بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل بار دیگر تاکید کر د که اسرائیل به مرز‌هایش در سال ۱۹۶۷ باز نمی‌گردد زیرا او این مرز‌ها را در مقابل تهاجم خارجی «قابل دفاع» نمی‌داند.
آقای نتانیاهو در آستانه سخنرانی‌اش در کنگره امریکا، این سخنان را در لابی طرفداران اسرائیل در آمریکا بیان کرد.
آقای نتانیاهو و باراک اوباما، رئیس جمهوری امریکا، اخیرا در خصوص این موضوع درگیر شده‌اند.
آقای اوباما در سخنانی گفته بود که مرزهای آینده کشور مستقل فلسطینی باید بر مبنای مرزهای ۱۹۶۷ اسرائیل و اعراب تعیین شود هر چند اصلاحات این مرز‌ها را در جریان مبادله سرزمین بین فلسطینیان و اسرائیل مردود ندانست.
اسرائیل در جنگ شش روزه در ژوئن سال ۱۹۶۷ کرانه باختری رود اردن و بیت المقدس شرقی، متعلق به اردن و نوار غزه و بلندی‌های جولان را به تصرف در آورد.
در سالهای بعد، اردن حاکمیت خود بر کرانه باختری رود اردن و بیت المقدس شرقی را ملغی اعلام کرد و فلسطینیان انتظار دارند براساس توافق صلح با اسرائیل، کشور مستقل خود را در این بخش از اراضی اشغالی و نوار غزه تشکیل دهند.
در سالهای بعد، اسرائیل مجوز احداث تعدادی شهرک یهودی نشین را در بخشی از کرانه باختری رود اردن صادر کرده و همچنین دولت اسرائیل خروج از بیت المقدس شرقی را مردود دانسته است.
این مسئله و شهرک سازی اسرائیل در نوار غزه موجب شده که گفت‌و‌گوهای صلح میان اسرائیل و فلسطین به بن بست برسد.
بحث تعویض
آقای نتانیاهو تعهد کرد که در سخنرانی در کنگره آمریکا دیدگاه خود را در زمینه چگونگی تحقق صلح میان فلسطین و اسرائیل تشریح کند.
نخست وزیر اسرائیل گفت «چشم انداز صلح میان فلسطین و اسرائیل از بخش‌های مهم سخنرانی من است، من قصد دارم از حقیقت سخن بگویم، در حال حاضر بیش از هر زمان دیگری ما نیاز به بیان شفاف مواضع خود داریم.»
او همچنین گفت که صلح باید محقق شود اما به دلیل اینکه فلسطینینی‌ها حاضر به پذیرفتن کشور اسرائیل نیستند، این بحران همچنان ادامه دارد.
نخست وزیر اسرائیل اظهار داشت: «ما تنها زمانی می‌توانیم به صلح با فلسطینی‌ها برسیم که آنها آماده صلح با اسرائیل باشند.»
بنیامین نتانیاهو در حالیکه با صدای بلند سخن می‌گفت ادامه داد: «پیمان صلح باید امنیت اسرائیل را تامین کند و به همین دلیل اسرائیل نمی‌تواند به مرزهای غیر قابل دفاع ۱۹۶۷ بازگردد.»
تنش میان باراک اوباما و بنیامین نتانیاهو زمانی بیشتر شد که رئیس جمهوری امریکا گفت مرزهای اسرائیل و فلسطین باید براساس مرزهای سال ۱۹۶۷ و همراه با معاوضه زمین‌های مورد توافق صورت گیرد.
پس از واکنش تند آقای نتانیاهو آقای اوباما گفت بگذارید توضیح دهم که «منظور دقیق من از بازگشت به مرزهای ۱۹۶۷ و تبادل زمین‌ها چیست، این به آن معنا است که اسرائیل و فلسطین با یکدیگر در خصوص مرز‌ها مذاکره کنند که این مرز‌ها با مرزهای ۴ ژوئن سال ۱۹۶۷ تفاوت‌هایی خواهد داشت.»
اشاره او به مرزهای اسرائیل قبل از جنگ شش روزه ژوئن سال ۱۹۶۷ است.
جرمی بوئن، سردبیر بخش خاورمیانه بی‌بی سی، گفته است که با توجه به اینکه اسرائیل مورد حمایت اعضای کنگره است، به احتمال زیاد آقای نتانیاهو مورد استقبال گرم کنگره آمریکا قرار می‌گیرد.
به گفته گزارشگر بی‌بی سی، نمایندگان کنگره به احتمال قوی از نظر آقای نتانیاهو درمورد اینکه کشور فلسطینی برای توافق صلح با چالش بزرگی روبروست حمایت خواهند کرد.
در عین حال، فلسطینی‌ها معقتدند که در صورتی که توافقی برای بازگشت به مرزهای سال ۱۹۶۷ حاصل نشود، دلیلی برای مذاکره با اسرائیل وجود ندارد.
منبع:بی‌بی‌سی
صد روز از بازداشت خانگی میرحسین موسوی و زهرا رهنورد به همراه مهدی کروبی و فاطمه کروبی می‌گذرد. میرحسین و رهنورد، به مانند کروبی و همسرش، در این مدت به طور غیرقانونی از هرگونه ارتباط با مردم ممانعت شده‌اند و در حالی که امکان سخن گفتن با ملت از آنها سلب شده، آماج اتهامات و دروغ‌پراکنی‌های بسیاری قرار گرفته‌اند.
در این مدت، فعالان و علاقه‌مندان جنبش سبز نیز مشتاق دریافت کوچک‌ترین خبری از این همراهان سبز خود بودند و با مشاهده کوچک‌ترین نقل قول یا نوشتاری از میرحسین و دیگر رهروان بزرگ جنبش سبز، با جان و دل از آن استقبال می‌کردند.
اکنون «کلمه» سخنانی منتشر نشده از مهندس موسوی را منتشر می‌کند تا به اشتیاق مخاطبان برای خواندن سخنانی از میر محصور جنبش سبز، پاسخی – هرچند نه درخور – دهد.
این سخنان مربوط به جلسه‌ای است که سال گذشته و در آستانه سالروز میلاد حضرت زهرا (س) ایراد شد که در آن زهرا رهنورد و میرحسین موسوی، میزبان جمعی از فعالان جنبش زنان از طیف‌های مختلف فکری بودند. موسوی و رهنورد در جلسه مذکور، ابتدا به سخنان این فعالان زنان گوش دادند و سپس هر دو، نگاه‌شان را به مسئله زنان، جنبش زنان و چگونگی پیوندش با جنبش سبز مطرح کردند.
سخنان رهنورد در آن دیدار، سال گذشته منتشر شد، اکنون و پس از حدود یک سال به مناسبت فرا رسیدن روز زن، سخنان میرحسین موسوی در دیدار با فعالان زن برای نخستین بار منتشر می‌شود.
***
میر حسین موسوی در دیدار با فعلان جنبش زنان که مناسبت روز زن و مادر گرد هم آمده بودند، ضمن تبریک این روز و تاکید کرد که از نظر او، میان زنان و مردان برای کسب آزادی و تلاش برای رسیدن به دموکراسی فرقی وجود ندارد و باید همه با هم در این راه گام بردارند.
موسوی گفت: «من اعتقاد دارم در جنبش سبز، زن‌ها نقش اساسی داشته‌اند و دارند. جنبش زنان بخشی از جنبش سبز است و سرنوشت جنبش سبز با همه جنبش‌های آزادی خواه و عدالت طلب از جمله جنبش زنان پیوند خورده است. مسئله زن و حقوق زنان در کشور ما نمی‌تواند حل شود، مگر اینکه به یک مسئله همگانی تبدیل شود و نباید بین مردان و زنان تفکیکی باشد. این تفکیک جنسیتی، ریشه تبعیض‌ها و حل نشدن مسئله است. نمی‌توانیم جامعه‌ای آزاد و عادلانه داشته باشیم، مگر اینکه مسائل زنان در آن حل شده باشد.»
به باور موسوی، اینکه زنان فقط درباره حقوق زنان فعالیت کنند، یکی از ضعف‌های جنبش است.
تعصبات جنسیتی که به اسم اسلام تحمیل می‌شود…
موسوی ادامه می‌دهد: «با توجه به تحولات یک سال اخیر، زنان و جوانان خود را به شکل تازه‌ای درک کرده و هویت جدیدی برای خود تعریف کرده‌اند. مشغولیات ذهنی و دنیا‌هایشان عوض شده است، بنابراین احساس درد و رنج ناشی از این تولد جدید هم به وجود آمده است. به دلیل اینکه ساختارهای حکومتی، قانونی و عرفی ما با این انسان جدید سازگار نیست. این مسئله را باید بررسی کرد. خیلی چیز‌ها هست که به اسم اسلام و تامین بنیان‌های خانواده تحت تاثیر تعصبات جنسیتی مسائل حقوقی و قانونی مطرح بوده و الان به صورت مانع جدی برای زنان در جامعه وجود دارد.»
موسوی می‌گوید: «هنوز درباره جامعه‌ای که زن در آن حقوقش را به دست آورده باشد، نتوانسته‌ایم دورنمای روشنی ارائه دهیم. وقتی درباره حقوق و آزادی زنان صحبت می‌کنیم، یا از رفع تبعیض جنسیتی صحبت می‌کنیم، جا دارد که تاثیرات این رفع تبعیض را به صورت دورنمایی برای زنان ترسیم کنیم تا در آن حس شود که تکلیف سنت‌ها، میراث، ارزش‌های بنیادین و مسائل سیاسی و حقوقی چه می‌شود. در کل جامعه‌ای را در نظر بگیریم که همه اقشار در اینجامعه به چه شکلی در خواهند آمد. این تصویرسازی می‌تواند انگیزهٔ خوبی برای حرکت در جامعه ایجاد کند و زنان بیشتری را به صحنه بیاورد.»
مسئله زنان، هم مسئله زنان است و هم مسئله مردان
مسئله زنان ایران، هم مسئله زنان است و هم مسئله مردان. موسوی با بیان این جمله می‌افزاید: «خوشبختی زن و مرد به هم تنیده است و در یکی دیدن آنهاست که می‌توانیم این مشکلات را حل کنیم. تجربیات وسیعی در دنیا در این باره وجود دارد.»
موسوی می‌افزاید: «در آینده نیز سرنوشت جنبش زنان و جنبش سبز به هم پیوسته است و فکر نمی‌کنم جنبش سبز به آرمان‌هایش برسد بدون آنکه زنان قدم به قدم با آن گام بردارند. برعکس آن نیز صادق است، یعنی اگر نتوانیم در سطح سیاسی تحولی ایجاد کنیم، وضع زنان متحول نخواهد شد.»
گشت‌های ارشاد برای منحرف کردن ذهن هاست
میرحسین موسوی معتقد است که موضع گیری‌های اخیر حاکمیت درباره جمع آوری بدحجابی، بیشتر جنبه انحراف اذهان را دارد. او در پاسخ به این سوال که استراتژی جنبش سبز درباره مواضع امامان جمعه درباره حجاب زنان و ارتباطش با زلزله و یا فعالیت مجدد گشت ارشاد چیست، می‌گوید:» اتفاقاتی در جامعه در حال وقوع است و تصمیماتی گرفته می‌شود که به نظر می‌رسد قبل از اینکه مشکلی را حل کند؛ به دنبال ایجاد اختلاف است. مثلا کشور ما زلزله خیز است و بخشی از تهران روی گسل زلزله است و البته خیلی هم خطرناک است و باید جلویش را بگیریم و شایسته است که دولت این کار را بکند؛ نه اینکه آن را به یک خواب و یا عاملی مثل حجاب زنان نسبت دهد. این همان نقطه انحرافی قضیه است که می‌خواهند مردم را با این حرف‌ها مشغول و انشقاق ایجاد کنند.»
وضع ما با قانون اساسی و کرامت انسانی و حیثیت انسانی سازگاری ندارد
او می‌افزاید: «حتی گشت ارشاد هم معطوف به جمع کردن بی‌حجابی نیست، بلکه بیشتر برای منحرف کردن ذهن‌ها است. جنبش سبز دنبال عدالت و آزادی و اجرای قانون است که اگر به آنها برسیم، خود به خود مسائل درونش هم حل می‌شود. علت اینکه ما با اقداماتی روبه‌رو هستیم که دارد ما را رنج می‌دهد، به این دلیل است که وضع ما با قانون اساسی و کرامت انسانی و حیثیت انسانی سازگاری ندارد. می‌خواهند ذهنمان را مشغول کنند، در حالی که این اقدامات شکست خورده است. به همین دلیل نباید آن را به مسئله عمده تبدیل کنیم. هرچند باید از چنین طرح‌هایی انتقاد کنیم، اما این دلیلی نشود که ما مسائل اساسی را فراموش کنیم. باید مراقب باشیم تا گیر طرح آنها نیفتیم.»
پیوند فعالیت‌های جنبش زنان با جنبش سبز
مهندس موسوی همچنین بخشی از سخنانش را به پاسخ به سؤالی درباره کمپین یک میلیون امضا برای تغییر قوانین نابرابر اختصاص داد. او ابتدا به زنجیره سبز انسانی سال گذشته که از میدان تجریش تا میدان راه آهن شکل گرفت، به عنوان نمادی از آشتی و وحدت ملی اشاره کرد و سپس ادامه داد: «آن روز را نماد خوبی برای جنبش سبز می‌دانم. سالهای گذشته شعار آشتی را مطرح کردیم که این شعار خوبی برای وحدت ملی است و مشکلات ما را حل و حتی برملا می‌کند. عده‌ای سودشان در عدم آشتی است. الان در قالب‌هایی مثل خانواده زندانیان، گروه‌ها و حرکت‌هایی ایجاد شده‌اند که قبل از جنبش سبز امکان آن نبود و دور هم جمع نمی‌شدند. جنبش زنان هم چنین جنبشی است. بخشی از زنان در قالب کمپین یک میلیون امضا برای رفع تبعیض، فعالیت‌هایی را انجام می‌دادند که شاید چون جداگانه فعالیت می‌کردند، حتی مورد اتهام هم قرار می‌گرفتند؛ اما با تنوع و رنگارنگی داخل جنبش، امروز با یک حرکت جمعی و گسترده سبز پیوند خورده است، بدون اینکه نگاه توام با سوء ظن نسبت به این جنبش وجود داشته باشد. ما باید این را قدر بدانیم. آشتی و دوستی و نزدیک کردن جنبش‌ها به همدیگر، باید هدف عمده برای همه ما تلقی شود.»
جنبش سبز با هر نوع حرکتی که وحدت ملی را خدشه دار کند مخالف است
میرحسین موسوی می‌افزاید: «باید در سطح ملی اقدامات روشن تری برای دور هم جمع کردن اقوام و قومیت‌ها داشته باشیم و دورنمایی برای آن توصیه کنیم. جنبش سبز با هر نوع حرکتی که وحدت ملی را خدشه دار کند، مخالف است.»
همچنین موسوی درباره جایگاه اقشار مختلف اعم از کارگران، معلمان، کشاورزان و … در جنبش سبز می‌گوید: «بحث عدالت را نباید به عدالت حقوقی و قضایی منحصر کنیم، بلکه باید گسترده‌تر ببینیم. ملت ما به خصوص در میان کارگران و کشاورزان مشکلات زیادی دارند و شرایط آنها واقعا غیر انسانی است. ما باید دایره فکرمان را باز کنیم و درباره این اقشار فکر کنیم. کارگری که شش ماه است حقوق نگرفته است؛ باید حداقل با او بیشتر اظهار همدردی کنیم و حل مشکلات این اقشار هم در گرو تک صدایی نیست.»
او یادآوری کرد که جنبش سبز مطالبه محور است و حرف همه جنبش‌ها در آن باید شنیده شود، و این الزام می‌کند که مسائل جنبش زنان در داخل جنبش سبز بیشتر باید مطرح شود.
آنقدر باید بایستیم تا تغییر ایجاد شود
موسوی در بخش دیگری از این گفت‌و‌گو، در پاسخ به یکی از فعالان حقوق زنان که پرسید تا چه زمان باید صبر کنیم تا به نتیجه نسبتا مطلوب برسیم، می‌گوید: «در این مورد نمی‌توان زمان بندی کرد، بلکه فقط می‌توان گفت آنقدر باید مقاومت کنیم و آنقدر باید بایستیم تا تغییر ایجاد شود. در آینده هم اگر ما مقاومت کنیم و مدام مطالباتمان را مطرح کنیم، قدم به قدم به آنها نزدیک خواهیم شد. اما نمی‌توان گفت چه موقع این محقق می‌شود و این بستگی به مقاومت ما دارد.»
نشانه‌های زنده بودن جنبش سبز
اما امید موضوع دیگری بود که در این دیدار مطرح شد و موسوی درباره‌اش گفت: «امید باید در سطح ملی ایجاد شود. با نگاهی که به یک سال گذشته داریم، عده‌ای تصور می‌کردند آمدن به خیابان شبیه تحرکات شهری سالهای قبل در شیراز و زنجان و اسلامشهر و مشهد است؛ حرکت‌هایی که ظرف یکی دو روز جمع می‌شد. عده‌ای فکر می‌کردند حرکت خیابانی جنبش سبز جمع می‌شود، اما نشد. جمع شدنش در سطح خیابان‌ها به معنای تمام شدن جنبش نیست و حضور خود شما زنان در این جلسه نشان دهنده زنده بودن جنبش سبز است و یا برگزاری مراسم پرشور برای شهیدی مثل کیانوش آسا در دانشگاه علم و صنعت و دیگر شهدا، حاکی از گسترش و زنده بودن این جنبش است.»
موسوی تاکید می‌کند: ما در یک سال گذشته دچار رادیکالیزم کور نشده‌ایم و مردم پی برده‌اند که راه ما مسالمت آمیز است، و این یک نقطه قوت مهم است.
او در نهایت می‌گوید: «جنبش سبز متعلق به همه مردم بوده است و این ویژگی‌اش را باید قدر بدانیم. بعد از مدت‌ها که در کشور ما، سیاست‌ها و اقدامات منجر به جدایی اقشار جامعه و قومیت‌ها و … از هم می‌شده و سعی می‌کرده جامعه را جدا کند و نفعش را در این می‌دیده که اختلافات وجود داشته باشد و عده‌ای اندک را خودی و در وسط و بقیه را دیگری و در حاشیه تلقی کند؛ جنبش سبز تمام این مرز‌ها را کنار گذاشته و دوستی ایجاد کرده است. این را باید قدر دانست.»
حامد سحابی در مورد شایعات مطرح شده پیرامون وضعیت مهندس سحابی می‌گوید: «هیچ نظر قطعی در عالم احتمالات نمی‌توان داد...»
مهندس عزت الله سحابی، رییس شورای فعالان ملی مذهبی از اوایل اردیبهشت ماه در بیمارستان بستری شده است. او دیرپایی بود که از بیماری کمبود هموگلوبین و پلاکت در خون رنج می‌برد تا اینکه به دلیل شکستگی پا از ناحیه لگن خاصره تحت جراحی قرار گرفت و پس از آن دچار خونریزی مغزی شد. او در یازدهم اردیبهشت مورد عمل جراحی از این ناحیه قرار گرفت و از این زمان تاکنون در‌ای سی یو بیمارستان پارسیان به سر می‌برد. دخترش هاله سحابی که در حوادث پس از انتخابات بازداشت شده بود، هم اکنون در مرخصی از زندان به سر می‌برد و بر بالین پدر به امید هوشیاریش شب و روز می‌گذراند.
جرس با حامد سحابی، پسر بزرگمرد سیاست ایران درباره آخرین وضعیت عزت الله سحابی صحبت کرده، که در پی می‌خوانید:
لطفا در مورد آخرین اطلاعاتی که در مورد وضعیت جسمی پدرتان دارید، توضیح دهید.
تغییر عمده‌ای در وضعیت ایشان حاصل نشده است. هنوز هوشیاری که انتظار می‌رفته بدست نیامده است.
یعنی حالشان کماکان مثل گذشته است؟
نه مانند گذشته نیست. با توجه به سنشان و اینکه ماندن در‌ای سی یو عوارض دارد، در وضعیت ایشان تغییری ایجاد نشده و حتی بیماری‌های جانبی هم ایجاد شده است و به نظر می‌رسد که وضعیت ایشان بد‌تر هم شده.
حرفهای شما بدین معنی است که حال اقای مهندس روز به روز رو به وخامت است؟
از نظر پزشکان برای این این سن و سال این عوارض طبیعی است. این عوارض خطرناک نیستند.
عوارضی که می‌گویید چیست؟
به هر حال ایشان علاوه بر بیماری‌های گذشته دچار زخم بستر و عفونت هم شده‌اند که هم اکنون با تجویز دارویی امیدواریم بر طرف شود.
ببخشید صریح می‌گویم برخی از شایعات حاکی از این است که دکتر‌ها از پدرتان قطع امید کرده‌اند و گفته‌اند که تنها چهل و هشت ساعت دیگر زنده می‌مانند؟ چقدر این بحث جدی است؟
نه مسلم بدانید که کذب محض است. ممکن است که مرگ برای او هر موقعی اتفاق بیفتد زود‌تر یا دیر‌تر... ممکن است که در همین وضعیت چندین سال بمانند. این یک احتمال است و هیچ نظر قطعی در عالم احتمالات نمی‌توان داد. به هر حال احتمال اینکه خوب شوند یا فوت کنند، هست.
فکر می‌کنید چرا یک بار خبر فوت را سایت‌های خبری می‌زنند یک بار دیگر خبر ضرب الاعجل تعیین کردن برای مرگ را شایعه می‌کنند؟
ممکن است یک کلاغ چهل کلاغ باشد... ممکن است هم شیطنتی در کار باشد.
گفته بودید که هاله به مرخصی آمده، وضعیت روحی او چطور است؟
هاله روحیه‌اش خوب است و همواره در کنار بستر پدر است.
اگر نکته‌ای باقی مانده بفرمایید.
دعا برای شفای بیماران یادتان نرود.
منبع:جرس/ایران فروهر
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر