خبرنگاران سبز/ جامعه: آیت الله العظمی صانعی با صدور بیانیه ای به دفاع همه جانبه از میرحسین موسوی و مهدی کروبی و همسرانشان پرداخته و نسبت به حصر خانگی و «محرومیت آنها از حقوق اولیه انسانی» بدون برگزاری هر گونه دادگاه و محکمه ای و بدون اجازه دفاع به آنها، به شدت اعتراض کرده است. در قسمت دیگری از بیانیه مذکور، نسبت به حمله و زندانی کردن معترضین سیاسی انتقاد و وقوع اینگونه رفتارها ناشی از «درماندگی و ضعف سیاسی» حاکمیت در «اقناع افکار عمومی» دانسته شده است. وی همچنین اظهار داشته است که هیچ یک از این رفتارها «با موازین شرعی، قضایی، حقوقی و اجرایی هماهنگی نداشته و ندارد». متن این بیانیه بدین شرح است: ــــــــــــــــــــــ بسمه تعالی
« وَمَا لِلظَّالِمِينَ مِنْ أَنْصَار »
در چند هفته اخير شاهد اتفاقاتی هستيم که هر چند در گذشته نيز سابقه داشته است اما روند بعضی از اين اقدامات از نوادريست که با هيچ يک از موازين شرعی، قضايی، حقوقی و اجرايی هماهنگی نداشته و ندارد؛ در صورتی که قدرتهای استبدادی نيز از برگزاری دادگاه و استناد به قوانين کشور و اجازه دفاع به متهم (هرچند به صورت محدود) در جهت گرفتن قيافه قانونمداری و حاکميت قانون استفاده می نمودند.
هنوز فراموش نکرده ايم که دادگاههای سياسی در رژيم گذشته، فارغ از احکام ظالمانه و فرمايشی بودن آنها مانند دادگاههای نظامی دکتر مصدق و فدائيان اسلام و دهها محاکمه سياسی ديگر، چگونه برگزار می شد و متهمان چگونه از اعمال و افکار خود دفاع می کردند که خود حکايت از اين توجه در سيستم حقوقی و قضايی دارد.
با اين حال پس از سی سال از انقلاب اسلامی که شعار آن حاکميت آزادی و جمهوريت بر مبنای موازين اسلام و نفی استبداد بود، شاهد حملات مکرر غير اسلامی و انسانی به معترضان سياسی و حبس آنها هستيم و ناباورانه می بينيم که شخصيت های خدومی همچون زبدة السادات و الاخيار، ذوی العز و الاحترام؛ جناب آقای مهندس مير حسين موسوی و همسر مکرمه و فاضله ايشان و يار ديرين و معتمد امام، حضرت حجت الاسلام و المسلمين آقای حاج شيخ مهدی کروبی و همسر مکرمه ايشان بدون برگزاری هر گونه دادگاه و محکمه ای (هرچند صوری) و بدون اجازه دفاع به آنها در حصر خانگی با محروميت از حقوق اوليه انسانی، قرار می گيرند. اعمال و رفتاری که نشان از درماندگی و ضعف سياسی عاملان و آمران آن از اقناع افکار عمومی دارد.
جای بسی تاسف و تعجب است که برخی از افراد، اعتراض معترضين سياسی را در جامعه فاقد هرگونه پايگاه و جايگاهی دانسته و آنرا دروغ و حيله پنداشته ولی با داشتن تمامی قدرتهای تبليغی و رسانه ای از برگزاری يک دادگاه صالح علنی عاجز هستند تا در آن معترضان و منتقدان سياسی نيز بتوانند از نظرات خود دفاع کنند و در نهايت جامعه خود قضاوت کند که حق با کيست؟
اميد آنکه هرچه زود تر خداوند متعال با رهايی آن بزرگان و ديگران از حصر و حبس، توفيق خدمت در جهت احقاق حقوق ملت را عنايت فرمايد.
تاريخ: ۱۳۸۹/۱۲/۸
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر