-----------------------------
همه خبرها و ديدگاهاي سانسور شده و پشت فيلتر جمهوري اسلامي مانده را يكجا و بي درد سر در "هستي نيوز" بخوانيد... http://groups.google.com/group/hasti-news/
شکیبا نهاوندی چند روز پیش پنج جوان ایرانی به دار آویخته شدند. مجازات مرگ برای کسانیکه هیچکدام باعث مرگ کسی نشدهبودند. بعد از اعدام دلخراش این پنج جوان خبر هیچ اعتراضی از بیت هیچکدام از آیات عظام مخابره نشد.
در کمتر از یک سال پیش مردم ایران به مدنیترین شکلی که دنیا به خود دیده است نسبت به نتیجه انتخابات اعتراض کردند و با خشنترین چهره یک حکومت دینی روبرو شدند. بنابر اعلام رسمی حکومت تعداد زیادی از مردم درخیابان یا در زندانها جان خود را از دست دادند. مهدی کروبی رئیس مجلس اسبق همین حکومت خبر از تجاوز به معترضین داد و باز به جز موضعگیری مرحوم آیتالله منتظری و آیتالله صانعی (که به همین دلیل از مقام مرجعیت خلع شد) هیچ اعتراضی از قم به گوش نرسید، به گونهای که مثبتترین کنش مرجعیت شیعه در این برهه از تاریخ سکوت بود. برخی از تحلیلگران این سکوت را شیوه اعتراض آنها نامیدند و نوشتند شیوه اعتراض مراجع با مردم عادی فرق دارد. حالا ما چهمیکنیم و چه باید بیندیشیم وقتی بعد از از سر گذراندن این همه وقایع تلخ با این خبر مواجه میشویم که آیتالله مکارم شیرازی نسبت به تخریب دو مسجد در باکو واکنش نشان داده و از تندترین حربه روحانیت شیعه برای اعتراض به این مسئله بهره برده و اعلام کردهاست که در صورت ادامه این روند حکم جهاد صادر خواهد کرد ؟ چه احساسی به ما دست میدهد وقتی که آیتالله به سخن در میآید و میگوید هر کسی در روند این تخریبها کشته شود شهید است؟ ایشان که پیش از انتخابات در جواب استفتاء ستاد موسوی درباره کسانی که تقلب میکنند خیلی خلاصه و مختصر نوشت "جایز نیست"! چرا آن هنگام که در انتخابات تقلب شد سکوت کرد؟ چرا آنهایی را که بیگناه در خیابانها به خون غلطیدند را شهید اعلام نکرد؟ چرا به عنوان یک مرجع شیعه و یک مرجع تقلید چشمان خود را بر تمام حوادث بعد از انتخابات بست و در مقابل آنها که تجاوز و توهین و سرکوب مردم را مستحب میدانستند هیچ نگفت؟ حال که در کشوری بیگانه دیوارهای خشت و گلی یک مسجد ویران شدهاند خاطر ایشان پریشان شده؟ ایشان که از تخریب دو مسجد در آذر بایجان با خبر است از کشته شدن مردم در خیابانهای پایتخت کشورش بی اطلاع بود؟ آیا صورتهای پر از خون جوانان یا تصویر بر دار شدن مردی که همه گناهش این بود که به برادرش 200 هزار تومان قرض داده بود اندکی ذهن او را به خود مشغول نکرد؟ و آنقدر دل او را دردمند نساخت که حکومت را به حکم جهاد تهدید کند تا بتواند آبروی دینی که متولیانش به آن چوب حراج میزدند را احیا کند؟ آقای آیتالله، آیا اکنون ما حق نداریم که به این فکر کنیم که شما یا خودتان آدرس اصلی را اشتباه گرفته اید یا می خواهید به ما آدرس غلط بدهید؟ اکنون ما حق نداریم به این فکر کنیم که شما میتوانستید با روشی غیر از سکوت کردن اعتراض کنید و حکم جهاد دادن و شهید اعلام کردن به ناحق کشته شدگان هم از امکانات شما برای مقابله با اقتدارگرایان بوده و شما از آن استفاده نکردید و آیا این استفاده نکردن شما به معنای همراهیتان با اقتدارگرایان نبوده است؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر