-----------------------------
همه خبرها و ديدگاهاي سانسور شده و پشت فيلتر جمهوري اسلامي مانده را يكجا و بي درد سر در "هستي نيوز" بخوانيد... http://groups.google.com/group/hasti-news/
نظریه پردازان علوم سیاسی برای دموکراسی شاخص های مختلفی تعریف کرده اند که به کمک آن ها می توان سطح دموکراسی در نظام های سیاسی را تعیین کرد. تفکیک قوا، برخورداری از نهاد انتخابات و مجلس، نظام حزبی، مطبوعات آزاد ، امکان تبدیل شدن اقلیت به اکثریت به روش های مسالمت جویانه و ...از جمله این شاخص هاست. شاید بتوان در تمامی و یا اکثریت شاخص های فوق عنصر نقد و انتقاد را مشاهده کرد و نتیجه گرفت نحوه تعامل یک رژیم با منتقدان و مخالفان خود مهم ترین شاخص عملیاتی برای سنجش میزان دموکراتیک بودن آن رژیم به شمار می آید. این شاخص را می توان در جنبه های مختلف حیات سیاسی و اجتماعی درون یک نظام به کار گرفت از جمله این که مخالفان و منتقدان قانونی تا چه حد امکان مشارکت در ساختار قدرت را دارند، تا چه حد می توانند در نهادهای تصمیم گیر و تصمیم ساز حضور و فعالیت داشته باشند، تا چه حد از حق داشتن رسانه برخوردارند، و مهم تر از همه تا چه حد امنیت شغلی، سیاسی و جانی آن ها تضمین می شود و .... اکنون نزدیک به دو سال از انتخابات ریاست جمهوری دهم می گذرد. انتخاباتی که جریان حاکم نتوانسته است برای ابهام ها و سؤالهای فراوان افکار عمومی راجع به نحوه برگزاری آن پاسخ های قانع کننده ای ارائه دهد و مخاطبان خود را قانع سازد. پس از نزدیک به دو سال بمباران تبلیغاتی شبانه روزی با استفاده از انحصار مطلق رسانه ای و اعمال شدیدترین و بی سابقه ترین سانسور تاریخ معاصر بر مطبوعات کشور، سرکوب و به گلوله بستن معترضان مسالمت جو و بازداشت فعالان سیاسی، مطبوعاتی و حقوق بشری منتقد و محکوم کردن آن ها به حبس های درازمدت و ... حضور میلیونی مردم در بیست پنجم بهمن ماه گذشته در خیابان ها نشان داد آن ابهام ها و سؤال ها همچنان و بلکه با قوت بیشتری در افکار عمومی باقی است و اگر حاکمان به معترضان و منتقدان اجازه ابراز انتقاد و اعتراض دهند، تظاهراتی با شکوه تر از تظاهرات 25 خرداد سال 1387 شکل خواهد گرفت. در این مدت سران معترضان آقایان موسوی، کروبی، خاتمی و نیروهای سیاسی معترض آماج سخت ترین و هتاکانه ترین حملات قرار گرفتند. اعتراض مردم فتنه نامیده شد و آنان سران فتنه نام گرفتند و عامل آمریکا و مرتبط با سازمان های جاسوسی آمریکا و انگلیس و اسرائیل معرفی شدند، که سیا و موساد برای آنان چمدان های پر از پول فرستاده است. در کشفیات سردار مشفق، موسوی از آغاز حتی آن زمان که نخست وزیر امام بود، فردی مشکوک و عامل شکست جنگ بود. و رهبری که در آن زمان رئیس جمهور بود از کارشکنی های وی به ستوه آمده بود. مطابق جدید ترین کشفیات سایت های وابسته به احمدی نژاد و سپاه پاسداران، موسوی قبل از انقلاب عامل ساواک بود. به گفته وزیر اطلاعات دولت کودتا خاتمی از کشورهای عربی وابسته به آمریکا چندین میلیارد دلار کمک دریافت کرده که همه این دلارها برای برپایی فتنه اخیر مصرف شده است. کروبی روحانی قدرت طلب و مقام پرستی است که به خاطر رأی نیاوردن و کنار رفتن از قدرت حاضر است مصالح کشور را نادیده گرفته و نظام را به آتش بکشد و .... برای فهم بی پایه بودن این اتهامات هوش و استعدادخارق العاده ای نیاز نیست. انسانی با ضریب هوشی زیر متوسط حتی اگر از بازی های پشت پرده قدرت نیز چیزی نشنیده باشد می تواند بفهمد که چگونه امکان دارد نخست وزیر امام که تا قبل از انتخابات همه در کفایت و کاردانی او در اداره کشور در بحرانی ترین شرایط جنگی اتفاق نظر داشتند، کروبی مورد وثوق و اعتماد امام و خاتمی فرزند فاضل امام و هاشمی رفسنجانی که از رهبر کنونی به امام نزدیک تر بود و به طور کلی مجموعه ای که طی سه دهه گذشته رؤسای جمهور و رؤسای مجلس و نخست وزیر بودند چگونه یک شبه به مشتی مزدور و عامل بیگانه و جاسوس و ساواکی تبدیل شدند؟ به همان اندازه که این تحول و تغییر غیر قابل باور است، چنین رفتارهایی از سوی دیکتاتورها علیه منتقدان و مخالفان قانونی خویش بی سابقه و دور از انتظار نیست. برای ملتی که طعم تلخ دیکتاتوری را در تاریخ معاصر خود عمیقاً چشیده است، اثبات این ادعا نیازی به ارائه شواهدی از تاریخ ملل دیگر ندارد. نمونه هایی گویا از رفتار دیکتاتوری پهلوی با مخالفان و منتقدان هنوز در حافظه تاریخی ملت ما زنده است. تنها به عنوان یک نمونه کافی است نامه معروفی را به خاطر آوریم که در دی ماه سال 56 به نام احمد رشیدی مطلق در روزنامه اطلاعات آن زمان علیه امام خمینی منتشر شد. به گزیده ای از آن نامه توجه کنید: «...سرآعاز انقلاب شاه و ملت در روز ششم بهمن ماه ۲۵۲۰ شاهنشاهی استعمار سرخ و سیاه ایران را که ظاهرا هر کدام در کشور ما برنامه و نقشه خاصی داشتند با یکدیگر متحد ساخت، که مظهر این همکاری صمیمانه در بلوای روزهای ۱۵ و ۱۶ خرداد ماه ۲۵۲۲(۱٣۴۲) در تهران آشکار شد. ... پس از بلوای شوم ۱۵ خرداد که به منظور متوقف ساختن و ناکام ماندن انقلاب درخشان شاه و ملت پایه ریزی شده بود ، ابتدا کسانی که واقعه را مطالعه می کردند دچار یک نوع سرگیجی عجیبی شده بودند، زیرا در یک جا رد پای استعمار سیاه و در جای دیگر اثر انگشت استعمار سرخ در این غائله به وضوح دیده می شد. از یک سو عوامل توده ای که با اجرای برنامه اصلاحات ارضی همه امیدهای خود را برای فریفتن دهقانان و ساختن انجمن های دهقانی نقش بر آب میدیدند در برابر انقلاب دست به آشوب زدند و از سوی دیگر مالکان بزرگ که سالیان دراز میلیونها دهقان ایرانی را غارت کرده بودند و به امید شکستن این برنامه و رجعت به وضع سابق، پول در دست عوامل توده ای و ورشکستگان دیگر سیاسی گذارده بودند... مالکان که برای ادامه تسلط خود همواره از ژاندارم تا وزیر و از روضه خوان تا چاقوکش را در اختیار داشتند،.... در صدد یافتن یک"روحانی" برآمدند که مردی ماجراجو و بی اعتقاد و وابسته و سرسپرده به مراکز استعماری و بخصوص جاه طلب باشد و بتواند مقصود آن ها را تامین نماید و چنین مردی را آسان یافتند.... برای ریشه یابی از واقعه ۱۵ خرداد و نقش قهرمان آن، توجه به مفاد یک گزارش و یک اعلامیه و یک مصاحبه کمک موثر خواهد کرد. چند هفته قبل از غائله ۱۵ خرداد گزارشی از طرف سازمان اوپک منتشر شد که در آن ذکر شده بود:" درآمد دولت انگلیس از نفت ایران چند برابر مجموع پولی است که در آن وقت عاید ایران می شد." ... ...چند روز قبل از غائله اعلامیه ای در تهران فاش شد که یک ماجراجوی عرب به نام محمد توفیق القیسی با یک چمدان محتوی ده میلیون ریال پول نقد در فرودگاه مهرآباد دستگیر شده که قرار بود این پول در اختیار اشخاص معینی گذارده شود. چند روز پس از غائله نخست وزیر وقت، در یک مصاحبه مطبوعاتی فاش کرد:"برما روشن است که پولی از خارج می آمده و بدست اشخاص میرسیده و در راه اجرای نقشه های پلید بین دستجات مختلف تقسیم میشده است". ...خوشبختانه انقلاب ایران پیروز شد. آخرین مقاومت مالکان بزرگ و عوامل توده ای در هم شکسته شد و راه برای پیشرفت وتعالی و اجرای اصول عدالت اجتماعی هموار شد. در تاریخ ایران روز ۱۵ خرداد به عنوان خاطره ای دردناک از دشمنان ملت ایران باقی خواهد ماند و میلیونها مسلمان ایرانی به خاطر خواهند آورد که چگونه دشمنان هر وقت منافعشان اقتضا کند با یکدیگر همدست میشوند حتی در لباس مقدس و محترم روحانی» این نامه نمونه ای جامع از رفتار دیکتاتورها را با مخالفان و منتقدان خویش است. کافی است در این نامه واژه «فتنه» را جانشین واژه «بلوا» کنید به جای روح الله خمینی نام حسینعلی منتظری و شیخ مهدی کروبی را بگذارید و تاریخ ها را نیز تغییر دهید تا هر خواننده ای در تشخیص زمان انتشار آن به اشتباه بیفتد و گمان کند نامه مربوط به حوادث یکی دو سال اخیر است. عبارت «چمدان پر از دلار» در ادبیات سیاسی ما واژه ای آشناست. اولین بار آقای مصباح ادعا کرد که آمریکا یک چمدان دلار برای اصلاح طلبان فرستاده است. در این نامه شاه همین ادعا را علیه امام خمینی مطرح می کند. همچنین ادعای وزیر اطلاعات دولت کودتا را مبنی بر این که عربستان به خاتمی میلیاردها دلار پول داده است، مقایسه کنید با خبر ورود «یک ماجراجوی عرب به نام محمد توفیق القیسی با یک چمدان محتوی ده میلیون ریال پول نقد...» و فحاشی ها و اهانت های این نامه علیه امام خمینی را مقایسه کنید با فحاشی ها و اتهاماتی که در یکی دو سال اخیر نثار هاشمی رفسنجانی و کروبی و خاتمی شده است. البته با توجه به گذشت بیش از سه دهه طبعاً باید شاهد به کارگیری تکنیک های جدیدی از سوی دیکتاتور با مخالفان باشیم. از جمله حمله و فحاشی و مزاحمت های خیابانی علیه خانواده ها و نوامیس منتقدان که در رژیم سابق سابقه نداشته است. این که روش های رژیم دیکتاتوری پهلوی علیه مخالفان خود، تنها پس از سه دهه راهنمای عمل نظامی شود که در پی انقلابی بزرگ جانشین آن رژیم شده است، البته برای انقلابیون صادق اندوه بار و جانکاه است، اما مشابهت دیکتاتورها با یکدیگر تنها در روش های مشابهی نیست که علیه مخالفان و منتقدان مسالمت جوی خودبه کار می گیرند، دیکتاتور ها وجه مشترک دیگری نیز دارند و آن سرنوشت و فرجام آن هاست.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر