به راستی این عزیزان چه جرمی جز فعالیت مسالمت آمیز سیاسی داشته اند؟ دکتر احمد زید آبادی چه جرمی جز نصیحت خیر خواهانه و نقد مصلحانه داشته است که مستحق حکمی چنان و محرومیت کاملاً غیر قانونی از مرخصی علی رغم تودیع وثیقه در طول یک و نیم سال گذشته شده است؟ جرم نابخشودنی مؤمنی و ملیحی چیست؟ علی جمالی و حسن اسدی زید آبادی کدام قانون این مملکت را زیر پا نهاده اند که چنین احکامی بر ایشان روا می شود؟
سازمان دانشآموختگان ایران اسلامی (ادوار تحکیم وحدت)، با صدور بیانیهای به تایید حکم حبس حسن اسدی زیدآبادی، عضو شورای مرکزی و مسئول کمیته حقوقبشر این سازمان، اعتراض کرد.
شورای مرکزی این سازمان سیاسی در بیانیه خود با اشاره به احکام صادر شده برای دیگر اعضای سازمان، آورده است: "روزهایی پیشتر شاهد احکام ناعادلانه آقایان دکتراحمد زید ابادی، عبدالله مومنی و علی ملیحی بوده ایم و اکنون نوبت به دو عضو دیگر از مجموعه ادوار رسیده که به ۵ سال حبس قطعی و ۴ سال حبس تعزیری محکوم گردند. به راستی آقایانی که چنین احکامی را برای افرادی چون حسن اسدی زید آبادی و علی جمالی اعضا شورای مرکزی و مسؤولان کمیته های حقوق بشر و سیاسی سازمان دانش آموختگان صادر کرده اند، اندکی حتی در پیشگاه وجدان خویش شرمسار نیستند؟ اگر از پیشگاه دادگاه افکار عمومی مردم نمی هراسند، آیا رستاخیزی را در پیش رو نمی نگرند؟"
متن کامل این بیانیه به نقل از ادوار نیوز در ادامه میآید:
باسمه تعالی
هر طلیعه ای که در کشور ما می دمد و هر روزی که از نو بر می آید، انگار کورسوهای امید به اجرای عدالت را در این کشور بیشتر از پیش کم سوتر و خاموش تر می سازد. روزگار غریبیست. اگر همه جای دنیا روزشان با امید و سرزندگی آغاز می شود در این مملکت اما افزوده شدن حکم ناعادلانه ای بر احکام ناعادلانه دیگر، جدا شدن پدر و مادری از فرزندشان یا جدا شدن کودکی از مادر در بندی یا هجران اجباری همسری یا طعم تلخ دوری در طفولیت در کام نیکانی، هدیه هر روز دستگاه قضای این مرز و بوم برای مردمان آزادیخواه شده است.
اعمال فشارهای غیر قانونی بر فعالان سیاسی کشور و احزاب قانونی آنچنان به عمل روزمره ای تبدیل شده که انگار دستگاه قضا کاری به جز این برای خود متصور نیست. دستگاه قضا به جای رسیدگی به شکایات مظلومانی چون عبدالله مومنی که به طور غیرقانونی محاکمه و محکوم شده اند، تأیید احکام باور ناپذیر برای آزادمردان این سرزمین را در دستور کار خویش قرار داده است.
روزهایی پیشتر شاهد احکام ناعادلانه آقایان دکتراحمد زیدآبادی، عبدالله مومنی و علی ملیحی بوده ایم و اکنون نوبت به دو عضو دیگر از مجموعه ادوار رسیده که به ۵ سال حبس قطعی و ۴ سال حبس تعزیری محکوم گردند. به راستی آقایانی که چنین احکامی را برای افرادی چون حسن اسدی زید آبادی و علی جمالی اعضا شورای مرکزی و مسؤولان کمیته های حقوق بشر و سیاسی سازمان دانش آموختگان صادر کرده اند، اندکی حتی در پیشگاه وجدان خویش شرمسار نیستند؟ اگر از پیشگاه دادگاه افکار عمومی مردم نمی هراسند آیا رستاخیزی را درپیش رو نمی نگرند؟
به راستی این عزیزان چه جرمی جز فعالیت مسالمت آمیز سیاسی داشته اند؟ دکتر احمد زید آبادی چه جرمی جز نصیحت خیر خواهانه و نقد مصلحانه داشته است که مستحق حکمی چنان و محرومیت کاملاً غیر قانونی از مرخصی علی رغم تودیع وثیقه در طول یک و نیم سال گذشته شده است؟ جرم نابخشودنی مؤمنی و ملیحی چیست؟ علی جمالی و حسن اسدی زید آبادی کدام قانون این مملکت را زیر پا نهاده اند که چنین احکامی بر ایشان روا می شود؟
امروز دیگر هیچ کس را شک و ریبی نمانده است که بدون تردید اگر این پرونده ها در یک روند نسبتاً عادلانه دادرسی مورد بررسی قرار می گرفت و فرایند حقوقی به درستی طی می شد، شاهد صدور چنین احکام ناعادلانه ی برای افرادی که در چارچوب احزاب قانونی به فعالیت سیاسی و حقوق بشری می پردازند و تنها و تنها در عرصه عمومی به نقد و بررسی عملکرد نظام سیاسی پرداخته اند، نمی بودیم. اینان هر کجای دنیا که بودند بر تاج سر جای داشتند و در اینجا در کنج تاریک زندان.
سازمان دانش آموختگان ایران اسلامی ضمن ناعادلانه دانستن احکام صادره برای اعضا شورای مرکزی خود و بی اساس دانستن اتهاماتی که به ایشان وارد شده است، خواستار آزادی سریع و صدور حکم برائت برای آقایان حسن اسدی زید آبادی ، علی جمالی و سایر زندانیان بی گناه سیاسی، خصوصا اعضای در بند این سازمان می باشد و به نشستگان بر سریر لرزان قدرت نیز تذکار می دهد که این راه به نفع ایشان نیز هست اگر نیک بیندیشند. به هر حال امواج خروشان ملت سبز ایران راه خویش را با هر فراز و نشیبی به سوی سرمنزل مقصود طی خواهد نمود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر