Latest Posts from Iran Dar Jahan for 06/17/2012

Email not displaying correctly? View it in your browser. ایران میان تحریم‌های اقتصادی و اهداف اتمی‌اش پرونده اتمی ایران همچنان معمایی حیرت آور است که هر سیاسی پی گیری کننده اوضاع خاورمیانه را در دام خود گرفتار می‌کند. آنچه که ایران اکنون انجام می‌دهد، چیزی نیست جز مکر سیاسی و زرنگی در مذاکرات. گاهی با موضع گیری مقابله جویانه و تاکید بر اینکه بدون توجه به هیچ قدرتی به توسعه نیروگاه‌های اتمی خود ادامه می‌دهد، خشم قدرت‌های جهانی و اسرائیل را بر می‌انگیزد. اما به سرعت موضعی می‌گیرد که حاکی از نرمش و در عین حال هوش سیاسی است تا از شدت و حدت عکس العمل قدرت‌های جهانی و اسرائیل در خصوص موضع سابق خود در خصوص غنی سازی اورانیوم و توسعه نیروگاه‌های اتمی، بکاهد. سوالی که اکنون مطرح است این است که آیا ایران موفق به ساخت بمب اتمی می‌شود تا بدین ترتیب اسرائیل، ایالات متحده و کشورهای عربی خلیج فارس را شگفت زده کند؟ یا اینکه تحریم‌هایی که در حال حاضر علیه ایران اعمال شده، ثمر بخش خواهد بود و موفق می‌شود تهران را از ادامه برنامه اتمی خود باز دارد و به سوی برخی امتیاز دادن‌ها در گفت‌و‌گوهای آینده که قرار است در مسکو برگزار شود، سوق دهد. شایان ذکر است که وضعیت اقتصادی در ایران در حال حاضر روزهای نابسامانی را می‌گذارد به گونه‌ای که تولید نفت این کشور به کمترین سطح خود در ۲۰ سال گذشته رسیده است. تمام ارزیابی‌ها حاکی از آن است که ایران در سال جاری حدود ۱۰هزار میلیارد دلار از واردات نفت خود را از دست داده است. بسیاری از ناظران مسائل ایران عقیده دارند که این کشور بر خرید زمان و توانایی دیپلمات‌های خود جا خالی دادن تکیه می‌کند؛ به محض اینکه نیت خود را برای دادن امتیاز اعلام می‌کند، بلافاصله، از پایبندی به حقوق خود برپایه نظر رهبرانش سخن می‌گوید. بسیاری از تحلیلگران عقیده دارند که ایران از راه‌های مختلف برای خرید وقت تلاش می‌کند؛ مساله‌ای که باعث شد برخی از دیپلمات‌های غربی تاکید کنند مذاکرات مسکو آخرین فرصت ایران خواهد بود و پس از آن آمریکایی‌ها تصمیم دیگری خواهند گرفت. دستیابی به توافقی که بر پایه آن بازرسان آژانس بین المللی انرژی اتمی اجازه وارد شدن به مراکز اتمی ایران را بیابند، مهم‌ترین مساله‌ای است که مذاکرات اتمی در استانبول و بغداد میان تهران و غرب حول آن متمرکز شد. مذاکرات مسکو نیز بر محور همین مساله خواهد بود. اما مساله‌ای که همواره باعث اختلاف است این است که بنا بر اعلام آژانس بین المللی انرژی اتمی، ایران با ورود بازرسان به نیروگاه پارچین که برای تولید مواد منفجره استفاده می‌شود، مخالفت می‌کند. بدون شک چنانچه ایران از انرژی اتمی برای اهداف مسالمت آمیز استفاده می‌کرد، باید به بازرسان اجازه حضور در خاک خود را می‌داد. بسیاری از ناظران مسائل ایران عقیده دارند که این کشور بر خرید زمان و توانایی دیپلمات‌های خود جا خالی دادن تکیه می‌کند؛ به محض اینکه نیت خود را برای دادن امتیاز اعلام می‌کند، بلافاصله، از پایبندی به حقوق خود برپایه نظر رهبرانش سخن می‌گوید. بسیاری از تحلیلگران عقیده دارند که ایران از راه‌های مختلف برای خرید وقت تلاش می‌کند؛ مساله‌ای که باعث شد برخی از دیپلمات‌های غربی تاکید کنند مذاکرات مسکو آخرین فرصت ایران خواهد بود و پس از آن آمریکایی‌ها تصمیم دیگری خواهند گرفت. از سوی دیگر، دیپلماسی ایرانی در تعامل با آژانس بین المللی انرژی اتمی، بر حق مشروع خود در استفاده مسالمت آمیز از انرژی اتمی در تولید انرژی و غذا به ویژه در سایه بحران کشنده غذا که جهان در سال‌های آینده شاهد آن خواهد بود، تاکید می‌کند. پر واضح است که ایران بر عامل وقت بازی می‌کند اما مهم آن چیزی که پشت پرده در جریان است، به خصوص بخشی که به تعامل سازمان‌های اطلاعاتی آمریکا و اسرائیل با این پرونده مربوط است. همچنین پر واضح است که ایران تاکنون بمب اتم در اختیار ندارد در غیر این صورت آن را اعلام می‌کرد و با آمریکا و اسرائیل شاخ به شاخ می‌شد. اما چه چیزی مسئولان ایرانی را به تحمل این حجم از تحریم‌های اعمال شده از اتحادیه اروپا و آمریکا وا می‌دارد اگر مساله تنها لج بازی نباشد؟ سوال این است که اگر سازمان‌های اطلاعاتی آمریکایی و اسرائیلی، اطلاعاتی در خصوص نزدیک بودن ساخت بمب اتمی توسط ایران در اختیار داشتند، با دست بسته بدون حمله نظامی به ایران می‌ایستادند؟ به طور حتم اطلاعاتی درباره میزان پیشرفت برنامه اتمی ایران و اطلاعاتی که آمریکا و اسرائیل درباره این پرونده دارند، در اختیار نداریم. اطلاعات زیادی وجود دارد که جهان در خصوص پرونده اتمی ایران خبری از آن ندارد. اما سوال دیگری وجود دارد که خود را در این باره نشان می‌دهد و آن این است که آیا ایالات متحده‌‌ همان سیاستی را که علیه عراق پیش گرفت، اکنون در خصوص ایران پیش گرفته است؟ به گونه‌ای که ابتدا برای مدت زمانی تحریم‌هایی علیه ایران اعمال می‌کند تا اقتصاد آن را از پای بیندازد، سپس حمله نظامی را آغاز کند. آیا وضعیت ایران تا این حد شبیه وضعیت عراق است؟ من معتقدم که ایران و رهبرانش به طور کلی با عراق و رهبرانش تفاوت دارند. بدون شک نتایج مذاکراتی که در ۱۸ و ۱۹ ماه جاری در مسکو برگزار می‌شود، نقشی مهم و کلیدی در تعامل با برنامه اتمی ایران ایفا می‌کند، به ویژه در سایه خبرهایی که در خصوص طرح جایگزین آمریکا برای تعامل با پرونده اتمی ایران منتشر می‌شود و تاکید دیپلمات‌های غربی بر اینکه مذاکرات مسکو آخرین فرصت ایران است. * از: مصطفی عبد الله، در:الاهرام٬ایلیا جزایری (ترجمه از عربی)   شما این خبرنامه را به این دلیل دریافت می کنید که ایمیل شما پس از تایید وارد لیست دریافت کنندگان شده است. برای لغو عضویت از این خبرنامه به این لینک مراجعه کنید یا به irandarjahan-unsubscribe@sabznameh.com ایمیل بزنید. با فرستادن این خبرنامه به دوستان خود آنها را تشویق کنید که عضو این خبرنامه شوند. برای عضویت در این خبرنامه کافی است که به irandarjahan@sabznameh.com ایمیل بزنید. برای دریافت لیست کامل خبرنامه های سبزنامه به help@sabznameh.com ایمیل بزنید.