قاضیان، چندی پیش در برنامه تلویزیونی «ایران از نگاه دوم» در کانادا، مهمان دکتر علیرضا حقیقی بود. قاضیان در این برنامه در باره نظرسنجیهای قبل از انتخابات و جنبش سبز سخن گفت.
قاضیان که نامش سالها پیش بر سر پرونده نظرسنجی برقراری رابطه با آمریکا بر سر زبانها افتاد و چند سال زندانی جمهوری اسلامی بود، معتقد است در ایران نهاد نظرسنجی ضعیف است، به دلیل اینکه ساختارهای دموکراتیک وجود ندارند. برای اینکه ساختار سیاسی نیازی به نیازی به دانستن تقاضا و نیاز مردم ندارد.
قاضیان در پاسخ به این سوال که پیش از انتخابات درگیر نظرسنجی برای کاندیداهای مختلف بوده چنین توضیح میدهد:
«ما دو اطلاعیه را قبل از انتخابات منتشر کردیم و هر دو محتاطانه تنظیم شد، چون بر اساس ملاحظات حرفهای پژوهشگری نمیتوانیم بیش از حدی که اعداد و ارقام و اطلاعات تجربی به ما اجازه میدهد حرف بزنیم. در واقع ما بعد و اندازه سخنمان را محدود کرده بودیم به دادههای تجربی که در اختیار داشتیم. این داههای تجربی به جهات مختلف دچار خدشه و مشکل بود. اولینش اینکه این دادهها به شکل یکنواخت تولید نمیشد، خود دو ستاد مربوطه هم توانایی لوجستیکی برای انجام نظرسنجیهای مستقل نداشتند. به دلایل سیاسی و امنیتی هم این کار به سادگی میسر نبود، بنابراین متکی بودند به نظرسنجیهایی که در مراکز دیگر انجام میشد. آن مراکز هم مشکلات خاص خودشان را داشتند. و حتی از نفوذگری سیاسی مخالفین هم صدمه میخوردند برای آنکه آنها می خواستند نتایج را تحتالشعاع خواستههای سیاسی خودشان قرار بدهند.»
قاضیان ادامه میدهد: «براساس آن نظرسنجیها نمیتوان خیلی نظر قاطعی داد، به این دلیل که حتی تا روزهای آخر، نمیشد به ضرس قاطع گفت که کدامیک از کاندیداها، پیشتر هستند...فاصلهسان کم بود، لا اقل این را میشود گفت که فاصله این دو (موسوی و احمدینژاد) خیلی کم بود. البته در تهران تقریبا میشود با اطمینان بیشتری میتوان گفت که آقای موسوی در تهران پیش بود از آقای احمدینژاد...ولی سر سطح کشور، تقریبا هر دو نوع از نظرسنجیها وجود داشت که نشان از پیش بودن آقای موسوی یا پیش بودن آقای احمدینژاد بود. ولی آخرین نظرسنجیها که من به خاطر دارم، و دارم از روی ذهن میگویم این بود که آقای احمدینژاد پیش بود در آن نظرسنجیها...ولی فاصلهشان فوقالعاده کم بود و نمیشد گفت که انتخابات در دور اول تمام خواهد شد. و چیزی که مطمئنا میشود گفت این است که [این نظرسنجیها] با آنچه به عنوان نتیجه انتخابات بعدا اعلام شد، به کلی متفاوت بود و فاصله داشت.»
در مورد جنبههای شهری و روستایی نظرسنجیها، قاضیان میگوید: «بر اساس نظرسنجیهایی که در سطح کشوری انجام شده بود و روستاها را هم در بر میگرفت، نشان میداد که رای آقای احمدینژاد به طور نسبات قاطعی از رای آقای موسوی پیشتر است.
این متخصص نظرسنجی و تحلیل دادهها در باره نتایج اعلام شده انتخابات میگوید: «آن چیزی که به طور قطع میشود گفت در باره نتایج انتخابات که از سوی وزارت کشور در یازده مرحله اعلام شد و وزارت کشور دیگر هیچوقت آن نتایج را عوض نکرد، آنها مطلقا بی اعتبارند، به این معنی که آنها[ارقام] با اتفاقاتی که سر صندوقها رخ دادهاند، ارتباطی ندارند. به دلیل اینکه وقتی شما آن ۱۱ مرحله و اعداد و ارقام مربوط به این افراد را را ملاحظه میکنید کاملا مشخص است که این را از طرقی یک فرمول ریاضی، یعنی معادله خطی درجه دو ساخته شده و بر مبنای آن، در واقع سهمی به افراد مختلف داده شده و آن نسبت کاملا حفظ شده است. با یک تغییرات خیلی اندک. بنابرین کل مسیر این یازده مورد، یک خط کاملا صاف را تشکیل میدهد، که هیچوقت با واقعیت تجربی در امور پژوهشی اجتماعی سازگار نیست.
این پژوهشگر اجتماعی، نتایج انتخابات را ساختگی و ساخته شده بر اساس یک فرمول آماری ریاضی میداند، نه بر اساس واقعیت تجربی. او معتقد است که هر اتفاقای سر صندوقها افتاده باشد، اعم از اینکه تقلب شده باشد یا نشده باشد، ربطی به نتیجه اعلام شده ندارد؛ «یعنی حتی اگر آقای احمدینژاد پیروز شده باشد، این ارقام ربطی به آن پیروزی ندارد و این ارقام کاملا ساختگی بوده است.»
قاضیان میگوید که این ارقام ساختگی بر اساس یک فرمول سیاسی و معنای سیاسی پشتش خوابیده است. او معتقد است که بیشتر از آنکه بتوان این معنای سیاسی را از رای آقای موسوی یا احمدینژاد فهمید، از رای اقای کروبی میتوان فهمید. قاضیان میگوید: «آقای کروبی میباید در این انتخابات پایینترین رای را میداشت، یعنی کسانی که پشت صحنه ساختن این آمارها و ارقام بودند و انگیزههای سیاسی که داشتند، موجه میکند که آقای کروبی، ارقامش از آرای باطله کمتر باشد، چون قرار است یک مصرف سیاسی داشته باشد.» قضیان میگوید که انگیزه سیاسی سازندگان آمار و ارقام را بهتر از همه میتوان در آمار آقای کروبی میشود فهمید؛ «اقای کروبی بسیاری از نیروهای مترقی داخل و خارج از کشور را پشت سر خودش جمع کرده بود. کسانی که حتی گهگاه به بازار منازعات سیاسی هم وارد نمیشوند هم آمده بودند و این بار پشت آقای کروبی قرار گرفته بودند. در واقع قدرت سیاسی و حاکمیت میخواست به همه اعلام کند و مانور تبلیغاتی بدهد که "شما با همه بسیج نیرویی که انجام دادهاید و با اینکه همه نیروهای سیاسی مخالف را پشت سر خودتان جمع کردهاید، ولی رایی در میان ملت ندارید، و رایتان از آرای باطله پایین تر است." در حالیکه اگر کسانی که به آقای کروبی رای داده بودند، رایشان خوانده میشد، علیالقاعده رای بیشتری برای آقای کروبی محسوب میشد.»
قاضیان میگوید که جابجا شدن آرای اقای کروبی، جنبه روشنگرانهتری دارد از آنچه در باره ساختگی بودن آمار و ارقامی که ارائه شده است. او اما معتقد است که صرفنظر از همه بحثهایی در مورد انگیزههای سیاسی جابجایی آرا وجد دارد، نمیشود تردید کرد که بر اساس نظرسنجیها، «نمیتوانیم به طور قطع بگوییم که آقای احمدینژاد پیروز انتخابات بوده یا اقای موسوی...چون فاصله خیلی نزدیک بوده...تحولات همانطور ادامه داشته تا روز انتخابات...چون اغلب نظرسنجیها تا دو روز مانده به انتخابات انجام شده...و در این فاصله هنوز در حل اوجگیری بود و جریانات ادامه داشت و نمیتوان گفت که برنده انتخابات چه کسی بوده».
دکتر قضیان چند ماه پیش نیز در باره نتایج انتخابات ایران در دانشگاه بریتیش کلمبیای کانادا سخن گفت که هنوز فیلم این جلسه مشترک با اکبر گنجی منتشر نشده است. به گفته منبع خودنویس، در این جلسه تعدادی از هوادارن جنبش سبز از طرح مساله عدم قطعیت پیروزی میرحسین موسوی در انتخابات ریاست جمهوری از سوی قاضیان ناراحت شدهاند و و نسبت به اعلام این مساله اعتراض کردهاند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر