مهدی نوربخش:وقایع چندین هفته گذشته در خاورمیانه و بازیهای تازهای که رژیم خودکامه ایران شروع کرده است، ماهیت ضدّ مردمی آنرا بیش از پیش روشن مینماید. انقلاب مردمی مصر و عکسالعمل دولت مبارک در رودر رویی با یک جنبش گسترده مردمی نشان داد که اصولاً دولتهای استبدادی در هر بستری که رشد کنند و با هر ایدئولوژی پای به میدان حکومت مداری گذارند عاقبت برای استمرار قدرت به یک ابزار و آن ابزار زور و تزویر متوسل میگردند. با درس گیری از ایران و ابزاری که همه دولتهای خود کامه بکار میگیرند، مبارک در ابتدا جنبش مردمی آن کشور را تاثیر پذیرفته از نیروهای خارجی برون مرزی قلمداد نموده تا بلکه بتواند انگیزه انقلابی مردم مصر را غیر بومی و بدون ریشه جلوه دهد. در برخورد با نیروهای انقلابی، اراذل و اوباش را مسلحانه بجان مردم انداخت تا با ارعاب از سیل خروشان انقلاب جلوگیری نماید. با وعدههای پوچ تحقیق در مورد شرارت طرفداران رژیم در مقابل مردم، مبارک کوشش نمودتا اطمینان از دست رفته رژیم خودرا ترمیم کند. همه این ابزارهای تولید خفقان و جلوگیری از دستیابی مردم به مطالبات به حق خود در رژیم ایران به آزمایش گذاشته شده است. از این ابزارها دو دولت خود کامه بطور یکسان سود برده اند.
شباهت در بکارگیری ابزارهای زور ارعاب در ایران، مصر، بحرین و نظامهای غیر مشروع خاورمیانه و آفریقای شمالی نشان میدهد که استبداد در لباس سکولاریسم، مذهب و شاهنشاهی برای کسب و استمرار قدرت به حربه زور و تزویر متوسل میگردد تا حقوق مردم را پایمال نموده و جنبشهای مردمی دموکراتیک را سرکوب نماید. تظاهرات ۲۵ بهمن و عکسالعمل رژیم خودکامه ایران به این حرکت مردمی و آزادی خواهی، مارا به چهار ارزیابی و جمع بندی تشویق و نزدیک مینماید.
اول، جنبش سبز نه تنها در صحنه مانده است بلکه از پویایی قابل تحسینی برخوردار است. در طول یک سال گذشته، جنبش سبز توانسته است طرفداران زیادی را در اقشار مختلف مردم از هنرمندان تا استادان دانشگاه و حوزههای علمیه پیدا نماید. جوانان دانشگاهی و غیر دانشگاهی بیش از هر زمان به جنبش سبز عشق ورزیده و به آن امید بسته اند. تبلیغات رژیم در وابستگی این جنبش مردمی به قدرتهای خارجی کاملا به شکست منجر گردیده است. سران نظام زور و تزویر اذعان کردهاند که نتوانسته اند این جنبش را سرکوب نمایند.
دوّم، رهبری جنبش سبز بطور تحسین آمیزی در صحنه مبارزه ایستاده است و به میثاق خود با مردم و جنبش سبز کاملا وفادار مانده است. نه تنها باید ایستادگی شجاعانه موسوی، رهنورد، کروبی، خاتمی و دیگران را ستود بلکه باید از مواضع صحیح و استراتژیک آنها در انتخاب نوع و طریق مبارزه ستایش نمود. نوع مبارزه بدون خشونت از طریق قانونی نه تنها بهترین نوع انتخاب بوده است که رژیم خودکامه را از هر زمان دیگری بیشتر مستاصل و رسوا نموده است.
سوم، رژیم بیش از هر زمان دیگری به وسعت و عمق نارضایتی مردم و عدم مشروعیت خود پی برده است. مسافرتهای مکرر خامنهای به قم، محدود کردن روز افزون رسانههای عمومی، توسل بیش از پیش به جعل خبر و پخش خبرهای دروغ از طریق رسانهایهای دولتی، زندانی نمودن دگراندیشان، نیروهای اصلاحطلب، روزنامه نگاران و دانشجویان همه حکایت از اعمال زور بجای برخورد منطقی و قانونی با مطالبات مردم است. دولت نه تنها توان پاسخ گویی به مردم را از طریق مدیرییتی صحیح از دست داده است، بلکه با ایجاد رعب و وحشت، شکاف عظیمی بین خود و مردم ایجاد کرده است. این شکاف به مشروعیت حقیقی و حقوقی مردان قدرت ضربات عدیده ای وارد آورده است. در کشوری آرمانخواه و در فرهنگی عدالت طلب، از دست دادن مشروعیت دولتمردان عواقب وخیمی را برای رژیم سیاسی ببار خواهد آورد.
چهارم، سرکوب تظاهر کنندگان عاشورای سال پیش و واکنش به تظاهرات قانونی ۲۵ بهمن امسال نشان میدهد که رژیم توسل به زور و تزویر را بر قبول حل مسالمت آمیز و قانونی مشگلات سیاسی فعلی ایران ترجیح میدهد. رژیم خودکامه و آقای خامنهای کوشش میکنند که با ایجاد شکاف بین مردم و تقسیم جامعه به عوام و خواص، خواص با بصیرت و بی بصیرت، و طرفداران فتنه و طرفداران حکومت ولایت فقیه، علناً نشان دهند که راه دیگری را بجز توسل به زور برای مقابله با آزادی خواهی انتخاب نکرده اند. در چند روز گذشته رژیم وارد بازی خطرناک دیگری شده است که بیش از پیش ماهیت فاسد و مزوورانه آنرا روشن مینماید. مصادره اجساد شهدای تظاهرات ۲۵ بهمن ماه نشان میدهد که رژیم بازی تازهای را در تمسک به دروغ و فساد شروع نموده است. از رژیمی که جعل خبر و دروغ را بعنوان ابزاری برای ماندن در حکومت و قدرت انتخاب کرده است نمیتوان توقع داشت که به این میزان از بیخردی و فساد اخلاقی تنزل نیابد، اما جسارت حکومت در بازتولید ابزارهای تزویر در جامعه ایکه به ارزشهای اخلاقی پایبند است بسیار شگفت انگیز است. زمانیکه تظاهر کنندگان در خیابانهای تهران و دیگر شهرستان شعار مرگ بر دیکتاتور سرمیدأده و توسط نیروهای رژیم در ۲۵ بهمن سرکوب میشدند، آقای خامنهای در نشستی با عبدالله گٔل، رئیس جمهور ترکیه گفت " هرگاه مردم وارد صحنه شوند، روند تحولات تغییر خواهد کرد و ابزارهای متعارف سیاسی و نظامی کارایی خود را از دست خواهند داد و اکنون نیز مردم مصر در وسعت صحنه هستند." در رژیمی که رهبر "معنوی" آن فساد اخلاقی و اشاعه دروغ را به فرهنگ عمومی حکومت تبدیل نموده است چگونه میتوان از اراذل و اوباش دولتی خودکامه انتظاری بجز این داشت که تزویر و دروغ گفتن را کاری غیر اخلاقی و غیر دینی بدانند. جای تعجب نیست که فرهنگ ریا و تزویر فرهنگ قالب نهادهای دولتی گردد تا جاییکه رئیس مجلس، آقای لاریجانی، کسیکه این دولت و این نظام را خوب میشناسد جوی در مجلس بوجود آورد که صدای مرگ خواهی عدّه ای که از فیلتر شورای نگهبان به مجلس راه یافته بر ضد موسوی، کروبی و خاتمی بلند گردد. این شعار روزی در همین مکان در مقابل مرد تقوا، بازرگان، بلند گردید. پس از سی سال از انقلاب گذشته، هنوز این صدا از این محل مرگ دیگران را طلب میکند. این نشان میدهد چقدر سیاست این مرز و بوم به واپساای فساد و ضعف در اخلاق تنزل پیدا نموده است. اما سوال انست که آیا لاریجانی، موسوی، کروبی و خاتمی را نمیشناسد؟
جنبش سبز و مبارزه با رژیم خودکامه ایران راهی طولانی و دشوار را پیش روی خود دارد. حمایت از این جنبش بدون حمایت قاطع از کسانیکه در داخل دستی برآتش دارند و هر لحظه زندگی و حیاتشان به مخاطره کشیده میشود میسّر نمیباشد. حمایت قاطع از رهبری این جنبش اگر چه زمانی سیاستهای آنها با تمامی سلایق ما نمیخواند، امریست ضروری و حیاتی. باید شجاعت آنان را ستایید، از ضعفهای جزئی ایشان چشم پوشید و اعتماد به مردم و جنبشی کرد که از تنگناهای ایدئولوژیک و قهرمان خواهی گذشته است. حمایت از این جنبش امید دهنده، حمایت از فرداییست که مردم این مرز و بوم به خودکامگی پایان داده و حکومتی دموکراتیک و مردم سالار را بنیان نهند.
نزدیک به ۲۰ماه از انتخابات دهم ریاست جمهوری می گذرد. اتفاقاتی که طی این ماه ها بر بدنه نیروهای مخالف از جانب حکومت وارد شد، جای هیچ تردیدی را باقی نمی گذارد که مخالفین حکومت پای در کارزاری سخت گذاشته اند. در یک طرف صحنه مخالفینی که تنها ابزارشان نافرمانی های مدنی و اعتراضات آرام است و تنها در جستجوی رسیدن به مطالبات خود از روش های مسالمت آمیز بوده و طرف دیگر این صحنه نبرد نیروهای حکومتی از هر دسته و گروه و ارگان، با شنیع ترین رفتارها و تا بن دندان مسلح و مجهز به توپخانه ی رسانه ی به اصطلاح ملی و تریبون های مختلف اعم از نماز جمعه و مجلس و …قرار دارد.
شیوه جنبش اعتراضی مردم حضور است و شیوه حکومت فرار رو به جلو!! حکومتی که خودش شهید می کند و برای آن شهید مراسم می گیرد!! ماجرای استالین است و تروتسکی! گویا حکومت اصل را بر دروغ و نفاق و نیرنگ بنا نموده است. پس از ماه ها سکوت جنبش سبز و عدم حضور آنها در خیابان ها، ۲۵بهمن نقطه عطفی شد برای این آتش زیر خاکستر. پس از درخواست مشترک کروبی و موسوی از وزارت کشور برای صدور مجوز راه پیمایی۲۵بهمن در حمایت از مردم مصر و تونس، دامنه فشارها بر این دو مبارز خستگی ناپذیر و همراه مردم، بیشتر شد.
چند روز مانده به راهپیمایی، مهدی کروبی و همسرش به طور کامل حصر خانگی شده و از دیدار فرزندان و خانواده محروم گردیدند. تمام خطوط تلفن همراه و ثابت مهدی کروبی، همسر و فرزندان قطع می شود. این نخستین نشانه های یک کودتای نظامی آرام بر علیه این خانواده بود. تظاهرات ۲۵بهمن نشانه های خوبی را برای حکومت به همراه نداشت. مردم به خیابان ها آمدند. آرام اما مصمم!
ساعاتی پس از پایان تظاهرات، حکومت شکست خورده و وحشت زده که به دنبال انتقام گیری بود شروع به انجام رفتارهای نخ نما شده و مشابه قبایل وحشی نخستین نمود. شیوه ایجاد رعب و وحشت! دوباره قشون کشی عده ای عربده کش و مزدور حقوق بگیر با استفاده از نام بسیجی و جبهه رفته و انقلابی، به همراه تنی چند از روحانی نماها،با عقبه ای که البته واضح بود از کجا پشتیبانی می شود، جلوی منزل مهدی کروبی تجمع کردند. اندک بودند، اما گستاخ و بی شرم! به نام اسلام و دین، بدترین الفاظ و رکیک ترین کلمات را با افتخار بر زبان می راندد. ناگاه آدم را یاد سال های نخستین اسلام می انداختند که بنی امیه و خوارج چه با این اسلام کردند!
پنج شب متوالی تجمع و آشوب و دریغ از دخالت صریح مقامات قضایی و انتظامی! در ظاهر معلوم نبود که چطور می شود عده ای قلیل با مسدود نمودن آن محله و با عربده کشی در آن ساعت از نیمه شب و آن هم طی چندین شب، بتوانند دست به آشوب بزنند. مگر اینکه اراده شخص دیگری در میان باشد! از این دست افراد حداقل در تاریخ ۱۰۰ساله حکومت بسیار داشتیم. روزی با کت و شلوار مشکی و یقه های باز و کلاه شاپو و دستمال یزدی بر گردن؛ و امروز که با چفیه و پوتین و … . بی مخ بی مخ است؛ شعبان و غیر شعبان ندارد!
طی همان شبها مامورین امنیتی در اقدامی بی سابقه با شکستن درب منزل محمد حسین کروبی،برای یافتن وی اقدام ورود به ساختمان وی را می کنند که خوشبختانه ناکام مانده و برای جبران این ناکامی از آن روز تاکنون منزل وی را پاتوق قرارهای شخصی خود نموده و معلوم نیست فردا روز مدارک شخصی و عکس ها و فیلم های خانوادگی و … این خانواده از کدامین سایت و کوی برزن سر برآورد؟!
ماموران اطلاعات با مراجعه به مدرسه فرزندان حسین کروبی موجبات ترس این دو دانش آموز را فراهم آورده تا آنجا که این دو به خاطر ترس از ماموران امنیتی درس و مدرسه را ترک کرده اند.
محمد تقی کروبی را هم در شروع این ترم دوباره و برای سومین بار ممنوع التدریس می شود و همچنین وی را که جانباز جبهه و جنگ است را از یک درمان عادی برای گوش مجروح خود محروم می کنند تا آنجا که وی را اکنون تا آستانه از دست دادن شنوایی رسانده اند.
پس از راهپیمایی خودجوش و مردمی ۱اسفند، حکومت چهره واقعی خود را نشان داد. شدیدترین نوع برخورد را در خیابان ها با مردم انجام داد. از بی رحم ترین شیوه ها برای سرکوب اعتراض آرام مردم استفاده نمود و سعی داشت با تمام پشتوانه خبری و رسانه ای خود این راهپیمایی مردمی را خفه نماید که البته ناکام ماند.
عقده گشایی ها دوباره ادامه پیدا کرد و در شب این راهپیمایی و پاسی از نیمه شب گذشته به منزل علی کروبی هجوم برده و وی و همسرش را دستگیر می کنند. جالب است که دلیل دستگیری علی کروبی، به آن صورت و آنهم در آن زمان را بحث نخ نما شده ارتباط با سرویس های جاسوسی بیگانه و … عنوان کردند! حکومت در اقدامی از روی ناچاری و دستپاچگی به دنبال حسین کروبی بودند که پس از دست نیافتن به وی برای ایجاد فشار بر مهدی کروبی و خانواده اش، علی را دستگیر کردند.
همزمان با این ماجرا به منزل مهدی کروبی یورش برده و با ورورد به منزل، مهدی کروبی را در یک اتاق و همسرشان را نیز در اتاق دیگری محبوس می کنند. تفتیش ها آغاز می شود و اسناد و مدارک و کتب و … دوباره به تاراج می رود. مهدی کروبی در آخرین نامه خود خطاب به آملی لاریجانی، رئیس قوه قضائیه گفته بود" بنده درخواستی دارم از جنابعالی که به زودی و از طریق قانونی، وعده هایی را که در سخنرانی ها داده اند، عملی گردد و دادگاهی علنی تشکیل گردد تا کیفرخواست و دفاعیات مطرح گردد. باشد که در دادگاهی عادل و علنی، مردم به حقیقت آگاهی یابند" .
این اتفاق رخ نداد و ماموران هیچ مجوزی از دادگاه عادل نداشتند، اما مردم به خوبی به حقیقت ماجرا پی بردند.
اکنون ۳۶ ساعت از این اقدام می گذرد و هیچ گونه اطلاعی از شرایط مهدی کروبی و فاطمه کروبی در دسترس نیست. نگرانی ها پیرامون این موضوع برای مهندس میر حسین موسوی هم بوجود آمده و بیم آن می رود تا نیروهای تندرو و ناشنوا از صدای ملت، اقدامی نابخردانه در جهت خفه کردن صدای این دو رهبر جنبش اعتراضی مردم ایران انجام دهند.
حال جای این سوال باقیست: مراجعی که انسان را به پرهیز از خشونت و دروغ و ظلم فرا می خوانند؛ چرا برای حکومت چنین چیزی را قائل نیستند و سکوت کرده اند؟
چرا جریان اصلاحات و سران آن که دولت شان ۱۶ سال بر این کشور حکومت کرد سکوت کرده اند؟
چرا افرادی که خود را داعیه دار دفاع از مظلوم و ستم دیده می دانند سکوت کرده اند؟ این همه سکوت از روی ناچاری و ترس است یا از روی دنیا خواهی و عقاید پوشالی؟
منبع: سحام نیوز
میزان:رهبر جمهوری اسلامی در دوران ریاست جمهوری سفری به کشور لیبی داشته است و در آن زمان از توافق کامل میان خود و «برادر قذافی» خبر داده است.
وبلاگ مصائب آنا با انتشار گزارش روزنامه ی اطلاعات که باز نشر خبر رسمی برگزاری جمهوری اسلامی در ۱۹ شهریور سال ۱۳۶۳بوده است به بازخوانی تاریخی سفر حجت الاسلام سیدعلی خامنه ای رئیس جمهور وقت جمهوری اسلامی و رهبر فعلی آن به لیبی تحت زمامداری سرهنگ قذافی و مصاحبه ی او با تلویزیون لیبی پرداخته است.
گفتنی است ایران و لبنان بعد از ناپدید شدن امام موسی صدر پنج ماه پیش از انقلاب ایران قذافی را مسئول ربایش این روحانی بلند پایه ایرانی دانشتند اما جمهوری اسلامی هیچ گاه اقدامی جدی در این باره انجام نداده است و لیبی از معدود متحدان جمهوری اسلامی در دوران جنگ هشت ساله ایران و عراق بوده است.
با این حال اخیرا رسانه های دولتی در ایران از قذافی با عنوان «دیکتاتور لیبی» یاد می کنند اما مقامات سیاسی و مذهبی جمهوری اسلامی برخلاف تحولات مصر و بحرین همچنان از موضع گیری های گسترده در قبال جنایات اخیر قذافی خودداری کرده اند.
لیبی – خبرگزاری جمهوری اسلامی – نخستین دور مذاکرات حجت الاسلام و المسلمین سید علی خامنهای رئیس جمهوری اسلامی ایران و سرهنگ قذافی رهبر جماهیری لیبی شب گذشته آغاز شد و طرفین به مدت سه ساعت با یکدیگر پیرامون مسائل مختلف منطقه و جهان گفتوگو کردند.
خبرنگاران این خبرگزاری به نقل از وزیر امور خارجهٔ ایران گزارش میدهند: در این دیدار طرح ایران برای اخراج اسرائیل از مجامع بین المللی به ویژه سازمان ملل متحد مطرح شد و سرهنگ قذافی رهبر لیبی آمادگی کامل کشور خود را برای همکاری با جمهوری اسلامی ایران در زمینهٔ این طرح اعلام داشت.
وی به خبرنگاران ایرانی همراه هیئت گفت: «در مذاکرات سرهنگ قذافی و حجت الاسلام خامنهای پیرامون راههای مقابله با رژیم صهیونیستی و ابتکار ایران برای اخراج اسرائیل از مجامع بین المللی به ویژه سازمان ملل متحد، همیچنین در زمینهٔ تقویت یک جبههٔ ضدامپریالیستی و ضدصهیونیستی از کشورهای مترقی و مسلمان و هماهنگی بیشتر جهت رویارویی با دشمنان اسلام و مسلمین مذاکرات بسیار مفیدی صورت گرفت و روی کلیات مسائل مطرح شده تفاهم کامل وجود داشت». وی اضافه کرد: «قرار است تصمیمات اتخاذ شده در مذاکرات سرهنگ قذافی و حجت الاسلام خامنهای در کمیتههای فرعی دنبال شود».
دکتر ولایتی هدف اصلی سفر رئیس جمهوری کشورمان به لیبی را هماهنگی میان ایران، سوریه و لیبی در مقابله با رژیم اشغالگر قدس توصیف کرد و افزود: «در کنار این مساله، مسائل منطقه، شمال آفریقا، خاورمیانه و همچنین مسائل بین المللی از جمله مقابله با تلاش بعضی رژیمها برای خارج ساختن رژیم مصر از انزوا مطرح خواهد شد، میتوان گفت که بعد دیگر این سفر مقابله با قرارداد ننگین کمپ دیوید است».
دکتر ولایتی گفت: در یک بررسی مقدماتی میتوان گفت نتایج این دیدار بسیار مفید بوده است. وی اظهار امیدواری کرد که این دیدارها در سطح سران بین ایران و کشورهای دوست در آینده توسعه یابد.
برخورد رسانههای گروهی جهان
وزیر امور خارجه سپس در مورد برخورد رسانههای گروهی با سفر هیات بلندپایهٔ جمهوری اسلامی ایران گفت: «ابتدا رسانههای وابسته هدف اعلام شده از این سفر را تحریف کردند و آنرا در راستای اختلافات واهی بین ایران و متحدین نزدیک آن ذکر کردند. وسائل ارتباط جمعی فلسطین اشغالی در این زمینه تفسیرهای مغرضانهای را انتشار دادند. ولی اکنون مجبور شدهاند به اهمیت این سفر اعتراف کنند».
آخرین دور مذاکرات ایران و لیبی
آخرین دور مذاکرات آقای خامنهای رئیس جمهوری اسلامی و سرهنگ قذافی رهبر لیبی دیروز پس از ۳ ساعت بحث پیرامون مسائل مورد علاقهٔ دو کشور پایان یافت.
در این مذاکرات طرح اخراج رژیم اشغالگر قدس از مجامع بین المللی بویژه از سازمان ملل متحد و همکاریهای مشترک در مقابله با رژیم صهیونیستی و راههای مقابله با پیمان ننگین کمپ دیوید و پیشنهاد مربوط به همکاری با کشورهای پیشرو مسلمان بررسی شد. همچنین طرح جمهوری اسلامی ایران مبنی بر تشکیل کمیتهٔ جهانی حمایت از سیاهپوستان مستضعف آمریکا و طرح تلاش برای هماهنگی بین کشورهای جهان سوم که در معرض تهاجمات امپریالیسم آمریکا هستند، مطرح و مورد ارزیابی قرار گرفت.
در این مذاکران وزیر سپاه پاسداران و فرمانده نیروی زمینی پیروزیهای اخیر سپاهیان اسلام در جنگ را تشریح نموده و عزم راسخ ملت ایران در این جنگ را اعلام داشتند. همچنین سرهنگ قذافی حمایت کامل خود را از ایران تا سقوط کامل رژیم صدام بیان داشته و اعلام کرد: «قبل از انقلاب اسلامی شاه دشمن مشترک ما و شما بود امروز صدام دشمن مشترک ما و شماست»
مصاحبهٔ رئیس جمهوری با تلویزیون لیبی
آقای سید علی خامنهای رئیس جمهور کشورمان دیروز در پایان سفر ۲۴ ساعته خود به لیبی در یک مصاحبهٔ تلویزیونی با تلویزیون لیبی گفت: «محور اصلی مذاکرات با برادرمان قذافی مقابله با رژیم صهیونیستی و حل قضیهٔ فلسطین بود که خوشبختانه به توافقهای باارزشی رسیدیم».
وی تأکید کرد: «اگرچه سفر ما از لحاظ زمانی کوتاه بود ولی از نظر محتوی پرحجم و قوی بود و در مورد مسائل مطرح شده میان ما و برادر قذافی توافق صد در صد وجود داشت و من این سفر را کاملاً پربار ارزیابی میکنم»
آقای خامنهای روابط دو کشور اسلامی لیبی و ایران را بسیار خوب توصیف کرد و افزود: «روابط کنونی ما در سطح عالی است و ما در تمامی زمینهها همکاریهای زیادی داریم. ما از سطح روابط راضی هستیم. البته این به معنای این نیست که برای پیشرفت آن تلاش نکنیم». رئیس جمهور کشورمان در پاسخ به این سوال که نظر شما نسبت به رفتار ستیزه جویانهٔ آمریکا و اتخاذ موضع منفی در برابر دو کشور ایران و سوریه از جمله محاصرهٔ اقتصادی چیست؟ اظهار داشت: «ارزیابی ما دربارهٔ مواضع استکباری آمریکا در یک جملهٔ حضرت امام خمینی خلاصه میشود که آمریکا را شیطان بزرگ نامگذاری کردند». وی گفت: «نقش آمریکا در مقابله با ملتهای بپاخاسته و حرکتهای اسلامی و مردمی و دولتهای مترقی و انقلابی یک نقش کاملاً شیطانی است. به عنوان مثال ما «خلیج سیرت» و «خلیج فارس» را نمونههای کوچکی از اعمال شیطانی آمریکا میدانیم و تحرکات نظامی و سیاسی و توطئههای آمریکا در این دو خلیج حائز اهمیت است». رئیس جمهور در ادامه گفت: «ما مسالهٔ دشمن صهیونیستی و مسالهٔ فلسطین را مسألهٔ درجه یک جهان اسلام میدانیم و از همین رو بود که مسألهٔ مقابله با صهیونیستها و توطئههای اسرائیل و حل قضیهٔ فلسیطینی در لیست مذاکرات ما با آقای سرهنگ قذافی در راس قرار داشت که خوشبختانه به توافقهای پرارزش در زمینهٔ مبارزهٔ مشترک ما و لیبی در برابر اسرائیل دست یافتیم». وی گفت: ما معتقدیم که نجات فلسطین وظیفهٔ همهٔ مسلمانان است و این جز با همکاری همهٔ کشورها عملی نخواهد شد و زمان تلاش برای این حرکت مهم امروز است، زیرا آمریکا امروز به دلایل مختلف در موضع ضعف قرار دارد و ما باید حداکثر استفاده را از این مساله بکنیم و ضربات خود را بر اسرائیل و به سیاستهای استکباری در منطقه وارد کنیم.
خبرنگار تلویزونی لیبی از رئیس جمهور کشورمان درخواست پیامی برای مردم مسلمان لیبی کرد که آقای خامنهای گفت: «پیام من به مردم انقلابی و مسلمان لیبی، محبت و دوستی برادرانه است. ما از قبل از پیروزی انقلاب نسبت به شما لیبیاییها احساس محبت میورزیدیم. شما تنها کشوری بودید که با شاه معدوم یک لحظه آشتی نکردید و فرصت دوستی با ایران اسلامی بعد از انقلاب را یک لحظه از دست ندادید. پیام من به مردم لیبی این است که قدر اسلام و انقلاب را بدانیدو شجاعت مقابله با آمریکا و ایادیاش را یک لحظه از دست ندهید و میدانم که از دست نخواهید داد».
رئیس جمهور کشورمان در پایان این گفتوگو در پاسخ به این سوال که نظر شما در مورد جنگی که صدام به دو کشور تحمیل کرده و همچنین آیندهٔ عراق بدون صدام چیست؟ گفت: «اجازه دهید این سوال شما را به زبان محبوب عربی پاسخ گویم. سیاست ما در جنگ این است که به نقطهای برسیم که عراق بدون صدام باشد. یعنی مردم عراق سرنوشت خود را در غیاب صدام بدست گیرند که وجود صدام و حزب بعث به مردم عراق تحمیل شده است»
شیمون پرز رئیس جمهور اسرائیل عبور دو ناو ایرانی از کانال سوئز را هشداری برای اروپا خوانده و مشاور رئیس جمهوری فرانسه نیز آن را حاوی پیامی سیاسی دانسته است.
ناتو و آمریکا می گویند که آنها را زیر نظر دارند و سخنگوی پنتاگون نیز از این کشتی ها خواسته است به قوانین بین المللی پایبند باشند.
دو کشتی جنگی الوند و لجستیک خارک صبح روز سه شنبه از کانال سوئز عبور کردند. این اولین بار بود که ناوهای ایرانی پس از انقلاب از این کانال می گذشتند.
مقام های دولت سوریه در دمشق می گویند که این دو ناو ایرانی اکنون در بندر لاذقیه سوریه پهلو گرفته اند.
این اقدام حساسیت هایی را به خصوص برای اسرائیل که ایران را دشمن بزرگ خود می داند ایجاد کرده است.
نیویورک تایمز در مطلبی در این باره نوشته است: "انتظار نمی رفت کشتی های ایرانی وارد آب های سرزمینی اسرائیل شوند، اما سفر آنها از دهانه خروجی کانال سوئز به سوی سوریه، باعث می شود بیش از هر کشتی دیگری از این نوع (ایرانی) به اسرائیل نزدیک شوند."
شیمون پرز رئیس جمهور اسرائیل روز چهارشنبه در سخنانی در اسپانیا گفت: "این یک عمل تحریک آمیز کم ارزش از سوی ایران است. عبور این کشتی ها به خودی خود تهدیدی را متوجه منطقه ما نمی کند، اما تهدید واقعی، که مثل یک نور هشدار دهنده روشن است، علیه اروپا و تمام جهان است."
براساس متنی که دفتر آقای پرز ارائه کرده او افزود: "ایران درحال توسعه تسلیحات اتمی است... و وقتی سلاح های اتمی به دست گروه های تروریستی، یا گروه های نائب ایران می افتد، موجودیت پایتخت های اروپایی در معرض خطر قرار می گیرد."
ایران می گوید که برنامه اتمی اش به هیچ وجه کاربردهای تسلیحاتی و نظامی ندارد.
مشاور دیپلماتیک نیکولا سارکوزی رئیس جمهور فرانسه نیز در گفتگویی با خبرنگاران در پاریس گفت که با توجه به اینکه این اولین بار در دوران جمهوری اسلامی است که ناوهای ایرانی از این کانال وارد مدیترانه می شوند، نمی توان آن را رویدادی "بی ضرر" دانست.
ژان دیوید لویت گفت: "فکر نمی کنم اهمیت نظامی داشته باشد، بلکه بیشتر حامل یک پیام سیاسی است که باید متوجهش باشیم."
خبرگزاری فرانسه همچنین به نقل از سرهنگ دِیو لاپان از سخنگویان پنتاگون می نویسد: "ما گفته ایم که اقدامات ایران کمکی نمی کند، اما انتظار داریم که این کشتی های ایران به قوانین بین المللی پایبند باشند، صرفنظر از اینکه در کجا به سر می برند."
تحلیلگران می گویند که این می تواند تلاشی از سوی ایران برای افزایش نفوذ در منطقه در زمانی باشد که اعتراضات ضددولتی جهان عرب را فراگرفته است.
سازمان پیمان آتلانتیک شمالی، ناتو، نیز روز چهارشنبه گفت که دو کشتی ایرانی را زیر نظر دارد اما نه به عنوان عملیاتی ویژه.
به گزارش خبرگزاری فرانسه اوئانا لانگسکو سخنگوی ناتو گفت: "ما رویدادها در منطقه را دنبال می کنیم و این دو ناو ایرانی را با همان دقتی دنبال می کنیم که هر کشتی جنگی دیگری را در منطقه."
وزارت خارجه آمریکا پیشتر گفته بود که دو کشتی ایرانی را "با دقت تحت نظر می گیرد تا ببیند کجا می روند و پیامدهایش چیست."
منبع:بی بی سی
مراسم اهدای جایزه به برگزیدگان جشنواره تئاتر فجر برگزار شد، اما همه چیز مطابق اظهارات مقامهای دولتی ایران که این جشنواره را «در قامت یک فستیوال واقعی و بینالمللی» خواندند، نبود.
یکی از نقاط سیاه این جشنواره دستگیری و بازجویی از میهمانان خارجی به اتهام «جاسوسی» بود.
اعلام برگزاری راهیپمایی سبزها در همبستگی با خیزشهای مردمی مصر و تونس در روز بیست و پنجم بهمن و آماده باش نظامی امنیتی حاکمیت برای مقابله با این رویداد باعث بهم ریختن برنامههای عادی جشنواره فجر، به ویژه جشنواره تئاتر شده بود.
علیرغم تدابیر پیشگیرانه، مأموران امنیتی مسئول مقابله با راهپیمایان سبز شماری از میهمانان خارجی جشنواره تئاتر را به عنوان جاسوسان خارجی دستگیر و برای بازجویی تحویل مأموران وزارت اطلاعات دادند.
این میهمان خارجی در حال حرکت به سوی محل اجرای تئاتر فجر در تئاتر شهر بودند که دستگیر شدند. آنها گفتند که از آنها اکیدا خواسته شد تا به جاسوس بودن خود اقرار کنند.
پچ پچهای پشت صحنه تئاتر فجر
اما این جشنواره حتا به مذاق مدیران آن هم خوش نبود. در روزهای آخر برگزاری این جشنواره خبری منتشر شد که پس از پایان جشنواره تئاتر فجر، مدیریت اداره کل هنرهای نمایشی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تغییر میکند.
حسین مسافر آستانه از ابتدای سالجاری جایگزین حسین پارسایی شده و سکان هدایت تئاتر ایران را در دست گرفته بود.
حضور او در تئاتر با استقبال هنرمندان این حوزه مواجه شد، با این حال گفته میشود به دلیل حواشی پیش آمده برای تئاتر در ماههای اخیر، جایش را به مدیر دیگری میدهد.
اجرای نمایش «هدا گابلر» و حواشی آن باعث شد تا تئاتر ایران طی ماههای گذشته با مشکلات مختلفی مواجه شود.
اظهارات تند مجید سرسنگی
در روزهایی که جشنواره تئاتر در حال برگزاری بود، مجید سرسنگی، یکی از استادان تئاتر در ایران گفت که «ریشهٔ تئاتر درحال خشکیدن است و ما برگهایش را براق میکنیم!»
او گفت: «مطالبه ما در این سالها برای تئاتر این بوده که بودجه را از ۷ به ۱۰ میلیارد افزایش دهیم اما اگر بودجه ۲۰ میلیارد هم تامین شود، مشکل حل نمیشود چون مشکل تئاتر؛ اندیشهورزی و فکر است و اینکه هیچکس به فکر این نیست که ریشه تئاتر درحال خشکیدن است.»
سرسنگی که خود در بیست و ششمین دوره جشنواره تئاتر فجر دبیری آن را برعهده داشت، گفت که این جشنواره نتوانسته است به اهداف خود برسد زیرا اساسا یک آشفتگی در نوع نگاه به جشنواره فجر وجود دارد.
او به بحث سختافزاری تئاتر ایران اشاره میکند و میگوید که این موضوع همیشه از مشکلات تئاتر ما بوده است. «یکی از مشکلاتی که تئاتر ما دارد این است که انگار در این سالها چیزی به اسم افزایش امکانات سختافزاری از حوزه تئاتر حذف شده است. مگر در این چندین سال چند سالن تئاتر به مجموعههای تئاتری اضافه شده است.»
او با انتقاد شدید از دولت گفت: اگر پنجاه میلیارد هم وارد تئاتر کشور شود، به این دلیل که مدیریت تئاتر کشور ایده ندارد که این پول را چه کار کند، آن را الکی خرج میکند و به هیچ درد هم نمیخورد. تئاتر ما کارپردازی شده یعنی یک جیب بزرگ که سال به سال به آن پولی میدهند و این پول را کارپردازی میکند؛ یعنی گویی فقط مامور است این پول را از دولت بگیرد و بین آدمها پخش کند.
با این حال به نظر میرسد مشکل اصلی تئاتر ایران نداشتن کارگزاری دلسوز و داناست. لغو نمایشهایی مثل آنتیگونه و بازبینی آن در لحظات پایانی پیش از اجرا در جشنواره تئاتر، نشانگر بیلیاقتی دولتی است که معنای واقعی تئاتر را نمیداند.
منبع: ندای سبز
با گسترش اعتراض های مخالفان حکومت در لیبی، سرهنگ معمر قذافی برای حفظ تسلط خود بر پایتخت و مناطق غربی این کشور به شدت در حال تلاش است.
گزارش ها بیانگر خالی بودن خیابان های در طرابلس، پایتخت لیبی و حضور سنگین هواداران مسلح حکومت است.
مخالفان معمر قذافی همزمان با تحکیم مواضع خود در مناطق شرقی لیبی، در حال مبارزه برای تسلط بر شهرهای زاویه، مصراته و صبراته در غرب این کشورهستند.
حداقل سیصد نفر در ناآرامی های لیبی کشته شده اند.
ایالات متحده و سازمان ملل متحد با ابراز نگرانی از رخدادهای لیبی، خواستار برخورد با عاملان خشونت در این کشور هستند.
باراک اوباما، رئیس جمهوری آمریکا روز چهارشنبه در یک سخنرانی تلویزیونی سرکوب خشونت آمیز مردم لیبی را برخلاف اصول پذیرفته شده بین المللی دانست.
آقای اوباما گفت از مشاوران امنیت ملی خود خواسته است تا گزینه های پیش رو برای توقف خشونت ها در لیبی را بررسی کنند و از سفر هیلاری کلینتون، وزیرخارجه آمریکا به ژنو برای رایزنی با متحدان آمریکا درباره نقض حقوق بشر در لیبی خبر داد.
بان کی مون، دبیرکل سازمان ملل متحد هم با ابراز نگرانی از بحران انسانی در لیبی، از تصمیم شورای حقوق بشر این سازمان برای تحقیق احتمالی در ناآرامی های این کشور استقبال کرد.
همزمان، هزاران نفر از اتباع خارجی ساکن لیبی برای خروج هر چه سریع تر از این کشور تلاش می کنند و گزارش ها بیانگر هرج و مرج در فرودگاه طرابلس است.
به گزارش خبرگزاری رویترز، سیف الاسلام قذافی، پسر رهبر لیبی روز چهارشنبه در تلویزیون این کشور حاضر شد و از آرام بودن اوضاع خبر داد.
سیف الاسلام قذافی گفت: "بنادر، مدارس و فرودگاه ها باز هستند... مشکل در مناطق شرقی است. برادران، مردم لیبی باید در این نبرد ملی با هم متحد باشند."
فرار خارجی ها
دهها هزار شهروند خارجی در حال فرار از آشوب و ناآرامی های لیبی هستند.
کشورهای زیادی نیز سرگرم تدارک تدابیری هستند تا آنها را از لیبی خارج کنند.
دولت های چین، آمریکا، کشورهای اروپایی و دیگر کشورها برای شهروندان سرگردان خود در لیبی، هواپیما و کشتی اجاره کرده اند.
چین از جمله چهار کشتی یونانی را اجاره کرده تا شهروندان چینی را از لیبی به جزیره کرت منتقل کند.
ایالات متحده به شهروندانش در طرابلس گفته است به بندر بروند و در آنجا منتظر بمانند تا به خارج منتقل شوند.
کشتی های ترکیه پنج هزار شهروند ترک را تاکنون از لیبی بیرون آورده اند.
دولت ترکیه می گوید عملیات مذکور در تاریخ این کشور امری بی سابقه است.
اکثر یک میلیون مهاجر آفریقایی که در لیبی زندگی می کنند نیز در تلاشند که این کشور را ترک کنند.
لیبی مدت هاست که برای مهاجران آفریقایی راه ترانزیت به اروپا قلمداد می شود.
مهاجران آفریقایی ساکن لیبی برای فرار از بحران در این کشور از راه زمینی، از جمله به کشورهای مصر و تونس گریخته اند.
نیروپاما رائو، وزیر امور خارجه هند، گفت عملیات عظیمی برای تهیه هواپیما و کشتی و مجوز خروج از لیبی لازم است.
هواپیماهای حامل شهروندان هلندی و بلغاری لیبی را ترک کرده اند.
"سازمان بین المللی برای مهاجرت"، گفت که دولت های آسیایی، آفریقایی و اروپایی از این سازمان تقاضا کرده اند به خروج شهروندان آنها کمک کند.
مقاومت در شرق لیبی
نطق خشمگین معمر قذافی، رهبر لیبی، که سه شنبه (22 فوریه)، ایراد کرد، واکنش شدید عمومی را در شرق این کشور در پی داشت.
عبدالفتاح یونس العبیدی، وزیر کشور لیبی، که فردی نظامی است و مرد شماره دو حکومت سرهنگ قذافی قلمداد می شد، از جمله مقامات عالی رتبه ای است، که به جبهه مخالفان او پیوسته است.
او از نیروهای ارتش خواسته به مردم ملحق شوند.
جان لاین، گزارشگران بی بی سی در گزارشی از شرق لیبی، منطقه ای که مردمش علیه آقای قذافی دست به قیام زده اند، می گوید نه تنها از خشم و سرسختی مردم علیه رهبر لیبی کاسته نشده بلکه آنها در ابراز نارضایتی خود نترس تر و بی پرواتر شده اند.
گزارشگر بی بی سی می گوید لیبیایی ها بر این باورند که دولت در حال حاضر فقط بخش محدودی از قلمرو لیبی را تحت کنترل دارد که شامل بخش هایی از طرابلس، پایتخت، و شهرستان سبها، در جنوب لیبی هم می شود.
به گفته گزارشگر بی بی سی، مردم شرق لیبی در عین حال بیم دارند که سرهنگ قذافی تصمیم دارد قبل از آن که از قدرت برکنار شود، لیبی را نابود کند.
جاناتان لیتهد، یکی دیگر از گزارشگران بی بی سی در شرق لیبی، می گوید مخالفان پس از فرار نظامیان مستقر در منطقه یا پیوستن آنها به اعتراضات احساس پیروزی و شادمانی می کنند اما تهدیدات آقای قذافی آنها را بیمناک کرده که دور دیگری از خشونت های مرگبار در راه است.
آقای قذافی در تازه ترین نطق خود گفت که برای یافتن معترضان و کشتن آنها دست به جستجوی خانه به خانه خواهد زد.
گزارش ها از طرابلس محدود است اما ظاهرا تدابیر امنیتی شدیدتر شده است.
در همین حال، گزارش ها حاکی است که برخی از نظامیان وفادار رهبر لیبی، که احتمالا مزدور خارجی هستند، به پایگاهی نظامی در شرق این کشور حمله کرده اند.
اما جان لاین، گزارشگر بی بی سی در شرق لیبی، می گوید این گزارش ها قابل اغماضند و به نظر می رسد که رهبر لیبی در کل، کنترل این بخش از لیبی را از دست داده است و اکنون شبه نظامیان محلی در آن گشت می زنند.
بسیاری از شخصیت های نظامی لیبی، از جمله ژنرال محمود که فرماندهی شرق لیبی را در دست داشته و در انقلاب 1969 عضو فعالی بوده است، به جبهه مخالفان پیوسته اند.
گزارشگر بی بی سی می گوید حمایت از سرهنگ قذافی به هسته مرکزی قدرت در این کشور محدود شده اما مشهود است که او نمی خواهد دست از ستیز بردارد.
مصمم بودن آقای قذافی برای این که در قدرت بماند یا شهید شود باعث شده که کشورهای بیشتری درصدد برآیند شهروندان خود را از لیبی خارج کنند.
شورای امنیت سازمان ملل متحد سرکوب معترضان در لیبی را محکوم کرده و خواهان آن شده است که حکومت معمر قذافی به درخواست های "مشروع" مردم رسیدگی کند.
این بیانیه ساعاتی پس از آن صادر شد که سرهنگ قذافی علیه مخالفان نطق تلویزیونی ایراد کرد.
تقاضای صدور قطعنامه
در همین حال، نیکولا سارکوزی، رئیس جمهوری فرانسه، از اتحادیه اروپا خواسته تا روابط اقتصادی با لیبی را به حال تعلیق درآورد چون رهبر لیبی و دستگاه حکومتی او دست به سرکوب معترضان زده اند.
آقای سارکوزی گفت که جامعه بین المللی نباید ناظر نقض گسترده حقوق بشر در لیبی بماند.
رئیس جمهوری فرانسه گفت قطعنامه های سریع الاجرا به مسئولان در لیبی نشان می دهد که آنها باید در آینده نسبت به اعمال خود پاسخگو باشند.
فرانکو فرتینی، وزیر امور خارجه ایتالیا، وقایع جاری در لیبی را حمام خون توصیف کرده و گفته است که گزارش های موثقی در دست است که تا کنون بیش از هزار نفر در در خشونت های اخیر در این کشور کشته شده اند.
شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد درصدد است روز جمعه (25 فوریه)، جلسه ای ویژه در مورد وضعیت در لیبی برگزار کند.
ناوی پیلای، کمیسر حقوق بشر سازمان ملل، هشدار داده است که حملات علیه معترضان را می توان جنایت علیه بشریت تعریف کرد.
منبع:بی بی سی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر