«اينها به فکر خدمت نيستند و تنها برای آرزوهای شخصی اين کار را انجام دادند. به خدا برای معاون رييس جمهور زشت است که نامزد معاونت کنفدراسیون فوتبال آسیا شود. او از ورزش چه می داند؟ سعيدلو دارد گول کفاشيان را می خورد. نمايندگان مجلس کجا هستند و چرا سکوت کرده اند؟» اين ها گوشه ای از اظهارات شديداللحن محمد دادکان رييس پيشين فدراسيون فوتبال ايران درباره علی سعيدلو و علی کفاشيان است.«اينها به فکر خدمت نيستند و تنها برای آرزوهای شخصی اين کار را انجام دادند. به خدا برای معاون رييس جمهور زشت است که نامزد معاونت کنفدراسیون فوتبال آسیا شود. او از ورزش چه می داند؟ سعيدلو دارد گول کفاشيان را می خورد. نمايندگان مجلس کجا هستند و چرا سکوت کرده اند؟» اين ها گوشه ای از اظهارات شديداللحن محمد دادکان رييس پيشين فدراسيون فوتبال ايران درباره علی سعيدلو و علی کفاشيان است. کنفدراسيون فوتبال آسيا نام علی سعيدلو به را به عنوان يکی از متقاضيان سمت نايب رييسی کنفدراسیون فوتبال آسیا در انتخابات آتی منتشر کرده است. رييس سازمان تربيت بدنی ايران با کانديداهايی از هندوستان، نپال، پاکستان، سريلانکا و قرقيزستان رقابت خواهد کرد. در بخش هيات اجرايی هم نام علی کفاشيان مشاهده می شود. اين کرسی پيش از اين در اختيار محسن صفايی فراهانی بود اما او چند روز قبل، استعفای خود از اين سمت را در زندان اوين اعلام کرد. محمد دادکان به خبرگزاری دانشجویان ایران، ايسنا گفته است: «مگر کفاشيان شايستگی رياست در فدراسيون فوتبال ايران را دارد که حالا خود را مدعی حضور در کميته اجرايی کنفدراسيون فوتبال آسيا می داند؟ اين حرفها تنها برای عوام فريبی مردم است.» ریيس سابق فدراسيون فوتبال ايران همچنين مدعی شد کفاشيان ریيس منتخب دولتی هاست، و نه مردم. زيرا مسئولان دولتی، مديری بهتر از او پيدا نمی کنند. دادکان در انتقاد از کانديداتوری علی سعيدلو هم گفت: «متوجه نمی شوم چگونه رييس سازمان تربيت بدنی برای حضور در AFC خودش را کانديدا کرده! شما اين را فقط در ايران می بينيد. وزرای ورزش ساير کشورها برای چنين سمت هايی کانديدا نمی شوند.» دادکان در ادامه گفت: «واقعاً برای سعيدلو متاسفم. او مانند علی آبادی که می خواست به جايگاهی در فوتبال برسد، دست به چنين کاری زده است.» ریيس فدراسيون فوتبال که در دوران مديريتش تيم ملی فوتبال ايران به جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان صعود کرد، تاکيد کرد: «مگر کفاشيان نمی گويد که اگر مردم او را نخواهند می رود؟ و مگر نمی گوييم ميزان رای ملت است، او بيايد در يک نظرسنجی از مردم بپرسد که آيا مردم با حضور او در فوتبال موافقند يا نه.» دادکان انتقاداتش پيرامون اين موضوع را با يک توصيه به علی سعيدلو به پايان رساند و گفت: «سعيدلو کجای اين فوتبال و ورزش است که خودش را به کنفدراسیون فوتبال آسیا معرفی کرده؟ من به سعيدلو می گويم بازيچه دست کفاشيان نشو، چرا که تو در انتخابات موفق نمی شوی. ضمن اين که سعيدلو و کفاشيان هر جا که بروند بايد با خودشان يک مترجم ببرند. چون زبان نمی دانند.» ادامه حذف کرسی های بين المللی روند پر شتاب حذف جايگاه های بين المللی ورزش ايران همچنان ادامه دارد. با استعفای صفايی فراهانی، اگر سعيدلو و کفاشيان در کنفدراسيون آسيا رای نياورند، ايران نماينده ای در مهم ترين ارگان فوتبال آسيا نخواهد داشت. پس از رای نياوردن دکتر محمد توکل و حذف تنها کرسی ايران در فدراسيون جهانی کشتی، ايران در ورزش ملی نيز نقشی در تصميم سازی های کلان فيلا ندارد. پيش از اين، علی مرادی دبير کل فدراسيون وزنه برداری آسيا نيز، خبر انتقال مقر اين کنفدراسيون از ايران به کشوری ديگر را اعلام کرده بود. روز سه شنبه نيز، انتخابات فدراسيون جهانی بوکس در قزاقستان برگزار شد و ايران کرسی های پيشين خود را از دست داد. اجلاس فدراسيون جهانی در حالی برگزار شد که احمد ناطق نوری نايب رييس کنفدراسيون آسيا و عضو کميته جوانان فدراسيون جهانی، به آلماتی نرفت. به اين ترتيب ناطق نوری از انتخابات کنار گذاشته شد و ايران اين پست را پس از چهار سال از دست داد.
حضور ۸۸ زن در کاروان ورزش ايران، يک رکورد بعد از انقلاب اسلامی محسوب می شود. اين رقابت ها به ميزبانی گوانگ ژو، به طور رسمی از جمعه ۲۱ آبان آغاز شده و تا ششم آذر ادامه خواهد داشت.حضور ۸۸ زن در کاروان ورزش ايران، يک رکورد بعد از انقلاب اسلامی محسوب می شود. اين رقابت ها به ميزبانی گوانگ ژو، به طور رسمی از جمعه ۲۱ آبان آغاز شده و تا ششم آذر ادامه خواهد داشت. ۲ طلا، ۲ نقره و ۷ برنز، حاصل نيم قرن حضور زنان ايرانی در بازی های آسيايی است. نيم قرنی که بانوان ايران در نيمی از آن، به دليل وقوع انقلاب اسلامی و سياست های جمهوری اسلامی حق حضور در بازی های آسيايی را نداشتند. زنان ايران در تاريخ بازی های آسيايی سال ۱۹۵۸ در توکيو، «مهوش آگاه» و «عطيه درخشان» به اتفاق دو ورزشکار ديگر، اولين گروه زنان ايرانی بودند که موفق به تجربه اين رقابت ها شدند. آن ها به سرپرستی خانم پارينه به ژاپن رفتند و همگی از دور مسابقات حدف شدند. اولين مدال زنان ايرانی را واليباليست ها در سال ۱۹۶۶ به دست آوردند و روی سکوی سوم ايستادند. در بازی های آسيايی ۱۹۷۴ تهران، بهترين نتيجه تاريخ ورزش ايران رقم خورد و دختران ايران موفق به کسب دو مدال طلا، يک نقره و يک برنز شدند که در شمشيربازی زنان رقم خورد. «گيتی محبان»، «مهوش شفايی»، «مريم اچاک» و«ژيلا الماسی» آن نتايج تکرارنشدنی را رقم زدند. وقتی بازی های آسيايی تهران با مشارکت گسترده بانوان ايرانی به پايان رسيد، شايد هيچ زنی در ايران تصور نمی کرد که ديگر تا ۱۶ سال آينده زنان ايران، رنگ بازی های آسيايی و تا ۲۸ سال، رنگ مدال را نخواهند ديد. در بازی های آسيايی ۱۹۹۰ پکن، حضور تيراندازی بانوان ايران از سوی مقامات جمهوری اسلامی، بلامانع تشخيص داده شد. در بازی های آسيايی ۲۰۰۲ بوسان، «پروانه تهرانی» در تکواندو و «نسيم حسن پور» در تيراندازی برنز گرفتند. يک نقره تيمی هم در اين رشته نصيب ايران شد. سرانجام در آخرين دوره بازی های آسيايی به ميزبانی دوحه، ۲۷ زن به بازی ها اعزام شدند که بالاترين تعداد، پس از انقلاب اسلامی ايران بود. «مهروز ساعی» و«افسانه شيخی» در تکواندو برنز گرفتند. آتوسا پورکاشيان نيز همراه با دو شطرنج باز مرد ايرانی، در رده سوم تيمی قرار گرفت. دختران ايرانی در بازی های آسيايی ۲۰۱۰ در رشته کبدی، اگرچه اولين حضور ايران رقم خواهد خورد اما اين تيم طبق برآورد فدراسيون کبدی، اميد فراوانی برای قرار گرفتن در جمع سه تيم برتر دارد. در ساير رشته ها نيز که در زیر به آن اشاره می شود، برآوردهای خود فدراسيون ها در نتيجه نهايی، مدنظر قرار گرفته است. در کاراته، «پگاه زنگنه» به اتفاق «فاطمه قاسمی»، «مهسا افسانه» و «حميده عباسعلی»، چشم به کسب دو مدال دوخته اند. تيراندازی در ششمين حضورش، در واقع نقش قديمی ترين و باتجربه ترين تيم را در کنار شطرنج، بين بانوان ايرانی ايفا می کند. آن ها نيز دو مدال می خواهند. ووشو با سرمربی باهوش چينی که در زمانی کوتاه زبان فارسی را فرا گرفته، با حضور دو ورزشکار، اگر يک مدال بگيرد هم نتيجه وفقی را به جا گذاشته است. برای شطرنج بازها فقط مدال برنز ميکس تيمی قيد شده که با توجه به تعدد مسافرت های خارجی آن ها، نتيجه درخشانی محسوب نمی شود. قايقرانی در مواد روئينگ، بادبانی، اژدها و آب های آرام، بيشترين تعداد را در جمع ورزشکاران اعزامی دارد. بايد ديد با توجه به وعده های رئيس فدراسيون قايقرانی، اين تيم پرتعداد چند مدال را نصيب خود خواهد کرد. جودو با سه زن، نخستین حضور را تجربه می کند و در پی کسب نخستین مدال است. «نيلوفر مردانی» در اسکيت، «سارا خوش جمال» در تکواندو و «ليلا ابراهيمی» در دووميدانی از ديگر ورزشکارانی هستند که بخت های فراوانی برای کسب مدال در بازی های آسيايی گوانگ ژو دارند.
در مسابقه با بحرين بار ديگر ايران با تيمی بازی کرد که با اخراج يک بازيکنش ده نفری شد. پس از گل کريم انصاری فرد در وقت تلف شده نيمه نخست، دومين اخطار به سعيد هاشم داده شد تا پس از سوت پايان نيمه به اخراج او بيانجامد و بحرين يک نيمه را به تمامی ده نفری بازی کندتيم ملی اميد ايران با پيروزی يک بر صفر بر تيم ملی اميد بحرين به مرحله دوم رقابتهای فوتبال بازيهای آسيايی ۲۰۱۰ در گوآنژوی چين راه يافت. پيروزی قاطع شش بر دو ترکمنستان بر ويتنام به حذف زودهنگام بحرين انجاميد و با توجه به پيروزی چهار بر يک ايران بر ترکمنستان، ايران برای در مسابقه آخر گروهی با ويتنام راه کوتاهی تا سرگروهی دارد و ويتنام، هم بايد به مسابقه سنگين با ايران بينديشد و هم نيم نگاهی به ترکمنستان خوديافته در برابر بحرين نااميد داشته باشد. در مسابقه با بحرين بار ديگر ايران با تيمی بازی کرد که با اخراج يک بازيکنش ده نفری شد. پس از گل کريم انصاری فرد در وقت تلف شده نيمه نخست (۲+۴۵)، دومين اخطار به سعيد هاشم داده شد تا پس از سوت پايان نيمه به اخراج او بيانجامد و بحرين يک نيمه را به تمامی ده نفری بازی کند. اما تيم ايران در نيمه دوم از افزودن به گلهای خود ناهماهنگ نشان داد. با پاس عرضی غلامرضا رضايی از جناح راست، گل پيروزی بخش انصاری فرد به ثمر رسيد. در اين بازی بازيکنان ايران در ادامه ناهماهنگی و نمايش پراشتباه خود، بارها به ويژه در نيمه نخست فرصت گلزنی را هدر دادند. بیترديد برای تيمی که با قهرمانی و مقام سومی دو دور گذشته از مدعيان مقام در اين بازیها است، از دست دادن فرصت در برابر تيمهای پرقدرتتر و راه يافته به دور بعد، گرانتر تمام خواهد شد. بيشترين فرصتها را کريم انصاری فرد به عنوان مهاجم نوک تيم ملی اميد از دست داد. در نيمه دوم دو تيم بازی نچسبی را دنبال کردند و با ضربه خوردن توپ در ميانه ميدان و متوقف شدن هر حمله در پشت محوطه جريمه دو تيم، بازی از ايجاد لحظههای مهيج دور بود. تيم ملی اميد در برابر بحرين با مهدی رحمتی، جلال حسينی، رضا طلبه، احسان حاج صفی، حميد علیعسگر، سينا عشوری، کمال کاميابی، غلامرضا رضايی، آرش افشين، محسن مسلمان و کريم انصاری فرد آغاز کرد که همان آرايش روز نخست در برابر ترکمنستان بود. در نيمه دوم علی مرزبان از دقيقه ۶۳، مهدی دغاغله از دقيقه ۷۳ و ايمان موسوی از دقيقه ۸۰ به ترتيب به جای کمال کاميابی نيا ، آرش افشين و محسن مسلمان وارد زمين شدند. در دقايق آغاز مسابقه بحرين صاحب موقعيت خوبی شد که توپ مهاجم اين تيم با برخورد به ديرک دروازه به هدر رفت. اما پس از آن، توپ و بازی بيشتردر دست بازيکنان ايران بود و کريم انصاری فرد پيش از گل خود يک بار هم توپ را به ديرک دروازه بحرين کوبيد. تيم ايران در حالی نيمه دوم احتياطآميز و به حفظ نتيجه پرداخت که حريف ده نفری بازی کرد. غلامحسين پيروانی، سرمربی تيم ملی اميد ايران در حالی به نشست رسانهای پس از بازی آمد که همتای بحرينی از آمدن و گفتوگو خودداری کرد. پيروانی گفت: «خوشحالم تيم فوتبال اميد به روزهای خوب خود نزديک میشود. تيم بحرين شناخت خوبی از تيم ما داشت، آنها زمانی که توپ دست ما بود ۱-۵-۴ بازی میکردند و در هنگام حمله با اکثريت نفرات به دروازه ما هجوم میآوردند. اين تيم نيامده بود برابر ما پيروز شود، بلکه نمیخواست در اين بازی بازنده و حذف شود.» پيروانی گفت که در برابر خشونت بحرينیها که به مانند همه تيمهای عربی بود، بازيکنان ايرانی با غيرت بازی کردند. سرمربی تيم ملی اميد با پذيرش ناهماهنگی بازيکنان تيمش گفت: «ما در اين بازی خيلی مشکل داشتيم و توپهای بسياری را از دست داديم. هنوز به آن هماهنگی صد در صد نرسيدهايم و با وجود پيروزی در دو ديدار اول هنوز به آنچه که انتظار دارم، نرسيدهايم. همه به اين دليل است که بازيکنان هنوز با همديگر هماهنگ نشدهاند. ما هيچ زمان تيم کاملی را در اختيار نداشتيم؛ اما روز به روز هماهنگتر میشويم." او در مورد آخرين بازی تيم ايران در مرحله گروهی در برابر ويتنام گفت: «ما به شکست شش بر دو ويتنام در برابر ترکمنستان کاری نداريم زيرا هر بازی شرايط خودش را دارد به همين دليل با تمام قوا در برابر اين حريف به ميدان خواهيم رفت.» پخش بازی تنها در داخل ايران پس از پخش کپی شده، پر ايراد، سانسور شده و با تاخير تلويزيونی مسابقه روز نخست ايران در برابر ترکمنستان، اين بار بازی با بحرين تنها از شبکه سه سيمای جمهوری اسلامی پخش شد تا بينندگان ايرانی جام جم برای تماشای آن به شبکههای عربی متوسل شوند. روز شنبه مسابقه مهم ذوب آهن با چئونگنام کره جنوبی برای بردن جام قهرمانی باشگاههای آسيا و مسابقه تشريفاتی ايران با ويتنام در گوآنژو در زمانی نزديک به يکديگر برگزار می شود.
جلسه سران «گروه بيست»، يا بيست کشور صنعتی جهان قرار است روزهای پنجشنبه و جمعه در سئول، پايتخت کره جنوبی برگزار شود. فريدون خاوند، کارشناس اقتصادی در مورد اين جلسه با راديو فردا گفت وگو کرده است.جلسه سران «گروه بيست»، يا بيست کشور صنعتی جهان قرار است روزهای پنجشنبه و جمعه در سئول، پايتخت کره جنوبی برگزار شود. فريدون خاوند، کارشناس اقتصادی در مورد اين جلسه با راديو فردا گفت وگو کرده است. پيش از پرداختن به دستور کار نشست سئول، اين پرسش مطرح می شود که اصولا «گروه بيست» چه ويژگی هايی دارد و در مديريت اقتصاد جهانی چه نقشی بازی می کند؟ اصطلاح «گروه بيست» کم کم در روابط بين المللی جا افتاده و جای «گروه هفت» را، که سال های سال از آن به عنوان مهم ترين مجموعه تاثير گذار بر اقتصاد جهانی ياد می شد، گرفته است. پيش از اين سران هفت قدرت صنعتی، موسوم به «گروه هفت» (آمريکا، کانادا، فرانسه، انگلیس، ايتاليا، آلمان و ژاپن) درباره مسايل بزرگ اقتصادی دنيا حرف اول را می زدند. با توجه به دگرگونی های بزرگ چند سال گذشته در جغرافيای اقتصادی جهان، معلوم شد که دايره تصميم گيران اصلی بايد از اين هفت قدرت فراتر برود. به همين علت پای دوازده «قدرت نوظهور» را به ميان کشيدند که عبارت بود از روسيه، استراليا، آفريقای جنوبی، ترکيه وعربستان سعودی، چهار کشور آسيايی (چين، کره جنوبی و هند و اندونزی) و سه کشور آمريکای لاتين(آرژانتين، برزيل و مکزيک). هفت و دوازده ميشود نوزده قدرت و اگر نماينده اتحاديه اروپا را به حساب بيآوريم، در کل به بيست قدرت می رسد. نخستين نشست «گروه بيست» در سطح سران در نوامبر سال ۲۰۰۸ در ارتباط با بحران بزرگ اقتصادی جهان برگزار شد و سه نشست بعدی هم به پيامدهای اين بحران اختصاص داشت : لندن و پيتسبورگ و تورنتو در فاصله آوريل ۲۰۰۹ تا ژوئن ۲۰۱۰. بنابراين نشست يازدهم و دوازدهم نوامبر، پنجمين نشستی است که از دو سال پيش به اين طرف «گروه بيست» در سطح سران برگزار می کند. نشست سئول قرار است به چه مسايلی بپردازد؟ اين نشست هم، مثل چهار نشست پيشين «گروه بيست»، پاسخی است به دشواری هايی که در پی بحران اقتصادی سال های ۲۰۰۸ و ۲۰۰۹ ميلادی پيش آمد. البته تکان های بزرگ ناشی از اين بحران پشت سر گذاشته شده، ولی دشواری های مهم ناشی از آن هنوز تمام نشده است. نرخ رشد هم در آمريکا و هم در منطقه يورو پايين است، نرخ بيکاری در سطح بالايی است و اعتماد هنوز به اقتصاد های بزرگ صنعتی بازنگشته است. البته «قدرت های نوظهور» مثل چين، هند و حتی برزيل نرخ رشد های بالايی دارند. ولی همين ها ازاين که هنوز بعد از بحران چشم انداز کاملا روشنی برای اقتصاد جهانی به وجود نيآمده، نگران هستند. به علاوه در گيری های اقتصادی در دنيا بالا گرفته و اين خطر وجود دارد که هر قدرتی بخواهد در شرايط فعلی به تنهايی گليم خودش را از آب بيرون بکشد. می دانيم که اين روز ها «جنگ پول ها» بيداد می کند و بسياری از قدرت های صنعتی و نوظهور تلاش می کنند با پايين بردن نرخ برابری پول هايشان، صادراتشان را زياد و وارداتشان را کم کنند. به ويژه درگيری های زيادی برای مثال ميان چين و آمريکا وجود دارد. آيا ممکن است نشست سئول به اين دشواری ها و درگيری ها پايان دهد؟ مهم ترين هدف اين نشست، ايجاد هماهنگی بين قدرت های بزرگ برای باز سازی نهاد ها و قوانينی است که زمينه اداره بهتر اقتصاد جهانی را فراهم آورد. از جمله در عرصه پولی، موضوعی که به شدت مورد علاقه فرانسه است، کشوری که از روز جمعه دوازدهم نوامبر رياست «گروه بيست» را بر عهده دار می شود.
۱۳ نظامی افغان و ۳ سرباز ناتو در چند حمله نیروهای طالبان کشته شدند. مقام های افغان می گویند، در یکی از این حملات که سه شنبه شب در استان اوروزگان رویداد داد، یک سرباز افغان نیروهای طالبان را از ایست بازرسی پلیس عبور داده است. در استان قندوز در شمال افغانستان نیز در جریان حمله ای شبانه، ۴ مامور پلیس افغان کشته شدند. روز چهارشنبه همچنین انفجار یک خودروی بمبگذاری شده در استان خوست، در جنوب شرقی افغانستان، به کشته شدن دو مامور پلیس افغان منجر شد. ناتو نیز از کشته شدن سه سرباز نیروهای ائتلاف در افغانستان خبر داد.
اعتراض هزاران دانشجو و اعضای هیات علمی دانشگاههای بریتانیا به طرح افزایش سه برابری شهریه ی دانشگاهها در روز چهارشنبه به خشونت کشیده شد. تظاهرکنندگان در لندن به مقر حزب محافظه کار در این شهر وارد شدند و گروهی در مقابل این ساختمان با پلیس درگیر شدند و آتش روشن کردند. بنا بر گزارش ها تعدادی از معترضان و نیروهای پلیس در جریان درگیری ها مجروح شده اند. اتحادیه ملی دانشجویان بریتانیا، خشونت های روز چهارشنبه را شرم آور خوانده است.
گروههای مدافع حقوق بشر، دولت جمهوری چک را متهم کردند که دست از بد رفتاری با کودکان کولی ها برنداشته است. به گفته این گروه ها، جمهوری چک، هزاران کودک کولی را که از سلامت ذهن برخوردارند، از حضور در مدارس عادی محروم کرده و به مدارس کودکان استثنائی می فرستد. گروههای مدافع حقوق بشر در بیانیه ای خطاب به اتحادیه اروپا نوشته اند که جمهوری چک، از رای دادگاه اروپایی حقوق بشر، مبنی بر توقف این اقدام، پیروی نکرده است. شورای اروپایی قرار است در پایان ماه جاری میلادی، نحوه ی عمل جمهوری چک در این زمینه را بررسی کند. سازمان عفو بین الملل می گوید، بیش از ۸۰ درصد دانش آموزان مدارس استثنائی را کودکان کولی تشکیل می دهند.
بنا بر گزارش خبرگزاری ها ایران از کسب کرسی در هیات اجرایی نهاد « زنان سازمان ملل » بازماند. نامزدی ایران برای عضویت در این هیات که انتخابات اعضای آن روز چهارشنبه برگزار شد، با واکنش منفی فعالان حقوق بشر و همچنین کشورهای غربی روبرو شده بود. شیرین عبادی، برنده جایزه صلح نوبل، همراه سایر مدافعان حقوق زنان، نامزدی ایران، عربستان سعودی، لیبی و کنگو را از منطقه آسیا و آفریقا به خاطر مخالفت این کشورها با برابری جنسیتی مسخره توصیف کرده بودند. درحالی ایران از کسب کرسی در نهاد زنان سازمان ملل بازماند که عربستان سعودی موفق به کسب این کرسی شد. نهاد زنان سازمان ملل در زمینه برابری جنسیتی فعالیت می کند و اعضای ۴۱ نفره هیات اجرایی آن بطور منطقه ای برگزیده می شوند. به منطقه آسیا ۱۰ کرسی تعلق گرفته است.
به دنبال مخالفت گروههای هوادار حقوق بشر و کشورهای غربی، تلاش جمهوری اسلامی ایران برای عضویت در هیات اجرایی نهاد زنان سازمان ملل متحد ناکام ماند، اما با این حال عربستان سعودی یکی از کرسیهای آسیا را از آن خود کرد.به دنبال مخالفت گروههای هوادار حقوق بشر و کشورهای غربی، تلاش جمهوری اسلامی ایران برای عضویت در هیات اجرایی نهاد زنان سازمان ملل متحد ناکام ماند، اما با این حال عربستان سعودی یکی از کرسیهای آسیا را از آن خود کرد. بیشتر بخوانید: ادامه اعتراضها به امکان عضویت ایران در هیئت اجرایی «نهاد زنان» ایران کرسی مقام زن را در اختیار گرفت؛ کانادا اعتراض کرد روز چهارشنبه و در جریان رایگیری در مجمع عمومی سازمان ملل متحد برای تعیین کرسیهای هیات اجرایی نهاد زنان سازمان ملل متحد، ایران تنها موفق به کسب ۱۹ رای شد و بدین ترتیب در میان نامزدهای آسیایی در رده یازدهم و آخر قرار گرفت. ۱۰ کرسی از مجموع ۴۱ کرسی هیات اجرایی نهاد زنان سازمان ملل متحد برای کشورهای آسیایی در نظر گرفته شده بود و پیشتر ایران یکی از ۱۰ نامزد معرفی شده از سوی کشورهای آسیایی برای عضویت در این هیات به شمار میرفت. از این رو در ابتدا عضویت ایران در هیات اجرایی نهاد زنان قطعی به نظر میرسید، اما در آخرین لحظات پایان ثبتنام برای نامزدی، تیمور شرقی نیز نامزدی خود را اعلام کرده و بدین ترتیب ایران را در رای گیری شکست داد. به نظر میرسد، اعلام نامزدی دیرهنگام تیمورشرقی به تشویق کشورهای غربی و برای جلوگیری از انتخاب ایران در هیات اجرایی نهاد زنان سازمان ملل صورت گرفته است. تیمور شرقی موفق به کسب ۳۶ رای شد و به عضویت هیات اجرایی نهاد زنان درآمد. همچنین عربستان سعودی نیز یکی از ۱۰ کشور آسیایی است که یکی از کرسیهای هیات اجرایی نهاد زنان سازمان ملل را در اختیار گرفته است. کشورهای بنگلادش، هند، چین، مالزی، اندونزی، کره جنوبی، ژاپن، قزاقستان و پاکستان دیگر کشورهای آسیایی هستند که به عضویت این هیات درآمدهاند. به گفته دیپلماتهای مستقر در مقر سازمان ملل متحد، ایالات متحده آمریکا، کشورهای عضو اتحادیه اروپا، استرالیا و کانادا تلاشهای دیپلماتیکی فشردهای را برای جلوگیری از راهیابی ایران به هیات اجرایی نهاد زنان انجام دادهاند. احتمال عضویت ایران در هیات اجرایی نهاد زنان سازمان ملل واکنش گسترده طرفداران حقوق بشر را نیز به دنبال داشت و شیرین عبادی، برنده ایرانی جایزه صلح نوبل نیز عضویت ایران را در این نهاد «یک شوخی» خوانده بود. خانم عبادی در این باره گفته بود: «چگونه یک کشور که زنان را شهروند درجه دوم میداند و در حق آنها تبعیض قائل میشود از حقوق زنان سخن میگوید؟» به ویژه در ماههای اخیر و به دنبال انتشار اخبار مربوط به صدور حکم سنگسار برای سکینه محمدیآشتیانی انتقادها از وضعیت زنان در جمهوری اسلامی به شدت بالا گرفته بود.
شرکت بی پی، بریتیش پترولیوم، اعلام کرد که تولید خود در میدان گازی « رام » در دریای شمال را متوقف می کند. بنا بر گزارش آسوشیتد پرس، بی پی که شریک ایران در میدان گازی « رام » است، در راستای اجرای تحریم های اتحادیه اروپا علیه ایران این تصمیم را اتخاذ کرده است. بی پی همچنین اعلام کرده است که منتظر توضیح دولت بریتانیا درباره ی نحوه ی تاثیر تحریم ها بر همکاری با ایران در دریای شمال است. عملیات استخراج گاز از میدان رام که در ۳۷۰ کیلومتری شمال غربی اسکاتلند واقع شده، از سال ۲۰۰۳ میلادی آغاز شده است.
علی اکبر جوانفکر، مشاور رسانه ای محمود احمدی نژاد، خواستار تغيير قانون اساسی و رفع «موانع دستوپاگير» در قانون به نفع دولت شده است. آقای جوانفکر در گفت وگو با روزنامه خبر، با متهم کردن مجمع تشخيص مصلحت نظام به عمل مغاير قانون اساسی، با اشاره به پايان دوره انتصاب اعضای منصوب رهبری در اين مجمع در اسفند ماه سال جاری، خواستار تغيير اعضای فعلی اين مجمع شده است.علی اکبر جوانفکر، مشاور رسانه ای محمود احمدی نژاد، خواستار تغيير قانون اساسی و رفع «موانع دستوپاگير» در قانون به نفع دولت شده است. آقای جوانفکر در گفت وگو با روزنامه خبر، با متهم کردن مجمع تشخيص مصلحت نظام به عمل مغاير قانون اساسی، با اشاره به پايان دوره انتصاب اعضای منصوب رهبری در اين مجمع در اسفند ماه سال جاری، خواستار تغيير اعضای فعلی اين مجمع شده است. مجيد محمدی، جامعه شناس و تحليلگر مسائل ايران در گفت وگو با راديو فردا، در مورد دلايل مخالفت دولت با مجمع تشخصيص مصلحت می گويد. مجيد محمدی: يک منظر و وجه آن رقابت های سياسی است که در درون دولت و نهادهای حکومتی قرار دارد. از اين منظر، مجمع تشخيص مصلحت نظام و مجلس دو مانع جدی هستند برای افزايش قدرت دولت. مجمع تشخيص مصلحت نظام در طول حکومت آقای احمدی نژاد هم در مورد سند چشم انداز و هم از نظر برنامه های چهارم توسعه، دولت آقای احمدی نژاد را مورد انتقاد قرار داده است. همچنين ترکيب مجلس به گونه ای بوده که انتظارات دولت را برآورده نمی کند. کسانی در مجمع هستند که هنوز هم مشخصا با دولت مخالفت می کنند و مهم ترين آن ها، شخص آقای اکبر هاشمی رفسنجانی است. اما لزوم تغيير قانون اساسی از منظر دولت را هم می شود فهميد که در چهارچوب سياسی است. دولت آقای احمدی نژاد امروز به شدت ازجانب دو گروه اقتدارگرا احساس خطر می کند، نخست اقتدارگرايان سنتی که هم در مجلس و هم درمجمع صاحب قدرت هستند.و دوم از سوی اقتدارگرايان توسعه گرا. بخشی از اظهارات آقای جوانفکر ناشی از احساس خطر نسبت به آينده است. اما در اظهارات آقای جوانفکر باز هم نقطه نظرات جنجال برانگيز آقای احمدی نژاد مبنی بر اينکه«مجلس در راس امور نيست»، تکرار شده است. استناد ايشان به تغييرات قانون اساسی در سال ۱۳۶۸ است که در آنجا اختيارات قوه مجريه افزايش يافت. با توجه به ساختار سياسی ايران کدام يک از اين دو قوه درحال حاضر در ايران می تواند در راس امور باشد؟ يا قدرت در راس امور بودن را دارد؟ اگر به شرايط واقعی و نه شرايط حقوقی نگاه کنيم اين قوه مجريه است که دست بالاتر را دارد. و به همين خاطر است که از نگاه قوه مجريه اولا حضور مجمع تشخيص هيچ ضرورت و شان نزولی ندارد. به دليل اينکه اختلاف جدی بين مجلس و شورای نگهبان ديگر پيش نمی آيد که اين اختلاف را به مجمع تشخيص مصلحت ارجاع دهند. از سوی ديگر کارهای ديگری هم که مجمع می کند از جمله سياست گذاری، دولت اين کار را هم زائد می داند. که در واقع اين کار برای دولت مشکل ايجاد می کند. دوم این که دولت آقای احمدی نژاد مجلس را هم به عنوان کارگزار دولت می شناسد. به اين معنا که مسائل به مجلس پيشنهاد می شود و مجلس بايد بر آنها مهر تاييد بزند. با يک نگاه کلی می شود اين را دريافت که در درون حاکميت نظام و کسانی که در خارج از دايره حاکميت قرار دارند، مثل اپوزيسيون داخل کشور، از لزوم تغيير قانون اساسی به طور مستقيم و غير مستقيم استقبال می شود. اشکال اساسی در مجموعه فعلی قانون اساسی در کجاست که هر دو گروه به لزوم تغيير آن انگشت می گذارند؟ امروز هم حاکميت و هم اپوزيسيون، معتقد هستند که بايد در قانون اساسی تجديد نظر شود و در اين نظر، مشترک هستند. علت اين اتفاق نظر اين است که رژيم حقوقی حاکم بر جامعه ايران با رژيم واقعی حاکم بر جامعه ايران همخوانی ندارد و قانون اساسی برای اين تن دوخته نشده است. اين ها به هم نمی آيند. اما اين که قانون اساسی بايد تغيير کند، از دو منظر متفاوت بيان می شود. از منظر مخالفان ، اين درخواست بر اين مبناست که قانون اساسی با مطالبات مردم همخوانی ندارد و ظرف مناسبی برای دستيابی برای مطالبات مردم نيست. اما از نگاه حاکمان، قانون اساسی ظرف مناسبی برای قبضه کردن قدرت و برای اين که همه منابع قدرت و ثروت را يک جا در اختيار يک گروه خاص- مثل اقتدارگرايان نظامی گرا- قرار دهد، نيست.
به گزارش خبرگزاری فرانسه، تا کنون بیش از ۶۴۰ نفر در هائیتی، جان خود را بر اثر ابتلا به بیماری وبا از دست داده اند. این گزارش به نقل از وزیر بهداشت هائیتی می افزاید، حدود ۱۰ هزار بیمار مبتلا به وبا نیز در بیمارستان های این کشور درمان شده اند. بنا بر آمار رسمی اعلام شده در پورتو پرنس، پایتخت این کشور، یک نفر جان خود را در پی ابتلا به وبا از دست داده و بیش از ۱۰۰ نفر در بیمارستان بستری شده اند. شیوع بیماری وبا در هائیتی در حالی از چند هفته ی قبل آغاز شد، که این کشور به خاطر زلزله چند ماه پیش همچنان از امکانات اولیه زیرساختی برخوردار نیست.
سازمان امنیت ملی قرقیزستان، اعلام کرد، یک شهروند ایرانی به دلیل در اختیار داشتن دهها ویزای حج در فرودگاه بیشکک بازداشت شده است. بخش قرقیزی رادیو اروپای آزاد/ رادیو آزادی گزارش داد، این مرد ۴۴ ساله ی ایرانی، که نامش فاش نشده است ، ۱۴۶ ویزا که توسط عربستان سعودی صادر شده، در اختیار داشته و روز شنبه پیش از سوار شدن به هواپیما بازداشت شده است. ویزاهای مربوط به سفر حج، توسط عربستان بدون نام صادر می شود و نام مسافران توسط مقام های کشورهای مبدا در آن ثبت می شود. ولی در ویزاهای پیدا شده در کیف مرد ایرانی بازداشت شده، نام های ایرانی ثبت شده است.
هیلاری کلینتون وزیر خارجه آمریکا، روز چهارشنبه با ابراز نارضایتی از شهرک سازی های اسراییل در شرق بیت المقدس (اورشلیم) گفت گفت و گوهای صلح همچنان ممکن است نتیجه ی مثبت داشته باشد. خانم کلینتون این سخنان را پیش از دیدار با نخست وزیر اسراییل در واشینگتن بیان کرد. اسراییل چند روز پیش اعلام کرد، ۱۳۰۰ واحد مسکونی جدید در شرق بیت المقدس خواهد ساخت. این تصمیم خشم فلسطینیان را برانگیخته و گفت و گوهای تازه آغازه شده ی صلح را با مشکل مواجه کرده است. وزیر خارجه آمریکا همچنین در سخنان امروز خود از کمک ۱۵۰ میلیون دلاری آمریکا به مقام های تشکیلات خودگردان فلسطینی خبر داد. این مبلغ مضاف بر کمک ۴۰۰ میلیون دلاری است که پیشتر باراک اوباما از آن خبر داده بود.
روز چهاشنبه هزاران دانشجو در اعتراض به افزایش شهریه دانشگاهها در لندن دست به تظاهرات زدند؛ این اعتراضها در مقابل ساختمان حزب محافظهکار این کشور در نهایت به خشونت کشیده شد.روز چهاشنبه هزاران دانشجو در اعتراض به افزایش شهریه دانشگاهها در لندن دست به تظاهرات زدند؛ این اعتراضها در مقابل ساختمان حزب محافظهکار این کشور در نهایت به خشونت کشیده شد. بیشتر بخوانید: پلیس فرانسه محاصره پالایشگاه بزرگ پاریس را شکست پ ارلمان یونان، طرح ریاضت اقتصادی را با وجود ناآرامیها تصویب کرد ناآرامیهای گسترده در آتن سه کشته بر جای گذاشت شماری از دانشجویان معترض با شکستن شیشههای مقر حزب محافظهکار به داخل ساختمان راه یافتند که به درگیری با پلیس منجر شد. مقر حزب نومحافظهکار در نزدیکی مجلس عوام قرار دارد. اگر طرح دولت محافظهکار بریتانیا به اجرا دربیاید، دانشگاهها میتوانند سالیانه تا ۹ هزار پوند( ۱۴ هزار و پانصد دلار) از دانشجویان شهریه دریافت کنند که با میزان کنونی اختلاف چشمگیری خواهد داشت. رهبران دانشجویی بریتانیا میگویند در اعتراضهای روز چهارشنبه نزدیک به ۳۰ هزار نفر شرکت کردهاند. اتحادیه ملی دانشجویان بریتانیا روز چهارشنبه با صدور بیانیهای اعلام کرد: «ما با شمار بیسابقهای به خیابانها میآییم تا به سیاستمداران خود بگوییم دیگر بس است.» این بیانیه میافزاید: «ما زیر بار این نمیرویم که نسل گذشته قرضهای خود را به نسل بعدی منتقل کند.» دولت بریتانیا که با کسر بودجه بسیاری روبرو است، در نظر دارد دو میلیارد و ۹۰۰ میلیون پوند(چهار میلیارد و۶۴۰ میلیون دلار) از یارانههای دانشگاهها را قطع کند. بریتانیا هماکنون معادل با ۱۱درصد از تولید ناخالص داخلی کسر بودجه دارد. دولت محافظهکار- لیبرال دموکرات بریتانیا، ماه گذشته میلادی اعلام کرد که ۸۱ میلیارد پوند (۱۲۸میلیارد دلار) از هزینههای عمومی در طول چهارسال آینده خواهد کاست. در شماری دیگر از کشورهای اروپایی نیز طرحهای مشابهی به تصویب رسیده است که در فرانسه و یونان، با اعتراضهای گسترده همراه بوده است.
هزاران دانشجو و اعضای هیات علمی دانشگاههای بریتانیا در اعتراض به طرح دولت برای افزایش شهریه دانشگاهها و کاهش بودجه تحقیقات دانشگاهی تجمع کردند. به گفته اتحادیه دانشجویان حدود 40 هزار نفر در تجمع روز چهارشنبه در مقابل دفتر حزب محافظه کار در لندن شرکت داشتند. دولت بریتانیا برای صرفه جویی در بودجه این طرح را در دست بررسی دارد. دانشجویانی که خانواده آنها بیکار یا کم درآمد هستند از کمک هزینه های دولتی استفاده می کند.
محمود احمدی نژاد، رئیس جمهوی اسلامی در جریان سفر استانی اش به قزوین در باره برنامه هسته ای ایران گفت که جمهوری اسلامی به هیچ وجه از حق خود نمی گذرد و تنها با هدف مدیریت جهان، با کشورهای پنج بعلاوه یک گفتگو می کند. سعید جلیلی، دبیر شورای عالی امنیت ملی جمهوری اسلامی روز چهارشنبه در نامه ای به کاترین اشتون، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا آمادگی ایران برای مذاکرات هسته ای در تاریخ 23 نوامبر یا پنجم دسامبر، اوایل یا اواسط آذرماه، را اعلام کرد.
نخستین جلسه پارلمان قرقیزستان تشکیل شد. نمایندگان پنج حزب به پارلمان راه یافته اند اما هیچ حزبی اکثریت کرسی ها را بدست نیاورده است. انتخابات پارلمانی پس از برکناری قرمان بکی باقی یف و درگیری خونین قرقیزها و ازبک ها در جنوب کشور، یک ماه پیش برگزار شد. روزا اُتونبایوا، رئیس جمهوری قرقیزستان در سخنرانی افتتاحیه در پارلمان از نمایندگان خواست با کنار گذاشتن «امیال شخصی و سیاسی»، به تشکیل دولت ائتلافی تا دو هفته دیگر کمک کنند.
محمود احمدی نژاد روز چهارشنبه با تأکید بر این که مذاکرات هستهای میان ایران و ۵+۱ «درشرایط برابر» صورت خواهد گرفت، گفت: «ما بارها گفتهايم که ملت ايران در حقوق اساسی خود با هيچ کس مذاکره نخواهد کرد.» محمود احمدی نژاد روز چهارشنبه در قزوين با تأکید بر این که مذاکرات هستهای میان ایران و ۵+۱ «درشرایط برابر» و «برای همکاری و رفع مشکلات جهانی با کمک به صلح و امنیت جهان» صورت خواهد گرفت، گفت: « ما بارها گفته ايم که ملت ايران در حقوق اساسی خود با هيچ کس مذاکره نخواهد کرد.» این سخنان در حالی بیان می شود که ايالات متحده آمريکا، سه شنبه، اعلام کرد ، جمهوری اسلامی ايران پيشنهادش را درباره زمان برگزاری گفت و گوها بر سر برنامه هستهای خود با کشورهای گروه ۵+۱ تسليم کاترين اشتون،مسئول سياست خارجی اتحاديه اروپا کرده است. احمدی نژاد همچنین خطاب به گروه ۵+۱ گفت: «شما باید نظراتتان را درباره برخی مسائل جهانی اعلام کنید. اگر اعلام کردید بر همان مبنا با شما مذاکره می کنیم اما اگر اعلام نکردید ما خودمان جواب شما را مشخص خواهیم کرد و بر اساس شرایط گذشته تان گفتگو می کنیم.» خبرگزاری رسمی جمهوری اسلامی، ایرنا، نیز روز چهارشنبه از قول يک مقام آگاه در وزارت امور خارجه اعلام كرد «خبر منتشر در برخی از رسانه ها به نقل از اظهارات وزير امور خارجه در خصوص تاريخ پيشنهادي براي گفت و گو با ۵+۱به طور صحيح منعكس نشده است.» به نوشته ایرنا، این مقاما آگاه گفته است که تاريخ پيشنهادی، ۱۵ نوامبر (از طرف مقابل) پيشنهاد شده است و این در حالی است که انعطاف كافی اين است كه از طريق رايزنی تاريخ مشخص تعيين شود. در حالی که کشورهای غربی و به ویژه ایالات متحده آمریکا امیدوارند در جریان گفت و گوهای پیش رو درباره مبادله اورانیوم غنی شده ایران با سوخت هستهای مورد نیاز رآکتور تحقیقاتی تهران به توافق برسند، مقامهای جمهوری اسلامی در روزهای اخیر بارها اعلام کردهاند که در باره مبادله سوخت هستهای با کشورهای گروه ۵+۱ یک مذاکره نمیکنند. آخرین دور گفتوگوهای میان ایران و کشورهای عضو گروه ۵+۱ بر سر برنامه هستهای جمهوری اسلامی، در مهر ماه سال ۱۳۸۸ برگزار شده بود و از آن زمان تاکنون این گفت و گوها متوقف مانده است. در این مدت و به دنبال بالا گرفتن تنشها بر سر برنامه هستهای ایران، شورای امنیت سازمان ملل متحد قطعنامه تحریمی تازهای علیه این کشور تصویب کرده و ایالات متحده آمریکا و کشورهای عضو اتحادیه اروپا نیز تحریمهای یک جانبهای را علیه تهران اعمال کردهاند. کشورهای غربی و به ویژه ایالات متحده آمریکا جمهوری اسلامی را به تلاش برای ساخت جنگافزارهای هستهای متهم میکنند و همراه با شورای امنیت سازمان ملل متحد، خواستار توقف فعالیتهای حساسی مانند غنیسازی اورانیوم که قابلیت استفاده در ساخت بمب اتمی را نیز دارد، شدهاند. در این میان گفته میشود، ایالات متحده و متحدان اروپاییاش بسته پیشنهادی تازهای را برای مبادله اورانیوم غنی شده ایران با سوخت اتمی مورد نیاز رآکتور تحقیقاتی تهران آماده کردهاند که بر اساس آن ایران باید حدود دو هزار کیلوگرم از اورانیوم کمتر غنیشده خود را به خارج از کشور منتقل کند.
به گفته نوری الماکی، نخست وزیر عراق، مجلس این کشور روز پنج شنبه برای تکمیل روند تشکیل دولت جلسه دارد. سران جناح ها و احزاب عراق، ماههاست که برای تشکیل دولت ائتلافی مذاکره می کنند و ظاهرا روز چهارشنبه، آخرین رایزنی ها و لابی ها درباره تقسیم قدرت و تعیین تکلیف سمت های نخست وزیری، ریاست جمهوری و ریاست مجلس در حال انجام بوده است.
بلژیک روز چهارشنبه اعلام کرد که این کشور در حال تحقیق در مورد دو شرکت بلژیکی است که گفته میشود به «صادرات غیرقانونی مواد هستهای به ایران» مشغول بودند.وزارت انرژی بلژیک روز چهارشنبه اعلام کرد که این کشور در حال تحقیق در مورد دو شرکت بلژیکی است که گفته میشود به «صادرات غیرقانونی مواد هستهای قابل استفاده در ساخت تسلیحات به ایران» مشغول بودند. به گزارش خبرگزاری فرانسه به نقل از ماری ایزابل گومز، سخنگوی وزیر انرژی بلژیک، این دو شرکت به ارسال موادی به ایران میپرداختند که میتوانند در ساخت جنگافزار مورد استفاده واقع شوند و این در حالی است که به موجب قانون تحریمهای مضاعف اتحادیه اروپا علیه جمهوری اسلامی، صدور هرگونه کالا و تجهیزات دارای قابلیت کاربرد دوگانه به ایران، ممنوع است. خانم گومز می گوید وزیر انرژی بلژیک از سال ۲۰۰۸ از این دو شرکت، که از گفتن نام آنها خودداری شده، شکایت کردهاست. سخنگوی وزیر انرژی بلژیک میافزاید که یکی از این شرکتها، بدون در جریان قرار دادن این وزارتخانه به ارسال پودر زیرکونیوم به ایران، پودری که میتواند هم در نیروگاههای برق هستهای و هم در ساخت بمب مورد استفاده قرار گیرد، مشغول بوده است. این در حالی است ارسال این گونه مواد به خارج از بلژیک نیازمند صدور مجوز از سوی وزارت انرژی این کشور است و همچنین وزارت انرژی بلژیک همواره پیش از صدور یا عدم صدور مجوز چنین ارسالی، جلسه ویژهای در مورد منع اشاعه تسلیحات هستهای برگزار میکند. وی همچنین افزوده است که شرکت دوم نیز بدون اطلاع وزارت انرژی بلژیک، اورانیوم تهی شده (Depleted Uranium)، به ایران صادر کرده است. اورانیوم تهی شده (ضعیف شده) میتواند در ساخت گلولههای ضد تانک مورد استفاده قرار گیرد. اگرچه ارسال اورانیوم تهی شده نیازی به مجوز وزارت انرژی بلژیک ندارد، اما شرکتهای خواستار ارسال این ماده، موظف هستند وزارت انرژی این کشور را نسبت به این صادرات آگاه کنند. به دنبال تصویب دور چهارم تحریمهای شورای امنیت در مخالفت با برنامه هستهای ایران، اتحادیه اروپا، که تا پایان سال ۲۰۱۰ بلژیک ریاست آن را بر عهده دارد، نیز تحریمهای مضاعفی را علیه جمهوری اسلامی ایران به تصویب رساند و فروش کالاهایی با کاربرد دوگانه به ایران را که قابلیت به کارگیری در تسلیحات متعارف را دارند ممنوع اعلام کرد. کشورهای غربی معتقدند که فعالیتهای هستهای ایران ماهیتی نظامی دارد و این در حالی است که جمهوری اسلامی با رد این ادعا، همواره اعلام کرده است که از برنامه هستهای خود مقاصدی صلحآمیز را دنبال میکند.
علی اکبر جوانفکر، مشاور مطبوعاتی محمود احمدی نژاد و مدیرعامل خبرگزاری دولتی ایرنا خواستار اصلاح قانون اساسی جمهوری اسلامی برای دادن اختیارات بیشتر به رئیس جمهوری و تغییر ترکیب مجمع تشخیص مصلحت نظام شده است. آقای جوانفکر عملکرد مجمع تشخیص مصلحت نظام به ریاست اکبر هاشمی رفسنجانی را "مغایر قانون اساسی، دانسته و افزوده که این نهاد باید شفاف شود. او قوه مجریه را نیز بالاتر از قوای دیگر تعریف کرده است.
نزديک به دو ماه پس از شروع سال تحصيلی صبح روز شنبه هشتم آبانماه وقتی که صدها استاد و دانشجوی رشته پزشکی و پيراپزشکی مثل هر روز برای حضور در کلاس های درس به دانشگاه علوم پزشکی ايران واقع در حاشيه بزرگراه همت مراجعه کردند خبری شوک آور در انتظار آنها بود: اين دانشگاه منحل شده است.نزديک به دو ماه پس از شروع سال تحصيلی صبح روز شنبه هشتم آبانماه وقتی که صدها استاد و دانشجوی رشته پزشکی و پيراپزشکی مثل هر روز برای حضور در کلاس های درس به دانشگاه علوم پزشکی ايران واقع در حاشيه بزرگراه همت مراجعه کردند خبری شوک آور در انتظار آنها بود: اين دانشگاه منحل شده است. وحید دستجردی، وزير بهداشت و درمان در اقدامی که ناظران در تاريخ آموزش عالی ايران بی سابقه خوانده اند، با دستوری که صرفا در سايت اين وزارت از جمعه عصر منتشر شده بود، دانشگاه ۳۵ ساله علوم پزشکی ايران را به کلی منحل اعلام کرد. واکنش دانشجويان ابتدا بهت بود و حيرت و سپس زمزمه های اعتراض از هر سو برخاست. دانشجويان به محوطه دانشگاه آمدند به اعتراض تا شايد کسی پاسخی در اين باره به آنها بدهد. دانشجويان معترض: نحوه تصميم گيری و اعلام عجولانه و بدون تحقيق و در نظر گرفتن نظرات دانشجويان و اساتيد محترم دانشگاه و هيئت علمی ... از آنجا که هنوز دکتر افصحی را مسئول و رئيس دانشگاه می دانيم خواستار پاسخگويی ايشان هستيم و نه کس ديگر و رئيس دانشگاه تهران. احساس اين دانشجويان را شايد نامه ۹۰ تن از استادان اين دانشگاه بيشتر توضيح دهد جايی که از غير اخلاقی و توهين آميز بودن اين اقدام بدون در نظرگرفتن آثار سوء روانی آن سخن می گويد. اما موج اعتراض ها به همين جا ختم نشد. از کميسيون بهداشت و درمان مجلس که از اين خبر غافلگير شده بود تا هيئت علمی دانشگاه علوم پزشکی ايران به اين اعتراض جمعی پيوستند. عليرضا مرندی، نماينده تهران و عضو کميسيون بهداشت مجلس نه تنها اين اقدام را غافلگير کننده، بلکه غيرقانونی دانست. او گفت که دولت از مجلس نظری در اين باره نخواسته و افزود که تا چند ساعت پيش از صدور اين دستور با مسئولان وزارت بهداشت از وزير تا معاونان جلسه داشته و کلامی در اين باره به او گفته نشده است. دکتر مرندی، وزير پيشين بهداشت در دولت های ميرحسين موسوی و هاشمی رفسنجانی در عين حال تاکيد می کند که دولت با اين کار قصد مخدوش کردن دستاوردهای نظام بهداشت و درمان کشور را داشته است. ايجاد مشکلات متعدد و غير قابل پيش بينی برای نظام آموزش پزشکی از ديگر مواردی است که سعيد پيوندی، جامعه شناس و کارشناس امور آموزش ايران بر آن تاکيد می کند: سعيد پيوندی: يک چنين تصميمی و يک چنين ادغامی با اين تعداد دانشجو و پرسنل در سطح شهری مثل تهران يا حتی شهرهای حومه مثل کرج، يک کار فوق العاده دشواری است و همان چيزی است که مورد اعتراض هم دانشجويان اين دانشگاه قرار گرفته و هم مورد اعتراض دانشجويان دانشگاه های تهران قرار گرفته. به اين دليل که خود آنها، همانطور که مسئولان دانشگاه گفته اند، همين الان با مشکل کمبود جا و امکانات مواجه اند. چيزی که در اين وسط حيرت آور است اين است که چگونه ممکن است يک وزيری يا وزارتخانه ای چنين تصميم مهمی را در مورد اين تعداد آدم بتواند به اين سرعت بگيرد و به اين سرعت به اجرا بگذارد. بدون اينکه هيچگونه مقدماتی در گذشته فراهم شده باشد. دو روز بعد نامه ای با امضای ۹۰ عضو هيئت علمی اين دانشگاه خطاب به محمود احمدی نژاد منتشر شد. اين اساتيد تصميم دولت برای انحلال دانشگاه شان را به دور از مشورت با صاحب نظران و ذينفعان اين امر و در تصميمی پنهان از اطلاع مسئولان و اعضای هيات علمی دانشگاه و نيز به شيوه اشغال در اولين ساعات پس از دستور وزير توصيف کرده اند. علی افشاری تحليلگر سياسی و عضو پيشين شورای مرکزی دفتر تحکيم وحدت، يک تشکل سياسی پرسابقه در دانشگاه های ايران، درباره علل اين پنهانکاری معتقد است: علی افشاری: به نظر من آنها احساس کردند که اگر موضوع را با هيئت رئيسه دانشگاه مطرح کنند، يا کميسيون بهداشت مجلس، آنها موافقت نمی کنند. لذا پروژه شان را با هر هدفی که مد نظرشان هست نمی توانند به سرعت و سادگی جلو ببرند. لذا فرمول غافلگيری را استفاده کردند که وقتی تصميم جنبه به اصطلاح شوک آور داشته باشد، از اين طريق بتوانند کار را جلو ببرند و به زبان عاميانه اش «راه بنداز و جا بنداز» از اين طريق ببرند جلو. اما عامل بعدی هم اين است که اساسا دولت احمدی نژاد اعتنايی به مجلس و قوانين کشور ندارد. اعتراض ها به شکايت هم منجر شد. با گذشت يک هفته از انحلال، دانشجويان بازهم در محوطه دانشگاه گرد آمدند و اعتراض خود را ادامه دادند. دانشجويان همچنین به کميسيون اصل ۹۰ شکايت نامه ای تسليم کرده اند. جمعی ديگر از اين دانشجويان به همراه هيئت علمی و گروهی از دانش آموختگان اين دانشگاه در خارج از کشور بيانيه ای منتشر و تهديد به شکايت بردن به مراجع بين المللی کردند. نمایی از ساختمان دانشگاه علوم پزشکی ایران آرش کيا يکی از اين دانش آموختگان علوم پزشکی ايران در اين باره چنين می گويد: آرش کيا: اعتراض های ما يک بخش اعتراض به انحلال دانشگاه علوم پزشکی ايران بود. اعتراض ديگری هم داشتيم که اساسا چرا بايد با اين زبان اين انحلال صورت بگيرد. در واقع با اين بيانيه سه بيانيه صادر شده است. بيانيه ای که اول بيانيه دانشجويان متحصن بود که خطاب به مجلس شورای اسلامی بود. بيانيه دوم بيانيه اساتيد است و خطابش به رياست جمهوری بود. ما هيچکدام از اين دو ارگان را به رسميت کامل در اين زمينه نشناختيم. چون ماده ۴۹ قانون برنامه چهارم توسعه، نقش پر رنگی را در اين زمينه به هيئت امنای دانشگاه ها می دهد. با توجه به اينکه هيئت امنای دانشگاه ها هم چيز صوری شده، با توجه به اينکه بعضی از اعضای آن جزو شورای عالی انقلاب فرهنگی هستند، ما خطاب مان ملت شريف ايران و جامعه پزشکی بود. تمامی دانشگاه های ايران و دانشگاه های پزشکی جاهای مختلف عضو يک نهاد بين المللی هستند که زير مجموعه سازمان ملل متحد است. قسمت بعدی ما نامه نگاری با آن انجمن بين المللی دانشگاه های علوم پزشکی سراسر دنياست تا بخواهيم که با توجه به برنامه های توسعه ای که سازمان ملل برای تمامی اين کشورها از جمله کشورهای درحال توسعه تدارک ديده، يک برخورد بين المللی نسبت به اين قضيه نشان دهد.» اگر چه اغلب تحليل های مخالفان اين انحلال پيرامون مسائلی مانند ناکارآمدی دولت دهم دور می زند، هستند تحليلگرانی که پشت اين ماجرا انگيزه هايی بزرگتر و از جمله تمرکز بيشتر دولت در دانشگاه معترض می بينند. سراج الدين ميردامادی از آن جمله است: «دولت حتی پيش از بحران اخير انتخابات دهمين دوره رياست جمهوری هم به شکل متمرکز کردن مديريت دانشگاه ها به عنوان جاهايی که بيشترين مخالفت و انتقاد را از سوی حاکميت شاهد بوديم، داشته و به همین دلیل، بخش هايی از دانشگاه علامه طباطبايی با فشار و اصرار حاکميت به خارج از تهران منتقل شد. در زمينه دانشگاه علوم پزشکی ايران هم به نظر می رسد که با توجه به اينکه اين کار به بهانه تمرکز زدايی صورت می گيرد، عملا وقتی به خود طرح نگاه می کنيم می بينيم چيزی تمرکز زدايی نمی شود و عملا بخش هايی از دانشگاه علوم پزشکی ايران منحل و ملحق به دانشگاه تهران و يا دانشگاه شهيد بهشتی می شود و عملا چيزی از مرکز بيرون برده نمی شود، به اين نتيجه می رسيم که تلاش حاکميت برای ادغام دانشگاه ها در دانشگاه های بزرگتر است و تلاش برای تحت کنترل درآوردن دانشگاه ها و در دانشگاه علوم پزشکی به عنوان آزمايش اين کار صورت می گيرد.» اما اين نکته ای است که برخی تحليلگران ديگر مسائل سياسی و دانشگاهی ايران چندان با آن موافق نيستند. از جمله علی افشاری: «واقعيت اين است که انحلال دانشگاه علوم پزشکی ايران يک اتفاق خاص و پديده نادری است و اگر از نقطه نظر امنيتی بخواهيم نگاه کنيم، که مثلا می خواهند تمرکز و تجمع دانشجويان در شهر تهران را کم کنند، اين خيلی پاسخگو نخواهد بود. چون دانشجويان اين دانشگاه قرار است بروند دانشگاه تهران و کماکان در سطح شهر تهران باقی می مانند. فعلا اين تحليل چندان پاسخگوی اين قضيه نيست. ولی به لحاظ شکلی دولت احمدی نژاد تاکنون نشان داده که ويژگی اصلی رفتارش همين تصميمات خلق الساعه، يک شبه و بدون کارشناسی است که اعتنايی هم به روال قانونی قضيه و عرف ها و رويه های مرسوم هم ندارد. اگر چه از اين لحاظ هم خودش يک اتفاق جديدی است يعنی در تصميمات دولت احمدی نژاد نداشتيم که يک شبه ... البته خوب مثلا سازمان عريض و طويلی مثل سازمان برنامه و بودجه منحل شد ولی يک شبه نشد.» با بالا گرفتن اعتراض ها، مجلس هم خانم وزير را برای ادای توضيحات فراخواند. اما اعضای کميسيون بهداشت با سه وزير پيشين و درمان در ترکيب خود و نيز کميسيون آموزش پس از چند ساعت گفت و گو با مرضيه دستجردی همه دلايل او را غير منطقی و شيوه انحلال را نيز مغاير قوانين مصوب کشور تشخيص دادند. علت غيرقانونی خواندن اين تصميم دولت را از ديد مجلس، قاسم شعله سعدی، حقوقدان ساکن تهران و نماينده دو دوره مجلس اين گونه توضيح می دهد: «يک نهاد عمومی که ايجاد می شود به موجب قانون ايجاد شده يا قانون اجازه تاسيس آن را به يک نهاد ديگر يا ارگانی داده. برای انحلال آن باز همان مجرای قانونی لازم است. يعنی اگر دانشگاه علوم پزشکی ايران به موجب قانونی ايجاد شده، الان وزير نمی تواند آن را منحل اعلام کند. حتی به نظر من شورای عالی انقلاب فرهنگی هم نمی تواند اين کار را کند. چون شورای عالی انقلاب فرهنگی خودش صلاحيت قانونی ندارد. به طريق اولی وزير چنين اختيار و صلاحيت قانونی ندارد که موسسه عمومی آن هم به اين ابعاد و گستردگی را منحل اعلام کند. لذا همانطور که کميسيون های مجلس هم اين نظر را ابراز کردند، اين تصميم غيرقانونی بوده و فاقد اعتبار است و بايد به حالت قبلش برگردد.» در نهايت کميسيون های بهداشت و آموزش يک هفته به وزير بهداشت مهلت دادند تا اين دستور به گفته آنان «غيرقانونی و غير کارشناسی» را به کلی لغو کند. اما چه کسی است که از بی اعتنايی های دولت به مجلس باخبر نباشد. بی اعتنايی و اختلاف هايی که آخرينش پس از آن داغ شد که محمود احمدی نژاد به رغم سخنان آيت الله خمينی اعلام کرد که مجلس در راس امور کشور نيست و راس قوای کشور، دولت است. با اين حال پرسش اين است که در چنين فضای متشنجی که دولت و شخص محمود احمدی نژاد مدام در حال تحقير مجلس و مجلس نشينان اند، چقدر احتمال تن دادن وزارت بهداشت به درخواست کميسيون های مربوط وجود دارد؟ علی افشاری: بايد ببينيم که در اصل فرمان اصلی از کجا صادر شده و کسانی که اين فرمان را صادر کردند، در کجای سلسله مراتب قدرت قرار دارند. اگر از مراکز بالا باشند، بالطبع مجلس کاری نمی تواند بکند. ولی اگر چنين نباشد مجلس با اهرم هايی که دارد می تواند دولت را وادار کند يعنی مجموعه وزارت بهداشت را که عقب نشينی کنند از اين تصميم. قاسم شعله سعدی نيز در اين باره می گويد: «مجلس تاکنون موارد زيادی بوده که با دولت مخالفت داشته اما به دليل حمايت آقای خامنه ای از شخص احمدی نژاد و دولت، عموما مجلس کوتاه آمده. در اين مورد هم شمول همان است. اگر اين انحلال مورد حمايت آقای خامنه ای قرار گرفته باشد، مجلس کاری نخواهد کرد. اصلا نمی تواند کاری کند. اگر برای مجلس محرز باشد که آقای خامنه ای نظری ندارند، می توانند اين قضيه پيش برود تا به استيضاح وزيرکشيده شود و به خصوص که سال آينده انتخابات مجلس است. از اين زاويه ديد است که من احتمال می دهم قضيه يک مقدار جدی تر مورد بررسی و تصميم گيری مجلس قرار بگيرد.» با پايان يافتن مهلت يک هفته ای مجلس اما به نظر نمی رسد که دولت اين بار نيز بخواهد حرف مجلسيان را به گوش گيرد. وزارت بهداشت سرانجام با انتشار بيانيه ای اين انحلال را «در راستای تحقق اهداف سند چشم انداز نظام مقدس» اعلام کرد و خانم دستجردی روز بعد از آن بر قطعيت انحلال پای فشرد تا مجلس و معترضان حساب کار خويش کنند. همه اينها در حالی است که دانشجويان و استادان اين دانشگاه همچنان معترض و به دنبال پاسخی قانع کننده برای پرسش های خويش اند.
شورای اقتصادی –اجتماعی سازمان ملل امروز اعضای هیات اجرایی نهاد جدید «زنان سازمان ملل» را تعیین می کند. نهاد زنان سازمان ملل در زمینه برابری جنسیتی فعالیت می کند و اعضای 41 نفره هیات اجرایی آن بطور منطقه ای برگزیده می شوند. به منطقه آسیا 10 کرسی تعلق گرفته است. تا ساعاتی پیش از رای گیری، تنها 10 دولت، از جمله ایران نامزد کسب این کرسی ها شده بودند اما امروز اعلام شد که تیمور شرقی هم به شمار آنها افزوده شده است. شیرین عبادی، برنده جایزه صلح نوبل، همراه سایر مدافعان حقوق زنان، نامزدی دولت های ضد برابری جنسیتی مانند ایران، عربستان سعودی، لیبی و کنگو را از منطقه آسیا و آفریقا، مسخره توصیف کرده اند.
دانشگاه مریلند در نزدیکی واشینگتن روزهای هفتم تا نهم آبان، شاهد برگزاری کنفرانسی بود با عنوان «فرهنگ آزادی های مدنی، دموکراسی و حقوق بشر در ایران» که در آن شماری از فرهنگ دوستان، هنرمندان، دانشگاهیان، دست اندرکاران رسانه ها، فعالان مدافع حقوق بشر، حقوق زنان و حقوق مدنی شرکت کردند. یکی از سخنرانان پنل هنرمندان، آرش سبحانی بود. خواننده موسیقی پاپ زیرزمینی در گروه کیوسک که در گفته های خود پیشنهادی برای حمایت مخاطبان از تولید های کوچک و مستقل با محتوا اما نه در حد کمال مطلوب، مطرح کرد. در حاشیه این کنفرانس، آرش سبحانی به پرسش های رادیو فردا پاسخ داد.دانشگاه مریلند در نزدیکی واشینگتن روزهای هفتم تا نهم آبان، شاهد برگزاری کنفرانسی بود با عنوان «فرهنگ آزادی های مدنی، دموکراسی و حقوق بشر در ایران» که در آن شماری از فرهنگ دوستان، هنرمندان، دانشگاهیان، دست اندرکاران رسانه ها، فعالان مدافع حقوق بشر، حقوق زنان و حقوق مدنی شرکت کردند. یکی از سخنرانان پنل هنرمندان، آرش سبحانی بود. خواننده موسیقی پاپ زیرزمینی در گروه کیوسک که در گفته های خود پیشنهادی برای حمایت مخاطبان از تولید های کوچک و مستقل با محتوا اما نه در حد کمال مطلوب، مطرح کرد. در حاشیه این کنفرانس، آرش سبحانی به پرسش های رادیو فردا پاسخ داد. در سخنرانی تان گفتید که ضربانی هست که دارد می زند و بهتر است که با کارهای کوچک این ضربان را تقویت کنیم. آن کارهای کوچک چیست؟ تشبیه کردم وضع فرهنگ کشور را به یک بیماری که وضعیت وخیمی دارد. همین کارهای کوچک را به عنوان ضربانهای خفیفی که می شنویم امیدبخش است که زنده است. حالا با تقویت کردن این ضربان های کوچک، می توانیم امیدوار باشیم که این بیمار بلند شود و شروع کند به زندگی خود و حق خودش را پس بگیرد. ما الان در شرایط بحرانی هستیم از لحاظ فرهنگی و اجتماعی. زمان زیرپای ما دارد منفجر می شود. برای همین بهتر است که ما به تکثر(بیش گرایی) فکر کنیم و تعداد کارها را بالا برده و حمایت کنیم از این تکثری که به خاطر تکنولوژی به وجود آمده است. و بهتر است در حال حاضر و در تعداد موسیقی هایی که دارد تولید می شود، از جمله آثار هنری تصویری و غیره، هویت مان را آن جا نگاه داریم و برسیم به فضای فرهنگی آرام و ساکن بتوانیم با حمایت درست تر آثار ارزشمندتری خلق کنیم. در صحبت هایتان گفتید که همین که از این تولیداتی که هست بشود حمایت کرد، اگر در حد حتی قابل قبول باشد مناسب است. حد «حتی قابل قبول» چقدر است که از آن حد به پایین تر مخاطب به آن رضایت ندهد؟ من فکر می کنم مشکل اصلی در تولید این گونه آثار مشخصاً سینما یا موسیقی این است که ما از لحاظ تکنیک به خاطر این که نداریم بودجه اش را و آموزش ندیدیم و دولت فراهم نکرده برای کسانی که در عرصه فرهنگ کار می کنند، عقب هستیم. فرض کنید سینمای ایران وقتی فیلم می سازد از لحاظ تکنیکی قابل مقایسه حتی با چیزی که توی بالیوود (سینمای تجاری هند) هم می سازند، نیست. به خاطر این که آن امکانات را ندارد. ولی از لحاظ محتوا آن قدر هست که بتواند رقابت کند. به همین خاطر این جایی است که می توانیم با تکنیک یک مقدار بیشتر مدارا کنیم و آن قدر روی محتوا جدی نگیریم تا حدی که صد در صد فکر کنیم نقطه قوت مان محتوا باشد. به نظر شما الان مهم ترین موانعی که وجود دارد آن طور که شما می گویید وضعیت ساکن وجود نداشته باشد که باید زمینه ای فراهم شود که به آن وضعیت ساکن رسید، چیست؟ بزرگترین مانعی که برای کسانی که درعرصه فرهنگ و هنر دارند فعالیت می کنند وجود دارد، متاسفانه متولیان فرهنگی و متولیان امور هنری هستند. اگر این آقایان نبودند، هنرمندان که فرهنگ سازی می کنند کارشان را خوب بلدند. ما هنرمند خوب کم نداریم. ما این همه کارگردان درجه یک داریم که می بینیم یکی یکی دارند ایران را ترک می کنند می آیند بیرون به قیمت اینکه شاید دیگر نتوانند فیلم بسازند چون به زبان فارسی فیلم می ساختند. امثال آقای بیضایی و کیارستمی، قبادی، مخملباف، افخمی اینها آدم هایی هستند که سرمایه این مملکت هستند. همین را بگیر در نویسنده ها و دکترها و مهندس ها، وضعیت آن ها هم همین است. متولیان دارند کاری می کنند که سرمایه هایی که می توانند تولید کنند از آن بستر فرهنگی دارند ترک می کنند و نمی شود انتظار داشت که چیز عجیبی خلق شود. هنرمندانی هم هستند که ترجیح داده اند یک بینش دیگری داشته باشند. برای مثال ساکت شده اند، یا انتقاد نمی کنند، یا احساس می کنند وضعیت مطلوب است. چطور می شود بدون این که سیاست زده شد، یک گفت و گویی ایجاد کرد بین هنرمندانی که ممکن است از افق های فکری مختلف باشند؟ سیاست زده شدن الان واژه ای است که به نظر من استفاده از آن خطرناک است. به خاطر این که تمام شئون زندگی ما درگیر این بازی سیاسی است که متاسفانه دولت ایران شروع کرده است. یعنی فوتبالیست ایرانی حق ندارد بازوبند سبز ببندد، و این وضع در تمام شئون زندگی ما رخنه کرده است. هنرمندانی که دارند از وضعیت موجود دفاع می کنند، به نظر من هنرمند نیستند. آن ها ابزار های تبلیغاتی هستند. چون دولت و این حکومت به هنر به مثابه ابزار فرهنگی نگاه نمی کند و به عنوان ابزار تبلیغاتی نگاه می کند. پروپاگاندا است. آنها یک سری هستند که از آن بابت دارند به این قضیه خدمت می کنند و من آن ها را هنرمند نمی دانم. هنرمندانی که ساکت شده اند یا حرفی نمی زنند، می توانند دلایل شخصی داشته باشند یا این که احتمال دارد از شرایط موجود دلسرد شده باشند. من از طرف آنها نمی توانم حرف بزنم. ولی داریم می بینیم که یک هنرمندی مثل آقای شجریان یک جمله کوچک می گوید که چقدر معنی می دهد و چقدر در همه خواست های یک سری از مردم ایران تجلی پیدا می کند. درباره کار آخرتان،« سه تقطیره» بگویید که در چه حال و هوایی ساخته شد و ربطش به صحبت هایی که کردید چگونه است؟ همه این صحبت هایی که می کنیم برای من نتیجه اش اینست که وظیفه اصلی هنرمند تولید کردن مدام و زیاد است و البته کیفیت هم قاعدتا حتما باید باشد. و این که درعرصه بمانیم و قضیه را خالی نکنیم. «سه تقطیره» هم در شرایطی بود که از لحاظ اجتماعی یک دلسردی مضاعفی روی همه بود و ما خیلی اصرار داشتیم که بتوانیم صدایی برای گروه کیوسک تولید کنیم که بتوانیم حرف خودمان را به مخاطبان بیشتری برسانیم. صرفاً فارسی زبان هایی که با کار ما آشنا باشند نباشد. به همین دلیل جایی که انتخاب کردیم و نحوه تولید که اجرای زنده بود، همه این ها باعث می شود که در عرصه موسیقی جهانی یک خورده اعتبار بیشتری بگیرد و جدی تر دنبال شود. رادیو فردا در نظر دارد کنسرت سه تقطیره گروه کیوسک در برلین را به صورت زنده پخش کند.
به گفته غلامرضا مصباحی مقدم، از اعضای جناح اصولگرای مجلس شورای اسلامی، محمود احمدی نژاد اخیرا در جلسه ای محرمانه با شماری از نمایندگان شاخص این جناح، هیات سه نفره ای را مامور فراهم کردن زمینه وحدت اصولگرایان، پیش از انتخابات مجلس نهم کرده است. به گزارش خبرگزار ی مهر، حبیب الله عسگر اولادی، علی اکبر ولایتی و غلامعلی حداد عادل بعنوان اعضای این هیات تعیین شده اند. برپایه همین گزارش این جلسه به پیشنهاد حبیب الله عسگراولادی برگزار شد. غلامرضا مصباحی مقدم افزوده: برگزاری این جلسات برای دست یافتن به لیست واحدی در انتخابات آینده مجلس ضروری است.
وزارت کشور عراق اعلام کرد که حمله به مسيحيان عراق در روز چهارشنبه دست کم سه کشته برجای گذاشته است. به گفته يک مقام وزارت کشور در این حملات، خانه ها و مغازه های مسيحيان در چند محله بغداد بارديگر با بمب های کنار جاده ای و خمپاره مورد حمله قرار گرفته است.وزارت کشور عراق اعلام کرد که حمله به مسيحيان عراق در روز چهارشنبه دست کم سه کشته برجای گذاشته است. به گفته يک مقام وزارت کشور در این حملات، خانه ها و مغازه های مسيحيان در چند محله بغداد بارديگر با بمب های کنار جاده ای و خمپاره مورد حمله قرار گرفته است. به گفته يکی از مسئولان وزارت کشور عراق، صبح چهارشنبه دو خمپاره و ده بمب دست ساز بسوی چند خانه و مغازه متعلق به مسيحيان پرتاب شد که این حملات سه کشته و ۲۶ زخمی برجای گذاشت. تشییع جنازه مسیحیان کشته شده در حمله به کلیسا روز سه شنبه نيز در اثر انفجار یک بمب در محله مسيحيان در غرب بغداد سه نفر زخمی شدند. به گزارش رویترز، مقامات امنیتی عراق می گویند که که در دو روز گذشته بیش از دوازده حمله به مناطق مسحیان در بغداد صورت گرفته است. یکی از رهبران مسیحی عراق در گفتگویی تلفنی به رویترز گفت: «ما چه می توانیم بکنیم؟ آنها مسیحیان را در همه جا مورد حمله قرار میدهند. فقط می توانیم نزد خدا دعا کنیم که آنها از این جنایت دست بردارند.» یکی از ساکنان مسیحی بغداد نیز به رویترز گفت: «تمام بدن من میلرزد. سرکار نرفتم و اجازه ندادم دخترم به دانشگاه برود. نمیدانم باید در عراق بمانم یا این کشور را ترک کنم.» حملات به مسيحيان عراق در هفته های اخير افزايش يافته است. در ۳۱ اکتبر، به دنبال حمله مسلحانه به يک کليسای مسيحيان در بغداد و به گروگان گرفتن عده ای در آن، دستکم ۵۲ تن کشته و ۷۰ نفر دیگر زخمی شدند . به گزارش سی ان ان، ۳۵ نفر از مسیحیانی که از جریان گروگانگیری کلیسای بغداد جان سالم بدر بردهاند به فرانسه پناهنده شدهاند.
باراک اوباما، رئیس جمهوری آمریکا برای شرکت در نشست کشورهای گروه 20 وارد سئول ، پایتخت کره جنوبی شد. آقای اوباما از اندونزی به سئول رفته است. همزمان رهبران سایر کشورهای عضو گروه 20 نیز برای شرکت در جلسه روز پنج شنبه، وارد سئول می شوند. رهبران روسیه، آفریقای جنوبی، استرالیا ساعاتی پیش از اوباما وارد سئول شده بودند. به گزارش خبرگزاری ها، رئیس جمهوری آمریکا در آستانه نشست گروه 20، در نامه ای به رهبران کشورهای عضو نوشته است که چشم جهان به آنهاست تا با همکاری یکدیگر در مسیر تقویت رشد اقتصادی ، اصلاح نظام مالی و تثبت بازار جهانی گام بردارند.
دیوید کامرون، نخست وزیر بریتانیا در سفر دو روزه اش به چین از رهبران این کشور خواست تا رشد اقتصادی را با اصلاحات سیاسی هماهنگ کنند. او گفت که آزادی اقتصادی در چین وسیعا به نفع مردم این کشور و جهان بوده و بهترین تضمین رونق و رفاه اقتصادی، گسترش آزادی های سیاسی است. آقای کامرون در سخنانی در دانشگاه پکن همچنین خواستار همکاری چین با کشورهای گروه 20 شد و افزود که اینکار به تثبیت رشد اقتصادی جهان کمک می کند. نخست وزیر بریتانیا ابراز امیدواری کرده است که مبادلات اقتصادی دو طرف تا سال 2015 میلادی، به بیش از 100 میلیارد دلار در سال برسد.
اعتراض حامیان حقوق بشر به امکان عضویت ایران در هیئت اجرایی «نهاد زنان» سازمان ملل در حالی ادامه دارد که نامزد شدن تیمور شرقی در لحظه آخر به عنوان یکی از۱۰ کشور آسیایی عضو هیئت اجرایی «نهاد زنان»، شانس عضویت ایران را تا حدی کاهش داده است.اعتراض حامیان حقوق بشر به امکان عضویت ایران در هیئت اجرایی «نهاد زنان» سازمان ملل در حالی ادامه دارد که نامزد شدن تیمور شرقی در لحظه آخر به عنوان یکی از۱۰ کشور آسیایی عضو هیئت اجرایی «نهاد زنان»، شانس عضویت ایران را تا حدی کاهش داده است. به گزارش آسوشیتدپرس، شیرین عبادی، وکیل مدافع حقوق بشر و فیلیپ بولوپیون،مدیر حقوقی مسائل مربوط به سازمان ملل در دیدهبان حقوق بشر، در حالی به معرفی ایران به عنوان یکی از ۱۰ کشور آسیایی عضو هیئت اجرایی نهاد زنان سازمان ملل اعتراض کردهاند که در ثانیههای آخر، تیمور شرقی نیز به عنوان یازدهمین کشور آسیایی خواستار عضویت در این نهاد، خود را نامزد کرد. تا پیش از این اعضای آسیایی سازمان ملل متحد که حق داشتن ۱۰ عضو را در «نهاد زنان» دارند، ۱۰ کشور از جمله ایران را برای عضویت در این هیئت برگزیدند که با این اوصاف تنها با تأیید عضویت این کشورها از سوی سازمان ملل، ایران به عضویت این هیئت اجرایی در میآمد، اما در آخرین لحظه تیمور شرقی نیز به عنوان یازدهمین نامزد این پست معرفی شد و این بدان معناست که یکی از این کشورها به عضویت هیئت اجرایی «نهاد زنان» در نخواهد آمد. پس از اعلام نامزدی تیمور شرقی برای عضویت در هیئت اجرایی این نهاد، فیلیپ بولوپیون اعلام کرد که سازمان ملل از این که گروه آسیایی سازمان ملل به ایران این امکان را نمیدهد که بدون هیچ رقابت و مانعی به عضویت نهاد زنان در بیاید احساس تسکین خاطر میکند. وی افزود: «اعلام نامزدی بسیاری از کشورهایی که خواستار عضویت در هیئت اجرایی این نهاد هستند ما را نگران میکند، اما آنچه ایران را (از سایر کشورها) متمایز میکند، نه فقط سابقه ملالت بار آن در زمینه حقوق زنان، بلکه این است که ایران با حامیان حقوق زنان نیز که جرئت میکنند از قوانین تبعیض آمیز این کشور سخن بگویند، با خشونت برخورد میکند.» آقای بولوپیون همچنین به خبرگزاری رسمی آلمان گفته است: «ما فکر میکنیم ایران نباید به عضویت این هیئت در بیاید.» پیش از این نیز شیرین عبادی، فعال حقوق بشر و برنده نوبل صلح ۲۰۰۳ عضویت ایران در هیئت اجرایی این نهاد را «یک شوخی» نامیده و گفته بود: «چگونه یک کشور که زنان را شهروند درجه دوم میداند و در حق آنها تبعیض قائل میشود از حقوق زنان سخن میگوید؟» «نهاد زنان» سازمان ملل متحد در یازدهم تیرماه سال جاری، با ادغام چهار بخش مختلف سازمان ملل؛ بخش پیشبرد زنان، مؤسسه بینالمللی پژوهشی و آموزشی پیشبرد زنان، دفتر مشاوره ویژه مسائل جنسیتی و صندوق توسعه برای زنان، به ریاست میشل باشله، رئیس جمهوری پیشین شیلی تأسیس شد و قرار است فعالیت خود را از ژانویه ۲۰۱۱ آغاز کند. قرار بر این است که بخش اقتصادی و شورای اجتماعی سازمان ملل روز چهارشنبه در مورد ۴۱ کشور عضو هیئت اجرایی این نهاد که ۳۵ عضو آن از سوی هیئتهای ناحیهای سازمان ملل نامزد شدهاند، تصمیم گیری کند که در همین راستا، بخش اقتصادی و شورای اجتماعی سازمان ملل باید از میان یازده کشور معرفی شده از سوی اعضای آسیایی سازمان ملل؛ ایران، بنگلادش، هند، چین، مالزی، اندونزی، کره جنوبی، ژاپن، قزاقستان، پاکستان و تیمور شرقی، ۱۰ کشور را برگزیند.
خانه ها و مغازه های مسيحيان در چند محله بغداد بارديگر با بمب و خمپاره مورد حمله قرار گرفت. به گفته يکی از مسئولان وزارت کشور عراق صبج چهارشنبه دو خمپاره و ده بمب دست ساز بسوی چند خانه و مغازه مسيحيان پرتاب شد که سه کشته و ۲۶ زخمی برجای گذاشت. به گفته وزارت دفاع عراق از عصرسه شنبه در اينگونه حملات شش نفر کشته و ۳۳ نفر زخمی شده اند. چند روز پيش هم پس از حمله مسلحانه به يک کليسای مسيحيان در بغداد و به گروگان گرفتن عده ای در آن، ۴۴ نمازگزار، دو کشيش و هفت مامور امنيتی کشته شدند. القاعده مسئوليت آن حمله را برعهده گرفت.
حربه های نرم و حربه های سخت اصطلاحی است که در دهه اخير و به خصوص پس از حمله تروريستی يازده سپتامبر در گفتمان سياسی رايج شده است. تحريم های اقتصادی آمريکا عليه ايران بيش از سی سال است که جاری بوده اما تحريم های اقتصادی اخير که از سوی سازمان ملل تاييد شده و با شدت بيشتر از هميشه پيگيری می شود، پديده تازه ای است و به گفته ناظران و کارشناسان از هم اکنون اثرات خود را نشان داده است. دکتر حسن حکيميان، استاد اقتصاد در دانشکده مطالعات شرقی دانشگاه لندن و رئيس مرکز مطالعات خاورميانه اين دانشکده مهمان گفت و گوی ويژه اين هفته راديو فردا است و از جوانب مختلف تحريم ها، تاريخچه آنها در کشورهای ديگر و تاثيرش بر ايران صحبت می کند.حربه های نرم و حربه های سخت اصطلاحی است که در دهه اخير و به خصوص پس از حمله تروريستی يازده سپتامبر در گفتمان سياسی رايج شده است. گفت و گو، مذاکره، ديپلماسی و بسياری از تحريم ها جزو حربه های نرم و جنگ و رويارويی نظامی در رده حربه های سخت خوانده می شود. اما تحريم های اقتصادی شديد را شايد نتوان در هيچکدام از اين دو رده به حساب آورد چه تبعات آن هم برای کشور تحريم شونده و هم کشورهای تحريم کننده بدون هزينه نيست و بسته به شدت و حدتش می تواند اقتصاد کشور تحريم شده را از پا درآورد. تحريم های اقتصادی آمريکا عليه ايران بيش از سی سال است که جاری بوده اما تحريم های اقتصادی اخير که از سوی سازمان ملل تاييد شده و با شدت بيشتر از هميشه پيگيری می شود، پديده تازه ای است و به گفته ناظران و کارشناسان از هم اکنون اثرات خود را نشان داده است. دکتر حسن حکيميان، استاد اقتصاد در دانشکده مطالعات شرقی دانشگاه لندن و رئيس مرکز مطالعات خاورميانه اين دانشکده مهمان گفت و گوی ويژه اين هفته راديو فردا است و از جوانب مختلف تحريم ها، تاريخچه آنها در کشورهای ديگر و تاثيرش بر ايران صحبت می کند. تحريم های ايران اين بار به نظر سفت و سخت می رسد. به طوری که در بازار ارز ايران تاثير مشهودی داشته و دولت هم از پيشنهاد حربه نرم يعنی گفت و گو با اتحاديه اروپا و دعوت خانم کاترين اشتون استقبال کرده. اما پيش از اينکه به اين نکته برسيم، ممکن است قدری درباره پيشينه تحريم های اقتصادی و عملکردشان توضيح بدهيد؟ حسن حکيميان: تحريم ها اصولا به عنوان يکی از ابزارهای سياست خارجی تاريخ نسبتاً طولانی دارد و پديده جديدی نيست. ولی از حدود سال های ۱۹۹۰ به اين طرف بيشتر شده است. معمولا تحريم ها از جانب کشورهای بزرگ عليه کشورهای کوچکتر اتخاذ می شود. هدفشان هم ايجاد تغيير روابط سياسی است در کشورهايی که مورد هدف قرار می گيرند. ولی نمی شود انکار کرد که خيلی اوقات تحريم ها يک مقدار اهداف داخلی هم دارند. يعنی ممکن است اتخاذ تحريم عليه يک کشور ديگر بعضی اوقات منعکس کننده آرايش وضعيت سياسی داخل کشور اتخاذ کننده هم باشد. کسانی که مخالف تحريم اند، می گويند تحريم ها بی فايده است و حتی خيلی وقتها به نفع کشور تحريم شده تمام می شود. مثلا در مورد ايران می گويند وقت بيشتری به دولت ايران می دهد که برنامه هسته ای اش را تکميل کند. در موارد ديگر چطور بوده؟ تحريم ها هميشه موفق نيستند. مدارکی که وجود دارد و مطالعاتی که شده نشان می دهد شايد بشود گفت حدود يک سوم تحريم هايی که اعمال شده اند، موفق بوده اند. اين مربوط می شود به مطالعاتی که در باره حدود ۱۷۰ تا ۱۸۰ تحريم در سال های گذشته انجام شده و به نظر می رسد که بيشتر از يک سوم اينها اصولا موفق نبوده. تحريم ها هميشه موفق نيستند. مدارکی که وجود دارد و مطالعاتی که شده نشان می دهد شايد بشود گفت حدود يک سوم تحريم هايی که اعمال شده اند، موفق بوده اند. اين مربوط می شود به مطالعاتی که در باره حدود ۱۷۰ تا ۱۸۰ تحريم در سال های گذشته انجام شده و به نظر می رسد که بيشتر از يک سوم اينها اصولا موفق نبوده. حسن حکیمیان معمولا چيزی که جالب است تحريم های يک جانبه هرچه طولانی تر باشند کمتر شانس موفقيت دارند به خاطر اينکه کشوری که مورد هدف قرار می گيرد، وقت بيشتری دارد که تحريم ها را دور بزند و بديل های لازم را پيدا کند. در چه مواقعی تحريم ها موفق نبودند؟ يکی از نکات اين است که خيلی اوقات تحريم ها باعث می شود کشور مورد هدف را متحد و يکپارچه کند. حتی اگر اختلافات داخلی زياد باشد، مورد اصابت قرار گرفتن از جانب يک کشور خارجی خيلی اوقات باعث می شود که حتی به صورت موضعی و مقطعی نيروهای اجتماعی سياسی داخل کشور مورد هدف يکپارچه شوند. بعضی اوقات تحريم ها موفق نمی شوند به خاطر اينکه کشورهايی که می توانند نقش تعيين کننده ای داشته باشند در موفقيت تحريم، همکاری نمی کنند. يک حالت ديگر که تحريم ها از موفقيت برخوردار نيستند، به خاطر اين است که ممکن است يک سری کشورهای ديگر از وضعيت استفاده کنند به نفع خودشان و از تحريم هايی که عليه کشور ثالث وضع شده سود ببرند. مثلا در مورد ايران اين را می دانيم که در زمان جنگ ايران و عراق کشور ترکيه سودمند بود و بعدش هم در رابطه با تحريم های تجاری آمريکا دوبی از رونق تجاری زيادی برخوردار شد در برابر ايران. گفتيد که در مجموع حدود يک سوم تحريم ها موفقيت آميز بوده. چند مورد را ممکن است بشماريد؟ يک نمونه تحريم نفتی ايران زمان دکتر مصدق از مواردی است که به صنعت نفت ايران صدمه زد و درآمد نفت ايران تقريبا به هيچ رسيد. يا يک نمونه مورد اخيرتر کشور ليبی که تصميم گرفت برنامه سلاح های اتمی اش را در سال ۲۰۰۳ کاملا به کنار بگذارد و روش مسالمت آميزتری نسبت به غرب اتخاذ کند. اين برآورد هست که تحريم های اقتصادی در مورد ليبی موثر واقع شد. از صدمه اقتصادی به کشور تحريم شده صحبت کرديد. با يک چشم غير متخصص می توان ديد که تحريم های اقتصادی علاوه بر زيان های فوری به اقتصاد مملکت هزينه های طولانی مدت هم دارند. به اين معنا که وقتی اعتماد به آينده سلب شده باشد، بازار اقتصادی متزلزل می شود و نمی تواند برنامه های بلند مدت بگذارد و سرمايه گذاری های بزرگ کند. اين از نظر اقتصادی درست است؟ اين در مجموع درست است ولی بايد در نظر بگيريم که نوع تحريم هم موثر است در تاثيری که ايجاد می کند. يعنی تحريم می تواند تحريم تجاری باشد يعنی شامل محدوديت هايی که روی واردات و صادرات اعمال می شود. تحريم می تواند مالی باشد. از خطوط اعتباری يا فعاليت بانک ها جلوگيری شود. حالت سوم هم انسداد اموال است. يعنی اموال يک کشور در بانک های ديگر مسدود می شود و در نهايت تحريم ها می تواند هرسه اينها يا ترکيبی از اينها باشد. هرچه تحريم کامل تر باشد صدمه چه در کوتاه مدت و چه بلند مدت شديدتر می تواند باشد. در مورد ايران اين طور که به نظر می آيد، تحريم ها کارگر شده. يعنی علی رغم نگرانی های غرب چين و روسيه و حتی کشوری مثل ترکيه هم از معامله با ايران پا پس کشيده اند. به نظر می رسد که نه تنها اين تحريم ها يک جانبه نيست، يک هماهنگی هم در سطح جامعه جهانی در اين مورد به وجود آمده. فکر می کنيد در اين شرايط تحريم ها بر ايران چه تاثيری داشته باشد؟ اين تا حدی درست است به خاطر اينکه ياد آور اين نکته است که تحريم های دور فعلی با تحريم های تجاری سال های ۱۹۹۰ که عمدتا از جانب آمريکا و برعليه بخش انرژی ايران وضع می شد، فرق دارند. تحريم های سال های ۹۰ تجاری بودند و تقريبا يک جانبه بودند. اروپا هم همکاری نمی کرد. در نتيجه به ايران اين امکان را می داد که از طريق گسترش روابط تجاری با کشورهای ديگر عمدتا مثلا در آسيا تحريم های تجاری آمريکا را تاحد زيادی خنثی کند که همينطور هم شد. فعاليت های نفتی ايران کم نشد. البته آهسته تر شد. البته مخارج هزينه ها بالاتر رفت ولی در مجموع تحريم های يک جانبه آمريکا در اين سالها موفق نبود. نکته ای که قابل توجه است و شما به درستی روی آن دست گذاشتيد، اين است که دور فعلی تحريم ها چون از جانب سازمان ملل اتخاذ شده، وسيع تر هستند. ولی يک نکته قابل توجه است و آن اينکه تحريم های سازمان ملل از ماه ژوئن ۲۰۱۰ که دور چهارم اين تحريم ها است، متمرکز روی بخش نظامی ايران هستند. يعنی تحريم سازمان ملل فروش بنزين به ايران يا خريد نفت از ايران را اصلاً در بر نمی گيرد. آنچه که متفاوت است تحريم های يکجانبه آمريکا و به دنبال آن تحريم های يکجانبه ای است که جامعه اروپا اتخاذ کرده است. شدت تحريم ها عرصه را بر ايران تنگ تر کرده. بنابراين اينجا بايد اين تفاوت را قائل شويم که کشورهايی که قصد ندارند تحريم های يک جانبه آمريکا يا اروپا را دنبال کنند، می توانند با ايران گسترش روابط داشته باشند. همانطور که کشور ترکيه در بعضی از زمينه ها با ايران گسترش روابط تجاری داشته و از لحاظ قانون بين الملل غيرقانونی هم نيست. نکته ای که اينجا مطرح است اين است که چون اين تحريم ها به دليل تنش رابطه ميان ايران و غرب انجام گرفته، در نتيجه آمريکا و کشورهای غربی و همانطور که گفتيد اتحاديه اروپا روی کشورهای ديگر می توانند فشار اعمال کنند. فکر می کنيد اين فشاری که کشورها می توانند در شرايط کنونی برای جلوگيری از تجارت يا معامله با ايران روی کشورهای ديگر بگذارند، تا چه حد است؟ چيزی که در گذشته شايد وجود نداشته اين طور. اين درست است. به خاطر اينکه فشاری که از جانب کشورهای ديگر اعمال می شود در چارچوب تحريم های يکجانبه آمريکا و اروپا هست، نه در چارچوب تحريم های سازمان ملل. به خاطر همين هم هست که می بينيم کشورهايی مثل کانادا، استراليا و نروژ هم خودشان تحريم های يکجانبه اتخاذ کرده اند. ژاپن هم به نظر می آيد تمايلش را نشان داده برای وضع محدوديت های جديدی مثلا روی عملکرد بانک های ايرانی و تجارت با ايران. همانطور که می دانيم روسيه هم اخيرا فروش موشک های اس ۳۰۰ را به ايران لغو کرده. به خاطر تحريم های يکجانبه آمريکا فروش بنزين به ايران خيلی افت کرده. منجمله از کشورهايی غير از کشورهای خارج از اروپا و شرکت های غير آمريکايی. اين درست است که به خاطر موقعيت مهمی که آمريکا و اروپا در جامعه جهانی در اقتصاد جهانی دارند، نقطه فشار مهمی هستند و می توانند شرکت های ديگر را وادار کنند يا ترغيب کنند که با آنها همکاری کنند. که عملا هم همينطور شده. بعضی از شرکت ها مثل تويوتا، بانک هايی مثل لويدز يا شرکت نفتی مثل رويال داچ شل، شايد از روی احتياط حتی بشود گفت، لزوما با تحريم موافق نباشند، ولی نمی خواهند که مورد تنبيه قوانين آمريکا قرار گيرند يا مورد مجازات واقع شوند. بنابر اين در اين شکی نيست که اتخاذ تصميم ها در ابعاد وسيع تر تشديد فشار برای ايران خواهد بود. من فکر می کنم تحريم ها در نهايت فشار اقتصادی را روی مردم ايران بيشتر می کنند. با توجه به تمام اينها فکر می کنيد تحريم های اقتصادی برای برآوردن منظور غرب يعنی متوقف کردن برنامه هسته ای ايران موفق خواهد بود يا نه؟ اول بايستی صادقانه اين سئوال را بپرسيم که واقعا هدف تحريم ها متوقف کردن برنامه سلاح هسته ای ايران است يا اين تحريم ها آغشته با اهداف وسيع تر ديگری است. من وقتی نگاه می کنم و مطبوعات را دنبال می کنم و به بحث های سياسی که در جريان هست دقيق تر گوش می کنم، می بينم که در مجموع يک سری اهداف وسيع تر از آن چيزی که گفته می شود بعضی وقتها گوشزد می شود. مثلا بعضی وقت ها می گويند هدف تحريم ها اين است که دولت ايران را به سر ميز مذاکره بياورد. بعضی وقت ها می گويند که برای ترغيب دمکراسی و حقوق مدنی در ايران است. بعضی وقت ها می گويند برای کمتر کردن نفوذ منطقه ای ايران است. بعضی وقت ها حتی اين به صورت ضمنی هم گفته می شود که برای تغيير رژيم در ايران است. اخيراً روزنامه تايمز در ۱۵ اکتبر مقاله ای داشت که حتی با اين عنوان شروع شده بود که تحريم ها به خاطر اين اتخاذ شده اند که از ترور در خاورميانه جلوگيری کنند و صلح خاورميانه را ارتقا دهند. برای من اين خيلی ثقيل است که چگونه عدم فروش بنزين به هواپيماهای ايران می تواند به روند صلح خاورميانه کمک کند. نکته ای که می خواهم بگويم بايستی يک مقدار ماورای اعلاميه های رسمی نگاه کنيم. اهداف پشت سر تحريم ها يک مقدار پيچيده تر و وسيع تر از آن است که ما می شنويم. در اين ارتباط اندازه گيری ميزان موفقيت يا تحريم ها تا حدی تغيير می کند. يعنی اگر هدف تحريم ها اين باشد که ايران برنامه اتمی اش را رها کند، فعلا که شواهدی ديده نمی شود. من قبلا هم گفتم در مواردی که تحريم ها اتخاذ شدند تا برنامه سلاح های اتمی کشورهای ديگر را متوقف کنند، منجمله پاکستان، هند و کره شمالی، موفق نبودند. شايد اهداف ديگری هست و شايد در رسيدن به آن اهداف موفق شوند ولی فعلا شواهدی نيست.
به دنبال انتقاد بازرگانان و تجار دبی از تأثیر منفی تحریمها علیه جمهوری اسلامی ایران بر تجارت امارات، یک مقام رسمی آمریکایی به رویترز گفت که امارات متحده عربی همچنان با این تحریمها همسو خواهد ماند.به دنبال انتقاد بازرگانان و تجار دبی از تأثیر منفی تحریمها علیه جمهوری اسلامی ایران بر تجارت امارات، یک مقام رسمی آمریکایی به رویترز گفت که امارات متحده عربی همچنان با این تحریمها همسو خواهد ماند. به گزارش خبرگزاری رویترز، یک مقام رسمی ایالات متحده که در سفر یک روزه تیموتی گایتنر، وزیر خزانهداری ایالات متحده به ابوظبی آقای گایتنر را همراهی میکرد،به نقل از وی گفته است که علیرغم ضرری که تحریمهای ایران بر بخش تجارت امارات وارد میکند، این کشور قصد ندارد از شدت تحریمها علیه ایران بکاهد. این در حالی است که دو روز پیش از این تجار و بازرگانان دبی در دیدار با نائب حاکم دبی، ضمن انتقاد از موانعی که به دلیل تحریمهای غرب علیه ایران بر سر راه تجارت با ایران قرار گرفته است، از وی خواستند تا در این زمینه مانع از زیان دیدن بخش تجاری دبی شود. به گزارش رویترز، آقای گایتنر همچنین در سفر روز سه شنبه خود که به منظور دیدار با شیخ محمدبن زاید بن سلطان آل نهیان، حاکم ابوظبی انجام شده بود، ضمن تشکر از امارات به خاطر همسو شدن با تحریمها علیه ایران، با اشاره به «سابقه طولانی» امارات و ایران در زمینه «تجارت، مبادلات فرهنگی، ارتباطات رسمی و جغرافیایی»، خاطر نشان کرد که ایالات متحده میداند که امارات بیش از هر کشور دیگری برای همراهی با این تحریمها، متحمل فشار شده است. به دنبال وضع تحریمهای شورای امنیت سازمان ملل علیه برنامه هستهای جمهوری اسلامی ایران، امارات متحده عربی در همسویی با این تحریمها، از فعالیت ۴۰ شرکت بینالمللی و محلی در این کشور به دلیل «نقض تحریمهای سازمان ملل و ارسال مواد تجهیزات دارای کاربرد دوگانه» به ایران جلوگیری کرد . چندی پس از آن و در تیرماه، بانک مرکزی امارات متحده عربی، در همسویی با تحریمهای سازمان ملل، دستور مسدود شدن ۴۱ حساب بانکی مربوط به اشخاص حقیقی و حقوقی ایرانی را صادر کرده است، اگرچه پس از انتشار این خبر وزارت بازرگانی جمهوری اسلامی اعلام کرد که امارات با تحریمها علیه ایران «همسو نشده است» و افزود که مسدود شدن حسابهای بانکی عدهای ایرانی در دبی با موضوع تحریمها مرتبط نیست. در حال حاضر و پس از وضع تحریمها بخش بانکداری ایران با محدودیتهای بسیاری مواجه شده است که همین امر انجام معاملات تجاری کشورهای دیگر با ایران را با سختیهای بسیاری روبرو کرده و به گفته آقای گایتنر بخش مالی امارات نیز بر اثر قرار گرفتن بسیاری از مؤسسات مالی جمهوری اسلامی در فهرست سیاه، ضربه دیده است. با تمام این محدودیتها، یک مقام رسمی ایالات متحده که نخواست نامش فاش شود به رویترز گفته است که علیرغم مشکلاتی که همسو شدن با تحریمها علیه ایران، پیش پای شرکتهای خصوصی امارات گذاشته است، امارات متحده عربی از خطری که برنامه اتمی ایران میتواند در پی داشته باشد آگاه است و نمیخواهد که شرکتهای خصوصی کشورش در «فعالیتهای نامشروع» ایران،مشارکت داشته باشند. غرب که بر این باور است که برنامه اتمی ایران ماهیتی نظامی دارد، با اعمال تحریمهای گسترده سعی دارد جمهوری اسلامی را وادارد تا از این نوع فعالیت هستهای دست بکشد و این در حالی است که جمهوری اسلامی با تأکید بر اینکه از برنامه هستهای خود اهدافی صلح آمیز را دنبال میکند همچنان به فعالیت هستهای خود ادامه میدهد.
روزنامه های تهران امروز و جام جم از «هشدار مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی درباره دولتی شدن شهرداریها» خبر داده اند.روزنامه های تهران امروز و جام جم از «هشدار مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی درباره دولتی شدن شهرداریها» خبر داده اند. به نوشته روزنامه تهران امروز، به دنبال تصويب «طرح اصلاح قانون شوراها» در کميسيون شوراهای مجلس روز سه شنبه مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی نظر کارشناسی خود را درباره اين طرح اعلام کرد که به موجب آن بسياری از تبصرهها و بندهای اين طرح در صورت تصويب نهايی به «دولتی کردن شهرداریها» منجر می شود. اين روزنامه نوشته است: کارشناسان مرکز پژوهش های مجلس با بررسی «طرح اصلاح مواردی از قانون تشکيلات، وظايف و انتخابات شوراهای اسلامی کشور و انتخاب شهرداران مصوب ۱۳۷۵ و اصلاحات بعدی آن» اعلام کرده اند که اگر چه اين طرح در ظاهر «به دنبال اعطای حق انتخاب مستقيم شهردارها به مردم است» اما در برخی مواد و تبصره ها اختياراتی بسيار بيشتر از قانون قعلی شوراهای شهر را به دولت واگذار می کند. مرکز پژوهش های مجلس با تاکيد بر اينکه «تبصره ۱ ماده ۷۱ اين طرح که حق صدور حکم نصب شهرداران را پس از انتخاب توسط مردم در شهرهای بيش از ۲۰۰ هزار نفر و مراکز استانها به وزير کشور و در ساير شهرها به استاندار واگذار شده» اعلام کرده در صورت تصويب اين طرح «شهردارانی که توسط مردم انتخاب شدهاند زمانی سمت شهرداری می يابند که از طرف وزير کشور يا استاندار به اين سمت "منصوب" شوند، و اين مقام بيش از آنکه انتخابی از سوی مردم باشد انتصابی از سوی دولت است.» روزنامه جام جم نيز با يادآوری اينکه «طرح انتخاب شهرداران با رای مستقيم مردم» چندی پيش در مجلس رد شد، نوشته است: «اين بار طرح جديدی را نمايندگان در کميسيون شوراها و امور داخلی به تصويب رسانده اند که ماهيت آن زمين تا آسمان با طرح اوليه مغايرت دارد.» اين روزنامه با مروری بر تلاش حاميان دولت برای تصويب طرحی که «انتخاب» شهرداران از سوی شوراهای شهر را به «انتصاب» از سوی وزارت کشور و دولت تبديل کند، می افزاید: «بر اساس اين طرح شيوه انتخاب شهرداران به جای مردمیتر شدن به سمت دولتی شدن پيش میرود؛ موضوعی که طی روزهای اخير به محل اختلاف جديدی ميان شوراهای شهر و کميسيون شوراهای مجلس تبديل شده است و با اظهارنظرهای تند مخالفان اين طرح در شوراهای شهر همراه بوده است.» جام جم همچنين نوشته که اعضای شوراهای شهر از جمله مهدی چمران رييس شورای شهر تهران و کسی که در رسيدن محمود احمدی نژاد به شهرداری تهران و پس ازآن رياست دولت نهم از حاميان وی بود اکنون از مخالفان تلاش دولت برای در اختيار گرفتن شهرداری ها هستند. اين روزنامه از قول اعضای شوراهای شهر نوشته که طرح حاميان دولت برای «انتصاب شهرداران توسط وزارت کشور مغاير با اصل ۱۰۳ قانون اساسی» است چرا که «اين اصل تبيين کننده رابطه بين دولت و شوراهاست و در آن صراحتا عنوان میشود که استانداران، فرمانداران و بخشداران و ساير مقامات کشوری که از طرف دولت تعيين می شوند در حدود اختيارات شورا ملزم به رعايت تصميمات آن ها هستند.» ادعای کيهان درباره وقوع «فتنه جديد» در داخل جناح حاکم روزنامه کيهان در سرمقاله چهارشنبه خود با عنوان «مرد جنگی نمی خوابد» از احتمال وقوع «فتنه جديد» در داخل جناح حاکم خبر داده و نسبت به نفوذ «دشمنان» و «منافقان» در «جناح اصولگرا» هشدار داده است. اين روزنامه که از روزنامه های حامی محمود احمدی نژاد است و تحت نظر مستقيم نماينده آيت الله خامنه ای اداره می شود همچنين اعضای جناح حاکم بر کشور يا همان «اصولگرايان» را به عنوان «مرد جنگی» معرفی و در عين حال تاکيد کرده که در ميان اصولگرايان نيز «به يقين وسواسان خناسی هستند که کار ويژه شان شرارت ، پنهانکاری و وسوسه است» و «فرقی هم نمی کند اين وسوسه گران خزيده در لباس دوست و خوش نما، راهی به عرصه مطبوعات و احزاب بخزند يا به جانب اصولگرايان مجلس و دولت بخزند.» کيهان اختلافات درونی جناح حاکم را به عنوان «حاشيه های تلخ در مجلس يا دولت اصولگرا» نام برده و آن ناشی از «آميزش رخنه و خواب و مستی نعمت» و حاصل «برخی خيانت ها، تخلف ها و خطاها» در درون جناح حاکم دانسته و نوشته است: «تمرکز فتنه جديد بر خلل جستن و شکاف انداختن در رمز اقتدار جبهه اصولگرايی يعنی وحدت و همدلی و کوشايی بر مدار ولايت و رهبری است.» اين روزنامه شماری از چهره های جناح حاکم که خود را «اصولگرايان منتقد دولت» مي نامند را به شدت مورد حمله قرار داده و نوشته غير از مرزسازی «انقلاب و ضد انقلاب» هر گونه «مرزسازی ديگری که حاشيه ها را جای اصول بنشاند و به خط کشی ميان دولت و مجلس يا درون فراکسيون اصولگرايان منجر شود، به يقين انحرافی ، القايی و فرصت سوز است.» ساخت يک اردوگاه کار اجباری در کنار هر کلانشهر روزنامه جام جم گزارشی از طرح وزارت کشور برای ساخت يک اردوگاه کار اجباری در کنار هر کلانشهر منتشر کرده و نوشته که «اولين گروهی که به اين اردوگاهها اعزام می شوند خرده فروشان مواد مخدر خواهند بود.» به نوشته اين روزنامه، فرمانده واحد مبارزه با مواد مخدر نيروی انتظامی روز سه شنبه از موافقت وزارت کشور و قوه قضائيه برای تاسيس و راه اندازی اردوگاه های کار اجباری خبر داده و گفته که «بر اساس موافقت وزارت کشور اردوگاههای کار اجباری برای اولين بار در ايران احداث میشود.» به گفته حميدرضا حسين آبادی، وزارت کشور برای راه اندازی اين اردوگاه ها با قوه قضاييه، سازمان زندانها، پليس مبارزه با مواد مخدر، سازمان بهزيستی و وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی هماهنگی ها لازم را انجام داده تا «در حاشيه هر کلانشهر يک اردوگاه کار اجباری» راهاندازی کند. وی شرايط اردوگاه های کار اجباری را «سخت ترين شرايط ممکن» توصيف کرده و گفته است: «اولين گروهی که به اين اردوگاهها اعزام می شوند خرده فروشان مواد مخدر خواهند بود» که «در اردوگاههای کار اجباری به سختی و شدت به کار گرفته می شوند تا هنگام خروج از اين اردوگاهها ديگر به سراغ فروش مواد مخدر نروند.» «مرگ دانش آموز به خاطر تنبيه آموزگار جوان» روزنامه ابتکار خبر داده که کودک دانش آموزی که به خاطر تنبيه بدنی «آموزگار جوان و تازه استخدام شده اش» يک هفته در بيمارستان بستری بود، بالاخره از ضربه مرگبار جان سالم به در نبرد و در بيمارستان زاهدان جان باخت. به نوشته اين روزنامه، «سعيد دانش آموز کلاس سوم مدرسه راهنمايی باهنر نيک شهر در استان سيستان و بلوچستان علاوه بر آنکه به علت نياوردن کتاب درسی مورد مواخذه معلم خود قرار گرفته، معلم عصبانی با گوشه کتاب به سر او زده نيز زده» و «اين دانش آموز پس از وخيم شدن حال عمومی اش به بيمارستان چابهار و پس از آن به زاهدان منتقل شد و پس از يک هفته بستری شدن در بيمارستان جان خود را از دست داد.» اين روزنامه همچنين از قول «برخی منابع محلی» نوشته است: «معلم اين دانش آموز که از استخدامیهای جديد آموزش و پرورش است، نسبت فاميلی هم با دانش آموز فوت شده دارد و اکنون در بازداشت به سر می برد.» روزنامه ابتکار ضمن تاکيد بر اينکه معلمان در ايران معمولا «تنبيهی اين چنين که منجر به مرگ کودکی شود از سوی معلمان» انجام نمی شود، می نویسد: «پرونده مرگ اين کودک نه تنها در داسرای جنايی گشوده شد بلکه در برابر مسئولان دولتی و آموزش و پرورش نيز قرار گرفت تا به بررسی دلايل چنين اتفاقاتی بپردازند.» تغيير نام «گشت ارشاد» به «گشت حقوق شهروندی» با دستور مقامات ارشد روزنامه دنيای اقتصاد از قول نماينده اصفهان در مجلس هشتم نوشته که «فرماندهان نيروی انتظامی از تغيير نام گشت ارشاد به گشت حقوق شهروندی خبر داده اند.» حجتالاسلام محمد تقی رهبر با اشاره به نشست اخير فراکسيون روحانيون مجلس هشتم با جانشين فرمانده نيروی انتظامی و فرمانده اين نيرو در پايتخت گفته است: «احمد رضا رادان و حسين ساجدی نيا در مورد چرايی حذف گشتهای ارشاد، مدعی شدند بر اساس دستورات مقامات مجبور شدهاند تا گشت ارشاد را جمع کنند و نام آن را به گشت حقوق شهروندی تغيير دهند.» به نوشته روزنامه دنيای اقتصاد، در جلسه روحانيان مجلس و دو فرمانده نيروی انتظامی همچنين گفته شده که «حقوق شهروندی اين است که اجازه ندهيم در حکومت اسلامی فساد و بدپوششی وجود داشته باشد.» «پيشنهاد وزير راه دولت احمدی نژاد برای صادرات سبزی با توپولوف» روزنامه مردمسالاری خبر داده که روز سه شنبه حميد بهبهانی، وزير راه در دولت محمود احمدی نژاد، طی سخنانی در در پنجمين نمايشگاه بين المللی صنايع هوايی کيش «درباره کاربری هواپيماهای توپولف متعلق به شرکت های هواپيمايی» ايران گفته است: «نبايد اين نوع هواپيماها را دور بريزيم و بايد از آن ها به عنوان هواپيمای باری جهت صادرات محصولات کشاورزی همچون سبزی استفاده کنيم.» به گزارش اين روزنامه، حميد بهبهانی که استاد محمود احمدی نژاد نيز بوده در خصوص صادرات سبزی با هواپيماهای توپولف موجود در ايران پيشنهاد تشکيل يک «شرکت تعاونی صادراتی» را هم داده و گفته «شايد برخی مديران شرکت های هواپيمايی بگويند مگر کار ما صادرات سبزی است، اما من به آنان می گويم که عقل سليم حکم می کند هرکجا که می شود پول پيدا کرد بايد شناسايی کنيم و به عبارت ديگر، در دنيا پول ريخته روی زمين، يکی بايد پيدا شود و آن ها را از روی زمين جمع آوری کند.» روزنامه مردمسالاری نوشته حميد بهبهانی که «با ادبيات خاص» و در حضور مقامات کشوری و لشکری در پنجمين نمايشگاه بين المللی صنايع هوايی کيش سخن می گفت همچنين مدعی شد: «۳۰ سال است که می گويند شما را تحريم کرده ايم اما ما با دل به خدا دادن، همه مسايل را حل کرده ايم، تحريم موتور ما را به حرکت درآمده است، به عبارت ديگر، غربی ها يک قدم برمی دارند ما ۱۰ قدم جلوتر از آنان برمی داريم.» به نوشته اين روزنامه، وزير راه و ترابری همزمان با پيشنهاد «صادرات سبزی با هواپيمای توپولف» خبر داد که «۱۴ فروند هواپيمای ايران ۱۴۰» نيز آماده پرواز است و اما تاکيد کرد که «از اين هواپيماها بايد در مسيرهای کوتاه همچون سمنان و اراک استفاده کرد.»
باراک اوباما، رئيس جمهور آمريکا، روز چهارشنبه در سخنرانی در اندونزی ضمن اظهار این که آمريکا هيچگاه با اسلام سر جنگ نداشته و نخواهد داشت، خواستار مبارزه مشترک کشورهای اسلامی و آمريکا با تروريسم شد.باراک اوباما، رئيس جمهور آمريکا، چهارشنبه در سخنرانی در دانشگاه اندونزی گفت که آمريکا هيچگاه با اسلام سر جنگ نداشته و نخواهد داشت. رئيس جمهور آمريکا، در سخنرانی خود در جاکارتا پايتخت کشوری که خود در سالهای ۲۰۰۲ و ۲۰۰۵ قربانی حملات تروریستی بوده است، خواستار مبارزه مشترک کشورهای اسلامی و آمريکا با تروريسم شد. آقای اوباما گفت:«من با صراحت اعلام کردهام همه بايد با يکديگر همکاری کنيم تا القاعده و وابستگان آن را از بين ببريم. هيچ يک از ما نبايد ادعا کنيم که رهبری دينی را برعهده داريم، بخصوص دين بزرگی مانند اسلام را...آنهايی که قصد سازندگی دارند نبايد در مقابل آنهايی که قصدشان نابودی است عقبنشينی کنند. اين مبارزه تنها وظيفهی ايالات متحده نيست.» وی افزود که روابط اسلام و غرب نباید تحت تاثیر مسائل امنیتی قرار بگیرد. آقای اوباما همچنین در سخنرانی خود خواستار افزایش روابط تجاری و اقتصادی دو کشور اندونزی و آمریکا شده و گفت رشد طبقه متوسط در اندونزی یعنی بازار جدیدی برای محصولات ما همانطور که آمریکا بازاری برای تولیدات اندونزی است. آقای اوباما اندونزی را به عنوان پرجمعيتترين کشور مسلمان جهان يک دموکراسی موفق خواند و اين کشور را به خاطر آنچه ايستادگی در برابر افراطگرايی خشن خواند، ستود. وی تعامل مردم اندونزی را ستود و گفت معابد، مساجد و کلیساهای شما در کنار یکدیگر قرار گرفتهاند. رئیس جمهور آمریکا در دهه ۵۰ میلادی، چهار سال از دوران کودکی خود را در اندونیز گذرانده و در این کشور از محبوبیت بالایی برخوردار است. با این حال، به گزارش سی ان ان، روز چهارشنبه حدود ۲۰ هزار نفر از اسلام گرایان علیه حضور رئیس جمهور آمریکا در اندونزی دست به تظاهرات زدند. باراک اوباما، رئيس جمهوری آمريکا، در ادامه سفر ده روزه خود به آسيا، روز سه شنبه در جارکارتا، پايتخت اندونزی با رئيس جمهوری اين کشور ديدار کرد. آقای اوباما پیشتر دو بار سفر خود به اندونزی را به دلیل مسائل داخلی آمریکا به تعویق انداخته بود. روسای جمهوری آمریکا و اندونزی در کنفرانس خبری اعلام کردند که همکاریها در زمينه اقتصادی، مبارزه با تروريسم، انرژی و تغييرات آب و هوا را افزايش می دهند. باراک اوباما پیش از سفر به اندونزی با مقامات هندی دیدار کرد و گفت آمریکا از عضویت هند به عنوان یکی از اعضای دائمی شورای امنیت حمایت می کند
باراک اوباما، رئیس جمهوری آمریکا، صبح چهارشنبه در سخنرانی خود در دانشگاه ملی اندونزی، در جاکارتا پایتخت آن کشور خواستار مبارزهی مشترک کشورهای اسلامی و آمریکا با تروریسم شد. آقای اوباما گفت: «من با صراحت اعلام کردهام که آمریکا هیچگاه با اسلام سر جنگ نداشته و نخواهد داشت. همه باید با یکدیگر همکاری کنیم تا القاعده و وابستگان آن را از بین ببریم.هیچ یک از ما نباید ادعا کنیم که رهبری دینی را برعهده داریم، بخصوص دین بزرگی مانند اسلام را. آنهایی که قصد سازندگی دارند نباید در مقابل آنهایی که قصدشان نابودی است عقبنشینی کنند. این مبارزه تنها وظیفهی ایالات متحده نیست». آقای اوباما اندونزی را به عنوان پرجمعیتترین کشور مسلمان جهان یک دموکراسی موفق خواند و این کشور را به خاطر آنچه ایستادگی در برابر افراطگرایی خشن خواند، ستود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر