Latest News from 30Mail for 05/06/2012

فاعتبروا یا اولی‌الابصار 1391/2/16   سیدرضا شکراللهی خوابگرد ۱) علی‌اکبر اولیا، یکی از نماینده‌های ولایت‌مدار مجلس، گفته است: باید پذیرفت که این دولت، دولت خاصی است و یکی دو سال است که مشخص شده دولت، دولت امام زمان نیست ولی پیش از این نمی‌شد گفت بالای چشم دولت ابرو ست. مصطفی پورمحمدی، وزیر سابق احمدی‌نژاد هم گفته است: اگر مردم از فساد ناراحت اند، باید اول به خود انتقاد کنند که چرا انتخاب خوبی نداشته‌اند و ناراحتی خود را باید با دقت در انتخاب‌های بعدی خود مانند مجلس شورای اسلامی و یا شورای شهر نشان دهند و افرادی را برگزینند که قانون‌مدارتر باشند. به عنوان مثال در انتخابات ریاست جمهوری نیز نباید مردم فریب شعارها را بخورند و اگر کسی ادعا کرد کشور و مردم را به اوج اعلا می‌رساند، مردم باید ببینند چه قدر تجربه و ایده‌ی عملی دارند، زیرا اگر اشتباه کنند باید چند سال حسرت بخورند. من هم معتقدم بیش‌تر (اکثریت قاطع) مردم ایران از بصیرت کافی برخوردارند و این را هم‌پای رهبران خود در انتخابات قبلی به رساترین شکل ممکن فریاد زدند! ۲) در خبرگزاری فارس اعلام کرده‌اند: "در مرحله‌ی دوم انتخابات مجلس هشتم حدود ۳۵درصد شرکت‌کنندگان مرحله‌ی اول پای صندوق رای آمدند، در حالی که در مرحله‌ی دوم انتخابات مجلس نهم ۴۵درصد شرکت‌کنندگان در مرحله‌ی نخست، مجدداً رأی داده‌اند و بدین ترتیب شاهد افزایش ۱۰درصدی میزان مشارکت هستیم. یعنی مثلاً اگر در مجلس هشتم ۱۰۰نفر شرکت کردند و ۳۵ نفر از این صد نفر در مرحله‌ی دوم رأی دادند، در مجلس نهم از ۵۰ نفری که شرکت کردند، ۲۲ نفر در مرحله‌ی دوم رأى دادند و این در ریاضیات جدید سیاسی، یعنی افزایش ۱۰‌درصدی مشارکت!     آزادی بیان در فضای قرن نوزدهمی 1391/2/16   کاوه لاجوردی نسخه‌ی قابل انتشار منتظرِ رسیدنِ دوستِ عزیزی هستم که دارد کتابی برایم می‌آورَد. سخت مشتاق‌ام بخوانم‌اش [کتاب را عرض می‌کنم]، و خوشبین‌ام که کمی از کم‌سوادی‌ام در حیطه‌های مربوط به آزادیِ بیان کم بشود. موضعِ فعلی‌ام—که شاید ناشی از خامی و کم‌اطلاعی باشد—این است که اصل بر آزادیِ بدونِ قید و شرطِ بیان است. این موضع البته با نظرِ کسی سازگار نیست که بر آن است که از "حقیقت" آگاه است و بسیاری از افرادْ صغیرند و باید مراقب‌شان بود که گمراه نشوند.   اعتقاد به آزادیِ نامحدودِ بیان باعث نمی‌شود معتقد باشم که مثلاً هر روزنامه‌ای باید هر مقاله‌ی وارده‌ای را چاپ کند و هر ایستگاهِ‌ رادیویی باید وقتِ‌ نامحدود به هر صاحب‌حرفی بدهد: چاپِ مطلبی در روزنامه جا را برای مطالبِ دیگر تنگ می‌کند و/یا هزینه‌ای به صاحبِ روزنامه تحمیل می‌کند. اما مثلاً نوعاً اجازه‌دادن به انتشارِ هر نظری در وبلاگ جا را برای نظرهای دیگر تنگ نمی‌کند.   یکی از قیدهایی که سنــّتـاً در موردِ آزادی لحاظ کرده‌اند (و این منحصر به آزادیِ بیان نیست) این است که کار تا چه حد می‌تواند مایه‌ی آسیب‌دیدنِ دیگران بشود. بحثِ آسیب طبیعتاً به تعبیرهای فراوانی راه می‌دهد؛ اما سنــّتاً به این هم توجه کرده‌اند که یک عاملِ مهمِ مربوطـْ این است که آسیبِ احتمالی تا چه حد قابلِ اجتناب باشد. فرض کنیم شما از تیمِ فوتبالِ الغرافه متنفرید، و فرض کنیم من عمیقاً معتقدم جزایرِ مالویناس متعلق به آرژانتین است. فرض کنیم هر دوی ما از دیدن و شنیدنِ چیزی بر خلافِ سلیقه‌ها یا نظرهایمان آسیب می‌بینیم—مثلاً با شدتِ سردردآوری عصبانی می‌شویم و کارمان به بیمارستان می‌کشد. حالا من صبحِ خیلی زود آمده‌ام و جلوی درِ خانه‌ی شما بلندگویی به دست‌ام گرفته‌ام و دارم در مدحِ الغرافه صحبت می‌کنم. احتراز از این آسیبی که دارم به شما می‌رسانم سخت است، و به نظرم این حقی به شما می‌دهد که آزادیِ مرا محدود کنید. اما اگر شما در فلان روزنامه مقاله‌ای نوشته‌اید با عنوانِ "آرژانتین البته حقی بر فالکلند ندارد"، یا گردهمایی‌ای در استادیومِ بزرگِ شهر راه انداخته‌اید، احتراز از آسیبِ ناشی از صحبت‌ها و نوشته‌های شما برای من آسان است: می‌توانم مقاله‌تان را نخوانم و به تجمع‌تان نیایم. اگر مسؤولِ دست‌شویی‌های دانشگاه باشم نوشته‌های پشتِ درها را هر از چندی پاک می‌کنم؛ کامنت‌های دشنام‌آلودِ وبلاگ‌ام را نه [و این موردِ اخیر منحصر به وضعیتی نیست که مسؤولِ دست‌شویی‌های دانشگاه باشم].   موضوعِ مهمِ دیگر این است که، به نظرِ من، آزادیِ بیان منحصر به آزادیِ بیانِ به‌اصطلاح "مستدل" نیست (فعلاً دشواری‌های ضابطه‌بندیِ خودِ مفهومِ استدلال را نادیده می‌گیرم). این شکلِ بسیار محدودی از آزادیِ بیان خواهد بود که مثلاً بگوییم فقط به مطالبی در موضوعِ اقتصاد اجازه‌ی انتشار می‌دهیم که حاویِ "بحثی علمی" باشد—به نظرِ من اصل بر این است که هر کس بتواند با هر بیانی نظرش را بگوید: فرمول بنویسد، به مارکس با به کتابِ مقدس استناد کند، فیلم و موسیقی بسازد، دشنام بدهد، لطیفه بگوید.    * تیتر از سی‌میل     مستقیم،‌ جایی همین نزدیکی 1391/2/16   سراب‌ساز سوداستیز با دست به جلو اشاره می کند. با سر تائید می کنم و برای محکم کاری می پرسم: «مستقیم؟» پیش پایم می ایستد و این قاعدتا بدین مفهوم است که همان مستقیمی می رود که من می خواهم. عقب کسی نیست و روی صندلی جلو پسر بچه ای حدوداَ 10 سال با اخم نشسته است. به محض اینکه سوار می شوم راننده با صدای بلند رو به پسر بچه می گوید:‌«پس سه هزار تومن رو گم کردی. خب حواست کجا بود بچه؟» پسر بچه به راننده نگاه می کند و چیزی نمی گوید. با دست به جلو اشاره می کند و پیش پای مرد می ایستد. مرد سوار می شود و کنار من می نشیند. راننده از توی آینه به مرد نگاه می کند و می گوید:‌«درست جواب بده آدم بدونه کدوم وری میخوای میری. میگم مستقیم همینطوری نگاه نکن!» مرد با شوخی جواب می دهد که شنبه روز سختی ست و هنوز درست و حسابی بیدار نشده و مغزش خواب مانده است. راننده می گوید:‌«خب از خونه نیا بیرون!» مرد باز هم با خنده جواب می دهد که اگر کارمند نبود خواب صبح را با هیچ چیز عوض نمی کرد. راننده رو می کند به پسر بچه و با صدای بلند می گوید:‌«پس سه هزار تومن رو گم کردی. خب حواست کجا بود بچه؟» پسر بچه دوباره به راننده نگاه می کند و چیزی نمی گوید. با دست به جلو اشاره می کند و زن انگشتش را مستقیم در امتداد خیابان می گیرد. راننده ترمز که می زند، زن می پرسد:‌«میدون؟» راننده با عصبانیت جواب می دهد:‌»این یعنی مستقیم! فهمیدنش سخته؟ ای بابا! مستقیم رو نشون میده میگه میدون! دایره بلد نیستی بکشی؟» چند متر که جلوتر می رود دختری با دست مستقیم را نشان می دهد و همزمان می گوید:‌«مستقیم؟» راننده ترمز می زند و دختر سوار می شود. راننده از توی آینه به دختر نگاه می کند،‌ اما خطاب به مرد می گوید:‌«یارو دستش رو اینوری میگیره میگه امام حسین، اونوری میگیره میگه تجریش، این خانما نمیتونن جهت رو تشخیص بدن. البته هیچی رو تشخیص نمیدن! اما انگار قطب نماشون تعطیله، فقط آهن رباشون کار میکنه!» راننده می زند زیر خنده، اما مرد حرفی نمی زند. راننده رو می کند به پسر بچه و با صدای بلند می گوید:‌«پس سه هزار تومن رو گم کردی. خب حواست کجا بود بچه؟» پسر بچه باز به راننده نگاه می کند و چیزی نمی گوید. قبل از پل راننده پسر بچه را پیاده می کند و کرایه نمی گیرد، چون حالا همه می دانیم که پسر بچه سه هزار تومنش را گم کرده است. بعد از پل مرد کرایه اش را می دهد، تشکر می کند و پیاده می شود. انتهای خط، بدون گفتن حرفی، می زنم روی شانهء راننده و اسکناس را به سمتش می گیرم. بقیه پولم را که بر می گرداند می گوید:‌«بفرمایید آقا، بقیه پولتون، خدمت شما». چند لحظه بعد دختر دستش را به سمت راننده می گیرد و می گوید:‌«آقا ممنون. بی زحمت همینجا پیاده میشم» راننده بقیه پول را که بر می گرداند می گوید:‌«بیا بگیر!» من و دختر همزمان پیاده می شویم. او می رود بالا، من می روم پایین، راننده دور می زند.     آیا خیال نقد و بررسی دارید؟ 1391/2/16   شالیزه قرار گرفتن کتاب های چاپ اول ناشرین روی پیشخوان کتایفروشی ها یعنی اینکه به زودی شاهد نقد و بررسی های بسیار در جراید و سایت ها خواهیم بود و کم کم جلسات نقد نیز برگزار خواهندشد.  به عنوان کسی که سال پیش خواننده بسیاری از کتب منتشر شده بوده و اکثر نقدها را خوانده و در جلسات نقد حتی مصرانه تر از خود نویسنده کتاب ! شرکت کرده، امیدم این است که امسال شاهد روند منسجم و مفیدتری باشیم که اگر بیست سال بعد عده ای قصد پرداختن به آثار این دوره را داشتند به مجموعه کامل تری از نقد و بررسی های دقیق دست یابند و کمتر شاهد تعارفات دوستانه یا خرده گیری های غیردوستانه باشند. گاهی در جلسات نقد شاهد بوده ام که منتقدی گفته:«در هیچ کجای کتاب اشاره نشده که...» و مخاطبان بی ادعای کتاب جواب داده اند: «نه! اینطور نیست، اشاره شده و...» و این متاسفانه یعنی منتقد محترمی که قصد تحلیل دارد حتی به اندازه خوانندگان عادی کتاب بر آن اشراف ندارد، حال آنکه شکل گرفتن نقد خوب زمانی امکان پذیرست که نه تنها خوب خوانده باشی بلکه به خوانش جدیدی دست یافته باشی که بخش های بی صدای کتاب را نیز به صدا درآورد. قضاوتمان هرچه هست سهل انگارانه بودنش درست نیست چرا که کتاب موجود بی دفاعی ست که بدون حضور نویسنده اش که مدتها هم نشین او بوده ازین خانه به آن خانه می رود و ما گاهی با بی توجهی صدایش را در نطفه خفه می کنیم. هستند خوانندگانی که معیارشان برای انتخاب کتاب، نظر منتقدین است و غیرمسئولانه عمل کردن یعنی گمراه کردن خواننده و ستم به نویسنده. سال هائی که در امتحانات انجمن خوشنویسان شرکت می کردم، موقع خروج از جلسه شاهد جدا کردن سربرگ ورقه ها بودم که معنایش این بود : «اساتید، خوشنویس را از خوشنویسی اش تفکیک می کنند » و چه بسا استادی همه هنرجوهای خود را بی آنکه بداند مردود اعلام می کرد. حال سوال این است : آیا اگر جلد همه کتابها را جدا کرده و به دست ما بدهند باز هم نقد و نظرمان همان خواهد بود که در زمان آگاهی مان از نام نویسنده بوده است ؟! پسندیدن کتاب نویسنده ای که خودش را نمی پسندیم نه تنها اشکالی ندارد که نشانه بلوغ فکر ماست و نوشتن نقدی تند و تیز بر کتاب یک دوست نیز نشانه دوستی ماست نه نارفیقی! یادمان باشد اگر امسال نیز قصد اعلام«کتاب های شاخص سال» را داریم لازمه اش اشراف کامل بر کلیه کتب منتشرشده در آن حوزه (داستان کوتاه، رمان، شعر) است . برای اعلام «برتر» یا «برترین» دیدن کل مجموعه لازم است نه بخشی از آن. البته پر واضح است داور واقعی مردم هستند و نهایتا گذر زمان و ماندگاری کتاب ارزش آنرا نشان می دهد چرا که به قول دوست عزیزی شاید بتوان یک کتاب را نادیده گرفت ولی نادیده گرفتن یک نویسنده کار چندان آسانی نیست.     "اختلاس بزرگ سبب توقف احداث بزرگ‌ترین پروژه صنعت گاز ایران شد" 1391/2/16 خبرگزاری مهر گزارش داد که بزرگ‌ترین پروژه در دست اجرای صنعت گاز در بندر ماهشهر با ارزش بیش از سه میلیارد دلار به دلیل «اختلاس بزرگ سیستم بانکی» متوقف شده است. بر اساس این گزارش، «سه‌قفله‌شدن منابع بانک‌ها» پس از بزرگ‌ترین اختلاس تاریخ بانکی ایران سبب شده که اعتبار طرح‌های عمرانی این پروژه تامین نشود. شرکت ملی گاز ایران و بانک صادرات در بهمن ماه سال ۱۳۸۹ قراردادی را امضا کردند که بر اساس آن قرار بود بانک صادرات با مشارکت ۸۰ درصدی در دو پروژه ساخت پالایشگاه گاز بیدبلند۲ و واحد استحصال "اتان" پالایشگاه پارسیان سرمایه گذاری کند. میزان مشارکت مالی بانک صادرات در این دو پروژه، سه میلیارد و ۲۰۰ میلیون دلار بوده است. این پروه‌ها قرار بود طی ۴۴ ماه تا سال ۱۳۹۲ مورد بهره برداری قرار گیرد اما خبرگزاری مهر گزارش داده که با گذشت ۱۵ ماه از امضای این قرارداد، هیچ گونه منبع مالی برای تامین اعتبار پالایشگاه گاز بیدبلند۲ اختصاص نیافته است. مهدی جمشیددانا، مدیر هماهنگی و نظارت بر تولید شرکت ملی گاز به تازگی گفته که «سوء استفاده مالی اخیر بانکی در بانک صادرات موجب کند‌شدن اجرای طرح پالایشگاه بید‌بلند۲ شده است.» معاون وزیر نفت ایران البته این موضوع را رد کرده و تنها سرعت ساخت و توسعه این پالایشگاه را «کمی کند» توصیف کرده است. در بزرگ‌ترین اختلاس بانکی ایران، که دادگاه متهمان آن در جریان است، بانک صادرات به عنوان بانک تنظیم کننده اعتبارات اسنادی اختلاس بوده است. علاوه بر بانک صادرات، بانک‌های سپه، رفاه کارگران، پارسیان، سامان و ملی نیز درگیر پرونده این اختلاس هستند. منبع: مهر     "سعید مرتضوی تنها امشب برای استعفا زمان دارد" 1391/2/16 الیاس نادران، نماینده مردم تهران در مجلس می‌گوید که برای از جریان افتادن استیضاح وزیر کار، سعید مرتضوی تنها امشب وقت دارد که از سمت مدیرعاملی سازمان تامین اجتماعی استعفا دهد و آن را رسانه‌ای کند. نمایندگان مجلس ایران پیش از تعطیلات نوروزی به وزیر کار هشدار داده بودند که در صورت انتصاب سعید مرتضوی به سمت مدیرعاملی سازمان تامین اجتماعی او را استیضاح خواهند کرد. وزیر کار ایران اما به این هشدار توجهی نکرده و سعید مرتضوی را به سمت جدید منصوب کرد. در پی این اتفاق، نمایندگان مجلس طرح استیضاح وزیر کار را پس از تعطیلات نوروزی به جریان انداختند. این طرح با قول سعید مرتضوی برای استعفا از جریان افتاد اما استعفای سعید مرتضوی مورد قبول محمود احمدی‌نژاد واقع نشد و او دوباره به سر کار خود بازگشت تا احتمال استیضاح مجدد وزیر کار قوت بگیرد. آقای نادران که از امضا کنندگان طرح استیضاح وزیر کار بوده، افزوده که اگر سعید مرتضوی امشب استعفا ندهد، «فردا به طور قطع مجددا استیضاح وزیر کار تقدیم هیئت رئیسه خواهد شد.» منبع: ایلنا مرتبط: "برخی استیضاح کنندگان وزیر کار فریب خوردند" "دولت، مرتضوی را مناسب تشخیص داده است"     "اولويت در مذاکرات آژانس با ايران دسترسی به سایت نظامی پارچين است" 1391/2/16 یوکیانو آمانو، مدیرکل آژانس بین المللی انرژی اتمی، می گوید که اولویت آژانس در مذاکرات آینده با ایران، بازرسی از سایت نظامی پارچین است. آقای آمانو، که روز جمعه در حاشیه کنفرانسی در شهر گالن سوئیس با خبرنگاران گفت و گو می کرد، افزود بازرسان آژانس همچنان می خواهد از سایت پارچین بازدید کنند اما ایران تاکنون به این درخواست پاسخ مثبتی نداده است. نزدیک به شش ماه قبل، مقام‌هایی از سه کشور عضو آژانس بین‌المللی انرژی اتمی از افزایش فعالیت‌های مشکوک در سایت نظامی پارچین در جنوب شرقی تهران خبر داده بودند. به باور این سه مقام، که نامشان نیز فاش نشد، فعالیت های انجام شده در سایت پارچین با برنامه هسته ای ایران ارتباط داشت. آقای آمانو با اشاره به این موضوع می گوید که آژانس متوجه برخی «فعاليت ها» در پارچين شده اما چون فردی از طرف آژانس در این مکان حاضر نشده است پس نمی توانیم درباره این فعالیت ها صحبت کنیم. آژانس پیشتر گفته بود که ایران دو بار درخواست بازدید از سایت پارچین را نپذیرفته است اما ایران این اظهارات را رد و اعلام کرده بود که درخواستی برای بازدید سایت پارچین از سوی بازرسان آژانس دریافت نکرده است. منبع: رادیو فردا     "افزایش ۴۵ درصدی هزینه هتل ها طی سه سال گذشته" 1391/2/16 رئیس اتحادیه هتلداران استان خراسان رضوی می گوید که از سال ۸۸ تاکنون دولت اجازه افزایش نرخ اقامت را نداده و این در حالیست که طی این سالها، هزینه های هتل ها به طور میانگین ۴۵ درصد افزایش یافته است. محمد قانعی، که با خبرگزاری میراث فرهنگی گفت و گو می کرد، افزود طی این سالها قیمت مواد غذایی و مواد شوینده مورد استفاده در هتل ۲ برابر، قیمت حامل‌های انرژی ۷ برابر شده است و برخی از هتل‌ها نیز با افزایش ۱۰ برابری نرخ برق روبه‌رو شده‌اند. به گفته آقای قانعی، اگر افزایش ۴۰ درصدی حقوق و دستمزد پرسنل هتل نیز به این نرخ‌ها اضافه شود، مشکلات هتلداران بیشتر به چشم می آید. رئیس اتحادیه هتلداران استان خراسان رضوی همچنین اشاره کرده که این مشکل در تمام شهرهای ایران دیده می شود و هتلداران تاکنون نتوانسته اند از سبد حمایتی دولت استفاده کنند. صحبت های آقای قانعی در حالی مطرح شده است که گزارش های غیر رسمی از افزایش ۱۰ تا ۲۵ درصدی نرخ اقامت در هتل های ایران از دی ماه سال گذشته حکایت داشت.  منبع: خبرگزاری میراث فرهنگی مرتبط: اقامت در ترکیه شبی ۸۰ هزار تومان، شیراز ۲۰۰ هزار تومان    سی میل را در تویتر دنبال کنید | سی میل در فیسبوک دنبال کنید|خبرنامه سی میل را برای دوستان خود بفرستید  شما این خبرنامه را به این دلیل دریافت می کنید که ایمیل شما پس از تایید وارد لیست دریافت کنندگان شده است. برای لغو عضویت از این خبرنامه به این لینک مراجعه کنید یا به 30mail-unsubscribe@sabznameh.com ایمیل بزنید. با فرستادن این خبرنامه به دوستان خود آنها را تشویق کنید که عضو این خبرنامه شوند. برای عضویت در این خبرنامه کافی است که به 30mail@sabznameh.com ایمیل بزنید. برای دریافت لیست کامل خبرنامه های سبزنامه به help@sabznameh.com ایمیل بزنید.