-----------------------------
همه خبرها و ديدگاهاي سانسور شده و پشت فيلتر جمهوري اسلامي مانده را يكجا و بي درد سر در "هستي نيوز" بخوانيد... http://groups.google.com/group/hasti-news/
خبر کمک های مالی جمهوری اسلامی به دفتر ریاست جمهوری افغانستان که نیویورک تایمز آن را اعلام کرد، شاید به نظر چیز جدیدی نباشد. کم و بیش خیلی ها می دانند که جمهوری اسلامی هزینه هایی مالی در خارج از مرزها دارد که نه حساب و کتاب آن مشخص است و نه قاعده و اصل و اساسی برای آن اعلام می شود. اما آخرین خبر، یعنی اختصاص حدود ۵۰۰ میلیون دلار به دفتر رییس جمهوری افغانستان خیلی دولت جمهوری اسلامی را دستپاچه و به نوعی غافلگیر کرد.
بلافاصله پس از اعلام این خبر، سفیر جمهوری اسلامی در افغانستان به شدت آن را تکذیب کرد و آن را «دروغ محض» خواند. پس از آن رییس دفتر ریاست جمهوری افغانستان، دفتر حامد کرزی، آن را تایید کرد و گفت که مبالغی به خاطر روابط دوستانه دریافت شده است. پس از آن بود که سخنگوی وزارت خارجه جمهوری اسلامی هم به میدان آمد و آن را تایید کرد. حتی این مسئله به قدری دستپاچگی ایجاد کرد که کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس که بارها نشان داده هیچ تاثیری در سیاست خارجی دولت نهم نداشته و دولت دهم که از آن هیچ گونه حرف شنوی ندارد، به میان آمد و گفت که «این مبالغ بر اساس مصوبه مجلس پرداخت شده است.» مسئله ای که دولت حاضر به موضع گیری درباره آن نشد. دولت فعلی حاضر نیست هیچ گونه اعتباری ولو به اندازه سر سوزن، به کسی غیر از ریاست قوه مجریه، بدهد.
اما پرداخت های اعلام شده و درز کرده ایران فقط به افغانستان محدود نمی شود. عراق هم در این فهرست قرار دارد، سوریه، حزب الله لبنان، ونزوئلا هم همین طور. ولی این ها نمونه های شاخص هستند. مسئله ای که در مورد پرداخت های مالی جمهوری اسلامی مطرح است، ابهام و تناقض هایی است که آن را احاطه کرده است. همان گونه که ژنرال دیوید پتریوس، فرمانده نیروهای آمریکایی در افغانستان هم به آن اشاره کرد، «کمک های ایران به دولت افغانستان متناقض است.»
مارک زولک، از مرکز تحقیقات و بررسی سیاست های ساختاری افغانستان در بروکسل می گوید: «ابهام های پرداخت مالی ایران به افغانستان به واقع فقط متناقض و یا مبهم نیست، که بیشترخطرناک است. ما از کانال های مختلف سعی می کنیم راه های ارتباط و همکاری را فعال کرده و به دولت افغانستان کمک کنیم تا به استقلال رای بیشتر و بهتری برسد. مشکل این جاست که تمامی ارتباط های ما با نظام جمهوری اسلامی، پیام های متفاوتی می دهد و ما هنوز نتوانسته ایم به یک مورد مشخص و کامل برسیم.»
وی می افزاید: «روابط رسمی همگی حاکی از این است که ایران از دولت مرکزی افغانستان حمایت می کند. ولی ناگهان ما مدارکی از حمایت های ایران در قبال شبه نظامیان طالبان و گروه های وابسته به آنها به دست می آوریم و برای آن جوابی نمی گیریم. برخی مواقع شاهد این هستیم که دولت تهران به برخی حاکمان استان ها در افغانستان کمک های ویژه می کند، حساب و کتاب آن ها هم مشخص نیست. اما هنوز نفهمیدیم چرا این پول ها را که اخیرا اعلام شد، به دفتر رییس جمهوری افغانستان دادند.»
مسعود منزه، خبرنگار در کابل اما عقیده دیگری دارد. او حق را به نوعی به دولت ایران و افغانستان می دهد که کمک های خاص خود را اعلام نکرده و آن را بین خود نگه دارند. او می گوید: «اگر دولت ایران می خواست طبق یک بودجه مستند و رسمی به دولت افغانستان کمک کند، این پول در این بحث فساد های مالی و گردش کاری شاید گم می شد اما رییس جمهوری افغانستان با دریافت مستقیم پول، می تواند آن را به مصارف درست برساند.»
پس از جنگ ۳۳ روزه حزب الله لبنان با اسراییل، مقامات حزب الله اعلام کردند مبالغ بزرگی از ایران دریافت کرده اند تا بازسازی در لبنان و مناطقی که در پی حمله اسراییل تخریب شده بود، شروع کنند. حتی پس از ساخت و ترمیم یک بیمارستان در جنوب لبنان، پارچه ای بزرگ روی آن نصب شد که این بیمارستان با کمک های دولت ایران ساخته و راه اندازی شده است. این جا اما قضیه کمی متفاوت است، دولت ایران پول و حمایت مالی را به دولت مرکزی لبنان نمی دهد، بخشی از جامعه سیاسی که میانه سیاست و شبه نظامیگری در حال چرخش است را هدف قرار داده است.
به قول مسعود العطا در بیروت، «حزب الله لبنان برای جمهوری اسلامی خیلی خیلی مهم است.» وی می گوید: «حزب الله مورد علاقه نظام جمهوری اسلامی است، اول به خاطر اسمش که یادآور تاریخ شکل گیری و پیروزی انقلاب اسلامی است و نامی است که سمپاتی و همگرایی شدیدی با هسته اصلی و مرکزی جمهوری اسلامی دارد. بعد از آن، نوع رسالت و شکل گیری حزب الله هم خیلی شبه به جمهوری اسلامی است و از همه مهم تر، شباهت حزب الله و سپاه پاسداران است. اگر دقت کنید، حزب الله مانند سپاه پاسداران است که بر ایران حکومت کند. این همان غایت خواسته های عده ای در نظام اسلامی در ایران است که به دنبال تحقق آن هستند.»
....
جان راجرز، از دانشگاه ایالتی اوکلند هم، این نظر را تایید می کند. به گفته او، تروریسم، نوعی هرج و مرج پروری تخریبی است برای این که به هر حال ضربه ای وارد شود بدون این که ابعاد آن بررسی شود و یا هدفی غایی برای آن تعریف شود. وی می گوید: «وقتی می خواهیم کسی را از رقابت عقب بیاندازیم، یا با او رقابت می کنیم که همان بازی جوانمردانه است و یا این که می خواهیم به طور غیررقابتی حذفش کنیم. این می شود همان بازی ناجوانمردانه که ما فقط طرف مقابل را از کار می اندازیم. آن ناکار کردن طرف مقابل هم باید قاعده ای داشته باشد ولی وقتی آن قاعده از بین می رود، درصد تخریب هم شدت می گیرد. کاری که القاعده کرد، ضربه زدن به آمریکا بود، برای آنها کشتن سه هزار آدم بیگناه هیچ مشکلی نبود و اصولا مسئله آنها نبود. آنها به دنبال کاری بودند که بتوانند در دنیا اخلال ایجاد کنند.»
متن کامل این گزارش را در شماره جدید مجله «ایران در جهان» بخوانید.
برای خرید بر روی جلد کلیک کنید. قابل سفارش برای همه نقاط دنیا بجز ایران
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر