Latest News from Mizan Khabar for 05/14/2010

Email not displaying correctly? View it in your browser. اعتصابات گسترده در کردستان در اعتراض به اعدام ها گزارش ها و تصاویر ارسال شده از ایران حاکی از آن است که در اعتراض به اعدام پنج شهروند ایرانی در یکشنبه گذشته، در بسیاری از شهرهای کردنشین ایران اعتصاب عمومی به راه افتاده است. بنابر گزارش شاهدان عینی، بخش هایی از بازار سنندج، سقز، مریوان، کامیاران، دیواندره، بوکان، مهاباد، اشنویه و پیرانشهر امروز، پنجشنبه ۲۳ اردیبهشت (۱۳ مه) به حالت تعطیل درآمده است. همچنین اخباری مبنی بر حاضر نشدن دانشجویان و دانش آموزان بر سر کلاس های درس در شهر کامیاران گزارش شده است. در تصاویر ارسال شده از شهرهای استان کردستان، مغازه هایی که کرکره هایشان پایین کشیده شده و بازارهای سنتی این شهرها که تعطیل اند، مشاهده می شود. یکشنبه گذشته (۱۹ اردیبهشت) دادسرای عمومی و انقلاب تهران اعلام کرد که فرزاد کمانگر، علی حیدریان، فرهاد وکیلی، شیرین علم هولی و مهدی اسلامیان به اتهام "مشارکت در بمب گذاری در مراکز دولتی و وابستگی به پژاک" در زندان اوین اعدام شدند. در روزهای گذشته، معترضان به اعدام پنج زندانی سیاسی در ایران که چهار نفر از آنها کرد بودند، در شهرهای مختلف جهان از جمله اربیل، سلیمانیه، کلن، لاهه، هامبورگ، پاریس، میلان، لندن و برلین تظاهرات کردند. پیش تر و در جریان برگزاری دادگاه های اولیه، روابط عمومی دادسرای عمومی و انقلاب تهران اتهام این افراد را "عملیات تروریستی از جمله بمب گذاری در مراکز دولتی و مردمی شهرهای ایران" اعلام کرده بود. 'محاکمه های ناعادلانه' اعدام های روز یکشنبه واکنش های متعددی در داخل و خارج از ایران به همراه داشته است. سازمان عفو بین الملل روز سه شنبه (۲۱ اردیبهشت) این اعدام ها را محکوم کرد و گفت محاکمه این افراد "عادلانه نبوده" و بعضی از آنها "شکنجه" شده اند. در بخشی از این بیانیه، مالکولم اسمارت مدیر بخش خاور میانه و آفریقای شمالی این گروه حقوق بشری نوشت: "ما این اعدام ها را که بدون اخطار قبلی انجام شد محکوم می کنیم. علیرغم اتهامات سنگین علیه این پنج نفر، آنها از محاکمه ای عادلانه محروم شدند. سه نفر از متهمان شکنجه و دو نفر مجبور به اعتراف تحت فشار شدند." در ادامه این بیانیه آمده بود: "آنها در تخطی از قوانین ایران که مسئولان را ملزم می کند وکلای زندانیان را پیش از اجرای حکم اعدام آگاه کنند، اعدام شدند." دیده بان حقوق بشر نیز در بیانیه ای آورد که اعدام این پنج نفر بدون مطلع کردن خانواده های آنها انجام شده و اجساد آنها تاکنون تحویل خانواده هایشان نشده است. 'اعدام های ناگهانی' علاوه بر واکنش های بین المللی به اعدام این پنج زندانی سیاسی در ایران، در داخل این کشور هم رهبران معترضان به نتایج انتخابات خرداد ۸۸ (جنبش سبز) هم به روند محاکمه و اعدام این افراد واکنش نشان دادند. در روزهای گذشته، میرحسین موسوی و مهدی کروبی، از رهبران مخالفان ایران، در واکنش هایی جداگانه به روند محاکمه این پنج نفر و آنجه "عدم رعایت آیین دادرسی" خوانده شده، اعتراض کردند. میرحسین موسوی در بیانیه ای که روز دوشنبه (20 اردیبهشت) منتشر کرد، نوشت که این پنج نفر "بدون آنکه توضیحات روشن کننده ای از اتهامات و روند دادرسی ومحاکمات به مردم داده شود" به طور "ناگهانی اعدام" شده اند. مهدی کروبی، دبیرکل حزب اعتماد ملی و از رهبران مخالفان دولت، در انتقاد از نحوه اعدام این افراد گفت: "طبیعی است که ما از مرگ افراد و اعدام آنها متاثر می شویم و اصولا مخالف چنین برخوردهایی هسیتم." آقای کروبی گفت: "اعدام این افراد در شرایطی صورت گرفته است که هیچکس از چند و چون پرونده آنها با خبر نیست و جرم آنها به دلیل علنی نبودن دادگاه و عدم رعایت آیین دادرسی و قانون، برای کسی محرز نشده است." در اطلاعیه دادستانی انقلاب تهران در مورد اعدام شدگان آمده است که این پنج نفر اقدام به بمبگذاری در ساختمان های دولتی، اماکن عمومی و خط لوله گاز ایران و ترکیه کرده بودند. دولت ایران می گوید که نقش این افراد در طراحی و اجرای حملات مرگبار "محرز" شده است. منبع:بی بی سی   علی‏رضا نامورحقیقی:هدف ایران، ایجاد فضای رابطه با ... نه‏ تنها شرکت آقای محمود احمدی‏نژاد در اجلاس بازنگری ان‏پی‏تی در مقر سازمان ملل متحد در نیویورک، مورد انتقاد برخی محافل سیاسی در داخل بود، بل‌که ضیافت شامی که آقای متکی، وزیر امور خارجه‏ی ایران، پس از بازگشت آقای احمدی‏نژاد، در نیویورک برگزار کرد نیز، با نارضایتی‏هایی حتی در میان اصول‏گرایان مواجه شد. این ضیافت، اقدامی بی‏سابقه از جانب مسئولان جمهوری اسلامی بود و به‏ویژه حضور معاون نماینده‏ی آمریکا در سازمان ملل، به پرسش‏ها در این زمینه دامن زده است. این تلاش از جانب دولت ایران چرا صورت می‏گیرد؟ چه افقی برای نتایج آن پیش‏بینی می‏شود؟ و مخالفت‏های سیاسی محافل مختلف با آن، بر چه پایه و از جانب کدام نیروها است؟ مجموعه‏ی‏ای از این پرسش‏ها را با آقای دکتر علی‏رضا نامورحقیقی، استاد دانشگاه در کانادا، درمیان گذاشته‏ام. آقای نامورحقیقی این حرکت آقای متکی را تلاشی از جانب دولت آقای احمدی‏نژاد می‏داند. بر این اساس که: باید توجه داشت در مقایسه با سال گذشته که آقای اوباما نامه‏ای برای رهبری نوشته بود و در مجموع چهار نامه ردوبدل شد و آمریکا به دنبال ایجاد گفت‏وگوی مستقیم با بالاترین نهادهای قدرت در ایران بود، تغییراتی ایجاد شده که عمدتاً بخشی از آن تحت تأثیر حوادث بعد از انتخابات بوده است. در نتیجه‏ دولت آقای احمدی‏نژاد سعی کرده برخلاف مواضع خیلی تند در دور اول، در مورد مسئله‏ی هسته‏ای، به سازشی با گروه ۵+۱ و هم‏چنین ایجاد فضایی برای رابطه با آمریکا برگردد. به جز حضور اخیر آقای احمدی‏نژاد در نیویورک و ضیافت شام آقای متکی، چه نشانه‏های دیگری وجود دارد که حاکی از وجود چنین تلاشی باشد؟ آقای جلیلی در ژنو، بیش از اندازه‏ای که اختیار داشت، جلو رفت. گفت‏وگوهای مستقیمی با آقای برنز انجام داد و توافقی را پذیرفت که بر مبنای آن دوسوم اورانیوم غنی‏شده‏ی ایران به کشور روسیه و فرانسه ارسال شود و در ازای آن اورانیوم ۲۰درصد دریافت کند. این توافق آمریکایی‏ها را خاطرجمع می‏کرد که ایران نمی‏تواند در حوزه‏ی مسائل بمب اتم از این اورانیوم غنی‏شده استفاده کند. در قبال آن هم ظاهراً تحریم‏های جدیدی در مورد ایران اعمال نمی‏کردند. در آن زمان، آقای احمدی‏نژاد هم اعلام کرد که تاکنون زمان تقابل بوده و اکنون زمان تعامل فرا رسیده است. اما بعد از این که نهادهای قدرت توافق انجام شده در ژنو را بررسی کردند، به این نتیجه رسیدند که تنها پاداشی که در این معامله نصیب ایران می‏شود این است که تحریم‏های جدیدی علیه او به‏کار نمی‏رود و همان‏طور که می‏دانید، توافق ژنو رد شد. بعد از این ماجرا دولت تا حدی در انزوا فرو رفت و حتی حضور آقای جلیلی در ارتباط با مسائل مختلف کم‏رنگ شد. هربار که به‏نظر می‏آید قدمی در جهت حل مسئله برداشته می‏شود، مخالفت‏هایی در داخل صورت می‏گیرد. این مخالفت‏ها بر چه مبنایی است و از جانب کدام نیروها ابراز می‏شود؟ جناح‏هایی در داخل حکومت از یک‌سو معتقدند که طرح تبادل سوخت قابل اعتماد نیست و از سوی دیگر، می‏گویند ایران در قبال این کار چه دریافت خواهد کرد؟ و آیا تحریم‏های مصوبه‏ی سازمان ملل علیه ایران، لغو خواهد شد؟ اما به نظر نمی‏رسد چنین پاداشی به ایران بدهند. این دیدگاه‏ها را کدام نیروهای سیاسی در ایران نمایندگی می‏کنند؟ به نظر من، بیشتر نهادهایی که مسائل استراتژیک و امنیتی را دنبال می‏کنند. نمی‏توانم دقیقاً بگویم کدام، اما گفتارهایی که در نشریات تحلیلی و مربوط به مسائل هسته‏ای ایران هست، به این نگاه اشاره دارد و معتقد است که عنصر چانه‏زنی ایران اورانیوم غنی‏شده است و باید با آن معامله‏ی نقد به نقد بکند. معامله‏ی نقد به نقد هم آن است که مثلاً تحریم‏ها علیه ایران برداشته شود و مبادله‏ی اورانیوم غنی‏شده تنها در این صورت ارزش خواهد داشت. به نظر شما، از سوی ایران پیشنهاد جدیدی دارد مطرح می‏شود؟ و آن چه پیشنهادی است؟ پیشنهاد جدیدی که دولت ایران دارد مطرح می‏کند، بر این مبنا است که هم کمیت اورانیومی را که می‏خواهد منتقل کند کاهش بدهد و هم کانال انتقال را تغییر بدهد. ممکن است این کانال انتقال برزیل یا ترکیه باشد که ایران احساس می‏کند به این کشورها اعتماد بیشتری می‏تواند داشته باشد. امروز روزنامه‏ی جمهوری اسلامی که‏ گاهی وابسته به آقای هاشمی رفسنجانی اعلام می‏شود، نارضایتی خود را از رفتار آقای متکی اعلام کرده بود. ارزیابی شما در این‏باره چیست؟ روزنامه‌ی جمهوری اسلامی در مورد سیاست هسته‏ای و آمریکا، سیاست رادیکالی دنبال می‏کند و در این زمینه‏ خیلی به آقای رفسنجانی ربطی پیدا نمی‏کند. اما واقعیت این است که در نهادهای قدرت، بخشی در سپاه و غیره معتقدند که چاره‏ی ما این است که معامله‏ای را با آمریکا انجام بدهیم. خبرهای سال گذشته در مورد ملاقات آقای مشایی با نمایندگانی از سوی جو بایدن و… همه حساسیت‏هایی را ایجاد کرده است و احساس آن‏ها این است که آقای مشایی دارد این خط را دنبال می‏کند. مخالفین دولت و بخش‏های رادیکالی که معقتدند نمی‏توان به آمریکا اعتماد کرد، هردو در این زمینه مخالف سیاست‏های دولت هستند. آن‌ها معتقدند دولت برای حل مسائل خود و پشت‌سر گذاشتن بحران سیاسی و هم‏چنین بحران اقتصادی که ممکن است نشانه‏های آن آشکار شود و نیازمند سرمایه‏گذاری در حوزه‏های نفتی است، به دنبال آن است که تبادل سوخت را – حال با میزان کم‏تر و جابه‏جایی محل تبادل - عملی می‏کند. فکر می‏کنید نهاد رهبری چقدر با اقداماتی از این قبیل هم‌راه و موافق باشد؟ این که این مهمانی از قبل هماهنگ شده باشد، خیلی مشخص نیست. چون ابتدا گفتند که مهمانی از سوی آقای متکی بوده است، اما بعد در رادیو تلویزیون ایران اعلام شد که از سوی نمایندگی ترتیب داده شده است. دعوت نماینده‏ی آمریکا به جلسه هم تا حدی غیرمتعارف بود. برای این که در گذشته ایران تنها در جلساتی با نمایندگان آمریکا شرکت می‏کرد که از سوی سازمان ملل در مورد مسائل افغانستان و مسائل هسته‏ای برگزار شده بودند. من واقعاً نمی‏دانم تا چه حد هماهنگ شده است. اما نتیجه‏ی کار موفقیتی را که دولت به دنبال آن بوده، به هم‌راه نیاورده است. بخشی از آن هم به توانایی‏های آقای متکی برمی‏گردد که در طول مدت کارش از جنبه‏ی دیپلماسی و ایجاد فضا چندان موفق نبوده است و دیپلمات برجسته‏ای نیست که بتواند سیاست اغنایی درپیش بگیرد. مضافاً بر این‌ که سیاست هماهنگ‏سازی دولت‏ها و قدرت‏های بزرگ چرخش بیشتری به سمت آقای اوباما دارد و دولت ایران با مشکلات بیشتری مواجه است. معمولاً در این‏گونه موارد نهاد رهبری منتظر نتیجه می‏ماند. اگر نتیجه‏ موفقیت‏آمیز باشد، کم‏وبیش تأیید می‏کند. اما اگر نباشد، ممکن است تذکر بدهد که این روش به‏جایی نمی‏رسد. در هر حال این رویه‏ای است که دولت در پیش گرفته است. ولی تاکنون می‏توان نتیجه گرفت که موافقت ضمنی رهبری با این اقدامات وجود دارد؟ من نمی‏توانم در این مورد نظر خاصی بدهم. چون سیاست دولت آقای احمدی‏نژاد این است که اقدامات‏اش را انجام می‏دهد و معتقد است هرجا این اقدامات اشتباه بودند، مقام رهبری تذکر خواهد داد. فکر می‏کنید این گرایش دولت در این مقطع، نتیجه‏بخش خواهد بود؟ مسائل قدرت‏های بزرگ، خیلی با این جلسات تغییر نمی‏کند. به خصوص که سیاست انرژی چین منافع استراتژیکی را دارد دنبال می‏کند که بخشی از این منافع را در ایران جست‏وجو می‏کند. ما نمی‏دانیم چه توافقاتی ممکن است میان روسیه و چین با آمریکا، در ارتباط با ایران، صورت بگیرد. بیشتر منظورم این بود که آیا گرایشی که در دولت وجود دارد و شما نیز به آن اشاره کردید، می‏تواند منجر به گشایش رابطه با آمریکا بشود؟ یعنی مخالفت‏های درونی مانع این گرایش خواهد شد یا این که این گرایش می‏تواند پیش برود؟ افق آینده را چگونه می‏بینید؟ نکته‏ی اول این است که نگاه آمریکایی‏ها، به خصوص بعد از انتخابات، بیشتر متوجه مسائل مربوط به حوزه‏ی سیاسی و اجتماعی ایران، به خصوص بعد از انتخابات است و احساس‏ می‏کنند که دولت هنوز نتوانسته وضعیتی را پیدا کند که سال گذشته در این موقعیت داشت. نکته‏ی دوم هم این است که آمریکا‏یی‏ها ترجیح می‏دهند این گفت‏وگو و سازش را با نماینده‏ی رهبری انجام بدهند. چون احساس‏شان این است که هرنوع توافقی با دولت، ممکن است بعداً با مخالفت رهبری روبه‌رو شود. بنابراین اگر بخواهند در این زمینه حرکتی بکنند، از این طریق جلو خواهند رفت. مگر این که گام‏هایی که دولت برمی‏دارد، با حمایت‏های جدی رهبری روبه‌رو شود. اما در مرحله‏ی کنونی احساس من این نیست که ایران با آمریکا به توافقی دست پیدا کند.   منبع:رادیو زمانه/مریم محمدی   میرحسین موسوی: ما باید بدون نگاه به ایدئولوژی و طرز ...   میرحسین موسوی با تاکید بر اینکه "بدون در نظرگرفتن ایدئولوژی و طرز فکر افراد باید از حقشان دفاع کنیم و در برابر ظلم بایستیم"، از وجود شکنجه و اعتراف گیری در زندانهای کشور اظهار تاسف کرد و خاطرنشان ساخت "این مسئله متاسفانه ناشی از همان تفکر خشونت طلبی است که نهادهای حکومتی برای حفظ منافعی خاص به آن دچار و متوسل شده اند." جامعه با شما همدرد است میرحسین موسوی صبح چهارشنبه ۲۲ اردیبهشت ماه، در دیدار با جمعی از جوانان آزاد شده از زندان و همچنین خانواده‌ های تعدادی از زندانیان سیاسی، ضمن اشاره به سختی ها و مصائبی که متحمل شده اند، خطاب به آنها خاطرنشان کرد "در میان جامعه، با شما نوعی همدردی وجود دارد و با توجه به آنچه بر شما گذشته و بر خانواده های زندانیان رفته، مقوله ای دیگر نیز هست و آن نگاهی است که محیط بر تمام این اتفاقات است و فی الواقع از چشم خداوند این مسائل پنهان نمی ماند." باید در جهت آگاهی حوزه عمومی تلاش کنیم به گزارش منابع خبری جرس، میرحسین موسوی همچنین خطاب به زندانیانِ اخیرا آزاد شده و خانواده های زندانیان گفت "ما وظیفه داریم از طریق آگاهی بخشی، اولا افکار عمومی را متوجه مسائل اصلی جامعه کنیم و همچنین توجه و حساسیت ملت را به سمت حمایت از کسانی معطوف نماییم که سختی های زیادی در این مسیر متحمل شده اند و بطور کلی باید حمایت حوزه عمومی را به این پشتیبانی و حمایت معطوف سازیم ."   وی این عمل را سبب تقویت و روحیه بخشی به جنبش سبز دانست و تاکید کرد "ما فقط و فقط در سایۀ آگاهی است که می توانیم آیندۀ جنبش را بسازیم و برای آن آینده ای متصور شویم." بدون نگاه به ایدئولوژی افراد باید از حق دفاع کنیم میرحسین موسوی همچنین تصریح کرد "ما بدون نگاه به ایدئولوژی افراد و بدون توجه به طرز فکر آدمها و حتی وابستگیِ جمعیتی و حزبیِ آنها، باید از حقشان دفاع کنیم و روبروی ظلم و ستم ایستادگی نماییم و لزوما هم نباید همفکر و هم عقیده او باشیم. و اگر این مسئله در جامعۀ ما نهادینه شود، ما گامی بسیار بزرگ به جلو برداشته ایم . " امروز در زندان ها شکنجه هست، اعتراف‌گیری هست موسوی همچنین در ضرورت طرفداری از حق تاکید کرد: "مجرم‌ترین افراد (حتی خطرناک ترین بزهکاران یک جامعه) نیز دارای کرامت انسانی‌ هستند و باید در حد جرمی که مرتکب شده‌اند، مجازات شوند و نباید خانواده و حیثیت آنها مورد حمله قرار بگیرد چرا که در این صورت به حقوق او تجاوز شده است." وی سپس خطاب به خانواده‌های زندانیان گفت: "این اتفاقی است که متاسفانه امروز در کشور ما رخ می‌دهد. الان برادران و عزیزان شما بی‌گناه در زندان‌ هستند. چرا که ادعاهایی نامعقول نداشته اند، اما بازداشت شدند. مساله در این جا خاتمه پیدا نمی‌کند. چرا که رفتار با آن‌ها حتی در چارچوب اتهامی که بر آن‌ها وارد می‌کنند هم نیست. شکنجه هست، اعتراف گیری هست و در بیرون هم تعرض به خانواده‌ها هست. این حق خانواده است که بدانند فرزندانشان، عزیزشان در کجا زندانی است و الان چه شرایطی دارد، اما این حق او مورد تعرض است." موسوی با اظهار تاسف از شرایط فعلی کشور افزود: "این اتفاقات نشان می‌دهد که گروهی تا چه حد در جامعه متوسل به خشونت طلبی شده اند آن هم برای رسیدن به منافعی خاص." از همین جا می توانیم مشکلات نظام را ببینیم و ریشه یابی کنیم موسوی ضمن اشاره به خبر صدور ویزا برای مادران سه آمریکایی بازداشتی در زندان اوین گفت: "صدور ویزا و اجازه دیدار برای مادران این سه نفر کار بسیار خوبی است و این حق مادران است و ما هم با این کار موافق هستیم، اما مشکل این جا است که آیا این حق برای مادران ایرانی هم در نظر گرفته می‌شود؟ مادر در هر جایی که باشد مادر است و حق دارد اجازه‌ دیدار با فرزندش را داشته باشد، اما سوال این است که آیا همان تصمیمی که برای مادران آمریکایی گرفتند، برای مادران ایرانی هم می گیرند؟ آیا همان احترام و حقی را که برای آنان قائل می‌شوند برای زنان و مادران و خواهران ایرانی هم قائل خواهند شد؟ " موسوی تبیین و بررسی دقیق چنین مساله‌ای را بسیار مهم دانست و افزود: "همین مساله اگر خوب از نظر حقوقی و ارزشهای انسانی شکافته و بررسی شود، می‌توانیم به جایی برسیم که ببنیم مشکلات نظام در کجاها نهفته است وعلت عدم پیشرفت ما در زمینه‌های مختلف چیست. چرا که تمام موارد به دنبال هم و مرتبط با یکدیگر هستند." میرحسین در اینجا خاطرنشان کرد "همیشه برای شناختنِ مشکلات یک نظام، لازم نیست که حتما تمام موارد و مسائل را کنار هم بگذاریم تا نتیجه گیری کلانی کنیم، بلکه شناختن همین نوع مشکلات و شکافتن برخی مسائل عادی و روزمره نیز، می تواند ما را با این مواجه کند که این نظام با چه مشکلاتی روبرو است." وی مسئلۀ برخورد با خانواده های زندانیان و برخوردهای صورت گرفته با زنان جامعه را، از همین نمونه ها ارزیابی کرد. موسوی همچنین نقش زنان و مادران طی یک سال اخیر را مورد قرار داد و گفت: "در یک سال گذشته نقش زنان و مادران در نگاه به مسائل اساسی کشور بسیار بالا بوده است." مطالبات مردم با تجزیه و تحلیل تغییر کرد و گسترش یافت میرحسین موسوی در ادامه سخنان خود، به پرسشی پیرامون اینکه "آیا اهداف 22 خرداد تغییری کرده" اشاره کرد و گفت: " اهداف اولیۀ جنبش ناشی از مسئله‌ای بود که در آن زمان اتفاق افتاده بود و مردم برای پس گرفتن رای خود به صحنه آمدند. وقتی با آن‌ها برخورد شد و مردم مسائل را شکافتند و بررسی کردند، متوجه شدند که این مسائل با مواردی دیگر ارتباط دارد و مطالبات مردم، نه به حالت تصادفی و یا عصبانیت، بلکه به دلیل تجزیه و تحلیل‌هایی که در جامعه اتفاق افتاد، گسترش پیدا کرد." وی ادامه داد: "مردم متوجه شدند که اشکالاتی در جامعه وجود دارد که یکی از این اشکالات، باعث شده تا به خیابان‌ها بیایند و یکی شوند. برای اجماع نسبی این جمع عظیم مردم، اجرای بدون تنازل قانون اساسی را مطرح کردیم که تعداد زیادی بتوانند با هم یکی شوند." قانون اساسی وحی مُنزَل نیست موسوی، با اظهار تاسف از اجرای ناقص و سلیقه‌ای قانون اساسی در این چند سال گفت: "البته متعاقب ایجاد بحث پیرامون اجرای قانون اساسی، مسئله ای مطرح گردیده مبنی براینکه قانون اساسی وحی مُنزل نیست و مردم حق دارند در آینده هم، همین قانون را دگرگون کنند و مطابق با شرایط، به سمت آنچه که می خواهند، آنرا تغییر دهند ." وی همچنین تصریح کرد "اما در موقعیت فعلی و در مسیر حرکت جنبش، بخشی از مطالبات را مطابق با قانون اساسی موجود، می توانیم مرتب تر و با پشتوانه بیشتری عنوان کنیم و بعدها بتدریج خواهیم توانست آنرا نیز با همان مکانیسمی که در خودِ آن است، تغییرش دهیم." موسوی افزود "مردم به قانون اساسی رای دادند که کامل اجرا شود و حقوقشان در آن رعایت شود، نه این که بخش‌هایی مثل آزادی ها به کل نادیده گرفته شوند و بخشی از قانون را دید و باقی را نادیده گرفت. این کار بی‌معنا کردن کل قانون اساسی است." برای آزادی انقلاب شد میرحسین موسوی در ادامه با ذکر خاطره ای از اوایل انقلاب که مردم در تظاهرات و اجتماعات شعار می دادند "در بهار آزادی جای شهدا خالی"، خاطرنشان کرد مردم برای بدست آوردن آزادی و این ارزش بنیادین، انقلاب کرده، شهید شده و جان باختند. وی تاکید نمود بنظر من همان مشکلات اول انقلاب را نیز با ادامه فضای باز سیاسی و دادن آزادی ها می شد حل کرد. بنظرتان این رسانه ملی است؟ موسوی با بیان اینکه " نمی توان گفت که قانون اساسی را داشته باشیم، اما آزادی ها محدود شود، روزنامه ها توقیف شوند و کسی هم رسانه ای برای ابراز عقیده نداشته باشد"، عملکرد یکسویه صدا و سیمای جمهوری اسلامی را شدیدا مورد انتقاد قرار داده و گفت: بنظر شما شبکه های تلویزیونی که اکنون هست، ملی می باشند؟ ملت می تواند در آن ابراز عقیده کند؟ اینهمه تهمت هایی که در آن زده می شود و آزادی بیان برای اشخاصی که متعلق به جریانات خاصی هستند، نشان دهندۀ تک صدایی بودن این رسانه است که نتیجتا ملی نمی باشد. میرحسین موسوی به مطالبات اول انقلاب مبنی بر فراگیر بودن و ملی بودن رادیو و تلویزیون اشاره کرد و مناظره های اول انقلاب که میان گروهها و طیف های سیاسی کشور انجام می شد را مثال زد و آنرا نشانۀ آستانه تحمل و برابری و آزادی دانست و سخنی از شهید بهشتی را بازگو کرد که در جواب انتقادات پیرامون حضورش در مناظره ها گفته بود "اتفاقا ما انقلاب کرده ایم که همه اینگونه کنار هم بنشینند و برابر و آزاد سخن بگویند و ما اگر قوی هستیم، باید در مناظره ها و گفتگوها از خودمان دفاع کنیم وگرنه اگر نتوانیم از خودمان در گفتگو دفاع کنیم، آنها برنده خواهند شد." تروریسم در هر شکل محکوم است وی در ادامه تاکید کرد: "حرکت جنبش سبز حرکتی مسالمت‌آمیز است، دنبال خشونت نیست و با گذشت یک‌سال از پا گرفتن این جنبش، می‌توان قضاوت کرد که ثابت قدم بودن جنبش سبز در عدم خشونت تا چه اندازه مهم است. این جنبش با خشونت از ابتدا مخالف بود؛ چرا که جنبشی اجتماعی، عمیق و گسترده است." موسوی همچنین با اشاره به اینکه جنبش سبز با کلام و منطق پیش می‌رود اعلام کرد: "ما از آغاز نه اسلحه داشتیم و نه می‌خواهیم که داشته باشیم. ما با کلام به میدان آمدیم و برای دفاع از حق آمدیم و با شعار رای من کجاست وارد شدیم. ما با منطق آمده‌ایم و هر چقدر روی منطق بایستیم، وزنه را به سمت جنبش سنگین‌تر می‌کنیم. سرمایه‌ای که ما داریم ایستادگی روی همین مطالبات با تمام قدرت است." میرحسین موسوی همچنین تاکید کرد، جنبش سبز نه اسلحه دارد و نه روش مسلحانه را اتخاذ کرده است. بنظر ما تروریسم در هر شکل و حالت و ملت و قوم آن محکوم و طرد است. کشور با مشکلات بسیاری روبرو است موسوی خاطرنشان کرد "کشور با مشکلات داخلی و خارجی بسیاری روبرو است" و ضمن اشاره به طرح هدفمند کردن یارانه ها، گفت "بعنوان مثال این طرح با تمام مسائلی که با آن مواجه بود و هنوز هم اجرا نشده، تاثیرات منفی بر زندگی مردم و تورم ایجاد کرده و ما در عرصه های گوناگون با مشکلات بسیاری جدی روبرو هستیم." وی این مسئله را مانند بسیاری از مسائل دیگر مربوط به عدم اجرای قانون اساسی دانست و ادامه داد: "وقتی قانون اساسی در کشور اجرا می‌شود یک دولت نمی‌تواند در فاصله‌ کمی تمام مدیران یک کشور را کنار بگذارد و دوستان و آشنایان خودش را جایگزین کند. نمی‌شود یکه پرونده فساد مالی باز شود و در مجلس هم درباره‌اش صحبت کنند و رئیس قوه قضاییه هم موضع بگیرد و بعد از مدتی ببینیم که پرونده‌ به طور غیرعادی بسته شد و هیچ بحث و گفتگویی هم درباره‌اش صورت نمی‌گیرد." اشاره میرحسین موسوی به فساد مالی سخنگو و معاون اول رئیس دولت بود که علی رغم اظهارات اکید رئیس قوه قضاییه و سخنان صریح نمایندگان مجلس، بطور ناگهانی مسکوت ماند. عدالت قوه قضاییه زیر سوال رفته است موسوی همچنین به اهمیت استقلال قوه قضائیه اشاره کرد و گفت: "آیا امروز قوه قضائیه در جهت استقلال حرکت می‌کند؟ آیا قوه قضائیه در ارتباط با متهمین اخیر در همین جهت حرکت می‌کند؟ آیا قوه قضائیه مسلط است بر نیروهای امنیتی یا نیروهای امنیتی بر قوه قضائیه؟ آیا احکامی که قضات می‌دهند مستقل است یا بر اساس ملاحظات؟ در این صورت چرا یک نفر به جرم شرکت در راهپیمایی به چندین سال حبس محکوم می‌شود، حال آنکه در آن راهپیمایی میلیون‌ها نفر شرکت کرده بودند؟ این‌ها همه عدالت قوه قضائیه را زیر سوال می‌برد." مردم باید در صحنه باشند؛ رنگ سبز نشان آگاهی است نخست وزیر دوران جنگ هشت ساله همچنین در ادامه سخنان خود بر لزوم "حضور مردم در صحنه برای طرح و گرفتنِ مطالباتشان و ایجاد تغییرات" تاکید و خاطرنشان کرد "مردم در سراسرکشور باید نسبت به این مسئله که با حضورشان می توانند به مطالباتشان دست یابند و تغییر ایجاد کنند، آگاه شوند و اتفاقا رنگ سبز نیز نشان دهندۀ همین عنصر آگاهی می باشد. موسوی در این زمینه صبر و استقامت را عامل بسیار مهمی در پیشبرد اهداف جنبش دانست. با تغییر جامعه، سیستم نیز تغییر می یابد میرحسین موسوی با اشاره ای به دیدگاه مبارزان دوران پیش از انقلاب که "معتقد بودند باید ماشین حکومتی را گرفت تا همه چیز تغییر کند و آرمان ها جامه عمل بپوشاند"، خاطرنشان ساخت "اما امروز قضیه فرق کرده است؛ چرا که ما می گوییم باید و می توان جامعه را تغییر داد، تا خودِ جامعه سیستم را تحت تاثیر قرار دهد." وی تاکید کرد "ما به دنبال این نیستیم که به هر نحوی – حتی خشن و مسلحانه- سیستم را تسخیر کنیم، چرا که نتیجه اش فاشیسم و استبداد است. " موسوی یکی از راهکارهای مهم جنبش سبز در جهت گسترش آن در سراسر کشور را، "عجین کردن جنبش با زندگی شخصی و مسائل روزمره و حتی امور خانوادگی" توصیه کرد. جنبش هزینه دارد میرحسین موسوی تاکید کرد "البته تمام این مسائل و فعالیتهای جنبش، هزینه دارد و هزینه هایی چون بازداشت، محدودیت، زندان و بستن روزنامه ها نیز، نشان دهنده این است که پاشنه آشیل حاکمان در کجاست. آنها از کوچک ترین آگاهی نگران هستند و نسبت به آن حساسیت دارند و می دانند فقط آگاهی مردم است که امکانِ ادامه وضع موجود را محال می سازد." وی بسته شدن روزنامه ها و نشریات را نیز بدلیل نگرانی حکومت از آگاهی جامعه ارزیابی کرد. باید در مورد مشکلات جامعه کارگری کشور آگاهی بخشی شود موسوی با بیان اینکه اکنون مشکلات عدیده ای چون بیکاری، عدم پرداخت دستمزد، تعطیلی واحدها، عدم مجوز برای فعالیت اتحادیه های کارگری و مشکلات معیشتی برای جامعه کارگری کشور وجود دارد، یکی از راه حل های آن را در این دانست که " در سطح وسیعی اطلاع رسانی و آگاهی بخشی شود تا همه متوجه شوند ریشه اصلی در عدم انتخاب اصلح می باشد." یک رسانه نمی تواند نسبت به این مسائل اعتراض کند میرحسین موسوی در بخش دیگری از سخنان خود، ضمن اشاره به بیکاری های موجود در جامعه و دلایل متعدد آن، یکی از نقیصه های فعلی در این زمینه را "عدم وجود یک رسانه" برای آگاهی بخشی به جامعه دانست و گفت: "ما حتی یک رسانه نداریم تا در این مورد اعتراضی کند و نسبت به مسائل جامعه هشدار دهد و بگوید که دولت خوب کار نمی کند. نظام خوب کار نمی کند و در همان لحظه که یک انباشتگی بزرگ ثروت در دست یک نهاد نظامی بوجود می آید، بتواند اعلام کند و از عواقب آن جلوگیری نماید." هر نوع اصلاحی در کشور در گرو رسانه‌های آزاد است وی با اظهار تاسف از نبود رسانه‌های آزاد در کشور، افزود: "هر نوع آزادی در کشور در گرو آزادی رسانه‌ها است؛ حتی اصلاح کوچکترین نهادها و حتی اخلاقیات جامعه." موسوی در ادامه گفت: "چطور است که در کشوری اسلامی که داعیه انقلاب فرهنگی دارد و در آن از معنویت و نورانیت حرف می‌زنیم بالاترین آمار اعدام در سراسر جهان وجود دارد؟ مشکل از افراد جامعه نیست؛ مشکل این‌جا است که کشور را طوری اداره کرده‌ایم که به این آمار برسیم. بنظرتان این نظام دچار مشکل نشده است که انقدر آمار اعدام در آن بالا است؟ این چه وضعی است که عده ای پشت در منتظر این باشند که چه زمانی به دار آویخته خواهند شد؟ آیا این وهن ایران و اسلام نیست؟ این بود اسلامی که ما می خواستیم؟ امیدوارم حاکمان بیایند عذرخواهی کنند موسوی یکی از راه حل های برون رفت از وضع موجود را، برگزاری انتخابات آزاد ذکر کرده و تاکید نمود "وقتی هم این خواسته اجابت، و انتخابات آزاد برگزار شد، لزوما قرار نیست ما آن را بهبود بخشیم و حرکت دهیم؛ چرا که ادعایی هم نداریم . در بیانیه هایم تاکید کرده و مثالی نیز در این زمینه زده ام که این وضع فعلی مانند یک رودخانه بسیار گل آلود است که آب پاک نهر باید آرام آرام وارد آن شود و بتدریج پاکش کند و این نهر را هر کس می خواهد و می تواند وارد رود کند. حتما نباید فرد و گروه خاصی آن را به انجام برساند. موسوی تاکید کرد "من همین الان آرزومندم و از خداوند می خواهم که حاکمان فعلی بیایند و بگویند ما قانون اساسی را پیاده خواهیم کرد. انتخابات آزاد برگزار خواهیم کرد و به مردم هم تضمین خواهیم داد. زندانیان سیاسی را آزاد خواهیم کرد- که البته طی این همه ماه، نظام فرصت ها و مناسبت های مختلف داشت که بازداشت شدگان را آزاد کند- آیا تمام موارد فوق نمی توانست آرامش و تمیزی را برگرداند؟ با ادامه روند فعلی، جنبش نیز ادامه خواهد یافت میرحسین تاکید کرد: "اگر مواردی را که ذکر کردم، توسط نظام و حاکمیت انجام نشود و تحقق نیابد، و اصلاح و تغییراتِ مورد نظر صورت نگیرد، طبیعی است که مسیر جنبش ادامه پیدا خواهد کرد و احتمال اینکه مطالبات جنبش بالاتر از حد فعلی رود و شعارهای مردم حاد تر از گذشته شود، بیشتر خواهد شد ." آیا بهتر نیست که حکومت با مردم کنار بیاید؟ میرحسین موسوی با اشاره به عدم تدبیر در سیاست‌های دولت و اشاره به شرایط امروز که دشمنان خارجی زیادی داریم ، پرسید: "آیا مهمانی دادن به اعضای شورای امنیت با آن وضع خاص می‌تواند مشکلات ما را حال کند؟ آیا اگر حکومت با مردم آشتی کند دست بازتری در مسائل خارجی نخواهد داشت؟ با توجه به شرایط پر جنب و جوش منطقه آیا بهتر نیست که حکومت با مردم کنار بیاید و یک وفاق ملی شکل دهد؟ کدام یک بهتر است؟ بیشتر کردن فشارها و ساختن حجره‌های جدید در زندان اوین به رغم شعارهای اول انقلاب که حذف زندان اوین بود، یا کنار آمدن و کار کردن همراه مردم." توصیۀ جنبش به حاکمیت وی توصیه جنبش سبز به حاکمیت را کنار آمدن با مردم دانست و افزود: "ما انتظار داشتیم حکومت قبل از همه به فکر خانواده‌های زجر کشیده باشد و پی‌گیر جنایات انجام شده وگرنه در حالی که یکی را به اسرائیل نسبت دهند و یکی را به امریکا، فقط مشکلات کشور را زیاد می‌کنند. موسوی تاکید کرد "با وجود اینترنت و شبکه های مختلف رسانه های، دیگر نمی توان مردم را ناآگاه نگاه داشت تا بر آنها حکومت کرد." قرار نبود ما حکومت کنیم؛ قرار بود مردم حاکم باشند میرحسین موسوی در پایان سخنان خود خاطرنشان کرد "نکته ای دیگر که باید اشاره کنم این است که قرار نبود که ما بر مردم حکومت کنیم. قرار بود مردم حکومت کنند. قرار بود جابه جایی ها به خواست مردم و به صورت مرتب در کشور اتفاق بیفتد. باید ترسید از موقعی که فکر شود راه حل در سرکوب ادامه فشارها و بستن فضاست." وی با اشاره به سیستم انتخابات و تغییر صحیح حاکمیت در کشورهای دیگر جهان از جمله انتخابات اخیر انگلستان اشاره کرد و گفت:"ببینید در آنجا اینگونه نیست که گروهی آنچنان دلبستگی به حکومت پیدا کنند که توجیه شرعی هم برای ادامه آن بیاورند که اگر ما نباشیم، کشور کن فیکون می شود. من باید به آقایان خاطرنشان کنم که ملت بزرگ ایران، با بودن یا نبودن شما، کن فیکون نخواهد شد." میرحسین موسوی در پاسخ به یکی از مادرانِ بازداشت شدگان که خواستار تاسیس یک شبکه تلویزیونی یا یک رسانه متعلق به جنبش شد، خاطرنشان کرد "همه در این مورد باید تلاش و کمک کنند و ما در فکر این مهم هستیم." وی در پایان این دیدار، مجددا بر تداوم شعارها و مطالبات جنبش سبز، برای آزادی زندانیان سیاسی تاکید کرد.   دفاع رئیس مجلس از فعالیت‌های اقتصادی پاسداران لاریجانی خطاب به فرماندهان قرارگاه خاتم‌الانبیا گفت، حساسیت به فعالیت‌های اقتصادی سپاه یادآور واکنش آیت‌الله خمینی است که «هنگامی که برخی به ایشان گفتند سپاه به دنبال کودتا است گفتند اگر سپاه کودتا کند خوب است.» «قرارگاه سازندگی خاتم‌الانبیا» مؤسسه‌ی نظامی-اقتصادی‌ای وابسته به سپاه پاسداران است که فعالیت اقتصادی خود را با دستور آیت‌الله خامنه‌ای، ولی فقیه جمهوری اسلامی، برای استفاده از تجیهزات لجستیکی سپاه در امور "سازندگی" آغاز کرد. توجیه تشکیل این مؤسسه استفاده از تجهیزات مهندسی جمع‌آوری شده در دوران جنگ در امور غیرنظامی "برای کمک به سازندگی و بازسازی خرابی‌های جنگ" بود. حوزه‌ای که این مؤسسه کار خود را با فعالیت در آن آغاز کرد، آب‌رسانی، سدسازی، راه‌سازی و همچنین صدور نفت و گاز بود. قرارگاه خاتم‌ الانبیا در طی بیست ساله‌ی گذشته به یک کارتل بزرگ اقتصادی تبدیل شده و مقامات می‌کوشند که از حساسیت عمومی نسبت به فعالیت‌های آن بکاهند. در همین راستا در روز چهارشنبه، ۲۲ اردیبشهت، علی لاریجانی رئیس مجلس شورای اسلامی با فرماندهان قرارگاه خاتم‌الانبیاء سپاه پاسداران دیدار کرد و به ستایش از نقش سپاه پاسداران در "سازندگی" پرداخت. علی لاریجانی در این دیدار گفت: «نام سپاه در هر عرصه‌ای که وارد شده با فداکاری و از خودگذشتگی عجین بوده است و در سخت‌ترین شرایط شاهد بودیم که سپاه پاسداران ورود پیدا کرده و جلودار مبارزه بوده است.» به گزارش خبرگزاری ایلنا، او در ادامه افزود: «سپاه باید بنیه دفاعی خود را برای همیشه حفظ کند و ما شاهد نوآوری‌های سپاه در مبارزه با حریف هستیم.»   نقش اقتصادی فزاینده‌ی سپاه   رئیس مجلس در ادامه‌ی سخرانی خود برای فرماندهان قرارگاه خاتم‌الانبیا به نقش اقتصادی سپاه پرداخت و گفت: « شما به دنبال بسترسازی هستید و قصد دارید زیرساخت‌ها را در اقتصاد فراهم کنید و در مواقعی که قدرت ریسک وجود ندارد حضور پیدا کرده و آرام آرام دیگران را به کار دعوت کنید و با روحیه جهادی که در قرارگاه وجود دارد گام‌هایتان بلند خواهد بود.» محمود احمدی‌نژاد، در مقام شهردار سابق تهران و در مقام رئیس جمهور در گام‌های بلندی که سپاه پاسداران برای تبدیل شدن به مهمترین مؤسسه‌ی اقتصادی کشور برداشته، نقش مهمی داشته است. او باب بستن قراردادهای کلان با قرارگاه خاتم‌الانبیا را گشود، تا جایی که سرانجام این مؤسسه امکان یافت عهده‌دار پیشبرد طرح توسعه‌ی فازهای ۱۵ و  ۱۶ پارس جنوبی شود. قرارگاه خاتم‌الانبیا فعالیت‌های خود را از طریق مجموعه‌ی بزرگی از شرکت‌ها، که سه سال پیش تعداد آنها  ۸۱۲ شرکت اعلام شد، پیش می‌برد. این شرکت‌ها در داخل و خارج از ایران فعالیت دارند. سپاه پاسداران می‌کوشد بر همه‌ی عرصه‌های کلیدی و سودآور از نفت و گاز گرفته تا مخابرات و جاده‌سازی و فرودگاه چیره شود. در سال گذشته واگذاری ۵۱ درصد سهام مخابرات به سپاه پاسداران بازتاب داخلی و خارجی فراوانی یافت. بخش خصوصی، در برابر شرکت‌های تابع سپاه در خود توان رقابت نمی‌بییند. علی لاریجانی، رئیس مجلس، که خود از بنیان‌گذاران سپاه پاسداران است، با توجه به حساسیت عمومی‌ای که در مورد فعالیت‌های اقتصادی سپاه وجود دارد، کوشیده است این فعالیت‌ها را به نفع بخش خصوصی معرفی کند. او در طی دیدار خود گفت: « چرا باید نسبت به قرارگاه سازندگی که از امکانات سپاه برای آبادانی کشور کمک می‌گیرد حساس شویم. آنها تصور می‌کنند شما جایگزین چیزی شده‌اید که البته هم این حرف‌ها را کج‌اندیشی و ندانستن موضوع می‌دانم چراکه شما برادران عاشقی هستید که می‌خواهید در هر عرصه‌ای کار را پیش ببرید و منفعتی نیز برای خود نمی‌طلبید.»   سپاه، قدرت اصلی کشور   به سپاه پاسداران اکنون به عنوان یک مجموعه‌ی نظامی-اقتصادی نگریسته می‌شود که در حکم قدرت اصلی کشور است. در خارج از کشور نیز حساسیت نسبت به سپاه و شرکت‌های اقتصادی تابع آن فزاینده است. برخی از این شرکت‌ها مورد تحریم مستقیم آمریکا قرار دارند. در مورد آنها این شک وجود دارد که در پروژه‌های اتمی نیز فعال هستند. هیلاری کلیتون، وزیر خارجه‌ی ایالات متحده‌ی آمریکا در سفری که سه ماه پیش به کشورهای عربی ناحیه‌ی خلیج فارس داشت، در سخنرانی‌ای برای دانشجویان قطری این نظر را طرح کرد که سپاه پاسداران بر حکومت ایران مسلط شده است. سلطه‌ی سپاه پاسداران بر حکومت ایران، نکته‌ای است که بسیاری از ناظران امور ایران در مورد آن توافق دارند. در بسیاری از تفسیرها و تحلیل‌ها از اعلام پیروزی احمد‌ی‌نژاد پس از انتخابات ۲۲ خرداد ۱۳۸۸ به عنوان کودتایی با پشتیبانی پاسداران نام برده شد. علی لاریجانی در سخنرانی دیروز خود «کودتای سپاه» را هم امری ستوده توصیف کرد. وی گفت حساسیت نسبت به فعالیت‌های اقتصادی سپاه یادآور واکنش آیت‌الله خمینی است که «هنگامی که برخی به ایشان گفتند سپاه به دنبال کودتا است گفتند، اگر سپاه کودتا کند خوب است.» منبع:رادیو دویچه وله   باز جوها به جای قاضی حکم صادر می کنند؛ عرب مازار را ۸ ... بازجوها به علی عرب مازار مشاور در بند مهندس موسوی گفته اند که او هشت سال باید در زندان باشد. این در حالی ست که هیچ اتهام مشخصی هنوز برای مشاوران دربند مطرح نشده است. وظیفه صدور حکم با دادگاه و قاضی است. بازجوها دستور دارند تا خرداد ماه فشار بسیار بیشتری بر اسرای دربند به ویژه مشاوران بیاورند تا در آستانه سالگرد انتخابات پروژه جدید اعتراف گیری و پخش آن را اجرا کنند. در همین راستا در روزهای اخیر خصوصا مشاوران موسوی تحت شدید ترین فشار های روانی برای اعتراف قرار گرفته اند . کلمه در روزهای آینده ابعاد جدیدی از ماهیت دستور دهندگان پروژه جدید اعتراف گیری و نیز برنامه های آنان را اعلام خواهد کرد. دکتر علی عرب مازار استاد برجسته اقتصاد کشور و از مشاوران ارشد مهندس موسوی از تاریخ ۷ دی ماه بازداشت شده و بیش از ۴ ماه بدون آنکه اتهام مشخصی به او تفهیم شده باشد در بازداشت به سر می برد. به گزارش خبرنگار "کلمه" از جمله اتهام هایی که برای این مشاور در بند ذکر شده داشتن دو خط موبایل ذکر کرده اند. این اتهامی است که درباره دکتر بهشتی هم مطرح شده است. اکنون بر اساس اخبار رسیده به این اقتصاد دان و استاد دانشگاه اعلام شده که برای ۸ سال در زندان خواهد ماند. این شیوه اعلام حکم پیش از این نیز در خصوص برخی از بازداشت شدگان سابقه داشته است.در روش های قبلی نیز ابتدا شایعه ای درباره حکم برخی از زندانیان سیاسی بازداشت شده پس از انتخابات در محافل غیر رسمی و به صورت خصوصی به زندانی گفته شده و پس از آن همان حکم از دادگاه بیرون آمده است. دکتر عرب مازار وضعیت جسمی وخیمی دارد چراکه سابقه بیماری قلبی و همچنین دیسک کمر دارد.بر اساس اطلاعات رسیده به کلمه این مشاور دربند شدیدا تحت فشار است که برای خردادماه، سالگرد انتخابات ریاست جمهوری مصاحبه کند. در روزهای اخیر شنیده شده مشاوران دربند مهندس موسوی به دلیل ملاقات خانواده هایشان با مراجع قم و دادخواهی از آنان برای عزیزان دربندشان از سوی بازجویان و نیروهای امنیتی به شدت تحت فشار قرار گرفته اند و با برخوردهای تند آنان مواجه شده اند. دیدار اخیر خانواده مشاوران با مراجع و تظلم خواهی آنان ، بازجوها را بر آن داشته تا با اعمال فشار بر زندانی ها و تهدید ضمنی خانواده ها که در دو مورد این اقدام به صورت تلفنی رخ داده ،تلاشی بوده تا از ادامه دیدار آنان با مراجع و در خواست کمک برای جلوگیری از ظلم های رفته بر عزیزانشان جلوگیری شود.   بحران سرمايه گذاري در صنعت نفت ايران مشكل سرمايه گذاري در صنعت نفت وعقب ماندن از كشورهاي همسايه در برداشت از ميدانهاي مشترك، اين هفته هم به زير ذره بين بحث ونظر رفت.مجلس از سرنگراني، با وزير نفت در اين خصوص تشكيل جلسه غير علني داد. اگر چه مفاد گفته هاي وزير نفت در اين جلسه منتشر نشد، اما نمايندگان هر چه از اين جلسه گفتند فقط ابراز نگراني بود.مخرج مشترك تمام بحث ها هم به سرمايه گذاري بر مي گشت كه از نظر نمايندگان در اين خصوص بحران وجود جدي وجود دارد. اين در حالي است كه رييس دولت در كارزارهاي انتخاباتي اش به كرات گفته بود در 4 سال گذشته 66 ميليارد دلار در صنعت نفت سرمايه گذاري شده است.اما امروز كارشناسان می پرسند اگر اين رقم وميزان سرمايه گذاري شده، چرا امروز مجلس اصولگرا وهمراه دولت نگران صنعت نفت است؟   كدام سرمايه گذاري؟ به گزارش نشريه برنامه (متعلق به معاونت برنامه ريزي رياست جمهوري)مجموع سرمایه گذاری صورت گرفته در صنعت نفت و گاز طی چهار سال اول برنامه چهارم و دولت نهم 56 میلیارد دلار بوده، این در حالی است که محمود احمدی نژاد میزان سرمایه گذاری انجام شده در صنعت نفت و گاز را 66 میلیارد دلار اعلام کرده. براساس این گزارش اين  نشريه دولتي، میزان سرمایه گذاری داخلی صورت گرفته در چهار سال اول برنامه چهارم توسعه به ترتیب 9/6، 8/9، 9/10 و 4/14 میلیارد دلار بوده که به این ترتیب مجموع سرمایه گذاری داخلی در این دوره به 42 میلیارد دلار رسیده است. در برابر میزان سرمایه گذاری خارجی صورت گرفته (از محل قراردادهای بیع متقابل و فاینانس) در صنعت نفت و گاز به ترتیب 2/4، 5/4، 2/4 و 5/1 میلیارد دلار و مجموع آن 4/14 میلیارد دلار بوده است. بنابراین به گفته اين نشريه  کل سرمایه گذاری انجام شده در صنعت نفت و گاز طی چهار سال 4/56 میلیارد دلار بوده است. هر چند کارشناسان بر این باورند که ارقام منتشر شده، شامل قراردادها، تفاهمنامه ها و سرمایه گذاری های واقعی است.برخی از کارشناسان میزان سرمایه گذاری خارجی انجام شده را 2/8 میلیارد دلار و سرمایه گذاری داخلی را 8/15 میلیارد دلار اعلام می دانند و می گویند: "سرمایه گذاری صورت گرفته در چهار سال دولت اول احمدي نژاد تنها 24 میلیارد دلار است چرا که بخشی از این سرمایه گذاری ها هنوز تحقق نیافته یا به دلیل برخی سیاست های دولت به حالت تعلیق درآمده است." اين در حالي است كه احمدی نژاد  در آستانه انتخابات دهمین دوره ریاست جمهوری، بارها میزان سرمایه گذاری در صنعت نفت را 66 میلیارد دلار ذکر کرده و در نطق تلویزیونی خود نیز گفته بود: "در طول چهار سال ما شاهد بیش از 66 میلیارد دلار سرمایه گذاری و 70 میلیارد دلار قرارداد جدید نفتی هستیم." وی البته هیچ گاه به جزئیات این 66 میلیارد دلار اشاره نکرد و همچنین از بزرگ ترین دستاورد دولت خود، یعنی خروج شرکت های بزرگ شل، توتال، رپسول و...از ایران  سخنی به میان نیاورد. وي حتي در همایش مدیران صنعت نفت نیز از اینکه "برخی کارهای حیرت انگیز دولت نهم در صنعت نفت را باور نمی کنند"، اظهار تعجب کرد و گفت: "حق نمی دهیم این کارها را تخطئه کنند چرا که این کارها به حساب خانواده کشور است و در چهار سال گذشته 66 میلیارد دلار سرمایه گذاری و 70 میلیارد دلار عقد قرارداد داشته ایم، این مقدار فعالیت چه موقع سابقه داشته است." اما اخبار و آمار رسمی نشان می دهد علاوه بر تحقق نیافتن این حجم سرمایه گذاری در چهار سال گذشته، حجم سرمایه گذاری خارجی در صنعت نفت ایران روند نزولی هم داشته و با 64 درصد کاهش از 2/4 میلیارد دلار در سال 84 به 5/1 میلیارد دلار در سال 87 رسیده که این کاهش سرمایه گذاری در پی خروج شرکت های بزرگ نفتی جهان از ایران و عدم تمایل شرکت های معتبر خارجی به حضور در ایران رخ داده است. این در حالیست که در عراق هفت شركت بزرگ نفتي در حال كارند. در واقع عليرغم تبليغات بسيار، دولت نهم دستاوردي در صنعت نفت نداشته است تا جاييكه گزارش هاي غير رسمي اين روزها حاکی از آن است که سقف توليد نفت ايران به دليل عدم توجه ونبود ابزار تكنولوژيكي كاهش یافته و به سقف 5/3 ميليون بشكه در روز رسيده است. ميزان توليد نفت ايران در سال 84چهار ميليون وسيصد هزار بشكه بود. مهدي سنايي، نماينده مجلس و عضو كميسيون امنيت ملي و سياست خارجي در همین زمینه گفته است: "عدم سرمايه‌گذاري در حوزه نفت و گاز زنگ خطري است كه بايد به آن توجه كرد." سخنگوي كميسيون انرژي مجلس در این ارتباط گفته است: "بررسي‌هاي ما نشان مي‌دهد مهمترين چالش ما در حوزه صنعت نفت و گاز، سرمايه‌گذاري است و متاسفانه نبود سرمايه سبب شده است نتوانيم به اهداف توسعه‌اي خود دست يابيم". وي با اشاره به اينكه به دليل تحريم‌هاي بين‌المللي، تامين منابع مالي براي سرمايه‌گذاري در صنعت نفت و گاز كشور امري نشدني است، گفته: "ما در حال حاضر در برداشت گاز از حوزه مشترك پارس جنوبي از قطر عقب مانده‌ايم و زنگ خطر در مورد عقب ماندن از عراق براي برداشت از حوزه‌هاي مشترك نفتي با اين كشور به صدا در آمده است." سيد عماد حسيني در بيان نگراني هاي نفتي خود افزوده: "در برخی کشورها از جمله عراق 7 شرکت قدرتمند نفتی دنیا در جهت توسعه میادین مشترك با ايران فعالیت دارند و در نظر دارند تولید روزانه این کشور را به 12 میلیون بشکه در روز برسانند." وی همچنين  با بیان اینکه "شیب مخازن مشترک گازی و نفتی به سمت کشورهای همسایه است"، گفته: "این شیب باعث سرازیر شدن منابع کشورمان به سمت کشورهای همسایه خواهد شد بنابراین در صورتی که بخواهیم از این منابع بهره مند شویم باید با پمپاژ بیشتر و قوی‌تر اقدام كنيم".   قوي تر بودن يعني با سپاه بودن؟ به گزارش ایسنا، راه "قوي تر" اقدام كردن هم از نظر بهروز عليشري، معاون وزیر اقتصاد به این شكل است: "در انجام طرح‌های بزرگ نفت و گاز و پتروشیمی باید تلاش کرد تا از ترتیبات قراردادی بای‌بک به سمت مدل‌سازی مشارکت بخش خصوصی دولتی حرکت كنيم... قراردادهای بای‌بک به دلیل ماهیت و ترتیبات اجرای آن، ما را مجبور می‌کند تا ناگزیر شویم از خدمات تأمین مالی و مهندسی شرکت‌های بزرگ بین‌المللی استفاده کنیم که این شیوه مناسبی برای اجرای طرح‌های بزرگ در شرایط کنونی نیست؛ چرا که نقش شرکت‌های بخش خصوصی داخلی و خارجی به پیمانکار دسته چندم تقلیل پیدا می کند". البته عليشيري مشخص نساخته در حالي كه ايران در محاصره وتحريم نفتي مالي وسرمايه اي قراگرفته چگونه مي توان شركتهاي خارجي را راضي به حضور در صنعت نفت ايران، ولو به شكل مشاركت در توليد كرد.اين گفته ها اگر به صورت توصيه باشد زياد جدي نيست، اما اگر نشان از يك خواست واراده در دولت باشد، بايد خبر وشايعه هاي پشت پرده را جدي گرفت.در همین ارتباط چندي است  در محافل نفتي زمزمه اي شنیده می شود مبنی بر اینکه وزارت نفت در پي آن است تا مالكيت چند ميدان نفتي را به سپاه واگذار كند تا این نهاد بتواند در قالب شركت ونهادي ظاهرا غير دولتي وخصوصي با رقباي خارجي وارد گفت گو بشود.   هدف عراق؛ توليد 12ميليون بشكه نفت كارشناسان ارشد ومديران سابق نفتي هم به هشدار دادن رسيده اند.سيد مهدي حسيني معاون سابق بين اللمل شركت نفت، در خصوص رشد عراق در عرصه نفت به ايلنا گفته است: "برنامه‌ريزي‌هاي عراق در حوزه‌ گاز نيز دقيقا مانند نفت بسيار جاه طلبانه است. البته منظور از جاه طلبانه اين نيست كه قابليت اجرا ندارد و انجام شدني نيست بلكه نگاهي به برنامه‌ريزي‌هاي آنها نشان مي‌دهند كه هدف‌هاي بزرگي را براي خود تعريف كرده‌اند." اين مسئول سابق وزارت نفت كه مسئوليت مذاكره در بسياري از قرادادهاي نفتي را بر عهده داشت است با تاكيد بر اينكه "عراقي‌ها برنامه‌ريزي‌هاي لازم براي رسيدن به اين هدف را انجام داده‌اند"، ادامه داده: "عراق از نظر ذخائر رقيب ايران نيست چرا كه حجم ذخاير گازي اين كشور يك دهم ايران است.اما با همين ذخائر كم مي‌تواند در كوتاه مدت و ميان مدت وارد بازارهاي جهاني گاز و به رقيب ايران تبديل شود...  آنها قصد دارند در بخش شمالي 31 ميليارد متر مكعب توليد گاز داشته باشند. در ضمن برنامه‌ريزي‌هايي براي بخش جنوبي نيز دارند و در كل طرح مفصلي جهت صادرات گاز در اين كشور پيش‌بيني شده است." او افزوده است: "برنامه صادراتي گاز آنها بسيار دقيق است و اين در حالي است كه ايران به عنوان دومين كشور داراي ذخائر گازي جهان هنوز استراتژي مشخصي براي صادرات ندارد و اگر ميزان صادرات گاز به تركيه و حجم واردات گاز از تركمنستان طي سال‌هاي اخير را در نظر بگيريم مي‌بينيم كفه واردات به صادرات مي‌چربد و در حقيقت ما وارد كننده گاز هستيم... اين در حالي است كه عراق مي‌خواهد در شمال به خط لوله نابوكو بپيوندد و خود را به بازار اروپا برساند. در ضمن مي‌خواهند گاز كشورهاي عرب مثل سوريه و مصر را نيز دريافت كنند و به نابوكو برسانند تا به عنوان يك هاب گازي نقشي موثر در بازار ايفا كنند." وجالب آنكه، حسيني ابراز داشت "اين كشور پيش تر دو سوم ميادين نفتي‌اش را به مناقصه گذاشته و اعلام كرده است مي‌خواهد در آينده‌اي نزديك به ظرفيت توليد 12 ميليون بشكه نفت در روز دست يابد."   منبع:روزآنلاین/آرش معتمد   شما این خبرنامه را به این دلیل دریافت می کنید که ایمیل شما پس از تایید وارد لیست دریافت کنندگان شده است. برای لغو عضویت از این خبرنامه به این لینک مراجعه کنید یا به mizankhabar-unsubscribe@sabznameh.com ایمیل بزنید. با فرستادن این خبرنامه به دوستان خود آنها را تشویق کنید که عضو این خبرنامه شوند. برای عضویت در این خبرنامه کافی است که به mizankhabar@sabznameh.com ایمیل بزنید. برای دریافت لیست کامل خبرنامه های سبزنامه به help@sabznameh.com ایمیل بزنید.