رهبران چند کشور عربی جهت سرکوب و خاموش کردن آتش انقلاب در کشورهای خود در اسرع وقت به افراد زیر نیازمند هستند:
الف- بیانیه نویس، با پست سازمانی رهبرجنبش سبز: متقاضی باید سابقه مکفی در منحرف کردن و خاموش کردن آتش انقلاب و یا جنبش اعتراضی داشته و در صدور بیانیه در هر ماه تبحر خاصی داشته در طی آن ملت را به دنبال نخود سیاه و شرکاء را برای چانه زنی از بالا تشویق کند. افرادی که در دهه هشتاد میلادی که زندانیان سیاسی در ایران قتل عام شدند در پست نخست وزیری بودند در اولویت هستند.
ب- مجلس برو، با پست سازمانی شیخ اصلاحات: متقاضی باید در امور اقتصادی ید طولایی داشته و تمام هم و غم خود را به عنوان رهبر معترضان به شرکت در مجالس عزا و عروسی گذرانده، گاه نیز با خود مصاحبه و در رسانه خود منتشر نماید و مردم را به صبر و شکیبایی و حاکمان را به عذاب الهی فرا بخواند، افرادی که دارای پرونده های سر به نیست شده سوء استفاده مالی در بنیاد شهید و… هستند در اولویت هستند.
ج- قلم به مزد، با پست سازمانی نویسنده کیهان سبز: متقاضی باید روزی در سه نوبت خزعبلاتی در رد انقلاب و تائید حکومت جمهوری اسلامی و حمایت از حرکت هفتصد ساله لاکپشت ها نوشته و با هر مخالف جمهوری اسلامی از در عناد درآمده با برادران گمنام آبگوشت بزباش خورده و با لابی های مختلف بده و بستان داده باشد. متقاضی باید ابلهانه ترین طرح را برای شکست و خاموش کردن هر گونه تظاهراتی از جمله اسب تروا، هانسل و گرتل و راپونزل یا پینوکیو در سرزمین خران ارائه دهد. افرادی که در دهه هشتاد که نیروهای مخالف در ایران مورد سرکوب قرار گرفته و قتل عام می شدند کارمند ارشد معاونت امنیتی وزارت کشور جمهوری اسلامی بوده اند در اولویت هستند، ارائه گواهی کار از جرس سبب تسریع استخدام خواهد شد.
د- ملودرام نویس، با پست سازمانی برگزار کننده مجالس روضه و ذکر مصیبت در فیس بوک: متقاضی باید در معاملات اقتصادی از مهارت فوق العاده ای برخوردار بوده و دارای روابط بسیار نزدیک با بیانیه نویس و مجلس گردان باشد و در باره منابع درآمد خود به احدی توضیح نداده بلکه روزانه مقدار متنابهی اشک و گل خرزرهره در ستایش بزرگانی که رهبر جنبش می خواند در سایت ها و فیس بوک ش روان سازد. گاه نیز که کف گیر به ته دیگ خورده به خلق شخصیت های داستانی خیالی و یا مصاحبه خیالی بپردازد. متقاضی باید ساکن لندن بوده و در هوچیگری بد طولایی داشته باشد. الصاق گواهی اشتغال به کار از جرس سبب تسریع در استخدام خواهد شد.
ه-لابی کننده، با پست سازمانی حراف ویدئویی: متقاضی باید بتواند هر شب با پیام های ویدئویی خود ملت را سرکار گذاشته و آنها را از خیابان به داخل خانه بکشاند. متقاضی باید از بانیان سپاه پاسداران بوده و در لابی کردن با آمریکا، بریتانیا و گینه بسائو مهارت کافی داشته باشد.
و- مقادیر زیادی چاخان، کلاهبردار، سوء استفاده چی و پناهنده بالقوه جهت بهره برداریهای بهینه: متقاضیان با در دست عکس های فتوشاپی، اسناد جعلی و مصاحبه با بخش فارسی صدای آمریکا یا جرس به نزدیک ترین دفتر سازمان ملل مراجعه تا مراحل انتقال آنها سریعا انجام و در آنجا وظیفه تفرقه افکنی و بی آبرو کردن اپوزیسیون، وبلاگ نویسان و روزنامه نگاران از طریق انواع بزه های مختلف از جمله کلاهبرداری و توطئه را برعهده بگیرند. متقاضیان باید سابقه کلاهبرداری در داخل و خارج از کشور، گوش بری، شرخری و غیره را داشته باشند. ارائه گواهی سوء پیشنه سبب تسریع در استخدام خواهد شد.
از کلیه داوطلبان گرامی خواهشمند است با ارسال یک قطعه عکس (غیر فتوشاپی و اصل)، پاسپورت جمهوری اسلامی مهمور به مهر خروج قانونی و فتوکپی شناسنامه در اسرع وقت به وزارت کشور مصر (در صورتی که تا زمان درج این آگهی به آتش کشیده شده به دایره امنیت و استخبارات ریاست جمهوری مصر) واقع در بلوار امامیه قاهره مراجعه نمایند.
کمیسیون مشترک استخدام ضدانقلابیون از سوی: حسنی مبارک، بن علی، بشار اسد و ملک عبدالله
امضاء محفوظ
نقل و باز انتشار مطالب و محتوای سایت آزادی بیان تنها با ذکر منبع مجاز است.
آزادی بیان- به گزارش رسانه های داخل کشور، زهرا بهرامی زندانی سیاسی که در تظاهرات ششم دی ماه سال گذشته (عاشورا) بازداشت شده بود ساعتی پیش بطور ناگهانی و بدون اعلام قبلی در زندان اوین به دار آویخته شده است.
زهرا بهرامی که شهروند هلند نیز بود از سال گذشته در بازداشت بوده و گفته می شود اتهام اصلی او درگیری با یکی از فرماندهان نیروی انتظامی و مضروب کردن وی بوده است.
رسانه های داخل کشور اتهام اصلی این زندانی سیاسی را نگهداری مواد مخدر عنوان کرده اند.
زهرا بهرامی یک دختر هشت ساله داشت که بدون ملاقات با وی حکم اعدام در باره وی به اجرا گذارده شد.
گزارش های بسیاری از شکنجه های جسمانی و روانی علیه این زندانی سیاسی در ماههای گذشته منتشر شده بود و از جمله به گفته وکیل وی، زهرا بهرامی در دادگاه و نزد قاضی صلواتی اظهار داشته بود که اعترافات مربوط به رهبری تظاهرات و تشکیل گروه های مقاومت زیر شکنجه بوده است.
در همین حال برخی از منابع می گویند در روز ششم دی ماه سال ۸۸، زهرا کاظمی با یک فرمانده ارشد نیروی انتظامی (که در برخی از گزارشها فرمانده نیروی انتظامی تهران بزرگ بوده است) درگیر شده و پس از زدن ضربه ای به سرش، وی را ناچار به فرار کرده است. این گزارشها هنوز از سوی منابع معتبر تائید نشده است.
قرار است امروز تظاهراتی سراسری در اغلب کشورهای اروپایی، آمریکای شمالی، استرالیا و برخی دیگر از کشورها علیه موج اعدام زندانیان سیاسی در برابر سفارتخانه های جمهوری اسلامی برگزار شود.
عفو بین الملل و سازمانها و نهادهای حقوق بشر جهان اعدام زهرا بهرامی را به شدت محکوم کردند و جمهوری اسلامی را رژیمی که زندانیان سیاسی را از دم تیغ می گذراند خوانده اند.
از پائیز سال گذشته تاکنون حداقل صد زندانی سیاسی- عقیدتی در ایران اعدام شده اند.
نقل مطالب و محتوای سایت آزادی بیان تنها با ذکر منبع مجاز است
این روزها منطقه خاورمیانه و شمال افریقا شاهد تحولات بسیار مهمی است. سرنگونی حکومت دیکتاتوری زین العابدین که از ان به انقلاب یاسی تعبیر شده است سرآغاز این تحولات محسوب می شود.
آنچه در هفته های اخیر در تونس و به تازگی در مصر رخ داد یادآور صحنه های انقلابی در آسیای میانه و اروپای شرقی دهه ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰ است ˜که سرانجام نیروی مردمی وارد ˜کارزار مبارزه می شود.
به انقلاب تونس نام های مختلفی اطلاق شده است: ” انقلاب توییتری”، ” انقلاب ویکیی‌لیکسی”، ” انقلاب رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی ” و سایر عناوینی ˜که همگی حا˜کی از نقش مهم تکنولوژی ارتباطات و به ویژŽه شبکه های مجازی است.
عوامل گوناگونی سبب شعله ور شدن ناگهانی آتش خشم و اعتراضات مردم در تونس شد که اگر چه خودسوزی یک جوان تحصیلکرده بیکار در حکم جرقه ای برای دامن زدن به اعتراضات بود اما در واقع علت اصلی آن را می توان تداوم حکومت فردی و استبدادی بن علی و سرکوب نظام مند رسانه ها و مردم عنوان کرد.
اگر چه تونس در مقایسه با همسایگان خود در شمال آفریقا از وضعیت اقتصادی بهینه تری برخوردار است اما به عقیده تحلیلگران، آنچه خشم و اعتراض مردم را سبب شد انسداد فضای سیاسی و سرکوب آزادی ها به ویژه آزادی بیان بود. نکته جالب آنکه تونسی ها به تاسی از ایرانیان در فضای بعد از انتخابات سال ۱۳۸۸ از شبکه های مجازی همچون فیس بوک و توئیتر به عنوان راهی برای رساندن صدای اعتراض خود به جهانیان استفاده کردند.
حکومت بن علی در تونس نیز همچون بسیاری دیگر از کشورهای عربی، دسترسی به بسیاری از سایت ها از یوتیوب تا سایت هایی که به وضعیت حقوق بشر در تونس می پرداختند را محدود کرده، و علاوه بر مسدود کردن وبلاگ ها و وب سایت های مخالفان، رسانه های جمعی را نیز تحت کنترل داشته است.
هر چند بعد از آغاز اعتراضات مردمی، این محدودیت برداشته شد و بن علی سعی کرد با گشودن نسبی فضای سیاسی و با وعده رفع محدودیت بر اینترنت از اعتراضات مردمی بکاهد.
بر اساس آمار موجود، تونس در محدود سازی فضای اینترنت در ردیف ایران و چین قرار داشته است. همچنین این کشور در زمره خطرناکترین کشورها برای وبلاگ نویسان قرار داشت. بر اساس گزارش کمیته حمایت از روزنامه نگاران در سال ۲۰۰۹، تونس بعد از عربستان و ویتنام خطرناکترین محل برای وبلاگ نویسی است.
مصر نیز از این نظر کمابیش وضعیت مشابهی دارد. اگر چه در قانون اساسی مصر آزادی بیان به رسمیت شناخته شده است اما دولت حسنی مبارک در طول حکمروایی طولانی خود حق آزادی بیان را نقض کرده و به سرکوب رسانه ها پرداخته است. بر اساس گزارشی در سال ۲۰۰۹ که از سوی یک مرکز عربی دفاع از حقوق بشر منتشر شد وبلاگ نویسان و روزنامه نگاران مصری همواره تحت تعقیب و آزار دولتی قرار داشته و به احکامی همچون زندان، جریمه، ممنوعیت از مسافرت به خارج از کشور محکوم شده اند.
بنابراین قیام های اخیر مردم مصر را نیز می توان متأثر از حوادث یک ماهه اخیر در تونس دانست که طی آن زین‌العابدین بن‌علی، رئیس جمهوری این کشور در روز ۱۴ ژانویه مجبور به ترک تونس شد. اصلی ترین خواسته مردم مصر نیز در تظاهرات خیابانی ، کنار رفتن حسنی مبارک از قدرت بوده است.
آنها افزون بر خواست رفتن حسنی مبارک، خواهان برکناری احمد نظیف، نخست‌وزیر این کشور، انحلال پارلمان مصر و تشکیل دولت وحدت ملی هستند.
هرچند حکومت حسنی مبارک درمقایسه با بن علی از اقتدار بیشتری برخوردار بوده و تصمیم دارد هر گونه اعتراضی را در نطفه خفه کند. به گونه ای که هزاران معترض از جمله دهها روزنامه نگار را بازداشت کرده و شبکه های اجتماعی همچون فیس بوک و توئیتر را فیلتر کرده است.
قیام مردم تونس و مصر ثابت کرد که حکومت های دیکتاتوری دیگر نمی توانند مانع جریان آزاد اطلاعات شوند و ملت ها از اینترنت و به ویژه شبکه های اجتماعی در راستای بیان خواسته های خود و افزایش اگاهی بخشی به سایرین استفاده می کنند.
در پایان باید گفت اگر چه این رخدادها در تونس مصر و سایر کشورهای عربی منطقه تحولاتی امیدوار کننده و الهام بخش است اما نمی توان به طور قطع گفت که در کوتاه مدت به ایجاد دموکراسی پایدار منجر خواهد شد. اگر چه برخی تحلیلگران متعتقدند این اعتراضات به گونه ای زنجیر وار در جهان عرب گسترش خواهد یافت و انقلاب تونس می‌تواند نقطه آغاز موج دموکراسی سازی در جهان استبدادزده عرب باشد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر