این پست بخشی از پوشش خبری ماست از راهپیمایی هرزه ها 2011.
توجه: تمام لینک های این مقاله به صفحات انگلیسی زبان هستند
صدها نفر در حمایت از راهپیمایی هرزه ها در سنگاپور در روز 4 دسامبر 2011 گرد هم آمدند. این رویداد پاسخ پر سر و صدایی در دنیای مجازی دریافت کرد.
این فراخوانی است که تدارک دهندگان گردهمایی صادر کردند:
One does not need to identify as 'slut' to be a part of SlutWalk. We are asking you to join us for SlutWalk, to make a unified statement about sexual assault and victims' rights and to demand respect for all. You do not have to wear your sexuality on your sleeve, we just ask that you come gather with us. We are not asking for you to "vamp it up" either, as that would be falling into the traditional stereotype that we are working hard to break. SlutWalk Singapore is asking you to COME AS YOU ARE — whether in t-shirt and jeans, in fishnets, in a sari, in a jacket, or in a tudung. No matter how you visually identify, we are welcoming ALL those who feel that prevailing attitudes as to why sexual assault happens need to change.
برای ملحق شدن به راهپیمایی هرزه ها لازم نیست خود را هرزه بدانید. ما از شما درخواست می کنیم به راهپیمایی هرزه ها ملحق شوید در راستای ابرازی هماهنگ در برابر آزار جنسی و حقوق قربانیان جنسی و درخواست احترام برای همگان. احتیاجی نیست جنسیت خود را به نمایش بگذارید، ما فقط همراهی شما را می خواهیم. حتی نمی خواهیم که لباس ها شهوت انگیزتان را بپوشید؛ چرا که این کار مطابقت با تصورات کلیشه ای خواهد بود که ما سعی فراوان در شکستنشان داریم. راهپیمایی هرزه های سنگاپور از شما می خواهد “همان طور که هستید” حاضر شوید — چه با تی شرت و جین، چه با فیش نِت، چه با ساری، چه با روسری (تودونگ). مهم نیست که خود را با چه ظاهری می شناسانید، اگر احساس می کنید اعتقادات غالب در رابطه با دلیل وقوع آزار جنسی باید تغییر کند، ما از شما استقبال می کنیم.
A Wolf's Tale دیدن بیش از : 600 نفر در پارک را گزارش می کند:
The organizers actually planned for 300, but 600 turned up, many with their spouses or partners with them. In a way, I am glad to see allies supporting the event. The rain didn't dampen spirits, but it did drive away some of the participants. I love the energy though – we had music, Muay Thai, talks and yummy drinks. Meeting new people and talking to them. I love it!
تدارک دهندگان در واقع برای 300 نفر تدارک چیده بودند، اما 600 نفر آمدند، بسیاری با همسر یا دوست پسرشان آمده بودند. به شکلی، خوشحالم از دیدن این همه هم فکر که این گردهمایی را حمایت می کنند. باران روحیه را خراب نکرد، گرچه عده ای از شرکت کنندگان را مجبور به ترک کرد. من عاشق این انرژی هستم اما، — آهنگ، موای تای [نت مترجم: Muay Thai یک جور ورزش رزمی تایلندی است]، گپ و نوشیدنی های خوشمزه، همه را داشتیم. آشنا شدن با آدم های جدید و گپ زدن با آنها. عاشقشم!
راهپیمایی هرزه های سنگاپور. عکس از Irene Ma
کنجکاوی در رابطه با جنبش راهپیمایی هرزه ها، Shawn Bryon Danker را به این گردهمایی می کشاند
I, as a man who is both appalled by the lack of progressive thinking within our society and the overall callous attitudes of the trolls against this movement, went to see for myself on Sunday what the Slut Walk movement was all about. I wanted to lend my support for what I saw as a continuation of the old civil rights movement, a call or a gentle reminder if you will, for the renewal of tolerance and acceptance within our society - something I think many of us have forgotten about in these modern times.
من، به عنوان یک مرد که هم از نبود تفکر پیشروانه در جامعه مان و هم از طرز فکر عقب افتاده ی آنهایی که علیه چنین حرکتی هستند شکه شده ام، روز یکشنبه رفتم تا با چشمان خودم ببینم که راهپیمایی هرزه ها چیست. دوست داشتم چیزی را که دیدم به عنوان یک جور ادامه ی جنبش حقوق مدنی (Civil Rights Movement) حمایت کنم. یک فراخوان یا یک یاداوری کوچک،- اگر بیشتر می پسندید،- برای تجدید میزان تحمل و پذیرش در جامعه مان - چیزی که به نظر من بسیاری از ما در این روزگار مدرن از یاد برده ایم.
rrrett دلایل خود برای ملحق شدن به این نهضت توضیح می دهد:
I believe it now, and here's where the shame stops. With SlutWalk in mind, I'm going to stop being ashamed a little more every day. And if that means speaking up about issues I've never told anyone, then let's do it. Because if I believed when I was 16 what I believe now, I would have spent a lot less time out of the past 8 years being ashamed, and a lot more time being outraged and working towards a solution.
For me, for us, for every girl who has had it far worse and lives with painful secrets, this is the plan and it begins with SlutWalk Singapore: More Talk, Less Shame.
من اعتقاد آوردم [به نهضت]، و اینجا آنجایی است که شرم متوقف می شود. با داشتن راهپیمایی هرزه ها در ذهن، من می خوام هر روز اندکی کمتر شرم احساس کنم. اگر این به معنی این است که در مورد مسائلی که هیچ گاه به کسی نگفته ام بیشتر صحبت کنم، انجام می دهم. چرا که من اگر آنچه امروز اعتقاد دارم را وقتی 16 ساله بودم اعتقاد داشتم، زمان بسیار کمتری از 8 سال گذشته را به شرمگین بودن و بیشتر را به خشم از اوضاع و تلاش در جهت یافتن راه حل می گذراندم.
برای من، برای ما، برای هر دختری که روزگار سخت تری را داشته و با رازهای دردناک زندگی کرده، پروژه این است و با این راهپیمایی آغاز می شود: صحبت بیشتر، شرم کمتر.
اما بلاگرهایی هم سوالات متعددی در رابطه با راهپیمایی هرزه ها برانگیخته اند. The Lycan Times در مورد این جریان از weakness نقل قول می کند:
…no one asked how is Slutwalk going to prevent more women from coming to harm from sexual predators. Sure, it maybe helpful to the victims by not accusing them of having brought misfortune upon themselves, but is Slutwalk teaching women how to protect themselves at all? It would appear to me that it had completely ignored the risks of behaving or dressing in a certain way. That is utterly irresponsible. Are the organisers of Slutwalk even aware of the undesirable impression that they now appeared to be nothing more than just a bunch of people who simply refused to act responsibly, even to themselves?
هیچ کس نپرسید راهپیمایی هرزه ها چگونه می خواهد زنان را از آزارهای جنسی مصون کند. قطعا، خوب است برای قربانیان از بابت سرزنش نشدن برای ایجاد این بدبختی برای خود، اما آیا راهپیمایی هرزه ها اصلا به زنان آموزش محافظت از خود را می دهد؟ به نظر من میرسد که این نهضت به طور کل از خطرات مرتبط با طرز خاصی از رفتار یا پوشش چشم پوشی کرده است. این بسیار غیر مسئولانه است. آیا هماهنگ کنندگان این حرکت به این برداشت ناخواسته واقف هستند که اکنون تنها به صورت عده ای افراد مسئولیت ناپذیر، حتی در رابطه با خودشان، جلوه می کنند؟
LCC به زنان هشدار می دهد که بیشتر مراقب پوشش شان باشند:
And indeed, perhaps we should educate men to treat women with proper respect, regardless of how they are dressed and we should focus our effort on trying to come up with permanent structural solutions that will eliminate sexual crimes once and for all. Yet, such an approach will not be realised anytime soon in the foreseeable future. Hence, meanwhile, it will perhaps be prudent for women to be wise about their choice of clothing to guard against unwanted male attention and if they have to don attire that may attract sexual criminals, it will be prudent for them to adopt other precautionary measures, for example: be vigilant, carry around a defensive tool which can scare away criminals and et cetera.
و البته، شاید باید مردها را آموزش دهیم که با زنان با احترام بیشتری برخورد کنند صرف نظر از نحوه ی لباس پوشیدنشان و باید تلاش هایمان را بر راه حل های دائمی ساختاریافته متمرکز کنیم که جرائم جنسی را یک بار برای همیشه حذف کنند. در عین حال، این اتفاق در آینده ی نزدیکی به وقوع نخواهد پیوست. در نتیجه، در این فاصله، احتمالا معقول تر است برای زنان که در انتخاب پوشش شان هوشیارانه عمل کنند تا خود را در برابر توجه ناخواسته از طرف مردان محافظت کنند و چنانچه که باید پوشش توجه برانگیز داشته باشند، بهتر است روش های دیگر محافظت از خود را در پیش گیرند: هوشیار به اطراف خود باشند، سلاح دفاعی برای فراری دادن مجرمان با خود حمل کنند و غیره.
Musings از the Lion City معتقد است تدارک دهندگان نباید از نام ‘راهپیمایی هرزه ها' استفاده کنند:
Now I have no problem with having a “SlutWalk” in Singapore but the “SlutWalk” over the weekend isn't really a “SlutWalk”. From the picture I saw in the papers, women arrived at the “SlutWalk” in long-sleeve T-shirts and jeans. Yes, I know the organizers said that the idea was not to be provocative or "vamp it up" but to protest against violence against women. If that's the case, then they shouldn't use the name “SlutWalk”.
من مشکلی با برگذاری راهپیمایی هرزه ها در سنگاپور ندارم اما این راهپیمایی هرزه های آخر هفته واقعا راهپیمایی هرزه ها نیست. بر اساس تصاویر زنان با تی شرت های آستین بلند و شلوار جین حاضر شدند. بله، می دانم که تدارک دهندگان گفته بودند که برای مبارزه علیه خشونت علیه زنان، پوشیدن لباس های تحریک آمیز لازم نیست. اگر این طور است پس نام راهپیمایی هرزه ها مناسب این نهضت نیست.
Kirsten از اعتراضات نامطلع به راهپیمایی هرزه ها ابراز نا امیدی می کند:
As to be expected, SlutWalk has generated rather heated debate in Singapore, and there are many, many people who object to it for various reasons. I respect that some people have their personal reasons for not wishing to support SlutWalk, and that's fine. No one is saying that everyone in Singapore has to participate in this event, or start promoting the message if you don't wish to.
However, it just gets annoying when people's opposition to SlutWalk stem from ignorance or close-mindedness, or when these people resort to hurling abuse at the organisers and supporters of SlutWalk.
همان طور که انتظار می رفت، راهپیمایی هرزه ها بحث های داغی را در سنگاپور موجب شده است، و بسیار بسیار افرادی هستند که به دلایل مختلف با آن مخالفت می کنند. برای من دلایل شخصی افراد برای اینکه نخواهند از راهپیمایی هرزه ها حمایت کنند قابل احترام است و مشکلی نیست. کسی نمی گوید که همه در سنگاپور باید در این رویداد شرکت کنند یا شروع به تبلیغ پیامش کنند اگر نمی خواهند.
اما خیلی اعصاب خردکن است وقتی که مخالفت مردم با راهپیمایی هرزه ها از عدم اطلاع شان یا بسته بودن ذهنشان بر می آید. همچنین وقتی که این افراد به آزار و اذیت تدارک دهندگان
و حامیان روی می آورند.
MsDemeanour Singapore از موفقیت راهپیمایی هرزه ها در سنگاپور می نویسد:
SlutWalk faced up to their critics and sceptics, and triumphed. Those who did not think sexual violence was an issue in Singapore and that SlutWalk Singapore was purely jumping on the bandwagon. Those are the usual people who do not seem to recognise or want to recognise problems in their own back yard. But even if this was not an issue in Singapore, since when should we stop empathizing with serious issues happening in the rest of the world, just because we perceive it to be not happening on our doorstep?
راهپیمایی هرزه ها با شکاکان و منتقدینش رو در رو شد و سربلند بیرون آمد. آن هایی که فکر نمی کردند خشونت جنسی علیه زنان مشکل سنگاپور بود و راهپیمایی هرزه های سنگاپور صرفا دنباله روی جو موجود بوده است. آنها افراد نوعی هستند که مشکلات حیاط پشتی خانه ی خودشان را هم به رسمیت نمی شناسند یا نمی خواهند بشناسند. اما حتی اگر این قضیه مشکل سنگاپور نبوده است، از کی تا به حال قرار است ما دیگر با مشکلاتی که در جاهای دیگر دنیا اتفاق می افتند هم دردی نکنیم، تنها به این دلیل که تشخیص داده ایم پشت در خانه ی خودمان اتفاق نمی افتد؟
برچسب توییتر #slutwalksg برای مکتوب کردن این رویداد استفاده شد.
این پست بخشی از پوشش خبری ماست از راهپیمایی هرزه ها 2011.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر