-----------------------------
همه خبرها و ديدگاهاي سانسور شده و پشت فيلتر جمهوري اسلامي مانده را يكجا و بي درد سر در "هستي نيوز" بخوانيد... http://groups.google.com/group/hasti-news/
مطابق اظهارات وکیل دو شهروند آمریکایی، آنها برای سومین بار در ماه مه در دادگاه حاضر می شوند؛ این دو از ۱۹ ماه قبل به اتهام جاسوسی و ورود غیرقانونی به ایران، در تهران زندانی شده اند.
مسعود شفیعی- وکیل جاش اف.فتال و شان ام.بائر- که هر دو ۲۸ ساله هستند، روز سه شنبه گفت که آنها در روز یازدهم ماه مه در جلسه دادگاه حاضر می شوند. قاضی ها در دو دادگاه قبلی، ارائه حکم را با استناد به غیبت سومین آمریکایی- سارا شرود- به تعویق انداخته بودند.
سارا شرود، ۳۲ ساله، ماه سپتامبر گذشته به دلایل پزشکی با ضمانت مالی آزاد شد و به ایالات متحده برگشت. هر سه آنها در ژوئن سال ۲۰۰۹ در مرز نزدیک به کردستان عراق دستگیر شدند.
در حالی که خانم شرود با نامه ای از وزارت امور خارجه احضار شده است، بعید به نظر می رسد که برای حضور در دادگاه ماه مه به ایران برگردد. آقای شفیعی در یک مصاحبه تلفنی گفت: «وقتی که چندین شخص متهم وجود دارد، قاضی نمی تواند فقط به دلیل این که یکی از آنها حضور ندارد، مورد را به تعویق بیاندازد. قاضی باید رای جداگانه برای «شان» و «جاش» صادر کند.»«حکم سارا می تواند غیابی صادر شود، و یا فقط پرونده وی می تواند به تعویق بیفتد.»
آقای«فتال» و «بائر» در ۱۹ ماه گذشته در زندان بدنام اوین تهران حبس شده اند- مدت زمان قابل توجهی طولانی تر از حداقل یکسال محکومیت برای جرائمی که متهم به ارتکاب آن شده اند.
آقای شفیعی گفت که به او اجازه نداده اند که از قبل از حضور موکلانش در جلسه قبلی دادگاه تاکنون با آنها دیدار کند؛ هرچند رئیس دادگاه به وی اطمینان داده بود که خواهد توانست موکلانش را ببیند.
هر سه آمریکایی نپذیرفته اند که عمدا وارد قلمروی ایران شده اند و یا مشغول جاسوسی بوده اند.
دو جلسه قبلی دادگاه در ماه های نوامبر ۲۰۱۰ و فوریه پشت درهای بسته برگزار شده بود. در حالی که قانون ایران اظهار می دارد که در چنین مواردی، جلسات دادگاه باید به صورت علنی برگزار شود، اما قضات می توانند در موارد حساس استثناهایی قائل شوند.
خانم شرود در مصاحبه ای در ماه نوامبر گفت که آقای بائر- نامزدش- و دوستشان آقای فتال در حال پیاده روی در یک جاده خاکی بی نشان بودند و وقتی که یک نگهبان به آنها اشاره کرد سهوا وارد ایران شدند.
خانم شرود که در اوکلند زندگی می کند، گفت: «او (نگهبان) به زمین خاکی اشاره کرد و گفت «ایران» و سپس به مسیری اشاره کرد که قبل از این که او برایمان دست تکان بدهد، آنجا بودیم و گفت: «عراق»«ما واقعا تا زمانی که او به ما اشاره نکرده بود وارد ایران نشده بودیم. ما گیج و نگران شده بودیم و می خواستم برگردیم.»
مقامات رسمی ایران در گذشته تائید کرده اند که مناطق مرزی این کشور با کردستان عراق، علامت گذاری های مناسب و کافی ندارد.
در حال حاضر کسی در ایران حاضر نیست شرط ببندد که احمدی نژاد در دوسال آینده هم رئیس جمهور می ماند. زیرا بحران بین رئیس جمهور و رهبرمذهبی علی خامنه ای با شدت تمام آغاز شده است.
در این فاصله در ایران دیگر عادت کرده اند که احمدی نژاد پابند مصوبه های مجلس نیست و آگاهانه به درخواست های نمایندگان بی اعتنایی می کند. اما نشان ندادن واکنش به خواسته های رهبر مذهبی حتی برای بسیاری از طرفداران احمدی نژاد در جناح محافظه کاران از اندازه خارج است.
تازه ترین اختلاف با استعفای وزیر اطلاعات شروع شد: حیدر مصلحی از مقام خود کناره گیری کرد، احمدی نژاد فوری استعفای او را پذیرفت اما یک ساعت نگذشت که خامنه ای رسماٌ وزیر را به کار برگرداند. علت این است که احمدی نژاد می خواست این بخش را زیر نظارت خود بگیرد – خامنه ای اما معلوم است که خواستۀ دیگری دارد.
خبرگزاری های نزدیک به احمدی نژاد دستور رهبر را نادیده گرفتند به گونه ای که وی در نامه ای به وزیر اختیار داد همچنان به عنوان عضوی از دولت به انجام وظیفه بپردازد. اما حتی بعد از این نامه هم تأیید رسمی از سوی رئیس دولت انجام نشد.
شنبه خامنه ای در سخنانی که از تلویزیون پخش شد بی هیچ گونه سوءتفاهمی مشخص ساخت قدرت اول کشور است. وی گفت: «تا رهبری زنده است اجازۀ انحراف کشور را نخواهد داد.» این حرف به معنای مؤاخذۀ علنی احمدی نژاد است. دفتر رییس جمهور شکوه نیز کرد که تلویزیون دولتی احمدی نژاد را سانسور می کند، همچنین دو صفحۀ اینترنتی نزدیک به رئیس جمهور مسدود شد. یک نفر در کانون انتقاد از رئیس جمهور قرار دارد: رحیم مشایی، مشاور و دوست و رئیس دفتر سابق (در متن همینگونه آمده است. البته وی هم اکنون ریاست دفتر رئیس جمهور را برعهده دارد– م). بسیاری بر این باورند که احمدی نژاد او را برای انتخابات بعدی ریاست جمهوری که خودش دیگر بعد از دو دوره اجازۀ شرکت در آن را ندارد آماده می کند.
«مکتب ایران»
مشایی با نظرهای مورد مناقشه اش – وی «مکتب ایرانی» را به «مکتب اسلام» ترجیح می دهد – خود را در نزد سنت گرایان از نظر انداخته است. اما روشن فکران لیبرال هم به افکار ملی گرایانۀ او توجهی نمی کنند: اینان در پشت این میهن دوستی ترفندی انتخاباتی برای جذب قشرهای تازه می بینند.
ظاهراٌ بحران ماجرای مصلحی هم به مشایی مربوط بوده است: وزیر یکی از معاونانش را که به مشایی نزدیک است عزل کرده بوده است.
* از: نویسنده با نام اختصاری ان.ان از تهران/ در: دِر اشتاندارد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر