خبرنگاران سبز/ سياست: فرزندان مهدی کروبی و ميرحسين موسوی در نامه ای مشترک به مراجع عظام تقليد، از آنها خواستند تا در مقابل بی عدالتی و ظلمی که از سوی حکومت به والدينشان تحميل می گردد، سکوت نکرده و نسبت به اين رفتارها از خود واکنش نشان دهند.
متن اين نامه بدين شرح است:
ــــــــــــــــــــــ
بسمه تعالی
لا يحب اله الجهر بالسوء من القول الا من ظلم
محضر مبارک مراجع عاليقدر شيعه
سلام اين فرزندان دردمند خويش را پذيرا باشيد. اگر نبود جواز قرآنی در خصوص فرياد مظلوم به خاطر ظلمی که بر او رفته، قطعاً دم فرو می بستيم و در خلوت خود، رفع ظلم را تنها از قادر متعال درخواست می کرديم، که صد البته دادرس و دادستان اصلی اوست. و اگر نبود سابقه صدها ساله علمای بزرگ ومراجع گرانقدر تشيع که همواره پناهگاه مظلومان و حامی اسلام اصيل در برابر ديدگاههای انحرافی بوده اند يقيناً مصدع اوقات شريف نمی شديم.
حضرات آيات عظام! قطعا استحضار داريد که پس از بيست ويکماه هتاکی های ناجوانمردانه نسبت به آقايان حجت الاسلام و المسلمين مهدی کروبی و مهندس مير حسين موسوی ، از دوهفته پيش اين دو معتمد امام(ره) و ياور دلسوز مردم به همراه همسران مؤمن وفداکارشان به بند کشيده شده اند و با کمال تأسف حتی از حقوق ساده ساير شهروندان برخوردار نمی باشند و حقوقی همچون دسترسی حضوری يا تلفنی به خانواده و تأمين مايحتاج اوليه نيزاز ايشان دريغ شده است. به بند کشيدن موسوی که علاوه بر هشت سال نخست وزيری کشور در سخت ترين شرايط پس از انقلاب ، در سال های پس از آن نيز همراه صديق کشور و مردم در عرصه سياست و فرهنگ و هنر بوده است و زندانی شدن کروبی که حدود پنجاه سال از عمر خويش را صرف مبارزه در راه تحقق اسلام اصيل کرده و چندين دوره رياست مجلس و بنياد شهيد را به عهده داشته است و بازداشت يک فرزند او به اتهام واهی جاسوسی و اشغال خانه فرزند ديگر او در حالی صورت گرفته که هنوز در هيچ محکمه صالح مطابق با قوانين حقوقی کشور به اتهام افکنيهای واهی عليه ايشان رسيدگی نشده است . ما معتقديم تنها جُرم آقايان موسوی و کروبی آنست که بنا بر تجويز امير مؤمنان علی (ع ) بدون لکنت زبان به نصيحت دست اندرکاران امور پرداخته اند و عده ای در کشور که حاضر نيستندبه کمبود سعه صدر خويش – که به فرموده امام علی ( ع ) لازمه رياست و حکومت است – اعتراف نمايند به جُرم تراشی های واهی عليه اين دو سرباز فداکار مردم پرداخته اند.
حضرات ايات عظام!
ما يقين داريم اقايان موسوی و کروبی در بيان انتقادات و اعتراض های خود، جز رضايت خالق متعال و مصلحت بندگان شريف را در نظر نداشته اند هرچند گام گذاشتن در اين مسير برخلاف مصالح شخصی و خانوادگی انها بوده است و کيست که نداند آنها اصولا نه نيازمند شهرتند و نه تشنه قدرت. آنها اکنون نيز به اقدامات و اظهارات خود افتخار می کنند و حتی اگر به فرض اين اقدامات و اظهارات، به مذاق عده ای خوش نيايد چرا می خواهند با اتکا به قدرت های ظاهری و دنيايی، پدران ما را از انجام وظيفه شرعی و قانونی شان در جلوگيری از کژی ها باز بدارند؟ً در حاليکه آنها هيچيک جز خدمت و تصحيح امور نخواسته اند اولا به چه علت از حقوقی که گفته شد محروم بوده و در وضعيت بدی مانند شرايط حاضر قرار گرفته اند؟ ثانيا مشخص نيست که مادران متعهد و مهربان و صبور ما جز خيرخواهی و رفتاری طبيعی مطابق جايگاه خود چه کرده اند که هم اکنون دو هفته است هيچ خبری از آنها در دست نمی باشد؟ سوم آنکه چرا بر خلاف نص قانون اساسی که بعضی از روحانيون و مراجع معزز نيز در تدوين آن نقش داشته اند، عده ای به خود حق می دهند آنها را حتی از حقوق اوليه محروم کنند؟ ما براين باوريم که والدينمان نه تنها گناهی مرتکب نشده اند بلکه کلمه حق را به مصداق خواست الهی بر زبان رانده اند و آيا همين واهمه از بيان حقايق در منظر عمومی مردم و زندانی کردن اين چهار عزيز، بهترين دليل بر حقانيت والدين زندانی ما نيست؟ آيا محروم ساختن اين زندانيان افتخارآفرين از بديهی ترين حقوق متهمان، ثابت نمی کند که اهرم های فشار بدون توجه به قانون و شرع، به دنبال خاموش کردن صدای حق دو ياور بزرگ ودلسوز کشور ،اسلام ومردم هستند؟ اکنون نيک واقفيم که نگرانی پدران ما از سرنوشت چهره های گمنام زندانی شده بيراه نبود که اگر بر پدران ما که درعرصه داخلی و خارجی گمنام نيستند چنين جفا می رود بايد انديشيد که بر گمنامان بی پناه ديگر چه جفاها رفته و می رود؟ ما پيشتر هم شاهد آن بوديم که در شب های قدر پنج شب متوالی تعدادی گماشته، در مقابل خانه اين خدمتگزاران مردم تجمع کرده و به تخريب خانه و شکستن درها و شيشه ها و فحاشی و تيراندازی پرداختند و با اين حال هيچ گونه برخوردی نيز از سوی دستگاه قضاوت اسلامی با اين تعدی گران نشد. باری، نگرانی ما بيجا نيست چرا که اکنون عزيزان ما در دست کسانی گرفتارند که بارها تنفر و خشم خود نسبت به آنان را به ما نشان داده اند و اکنون هويت خود را از ما پنهان می سازند.
حضرات آيات عظام!
ما فرزندان مهدی کروبی، کودکی خود را پشت در زندان های رژيم گذشته گذرانده ايم و بارها با چشم نگران، پدر دستگير شده توسط ساواک را از پشت ميله های زندان و در ملاقات ها تعقيب کرده ايم؛ و ما فرزندان ميرحسين موسوی هم از نخستين سالهای زندگی، طعم سختی ها و خطرات فراوانی که پدرمان را تهديد می کرده است چشيده ايم؛ واکنون همگی به حق جويی پدران و استقامت مادران خويش می باليم. آنها نيز به وعده الهی در خصوص عدم پايداری ظلم ايمان دارند اما اينها دليل موجهی نيست که در مقام فرزندانی دل نگران، حقوق تضييع شده پدران ومادران مان را پيگيری نکنيم. ما در اين راه قبل از هرکس، به مراجع معظمی تظلم می کنيم که همواره غمخوار مظلومان بوده اند. چنانکه در روزهای اخير نيز عليرغم فشار ها حق جويی برخی از مراجع را در اعتراض به ظلم شاهد بوده ايم. بی شک در اين برهه حساس از تاريخ ايران که متأسفانه بسياری اقدامات غير قانونی به نام اسلام انجام می شود، نقش افرينی حضرات مراجع عظام می تواند از تحميل هزينه هايی جبران ناپذير بر اسلام و ايران عزيز جلو گيری نمايد. سزاوار است که حضرات آيات عظام، کلام فروتنانه و درس آموز حضرت امام علی ( ع ) را به برخی سردمداران حکومت ياد آوری فرماييد که « انی لست فی نفسی بفوق ان اخطأ ،لا امن من ذلک نفسی الا ان يکفی الله من نفسی » وبه آنان گوشزد کنيد که خداوند کسانی را از افتادن در ورطه خطا باز می دارد که دچار غرور نشوند و قدرت های پوشالی دنيايی آنان را غره نسازد.
سلامت و مزيد توفيقات حضرات مستطاب عالی را مسئلت داريم و خود را محتاج ادعيه خالصانه آن جنابان می دانيم.
فرزندان مهدی کروبی و ميرحسين موسوی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر