مایک جیلیو، نیوزویک
بیش از یک ماه است که اعتراضات سراسر تونس را فرا گرفته، اما «علی» به سختی منزلش را در شهر کوچکی دور از پایتخت، ترک کرده و در حقیقت او حتی از پشت میز کارش نیز به ندرت بلند شده است. در مصاحبه‌ای تلفنی «علی»، که از ترس دستگیری خواستار مخفی ماندن هویتش شده، می‌گوید که حداقل هجده ساعت در روز را مقابل کامپیوترش سپری می‌کند و صفحه‌ی فیس‌بوکی را مدیریت می‌کند که تبدیل به یکی از منابع اصلی برای اطلاع‌رسانی پیرامون اعتراضات شده است.
علی تیم پانزده نفره‌‌ی فعالان اینترنتی را در SBZ News رهبری می‌کند که اخبار، عکس‌ها و ویدئو‌ها را از منابع گوناگون در سراسر تونس جمع‌آوری و در فیس‌بوک و توییتر منتشر می‌کنند.
برای علی، صحبت کردن تنها چند ساعت بعد از فرار رئیس‌جمهور تونس، زین‌العابدین بن‌علی، به معنای به ثمر نشستن تلاش‌های انجام‌شده و ریسک‌های پذیرفته‌شده است. او می‌گوید: «بله، نگرانم. اما آماده‌ی قربانی شدن هستم. نه فقط برای راحت شدن از شر بن‌علی، بلکه برای احساس آزادی و بیان آنچه که به آن معتقدم.»
ماه گذشته و با آغاز اعتراضات، دولت تونس وب‌سایت‌های منتقد و صفحات فیس‌بوکی که توسط معترضین به راه انداخته شده بود را فیلتر کرد. صفحه‌ی فعلی ششمین صفحه‌ای است که مدیران SBZ (پس از فیلتر شدن‌های متوالی) به راه انداخته‌اند. علی می‌گوید که دولت حتی برای سرقت رمز عبور فیس‌بوک و ایمیل‌های معترضان نیز حملات سایبری سازمان‌یافته‌ای را انجام می‌دهد. بر اساس اعلام کمیته‌ی حفاظت از روزنامه‌نگاران و سازمان گزارشگران بدون مرز، دست کم شش وبلاگ‌نویس نیز در این مدت بازداشت شده‌اند.
با این حال جوانان تونسی آخرین خبرها را به سرعت و با اشتیاق در اینترنت به اشتراک می‌گذاشتند. سیاست‌های دراز مدت دولت در سانسور اینترنتی تنها باعث پرورش نسلی از افرادی مانند علی شد که در براندازی اینترنتی خبره هستند.
تحلیل‌گران می‌گویند که توانایی دولت تونس در امنیتی کردن فضای اینترنت تنها با آنچه که در چین و ایران می‌گذرد رقابت می‌کند. علی برای عبور از سانسور، از پراکسی، فیلترشکن و وی‌پی‌ان استفاده می‌کند. او می‌گوید: «ما به‌صورت ناشناس به اینترنت وصل می‌شویم» و اضافه می‌کند که حتی با بی‌ثبات شدن اوضاع سیاسی در کشورش، اقدامات احتیاطی و رعایت ملاحظات امنیتی ضروری است: «همین الان، این گفت‌وگوی ما را دولت می‌تواند ضبط کند.»
او همچنین، مانند روزنامه‌نگاران، سعی می‌کند صحت و سقم اطلاعات دریافتی را پیش از انتشار ارزیابی کند. اگر مقدور باشد او به صحنه‌ی واقعه سر می‌زند تا شخصا از اعتبار خبر اطلاع کسب کند. لینا بن مهنی، بلاگر و فعال اینترنتی نیز به سهم خود شروع به سفر به سراسر کشور کرده و از اعتراضات و همچنین افرادی که به دست دولت کشته شدند فیلم و عکس تهیه می‌کند.
بن مهنی می‌گوید: «خبرنگاری نیست که این کار را انجام دهد، رسانه‌های رسمی هم درباره‌ی آنچه که رخ داده دروغ می‌گویند.» او می‌گوید که ترجیح داده با نام واقعی‌اش وبلاگ‌نویسی کند: «حتی اگر از نام مستعار استفاده کنید، آنها می‌توانند به شما دست پیدا کنند، اما با این کار شما تبدیل به الگویی برای همه می‌شوید. آنها می‌گویند: ببینید! او نمی‌ترسد.»
مشابه آنچه در جریان برآمدن جنبش سبز ایران در ایران دیدیم، نقش شبکه‌های اجتماعی در تونس نیز گذر از دیوار آهنین دولت و راه انداختن جریان آزاد اینترنتی است. رسانه‌های بین‌المللی اخبار و اطلاعات را از سایت‌هایی مثل صفحه‌ی علی بیرون می‌کشند و بعد آن را به کمک ماهواره مجددا برای مردم تونس مخابره می‌کنند و این فرآیندی است که در آن به طور خاص تلویزیون الجزیره نقشی حیاتی بازی کرده است.
شبکه‌های اجتماعی در کنار اس‌ام‌اس و همچنین سبک سنتی نقل قول شفاهی، ابزار مهمی برای هماهنگ کردن تظاهرات مردمی است که در حقیقت هنوز رهبری ندارند و همچنین هیچ حزب سیاسی یا چهره‌ی متحدکننده‌ای پشت راه‌پیمایی‌های آنان که تقریبا از یک ماه قبل شروع شده، نمی‌توان دید.
سامی بن غربیه، تونسی تبعیدی در برلین که وبسایت nawaat.org یکی دیگر از وب‌سایت‌های کلیدی معترضان را مدیریت می‌کند، می‌گوید با وجود مردمی آشنا به اینترنت و کشوری که بیش از نصف جمعیت ۳ میلیون و ششصدهزار نفری آن عضو فیس‌بوک هستند، فعالیت‌های آنلاین مردم تونس تبدیل به مکملی برای فعالیت‌های خیابانی آنها شده است: «این جنبش هم در دنیای آنلاین و هم در دنیای آفلاین یک جنبش مردمی است، در خیابان مردم دوستانی که به آنها اطمینان دارند را دور خود جمع می‌کنند و افراد آنلاین نیز با اعتماد به یکدگیر جنبش را به پیش می‌برند.»
Ashkan Parsa
"It's a US plan," this is the Iranian authorities' reaction after the recent leaks of Wikileaks. Iranian government believes that United States is supporting Wikileaks. Though, the reasons of incriminating the US in Wikileaks case are not very clear for Iranian authorities. It can be realized after the latest declarations of Ramin Mehmanparast the spokesman of Iranian Foreign Affair Ministry; he said: "there is a very suspicious design behind these leaks."
His declarations which lacked any legal backgrounds were probably a diplomatic attempt in order to find a way for Iranian government to rescue itself from responding to the claims of released documents by Wikileaks. If Iran approves the correctness of these documents then it has to change its foreign policies toward some important countries in this region, those which tried to convince US to attack Iran. Therefore, the best scenario which bubbled in mind of Iranian authorities has been neglecting the entire situation and accusing US in collusion with Wikileaks.
The first stage: propagandistic exploitation
Until some months ago the pro-governmental press in Iran named Wikileaks a source which reveals US violations and crimes in Afghanistan and Iraq war. After every round of leaks the governmental News Agencies such as "IRNA", "Fars News", and "Mehr" interviewed some conservative and fundamentalist leaders in order to develop their "anti- US" project.
Surprisingly about 6 months ago when the news of Julian Assange prosecution's was published, the pro-Islamic Republic news agencies regarded it as a sign of violation of press freedom by US. As an example, Fars News Agency published an article by the following title: "the discloser of US Army's crimes has been prosecuted."
The propagandistic tendency of reports and news – in Iranian governmental press- was in favor of Wikileaks. It can be revealed better by following titles, for example: "Wikileaks unveiled the killing of Afghan children by US Army" were trying to magnify the importance of Wikileaks and count on it for fulfilling their anti US goals. However the happiness of Iran government resulted from leaked documents wasn't permanent and the situation didn't proceed in the way wanted to.
Great shift in leaking documents by Wikileaks
The documents which were released about Iraq and Afghanistan war, revealed the intervention of Iran in destabilizing these two countries during the wartime. Iran always rejected any intervention in its neighbors' internal affairs. However, suddenly confronted with a full categorized collection of documents belonging to US government that proved the armament, financial and political intervention of Iran in its neighbors affairs. Silence was the very first reaction of Iran government. This lingered silence was very meaningful resembling the confusion and shocks by considering the leaks.
They had to find a way to explain this event to their neighbors and at the same time they had to design a scenario to be able to discredit Wikileaks' document, and as usual the best way was incriminating US. They must pretend as if these leaks have been done in collusion with US government and therefore the wikileaks is a puppet in the hand of US authorities.
Iranian authorities are very skillful in doing so. They always use the same method for discrediting the critical domestic and International newspapers by blaming them as being pro-US and therefore, rescued themselves from taking any responsibilities. Although the wikileaks case was more difficult in comparison to the other cases yet again criticized press faced with accusation of being pro-US.
The Second Stage: conspiracy theory
Considering all the phrases used by Iranian authorities about Wikileaks the common literature behind all of them is revealed. In these declarations plenty of big claims as "Wikileaks is the new scenario of US" or "US is behind the case of Wikileaks" are viewed.
In press analysis there are some expressions such as "Wikileaks; the new lying machine of America", "Wikileaks documents; the directed leaks of information" and "dwarfish on the shoulder of giants press" that all have shown the great changes of Iran approach in confronting with Wikileaks.
The new attitude of Iran is so different; nowadays the Iranian pro governmental press are no longer obsessed with the news of Wikileaks founder prosecution and in contradiction to some months ago they are covering the news related to Julian Assange's prosecution with accusation of raping significantly. At present the national TV of Iran is not broadcasting the news of documents which reveals the anti US attempt of Iran. Since it is not possible for Iran to count on some documents and reject those parts which are against the interests of Iran.
An old tradition
Conspiracy theories have always been very appealing for contemporary Iranian governments. From Mohammad Reza Pahlavi who assumed these "Blue eyes" do not let us progress and achieve modern civilization to the Islamic republic authorities who are searching for the track of Western countries in every event. Again the same rule has been applied for Wikileaks case.
The Iranian authorities are now aware of the dangers resulted from Wikileaks released documents and now they are proposing the conspiracy theory and are pretending to show that these leaks are at the end in favor of US. Such a claim is not very odd. For a government that depends half of the world press to US and calls their employees as US spies, assuming Wikileaks a creation of US is not that strange.
Three month ago Iran president introduced the terroristic attack of September 11 as the US plan and in recent years has denied the mass killing of the Jewish people in Holocaust so many times and counts it as a myth invented by Israel. Therefore, accusing Wikileaks to work in collusion with US is not something very unusual.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر