بار دیگر حکومت ولابی از روانشناسی هراس پروری بهره برداری می کند.
بار دیگر فضای ترس و ارعاب با فزافکنی هراسی که حکومت ولایی را به استصال رسانده اوج می گیرد.
بار دبگر حکومت ولایی با تهیه سناریوی مضحک «الماس فریب» و پحش تلوبزبونی آن در آستانه سالگرد انتخابات براستی پرده از پوسیدگی، و درون گسیختگی خود برمی دارد.
بدبهی است که تنها حربه تکراری این حکومت نیز چون همیشه نسبت دادن مطالبات آزادیخواهانه اپوزیسیون داخل و خارج ایران به سازمانهای جاسوسی خارج است و در این روندنیز سالهاست که با جعل تاریخ و وارونه نشان دادن واقعیبتها و با فریبکاری و ابجاد ارتباطات معبوت و گرفتن اعترافات کاذب تلاش در اثبات حقانبتی دارد که در بستر سوداگربهای سیاسی درون حکومتی رنگ مب گبرد.
سناربوی «الماس فزیب» که بازیگر اصلی آن محمدرضا مدحی است، سویه های غم انگیزی را در راستای ارتباطات معیوب بزخی از افراد خارج ار کشور با افزاد درون حکومتی به تصوبر می کشد که در زمانی دیگر به نقد این مقوله میپردازم .
آن دسته محدودی از فعلان سیاسی که با ساده نگری، بی خردی و تاثیر پذبری تن به چنین ارتباطات معیوبی با افراد فاسد درون حکومتی مب دهند دانسته نداتسته خود به بخشی از تعزبه گردانان رژیم تبدیل می شوند این نوع رهیابی های نابخردانه هرگز مورد تایید اپوزبسبون دموکراسی خواه و سکولار ابزان نیست و نخواهد بود.
همچنین مطالب گوناگون درج شده در باره سردار مدحی نبز نیز از حوصله این بحث خارج است.
اما به نقل از سایت گفتنی های امیر ابزاهیمی بسیجی مخالف رژیم مستقر در خارج از کشور، اجمالا به زوابایی از آن اشاره می کنم .
سردار مدحی از نامهای مستعار سیدرصا حسینی . حاج رضا شجاعی استفاده می کند. ار متهمان قاچاق کالا و مواد مخدر در وزارت اطلاعات، همچنین جعل و سزفت اسناد، آدم ربایی و بازداشتهای غبز قانونی است. در سال ۱۳۸۷ نامبرده به جهت ارتباط حاصل کردن با چند تن از چهره های اپوریسیون در بانکوک و امارارت و همچنین رهگیری سه تن از افسران ارشد اطلاعات که در تایلند تقاضای پناهندگی کرده بودند ازطرف وزارت اطلاعات ماموریت می گیرد.
با روی کار آمدن رئبس جمهور احمدی نژاد او مجداد در سال ۱۳۸۷ به وزارت اطلاعات و در دبیرخانه مجلس خبرگان مشغول به خدمت می شود. همجنین او سمت مدبز کل اداره مراقبت و معاون امنیت را بعهده می گیرد و در چنین شرایطی ظاهرا با طزحی حسات شده مجددا از ایزان حاج میشود و بزای جلب اعتماد مخالیفین رژیم ایران شزوع به افشاگزی و محالفت خوانی درسانه ها می کند. در این میان ظاهرا موفق می شود که یکی دو تن از فعلان سیاسی را برای ایجاد دولت در تبعبد به سمت خود جلب کند و این ارتباطات را هم تا حد محدوی تعمیم دهد و سپس این طزح حساب شده وزارت اطلاعات را آن چنان با شاح و بزگ و آب وتاب بطور اغراق آمیزی در رابطه با پشتیبانی سران ارشد کشورهای غربی در یک برنامه حساب شده تلوبزبونی ارائه دهد که بیشتر به شکل کارکاتور مضحکی ازفیلم ترمینیتر با بازی آرنورد شوارتسنگر مانند شود.
قهرمان این فبلم شخصیتی است تسخبر ناپذیز با قدرت آهنین و تکنولوژی پیچیده که هیچ فدرتی توان انهدام و نابودی او را ندارد. در این برآمد، حکومت به خیال حود با یک روانشتاسی نفوذی و ماهرانه فصد دارد که با ابن شعبده بازبها هنجاری را در ذهن مخالفین حود القا کند که ساختاربست فدرتمند با دستگاه اطلاعاتی پبچبده و نفوذ ناپذبز که هر نیزویی مخالفی راخنثی و نابود مبکند!
در این میان اما اعترافات طراحی شده و عوامفریبانه مدحی، و اربابانش مضحک تر از آن است که مورد نقدی جدی فرار گبرد.
تنها اشاره به این مهم لازم است که سازمانهای چاسوسی اسرائبل ،امریکا ،انگلبس ، و فرانسه زمانی در بزابز قدرت نفوذی سازمان اطلاعاتی رژبم ولابی رنگ میبازند و یا سران بلندپابه کشورهای نامبرده ، زمانی به یک جنایتکار سپاهی نقش رهبر ‘دولت در تبعید’ پروژه مصوب بنیاد دفاع از دموکراسی جواهی را واگذار مب کنند که انها نیز قربانی پنداربافی و خود بزرگ بینی ناشی از استیصالی چون حکومت ولایی ایران شده باشند.
البته رژیم ولایی ایزان مدعی است که این قادریت مطلق را از نیروی مافوق سربازان گمنام امام زمان کسب می کند، و در فرابند همین قدرت مافوق است که آقای احمدی نژاد در هنگام سخنرانی خود در سازمان ملل متحد مخالفین خود را مسخ می نمابد. بحث اساسی اما، ماهیت و عملکرد رژیمی است ناکارامد که با ریزشهای بزرگ درون ساختاری روبروست.
این رژیم از نظر روانشناختی در عجز و درماندگی بسر می برد و خود می داند که شبکه های سرکوب و هراس پروری که دیروز اهرم اصلی ماندگاری رژیم بود، امروز در برابر استقامت، آگاهی و پایداری ملت مبارز ایران نه تنها سست و بی اثر شده است بلکه با ریختن ترس مردم پیامدی معکوس پیدا کرده است و شمارمخالفین جدی و برانداز نیز بیش از پیش رو به افزایش است.
این حکومت مب داند که نقاب چهره های بظاهر مردمی درون حکومتی نبز در برابر مردم آگاه و خردگرا فرو افتاده است و تئوربهای سازش با رژبم ، کارآیی خودرا از دست داده است. از سویی دیگر اآهایی که سالها از هواداران و طرفداران رژیم بودند، چه در پایگاهای نظامی/انتظامی و چه در عرصه های تعیین کننده دبگر، روز بروز به صف مخالفین این رژبم مبپبوندند.
انشعاب در نیروهای درون حکومتی ، و خروج و فرار تعداد بسیاری از سران رده بالای نیروی انتطامی و نظامی، و مهمتر از آن پویایی جنبش مدنی ابزان، خطری است که پایه های رژیم را بیش از پبش سست نموده است .بنابراین سناریوی الماس فزیب فرایندی است از روانشتاسی عجز و ببچارگی حکومت.
این حکومت چندین هدف را در استانه سالگرد ۲۲ خرداد دنبال می کرد:
-القای هراس و ابجاد رعب و تردبد بزای آن دسته از مفامات انتطامی که قصد خروج از سیستم ظلم و بب عدالتی رژیم را در حمابت از مردم بز سر دارند.
-القای تئوری توطئه و فتنه به مفهوم مطالبات بزحق مردم و هراس پروری عمومی و عقیم کردن ادامه اعتراصات مردم
-ایجاد تفزقه و تجزبه در نیزوی اپوزبسیون درون و بیرون بی توجه بشمار میلبونی ایرانیان وطن پرست طزفدارر سکولار دمکراسی.
در خاتمه ذکر ابن مهم لازم است که آن دسته محدودی از فعلان سیاسی که با ساده نگری، بی خردی و تاثیر پذبری تن به چنین ارتباطات معیوبی با افراد فاسد درون حکومتی مب دهند دانسته نداتسته خود به بخشی از تعزبه گردانان رژیم تبدیل می شوند این نوع رهیابی های نابخردانه هرگز مورد تایید اپوزبسبون دموکراسی خواه و سکولار ابزان نیست و نخواهد بود.
نوشته های پریسا ساعد در سایت آزادی بیان
نقل و بازانتشار مطالب و محتوای سایت آزادی بیان تنها با ذکر منبع مجاز است
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر