامگان بیشتری را ایجاد خواهد کرد. به گفتۀ دوران به جوّ ضدآمریکایی دامن زده می شود: «آمریکا در تلاش برای حمایت از دمکراسی در خاورمیانه باز هم متوجه خواهد شد که نزدیک ترین متحدان عربش درعین حال، سرسخت ترین دشمنانش هستند.»
اسرائیل حزب الله را در جنوب لبنان مهمترین خطر راهبردی می داند، به ویژه بعد از جنگ سال ۲۰۰۶، که این سازمان شیعی و متحد با سوریه و ایران به عنوان پیروز از نبرد خارج شد. در این بستر است که می توان حرف های موفاز را بهتر فهمید. اما اینکه اسرائیل چگونه به حکومتی افراطی سنی و حتی سلفی واکنش نشان خواهد داد، آن هم درست جلوی در خانه اش، بی جواب می ماند. هرچه باشد حکومت بعث در سوریه در دهه های گذشته، با وجود همۀ دشمنی های تبلیغاتی علیه اسرائیل، آرامش را در مرز حفظ کرده است.
در صورت دخالت نظامی غرب، جنگ وحشتناک داخلی با توجه به این پس زمینه دیگر به سوریه محدود نخواهد ماند و سریع به جاهای دیگر سرایت خواهد کرد. احتمال دارد تمام منطقه به سوی شرایط هرج ومرج پیش رود، با پیامدهای نامعلوم. بنابراین راه دیگری نمی ماند جز آنکه فشار سیاسی وارد آورند و برای پناه جویان حفاظت ایجاد کنند و جلوی ورود اسلحه را به سوریه بگیرند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر