درگیری سربازان اسرائیلی با معترضان در گذرگاههای مرزی لبنان، سوریه و مناطق فلسطینی دستکم ۱۲ کشته بر جای گذاشت. روز یکشنبه، در شصت و سومین سالگرد تأسیس اسرائیل، که فلسطینیان آن را "روز نکبت" میخوانند، تظاهراتی در شهرهای فلسطینی غزه و رامالله روی داد و معترضان با سربازان اسرائیلی درگیر شدند. از سوی دیگر در مناطق مرزی لبنان و نیز بلندیهای جولان، در مرز سوریه، دریگریهایی بین معترضان و سربازان اسرائیلی روی داد. بر اساس آخرین گزارشها، مجموع درگیریهای روز یکشنبه دستکم ۱۲ کشته و دهها زخمی برجای گذاشته است. بنیامین نتانیاهو، نخستوزیر اسرائیل، در واکنش به این درگیریها گفت سربازان اسرائیل بیشترین خویشتنداری را از خود نشان دادند اما اسرائیل در تأمین مرزهای خود عزمی جزم دارد.
محمود احمدینژاد، رئیس جمهور ایران، در نخستین گفتوگوی زنده تلویزیونی خود پس از حاشیههای اخیر دولتش در موضوع ادغام وزارتخانهها تأکید کرد که «بگو مگوها با مجلس طبیعی و شیرین است» و افزود که در شرایط کنونی خود سرپرستی وزارت نفت را برعهده گرفته است.محمود احمدینژاد، رئیس جمهور ایران، در نخستین گفتوگوی زنده تلویزیونی خود پس از حاشیههای اخیر دولتش در موضوع ادغام وزارتخانهها تأکید کرد که «بگو مگوها با مجلس طبیعی و شیرین است» و افزود که در شرایط کنونی خود سرپرستی وزارت نفت را برعهده گرفته است. آقای احمدینژاد که اقدام اخیرش در ادغام دو به دو هشت وزارتخانه در یکدیگر انتقادهای زیادی را در میان نمایندگان مجلس برانگیخته است، کوچکسازی دولت را «آرزویی ۲۵ ساله» خواند که به دلیل نبود ساز و کار «کسی نمیتوانست آن را اجرا کند.» وی ادامه داد که تصویب اولیه شرح وظایف برای این ادغامها و ارسال آن به مجلس، «ممکن بود زمان زیادی ببرد و روند یک ساله داشته باشد» که در این صورت «کارهای اداری فشل میشد و مشکل ایجاد میکرد» و از این رو «تصمیم گرفتیم این روند را در دولت زودتر آغاز کنیم و وزارتخانهها را ادغام کنیم.» آقای احمدینژاد همچنین با استناد به اینکه در حال حاضر «یک چهارم انرژی کشور تبدیل به برق میشود» و «وزارت نیرو مشتری اصلی وزارت نفت است»، ادغام این دو وزارتخانه را منجر به «کاهش مسئولیتها و ساختمانها» ارزیابی کرد. رئیس دولت دهم همچنین بار دیگر تأکید کرد که قانون تشکیل وزارت ورزش دارای «ابهامات زیادی» بوده است و اخیراً قرار شده کمیته مشترکی بین دولت و مجلس تشکیل شود و با «اصلاحاتی مختصر» این ابهامات را بر طرف کنند تا وزارت ورزش و جوانان تشکیل شود. اظهارات تازه محمود احمدینژاد در مورد ادغام وزارتخانهها در شرایطی است که وی روز یکشنبه با استناد به قانون برنامه پنجم و مصوبه بحثبرانگیز اخیر دولت در مورد ادغام وزارتخانهها، عبدالرضا شیخالاسلامی و مهدی غضنفری را با حفظ سمتهاشان در وزارتخانههای کار و بازرگانی به عنوان سرپرستان وزارخانههای رفاه و صنایع منصوب کرد. این انتصاب یک روز پس از آن انجام میشود که رئیس دولت، با استناد به همین مصوبه هیئت وزیران به مأموریت سه وزیر کابینه پایان داد و بار دیگر انتقاد نمایندگان مجلس را در مورد عدم رعایت مصالح کشور برانگیخت. ابراز بیاطلاعی از زمان برگزاری انتخابات مجلس محمود احمدینژاد همچنین در پاسخ به سؤالی در مورد شبههای مطرح شده در مورد تلاش دولت برای تأثیرگذاری در روند انتخابات مجلس، نسبت به زمان برگزاری انتخابات ابراز بیاطلاعی کرد. در هفتههای اخیر اسدالله بادمچیان، از نمایندگان اصولگرای تهران در مجلس شورای اسلامی، از تصمیم اصولگرایان به تشکیل کمیتهای خبر داده بود که هدف از آن جلوگیری از دخالت غیرمجاز اطرافیان دولت در انتخابات مجلس است. انتخابات نهمین دوره مجلس شورای اسلامی، بر اساس برنامهریزی وزارت کشور در ۱۲ اسفند ماه امسال برگزار خواهد شد و در این زمینه آقای بادامچیان ابراز نگرانی کرده بود که «ممکن است برخی از اطرافیان همچون استانداران، فرمانداران، و بخشداران دخالت غیرمجاز در انتخابات انجام دهند.» اما اکنون محمود احمدینژاد در بخشی از سخنان خود با ابراز بیاطلاعی از زمان برگزاری انتخابات مجلس گفته است که «وزارت کشور مجری انتخابات است و احدی از دولت حق دخالت در انتخابات را ندارد چرا که انتخابات متعلق به مردم است.» «اطلاعات دقیق» از وضعیت بنلادن محمود احمدینژاد در بخش دیگری از سخنان خود کشته شدن اسامه بنلادن به دست نیروهای آمریکایی را اقدامی با هدف «بهرهبرداری سیاسی در داخل آمریکا» خواند و مدعی شد «اطلاعاتی دقیق» دارد که نشان میدهد «اسامه بنلادن از مدتها پیش در اختیار نیروهای نظامی آمریکا بوده است.» وی اضافه کرد که آمریکاییها «ابتدا او را مریض کردند و در حالی که مریض بود و در اختیار خودشان بود او را کشتند.» رئیس دولت دهم افزود که «بنلادن را برای خرج تبلیغات اوباما کشتند و الان هم دنبال جایگزینی برای او هستند تا بالاخره آن مجموعه کار خود را ادامه دهد.» وی اضافه کرد مسئلهای که آمریکاییها دنبال میکنند «انتخاب هر چه سریعتر جانشین» برای اسامه بنلادن است. ارزیابی مثبت از طرح هدفمندسازی یارانهها رئیس دولت همچنین در بخشی از گفتوگوی تلویزیونیاش، اجرای طرح هدفمندسازی یارانهها را مثبت ارزیابی کرد و دستاوردهای این طرح را افتخارآمیز خواند. محمود احمدینژاد یکی از اهداف این طرح را «کنترل مصرف» عنوان کرد و افزود که در دوره اجرای این طرح مصرف نان حدود ۳۰ درصد کاهش پیدا کرده و ایران جزو صادر کنندگان گندم قرار گرفته است. وی همچنین گفت که مصرف گاز خانگی و تجاری نیز در ساعات اوج مصرف ۱۰ درصد کاهش یافته و مصرف بنزین نیز سیر نزولی داشته است. رئیس دولت همچنین مدعی شد که بانک جهانی با تمجید از این اقدام دولت جمهوری اسلامی، از مسئولان اقتصادی دعوت کرده است تا در سه کنفرانس بینالمللی تجربههای خود در این زمینه را عرضه کنند. وی در مورد احتمال افزایش بهای حاملهای انرژی نیز وعده داد که دولت نظرات مردم را میگیرد و در صورت آماده بودن شرایط گام بعدی را برمیدارد و در غیر این صورت «یک تنفس» میدهد و گام بعدی را در سال بعد اجرا خواهد کرد.
حیدر مصلحی، وزیر اطلاعات جمهوری اسلامی با بیان این که ایران منعی برای پذیرش ساکنان اردوگاه اشرف ندارد، در عین حال گفته است، دستگاه قضایی جمهوری اسلامی با آن دسته از اعضای مجاهدین که توبه کنند، «طبق قوانین» برخورد میکند.حیدر مصلحی، وزیر اطلاعات جمهوری اسلامی با بیان این که ایران منعی برای پذیرش ساکنان اردوگاه اشرف ندارد، در عین حال گفته است، دستگاه قضایی جمهوری اسلامی با آن دسته از اعضای مجاهدین که توبه کنند، «طبق قوانین» برخورد میکند. به گزارش واحد مرکزی خبر، حیدر مصلحی، وزیر اطلاعات ایران، روز یکشنبه اعلام کرده است، آمادگی جمهوری اسلامی منعی برای پذیرش ساکنان اردوگاه اشرف در عراق ندارد. بیشتر بخوانید: ایران: ساکنان اردوگاه اشرف به جز ۱۰۰ نفر از نظر ما عفو هستند پيشنهاد يک مقام پارلمان اروپا برای انتقال مجاهدين خلق از عراق وی در این باره اظهار داشته است: «جمهوری اسلامی ایران آمادگی دارد آنان براساس ضوابط به آغوش کشور بازگردند و کسانی که توبه کنند از نظر قانونی میتوانند این کار را بکنند و طبق قوانین دستگاه قضایی با آنها برخورد میشود.» حدود دو هفته پیش نیز حسن داناییفر، سفیر جمهوری اسلامی در عراق اعلام کرده بود، از نظر ایران تمام ساکنان اردوگاه اشرف به جز کمتر از ۱۰۰ نفر از آنها عفو هستند و میتوانند به ایران بازگشته و به هر جایی که میخواهند سفر کنند. این گونه سخنان در حالی بیان میشود که در سالهای اخیر قوه قضاییه جمهوری اسلامی چند نفر را به اتهام عضویت در سازمان مجاهدین، ارتباط با مجاهدین، هواداری از آنها یا دیدار از اردوگاه اشرف به اعدام یا مجازاتهای سنگین محکوم کرده است. مقامهای عراقی در هفتههای گذشته و پس از درگیری میان نیروهای ارتش این کشور و ساکنان اردوگاه اشرف، از آنها خواستهاند تا پایان سال جاری میلادی این کشور را ترک کنند. به تازگی ایالات متحده خواستار انتقال ساکنان اردوگاه اشرف به نقطهای دورتر از مرز ایران در عراق شده و یک مقام اتحادیه اروپا نیز خواستار انتقال این افراد به یک «کشور سوم» شده است. اردوگاه اشرف که در شمال استان دیاله عراق قرار گرفته است، همچنان محل سکونت بیش از سه هزار تن از اعضای سازمان مجاهدین خلق ایران است که در اوایل دهه هشتاد میلادی و در جریان جنگ میان عراق و ایران به عراق نقل مکان کرده و از حمایت صدام حسین، دیکتاتور وقت عراق، برخوردار شده بودند. سازمان مجاهدین خلق حدود ۱۲ سال پیش از پیروزی انقلاب اسلامی و به منظور مبارزه مسلحانه با حکومت محمدرضا پهلوی، آخرین شاه ایران، تاسیس شده بود. هر چند این گروه همچنان از سوی ایالات متحده آمریکا در لیست گروههای تروریستی قرار دارد، اما به دنبال حمله آمریکا به عراق در سال ۲۰۰۳ و خلع سلاح مجاهدین، نیروهای آمریکایی ابتدا مسئولیت حفاظت از آنها را در اردوگاه اشرف برعهده گرفتند. اما با خروج تدریجی سربازان آمریکایی از شهرهای عراق، دولت عراق در تابستان سال ۲۰۰۹ مسئولیت اردوگاه اشرف را بر عهده گرفت. از سوی دیگر حیدر مصلحی، وزیر اطلاعات جمهوری اسلامی، در واکنش به انتشار گزارشهایی درباره احتمال خارج شدن نام سازمان مجاهدین خلق از لیست گروههای تروریستی در کشورهای غربی گفته است: «اینکه کشورهای غربی تلاش دارند منافقین را از فهرست گروه های تروریستی خارج کنند، دلیلش این است که خودشان تروریست هستند و از آنها حمایت میکنند.» وی همچنین افزوده است: «اینکه آنها تروریست هستند چیز مشخصی است و در همین ساختمان ریاست جمهوری که هستیم، نخست وزیر و رئیس جمهور کشور را ترور کردند و به شهادت رساندند.» وزیر اطلاعات جمهوری اسلامی درباره وضعیت اردوگاه اشرف هم گفته است: «اما درباره بحث منافقینی که اکنون در پادگان اشرف هستند، سران آنها فضایی که برای اعضا ایجاد کردهاند، فضایی است که اجازه نمیدهد به آنها اطلاعرسانی شود و یا اینکه هیچ شبکه خبری را ببینند، یعنی افراد جدیدی که اخیرا از آن اردوگاه آمدهاند در اظهارات خود این موضوع را مطرح کردهاند که به ما اجازه نمیدهند که بدانیم در دنیا چه خبر است.»
در سی و سومین هفته لیگ برتر فوتبال ایران، جام خلیج فارس، سپاهان در یک بازی پرتحرک اما بدون گل در مقابل پرسپولیس، قهرمانی خود را مسجل کرد و استقلال با برتری دو بر صفر بر ملوان بندرانزلی و ذوب آهن با پیروزی دو بر یک بر نفت تهران، رقابت برای نایب قهرمانی را به هفته آخر کشاندند.در سی و سومین هفته لیگ برتر فوتبال ایران، جام خلیج فارس، سپاهان در یک بازی پرتحرک اما بدون گل در مقابل پرسپولیس، قهرمانی خود را مسجل کرد و استقلال با برتری دو بر صفر بر ملوان بندرانزلی و ذوب آهن با پیروزی دو بر یک بر نفت تهران، رقابت برای نایب قهرمانی را به هفته آخر کشاندند. در ورزشگاه فولادشهر اصفهان، تساوی صفر بر صفر حاصل یک بازی تهاجمی از سوی دو تیم مطرح و پرسابقه فوتبال ایران بود. در این بازی یاران علی دایی در خانه تیمی که در آستانه قهرمانی قرار داشت، لحظهای از تلاش نایستادند، اما تیم پرمایه و هماهنگ سپاهان با پیگیری بیامان برای دستیابی به دروازه حقیقی، یک بازی پرافت و خیز و تماشایی را به نمایش گذاشت. بدین ترتیب سپاهان با کسب ۶۶ امتیاز در فاصله یک هفته به پایان لیگ دهم قهرمان و دست نیافتنی شد. بازیکنان و مسئولان سپاهان پس از پایان بازی با پرسپولیس و قهرمانی در لیگ برتر «نماز شکر» به جای آوردند. ترکیب سپاهان : مهدی رحمتی، خسرو حیدری، هادی عقیلی، محسن بنگر، احسان حاجصفی، محرم نویدکیا (کاپیتان) (از دقیقه ۸۸ حسین پاپی)، امید ابراهیمی، فابیو جانواریو، جواد کاظیمان (از دقیقه ۶۹ هاشم بیکزاده)، ابراهیم توره و یانوش (از دقیقه ۶۹ رضا عنایتی). سرمربی: امیر قلعه نویی. ترکیب پرسپولیس : علیرضا حقیقی، سامان آقازمانی، مجتبی شیری، ابراهیم شکوری، علیرضا محمد، حسین بادامکی، مازیار زارع (کاپیتان)، محمد نوری، حمیدرضا علیعسگر، محمد منصوری و اشپیتیم آرفی. سرمربی: علی دایی. علی دایی اختلاف با کاشانی را علنی کرد علی دایی پس از دیدار با سپاهان، در گفت و گو با خبرنگاران به شدت از حبیب کاشانی، سرپرست و سایر مسوولان باشگاه پرسپولیس انتقاد کرد. به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران، ایسنا، دایی در مورد نوسان های پرسپولیس گفت: «ما امسال نوسان زیاد داشتیم. اما در این نوسانات عوامل زیادی دخیل هستند. یکی از این نوسانها عملکرد کادر فنی است، اما امسال مسائل زیادی اتفاق افتاد که بزرگترین ثمره آنها از بین بردن آرامش من و کادر فنی و بازیکنان بود. ما آرامش را هیچ وقت نداشتیم. خیلی اتفاقات بوده که میخواهم چند روز دیگر آنها را بیان کنم. در اینجا بهتر است فقط از بازیکنانم تشکر کنم...» علی دایی همچنین گفته است: «کادر فنی تنها ۱۵ تا ۲۰ درصد در عملکرد تیم نقش دارد. این حالت به خصوص در کشورهایی مانند ایران که سطح فوتبالش بالا نیست، نمود زیادی دارد. خیلی عوامل باید باشد تا تیم ما موفق شود. به عنوان مثال کوچکترین عامل روز گذشته اتفاق افتاد.» وی افزوده است: «من قبل از بازی با الوحده روی تیمم و خط دفاعیاش کار کرده بودم و در این خط با رضا نورمحمدی کار کردیم اما دیروز خود بازیکن میآید به من میگوید که من محروم هستم، بعد که به باشگاه زنگ میزنم یک چیزهای دیگری به من میگویند. من به عنوان سرمربی تیم باید نسبت به وضعیت بازیکنان آگاه باشم. اصلا من که نباید به این و آن زنگ بزنم تا شرایط را بپرسم. این اصلا وظیفه من نیست.» سرمربی پرسپولیس اظهار داشته است: «متاسفانه شکری نامی امروز گفته است، محرومیت رضا نورمحمدی دو ماه بوده که ما آن را به سه جلسه تقلیل دادیم. به او یادآوری می کنم که اگر شما توانستید یک نامه بیاورید که به کمیته انضباطی شکایت کرده و در صورتجلسه این کمیته حتی یک امضا از شما باشد.» علی دایی در ادامه خطاب به مسئولان باشگاه پرسپولیس گفته است: «تا کی میخواهید مردم را گول بزنید. بینید من تا الان رو بازی کردم و از این به بعد هم رو بازی میکنم. من از کسی که زیر و رو بازی میکند بدم می آید. خیلی چیزها دارم که بگویم من رفیق خودم را به عنوان وکیل آنها به میدان فرستادم.» وی همچنین اظهار داشته است: «خواسته خیلیهاست که علی دایی بیرون گود باشد. البته مردم چنین خواستهای ندارند. این مردم هستند که من را علی دایی کردند. من هیچ وقت یادم نمیرود که از کجا آمدهام. مگر میشود گذشتهام را فراموش کنم؟ لطف خدا و مردم بود که من از اردبیل به دانشگاه شریف آمده و بعد از گذراندن سالهای مختلف اکنون به عنوان سرمربی پرسپولیس روبهروی شما بنشینم.» سرمربی پرسپولیس در بخش دیگری از سخنان خود پس از بازی با سپاهان گفته است: «شما که مربی فصل بعد خود را انتخاب کردهاید، چرا آن را اعلام نمی کنید؟ آخر مگر می شود تیمی که هنوز مربی فصل بعدش مشخص نشده باشد، در آلمان و اسپانیا به دنبال کمپ بگردد؟ این کارها باید با نظر مربی تیم انجام شود تا اگر او صلاح دانست صورت گیرد. آن وقت هر روز میگویید مربی فصل بعد ما مشخص نشده است. آدم نمیتواند حرف بزند. اگر حرف بزنی اتهامهای زیادی به ما میبندند.» رکوردشکنی آرش برهانی همزمان با بازی سپاهان و پرسپولیس در اصفهان، تیم استقلال نیز در ورزشگاه آزادی تهران با گلهای آرش برهانی و هوار ملامحمد در هر نیمه ملوان را دو بر صفر شکست داد. برهانی گلزن استقلال با زدن گل نخست در دقیقه ۳۲ هشتاد و هشتمین گل در ده دوره رقابتهای لیگ برتر را به ثمر رساند و رکورد گلزنی خود و غلامرضا عنایتی را شکست. در دقیقه ۶۱ هوار ملامحمد با خونسردی و هشیاری دومین گل استقلال را به ثمررساند. استقلال با این پیروزی ۶۲ امتیازی شد و در یک قدمی نایب قهرمانی رسید. ترکیب استقلال: وحید طالبلو، آندره لوئیز (از دقیقه ۷۳ مهدی امیرآبادی)، پژمان منتظری، حنیف عمرانزاده، جواد شیرزاد، فرزاد آشوبی، مجتبی جباری، ایمان مبعلی (از دقیقه ۸۲ اسماعیل شریفات)، هوار ملامحمد (از دقیقه ۷۸ کیانوش رحمتی)، فرهاد مجیدی (کاپیتان) و آرش برهانی. سرمربی: پرویز مظلومی. حنیف عمرانزاده، مدافع میانی تیم استقلال پس از درگیری در بازی با شاهین و محرومیت به همراه جریمه ۲۵ میلیونی بار دیگر در ترکیب آبیپوشان قرار گرفت. در پیروزی ذوبآهن بر تیم نفت در ورزشگاه تختی تهران، مهدی رجبزاده در دقیقه ۴۳ و محمد حسینی در دقیقه ۷۹ برای ذوب آهن و مرتضی پورعلی گنجی در دقیقه ۲+۹۰ برای نفت تهران گل زدند و بدین ترتیب ذوب آهن ۶۰ امتیازی شد و در رده سوم جدول قرار گرفت. تیم تراکتورسازی بازی باخته در مقابل تیم سایپا در تبریز را با دو بر دو مساوی کرد. با این نتیجه تراکتورسازی با ۵۴امتیاز و یک امتیاز کمتر از پرسپولیس در رده پنجم باقی ماند. تیم فولاد خوزستان نیز در یک بازی پرگل و با پنج گل رضا نوروزی پنج بر دو پاس را در اهواز شکست داد. فولاد با این پیروزق ۵۱ امتیازی شد و در رده ششم باقی ماند. تیم مس کرمان نیز با پیروزی سه بر صفر بر شاهین بوشهر هم امتیاز با فولاد است. استیلآذین، تیم پرستاره و گرانقیمت در تهران شش بر یک در برابر شهرداری تبریز خرد شد و سقوطش به دسته اول حتمی شد. پیکان یک بر صفر بر راه آهن پیروز شد و تیمهای صبا و صنعت نفت هم در قم دیداری بدون گل داشتند.
Normal 0 false false false MicrosoftInternetExplorer4 /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:"Table Normal"; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0in 5.4pt 0in 5.4pt; mso-para-margin:0in; mso-para-margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:10.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-ansi-language:#0400; mso-fareast-language:#0400; mso-bidi-language:#0400;} سخنگوی بزرگترین شرکت نفتی لیبی می گوید تا پایان جنگ نفت تولید نخواهد کرد و این احتمالا شامل همه کشور خواهد شد. این تصمیم به دلیل نگرانی از احتمال ادامه ی حملات نیروهای معمر قذافی گرفته شده است. در ماه گذشته در جریان حملات موشکی، یکی از تاسیسات این شرکت نفتی، در جنوب شرقی لیبی به شدت آسیب دیده بود. در حدود یک ماه پیش و در پی صدور بیش از یک میلیون بشکه نفت لیبی به قطر، توسط محالفان، انبارهای نفت منطقه مورد حمله نیروهای معمرقذافی قرار گرفت. درگیری های لیبی طی سه ماه گذشته، موجب افزایش بهای نفت در جهان شده است.
خبرگزاری فرانسه گزارش داد که ساعات اولیه بامداد دوشنبه ( به وقت محلی ) زلزله ای به قدرت شش و پنج دهم درجه در مقیاس ریشتر، در کف دریا، کشور پاپوا گینه نو را به لرزه در آورد. مقام های محلی در این کشور، هشدار سونامی داده اند. پاپوا گینه نو در جنوب غربی اقیانوس آرام و شرق اندونزی واقع شده است. هنوز درباره ی آمار تلفات و خسارات احتمالی گزارشی منتشر نشده است.
نیروهای اسرائیلی با گشودن آتش بر معترضان فلسطینی که در سالگرد یومالنکبه، روز فاجعه، در مرزهای اسرائیل با لبنان، سوریه و غزه، و نیز کرانه باختری گرد آمده بودند، ۱۰ تن را کشته و بیش از ۲۸۰ تن را مجروح کردهاند.نیروهای اسرائیلی با گشودن آتش به روی معترضان فلسطینی که در سالگرد یومالنکبه، روز فاجعه، در مرزهای اسرائیل با لبنان، سوریه و غزه گرد آمده بودند، ۱۰ تن را کشته و بیش از ۲۸۰ تن را مجروح کردهاند. ارتش لبنان میگوید که آتشباری نیروهای اسرائیلی به روی پناهندگان معترض فلسطینی در شهر مرزی رأس مارون، ۱۰ کشته و بیش از ۱۱۰ مجروح برجای گذاشته است. حال برخی از مجروحان این حادثه وخیم گزارش شده است. خبرگزاری فرانسه با اعلام این خبر یادآور شده که پیشتر یک منبع آگاه در بیمارستانی در بنت جبیل در نزدیکی رأس مارون گفته بود از میان انتقال یافتگان به این بیمارستان، شش تن کشته و ۷۱ نفر دیگر مجروح شدهاند که حال ۱۳ تن از آنان وخیم است. این منبع همچنین گفته بود که این افراد اکثراً از ناحیه سر، شکم و قلب هدف گلوله قرار گرفتهاند. اما آتشباری اسرائیل به روی فلسطینیان پناهنده در منطقه مرزی لبنان، تنها حادثه خونبار در یومالنکبه نبود و در مرزهای اسرائیل با غزه و سوریه نیز اقدام نیروهای اسرائیلی در گشودن آتش به روی معترضان فلسطینی شمار زیادی مجروح بر جای گذاشت. در مرز اسرائیل با سوریه، درگیری پس از آن روی داد که هزاران معترض فلسطینی تلاش کردند که راه خود را به سوی بلندیهای جولان که از سالها پیش تحت اشغال اسرائیل است، تغییر دهند. گزارشها حاکی است که دست کم دو فلسطینی در این منطقه جان خود را از دست دادهاند که به گفته یک منبع پزشکی در مجدالشمس یک تن از آنها از ناحیه سر و نفر دوم از ناحیه سینه هدف گلوله قرار گرفتهاند. این درگیری همچنین ۲۰ زخمی بر جای گذاشته است. این اقدام تاکنون با واکنش دولتهای سوریه و لبنان و نیز سرزنش هماهنگکننده ویژه سازمان ملل در لبنان روبهرو شده است. این در حالی است که ارتش اسرائیل در توضیح این دو حادثه در بیانیهای اعلام کرده است که «صدها شورشی سوری» که قصد عبور از مرز را داشتهاند، به صورت «گزینشی» هدف گلوله قرار گرفتهاند که تعداد نامشخصی از آنها مجروح شدهاند. این بیانیه همچنین مدعی است که آتشباری نیروهای اسرائیلی در مرز لبنان با هدف جلوگیری از ورود معترضان به خاک اسرائیل صورت گرفته است. بیانیه ارتش اسرائیل همچنین با اعلام اینکه سه افسر و ۱۰ سرباز اسرائیلی در جریان این دو حادثه زخمی شدهاند، دولتهای دمشق و بیروت را در ارتباط با این دو حادثه ملامت کرده است. ارتش اسرائیل همچنین میگوید که ۲۹ تن دیگر نیز در درگیریهایی که در شرق بیتالمقدس در کرانه باختری رخ داده، مجروح شدهاند. در واکنش به اعتراضات روز یکشنبه، بنیامین نتانیاهو، نخستوزیر اسراییل گفت که با جدیت از مرزهای کشورش و حاکمیت اسراییل دفاع خواهد کرد. وی در عین حال ابراز امیدواری کرد که آرامش به زودی به مرزهای اسراییل باز گردد. حوادث یومالنکبه در غزه و کرانه باختری در همین روز در مرز شمالی غزه با اسرائیل نیز، پس از گشودن آتش از سوی نیروهای اسرائیلی به روی هزاران معترض فلسطینی در منطقه مرزی ایریز در نزدیکی بیت حانون، ۱۲۵ تن مجروح شدهاند که جراحات پنج تن از آنها «جدی» گزارش شده است. در این میان منابع پزشکی به خبرگزاری فرانسه گفتهاند که دست کم نیمی از مجروحان این برخورد را کودکان تشکیل میدهند. از سوی دیگر در شهر الخلیل در کرانه باختری، جایی که نزدیک به دو هزار معترض فلسطینی به خیابانها آمده بودند، نیز ۱۲ تن با گلوله لاستیکی هدف قرار گرفته و مجروح شدهاند. در رامالله، مقر تشکیلات فلسطینی نیز دست کم ۱۷ تن که در درگیریهای یومالنکبه در قلندیا هدف گلولههای لاستیکی قرار گرفتند، در بیمارستان بستری شدند. پلیس اسرائیل همچنین دست کم ۳۶ تن را در شرق بیتالمقدس بازداشت کرده است. همزمان در جنوب تلآویو، هجوم راننده ۲۲ ساله عرب-اسرائیلی یک کامیون به سوی یک اتوبوس و چهار خودرو دست کم یک کشته و پنج زخمی بر جای گذاشت. در اردن نیز نیروهای پلیس روز یکشنبه برای پراکندن صدها معترض فلسطینی که در صدد حرکت به سوی مرز کرانه باختری از گاز اشک آور استفاده کردند. مرز اردن و کرانه باختری تحت کنترل نیروهای اسراییلی است. اعتراضات روز یکشنبه، در شصت و سومین سالگرد تأسیس کشور اسرائیل در ۱۵ ماه مه ۱۹۴۸ روی میدهد. روزی که فلسطینیان از آن با عنوان «یوم النکبه» یا «روز فاجعه» یاد میکنند و معتقدند که تشکیل دولت اسرائیل در این روز موجب کوچ صدها هزار نفر از فلسطینیها از خانه و کاشانه خود شد و چند نسل آنها را در سراسر جهان پراکنده کرد.
به گزارش خبرگزاری ها، پلیس اردن روز یکشنبه برای پراکندن صدها معترض فلسطینی، از گاز اشک آور استفاده کرده است. این گزارش ها می افزاید معترضان در صدد حرکت به سوی مرز کرانه باختری بودند که تحت کنترل نیروهای اسراییلی است. اعتراضات روز یکشنبه، در شصت و سومین سالگرد تأسیس کشور اسرائیل در ۱۵ ماه مه ۱۹۴۸ روی می دهد. فلسطینیان از این روز با عنوان «یوم النکبه» یا «روز نکبت» یاد می کنند.
در واکنش به اعتراضات روز یکشنبه، بنیامین نتانیاهو نخست وزیر اسراییل گفت، با جدیت از مرزهای کشورش و حاکمیت اسراییل دفاع خواهد کرد. وی در عین حال ابراز امیدواری کرد که آرامش به زودی به مرزهای اسراییل باز گردد. روز یکشنبه، به مناسبت سالگرد تاسیس کشور اسراییل، صدها پناهنده فلسطینی در سوریه، به منطقه بلندی های جولان که تحت کنترل اسراییل است وارد شدند. در واکنش به این اقدام، نیروهای اسراییلی به سمت آنها تیراندازی کردند که دستکم ۱۰ کشته و دهها مجروح بر جای گذاشت. از سوی دیگر محمود عباس رییس تشکیلات خودگردان فلسطینی در واکنش به کشته شدن فلسطینی ها در روز یکشنبه گفت «خون این افراد هدر نخواهد رفت». اعتراضات روز یکشنبه، در شصت و سومین سالگرد تأسیس کشور اسرائیل در ۱۵ ماه مه ۱۹۴۸ روی می دهد. فلسطینیان از این روز با عنوان «یوم النکبه» یا «روز نکبت» یاد می کنند.
تقی رحمانی، از فعالان سیاسی ملی مذهبی و از اعضای ستاد انتخاباتی مهدی کروبی، که در اواخر بهمن ماه سال گذشته بازداشت شده بود، با سپردن وثیقه ۱۵۰ میلیون تومانی از زندان آزاد شده است.تقی رحمانی، از فعالان سیاسی ملی مذهبی و از اعضای ستاد انتخاباتی مهدی کروبی، که در اواخر بهمن ماه سال گذشته بازداشت شده بود، با سپردن وثیقه ۱۵۰ میلیون تومانی از زندان آزاد شده است. به نوشته سایت اینترنتی کلمه، تقی رحمانی، یکی از مشاوران مهدی کروبی در انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۸۸ که شامگاه روز بیستم بهمن در منزل خود بازداشت شده بود، روز یکشنبه با سپردن وثیقه آزاد شده است. بیشتر بخوانید: روایت نرگس محمدی از «رفتار غیرقانونی مأموران» در زمان بازداشت همسرش تقی رحمانی، فعال ملی مذهبی، بازداشت شد به دنبال بازداشت این فعال ملی – مذهبی، نرگس محمدی، همسر وی در نامهای سرگشاده به دادستان تهران به تشریح نحوه بازداشت آقای رحمانی پرداخته و نوشته بود، پنج مرد لباسشخصی که خود را مأموران نیروی انتظامی و وزارت اطلاعات معرفی میکردند، در شرایطی «به طور غیرقانونی» وارد خانهاش شده بودند که او در حال آماده شدن برای خواب بود و «لباس مناسبی» به تن نداشت. شورای فعالان ملی – مذهبی نیز به دنبال بازداشت تقی رحمانی، با انتشار بیانیهای درباره چگونگی بازداشت وی نوشته بود: «بازداشت او بدون ارائه هیچ حکم رسمی با ورود مأموران ناشناسی که در خانه را با دیلم باز کرده بودند، صورت گرفت. همسر وی (خانم نرگس محمدی) در پی این حمله، در حالی که لباس درون منزل بر تن داشت، دچار شوک شده و به زمین افتاد. منزل ایشان به مدت دو ساعت در حضور دو کودک خردسال بهتزده که شاهد حال و وضع مادر و برخورد توهینآمیز مأموران با پدر بودند، مورد بازرسی و تفتیش قرار گرفت.» همچنین در حالی که مقامهای قضایی جمهوری اسلامی از هر گونه توضیح رسمی درباره دلیل بازداشت تقی رحمانی خودداری کردند، سایت بولتننیوز به نقل از یک «منبع مطلع» از تقی رحمانی به عنوان «مشاور نزدیک مهدی کروبی» نام برده و دلیل بازداشت وی را «نقش اساسی در فراخوان تجمعهای غیرقانونی جریان فتنه» اعلام کرده بود. تقی رحمانی تنها چند روز پس از آن بازداشت شده بود که مهدی کروبی و میرحسین موسوی، دو تن از رهبران مخالفان در ایران، خواستار برگزاری تظاهراتی در حمایت از قیام مردم مصر و تونس در روز ۲۵ بهمن ماه شده بودند. آقای رحمانی، که یکی از فعالان ملی – مذهبی است، در دوران جمهوری اسلامی بارها زندان را تجربه کرده است. وی در سال ۱۳۸۸ و اندکی پس از انتخابات ریاست جمهوری نیز بازداشت و پس از مدت کوتاهی آزاد شده بود. وی طولانیترین دوران زندان خود را در دهه شصت تجربه کرده است. آقای رحمانی ابتدا در سال ۱۳۶۰ به سه سال زندان محکوم شد و سپس در سال ۱۳۶۵ به اتهام همکاری با نشریه موحدین که متاثر از اندیشههای علی شریعتی بود، بازداشت و مدت ۱۱ سال در زندان به سر برد. تقی رحمانی همچنین در روز ۲۰ اسفند سال ۱۳۷۹ نیز به همراه شمار دیگری از فعالان ملی- مذهبی بازداشت شده و در ۲۷ فروردین ماه ۱۳۸۱ با سپردن وثیقه از زندان آزاد شد. وی یک بار دیگر در روز ۲۵ خرداد ماه سال ۱۳۸۲ به همراه هدی صابر و رضا علیجانی، با حکم سعید مرتضوی، دادستان وقت تهران بازداشت شد و ۲۲ ماه دیگر را در زندان گذراند.
بنا بر گزارش ها از ایران، تقی رحمانی فعال ملی مذهبی با قرار وثیقه ۱۵۰ میلیون تومانی، آزاد شد. تقی رحمانی پس از انتخابات ریاست جمهوری سال ۸۸ بارها بازداشت شده بود. این روزنامه نگار و فعال سیاسی آخرین بار ۲۱ بهمن سال ۸۹ بازداشت شده بود. برخی از سایتهای خبری هوادار دولت، علت بازداشت وی را « نقش اساسی او در فراخوان تجمعهای غیرقانونی» اعلام کرده بودند.
شاهدان عینی در مراکش می گویند برخورد نیروهای امنیتی با تجمعی در آن کشور هفت مجروح بر جای گذاشت. این درگیری در حومه رباط پایتخت مراکش رخ داده است. این گزارش ها می افزاید، معترضان، برای جلب افکار عمومی به وضعیت یک بازداشتگاه غیر قانونی، اجتماع کرده بودند. پیشتر دولت مراکش این تجمع را غیرقانونی اعلام کرده بود. سازمان عفو بین الملل و دیدبان حقوق بشر به همراه برخی دیگر از نهادهای مدافع حقوق بشر پیشتر گفته بودند که زندانیان در این بازداشتگاه مورد آزار و اذیت قرار می گیرند.
روز یکشنبه درگیری سربازان اسرائیلی با پناهندگان فلسطینی در دو گذرگاه مرزی، چندین کشته و دهها مجروح بر جای گذاشت. خبرگزاری فرانسه گزارش داد دستکم ۲ فلسطینی در جریان تیراندازی نیروهای اسراییلی در منطقه تحت کنترل این کشور بین سوریه و بلندی های جولان کشته شده اند. این گزارش می افزاید دستکم ۷۰ نفر نیز در این منطقه مجروح شده اند. همچنین خبرگزاری فرانسه به نقل از ارتش لبنان گزارش داد، ۱۰ نفر در جریان تظاهرات پناهندگان فلسطینی کشته شده اند و بیش از ۱۰۰ نفر مجروح شده اند. اعتراضات روز یکشنبه، در شصت و سومین سالگرد تأسیس کشور اسرائیل در ۱۵ ماه مه ۱۹۴۸ روی می دهد. فلسطینیان از این روز با عنوان «یوم النکبه» یا «روز نکبت» یاد می کنند.
به گزارش خبرگزاری آسوشیتدپرس، شورشی های لیبی می گویند کنترل شهر بندری مصراته را در دست گرفته اند. این مخالفان حکومت لیبی می گویند، پیشروی به سوی طرابلس، پایتخت لیبی، همچنان برای آنها زود است. بنا بر گزارش ها تا کنون بیش از هزار نفر بر اثر درگیری ها در مصراته کشته شده اند. مخالفان معمر قذافی، رهبر لیبی، تقریبا شرق این کشور را تحت کنترل خود دارند و نیروهای قذافی، بر غرب کشور، از جمله طرابلس نظارت دادند. در همین حال فرمانده ارتش بریتانیا از نیروهای ناتو خواست ،اهداف خود در لیبی را افزایش دهند.
به گزارش خبرگزاری ها از قاهره، نبیل العربی وزیر خارجه کنونی مصر، پس از کناره گیری نماینده قطر، به عنوان دبیر کل اتحادیه عرب انتخاب خواهد شد. دیپلمات های عرب با اعلام این خبر گفته اند که نبیل العربی، تنها دقایقی پیش از آغاز رای گیری از سوی مصر به عنوان نامزد این سمت اعلام شد. پیشتر مصطفی الفکی از مصر نامزد این رقابت بود. پس از اعلام خبر نامزدی العربی، دولت قطر اعلام کرد از زقابت کناره گیری می کند. وزرای خارجه کشورهای عضو اتحادیه عرب، از ساعت های آغازین صبح یکشنبه در قاهره گرد هم آمدند تا دبیر کل جدید این اتحادیه را انتخاب کنند. دبیر کل پیشین اتحادیه عرب، عمرو موسی بود، که روز دوشنبه مسئولیتش خاتمه می یابد. او قرار است در اولین انتخابات ریاست جمهوری پس از برکناری حسنی مبارک در مصر، کاندیدا شود.
در حالی که مخالفان قذافی، اعلام کردهاند که کنترل کامل شهر بندری مصراته را به دست گرفتهاند، نماینده ویژه سازمان ملل در امور لیبی برای گفتوگو درباره آتشبس میان طرفهای درگیر به طرابلس سفر کرده است.در حالی که مخالفان معمر قذافی، رهبر لیبی، اعلام کردهاند، کنترل کامل شهر بندری مصراته، در غرب این کشور را به دست گرفتهاند، عبدالله الخطیب، نماینده ویژه سازمان ملل متحد در امور لیبی برای گفت و گو درباره آتشبس میان طرفهای درگیر به طرابلس سفر کرده است. به گزارش خبرگزاری آسوشیتدپرس، مخالفان معمر قذافی، رهبر لیبی، روز یکشنبه اعلام کردند، کنترل کامل بندر نفتی مصراته را در غرب این کشور در اختیار گرفتهاند. بیشتر بخوانید: جنگندههای غربی عملیات اجرای منطقه پرواز ممنوع را آغاز کردند اعزام مستشاران نظامی ایتالیا و فرانسه به لیبی با این حال مخالفان دولت لیبی تأکید کردهاند که هنوز برای اینکه بخواهند برای رویارویی با نیروهای سرهنگ قذافی، به سمت طرابلس پایتخت لیبی حرکت کنند، زود است. شهر مصراته از هفتهها پیش صحنه درگیریهای خیابانی بین نیروهای وفادار به رهبر لیبی و مخالفان وی بوده است. در همین حال ژنرال دیوید ریچاردز، فرمانده کل نیروهای مسلح بریتانیا، خواستار گسترش حملات هوایی ناتو به لیبی شده است. مداخله نظامی کشورهای عضو پیمان آتلانتیک شمالی، ناتو، در لیبی به موجب قطعنامهای صورت گرفته است که در اواخر اسفند ماه سال گذشته خورشیدی در شورای امنیت سازمان ملل متحد در باره ایجاد منطقه پرواز ممنوع برفراز لیبی به تصویب رسیده بود. بر اساس این قطعنامه جامعه جهانی میتواند از «تمام ابزارهای موجود» برای جلوگیری از حمله نیروهای وفادار به معمر قذافی، به غیرنظامیان و مخالفان استفاده کند. با این همه در حالی که حدود دو ماه از آغاز حملات هوایی کشورهای غربی و ناتو به لیبی میگذرد، هنوز هیچگونه نشانهای از پایان بودن درگیریها در لیبی که رفته رفته به یک جنگ قومی تبدیل شده، به چشم نمیخورد. دیوید ریچاردز، فرمانده کل نیروهای مسلح بریتانیا، در اظهاراتی که در رزنامه ساندیتلگراف لندن منتشر شده، گفته است، چنانچه حملات نظامی در لیبی تشدید نشود، این امکان وجود دارد که درگیریها در این کشور به یک جنگ فرسایشی تبدیل شود. در این میان عبدالله الخطیب، نماینده ویژه سازمان ملل متحد در امور لیبی، روز شنبه به طرابلس رفته است، تا با مقامهای این کشور درباره برقراری آتشبس میان مخالفان و نیروهای وفادار به رهبر لیبی گفت و گو کند. از زمان آغاز درگیریهای داخلی در لیبی این نخستین باری نیست که سخن از اعلام آتشبس به میان آمده است. پیشتر نیز معمر قذافی، رهبر لیبی با وجود اعلام آتشبس یکجانبه به حملات خود علیه شهرها و غیرنظامیها ادامه داده بود. از سوی دیگر عبدل سلام، یکی از فرمانده مخالفان دولت لیبی در مصراته با اعلام این که اوضاع در این شهر پس از افتادن کنترل کامل آن به دست شورشیان «پایدار» است، گفته است: «در حال حاضر هیچ گونه درگیری عمدهای بین مخالفان و نیروهای قذافی وجود ندارد.» وی همچنین گزارشها در این باره را که شورشیان پس از در اختیار گرفتن کنترل مصراته، در حال حرکت به سمت شهر زلیتن، در غرب لیبی هستند، تکذیب کرده و گفته است: «مخالفان به این نتیجه رسیدهاند که بهتر است پیشروی نکنند و جبهه تازهای را نگشایند.» مخالفان معمر قذافی، رهبر لیبی، کنترل بخش عمدهای از مناطق شرقی این کشور را در اختیار دارند و در مقابل نیروهای وفادار به رهبر لیبی مناطق غربی این کشور را در کنترل خود دارند. با این حال شهر مصراته، که در ۲۰۰ کیلومتری جنوب شرقی طرابلس قرار دارد، تنها شهر بزرگ در غرب لیبی است که شورشیان آن را به تصرف خود درآوردهاند. در جریان نبردهای خیابانی بین نیروهای وفادار به معمر قذافی و مخالفان در این شهر بیش از یک هزار نفر جان خود را از دست دادهاند. از سوی دیگر در حالی که برخی از کشورهای اروپایی، از جمله فرانسه و بریتانیا، شورای ملی لیبی، را که در بنغازی مستقر است، به عنوان نماینده قانونی مردم لیبی به رسمیت شناختهاند، ایالات متحده آمریکا تاکنون از به رسمیت شناختن مخالفان معمر قذافی خودداری کرده است. در عین حال مارک تونر، سخنگوی وزارت خارجه آمریکا، اعلام کرده است، کشورش همچنان سرگرم بررسی امکان به رسمیت شناختن شورای ملی لیبی است.
۲۵ اردیبهشت ۱۳۹۰ پنجاهمین سالگرد تأسیس نهضت آزادی ایران از تشکلهای منتقد است. چه در دوران نظام پیشین و چه در دوران جمهوری اسلامی ایران. به ویژه پس از دوران ۹ ماهه دولت موقت در پی انقلاب بهمن ۱۳۵۷. بررسی کارنامه نهضت آزادی ایران نیم قرن پس از تأسیس در کانون برنامه این هفته دیدگاهها است.۲۵ اردیبهشت ۱۳۹۰ پنجاهمین سالگرد تأسیس نهضت آزادی ایران از تشکلهای منتقد است. چه در دوران نظام پیشین و چه در دوران جمهوری اسلامی ایران. به ویژه پس از دوران ۹ ماهه دولت موقت در پی انقلاب بهمن ۱۳۵۷. این تشکل سیاسی اینک در شرایطی پنجمین دهه تأسیس را جشن میگیرد که ابراهیم یزدی دبیرکل سابق این تشکل به گفته اعضایش پیش از آزادی از حبس اخیر وادار به اعلام برکناری از سمت خود شده و شماری از اعضایش از جمله در شاخه جوانان و بانوان در پی سرکوبی جنبش سبز زندانی شدهاند. نهضت آزادی ایران که هم تشکلی لیبرال اسلامی نام داده شده و هم تشکل بخشی از دموکراتهای مسلمان ایران، در نهضت ملی ایران به رهبری محمد مصدق ریشه دارد. این تشکل در پی سرکوبی احزاب طیف ملی و در تداوم کوششهای طیف مذهبی فعال در جبهه ملی ایران در دوران نخست وزیری علی امینی در سال ۱۳۴۰ تأسیس شد. با خواست برگزاری انتخابات آزاد و با باور اعلام شده به مبارزه قانونی، مسالمتآمیز و حتیالمقدور علنی. گرچه در پی سرکوبی و حبس بنیانگذاران آن مهدی بازرگان، یدالله سحابی، سیدمحمود طالقانی و شمار دیگر از اعضای آن طیفی از آن به ویژه در خارج از کشور متمایل به حمایت از فعالانی شدند که به مبارزه قهرآمیز روی آوردند. با لرزان شدن پایههای نظام پشین و راهپیماییهای گسترده معترضان از سال ۱۳۵۶ به این سو در شهرهای گوناگون ایران، نهضت آزادی ایران در صف تشکلهای موثر در سمت و سو دادن اولیه به انقلاب بهمن ۱۳۵۷ جا گرفت. نمونه بارز آن داشتن سهم عمده در دولت موقت انقلاب به نخست وزیری مهدی بازرگان، بنیانگذار دانشگاهی نهضت آزادی که تا پیش از درگذشت دبیرکل این تشکل بود. نهضت آزادی ایران در کنار دیگر تشکلات ملی، اسلامی و چپ هم مبارزه با نظام شاهنشاهی و امید بستن به آیتالله خمینی را در کارنامه دارد و هم در پی اشغال سفارت آمریکا و گروگان گیری دیپلماتهای آمریکایی از جمله استعفای دسته جمعی از دولت موقت، پشت کردن به خط معروف به امام و اسلام گرایان حاکم، مخالفت با ادامه جنگ ایران و عراق پس از بازپس گیری خرمشهر در سال ۱۳۶۲، مخالفت با ولایت فقیه، دفاع از اصلاحات پیش و پس از انتخابات ریاست جمهوری ۲ خرداد ۱۳۷۶، و کوششهای مسالمت آمیز در مسیر تحول سیاسی در پی شکل گرفتن جنبش سبز و همواره ادامه فعالیت در داخل ایران به رغم سرکوبیهای نزدیک به دو سال گذشته و حبسهای پیش از آن. بررسی کارنامه نهضت آزادی ایران نیم قرن پس از تأسیس در کانون برنامه این هفته دیدگاهها است در کنار مهدی نوربخش، عضو فعال نهضت آزادی ایران در شهر هریسبورگ ایالت پنسیلوانیای آمریکا، حسن شریعتمداری، فعال سیاسی و فرزند آیتالله فقید سید کاظم شریعتمداری در هامبورگ و مهران براتی، از بنیانگذاران جمهوریخواهان ملی ایران در برلین. آقای نوربخش، دستاورد نهضت آزادی در مسیر اهداف اعلام شدهاش که بعضی از جمله پیگیری لیبرالیسم اسلامی و متشکل کردن گرایشی از دموکراتهای مسلمان ایران میدانند و تفسیرش کردند، چیست؟ بیش از اینکه زودتر از اینکه نهضت تبدیل شود به یک تشکیلات سیاسی عریض و طویل، نهضت تبدیل شد به یک جنبش فکری به نظر من. این جنبش فکری مشخصاتی دارد یکی که از ابتدا که این جنبش شروع میشود به یک مبارزه مسالمتآمیز قانونی اعتقاد دارد. به یک حرکت تدریجی اعتقاد دارد. استبداد را به عنوان مشکل اصلی جامعه قلمداد میکند. خیلی اصرار دارد بر اینکه کار دسته جمعی انجام دهد و میدانید که مهندس بازرگان و بقیه چه پیش از انقلاب و چه پس از آن با بسیاری از گروههای ملی کار دسته جمعی میکردند، نهضت شاید تنها گروهی بود که توانست پلی بزند بین روحانیون روشنفکر و پیشرفته، برای دموکراسی یک مبارزه بیامان کرد. یعنی سر این هرگز حاضر نشد با هیچکسی معامله کند. شاید بشود گفت در این چندین سال بسیاری از رهبران فکری درون جامعه ایران مانند شریعتی، طالقانی و مثل بقیه را در خودش گرفت. اینها زمانی که بر سر کار آمدند، مدیران خوبی هم بودند. میتوانیم بسیار مشکل به دولت بازرگان بگیریم اما مدیران بسیار خوبی در آن دولت داشتند. من شاید فکر کنم که این دستاورد چندین ساله نهضت باشد. گفتم تکیه من بیشتر این است که نهضت بیش از اینکه تبدیل شود یا بتواند بشود به یک حزب سیاسی متشکل قوی، به یک جنبش فکری تبدیل شد و این چندین سال به هر حال گفتم کاری که نهضت کرد روی استبداد، به عنوان یکی از اصلیترین مشکلات جامعه ما استبداد را تصور کرد، به نظر من این یک دستاورد خیلی بالا است. آقای نوربخش، من فکر میکنم اگر برخی از منتقدان نهضت آزادی این را که شما گفتید به ویژه که با روحانیت پیشرو نهضت آزادی ارتباطی برقرار کرد از میان ملیون، در عین حال به یاد آیتالله خمینی بیفتند و همکاری با او. در یک بازنگری از نظر خود شما نهضت آزادی کدام ناکامیابی نظری و عملی را در کارنامه خودش داشته؟ من فکر میکنم که شاید این را بشود گفت که نهضتیها بیش از حد به این طبقه خوشبین بودند. به طبقه روحانی. خوشبینیشان هم خیلی بدون پایه نبود. شما میدانید که دکتر یزدی و بقیه که در پاریس بودند، قانون اساسی نوشته شد در پاریس که در این قانون هیچ صحبتی از ولایت فقیه نیست. وقتی که آقای خمینی پای این قانون اساسی را امضا میکند و خودش را متعهد میکند به این قانون اساسی، نهضتیها قبول میکنند که یک تعهدی داده شده و الان بعد از انقلاب هم که بر میگردند، آن دموکراسی موعودی که اینها فکر میکنند در انتظار ایران است. شاید بخشی از نهضت اصولاً خوشبینی زیاده از حدی به این طبقه داشت. چون در سالهای گذشته با خوبهای این طبقه در تماس بود، به آنها اعتماد کرد و متأسفانه این خوشبینی زیاده از حد چیزی است که میشود گفت در کارنامه خودشان دارند. یعنی چیز مثبتی نبود بعد از انقلاب. آقای شریعتمداری، آگاهان سیاسی شما را هم در گرایش دینداران خواهان توسعه سیاسی و دموکراتهای مسلمان و لیبرال جای میدهند. اما هیچگاه عضو نهضت آزادی ایران نبودید. نگاه شما به کارنامه پنجاه ساله نهضت چگونه است؟ به نظر من روی هم رفته نهضت آزادی از جریاناتی است که با توجه به ضعف تشکیلاتی جریانهای سیاسی در ایران در عملکرد خودش میتواند نمره مثبتی داشته باشد و علی رغم فراز و نشیبها و بالا و پایینهایی که این جریان داشته، توانسته از خودش یک انسجام عملی و فکری نسبی به اهدافش نشان دهد. ولی خوب ضعفهایی هم داشته که در طی این بحثها باید صحبت کنیم. اولا نهضت آزادی در سال ۱۳۴۰ وقتی از جبهه ملی جدا شد، نهضت آزادی برای انتخابات در ایران بود و توقع این بود که نهضت آزادی همانطور که گفتند تبدیل شود به یک جریانی که همانطور که شعارش بود: «ایرانی، اسلامی و مصدقی»، اسلام را به عنوان یک مؤلفه هویت در سیاست تلقی کند و اسلام سیاسی را نپذیرد برای اینکه یک لیبرالیسم اسلامی را شعار خودش قرار داده بود. البته نهضت آزادی تا آستانه انقلاب دو شاخه بود که با وجود اینکه با هم همکاری و تماس داشتند، اختلافات فکری عمیقی داشتند. شاخه خارج از کشور با آقای خمینی بسیار نزدیک بود و اسلام سیاسی را پذیرفته بود و مبلغ آن بود، از متحدین آیتالله خمینی به شمار میرفت، رهبری فکری آیتالله خمینی و مدل فکری ایشان را پذیرفته بود. نهضت آزادی داخل و آقای مهندس بازرگان و دوستانشان با مرحوم پدر من روابط بسیار نزدیکی داشتند. در آستانه انقلاب دائم به قم رفت و آمد میکردند و به شدت مخالف این طرز فکر آقای خمینی بودند. آقای بازرگان میگفت ما اسیر دست عدهای جوان شدهایم که فقط از اسامی ما استفاده میکنند و صحبتها و طرز فکر ما را قبول ندارند. ایشان بارها این گله را به شخص خود من کرد. مقطع انقلاب مقطعی است که میتوان نهضت آزادی را زیر ذره بین قرار داد، فاصله آن را با آرمانهایش نشان داد که آیا شرکت آنها در قدرت سیاسی در آن دوره با اهدافشان درست تطبیق میکرده یا نه و اگر برخورد انتقادی نسبت به نهضت آزادی هست در این دوره هست. دوره قبل از انقلاب. بعد از جدایی آقای بازرگان از دستگاه حکومت بالکل میشود بحث دیگری کرد و کارنامه نهضت در این دورهها مسلم درخشان است. مسئله بعدی مسئله تشکیلاتی نهضت است. نهضت هرگز نتوانست از یک حالت قبیلهای به یک حالت باز فراروید و افراد بیشتری را به خود جذب کند. این شاید ناشی از سخت گیریهایی است که در نهضت نسبت به طرز فکر مخصوص از مذهب وجود دارد و افراد زیادی را همگروه خون خودشان نمیدانند و بنابراین به نظر من نسبت به این دو قضیه یک برخورد عمیقتر و انتقادی تری داشت. آقای براتی، شما بیش از دو دهه است که در گرایش جمهوریخواهان دموکرات و سکولار فعال هستید. پیش از آن هم از چهرههای چپهای دموکرات و فعالان طیف چپ بودید و مذهب در سرلوحه برنامه فعالیتهایتان نبود، گرچه آزادی مذاهب و تکثر مذهبی را میپذیرید. پنجاه سال بعد از آغاز فعالیت نهضت آزادی ایران چه نگاهی دارید به کارنامه این تشکل؟ کارنامه نهضت آزادی تمامی جوانب مثبت و منفی حرکت سیاسی ایران در این پنجاه سال گذشته را در خودش مستتر دارد. مهمترین بخش کار فعالیت نهضت آزادی مربوط به رابطهاش با روحانیت میشود. نهضت آزادی یک جریان یک دستی نبود. به گفته آقای میثمی که خودش از فعالان نهضت بوده، سه جریان در نهضت آزادی در رابطه با روحانیت وجود داشتند. یک بخش نزدیک به جبهه ملی بوده و مشکل داشته با روحانیت. به خصوص آنچه که مربوط به مخالفت روحانیت با آزادی زنان میشود. با تفکر قشری گرایی روحانیت مشکل داشت، که شاید این بحث را بهترین کسی که نمایندگی میکند، آقای نزیه بوده. یک جریانی بوده که از بازار به آنها پیوستند. گروه شبستری از تجار بازار که اینها مبارزه روحانیت را تایید میکردند ولی رابطه ویژهای هم نداشتند. یک گروه هم معتقد بود که باید رابطه عمیق بسیار گسترده و محکمی را با روحانیت داشت و آقای بازرگان بیشتر در این جهت فعال بودند و فعالیت داشتند. یک بخش هم مربوط میشود به رابطه نهضت آزادی مثل بقیه با مسئله انقلاب سفید و آن تمام اصلاحات شاه را آن زمان نهضت به عنوان یک توطئه خارجی دید، به خصوص در رابطه با حق رأی به زنان دادن. خوب به درستی گفته شد که همین حق را از مردان گرفتید. منظورشان این بود که آزادی برای انتخاب وجود نداشته. ولی مخالفتش با دادن حق رأی به زنان بازهم مربوط میشده به بخشی از جریانهای مذهبی که درون نهضت فعالیت داشتند. بعد همینطور در رابطه با مبارزه مسلحانه، بعد از ۱۵ خرداد ۴۲، سرکوب آن جنبش ۱۵ خرداد، روی آوردن به جنبش مسلحانه از طرف فعالان نهضت در خارج از کشور انجام میگیرد. آقای چمران بودند، آقای یزدی بودند. بعد در بخش فکری این جریان آقای شریعتی بودند. به هر صورت اولین جریان که مبارزه مسلحانه را میشود گفت زیرزمینی میخواست سازمان بدهد، گروهی بود به نام اتحاد عمل که در سدد فراگیری شیوه کار چریکی بود. البته بعد از اینها چون در مصر بیشتر فعالیت میخواستند بکنند یا داشتند، بعد از شکست اعراب از اسرائیل فعالیت اینها قطع شد و بعد در ادامه همین جریانها است که سازمان مجاهدین خلق به وجود میآید. همین طور در جریان جنبش دموکراسی خواهی ما... خوب آقای بازرگان هم معتقد بودند که هویت ملی یک جریان نسبتا جدید است در ایران. در حالی که مذهب اسلام یک ریشه تاریخی دارد، برای پیشبرد مبارزات سیاسی باید از مذهب به عنوان عمدهترین ساختار فکری استفاده کرد. این جریانات در قسمت جریانات چپ تبلورش در این بود که جریانات چپ هم میخواستند ائتلاف کنند. آنها هم مشکلی با مسئله آزادی نداشتند. بیشتر این جنبه بود. بعد از تجربه انقلاب ۵۷، بعد از تجربهای که نهضت آزادی با روحانیت پیدا کرد، تغییرات بسیار گستردهای در افکار اینها به وجود آمد به خصوص تجدید نظر بسیاری کردند در بسیاری از موازین قبلی. تغییری که در رد ولایت فقیه انجام دادند یا در رابطه با ساختار روحانیت انجام دادند، مسائل مربوط به بعد از انقلاب است. ولی قبل از انقلاب تمام اشکالاتی که در جنبش سیاسی ایران وجود داشت در جنبههای مختلف، درون نهضت هم بود. یعنی جنبههای مثبت و منفی در کنار هم پیش میرفتند و این است که یک کارنامه یک دست نه میشود به نهضت آزادی داد، نه به جبهه ملی و نه به دیگر گروههای جریانات سیاسی ایران. آقای نوربخش، این نظرات را شنیدید. گوشه و کنار در کنار تجلیلها و انتقاداتی که از نهضت آزادی ایران میشود، این حرفها هم گفته میشود که آدمهای خوبی بودن با تأثیرگذاری سیاسی مؤثر فرق دارد و تصوری که از این تشکل در بعضی از اذهان هست این است که حالت هیئتی و خانوادگی دارد. چنانکه آقای شریعتمداری هم به آن اشاره کردند عضو شدن در آن دور از دست بود، اعضایش از دوران میانسالی هم گذشتند. تعداد کمی هم از جوانان و زنان در آن عضو هستند. بیشتر زنان عضو همسران، دختران یا خویشاوندان هستند و خارج از تحصیل کردگان مسلمان و طبقه متوسط، پایگاه چندانی در میان کارگران و تهیدستان و اقلیتهای قومی و مذهبی نتوانسته کسب کند. خود نهضت به هر جهت نتوانست تبدیل شود به یک حزب سیاسی بسیار گسترده. دلیلش هم بسیار روشن است. پیش از انقلاب که زمان شاه و زمان اختناق بود و نهضت درون کشور نمیتوانست کاری کند. ولی خارج از کشور نهضت به طور وسیعی عضوگیری کرد و بسیاری از دانشجویان جوان در آن زمان عضو نهضت بودند در خارج از کشور. بعد از انقلاب هم مجدداً نهضت به عنوان یک گروه برای ۹ ماه در رأس قدرت است و بعد از آن مورد غضب دولت قرار میگیرد. چیزی که جلوی نهضت را میگیرد در این چندین سال، فشاری است که دولت روی این تشکیلات میگذارد. این است که نهضت هرگز نتوانست پیش از انقلاب و بعد از انقلاب به شکل یک تشکیلات آزاد عضوگیری کند. من فکر میکنم این اشکال به نهضت گرفتن از این دریچه که نهضت یک گروه خانواده بود، یک گروه قبیلهای بوده، فکر میکنم در این چارچوب هم باید نهضت را دید. تشکیلاتی بود که هم مورد غضب شاه بود هم مورد غضب روحانیون در راس قدرت بود بعد از انقلاب. بسیاری از اعضای نهضت بعد از انقلاب زندان رفتند. پیش از انقلاب زندان رفتند. در شرایط فعلی این بحث که نهضت شاید طرفداری در بین قشر کارگران ندارد، قشر فقیر ندارد، من به عنوان یک نهضتی طور دیگر به قضیه نگاه میکنم. نهضت نمیتواند تمام روابط و ضوابط خودش را به گروههای مختلف روشن کند. به خاطر اینکه برای خیلی از این گروهها نهضت یک تشکیلاتی بوده که به محض اینکه رابطهاش آفتابی میشده به خیلی از این گروهها، پرهیز میکردند از اینکه با نهضت کار کنند بعد از انقلاب، به خاطر مواضعش. اینکه به نظر من این اشکال را به نهضت گرفتن که نهضت نتوانست جایگاه عظیم اجتماعی پیدا کند به این دلیل، شاید انتقاد درستی نباشد. به خاطر اینکه نهضت هرگز توفیق پیدا نکرد به خاطر فشارهایی که هم در زمان شاه رویش گذاشتند و بعد از انقلاب که به طور وسیع عضوگیری کند. برای اینکه میدانید بسیاری از بچههای جوان حالا فعال هستند درون ایران، فعال هستند بیرون. ما عماد بهاور را داریم که از شاخه جوانان نهضت است که الان زندان است. فرید طاهری را داریم. اینها نمایندگان جوان نهضت آزادی هستند. یکی از اولین گروههایی که از اسانلو و جنبش کارگری ایران دفاع میکند، نهضت آزادی است. مدارک و اسناد نهضت را ببینید. یا مثلا این دراویش گنابادی. نهضت با این گروهها و همه اینها کار کرده. در قم رابطه نهضت آزادی بعد از انقلاب بسیار رابطه تنگاتنگی بود با خود منتظری. تا آنجا که اینها فرصت داشتند پایههای اجتماعی خودشان را نه به شکل تشکیلاتی و حزبی گسترده کردند و من فکر میکنم نهضت در این رابطه توفیقهایی داشته است. آقای شریعتمداری، چیزی دارید که اضافه کنید؟ بله ایشان صحیح میگویند. باید عوامل محدود کننده هم را دید ولی خوب این انتقاد فراتر از آن میرود و متوجه سنخ فکری است که خودش محدود کننده است. ما در اروپا نمونههایی داریم مانند مسیحی دموکراتها که بالاخره ریشه مذهبی دارند ولی از مذهب به عنوان هویت استفاده میکنند. نه به عنوان برنامه سیاسی. نهضت نتوانسته این وفاداری خودش را به این فکر حفظ کند. در نهضت آزادی جوانان با تغییر جو سیاسی در ایران جذب مبارزه مسلحانه و جذب اسلام سیاسی شدند و معمرین نهضت نتوانستند در مقابل چنین گرایشی از خودشان دفاع لازم را نشان دهند و یا انسجام کافی را به عمل بیاورند. البته این مختص نهضت نبود. عین این جریان در جبهه ملی هم شد و جبهه ملی هم جبهه ملی خاورمیانه... که به مبارزات مسلحانه روی آورد و در این بازار آشفته رقابت سیاسی نام آوران نهضت آزادی و جبهه ملی اسیر دست جوانانی شدند که تحت تأثیر جو رادیکال آن روز راههای اشتباهی را رفتند که در خور نقد است. ولی آنچه که مهم است، این است که این افراد سالخورده و معمر وقتی این رویای جوانان در قالب به حکومت رسیدن آیت الله خمینی به تحقق پیوست، چنان مجذوب این طرز تفکر جدید و این اسلام سیاسی شدند که یک باره آرمانهای گذشته فراموش شد و همراهی قابل توجهی در عرض ۹ ماه با حکومت اسلامی که اسلام سیاسی بود و نهضت آزادی آن را قبول نداشت، حداقل در بدو تأسیس قبول نداشت، نشان داد و اگر هم به ولایت فقیه نقدی نهضت آزادی نوشت آن روز به ولایت مطلقه فقیه است و نه به مطلق ولایت فقیه. از چیزهایی که مهم است در نهضت آزادی و انتظار هست این است که یک جزوه مبسوطی هم متفکرین نهضت به مطلق. ولایت فقیه نقد کنند و انتشار دهند تا بتواند به یک حزب مدرن لیبرال با تفکری مبتنی بر هویت اسلامی و نه سیاست اسلامی تبدیل شود. آقای براتی نقطه نظر شما چیست؟ این مسئله مهم است. اولاً که نهضت آزادی در شرایط استبداد هنوز از نظر ساختار تشکیلاتی یک شباهت زیادی به احزاب کلاسیک در زیرزمین دارد. یک مجمع عمومی دارد که قرار است سالیانه تشکیل شود. حالا هر چهار سال یک بار تشکیل شده و اکثراً هم موقع تشکیل آن قدغن شده. یک شورای مرکزی دارد. یک دفتر سیاسی دارد. یک هیئت اجرایی، یک شاخه جوانان و حوزههای شهری و محلی. یعنی از نظر ساختاری پیش بینی شده این مسئله. اما اصل مسئله در این است که اگر این ساختار هم بود، به لحاظ عقیدتی چندگانگی بسیار گستردهای در نهضت وجود دارد. شما ببینید بخش مهمی از ملی مذهبیها متعلق به نهضت آزادی هستند. راجع به مسئله سوسیالیزم، انقلاب، نهضتهای رهایی بخش، مالکیت اسلامی و مسائلی از این دست دیدگاههای بسیار گوناگونی وجود دارد. نهضت آزادی درون خودش یک جبههای از دیدگاههای مختلف است. حتی اگر شرایط آزادی هم میبود، به نظر من در این تنوع عقیدتی امکان اینکه بعد از ۵۰ سال این افراد به شکل سابق دور هم میماندند، نبود. ما یک تمایز یابی سیاسی پیدا میکردیم. بخشی از جبهه ملیها میآمدند با بخشی از دوستان ما در نهضت آزادی حزب دیگری را درست میکردند، به قول آقای شریعتمداری یک حزب دموکرات اسلامی درست میکردند، برخی از دوستان میرفتند یک حزب سوسیال دموکرات درست میکردند با گرایشهای بیشتر چپ و شبیه آن. یعنی مسئله فقط نبود آزادی نیست. بلکه در این است که بنا به اجبار شرایطی که وجود دارد، الان ما امکان ایجاد احزاب به معنی مدرنش را در ایران پیدا نکردیم تا به حال و این شامل نهضت آزادی هم شده و هنوز خواهد بود. آقای نوربخش، چشمانداز و چالشهای فعالیت نهضت آزادی در آینده با توجه به نکاتی که آقای براتی و پیش از ایشان آقای شریعتمداری گفتند، چیست؟ من نسبت به صحبتهای جناب شریعتمداری چند اظهار نظر کوچک دارم. اولاً آن جزوهای که نهضت آزادی درآورده: «ولایت مطلقه فقیه» نقد ولایت مطلقه نیست. آن نقدی است به کل ولایت فقیه. آن جزوه را وقتی میخوانید، آن جزوه چهار بخش دارد. در یک بخشی بحث از این میکند که ولایت مطلقه یا ولایت فقیه هیچ پایهای در بنیانهای فکری اسلام ندارد و بازرگان، هم در مجلس و هم در آن کتاب که بخشیاش را مهندس بازرگان مینویسد، ولایت فقیه را مترادف با دیکتاتوری میبیند، خیلی روشن. این کتاب زمان خمینی درآمده و خب به عنوان کسی که مینشسته در جلسات نهضت بعد از انقلاب، ولایت فقیه هرگز مورد قبول نهضت آزادی قرار نگرفت و بحثی که جناب شریعتمداری میکنند در مورد طیفهای مختلف درون نهضت البته من صد در صد این را قبول دارم. این تفکری که حالا یک بخشیاش متعلق است به بازرگان و شاید یک بخشی متعلق به چمران ویزدی و گروههایی مثل شریعتی زودتر از آن، آن را هم قبول دارم. اما همین بخش جوانهای نهضت که مثل دکتر یزدی میشود و چمران و بقیه، در پاریس که در طول این چندین سال که با آقای خمینی در تماس بودند، اینها به یک جمعبندی رسیده بودند و خمینی قبول کرده بود. اگر شما حرفهای خمینی را در پاریس ببینید، هیچ صحبتی از ولایت فقیه یا نظام روحانی نیست. همه صحبت از دموکراسی است. همه صحبت از این است که گروههای مختلف مشارکت پیدا میکنند بعد از انقلاب. این است که وقتی که شما به این مجموعه و این بحثها نگاه کنید، نهضت آزادی خیلی دور از واقعیت هم با خمینی به جمعبندی نمیرسد. درست است که اسلامش اسلام سیاسی است ولی درون این اسلام سیاسی یک تعهد بسیار عمیق هست به دموکراسی. هرگز نهضت سر آن با هیچ گروهی معامله نکرده. جناب شریعتمداری هم فرمودند دکتر یزدی خیلی نزدیک به آقای خمینی بود ولیکن بلافاصله بعد از انقلاب به محض اینکه سفارت گرفته شد دکتر یزدی پس از چندین سال کار کردن با آقای خمینی میبُرَد از این حکومت. در حالی که آمدند دکتر یزدی را دیدند، ازش تقاضا کردند که اگر نهضت جدا شود، اگر این تفکر جدا شود، درون ایران هر قدرتی میخواهد داشته باشد خمینی ازش حمایت خواهد کرد. ولیکن نهضتیها ماندند. و من این حرف را هم باز قبول دارم که مواضع نهضت پیش از انقلاب و بعد از انقلاب را باید بینشان فرق قائل شد. بعد از انقلاب نهضت یک کارنامه خیلی خوبی از نظر فکری داشته و دو تا صحبت دکتر یزدی این آخری میکند که شاید جان کلام تمام این بحثهای این چندین سال باشد که خوب بعد از آن زندانش هم میرود، دکتر یزدی اعلام میکند که این حکومت در ایران باید برگردد به قانون اساسی که در پاریس نوشته میشود، که در آن هیچ صحبتی از ولایت فقیه نیست و دومین صحبتی که دکتر یزدی کرد در این چندین سال به عنوان رهبر نهضت که در ایران هیچ انتخاباتی به صورت آزاد صورت نمیگیرد اگر نظارت بین المللی نباشد. مواضع خیلی پیشرفتهای است. درون جامعهای که اصلاحطلبها مجلس ششم را میگیرند و آقای خاتمی را سر کار میآورند تا همین آخریها و شاید تا همین الان. بسیاری از همین بچههایی که در این جنبش اصلاح طلبی دارند فعالیت میکنند هنوز شاید به ولایت فقیه اعتقاد داشته باشند. نهضت را باید در این چارچوب دید و باید مقایسهاش کرد با بقیه گروههای اجتماعی. بازرگان را باید دید در مقابل خمینی از روزهای اول انقلاب. نمیگویم و این حرف را نمیزنم که نهضت تبدیل شده به یک تشکیلات عظیم اجتماعی که خوب خیلی روشن است که نشده. اما به عنوان یک حرکت فکری چیزهایی که، سنتهایی که درون جامعه ما گذاشت، به عنوان یک جنبش لیبرال اسلامی... میدانید که اصلاً اولین بار کلمه لیبرالیسم به عنوان یک فحش به نهضت آزادی داده شد بعد از انقلاب در ایران. به خاطر اینکه به هر حال تعهد داشت به دموکراسی، تعهد به این داشت که همه گروههای اجتماعی را جلب کند. نمونهاش شاید همین دولتی باشد که، اولین دولتی که تشکیل میدهند، آنها نهضتی تنها نبودند. بسیاری از آدمهای دیگر درون این دولت مشارکت پیدا میکنند. آقای بازرگان زودتر از اینکه نخستوزیری خودش را قبول کند، خدمت آیتالله شریعتمداری هم رسیده. با ایشان هم مشورت کرده. فکر میکنم این کنشها را وقتی پهلوی هم بگذاریم، نهضت کارنامه خوبی دارد از این بابت. البته من صد در صد قبول دارم. تمام حرکتهای اجتماعی همانطور که جناب براتی فرمودند، مشکلاتی داشتند بعد از انقلاب که نهضت هم بسیاری از آنها را دارد. در آینده... نهضت که در شرایط فعلی هیچ کاری مثل بقیه گروهها در ایران نمیتواند انجام دهد... ولی نهضت دارد بازسازی میشود خارج از کشور و بسیاری از نیروهای جوان و نیروهایی که دوست دارند در این چارچوب فکری کار کنند، مجدداً دارند نهضت را بازسازی میکنند خارج کشور. آقای شریعتمداری، آخرین نکتهتان؟ من آرزوی موفقیت برای نهضت آزادی دارم. توصیهام این است که گروههایی که با پیشینه اسلامی وارد حرکت سیاسی میشوند، اسلام هویتی و نه اسلام سیاسی را باید قبول کنند و یک اسلام مدنی را ترویج کنند که قابلیت همزیستی با جامعه متکثر و دموکرات را در آینده داشته باشد و از اشتباهات گذشته خودشان درس بگیرند. قبول اسلام سیاسی از طرف نهضت آزادی مسلماً بزرگترین اشتباه تاریخ زندگانیاش بود. آقای براتی، جمعبندی شما؟ کاری که فکر میکنم الان نهضت آزادی باید انجام دهد درست الان کمی فاصله گرفتن از بومیسازی و دورنهسازی است و نگاه باز بیشتر به فرهنگ جهانی و امروزی پیدا کردن است برای جلب نسل جوان و مدرن امروزی ایران که این مسئله شامل حال دیگر احزاب ایرانی هم میشود.
به دنبال انتشار گزارشهایی در یک وبسایت خبری، مؤسسه فیسبوک اعتراف کرد که از طریق یک شرکت تبلیغاتی، گزارشهایی منفی را علیه رقیب اصلی خود در عرصه شبکههای اجتماعی، یعنی گوگل منتشر میکردهاست.به دنبال انتشار گزارشهایی در یک وبسایت خبری، مؤسسه فیسبوک اعتراف کرد که از طریق یک شرکت تبلیغاتی و روابط عمومی، گزارشهایی منفی را علیه رقیب اصلی خود در عرصه شبکههای اجتماعی، یعنی گوگل منتشر میکردهاست. به گزارش شبکه خبری «بلومبرگ» این رویداد، تازهترین فصل از رقابتهای قدیمی و همیشگی دو غول شبکههای اجتماعی بر سر جذب استعدادها، خرید شرکتهای کوچکتر و اکنون وجهه عمومی است. در عین حال عرصه جدید از کشاکش میان فیسبوک و گوگل نشان میدهد که در بازار پررقابت ارتباطات دیجیتال، جذب اعتماد مشتریان و مخاطبان ارزش فراوانی دارد. اما در این مورد خاص پس از برملا شدن کارزار تبلیغاتی منفی فیسبوک علیه گوگل، که دلیل آن بیاحتیاطی شرکت روابط عمومی مسئول این تبلیغات بود، اکنون اتهام و انتقاد متوجه فیسبوک شده و گوگل به عنوان قربانی یک توطئه میتواند از آن بهرهبرداری کند. به گزارش «بلومبرگ»، شرکت روابط عمومی «برسان-مارستلر» (Burson-Marsteller) از سوی فیسبوک مأمور شده بود که اخبار و گزارشهای منفی در مورد عملکرد گوگل در زمینه اطلاعات خصوصی کاربران را جمعآوری کرده و با به جریان انداختن و برجسته کردن این مطالب در سطح رسانهها، وجهه شرکت گوگل را در افکار عمومی تضعیف کند. چندین گزارش در این زمینه در رسانههای آمریکا منتشر شد ولی همه میخواستند بدانند که چه فرد یا مؤسسهای در پشت این اقدامات است. تا اینکه اخیراً وبسایت خبری «دیلی بیست» با استناد به شواهد جدیدی برملا کرد که این تبلیغات منفی به سفارش فیسبوک به راه افتادهاست. مؤسسه فیسبوک روز پنجشنبه با صدور بیانیهای اساساً از عملکرد خود دفاع کرده و گفت که هیچگونه تبلیغات مخرب و یا جعلی را سفارش ندادهاست. در بخشی از بیانیه فیسبوک چنین گفته میشود: «هدف ما این بود که یک طرف ثالث دیدگاه مشترکان و افکار عمومی را در مورد جمعآوری اطلاعات خصوصی افراد توسط شبکههای اجتماعی مثل فیسبوک و یا گوگل بررسی کند.» شرکت روابط عمومی «برسان-مارستلر» مدتها حاضر نبود اعلام کند که به سفارش چه مؤسسه یا شرکتی این تبلیغات را علیه گوگل راه انداختهاست. فیسبوک در ادامه این بیانیه تأکید میکند که بررسی این موضوع بسیار جدی است و شاید بهتر میبود که فیسبوک به هنگام ارجاع این پروژه تحقیقاتی و تبلیغاتی، دستورالعملهای روشن و صریحی را به شرکت روابط عمومی که برای انجام این کار انتخاب شده بود ابلاع میکرد. شبکه «بلومبرگ» یادآوری میکند که در دوره اخیر شرکت گوگل مجموعه بیشتری از ابزارهای ارتباط اجتماعی را به خدمات خود افزودهاست. یکی از نمونههای موفق آن دریافت سریع تازهترین ارتباطات هر مشترک از طریق توئیتر است که شرکت گوگل هزینه آن را به توئیتر میپردازد. شرکت روابط عمومی «برسان-مارستلر» که از سوی فیسبوک برای جمعآوری اطلاعات در مورد گوگل مأمور شده بود، در بخشی از یافتههای خود خاطرنشان میکند که گوگل علاوه بر فعال کردن ابزارهای ارتباط اجتماعی، خود در مواردی اطلاعات را از وبسایتهای دیگر مثل فیسبوک، مایاسپیس و یاهو جمعآوری میکند. به این طریق ممکن است ارتباطها و یا دوستان افراد دیگر که از این تماس خبر ندارند به صفحه کاربران گوگل منتقل شوند. «بلومبرگ» یادآوری میکند که خود فیسبوک در گذشته بارها و به دلایل گوناگون به خاطر عدم رعایت حریم اطلاعات خصوصی کاربران مورد انتقاد قرار گرفتهاست. در هر صورت سازماندهی یک کارزار تبلیغاتی علیه رقیب اصلی در عرصه فناوری ارتباطات موضوع تازه و عجیبی نیست، ولی مسلماً برای کاربران و افکار عمومی نکته هشداردهندهای است که نشان میدهد این شرکتها تا چه حد و به چه اشکالی حاضرند با یکدیگر بجنگند. دلیل اصلی که باعث شد این مورد به یک رویداد خبرساز بدل شود این بود که شرکت روابط عمومی «برسان-مارستلر» مدتها حاضر نبود اعلام کند که به سفارش چه مؤسسه یا شرکتی این تبلیغات را علیه گوگل راه انداختهاست. در صورتیکه برپایه مقررات جامعه شرکتهای روابط عمومی آمریکا این شرکتها موظف هستند اعلام کنند که به سفارش چه مرجع حقیقی یا حقوقی کارزارهای تبلیغاتی خود را انجام میدهند.
اجرای حکم خبرساز قصاص در یک پرونده اسیدپاشی به تعویق افتاد. بر اساس حکم دادگاه قرار بود مجرم این پرونده با ریختن اسید در چشمهایش کور شود، همان طور که آمنه بهرامی نوا، قربانی پرونده، به دست مجرم روزی بینایی خود را از دست داده است.اجرای حکم خبرساز قصاص در یک پرونده اسیدپاشی به تعویق افتاد. بر اساس حکم دادگاه قرار بود مجرم این پرونده با ریختن اسید در چشمهایش کور شود، همان طور که آمنه بهرامی نوا، قربانی پرونده، به دست مجرم روزی بینایی خود را از دست داده است. خانم بهرامی نوا که چهرهاش نیز در پی حمله مرد اسیدپاش به کلی دگرگون شده، از این که حکم قصاص اجرا نشده ناراحت است. در این میان مدافعان حقوق بشر و مخالفان شکنجه چنین حکمی را غیرانسانی و وحشیانه توصیف میکنند. حال راه حل چیست؟ چگونه عدالت در این پرونده رعایت خواهد شد و قوانین ایران در برخورد با این جرم چه میگویند؟ رادیوفردا برای یافتن پاسخ این سوالات با محمد مصطفایی، حقوقدان ساکن نروژ، تماس گرفته است. پاسخ محمد مصطفایی: تاریخ اسیدپاشی برمیگردد به دورانهای قبل از انقلاب. ما قبل از سال ۱۳۳۷ هم بحث اسیدپاشی را داشتیم و چون در آن زمان هم تعداد آمار اسیدپاشی افزایش پیدا کرد، ماده واحدهای را به تصویب رساندند که به اسیدپاشی اختصاص داشت و در آن ذکر شده بود اگر فردی با اسید فرد دیگری را به قتل برساند به دار آویخته خواهد شد و در مورد نقص عضو هم باید خسارتها پرداخت شود و مجازات سنگینی هم در آن زمان برای اسیدپاش در نظر گرفتند. اما بعد از انقلاب در قانون مجازات اسلامی بحث اسیدپاشی وجود ندارد. این انتقاد مطرح است که مجازات بازدارنده کافی برای اسیدپاشی وجود ندارد. این چیزی است که حتی خود آمنه هم در مصاحبههای مختلف گفته است. به نظر شما این مسئله درست است؟ بله، به نظر من حرف آمنه کاملا درست است و یک مجازات عادلانه برای اسیدپاشی در قانون وجود ندارد. یعنی اگر ما برای کسی که مرتکب چنین جرمی شده ۳۰ یا ۴۰ سال حبس و حتی حبس ابد در نظر بگیریم بهتر از این است که از قصاص استفاده کنیم. در کشور پاکستان هم همین کار را انجام دادهاند و ۳۰ سال حبسی که در گذشته برای اسیدپاشی وجود داشت، به حبس ابد تبدیل کردند به دلیل بالا رفتن آمار اسیدپاشی. شما فکر میکنید اگر به صراحت در قانون مجازات اسلامی بندی اضافه شده و برای اسیدپاشی به جای قصاص حکم حبس ابد در نظر گرفته شود، احتمال کاهش جرم در ایران وجود دارد؟ به نظر من احتمال کاهش جرم با این گونه مجازاتها وجود ندارد. پیشگیری از وقوع جرم و کاهش آن روند دیگری است که باید روی آن بحث شود. ریشهها باید بررسی شود و کار فرهنگی و اقتصادی باید انجام گیرد. وقتی ما خشونت را درجامعه ترویج میکنیم، چه از طرف دولت باشد و چه از طرف مردم، به طور قطع آسیبی است در جامعه و این ارتباطی به مجازات ندارد. فلسفه مجازات، تنبیه کردن است. از نظر شما مجازات میتواند ویژگی بازدارندگی داشته باشد؟ بله، ولی مجازات به تنهایی نمیتواند ویژگی بازدارنده داشته باشد. مجازات باید همراه با اعمال و مکانیسمهایی باشد تا بتوانیم از وقوع جرم پیشگیری کنیم. اگر ما فقط بخواهیم ازمجازات استفاده کنیم برای پیشگیری از وقوع جرم، به هیچ نتیجهای نخواهیم رسید. حال که این حکم به تعویق افتاده است، اگر فرض کنیم مقامهای قضایی تصمیم بگیرند اجرای حکم قصاص را در این پرونده به کلی لغو کنند، آن وقت بر اساس قانون مجازات اسلامی مجازات مجرم در پرونده چه خواهد بود؟ متاسفانه مجازاتی که برای این پرونده در نظر گرفته شده خیلی کم است. اگر بخواهیم قصاص را منتفی کنیم با توجه به این که مجرم پرونده در زندان بوده، اگر دیه را پرداخت کند آزاد خواهد شد. اگر قصاص برداشته شود، حداکثر مجازاتی که برای این مسئله در نظر گرفتهاند یک سال حبس است طبق تبصره دو ماده ۲۶۹ قانون مجازات اسلامی که به نظر من عادلانه نیست. این نقصی است که در قانون وجود دارد و قانونگذار باید به فکر تغییر آن باشد.
جان کری رئیس کمسیون روابط خارجی سنای آمریکا روز یکشنبه با حامد کرزی رئیس جمهور افغانستان دیدار و گفت و گو کرد. جان کری ، روز یکشنبه در گفت و گو با رادیو آزادی بخش افغانستان در مورد مرگ اسامه بن لادن رهبر القاعده سخن گفت، مرگ بن لادن تحول ِقابل توجهی است و این فرصت را به همه ما می دهد که در مورد رویدادهای گذشته دوباره فکر کنیم. آقای کری در ادامه گفت طالبان باید بدانند که ما تصمیم نداریم تلاش هایمان را برای اینکه پاسخی عادلانه به حرکات خشونت آمیز بدهیم، متوقف کنیم. جان کری در پی دیدار از افغانستان به پاکستان می رود .
بر پایه یک پژوهش جدید، استفاده از داروهای مقابله با ایدز، احتمال سرایت ویروس اچآیوی بین زوجها و یا از والدین به فرزندان را حدود ۹۶ درصد کاهش میدهد.بر پایه یک پژوهش جدید، استفاده از داروهای مقابله با ایدز، احتمال سرایت ویروس اچآیوی بین زوجها و یا از والدین به فرزندان را حدود ۹۶ درصد کاهش میدهد. این دارو بسیار مؤثر بوده و کارشناسان علوم پزشکی آن را گام بزرگی در مقابله با گسترش ایدز میدانند. به گزارش روزنامه «لسآنجلس تایمز» این پژوهش جدید که توسط اداره ملی مقابله با بیماریهای عفونی آمریکا تهیه شده نشان میدهد که استفاده از این داروها بسیار کارساز بودهاست. نتایج این تحقیقات که با همکاری هزار و هشتصد زوج در آمریکا و کشورهای جنوبی آفریقا انجام شده چنان کامل و قطعی بود که نهادهای حامی آن تصمیم گرفتند چهار سال زودتر از موعد تعیین شده برای ختم پژوهش، آن را متوقف کنند. یکی از مسئولان این پژوهش میگوید که درمان زودرس مبتلایان به ایدز نه تنها در بهبود وضعیت جسمی بیماران بسیار مؤثر است بلکه احتمال انتقال این ویروس به شریک جنسی بیمار را به طور بسیار چشمگیری کاهش میدهد. دکتر «کاتیلین اسکویرز» مدیر جامعه پزشکان متخصص اچآیوی در آمریکا میگوید: «درمان از طریق مقابله با ویروس مسلماً احتمال سرایت این ویروس به دیگران را کاهش میدهد. انتشار نتایج این گزارش نیز اکنون به طور علمی و تجربی این نکته را اثبات میکند.» روزنامه «لسآنجلس تایمز» میافزاید که آزمایشهای بالینی مربوط به این تحقیقات جدید از آوریل سال ۲۰۰۵ و در سیزده مرکز مختلف در ۹ کشور جهان آغاز شد. در مجموع نزدیک به هزار و هشتصد زوج برای انجام این آزمایشها داوطلب شدند که فقط یکی از دو طرف به ویروس اچآیوی آلوده بود. تعداد زنان و مردان داوطلب که به ایدز مبتلا بودند تقریبا برابر بود. میزان یا شدت ابتلای این افراد همه در سطحی بوده که طبق معیارهای بهداشتی آمریکا و معیارهای بینالمللی در مرحله تجویز داروهای ضد اچآیوی قرار داشتند. سطح ابتلا با شمارش نوعی از پروتئینها معروف به «خوشه جدایش ۴» یا سیدی۴ (CD4) تعیین میشود و معمولا افرادی که سیدی۴ آنها بین ۳۵۰ تا ۵۰۰ است زودتر مورد مداوا قرار میگیرند. در این تحقیقات به نیمی از افراد از همان آغاز داروهای ضد اچآیوی داده شد ولی در مورد نیمه دیگر، داوطلبان صبر کردند تا میزان سیدی۴ آنها به پایینتر از ۳۵۰ برسد و یا عوارض پیچیدهتری از آلودگی به اچآیوی در آنها بروز کند. تمام این داوطلبان در دوره آزمایش از لوازم و آموزشهای لازم برای مراقبت و بهداشت جنسی برخوردار بودند و بروز هرگونه بیماری آمیزشی در آنها مداوا شد. روزنامه «لسآنجلس تایمز» میافزاید وقتی که هیئت تحقیقاتی، نتایج میانمدت این آزمایش را یک ماه جلوتر بررسی کرد ۳۹ مورد جدید از ابتلا به اچآیوی را در میان داوطلبانی که بیمار نبودند، تشخیص داد. براساس انجام آزمایشهای ژنتیک روی این ویروسها مشخص شد که در ۲۸ مورد، اچآیوی از طریق زوج منتقل شده ولی در بقیه یازده مورد ظاهراً منبع سرایت ویروس چیز دیگری بودهاست. اما نکته مهم در این است که از میان ۲۸ نفری که منبع سرایت ویروس زوج آنها بوده، ۲۷ نفر از جمله گروهی بودند که تجویز داروهای ضد ویروس اچآیوی در مورد آنها به تاخیر افتاده بود. نتایج این آزمایشها نشان میدهد که تجویز سریع این داروها بر سلامتی عمومی فرد مبتلا نیز تاثیر مثبتی دارد. برای نمونه پژوهشگران متوجه شدند در میان گروهی که تجویز دارو با تأخیر صورت گرفته هفده مورد ابتلا به بیماری سل شدید وجود داشته ولی در مورد گروهی که تجویز دارو به صورت عاجل صورت گرفته فقط یک مورد از این بیماری بروز کردهاست. ابتلا به بیماری سل شدید و فراگیر یکی از دلایل اصلی مرگ مبتلایان به ایدز است. روزنامه «لسآنجلس تایمز» در پایان مینویسد که هزینه ۷۳ میلیون دلاری این پژوهش توسط اداره ملی مبارزه با بیماریهای عفونی در آمریکا تامین شدهاست. در این دورهٔ آزمایش و درمان ۵ ساله، یازده نوع داروی گوناگون توسط داوطلبان مصرف شد که از سوی شرکتهای داروسازی تامین شدهاست. تمام بیمارانی که در این پروژه پژوهشی شرکت کردهاند هنوز هم برای یک سال دیگر داروی رایگان دریافت خواهند کرد. این بیماران تا مدت یک سال دیگر تحت مراقبت خواهند بود تا نتایج اولیه این آزمایشها به طور قطعیتری اثبات شود. اثبات نتایج این پژوهش میتوانند به مرور برای حدود ۸۰ هزار نفری که در ایران به این بیماری مبتلا هستند نیز خبر خوشی را به ارمغان آورد.
روز یکشنبه ناو هواپیمابر USS Carl Vinson "یو-اس-اس کارل وینسون"، که گفته می شود مأموریت دفن جسد اسامه بن لادن رهبر القاعده در اعماق آب های دریا را بر عهده داشته، تحت تدابیر شدید امنیتی وارد فیلیپین شد. این ناو با پنج هزار و پانصد نفر خدمه قرار است مدت 4 روز در فیلیپین توقف کنند. بنا بر گزارش خبرگزاری های غربی، کارکنان این ناو جنگی، دستور دارند در ارتباط با جزئییات کشته شدن و به آب سپردن جسد بن لادن هیچ گونه اطلاعاتی را فاش نکنند. دریادار ساموئل پرز Samuel Perez ، فرمانده این نام هواپیمابر از هرگونه ابراز نظری خود داری کرده است. پنتاگون وزارت دفاع آمریکا اعلام کرد جسد بن لادن، پس از اجرای مراسم مذهبی به آب سپرده شده است. رئیس جمهور فلیپین، و شماری از اعضای بلند پایه دولت آن کشور روز یکشنبه از این ناو آمریکایی دیدن کردند.
۲۵ اردیبهشت ۱۳۹۰ پنجاهمین سالگرد تأسیس نهضت آزادی ایران از تشکلهای منتقد است. چه در دوران نظام پیشین و چه در دوران جمهوری اسلامی ایران. به ویژه پس از دوران ۹ ماهه دولت موقت در پی انقلاب بهمن ۱۳۵۷. در همین ارتباط مهندش عبدالعلی بازرگان از چهرههای ارشد نهضت آزادی ایران، به پرسشهای رادیو فردا پاسخ داده است.۲۵ اردیبهشت ۱۳۹۰ پنجاهمین سالگرد تأسیس نهضت آزادی ایران از تشکلهای منتقد است. چه در دوران نظام پیشین و چه در دوران جمهوری اسلامی ایران. به ویژه پس از دوران ۹ ماهه دولت موقت در پی انقلاب بهمن ۱۳۵۷. این تشکل سیاسی اینک در شرایطی پنجمین دهه تأسیس را جشن میگیرد که ابراهیم یزدی دبیرکل سابق این تشکل به گفته اعضایش پیش از آزادی از حبس اخیر وادار به اعلام برکناری از سمت خود شده و شماری از اعضایش از جمله در شاخه جوانان و بانوان در پی سرکوبی جنبش سبز زندانی شدهاند. در همین ارتباط مهندش عبدالعلی بازرگان از چهرههای ارشد نهضت آزادی ایران، به پرسشهای رادیو فردا پاسخ داده است. آقای مهندس عبدالعلی بازرگان، بعد از نیم قرن فعالیت، نهضت آزادی ایران چه مواردی از کارنامه خودش را نقطه قوت میداند و برعکس چه موارد مشخصی را نقطهضعف؟ عبدالعلی بازرگان: بله. با سلام خدمت شما و شنوندگان ارجمندتان. نهضت تا حالا یک چنین ارزیابی را از عملکرد گذشته خودش نکرده که ببیند کجاها نقطه قوتش بوده و کجاها عیب و ایراد و اشکالی داشته که مثلا نمیبایست آن کار را میکرده. این ارزیابی و داوری به عهده ملت است. مردم باید قضاوت کنند و تعیین کنند که کجاها عیب و ایراد و اشکال داشته. به هر حال هدف نهضت در طول این ۵۰ ساله یا به تعبیری ۵۸ سال میشود گفت... چون بعد از کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲، حدود دو ماه بعد، عدهای دور هم جمع شدند به تقلید از آن چه در فرانسه بعد از اشغال آلمان اتفاق افتاده بود که سازمان مقاومت ملی فرانسه درست شد، سازمانی را به نام نهضت مقاومت ملی تشکیل دادند که تا هفت سال در واقع تنها گروهی بود که در حالت نیمهزیرزمینی فعالیت میکرد. در سال ۱۳۴۰، زمان دکتر امینی به دلیل آزادیهای نسبی و موقتی که پیش آمده بود، نهضت آزادی تجدید سازمان کرد. یعنی در واقع باقیماندههای نهضت مقاومت ملی بودند. در طول این مدت هم هدف اصلی نهضت یعنی هدف شاخص و محوریاش آزادی و حاکمیت ملت بوده. در حد فهم و درک و توان و امکاناتش در این مسیر عمل کرده. همین طور که عرض کردم دیگر داوریاش با بقیه مردم است که ببینند این وظیفهای که به عهده خودش گرفته کجاها موفق بوده و کجاها نقطه ضعفی داشته. پس من سوالهایی را که گوشه و کنار در افکار عمومی مطرح بوده، با شما در میان میگذارم. آیا با توجه به این که نهضت آزادی چه در زمان محمدرضا شاه پهلوی و چه در دوران کنونی جمهوری اسلامی ایران اصرار داشته که تشکلی پیرو مشی اصلاحطلبانه و مسالمتآمیز باشد، پیوستن این تشکل به موج انقلاب و سرنگونی پیشاپیش انقلاب بهمن ۱۳۵۷ انتخاب درستی بود؟ اصلا نهضت آزادی یک سازمان انقلابی نبود. به هر حال جرمش هم همین بود. هم آقای خمینی، اگر به خاطرتان باشد، میگفت ما از اول اشتباه کردیم. از اول باید یک دولت جوان انقلابی را انتخاب میکردیم، هم به هر حال آقای خمینی این ایراد سخت را داشت و هم تقریبا همه گروههایی که در جریان انقلاب بودند نهضت را محکوم میکردند به این که پا به پای انقلاب پیش نمیآید و انقلابی نیست. لیبرال است. حتی میگفتند "دولت گام به گام"، اگر خاطرتان باشد. یک سخنرانی مهندس بازرگان داشت که بعضی جملاتش به خاطر همه هست. در آنجا گفتند ما از خدا باران میخواستیم، سیل آمد. در واقع یک حرکتی بود که میلیونها نفر پیوسته بودند. انقلاب ما انقلاب مسلحانه و خشن نبود. یک راهپیماییهای عظیمی بود که حتی گل در لوله تفنگ سربازان میگذاشتند. وقتی که اکثریت ملت چنین اقتداری را پیدا کردند، آن رژیم هم سرنگون شد. در مقایسه با انقلابهای دیگر بسیار مسالمتآمیز و کمهزینه بود. حتی قبل از انقلاب هم اگر به خاطر داشته باشید، گروهی از جوانان نهضت که آن سازمان مجاهدین را تاسیس کردند، در همان موقع هم نهضت یا به خصوص شخص مهندس بازرگان مخالفت کرد با چنین شیوههایی و آنها هم در کتابهایشان نوشتند. انتقاد کردند که فلانی با ما راه نیامد و این شیوهها را نمیپذیرفت. نکته دیگر این که اصلا دولت موقت دولت نهضت آزادی نبود. البته سه چهار نفر از نهضت آزادی بودند. ولی یک دولت ائتلافی بود. از اول هم آقای خمینی شرط کرده بود که این دولت نهضت آزادی نباید باشد. ولی خب از آنجا که برخی از رهبران نهضت بودند، به هر حال تلویحا چنین گفته میشود که دولت نهضت آزادی است. ولی همان طور که عرض کردم، جرم و تقصیر اصلی دولت موقت این بود که انقلابی نیست و گام به گام با جریان انقلاب و دیسکورس (گفتمان) آن زمانه پیش نمیآید. ملیون دیگری همان زمان بودند که گزینههای دیگری را پیش گرفتند. آیا بهتر نبود که نهضت آزادی به عنوان یک تشکل، نه شخص مهندس بازرگان، کل تشکل، با آن گرایشی که نزدیک به شاپور بختیار بود، متحد میشد و از او در مقام نخست وزیر محمدرضا شاه حمایت میکرد؟ آن جریانی که شاپور بختیار همکاری میکرد، جبهه ملی بود. شاه البته ابتدا با جبهه ملی مذاکره کرد و خواست جبهه را به میدان بکشد و از این موج انقلاب عبور کند. جبهه ملی که دیده بودند مردم این موج عظیم را به وجود آوردند، مصلحت خودش ندید و پس زد این دعوت شاه را. هم آقای صدیقی و هم دیگران. کاری که آقای بختیار کرد شخصا مذاکره کرد و جبهه ملی هم به سختی آزرده شدند از این تصمیم شخصی ایشان. ولی با وجود این شما حتما متوجه هستید که تلاش زیادی مهندس بازرگان کرد برای ابقای نخست وزیری آقای بختیار. یعنی با آقای خمینی صحبت کردند. ایشان را قانع کردند. راضی کردند که آقای بختیار برود به نوفل لوشاتو و آقای خمینی او را ابقا کند. همه اینها را آقای دکتر یزدی در آن کتاب آخرین تلاشها در آخرین روزها نوشتهاند که چه تلاشهایی بود برای این که یک رسمیتی آقای بختیار از ناحیه آقای خمینی که آن موقع شخصیت کاریزماتیک انقلاب بود بگیرد. آقای بختیار هم راضی شد و این را اعلام هم کرد در رادیو. ولی بعضی از روحانیونی که در ایران بودند از طریق تلفن آقای خمینی را منصرف کردند که آقا همه چیز دارد به دست میآید، ما داریم همه را به دست میآوریم و موفقیت کامل است، چرا شما از این شیوه میخواهید استفاده کنید... و آقای خمینی نظرشان را برگردانند و به سختی هم مهندس بازرگان آزرده شدند از این که چرا یک مقام روحانی و مرجع حرف خودش را برمیگرداند. یادتان هم هست که در روزنامهها مینوشتند که بختیار از "مرز بازرگان" گذشت. خود این یک بیانی بود که هم مرز بازرگان وجود دارد و هم منظورشان این است که از طریق او. که البته واقعیتی نداشت. ولی خب همه میدانستند که تلاش مهندس بازرگان یا نهضت... البته کار نهضتی نبود، ولی ایشان معتقد بر این بودند که این نظام موجود به هوای نظامی که نیامده به هم نزنید. این را خیلی روشن و آشکار گفتند که ما به مصلحتمان است در این ساختار نظام تغییری ایجاد نکنیم. همین که در راس یک تغییراتی شده، با بودن آقای بختیار هم رو به بهبودی خواهد رفت. به هر حال این اتهامات هم از جمله نکات منفی نهضت یا شخص مهندس بازرگان بود که چرا برخورد قاطعی با آقای شاپور بختیار نکرده و تصمیم داشته که او را ابقا کند. به این نکته که اشاره کردید با توجه به حرفهایی که زدید اینجا، آیا بهتر نبود که نهضت آزادی مانند غلامحسین صدیقی هم در دولت شرکت نمیکرد و هم به موج انقلاب نمیپیوست و در کنار آیتالله خمینی قرار نمیگرفت؟ میگویند معما چو حل گشت آسان شود. ما در یک مقطع زمانی با فاصله ۳۲ سال نمیتوانیم همان قضاوتی را داشته باشیم که مردم در آن دوران داشتند. تصور مردم این بود که «دیو چو بیرون رود، فرشته درآید». راهپیماییهای میلیونی که همه عکسهایش هست و همه مردم یک چنین باوری داشتند که گویا حالا فرشته میخواهد بیاید و بهشتی خواهد شد ایران و ما انقلابمان را هم به همه جا صادر میکنیم. دولت موقت یا شخص مهندس بازرگان اینها هم علم غیبی که نداشتند. به هر حال یک مرجعی بود که ۱۵ سال در تبعید بود و آن چیزی هم که در نوفل لوشاتو گفته بود همان حرفهایی بود که مردم میخواستند. بنابراین پذیرششان یک شخصیت سیاسی یا یک حزبی که سالیان دراز تلاش کرده، فعالیت کرده برای آن که مردم به حاکمیت خود برسند، حالا که یک چنین موقعیتی فراهم شده، نمیتواند بگوید نه من نیستم چون نمیدانم شما چه کار میکنید. حالا البته بعد از ۳۲ سال همه خیلی چیزها را دیدهاند عملا و به کلی داوریها عوض شده. ولی آن موقع یادتان هست که ۹۸.۲ درصد مردم این تغییرات را طالب بودند. رای دادند. نمیشود گفت آن انتخابات هم تقلبی بود. به هر حال اکثریت مطلق ملت بودند. یعنی اگر آن موقع هم نپذیرفته بودند، حالا یک عده ایراد میگرفتند که آن موقع ایشان ترسید... چون میدانید که ساواک آن موقع هنوز بود، شاه سر کار بود، هزار جور خطر داشت، حتی در آپارتمان مسکونیشان بمب گذاشتند و تمام در و پنجرهها خرد شد، این تهدیدها دائما وجود داشت... همه حالا میگفتند که اگر او پذیرفته بود در آن شرایط خوب بهتر میشد. ولی به هر حال ایشان هم مثل بقیه مردم علم غیب نداشتند و خوشبین بودند که به هر حال یک رهبری را که مردم پذیرفتند، باید همکاری کرد. ولی خوب این همکاری ۹ ماه بیشتر طول نکشید. به دلیل این که سازگار نبود شیوههایشان با ایشان. با این که قول و قرار هم بسته بودند با ایشان. که من این چنین هستم. این عقاید را دارم. سه بار هم استعفا دادند در طول این ۹ ماه که آقای خمینی نمیپذیرفت. در هر حال خیلی سخت است که بعد از یک فاصله زمانی طولانی که همه تجربیات را مردم سنجیدهاند، از حالا بخواهیم قضاوت کنیم در یک فضای ابتدای انقلاب. در ضمن ایشان این پذیرش دعوت آقای خمینی را موکول کردند به مشورت با دیگران. یعنی هم با گروههای سیاسی و هم مراجع دیگر. یعنی وقتی که مطمئن شدند که این تصمیم مورد پذیرش دیگران هست، این را پذیرفتند و امیدوار بودند که بشود یک کاری را انجام داد. با توجه به این که از همان آغاز انقلاب و در دوران دولت موقت به نخست وزیری مهندس مهدی بازرگان اعدامهای انقلابی آغاز شد، ارزیابی شما از عملکرد نهضت آزادی در جایگاه متحد آیتالله خمینی چیست؟ نمیدانم کتاب خاطرات آقای خلخالی را مطالعه فرمودید یا نه، او به عنوان یک مخالف دارد خاطراتش را میگوید. میگوید که بزرگترین ضد انقلابی، بزرگترین مانع این اعدامها دو نفر بودند. یکی مهندس بازرگان و یکی دکتر یزدی. که همه آنها نمیگذاشتند. جلوی مرا گرفته بودند. ملت همه میخواستند این اعدامها زیاد شود. اگر آنها نبودند من چند برابر این اعدام کرده بودم. به هر حال مزاحم و مانع اصلی ایشان دولت موقت بود. حتی اعدام هویدا و دیگران ایشان در زندان قصر تلفنها را قطع کرد. تمام ارتباطها را قطع کرد که دولتیها نفهمند. در خاطراتش هم نوشته. یعنی میدانست که آنها مخالفاند و نمیخواهند که بگذارند. حتی مهندس بازرگان، دکتر سحابی و دیگران پیش آقای خمینی رفتند. او را مجبور کردند یعنی راضیاش کردند به این که یک حکم عفو عمومی بدهد که ایشان هم داد. گرچه بعدا اظهار پشیمانی کرد که این ریشههای گندیده آمدند نزد من و من اگر از همان روز اول عفو عمومی نداده بودم، اعدام کرده بودم، این طور نمیشد که جوانان ما امروز گرفتار مشکلات شوند. در هر حال آنها در حد امکانات خودشان تلاش فراوان کردند که جلوی این کارها را بگیرند. گفتم سه بار هم آن دولت استعفا داد. حداکثر عمرش هم ۹ ماه بود. اتفاقا سخنانی که بعدا آقای خمینی و دیگران گفتند. آقای مشکینی یادتان هست؟ میگفت خیانتی که دولت موقت در این ۹ ماه کرد، شاه و آن رژیم در ۵۷ سال هم نکرده بودند. منظورشان همین چوب لای چرخ این حرکتهای خشن و خونباری بود که میخواستند آنها انجام دهند. قضاوتهای آنها همه این بود که این دولت همگام با امام نیست و مخالفت میکند و شیوههای دیگری را اینها در پیش دارند. نهضت آزادی ایران از طرفی تشکلی است سیاسی و از سوی دیگر تشکلی است مذهبی. در سایه آن چه که در پی انقلاب بهمن ۱۳۵۷ روی داد و الان به آن اشاره کردید، چطور میشود مطمئن شد شرکت دینداران در حکومت، و به خصوص شرکت یک تشکل مذهبی در حکومت حتی در شرایط متفاوت و مطلوب، به حکومت دینی و انحصارگرا نینجامد؟ ما الان مدلهای مختلفی داریم. مدل ایران داریم. مدل ترکیه هم داریم. در ترکیه مسلمانان در یک بازی دموکراتیک به قدرت رسیدند. یعنی اول از طریق خدماتی که در شهرداریهای آنکارا و استانبول و ازمیر و جاهای دیگر انجام دادند، اکثریت آرا را به دست آوردند. شهرداریها را گرفتند. با خدماتشان محبوبیت پیدا کردند. پلهپله آمدند بالا. هیچ حق ویژهای هم برای خودشان به دلیل دینی بودن قائل نیستند که حالا ما چون دینداریم یک ولایت خاص داریم. این بستگی به نگاهی است که ما به مشارکت دینداران میکنیم. به هر حال دینداران هم در هر کشوری با هر دین و مذهب و آیینی بخشی از آن جامعه هستند. مشارکت آنها در تعیین سرنوشت یک جامعه امری طبیعی است. همه حق مشارکت دارند. بنابراین دینداران هم خواهند داشت. ولی آنها هم مثل بقیه یک رای دارند. حالا هر کسی انگیزهای برای مشارکت خودش، فعالیت اجتماعیاش قائل است. یک عدهای هم وظیفه دینی خودشان میدانند، یعنی فریضهای است که احساس میکنند که خدا یا دین به عهدهشان گذاشته که بیتفاوت نباشند و تلاش کنند. بنابراین اگر دینی حق ویژهای برای خودش نخواهد و یک استثنایی نباشد، هیچ مانعی به نظر من به وجود نمیآید. همین طور که عرض کردم در مدل ترکیه داریم میبینیم که چه قدر باعث پیشرفت ترکیه هم شدهاند. دارد تبدیل به یک قدرت میشود ترکیه هم از نظر اقتصادی و هم نقش سیاسیاش در سطح منطقه یا جهان و دیگر بقیه مسائل که خارج از برنامه ماست. تفسیری هست که گرایشهای سیاسی ایران معاصر را از مشروطه به این سو به چهار دسته تقسیم میکند: شاهدوستها، اسلامگرایان، چپها و ملیون. در ایران آیندهای که نهضت آزادی ایران برایش متصور است، آیا همه اینها در ساختن ایران مشارکت میکنند یا فقط بعضیهایشان؟ قاعدتا هیچ راه حلی نیست جز این که همه مشارکت داشته باشند. دنیای امروز دیگر رقابتها بر سر اسلحه و بمب اتم و این چیزها نیست. اتحاد جماهیر شوروی با آن عظمتش که محال میدانستند یک موقعی فروپاشیده شود، دیدیم که شکست خورد. بدون این که تیری شلیک شود و حملهای شود، از هم پاشید و همه آن جماهیر متحد از هم جدا شدند. چیزی جز این نبود که استبداد و دیکتاتوری مردم را از هم متفرق کرده بود. برخلاف آن ظاهر به نظر نیرومندش از هم پاشید. بنابراین بزرگترین قدرت در زمان ما همین ملتها هستند. مشارکت هرچه بیشتر آحاد مردم در رقم زدن سرنوشت یک جامعه. این دیگر برای همه روشن است. فقط انسانها هستند. این اندیشهها هستند که این رقابتها را روزبهروز دارند تنگتر میکنند. بنابراین فکر میکنم که ایدهآل این است که یک جامعهای باشد که همه مشارکت داشته باشند، همه اقلیتهای دینی، فکری، چه چپها و چه مذهبیها و هر نوع مذهبی. ایران متعلق به همه است و همه هم حق دارند، سهم دارند و هم وظیفه دارند که آبادش کنند. هر حکومتی که بخواهد بیاید روی کار و هر یک از این گروهها را حذف کند، لاجرم به نتیجهای جز آن چه که گرفتارش شدیم نخواهد رسید. هر نوع حذف دلالت بر یک اندیشهای میکند که معتقد به حذف بخشی از جامعه است و آن هم متوقف نمیشود در حذف فقط یک گروه، ادامه پیدا خواهد کرد و به تدریج بقیه را هم حذف خواهد کرد. ما باید به آنجا برسیم و به این نتیجهگیری که هیچ راه حلی نیست، که این مملکت مال همه است و همه هم باید در آن سهم داشته باشند.
اقامت آیتالله خمینی در پاریس پر حرف و حدیث ترین فصل از انقلاب ایران پیش از پیروزی نهایی آن در بهمن سال ۱۳۵۷ به شمار میرود. کتاب تازه دکتر هوشنگ نهاوندی؛ «خمینی در فرانسه»، حاوی نگاهی نو و مروری است گیرا و خواندنی بر اسناد معتبری که از این دوران بر جای مانده است.اقامت آیتالله خمینی در پاریس پر حرف و حدیث ترین فصل از انقلاب ایران پیش از پیروزی نهایی آن در بهمن سال ۱۳۵۷ به شمار میرود. با وجود صدها کتاب و هزاران مقالهای که تاکنون در این زمینه منتشر شده، بخشهایی از این دوران حساس تاریخ معاصر، همچنان در هالهای از ابهام مانده است. کتاب تازه دکتر هوشنگ نهاوندی؛ «خمینی در فرانسه»، حاوی نگاهی نو و مروری است گیرا و خواندنی بر اسناد معتبری که از دوران یاد شده بر جای مانده است. تکیه اصلی کتاب بر نقش و تأثیر سیاستهای خارجی در ساقط ساختن نظام پادشاهی ایران و زمینهسازیهای لازم برای واگذاری نقش رهبری انقلاب به آیتالله خمینی و روی کار آوردن جمهوری اسلامی در ایران و تبعات بعدی آن در جهان است. نقل قول از رونالد ریگان، چهلمین رئیسجمهور آمریکا، طی مناظره انتخاباتی وی با رقیب دموکرات خود، والتر ماندل، دایر بر اینکه: «سیاست غلط ما که باعث سقوط شاه ایران شد، لکه سیاهی در تاریخ ایالات متحده است»، چکیدهای است از طبیعت نگاهی که کتاب یاد شده به دوران اقامت [آیتآلله] خمینی در «نوفل لوشاتو» در حومه پاریس دارد. نقل قول دیگر مؤلف از جورج بوش پدر (چهل و یکمین رئیسجمهور آمریکا)، با این مضمون : «مأموریتی که به ژنرال هویزر به منظور فلج کردن ارتش ایران تفویض شد، یک خطای بزرگ بود»، تأکید دیگری است از نوع نگاه وی به دوران اقامت [آیتآلله] خمینی در پاریس. دکتر هوشنگ نهاوندی که علاوه بر تصدی مشاغل سیاسی در سطح وزارت و ریاست دفتر مخصوص فرح پهلوی، نزدیک به دو دهه ریاست دو دانشگاه معتبر تهران و شیراز را عهدهدار بوده، بیشک از پیروان متعارف «نظریه توطئه» نیست. در عین حال فصل فصل کتاب تازه او، حاوی اسنادی است در اثبات توطئه پیچیدهای که در مراکز سیاسی و نظامی کشورهای بزرگ، به منظور ساقط ساختن نظام پادشاهی و به قدرت رساندن [آیتآلله] خمینی، جریان داشت. شخصیتسازی آیتالله خمینی در دوران اقامت در نوفل لوشاتو در حومه پاریس هوشنگ نهاوندی مدعی است، که در طول یکصد و دوازده روزی که [آیتآلله] خمینی در شهر کوچک نوفل لوشاتو اقامت داده شده بود «یک زندگی نامه دروغین برایش ساخته شد و او را به عنوان یک فیلسوف بزرگ و فقیه عالیقدر به جهان معرفی کردند». در جهت اثبات این ادعا نیز اسناد متعددی را از منابع شناخته موجود ارائه میکند. در کتاب یاد شده از به قدرت رسیدن خمینی در ایران به عنوان آغاز دوران تازه اسلام افراطی در جهان یاد شده و اسلام افراطی در برابر اسلام، مشابه با بولشیویسم در مقابل سوسیالیسم، و نازیسم در برابر ناسیونالیسم، مورد مقایسه قرار گرفته است. در چهار فصل نخست کتاب، به دوران پنجاه سال اولیه زندگی روحالله خمینی، و بعد رویارویی او با حکومت وقت و همچنین سالهای تبعید وی در نجف پرداخته شده است. مطرح ساختن پیشینه خانواده [آیتآلله] خمینی و دلیل تأکید بر ایرانیتبار بودن «رهبر» و ضرورت «متولد ایران» بودن رئیسجمهور، مطابق قانون اساسی حاکمیت اسلامی ایران، از جمله جذابترین بخشهای چهار فصل اولیه کتاب به شمار میرود. در فصل مربوط دوران تبعید در نجف، تحول یکباره زندگی خمینی و آغاز ارتقای جایگاه وی از سطح یک روحانی معترض به جایگاه یک رهبر معتبر مخالف، مورد بررسی قرار گرفته است. نهاوندی معترف است که [آیتآلله] خمینی هرگز کارگزار مستقیم (جاسوس) اتحاد شوروی نبوده است. در عین حال اسنادی را ارائه میکند که حاکی از پرداختهای مالی سپهبد تیمور بختیار، رئیس مغضوب سازمان امنیت شاه، به آیتالله خمینی، ارتباط بختیار با سازمانهای اطلاعاتی شرق (آلمان شرقی و اتحاد شوروی) و همچنین ارتباط ژنرال پناهیان با [آیتآلله] خمینی در عراق، از جانب حیدر علیاف (رئیس وقت کا-گ-ب در جمهوری آذربایجان و رئیس جمهوری سابق این کشور)، با وساطت تیمور بخیتار است. از جمله اسناد مورد استناد در کتاب، خاطرات رومانف، مرد شماره دو برنامههای مشترک جاسوسی شوروی-لهستان، پناهنده شده به غرب است که در خاطرات خود ادعا میکند: «[آیتآلله] خمینی یکی از پنج عامل اصلی ما در سلسله مراتب شیعه بود»(ص ۸۰). ناتوانی و سردرگمی حکومت هوشنگ نهاوندی که در دوران انتقال قدرت از سلطنت به انقلاب (و حتی یکی دو سال پیش از آن) یکی از مدعیان تصدی ریاست دولت بود، از دوران یاد شده به عنوان «ایام ناتوانی و سردرگمی حکومت» در ایران یاد میکند. در فصل پنجم کتاب، دیدار رسمی شاه و شهبانو از آمریکا، در نوامبر سال ۱۹۷۷، و شائبه کمکهای پنهان به منظور ترتیب تظاهرات ضد شاه در نیویورک و قصد دولت آمریکا در حفاظت نکردن از میهمان رسمی خود (با هدف تحقیر و یا تضعیف وی؟) مورد بررسی قرار گرفته و در این زمینه اسنادی ارائه شده که بسیار خواندنی است. روایت دکتر نهاوندی از نحوه نگارش نامه معروف چاپ شده در روزنامه اطلاعات، با امضای احمد رشیدی مطلق، که به نوعی ماشه انفجاری حرکت انقلاب را کشید، و همچنین ایراد اتهامهای بعدی از سوی منوچهر آزمون (وزیر کشور شریف امامی) به رضا قطبی (پسر خاله شهبانو و رئیس پر قدرت تلویزیون ملی ایران) دایر بر دست داشتن وی در ماجرا نیز در همین فصل از کتاب آمده است. آمادهسازی در نوفل لوشاتو در سه فصل انتهایی کتاب «خمینی در فرانسه»، قضاوتهای تاریخی مؤلف و نتیجهگیریهای شخصی او از اسناد موجود، بیشتر از فصول گذشته دیده میشوند. نهاوندی معتقد است که خمینی در نوفل لوشاتو از سطح یک رهبر تصادفی، به جایگاه یک رهبر شناخته شده جهانی، با قصد و برنامه و کمک کشورهای خارجی، که در جمع آنها فرانسه نقش برتر را داشت، ارتقا یافت. علاوه بر منافع راهبردی غرب در برکناری شاه و جانشین ساختن نظام سلطنتی ایران با حکومت اسلامی، که پیش درآمد افراطگرایی اسلامی در ۳۰ و اندی سال بعد از آن در جهان شد، هوشنگ نهاوندی تصفیه حسابهای شخصی مابین رهبران غرب با شاه (از جمله ژیسکاردستن رئیسجمهور وقت فرانسه) را نیز از نظر دور نداشته است. کتاب تازه هوشنگ نهاوندی مجموعهای است از اسناد سیاسی و تاریخی که گردهمایی هماهنگ و نحوه عرضه آنها پرهیز از این نتیجهگیری را که «جمهوری اسلامی ایران در نوفل لوشاتو بر قرار شده بود» بسیار دشوار میسازد. از جمله مدارک ارائه شده در کتاب، اسناد مربوط به ۱۵۰ میلیون دلار است که گفته شده آمریکا برای «پروژه فرانسه» (تغییرات در ایران) اختصاص داده بود و بخشی از اعتبارات پروژه یاد شده، صرف تدارک «پرواز آزادی» و اجاره یک فروند هواپیمای ارفرانس برای انتقال آیتالله خمینی و همراهان او از پاریس به تهران شده بود. کتاب «خمینی در فرانسه» که در اصل به زبان فرانسه نوشته شده و ترجمه فارسی آن به تازگی از سوی شرکت کتاب انتشار یافته، در عین حال که تحقیق مستند در تاریخ معاصر و مرتبط با انقلاب اسلامی ایران است، نوشتاری است خواندنی که تمامی شور و جذبه یک داستان گیرای خیالی را با خود دارد به طوری که بعد از دست گرفتن آن، فرو نهادن کتاب از سوی خواننده آسان نیست. در چند برگ پایانی کتاب، متن منتشره در فیگارو (دوم فوریه ۲۰۰۹) پیرامون هویت مرد جوانی را میخوانیم که با عینک دودی دست آیتالله خمینی را در دست داشت و او را از پلکان هواپیمای ارفرانس به فرودگاه مهرآباد هدایت کرد: «مأمور اطلاعاتی سرویس مخفی فرانسه که مسئولیت سرمهمانداری پرواز آزادی به او سپرده شده بود.»
عضو کمیسیون اقتصادی مجلس محمود احمدینژاد را دارای «روحیه خود محوری» دانست و با اظهار اینکه رئیسجمهور میخواهد کشور را به تنهایی اداره کند، گفت: «منطق دیکتاتورها هم همین است.»عضو کمیسیون اقتصادی مجلس روز یکشنبه محمود احمدینژاد را دارای «روحیه خود محوری» دانست و با اظهار اینکه رئیس جمهور میخواهد کشور را به تنهایی اداره کند، گفت: «منطق دیکتاتورها هم همین است.» غلامرضا مصباحی مقدم، نماینده تهران و رئیس کمیسیون ویژه بررسی طرح تحول اقتصادی، روز یکشنبه در گفتوگو با وبسایتخبری خبرآنلاین اعلام کرد که آقای احمدینژاد معتقد است که «این توانایی را دارد که با سرعت بیشتری کار کند ولی وجود قوه مقننه مانع از این سرعت است». این عضو جامعه روحانیت مبارز خاطرنشان کرد: «منطق دیکتاتورها هم همین است که کافی است کشور را به ما بدهند و از ما بخواهند که تمام توانمان را در راه پیشرفت به کار بگیریم. رضاخان هم شاید همین منطق را داشت.» وی در ادامه سخنان خود با تأکید به تعامل بالای مجلس با دولت، خاطر نشان کرد که به عنوان مثال، برخی از وزرای پیشنهادی دولت مورد توافق اکثریت مجلس نبودند اما به دلیل «اشاره لطیف رهبری» مجلس به آن وزرا رأی داد. آقای مصباحی مقدم همچنین با اشاره به اینکه رئیس جمهور به استقلال و در رأس امور بودن مجلس اعتقادی ندارد گفت: «حتی از ایشان نقل هم کردهاند که لعنت بر بنیانگذار «تفکیک قوا». البته لابد منظورشان منتسکیو بوده است.» این اظهارات در حالی بیان شده است که در حال حاضر تنش میان دولت و مجلس بر سر ادغام چند وزارتخانه و برکناری سه وزیر بالا گرفته است. در حالی که دولت معتقد است ادغام وزارتخانهها نیازی به تأییدیه مجلس ندارد، شماری از نمایندگان تأکید کردهاند که این ادغام با تصویب مجلس رسمیت پیدا میکند و تا پیش از آن، عزل سه وزیر «اشکال قانونی» دارد. آقای مصباحی مقدم روز یکشنبه در گفتوگو با خبرگزاری فارس با «غیرقانونی» خواندن عزل سه وزیر از سوی دولت تأکید کرد که هرگونه تغییر در وزارتخانهها باید پس از تصویب مجلس اجرایی شود و افزود: «مناسبات دولت و مجلس باید بر اساس قانون اساسی باشد، نه خود محورانه.» وی همچنین گفت: «گویا برداشت رئیس جمهور از قانون برنامه پنجم اینگونه بوده که میتواند قانون اساسی را هم نقض کند.» روز شنبه محمود احمدینژاد طی حکمی وزرای نفت، صنایع و معادن و وزارت رفاه و تأمین اجتماعی را رسما برکنار کرد . عضو کمیسیون اقتصادی مجلس در واکنش به این اقدام محمود احمدینژاد تأکید کرد که علیرغم حکم آقای احمدینژاد، این سه نفر از لحاظ قانونی همچنان وزیر هستند و باید به سر کار خود بازگردند تا ادغام وزارتخانهها روال قانونی خود را طی کند. رحیمی: پشتوانه دولت نه رمالی که دانش و علم است همچنین روز شنبه و یک روز پس از آنکه احمدجنتی، افرادی را به توسل به «راههای ناجور و طلسم و کارهای رمالی» متهم کرد، محمدرضا رحیمی تأکید کرد: «عدهای از رمالی و جن و اینگونه مسائل صحبت میکنند و آن را به دولت نسبت میدهند. مگر با جن و یا رمالی میشود کشور را اداره کرد؟» وی همچنین با طرح این سؤال که آیا میتوان با رمالی طرح هدفمند کردن یارانهها را اجرایی کرد، گفت: «چطور این مسائل را به دکتر احمدینژاد رئیس جمهور علمی که استاد دانشگاه علم و صنعت است، نسبت میدهند؟» در چند وقت گذشته شمار زیادی از مقامها و شخصیتهای جمهوری اسلامی از توسل تیم محمود احمدینژاد به جنگیران و رمالان خبردادهاند که در پی آن مقامهای قضایی خبر از دستگیری شماری جنگیر و رمال دادهاند. معاون اول رئیس جمهور در رد این اظهارات گفت: «آیا با فال گرفتن و چرتکه انداختن میتواند ماهواره به آسمان فرستاد؟... پشتوانه تمام این مسائل علم است و همه عالمان جهان نوری متصل به نور الهی هستند.» وی تأکید کرد که دولت دهم، دولتی علمی است که با پشتوانه دانش و علم پیشرفته است. روز جمعه و یک روز پیش از اظهارات آقای رحیمی، اسفندیا رحیممشایی نیز نسبت به حملات گسترده مقامهای ارشد جمهوری اسلامی به محمود احمدینژاد و نزدیکانش واکنش نشان داد و اظهار کرد که برخی «خواص» در روزهای اخیر «منویات درونی» خود را نشان دادند و «دستشان پیش ملت» رو شده است.
روز یکشنبه درگیری سربازان اسرائیلی با پناهندگان فلسطینی در دو گذرگاه مرزی، دست کم چهار کشته و ده ها مجروح بر جای گذاشت. به گزارش رسانه های اسرائیلی، سربازان این کشور به روی پناهندگان فلسطینی که ازمرز سوریه وارد بلندی های جولان شدند، آتش گشودند. اسرائیل، بلندی های جولان را پس از جنگ های موسوم به شش روزه در سال 1967 به اشغال خود در آورد. از سوی دیگر روز یکشنبه در جریان تیراندازی هوایی سربازان اسرائیلی در مرز لبنان و بروز درگیری، نزدیک به 10 نفر زخمی شدند. اعتراضات روز یکشنبه، در شصت و سومین سالگرد تأسیس کشور اسرائیل در 15 ماه مه 1948 روی می دهد. فلسطینیان از این روز با عنوان «یوم النکبه» یا «روز نکبت» یاد می کنند.
در پی کنارهگیری جرج میچل، میانجیگر صلح اسرائیلی- فلسطینی، بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل، ضمن ابراز تاسف از این اقدام آقای میچل، مسئولیت کنارهگیری او را متوجه فلسطینیها و پیششرطهای آنها برای مذاکره دانست.در پی کنارهگیری جرج میچل ، میانجیگر صلح اسرائیلی- فلسطینی، بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل، ضمن ابراز تاسف از این اقدام آقای میچل، مسئولیت کنارهگیری او را متوجه فلسطینیها دانست. نخست وزیر اسرائیل در این زمینه گفت که «پیششرطهای فلسطینیها برای از سرگیری مذاکرات با اسرائیل اجرای ماموریت آقای میچل را پیچیده کرده بود». اشاره آقای نتانیاهو به درخواست اکید فلسطینیها از اسرائیل برای قطع کامل ساختوساز در کرانه باختری و شرق اورشلیم است که مخالفت اسرائیل با آن، مانع از تجدید مذاکرات راکدمانده این کشور با تشکیلات خودگردان فلسطینی شد. نخست وزیر اسرائیل روز شنبه گذشته در تماس تلفنی با سناتور میچل چنین اظهار نظر کرد که آشتی جنبشهای فتح و حماس نیز «چالش» جدیدی را در برابر از سرگیری گفتوگوهای سیاسی میان فلسطینیها و اسرائیل ایجاد کرده است. جرج میچل پس از دو سال و نیم که ماموریت محوله از سوی باراک اوباما، رئیس جمهور آمریکا، را پذیرفته بود، آخر هفته گذشته استعفانامه خود را به آقای اوباما ارائه کرد. آقای میچل در نامه خود تاکید کرده است که همچنان از رویای باراک اوباما برای برقراری صلح در خاورمیانه حمایت میکند. باراک اوباما در روز دوم کار خود در کاخ سفید، آقای میچل را به این ماموریت گماشته بود، اقدامی که انتظارات زیادی را به وجود آورد و این تصور را ایجاد کرد که اوباما قاطعانه میخواهد در اولین دوره ریاست جمهوری خود معضل دیرینه اسرائیلی- فلسطینی را حل کند. در همین حال کنارهگیری جرج میچل و واگذاری موقت این ماموریت به معاون او، دیوید هیل، در حالی است که از سپتامبر (شهریور) گذشته، هیچ گونه دیداری میان رهبران اسرائیل و فلسطینیها رخ نداده است. در تمامی دو سال و نیم ماموریت آقای میچل نیز، علیرغم سفرهای پی در پی او میان اورشلیم و رامالله، نخست وزیر اسرائیل و رئیس تشکیلات فلسطینی تنها سه بار در سپتامبر گذشته دیدار کردند. هنیه: باید صهیونیسم را از اراضی مقدس اسلامی برچید در این میان، اسماعیل هنیه، نخست وزیر دولت حماس در باریکه غزه، روز یکشنبه در سخنرانی خود به مناسبت «یومالنکبه» تاکید کرد که «می توان و باید کارگاه صهیونیسم را از اراضی مقدس اسلامی برچید». اسماعیل هنیه در این سخنرانی در برابر حدود ده هزار فلسطینی گرد آمده در مقابل مسجد اصلی شهر غزه گفت که فلسطینیها حق دارند که در برابر اشغالگر از همه راههای «مقاومت» استفاده کنند. فلسطینیها روز یکشنبه به مناسبت «یوم النکبه» در تظاهرات و راهپیماییها و اقدامات اعتراضی گستردهای در باریکه غزه، کرانه باختری، شرق اورشلیم و شهرهای عربنشین شمال اسرائیل شرکت کردند. فلسطینیها سالروز استقلال اسرائیل را برای خود «یومالنکبه» یا «روز فاجعه» میدانند. نیروهای امنیتی اسرائیل از چند روز پیش برای مقابله با رخدادهای احتمالی در «نقاط حساس» عربنشین به حالت آمادهباش درآمدهاند. در همین حال مرگ یک نوجوان ۱۶ ساله در بامداد شنبه در تظاهراتی در محله عربنشین «سیلوان» در شرق بیتالمقدس، عزم فلسطینیها را برای تظاهرات گسترده جزم کرد. همزمان، روز یکشنبه تظاهرات بزرگی در کشورهای همجوار اسرائیل، از جمله اردن و مصر در سالروز «یومالنکبه» برای همبستگی با فلسطینیها در جریان است.
بنا بر گزارش ها انتظار می رود جان کری سناتور دمکرات، و رئیس کمیسیون روابط خارجی سنای آمریکا، امروز یکشنبه، برای مذاکره با مقامات پاکستان به آن کشور برود. به گفته حزب دمکرات آمریکا، جان کری در این سفر قرار است با آصف علی زرداری رئیس جمهور، یوسف رضا گیلانی، نخست وزیر، و شماری دیگر از مسئولین پاکستان دیدار و گفت و گو کند. این دیدار پس از آن انجام می گیرد که روابط آمریکا و پاکستان، در پی عملیات یکطرفه نیرو های آمریکایی در ابیت آباد ِ پاکستان که منجر به کشته شدن اسامه بن لادن رهبر القاعده شد، به تیرگی گرایید. برخی گزارش ها حاکی از آن است که دیدار جان کری از پاکستان که در پی توقف کوتاه وی در افغانستان آغاز می شود، قرار است احتمالأ راه را برای ِ سفر هیلاری کلینتون وزیر خارجه آمریکا به پاکستان هموار کند.
نیروهای امنیتی تاجیکستان روز یکشنبه اعلام کردند یک شبه نظامی را که سال گذشته، همراه با شماری دیگر از زندان فرار کرده بود، کشته اند. به گفته مقامات وزارت کشور تاجیکستان ، جوما ابراهیمف Juma Ibrokhimov ، روز شنبه، همراه با یکی از همدستانش، در جریان عملیات نیروهای امنیتیِ تاجیکستان، کشته شده است. ابراهیمف به خاطر اتهام هایی از جمله عضویت در گروه غیرقانونی «جنبش اسلامی اوزبکستان» که در تاجیکستان گروهی تروریستی به شمار می رود، زندانی بوده است. 18 ماه اوت سال 2010 (سال گذشته میلادی) ابراهیمف، همراه با 24 زندانی دیگر موفق شدند، از یکی از زندان های تاجیکستان فرار کنند. دولت تاجیکستان می گوید شماری از زندانیان فراری تاکنون دستگیر، و شماری دیگر توسط نیرو های امنیتی کشته شده اند.
صدور حکم 5 سال زندان برای اندری سانیکو Andrey Sannikau ، از مخالفان دولت و نامزد پیشین ریاست جمهوری در بلاروس، روز یکشنبه با محکومیت شماری از کشورهای غربی روبرو شد. روز شنبه دادگاهی در مینسک، پایتخت بلاروس، سانیکو ِ 57 ساله را به اتهام دست داشتن در راه اندازی اعتراضات ِ گسترده خیابانی محاکمه کرد. اندری سانیکو Andrey Sannikau در مبارزات ِ اخیر انتخابات ریاست جمهوری در مقابل الکساندر لوکاشنکا Alyaksandr Lukashenka ، رقیب اصلی و رئیس جمهور کنونی ِ بلاروس ، بازنده اعلام شد . کشورهای غربی، از جمله ایالات متحده و بریتانیا، حکم دادگاه را با انگیزه سیاسی توصیف کرده اند.
به گفته مسئولین بهداری مصر، روز یکشنبه دست کم ۵۰ نفر در جریان درگیری بین مسیحیان ِ کاتولیک، و مسلمانان ، در مرکز ِ قاهره زخمی شده اند. بنا بر گزارشها از مصر، درگیری ها هنگامی آغاز شد که روز شنبه یک جوان مسلمان با تفنگ شکاری به سوی جمعیتی که برای اعتراض به خشونت های هفته گذشته، تحصن کرده بودند، آتش گشود. درگیری های خونین هفته گذشته در قاهره بین مسلمانان و مسیحیان، ۱۵ کشته بر جای گذاشته بود. خبرگزاری رسمی مصر، مِنا، گزارش می دهد که در این درگیری ها شماری از مسلمانان به سوی جمعیت معترض بمب ِدست ساز پرتاب کرده و مسیحیان نیز به سوی آنها سنگ پرتاب کرده اند. گزارشها حاکی است که پلیس، و نیروهای امنیتی شماری را دستگیر کرده اند.
مقامهای آمریکایی شش نفر، از جمله سه شهروند آمریکایی ساکن ایالت فلوریدا، را متهم به حمایت مالی از طالبان پاکستان کردند. دو تن از افراد مظنون از پیشنمازهای مساجد میامی فلوریدا هستند.مقامهای آمریکایی شش نفر، از جمله سه شهروند آمریکایی ساکن ایالت فلوریدا، را به حمایت مالی از طالبان پاکستان متهم کردند. بنا بر گزارشها، دو تن از این شهروندان پاکستانیتبار آمریکایی از پیشنمازهای مساجد فلوریدا هستند و سه فرد مظنون غیرآمریکایی در پاکستان زندگی میکنند و هنوز دستگیر نشدهاند. در کیفرخواست این پرونده ذکر شده است که این افراد برای گروه طالبان پاکستان پول جمعآوری میکرده و تاکنون «۵۰ هزار دلار» را به این گروه منتقل کرده است. در این کیفرخواست همچنین آمده است که از حافظخان، یکی از پیشنمازهای مظنون، نواری در دست است که وی با شنیدن خبر کشته شدن هفت سرباز آمریکایی در افغانستان گفته است: «انشاءالله خداوند ۵۰ هزار نفر دیگرشان را هم بکشد.» قوانین ایالات متحده اعلام جرم علیه این شش تن را ممکن میکند، زیرا مقامهای آمریکایی از ماه اوت ۲۰۱۰ طالبان پاکستان را در فهرست سازمانهای تروریستی قرار دادهاند. به شش تن نامبرده چهار فقره اتهام زده شده است که شامل مواردی چون «همدستی در تأمین تدارکات برای طرحهای کشتن و زخمی کردن مردم و آدمربایی و حمایت از سازمان تروریستی» میشود. برای هر فقره از این اتهامها در صورت اثبات، ۱۵ سال حبس در نظر گرفته شده است. طالبان پاکستان روز جمعه نیز به خاطر یک اقدام تلافیجویانه در انتقام کشته شدن اسامه بن لادن، رهبر القاعده، در خبرها مطرح شد. اقدام مذکور دو بمبگذاری انتحاری در شمال غربی پاکستان بود که بر اثر آنها ۸۰ تن از شهروندان پاکستانی جان خود را از دست داده و دستکم ۱۲۰ نفر دیگر زخمی شدند. در همین حال پارلمان پاکستان روز شنبه عملیات نیروهای آمریکایی برای یافتن و کشتن اسامه بنلادن، رهبر القاعده، را محکوم کرد و خواستار بازنگری در روابط این کشور با ایالات متحده شد. به گزارش خبرگزاری رویترز، پارلمان پاکستان همچنین هشدار داد که در صورت وقوع حملات مشابهی از سوی آمریکا، پاکستان ممکن است خطوط تدارکاتی نظامیان آمریکایی در افغانستان را قطع کند. این در حالی است که ایالات متحده اعلام کرده است که در صورت شناسایی اقامتگاه دیگر پیکارجویان اسلامگرا در پاکستان، بهویژه ملا عمر، رهبر طالبان افغانستان، تصمیم دارد به آنها نیز حمله کند.
در حالی که احزاب کرد سوریه روز یکشنبه از بشار اسد، رئیس جمهور این کشور، خواستند به سرکوب معترضان پایان دهد، خبرها از تلاشهای آمریکا برای طرح پروندهای اتمی و اعمال فشار بیشتر بر دولت آقای اسد حکایت دارد.در حالی که احزاب کرد سوریه روز یکشنبه از بشار اسد، رئیس جمهور این کشور، خواستند به سرکوب معترضان پایان دهد، خبرها از تلاشهای آمریکا برای طرح پروندهای اتمی و اعمال فشار بیشتر بر دولت آقای اسد حکایت دارد. چندین حزب اصلی کردهای سوریه روز یکشنبه در نخستین بیانیه رسمی خود از زمان آغاز اعتراضات در این کشور از بشار اسد خواستند برای پایان دادن به سرکوب و حاکمیت دموکراسی در سوریه «گامهای عینی» بردارد. این احزاب در بیانیه خود خواستار آزادی هزارها زندانی سیاسی محبوس در زندانهای حکومت و برقراری آزادی بیان و اجتماعات «پیش از آغاز هر گونه گفتمان ملی» شدهاند. بیانیه این ۱۲ حزب کرد در حالی منتشر شده که خبرها حاکی از تشدید سرکوب نظامی مردم سوریه در دو روز اخیر و فرار صدها نفر از ساکنان سوری به لبنان برای گریز از ناآرامیها و سرکوب است. به گزارش خبرگزاری رویترز، یک روز پس از آغاز اعتراضاتی تازه در شهر تلکلخ در استان حمص، روز شنبه نیروهای ارتش سوریه تحت حمایت واحدهای زرهی وارد این شهر شدهاند. این خبرگزاری به نقل از «فعالان مدنی و شاهدان عینی» میگوید به دنبال ورود این نیروها به شهر تلکلخ دستکم پنج نفر کشته شده و «صدها نفر» به کشور همسایه، لبنان، گریختهاند. این فراریان به خبرگزاریها گفتهاند که تیراندازان سیاهپوش بشار اسد را دیده و صدای مسلسل در شهر شنیدهاند. این اتفاقات در حالی افتاده است که مقامات سوری روز جمعه از طرح «گفتمان ملی» برای حل و فصل مشکلات کشور خبر داده بودند. از سوی دیگر به گفته مدافعان حقوق بشر در همین روز و بهرغم اعلام این طرح نیروهای امنیتی آقای اسد دستکم ۹ نفر را در این کشور از پای درآوردهاند. بشار اسد ماه گذشته در واکنش به اعتراضات روزافزون به حکومت خود و به قصد آرام کردن بخشی از معترضان حکم به اعطای حق شهروندی به دهها هزار کرد داد که در سوریه متولد شده، اما تاکنون شهروند محسوب نمیشدند. با این حال محمد اسماعیل، از اعضای ارشد حزب دموکرات کرد سوریه، میگوید که این حکم در عمل اجرا نشده است. تلاش آمریکا برای طرح اتهامات اتمی علیه سوریه در همین حال روزنامه آمریکایی وال استریت جورنال از تلاش ایالات متحده و متحدان اروپاییاش برای اعمال فشار بیشتر بر آقای اسد از راه باز کردن پروندهای اتمی علیه او خبر داده است. این روزنامه روز شنبه در گزارشی اعلام کرد که آمریکا و متحدانش در پی آن هستند که دمشق را رسما به «ساخت مخفیانه یک رآکتور اتمی» متهم کنند. وال استریت جورنال هدف از این اقدام احتمالی را اعمال فشار بیشتر و وادار ساختن بشار اسد به «پایان دادن به سرکوب وحشیانه معترضان» عنوان کرده است. در صورتی که به دنبال لابی کردنهای آمریکا و متحدان اروپاییاش، آژانس بینالمللی انرژی اتمی رسما اتهامی را متوجه سوریه کند، دولت آقای اسد مجبور خواهد بود اطلاعاتی را در مورد فعالیتهای اتمی خود در اختیار این آژانس بگذارد. در غیر این صورت، به گفته وال استریت جورنال، ممکن است شورای امنیت سازمان ملل در ماههای آینده به مجازات و تنبیه سوریه اقدام کند. از زمان آغاز اعتراضات مردمی علیه حکومت بشار اسد و قدرت بلامنازع حزب بعث در سوریه و سرکوب «وحشیانه» مردم این کشور، آمریکا و اتحادیه اروپا به دنبال راههایی برای انزوای بیشتر دمشق بودهاند. از جمله این راهها، واشینگتن و بروکسل در هفتههای اخیر هر یک تحریمهای اقتصادی یکجانبهای را علیه برخی از مقامات ارشد سوری تصویب و اعمال کردهاند. این تحریمها هنوز دامن خود آقای اسد را نگرفته است. به گفته وال استریت جورنال، بیش از سه سال است که آژانس بینالمللی انرژی اتمی به دنبال دسترسی به دستکم چهار سایت اتمی سوریه است که به ظن این سازمان «بخشی از برنامه اتمی پنهان این کشور» را در خود جای دادهاند.
در حالی که شرکت گاز رشد بهای گاز در هفتماه سال جاری نسبت به پنجماه سال گذشته را ۱۶.۵ درصد اعلام کرده است، خبرگزاری فارس تأکید میکند که بهای گاز نسبت به پنجماه سرد سال ۸۹ بیش از ۷۰ درصد رشد داشته است.در حالی که مدیر عامل شرکت گاز رشد بهای گاز در هفتماه سال جاری نسبت به پنجماه سال گذشته را ۱۶.۵ درصد اعلام کرده است، خبرگزاری فارس تأکید میکند که بهای گاز نسبت به پنجماه سرد سال ۸۹ بیش از ۷۰ درصد رشد داشته است. به گزارش خبرگزاری نیمهرسمی فارس، بر اساس جدول ارائه شده از سوی شرکت ملی گاز، متوسط قیمت گاز خانگی در هفتماه اول سال ۱۳۹۰، برای هر متر مکعب «۱۲۰ تومان» محاسبه شده است. این خبرگزاری با تأکید بر اظهارات آذرماه سال گذشته جواد اوجی، مدیرعامل شرکت ملی گاز ایران، که قیمت گاز در پنجماه سرد سال ۸۹ را «۷۰ تومان» اعلام کرده بود، میافزاید که با این حساب قیمت گاز در هفت ماه گرم سال جاری در مقایسه با پنج ماه سرد سال گذشته، «۷۱» درصد رشد داشته است. این در حالی است که جواد اوجی روز شنبه قیمت هر متر مکعب گاز در هفتماه نخست سال جاری را «۹۲.۳ تومان» اعلام و تأکید کرد که میانگین قیمت گاز در پنجماه آخر سال ۱۳۸۹، به ازای هر متر مکعب «۷۹.۱ تومان» بوده است. وی با ارائه این ارقام تأکید کرد که بهای گاز در هفت ماه نخست سال جاری در مقایسه با پنجماه پایانی سال گذشته تنها «۱۶.۵» درصد رشد داشته است. میر عامل شرکت ملی گاز همچنین با اشاره به اینکه متوسط قیمت گاز خانگی در دوازده ماه سال ۹۰ به ازای هر متر مکعب «۸۴ تومان» تعیین شده است، خاطرنشان کرد که با این حساب مقایسه بهای گاز در دوازده ماه سال جاری با گازبها در یک سال گذشته و پیش از هدفمندی یارانهها، رشد «۸.۵ درصدی» قیمت را نشان میدهد. با اینحال روزنامههایی نظیر رسالت و ابتکار و همچنین خبرگزاری فارس متوسط قیمت گاز در هفت ماه اول سال ۹۰ را ۱۲۰ تومان اعلام کردهاند و خبرگزاری فارس تأکید میکند که بر اساس «جدول قیمت گاز خانگی» تهیه شده از سوی شرکت ملی گاز که این خبرگزاری از طریق «منابع خود» به آن دستیافته، رشد قیمت گاز بیش از ۷۰ درصد بوده است. این در حالی است که بر اساس مصوبه مجلس، قیمت حاملهای انرژی باید حداکثر تا ۲۰ درصد افزایش قیمت داشته باشند. بر اساس جدول قیمت گاز خانگی که خبرگزاری فارس آن را منتشر کرده، قیمت گاز خانگی بسته به حجم مصرف به صورت پلکانی و در ۱۲ پله محاسبه میشود. در این جدول حداقل قیمت گاز که تا ۴۵ متر مکعب مصرف را شامل میشود، ۷۰ تومان و حداکثر بهای آن که مصرف بیش از ۵۴۵ متر مکعب را در بر میگیرد، ۳۵۰ تومان تعیین شده است.
نیرو های امنیتی سوریه روز یکشنبه یک زن را که قصد داشت با عبور از مرز وارد لبنان شود، به ضرب گلوله کشتند. بنا بر گزارش ها پنج تن دیگر از جمله یک سرباز سوری نیز در جریان این حادثه زخمی شده اند. به گفته یک شاهد عینی این حادثه زمانی رخ داد که سربازان سوری در یک گذرگاه مرزی در نزدیکی شهر وادی خالد، واقع در شمال لبنان، به روی انبوه جمعیتی که قصد داشتند از سوریه وارد لبنان شوند، آتش گشودند. در هفته های اخیر با اوجگیری نا آرامی ها در سوریه هزاران شهروند سوری، از مرزهای های غربی آن کشور به لبنان گریخته اند. به گفته گروه های مدافع حقوق بشر، از آغاز در گیری ها در سوریه نزدیک به 800 تن کشته و هزاران نفر بازداشت شده اند.
شماری از نمایندگان مجلس میگویند که عزل سه وزیر از سوی محمود احمدینژاد «اِشکال قانونی» دارد. یک عضو هیئت رئیسه مجلس ابراز نگرانی کرده است که «یک گروه انحرافی برنامهای برای اختلافسازی در کشور دارد».در حالی که محمود احمدینژاد، رئیس دولت دهم، روز شنبه از «پایان مسئولیت» همزمان سه وزیر دولت خود خبر داد و یک روز پس از آن، سرپرستی دو وزارتخانه ادغامی را به دو وزیر بازرگانی و کار واگذار کرد، شماری از نمایندگان مجلس میگویند که عزل سه وزیر «اِشکال قانونی» دارد و احتمالاً «اگر مجلس تعطیل نبود با دولت برخورد میکرد». محمدرضا باهنر، معاون نظارت مجلس شورای اسلامی، روز یکشنبه در این خصوص گفت: «هیچ عزلی ضرورت ندارد و هیچ وزارتخانه جدیدی تأسیس نمیشود، مگر آن که شرح وظایف و اختیارات وزارتخانههای جدید به تصویب مجلس برسد و رأی آورد». محمد دهقانی، عضو حقوقدان هیئت رئیسه مجلس، نیز با اشاره به این اقدامات دولت گفت که «این اتفاقات عادی نیست» و افزود که «نگرانی بنده این است که یک گروه انحرافی برنامهای برای اختلافسازی در کشور دارد». مسئله تشکیل وزارتخانههای جدید، که ابعاد آن به تازگی با پیچیدگیهای زیادی روبهرو شده یکی از صحنههای متعدد کشاکش میان دولت و مجلس در ایران است. در حالی که دولت قصد دارد این ادغامها را بر اساس خواستههای خود انجام دهد، مجلس شورای اسلامی، تشکیل وزارتخانههای جدید را پیش از تصویب لایحه آن در مجلس، غیرقانونی میداند. با این حال محمود احمدینژاد روز شنبه در نامههایی جداگانه خطاب به مسعود میرکاظمی، علیاکبر محرابیان و صادق محصولی از «پایان مسئولیت» آنها در وزارتخانههای نفت، رفاه و صنایع خبر داد. عزل همزمان سه وزیر مهم اقتصادی و اجتماعی به جامعه داخل و جامعه جهانی پیام بیثباتی میدهد، و اگر مجلس تعطیل نبود فکر میکنم با دولت برخورد میکرد. احمد توکلی پس از اعلام این خبر، روزنامه مردمسالاری از قول احمد توکلی، رئیس مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی، نوشت که «ما چیزی به نام پایان ماموریت برای وزیران نداریم» و «یک وزیر وقتی از مسئولیتش کنار میرود که یا مجلس به او رأی عدم اعتماد بدهد یا استعفا بدهد و استعفایش را رئیسجمهور بپذیرد یا به دست رئیسجمهور عزل شود، بنابراین باید با صراحت گفت که محمود احمدینژاد «به طور همزمان سه وزیر مهم اقتصادی- اجتماعی را عزل کرده است». به نوشته این روزنامه، احمد توکلی همچنین گفته است که «عزل همزمان سه وزیر مهم اقتصادی و اجتماعی به جامعه داخل و جامعه جهانی پیام بیثباتی میدهد، و اگر مجلس تعطیل نبود فکر میکنم با دولت برخورد میکرد». در همین حال، روز یکشنبه اعلام شد که محمود احمدینژاد با صدور احکامی، سرپرستی وزارت صنایع و معادن، و وزارت رفاه و تامین اجتماعی را به ترتیب به مهدی غضنفری، وزیر بازرگانی، و عبدالرضا شیخالاسلامی، وزیر کار و امور اجتماعی، واگذار کرده است. رئیس جمهور ایران در احکام انتصاب این سرپرستها نوشته است که این اقدام را به استناد بند ۵۳ قانون برنامه پنجم انجام دادهاست. نگرانی از «اختلافسازی گروه انحرافی در کشور» به گزارش خبرگزاری فارس، محمدرضا باهنر، معاون نظارت مجلس شورای اسلامی، روز یکشنبه در واکنش به این اقدامات دولت گفت که «طبق قانون، رئیسجمهور حق دارد وزرای خود را عزل کند، اما اگر رئیسجمهور استناد کرده که چون وزارتخانهها منحل شدهاند، مأموریت این ۳ وزیر به اتمام رسیده است، اشکال قانونی دارد.» وی افزود که: «حکم ماده ۵۳ قانون برنامه پنجم توسعه کشور و اصل ۱۳۳ قانون اساسی، هیچکدام لزوماً این حکم را نمیکند.» از سوی دیگر، به گزارش فارس، محمد دهقانی، عضو حقوقدان هیئت رئیسه مجلس، بر همین اساس متذکر شد: «وقتی که به صراحت موضوع ادغام وزارتخانهها در جلسه مشترک احمدینژاد با لاریجانی و در حضور رهبر معظم انقلاب مرتفع میشود، بنده خیلی تعجب میکنم که چرا رئیسجمهور میگوید در راستای اجرای ماده ۵۳ قانون برنامه پنجم، وزیر را عزل میکند؟ او اگر میخواهد وزیری را عزل کند، خب عزل کند، چرا میگوید در اجرای ماده ۵۳ قانون برنامه پنجم و ادغام وزارتخانهها این کار را انجام میدهد؟» علی لاریجانی، رئیس مجلس، روز شنبه با اعلام این که در حضور رهبر جمهوری اسلامی، با محمود احمدینژاد دیدار کرده ، گفت که مسئله ادغام وزارتخانهها در دیدار مطرح شده و «این موضوع حل شده است». من فکر میکنم اتفاقاتی که در حال رخ دادن است، اتفاقات عادی نیست. محمد دهقانی محمد دهقانی، عضو هیئت رئیسه مجلس، در ادامه گفتوگوی خود با فارس افزود: «این پیچیدگیها طبیعی نیست و ساختگی است و همه افرادی که مقداری در امور کشور توجه داشته باشند، میفهمند که وقتی این کارها انجام میشود، پیچیدگیهایی به وجود میآید، ولی من معتقدم که... باید واقعاً این پیچیدگیهای ساختگی ریشهیابی شوند که چرا بعضی از جریانات دنبال ایجاد پیچیدگی و شرایط بغرنج در کشور هستند.» این نماینده مجلس در ادامه گفت: «نگرانی بنده این است که یک گروه انحرافی برنامهای برای اختلافسازی در کشور دارد، یعنی مسائل بدیهی که موضوعات کاملاً روشنی هستند و سبقه قانونی هم دارند و شورای نگهبان نیز به عنوان فصلالخطاب نظر خودش را اعلام کرده، این موضوعات نباید زمینهای برای اختلاف بین قوا باشد و من فکر میکنم اتفاقاتی که در حال رخ دادن است، اتفاقات عادی نیست و شاید یک مسیر و برنامهای برای اختلافسازی و ایجاد بحران در کشور است.» وی در پاسخ به این پرسش که اگر رئیسجمهور، مجید نامجو را به عنوان سرپرست وزارت نفت تعیین کند، علاوه بر این که سکانداری وزارت نیرو بر عهده وی است، در این صورت مجلس چه اقدامی انجام میدهد، گفت: «البته به نظر بنده طبق قانون رئیسجمهور نمیتواند این کارها را انجام دهد و قانون چنین اجازهای به رئیسجمهور نمیدهد که کشور را به هم بریزد، اما اگر این کار را انجام دهد، طبیعتاً باید فکر دیگری برای شرایط موجود شود و باید بنشینیم دوستانه آن را حل کنیم.»
دومینیک استراوس کان، رئیس صندوق بین المللی پول، روز یکشنبه دقایقی قبل از آنکه هواپیمایش نیویورک را به مقصد پاریس ترک کند به اتهام سوء استفاده جنسی و تلاش برای تجاوز جنسی بازداشت شد. این اتهام ها بر اساس ادعای زنی وارد شده که در هتل محل سکونت استراوس کان در نیویورک به عنوان خدمتکار مشغول به کار بوده است. به گفته یکی از سخنگویان پلیس، رئیس صندوق بین المللی پول از مصونیت دیپلماتیک برخوردار نیست، و به همین جهت بازداشت شده است. بنجامین برافمن Benjamin Brafman ، وکیل مدافع استراوس کان می گوید، او قصد دارد در دادگاه اعلام بی گناهی کند. دومینیک استراوس کانِ ۶۲ ساله یکی از بلندپایه ترین دیپلمات های بین المللی است که وظیفه حل و فصل بحران های مالی در جهان را برعهده دارد. رئیس صندوق بین المللی پول قرار بود امروز با آنگلا مرکل، صدر اعظم آلمان، دیدار، و روز دوشنبه در بروکسل در جلسه وزیران دارایی اتحادیه اروپا برای رایزنی در مورد مشکلات اقتصادی پرتغال و یونان شرکت کند. او همچنین از نامزدهای احتمالی حزب سوسیالیست برای انتخابات آینده ریاست جمهوری در فرانسه به شمار می رود.
رئیس صندوق بینالمللی پول به اتهام تعرض و آزار جنسی خدمتکار یک هتل در شهر نیویورک، آمریکا، توسط پلیس ایالات متحده بازداشت شد و قرار بر این است که امروز، یکشنبه، به همین سبب در دادگاه حاضر شود.رئیس صندوق بینالمللی پول به اتهام تعرض و آزار جنسی خدمتکار یک هتل در شهر نیویورک، آمریکا، توسط پلیس ایالات متحده بازداشت شد و قرار بر این است که امروز، یکشنبه، به همین سبب در دادگاه حاضر شود. به گزارش خبرگزاری رویترز، دومینیک استراوس کان که گمانهزنیهای بسیاری مبنی بر قصد وی برای شرکت در انتخابات ریاست جمهوری آینده فرانسه وجود دارد، متهم است که روز شنبه در هتلی در میدان تایمز نیویورک، خدمتکار زن ۳۲ سالهای را که مسئولیت نظافت محل اقامت او را بر عهده داشته مورد تعرض جنسی قرار داده است. بر اساس شکایت رسمی این زن، زمانی که وی مشغول نظافت اتاق بود، آقای استراوس کان ۶۲ ساله، برهنه از حمام بیرون آمده و وی را مورد تعرض جنسی قرار داده است. این زن همچنین گفته است که پس از آن، آقای استراوس کان او را به سمت حمام کشیده و سعی کرده وی را مورد تجاوز قرار دهد. او همچنین تأکید کرده است که آقای استراوس کان در اتاق هتل را به رویش قفل کرده بود. به گفته پل براون، سخنگوی پلیس نیویورک، این زن که پس از کشمکش در نهایت موفق شده خود را از دست آقای استراوس کان رها کند و بگریزد، سپس برای رسیدگی به چند زخم سطحی به بیمارستان منتقل شده است. به دنبال شکایت این زن، پلیس نیویورک کمی بعد از ۲ نیمهشب یکشنبه، دومینیک استراوس کان را که به قصد دیدار با آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان، در هواپیما نشسته و عازم آلمان بود، بازداشت و به یکی از ساختمانهای پلیس در منهتن منتقل کرده است. صندوق بینالمللی پول تا این لحظه در این مورد اظهار نظری نکرده و تنها اعلام کرده است که دیدار خانم مرکل و آقای استراوس کان لغو شده است. آقای براون خاطرنشان کرده است که اکنون سه اتهام متوجه رئیس صندوق بینالمللی پول است: تعرض جنسی، تلاش برای تجاوز جنسی و حبس غیرقانونی. قرار بر این است که امروز، یکشنبه، آقای استراوس کان برای رسیدگی به این اتهامات دادگاهی شود. در همین حال وکیل وی گفته است که موکلش خود را بیگناه میداند. بر اساس قانون ایالتی نیویورک، مجازات تعرض جنسی و حبس غیرقانونی میتواند به ترتیب ۱۵ تا ۲۰، و سه تا پنج سال حبس باشد. دومینیک استراوس کان از سال ۲۰۰۷ ریاست پنج ساله صندوق بینالمللی پول، بزرگترین سازمان اقتصادی جهان، را بر عهده گرفته است. وی که در بحبوحه رکود اقتصادی، در واگذاری وام به کشورهای آسیبدیدهای نظیر ایسلند، مجارستان، یونان و ایرلند نقش محوری داشته است، در سال ۲۰۰۸ نیز به خاطر داشتن روابط نامناسب با یکی از اقتصاددانان صندوق بینالمللی پول از همکاران و همسرش پوزش خواسته بود. همان زمان کشورهای عضو این صندوق در مورد این گونه رفتارها به وی هشدار داده بودند. احتمال داده میشد که آقای استراوس کان، که پیشتر پست وزارت دارایی فرانسه را نیز عهدهدار بود، در سال ۲۰۱۲ در رقابتهای انتخاباتی ریاستجمهوری فرانسه شرکت کند.
عزل همزمان سه وزیر با حکم محمود احمدینژاد بازتاب گستردهای در روزنامههای یکشنبه ایران را در پی داشته، و البته نظر تازه محمدتقی مصباح یزدی درباره احمدینژاد که گفته است احمدینژاد «مسخر شده» و کارهایی میکند که «هیچ آدم عاقلی چنین کارهایی نمیکند».عزل همزمان سه وزیر با حکم محمود احمدینژاد بازتاب گستردهای در روزنامههای یکشنبه ایران را در پی داشته، و البته نظر تازه محمدتقی مصباح یزدی درباره احمدینژاد که گفته است احمدینژاد «مسخر شده» و کارهایی میکند که «هیچ آدم عاقلی چنین کارهایی نمیکند». «افزایش تعرفه گاز خانگی از ۷۰ تومان به ۱۲۰ تومان»، «تلاش وزارت کشور و کمیسیون احزاب برای ممنوع شدن فعالیت مجمع روحانیون مبارز» و «اعزام ۱۳ هزار مربی عفاف و حجاب به دبستانها» از دیگر عناوین روزنامههای ۲۵ اردیبهشتماه است. بازتاب عزل همزمان سه وزیر در روزنامهها عزل همزمان سه وزیر از سوی محمود احمدینژاد بازتاب گستردهای در روزنامههای دنیای اقتصاد، جهان صنعت، جمهوری اسلامی، ابتکار، مردمسالاری و دیگر روزنامههای یکشنبه ایران داشته است. روزنامه دنیای اقتصاد با تیتر «تودیع رسمی سه وزیر» نوشته است که رئیس دولت روز شنبه «در نامههایی جداگانه خطاب به مسعود میرکاظمی، علیاکبر محرابیان و صادق محصولی، از «پایان مسئولیت» آنها در وزارتخانههای نفت، رفاه و صنایع خبر داد». به نوشته این روزنامه، محمود احمدینژاد در این نامهها که «متنی مشابه» دارند، پایان مسئولیت سه وزیر خود را «به ماده ۵۳ قانون برنامه پنجم و مصوبات هفته گذشته هیئت وزیران مستند کرده، اما درباره نحوه اداره این وزارتخانهها پس از خروج وزرا سخنی به میان نیاورده است». دنیای اقتصاد در گزارش خود این پرسش را مطرح کرده است که «آیا این خبر پایانی بر ماجرای ادغامها در دولت و نیز واکنشهایی که در پی داشته خواهد بود یا این که داستان دیگری از ابتدا آغاز میشود؟» روزنامه ابتکار در تیتر نخست خود با عنوان «برکناری سه وزیر، ادامه ماجرای ادغام» با اشاره به این که «خبرهای روزهای گذشته حاکی از آن بود که محمود احمدینژاد نظر مجلس و شورای نگهبان را پذیرفته و بر اساس توافقات صورتگرفته میان رؤسای دولت و مجلس، قرار است مسئله ادغام به روشی دیگر پیگیری شود و سه وزیر برکنارشده وزارتخانههای نفت و رفاه و تأمین اجتماعی و صنایع و معادن، به محل کار خود برگردند» نوشته است که «اما بهناگهان روز شنبه، احمدینژاد در سه نامه خطاب به این سه وزیر، آنان را برکنار کرد تا ماجرای دنبالهدار ادغام همچنان ادامه داشته باشد». این روزنامه بخشی از گزارش خود را به «روایت علی لاریجانی از دیدار با احمدینژاد، در حضور رهبری» اختصاص داده و البته از قول رئیس مجلس هشتم نوشته است که «این دیدار برای تنظیم روابط بین قوا و در محضر رهبر انقلاب انجام شد»، اما «برکناری وزرا از اختیارات رئیسجمهور است و این جنبه بحث مورد اختلاف ما نیست». روزنامه جهان صنعت «واکنش منفی اعضای مجلس به سه وزارتخانه بدون وزیر و سرپرست» را مورد توجه قرار داده و نوشته است که «اگرچه مسعود میرکاظمی روز شنبه در دفتر کارش حاضر شد تا به یک هفته شایعه پایان داده شود، محمود احمدینژاد از وزرای نفت، صنایع و رفاهش قدردانی و خداحافظی کرد». این روزنامه در سرمقاله روز یکشنبه خود نیز نوشته است که «حرکت غیر قابل پیشبینی احمدینژاد در رابطه با خداحافظی از سه وزیر خود در وزارتخانههای نفت، صنایع و معادن، و رفاه و تامین اجتماعی نشان داد که این رشته سر درازی دارد و به این زودیها هم پایان نخواهد یافت». جهان صنعت با اشاره به این که «احمدینژاد به شدت دنبال عملی شدن خواسته اولیه خود است» نوشته است که «جای هیچ ابهامی وجود ندارد که این امر هزینهای بر دوش وی خواهد گذاشت که با توجه به شرایط سیاسی و اقتصادی فعلی کشور به صلاح نخواهد بود، علاوه بر این که به نظر میرسد برای شخص رئیس دولت هم هزینه آن بیش از سودش خواهد بود». روزنامه مردمسالاری هم از قول احمد توکلی، رئیس مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی، نوشته است که «ما چیزی به نام پایان ماموریت برای وزیران نداریم» و «یک وزیر وقتی از مسئولیتش کنار میرود که یا مجلس به او رای عدم اعتماد بدهد یا استعفا بدهد و استعفایش را رئیسجمهور بپذیرد یا به دست رئیسجمهور عزل شود، بنابراین باید با صراحت گفت که محمود احمدینژاد «به طور همزمان سه وزیر مهم اقتصادی- اجتماعی را عزل کرده است». به نوشته این روزنامه، احمد توکلی همچنین گفته است که «عزل همزمان سه وزیر مهم اقتصادی و اجتماعی به جامعه داخل و جامعه جهانی پیام بیثباتی میدهد، و اگر مجلس تعطیل نبود فکر میکنم با دولت برخورد میکرد». نظر تازه مصباح یزدی درباره احمدینژاد: هیچ آدم عاقلی چنین کارهایی نمیکند همزمان با اوج گرفتن دوباره انتقادات از رفتارهای ناگهانی محمود احمدینژاد با عزل همزمان سه وزیر، روزنامه جمهوری اسلامی در شماره یکشنبه خود اظهارات محمدتقی مصباح یزدی درباره رفتارهای غیرمنتظره احمدینژاد را منتشر کرده که گفته است «دیدیم که شخص مسئلهدار، این آقا را مسخّر کرده و او توی مشتش هست». مصباح یزدی که طی سالهای اخیر از حامیان اصلی محمود احمدینژاد بوده و حتی برخی او را «پدر معنوی» احمدینژاد و نزدیکانش توصیف میکردند به نوشته روزنامه جمهوری اسلامی در دیدار با اعضای موتلفه اسلامی درباره اقدامات اخیر احمدینژاد گفته است که «کمکم چیزهایی ظاهر شدند که اصلاً قابل توجیه نیستند و هیچ منطقی آنها را تأیید نمیکند. نه برهان عقلی تأیید میکند، نه دلیل شرعی و نه اقتصادی و نه کار سیاسی است»، از جمله این که «آدم جوری رفتار کند که نزدیکترین دوستان و صمیمیترین همکارانش هم آزرده و با او مخالف شوند و توی روی او بایستند، این رفتار برای یک سیاستمدار در هیچ منطقی پذیرفته نیست». به نوشته این روزنامه، مصباح یزدی اقدام احمدینژاد در برکناری وزرایش را «رفتارهای سبک» توصیف کرده و گفته است که «سیاستمداران، دشمنان صریحشان را هم یک جوری نگه میدارند که روزگاری از آنها استفاده کنند، آن وقت انسان با صمیمیترین دوستانش طوری برخورد کند که انگار دارد با دشمنانش برخورد میکند». وی با تاکید بر این که احمدینژاد دچار «شیفتگی» شده گفته است که «یک وقتی به برخی از دوستان نزدیکم گفتم که بیش از ۹۰ درصد معتقدم که او سحر شده است. این وضعیت ابداً طبیعی نیست. هیچ آدم عاقلی چنین کارهایی نمیکند، مگر آن که اختیار از او سلب شده باشد. این کارها هیچ توجیهی ندارند». روزنامه جمهوری اسلامی همچنین نوشته است که محمدتقی مصباح یزدی به اعضای موتلفه اسلامی بدون ذکر اسم اسفندیار رحیم مشایی، گفته است که «روی کارها و حرفهای شخص جنجالآفرین حساس شدیم، دیدیم خیلی حرفهای بوداری است» و «بنده روزبهروز احساس کردم که خطر بسیار عظیمی در این جریان نهفته است و تلاش زیادی در این راه شده. عقلم نمیرسید که آیا هیپنوتیزم است، سحر است، ارتباط با مرتاضین است؟»، اما «دیدیم که این شخص مسئلهدار، این آقا را مسخّر کرده و او توی مشتش هست» و «البته قرائن فراوانند و خود شما بیشتر از ما اطلاع دارید که حتی تأثیر نگاه و برخورد و آثار طلسمات و چیزهایی از این قبیل در کار است». افزایش تعرفه گاز خانگی از ۷۰ تومان به ۱۲۰ تومان روزنامههای ابتکار و رسالت از «افزایش تعرفه گاز خانگی از ۷۰ تومان به ۱۲۰ تومان به ازای هر متر مکعب» خبر دادهاند. به نوشته روزنامه رسالت، «متوسط تعرفه جدید گاز خانگی برای ۷ ماهه اول سال ۱۳۹۰ برای هر متر مکعب ۱۲۰ تومان» تعیین شده و «این در حالی است که متوسط قیمت گاز خانگی در تهران در ۵ ماه سرد سال ۷۰ تومان بوده است». این روزنامه همچنین گزارش داده است که «در هفت ماهه نخست امسال محاسبه گازبهای مشترکین خانگی در کل کشور به صورت یکسان است» و «در این مدت در محاسبه گازبهای مشترکان خانگی، اقلیمبندی شهرها لحاظ نشده و محاسبه گازبهای مشترکین خانگی به صورت پلکانی انجام میشود». روزنامه ابتکار نیز از قول محسن عربمقصودی، مدیرعامل شرکت گاز استان مازندران، از «افزایش ۷۰ درصدی تعرفه گاز خانگی» خبر داده و البته نوشته است که «مطابق با مصوبه مجلس دولت مجاز است که قیمت گاز را حداکثر ۲۰ درصد در مقایسه با سال گذشته افزایش دهد. بنابراین متوسط قیمت گاز خانگی از ۷۰ تومان در سال گذشته، میتواند به ۸۴ تومان در سال جاری افزایش یابد». این روزنامه با اشاره به این که «چرا شرکت ملی گاز یا مقامات مربوط قبوض جدید گاز را منتشر نمیکنند و چرا قیمت دقیق گاز اعلام نمیشود؟» نوشته است که قیمت جدید گاز خانگی «به معمایی تبدیل شده است که کسی جز مجریان امور، اطلاعی از آن ندارند». روزنامه ابتکار انتشار خبر افزایش تعرفه گاز خانگی از ۷۰ تومان به ۱۲۰ تومان و عدم ارسال قبضهای گاز را با یکدیگر مربوط دانسته و این پرسش را مطرح کرده است که «آیا مردم بار دیگر با دریافت قبوض جدید گاز شگفتزده میشوند؟» تلاش وزارت کشور برای ممنوعیت فعالیت مجمع روحانیون مبارز روزنامه جام جم از تلاش وزارت کشور و کمیسیون ماده ۱۰ احزاب برای جلوگیری از فعالیت «مجمع روحانیون مبارز» خبر داده است. این روزنامه با تاکید بر این که «کمیسیون ماده ۱۰ احزاب از مجمع روحانیون مبارز به قوه قضاییه و دادگاه ویژه روحانیت شکایت میکند» نوشته است که به منظور «جلوگیری از فعالیتهای ساختارشکنانه مجمع روحانیون مبارز برای عدم فتنهگری مجدد در آستانه انتخابات» کمیسیون ماده ۱۰ احزاب و برخی از احزاب نزدیک به جناح حاکم «از قوه قضاییه و دادگاه ویژه روحانیت به عنوان مدعیالعموم خواستار رسیدگی هر چه سریعتر به پرونده این تشکل شدهاند». جام جم همچنین نوشته است که «مجمع روحانیون مبارز مجوز فعالیت ندارد، و وظیفه قوه قضاییه است که وضعیت این مجمع را بررسی کند». «مجمع روحانیون مبارز» اصلیترین تشکل روحانیان نزدیک به اصلاحطلبان است که چهرههایی چون محمد موسوی خوئینیها و محمد خاتمی از اعضای برجسته آن هستند. در سال ۱۳۶۶ و پس از بروز شکاف درونی در جامعه روحانیت مبارز، گروهی از روحانیون نزدیک به بنیانگذار جمهوری اسلامی و پس از نامهنگاری با موافقت آیتالله خمینی و با دبیرکلی مهدی کروبی تاسیس شد و نزدیک به ۲۴ سال است که در ایران فعالیت میکند. از آغاز اعتراضات پس از انتخابات سال ۸۸ تاکنون وزارت کشور و قوه قضائیه حزب مشارکت ایران اسلامی و سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی را «منحل» اعلام و از فعالیت این دو حزب اصلاحطلب جلوگیری کردهاند. اعزام ۱۳ هزار مربی عفاف و حجاب به دبستانها روزنامه روزگار گزارشی از «اعزام گروههای عفاف و حجاب به مدارس و پیشدبستانیها» منتشر کرده و نوشته است که «اشتهای دولت دهم در بسط عفاف و حجاب تنها به حضور ۷۰ هزار نیروی انتظامی» برای برخورد با بدحجابی ختم نمیشود و «وزارت کشور در نظر دارد به منظور حمایت از شبکه تبلیغی آموزش و پرورش با حضور گروههای ارزشمدار مقوله حجاب و عفاف را در پیشدبستانیها نیز توسعه دهد». این روزنامه از قول فریبا تدریسی، مسئول بسیج جامعه زنان استان تهران، نوشته است که «سال گذشته ۱۳ هزار مربی را برای شبکه خوشهای عفاف و حجاب تربیت کردیم که امسال این مربیان با حضور در مناطق مختلف کشور به تبلیغ عفاف و حجاب خواهند پرداخت». به نوشته روزنامه روزگار، طهورا نوروزی، رئیس اداره ترویج فرهنگ عفاف و حجاب مرکز اجتماعی وزارت کشور، هم در این باره گفته است که «با توجه به ضرورت پرداخت به حوزه دانشآموزی در بحث ترویج فرهنگ عفاف و حجاب و تحقق این امر به وسیله تشکیل یک شبکه هماهنگ، همگرا و همسو در اجرای برنامههای حجاب و عفاف در مدارس و در راستای اجرای یکی از مصوبات کمیته آموزش کارگروه ترویج فرهنگ حجاب و عفاف در سال ۸۹، تشکیل این شبکه در سطح مدارس با شناسایی ۶۳ گروه تبلیغی فعال مردمی در سطح مدارس در دستور کار قرار گرفت». طهورا نوروزی همچنین گفته است که وزارت کشور برای حمایت از شبکههای تبلیغ حجاب در دبستانها و پیشدبستانیها میخواهد با اعزام «گروههای مردمی تبلیغی ارزشمدار» از «اجرای هر چه بهتر و فراگیرتر شدن این طرح در مدارس» حمایت کند.
رئیس جمهوری فیلیپین روز یکشنبه به همراه شماری از اعضای دولتش از رزمناو آمریکاییای که جسد اسامه بن لادِن را به دریا سپرده است بازدید کردند. به گزارش آسوشیتدپرس، بنیگنو آکینو، رئیس جمهوری فیلیپین به همراه چند تن از مقامهای بلندپایه دولتش و همچنین شماری از خبرنگاران، روز یکشنبه به مدت نیم ساعت از رزمناو کارل وینسون (USS Carl Vinson) بازدید و با دریانوردان آمریکایی که جسد اسامه بن لادِن را به دریا سپردهاند گفتوگو کردند. خدمه این رزمناو حق نداشتند با خبرنگاران در باره جزئیات عملیات به دام انداختن رهبر القاعده صحبت کنند.
آیتالله مصباح یزدی، یکی از مهمترین روحانیان حامی محمود احمدینژاد، در سخنانی بشدت از وی انتقاد کرد و رفتارهای اخیر او را «سبک و نامعقول» خواند. محمدتقی مصباح یزدی در دیدار با اعضای حزب موتلفه اسلامی همچنین با انتقاد از حمایت وسیع محمود احمدینژاد از اسفندیار رحیم مشائی، گفته است که اين «شخص مسألهدار» آقای احمدینژاد را «مسخر» کرده است. آیتالله مصباح یزدی، که پیش از این از پشتیبانان اصلی محمود احمدینژاد به شمار میآمد، در باره آنچه «خطر جریان انحرافی» خوانده گفته است: «اگر قضیه به همین شکل پیش برود، در میان جوانان جا میافتد که کسی در مملکت سرکار است که بالاتر از ولی فقیه است و خودش با امام زمان ارتباط دارد».
مرحله نهایی مسابقه آوازخوانی یورو ویژن شب گذشته برگزار شد و ترانهای از جمهوری آذربایجان، با صدای نگار جمال و الدار قاسماف، به مقام نخست این مسابقات رسید. در رقابتهای یورو ویژن امسال، که خوانندگانی از ۴۳ کشور اروپایی در آن حضور داشتند، ایتالیا و سوئد به ترتیب دوم و سوم شدند. رقابتهای یوروژن، که در زمینه موسیقی پاپ آوازی در قاره اروپا است، قدمتی ۵۶ ساله دارد و برای نخستین بار است که حوانندگانی از جمهوری آذربایجان به مقام نخست آن دست یافتند.
علی لاریجانی، رئیس مجلس شورای اسلامی، میگوید نشستی با محمود احمدینژاد، رئیس جمهوری، و با حضور رهبر جمهوری اسلامی برگزار و موضوع ادغام وزارتخانهها در آن بررسی شده است. آقای لاریجانی روز شنبه در گفتوگو با خبرنگاران گفت از آنجا که طبق اصل ۱۱۰ قانون اساسی، تنظيم قوا و رفع اختلافات با رهبر جمهوری اسلامی است، اين دیدار انجام شده و «از نظر مجلس مشكل حل شده است». به گفته او، مبنای این دیدار نیز تفسير شورای نگهبان بوده است. مجلس شورای اسلامی میگوید روند ادغام و تشکیل وزارتخانههای جدید باید تحت با نظارت قوه مقننه باشد و وزیران جدید نیز از مجلس رأی اعتماد بگیرند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر