Posts from Khodnevis for 04/15/2010

Email not displaying correctly? View it in your browser. رودخانه پوتومک   اعتراض ایران به سازمان ملل آقای خزایی در این یادداشت به گفته‌های رابرت گیتس، وزیر دفاع ایالات متحده، اشاره کرده است که به تازگی گفته بود در مواجهه با ایران همه گزینه‌ها به روی میز خواهد بود و مقام‌های ارشد ایالات متحده از جمله رئیس جمهور و وزیران خارجه و دافع این کشور را متهم کرده است که «بر اساس مفروضاتی کاملاً اشتباه» تهدید کرده‌اند که عیله جمهوری اسلامی، سلاح هسته‌ای به کار خواهند برد. در این یادداشت همچنین با آتش‌افروزانه خواندن اظهار نظرهای اخیر مقام‌های آمریکایی، این سخنان «به مثابه باجگیری هسته‌ای علیه یک کشور غیرهسته‌ای عضو ان پی تی» و ناقض تعهدات بین‌المللی آمریکا مبنی بر ممنوعیت توسل به تهدیدیا استفاده از زور علیه کشورها توصیف شده است. آقای خزایی همچنین متذکر شده است که «اعضای سازمان ملل متحد نباید نسبت به چنین باج‌خواهی‌های هسته‌ای در قرن بیست و یکم اغماض کرده یا آن را تحمل کنند بلکه شایسته است اقدامی قاطع برای امحای کامل کلیه سلاح‌های هسته‌ای، به عنوان تنها تضمین محکم علیه استفاده یا تهدید به استفاده از این تسلیحات، اتخاذ کنند.»     ارگان‌های حکومتی زير نظر رهبری از شمول اصلاح و تدوين قوانين مجلس خارج شدند نمايندگان مجلس طرح تدوين و قوانين و مقررات کشور را به منظور تامين نظر شورای نگهبان اصلاح کردند به گزارش خبرنگار پارلمانی ايلنا، در جلسه علنی امروز چهارشنبه طرح تدوين و تنقيح قوانين و مقررات کشور که از سوی شورای نگهبان به مجلس بازگردانده شده بود، مورد اصلاح قرار گرفت. براساس اصلاحات صورت گرفته بر اين طرح، کليه دستگاه‌های حکومتی که مقررات وضع می‌کنند؛ از قبيل هيات دولت، شورای عالی انقلاب فرهنگی، هيات عمومی ديوان عالی کشور، هيات عمومی ديوان عدالت اداری و همچنين دستگاه‌های که مقررات آنها لزوم اجرا دارد؛ موظفند تمام مصوبات خود را جهت اعمال اين قانون به مجلس ارسال کند.‌ لازم به ذکر است براساس ماده‌ای که مجلس امروز به اين بند الحاق کرد، مجلس خبرگان، مجمع تشخيص مصلحت نظام، شورای عالی امنيت ملی و شورای نگهبان از شمول اين ماده مستثنی می‌شوند.     زندانیان گمنام، زندانیان نام‌دار توجه به زندانیان گمنام جنبش اعتراضی به خانه‌ کاندیداهای ریاست جمهوری پارسال هم رسیده است: به گزارش سایت کلمه، زهرا رهنورد اخیرا گفته است که «زندانیان گمنام و بی نام و نشان بدنه ملت هستند. آنها نه خاکریز اولند و نه سنگری که فتح آن موجب خوشحالی شده باشد و نه سنگری که سیاسیون پشت آن پنهان شده باشند. خواسته آنها مشتی از خروارها مطالبات مردمند. دکتر محمد ملکی، فعال ملی مذهبی و نخستین رئیس دانشگاه تهران بعد از انقلاب در گفتگو با سایت «رهانا» می‌گوید: «زیرا من نگران بچه‌ها هستم. الان تعداد زیادی از دانش‌جویان ناشناس و گمنام در زندان هستند و هیچ‌کس به فکر ‌آن‌ها نیست. فکر نمی‌کنند که آن‌ها نیز فرزندان این مملکت هستند. آخر گناهشان چیست، باید روزی به این مسئله رسیدگی شود. حالا حکومت که متاسفانه به فکر نیست ولی من کمتر دیده‌ام این دوستان جنبش سبز دفاع جانانه‌ای از آنان کرده باشند. تکلیف این‌ها را مشخص کنید، این‌ها درس و زندگی دارند. خانواده‌ها مرتب جلوی زندان اوین، دربه‌در و چشم‌ به راه هستند. این چیز‌ها بیشتر از خود بیماری به من رنج و عذاب می‌دهد.» خانواده‌های بسیاری از این زندانیان توان تامین وثیقه درخواستی  از سوی دادگاه برای آزادی موقت را نیز ندارند. به نظر می‌رسد میزان توجه به کسانی که هیچ ارتباط حزبی یا سازمانی ندارند تا کنون بسیار کم بوده است و تاکید روی آزادی افراد بنام جنبش، نگاه‌ها را از روی زندانیان سیاسی گمنام برداشته شود. دکتر ملکی در همین ارتباط می‌گوید: «در آن‌جا(زندان) اطلاعاتی کسب ‌کردم ولی پس از بیرون آمدن از زندان، دیدم همان مسائل گذشته وجود دارد. این خودی و غیر خودی؛ و این‌که تنها به فکر افراد سرشناس هستند تا آزاد شوند و به مرخصی بیایند وجود دارد. کسی به فکر این بچه‌ها نیست. آن‌چه در روحیه‌ی کسانی که طرفدار جنبش سبز یا اصلاح‌طلب هستند، دیدم این بود که در برخورد آنان با دیگران تغییر چندانی به وجود نیامده است. روحیه‌ی آن‌ها همان خودی و غیر‌خودی است. رفتارشان این‌گونه است که چون این فرد از خودم است رعایت حال او را می‌کنم و با آغوش باز او را می‌پذیرم ولی آن که از ما نیست، خودی نیست.» حال با توجهی که فعالان حقوق بشر فضای وبلاگ فارسی به این مساله نشان می‌دهند، باید دید آیا احزاب و یا گروه‌های مرجع حمایت از «گمنام»ها را افزایش خواهند داد؟ و آیا این کار مقطعی است یا مداوم؟   لینک‌های مرتبط: - فراخوان وبلاگ نویسی برای زندانیان گمنام حوادث پس از انتخابات بالاترین - موضوع داغ: حمایت وبلاگ نویسان از زندانیان گمنام شاهین فضلی یکی از زندانیان گمنام جنبش سبز به یاد زندانیان ناشناس بنویسیم/ وقتی یک زندانی گمنام بود چیزی شبیه بازی وبلاگی: بیایید از زندانیان گمنام بنویسیم   رای من کو، مدل مجله تایم   چوپان دروغ‌گو و زلزله تهران از وقوع آخرین زلزله بزرگ در تهران بیش از ۱۵۰ سال می‌گذرد. گرچه نمی‌توان دقیقا گفت که هر از چند سال در تهران زلزله بزرگی می‌اید، اما می‌توان بر اساس شواهد پیش‌بینی کرد که هر چه زمان بیشتر می‌گذرد، اندازه و بزرگی و احتمالا شدت آن بیشتر خواهد بود. چندی پیش، مدیر کل معماری و ساختمان معاونت شهرسازی و معماری شهرداری در گفتگو با خبرگزاری مهر گفته بود که دوره بازغشت زلزله در تهران ۱۵۰ سال است، و از وقوع آخرین زلزله بزرگ بیش از ۱۷۰ سال می‌گذرد. این مساله باعث نگرانی بسیاری از کارشناسان مسکن نیز شده است. سال‌ها پیش در دهه شصت وقتی سازمان زمین شناسی با همکاری وزارت مسکن گزارشی در باره لرزه‌خیزی و گسل‌های فعال تهران منتشر کرد، تعدادی کمی ماجرا را جدی گرفتند. دکتر مانوئل بربریان کارشناس ارشد زمین‌شناسی ساختمانی سازمان زمین شناسی در کتابی که به گزارش شماره ۵ معروف شد، نشان داد که شهر تهران در چه موقعیت خطرناکی قرار دارد. اما بعد از پایان جنگ و آغاز دوران سازندگی، بی‌توجهی کرباسچی، شهردار تازه‌کار وقت تهران به وضعیت لرزه‌خیزی پایتخت و اولویت درآمدزایی بر تقویت بناهای قدیمی، باعث شد که ساخت و ساز گسترده در تهران بدون توجه  به استانداردها، تدریجا تهران را به شهری فربه اما نا استوار تبدیل کرد. کاظمی، یکی از کارشناسان ارشد شهرداری تهران در سال‌های پیش از ورود آبادگران به این مجموعه، گفت که میزان آسان‌گیری بر بسیاری از «بساز و بفروش»ها در منطقه یک شهرداری تهران آنقدر زیاد بوده که تعداد زیادی از برج‌ها و ساختمان‌های بلندمرتبه، آثار نشست را بعد از یکی دو سال نشان می‌دهند. این کارشناس معتقد بود که تعداد زیادی از ساختمان‌های جدید تهران (ساخته شده بعد از ۱۳۶۸) طاقت زلزله‌هایی به بزرگی ۷ ریشتر را تحت هیچ عنوانی ندارند. اما راه اندازی پژوهشگاه بین المللی زلزله شناسی و مهندسی زلزله باعث شد تجمع گروهی از کارشناسان و دانشمندان شهرسازی و زمین‌شناسی ساختمانی، هشدارهای لازم را به مسوولان مملکتی بدهند، و عده‌ای نیز در دولت‌های پیشین این هشدارها را جدی بگیرند. بعد از وقوع زلزله بم در آغاز زمستان ۱۳۸۲، میزان حساسیت‌ها افزایش یافت تا حدی که حسن روحانی و یارانش در شورای عالی امنیت ملی به فکر زنده کردن طرح جابجایی پایتخت یا حداقل مراکز مهم سیاسی و دولتی افتادند. اعلام تعدادی از نقاط کم خطر در مرکز ایران برای گزینه‌های بعدی پایتخت سیاسی باعث شد تعدادی از زمین‌بازان به فکر خرید قطعات زمین در حواشی محل‌های احتمالی پایتخت بعدی ایران بیافتند. اما از سال ۱۳۸۳، به این مساله در رسانه‌های توجهی در خور نشد. تهران در میان گسل‌های بزرگی محصور شده که آزاد شدن انرژی نهفته در هر کدام می‌تواند آسیب‌های جبران ناپذیری به شهروندان و کشور بزند. بر اساس پیشبینی کمیته مشترک ایران و ژاپن که در سال‌های میانی  و همچنان اواخر دهه هفتاد به بررسی وضعیت مناطق مختلف تهران در قبال زلزله‌ای احتمالی پرداخت، میزان تلفات انسانی در اثر زلزله‌ای بزرگ می‌تواند به بیش از چهارصد هزار نفر برسد. البته در بعضی از گزارش‌ها از احتمال مرگ و میر بیش از یک میلیون نفر نیز سخن گفته شد. اما خطر فقط تخریب ناشی از برخورد امواج زلزله با ساختمان‌ها نیست. آتش‌سوزی ناشی از شکافته شدن لوله‌های انتقال گاز، بیرون زدن فاضلاب، قطع مسیرهای مهم برای کمک‌رسانی، محدودیت‌ برای انتقال شهروندان به نقاطی امن، فضاهای محدود درون شهر برای تجمع نیروهای کمکی، احتمال بروز تنش بعد از زلزله همه و همه دست به دست هم می‌دهند تا زلزله احتمالی تهران را تبدیل به بزرگ‌ترین خطر در تاریخ کشور برای پایتخت ایران کنند. این بار احمدی‌نژاد بی‌راه نمی‌گوید، اما کسی حرفش را نمی‌پذیرد...   و اینک آخر الزمان...(قسمت اول: تاریخچه فرقه مکاریزم) -------   یاردان قلی هستم یک بیمار مبتلا به اسکیزو فرنی   که با دوستان توهمیم به نام خاندان توهم زندگی می‌کنم ! دوستانی که زاییده ی ذهن بیمارم هستند. توهم خان بزرگ خاندان و توهم پسر ارشد خاندان و .... --- یاردان قلی: بنیان گذار این فرقه کسی نبود جز روباه مکار! درسته همان روباه مکار که خار و مادرِ پینوکیو بدبخت را به هم پیوند داده بود و هی سکه های این بدبخت را با وعده های پوچ هپلی هپوو میکرد!و هی پینوکیو بدبخت را خر میکرد و هی فرشته آبی میومد آدمش میکرد!واین وسط یکی نبود به پدر ژپتو بگوید آخه ژپتو جان پدرِ من چرا این بدبخت را اصلاً خلق کردی.!ها؟این موجود مفلوک همان پینوکیو را میگویم از وقتی چشمش را باز کرد چند نفری را همش میدید.پدر ژپتو و اون جونور که فکر کنم یک ملخ بود  و یه کلاه بر سرش داشت و یک عصا در دستش یه جوری عصا را حرکت میداد که هر کی ندونه فک میکرد عصای برادر موسی را در دستانش گرفته...و فرشته آبی که تا این  پینوکیو بدبخت دروغ میگفت گناه به پایش مینوشت و هی دماغش را دراز میکرد حالا یکی نیست بگه خوب خیلی زور داری برو اون دُم روباه مکار را بلند کن که باعث و بانی شر شده نه این پینوکیو بدبخت که خودشم نمیدونه چرا و از کجا آمده و اصلاً آمدنش بهر چه بود!!ها؟   توهم خان:آهااا!از اونجا که  من بزرگ خاندانم و زورم زیاده همینجوری حال کردم یه  گوشه چشمی به سیر تکاملی پینوکیو بندازم!این اول یه تیکه گل بود  -چوب بودا!-خوب بابا یه تیکه چوب بود بعد پدر ژپتو ییهو حال کرد اینو ساخت و بعد هم از روح خودش تو جسم پینوکیو فووتید! و ییهو این تیکه چوب بی مصرف شد پینوکیو!بعد روباه مکار و گربه نره اومدن گولش زدن و ییهو این پینوکیو گوشاش دراز شد و تبدیل شد به یک عدد خر و اینجا بود که فرشته آبی پینوکیو رو آماده این دید که به جمع شما انسانها بپیونده و پدر ژپتو اجاق کور صاحب یه بچه واقعی شد  و در نتیجه همتوون خَرید!...این آفتابه من کووو میخوام برم دس به آب بر.....م!   (از اینجا به بعد رو یکم مرموز بخونید!)     یاردان قلی:سالها از آن ماجرا گذشت و آخر هم ما نفهمیدیم پینوکیو خر شد یا آدم شد؟و کسی هم نپرسید که چه بر سر روباه مکار و گربه نره آمد!و هیچ وقت جسد گربه نره و روباه مکار پیدا نشد...     و اینجا بود که بنده در ادامه تحقیقاتم با جناب آسکاریس آشنا شدم که به گفته خودشان در میوه های بهشتی ووول میخوردند تا اینکه از بد روزگار  حضرت آدم آن سیب را گاز زد و این بنده خدا را هم قورت داد و به همراه حضرت آدم به زمین رانده شدند!و جناب آسکاریس در مقابل یک سیب تازه که توهم خان به ایشان دادند مدارکی را رو کردند که نشان میدهد گربه نره و روباه مکار باز هم برگشته اند و سعی دارند باز هم با وعده های پووووچ...........       فک کنم ادامه داشته باشه...   تب زدگان! در همین لحظه و همین ساعات مانند همیشه جامعه ما (لااقل جامعه کاربران اینترنتی ما) بشدت تب زده است. دیگر هیچ مورد و مساله‌ای نیست که بشود در مورد آن صحبت کرد و نظر داد به جز نظرگیری مجله تایم و آن هم فقط موسوی که به لطف رای های چندین باره کاربران به مقام اول رسیده است. اتفاقا هیچ هم بدنیست. ولی جامعه ما وقتی تب می‌کند درست مانند بهمن ۵۷ یا دوم خرداد ۷۶ خیلی چیزها را از یاد می‌برد. دیگر به جز آن معبودی که برای خودش ساخته هیچ چیز را نمی‌بینند. آن روزها خمینی معبودشان بود و ندانستند آنچه را از حکومت اسلامی باید بدانند. بعد خاتمی معبودشان شد و دوباره ندیدند آنچه را از ولایت فقیه باید می دیدند و پس از سه دهه رسیدند به موسوی و باز ندیدند آنچه را باید از موسوی می‌دیدند. چون آن بت‌ها تاریخ مصرفشان گذشته بود و به قول امروزی‌ها :«جواب نمی‌داد!» پس دوباره بتی ساختند وپرستیدندش و ده بار ده بار در سایت مجله تایم به وی رای دادند تا او معبودشان شود و برهاندشان از آنچه در خودشان مدفون بود. پس فردا که این بت هم «جواب ندهد!» دوباره فریادوا مصیبتا سر می‌دهند و آن را به دور می‌اندازند و دوباره بتی تازه و روز ازنو و بتی از نو. هیچ وقت جامعه ما به خودش باور نداشت. هیچ وقت ندانست که قهرمانش نه خمینی و خاتمی و موسوی بلکه خودش بود. همیشه نالید و همیشه از وضع موجود شاکی بود ولی هیچوقت آستین بالا نزد تا به دست خودش مشکلاتش را حل کند. در عوض قهرمان ساخت و بت تراشید و آن را پرستید و آن را پس از مدتی دور انداخت که تا ابد در همین وضع ناگوار و وخیم باقی بماند. براستی ما تب زدگانیم.   عصر طلایی   دولت قانون هدفمند کردن یارانه‌ها را پذیرفت رئیس دولت محمود احمدی نژاد در مصاحبه مفصل دیشب خود با تلویزیون‌، سرانجام قانون هدفمند کردن یارانه‌ها را پذیرفت.‌ از روزی که این قانون در مجلس به بحث گذارده شد‌، دولت بشدت با مخالفانی که اجرای این هدفمند کردن را موجب افزایش تورم و گرانی در جامعه می‌دانستند‌، برخورد کرده و با هرکسی که به نوعی با این مسئله مخالفتی داشت‌ بشدت برخورد می‌کرد. بعد از تصویب قانون و تائید شورای نگهبان‌، باز هم دولت قانون تصویب شده را‌ از آنجا که دقیقاً با خواسته دولت مطابقت نداشت‌ را نپذیرفت و در مصاحبه‌ای در تلویزیون‌ رسماً اعلام کرد که قانون مصوب را نمی‌پذیرد و اجرا نخواهد کرد.‌ در تمام روز‌های بعد از مصاحبه قبلی رئیس جمهور تا دیروز‌، نمایندگان مجلس بارها توسط دولت مورد انتقاد قرار گرفتند و بارها حتی تحدید شدند.  جنگ بر سر این قانون به درون بیت رهبری هم سرایت کرد و رئیس مجلس در حضور رهبر‌، رئیس دولت را مورد حمله قرار داد.‌  سرانجام رئیس دولت دیشب در مصاحبه تلویزیونی اعلام کرد که بهر حال قانون است و باید اجرا شود.‌  شاید بتوان گفت که این یک پیروزی برای مخالفان محافظه کار دولت است و شاید هم مجموعه بر آیند نیروها به این پیروزی منجر شد.‌ نکته قابل توجه دیگر تغییر نوع برخورد رئیس دولت با آمریکا بود که در همین مصاحبه‌، با اعلام اینکه «ما را بپذیرید و ما با شما کنار خواهیم آمد و با کسی دعوا نداریم‌» از تغییر بسیار زیاد در روش برخورد دولت با آمریکا خبر می‌دهد که می‌توان آن را نیز به نوعی تاثیر نیروهای عاقل‌تر درون نظام بر دولت دانست.‌ از آنجا که هر روز اخبار متناقضی می‌رسد‌، هنوز نمی‌توان گفت که نتیجه نهایی کار چه خواهد بود. ولی مصا‌حبه دیشب رئیس دولت را می‌توان پیروزی عاقلان نظام بر دولت دانست‌. یقیناً‌، بدون اذن رهبری‌، چنین اتفاقی قابل تصور هم نبود. شاید سمت گیری رهبری نظام دچار تغییر شده و به نظر می‌رسد سیاست مهار در حال پیگیری باشد.‌    شما این خبرنامه را به این دلیل دریافت می کنید که ایمیل شما پس از تایید وارد لیست دریافت کنندگان شده است. برای لغو عضویت از این خبرنامه به این لینک مراجعه کنید یا به khodnevis-unsubscribe@sabznameh.com ایمیل بزنید. با فرستادن این خبرنامه به دوستان خود آنها را تشویق کنید که عضو این خبرنامه شوند. برای عضویت در این خبرنامه کافی است که به khodnevis@sabznameh.com ایمیل بزنید. برای دریافت لیست کامل خبرنامه های سبزنامه به help@sabznameh.com ایمیل بزنید.