گذشتۀ پلید رژیم جمهوری اسلامی و وابستگی و چاکر منشی و مزدوری نیروهای راست جامعه ما، از سلطنت طلب و اصلاح طلبان و انواع گرایش های سبز سبب می شود که جامعه در برابر سیاست این پدیده های عقب مانده و تاریک، گیج شود و اعتمادش به مبارزه نیروهای انقلابی جامعه نیز خدشه بردارد.
زد و بندهای امریکا و اروپا با چند پاسدار جنایت کار و دار و دسته های مزدوری که، تنها به نیروی مخوف و مرگبار جهان خواران تکیه دارند و مردم در حساب های سیاسی شان به شمار نمی آیند، رویدادی را رقم زده که یکباره چهره آلوده آن ها را به شکل مفتضحی نمایان ساخته است.
جمهوری اسلامی در این میان می کوشد؛ رو شدن این ماجرا را، هم به حساب توانائی های امنیتی خود بگذارد و هم خود را با آدم دزدی و فریب و تهیه چند مصاحبه ویدئوئی، بر فراز همه دوز و کلک های جهانخواران جلوه دهد و جاودانه جلوه کند. مزدوران کثیف ِ شریک در این فضاحت هم می کوشند با تکذیب ماجرا و نمایش واژگونۀ آن، خود را از مخمصه و بی آبروئی این کثافتکاری بیرون بکشند. بیچاره نیروهائی که در مورد نفی کنفرانس این حضرات در پاریس، چه بد و بیراه هائی شنیدند.
اگر این رویداد در مورد یک «جریان چپ» پیش آمده بود، سیل تحلیل های سیاسی گرایشات راست و ضدکمونیست تا به حال گوش فلک را در رسانه های رنگارنگ کر کرده بود؛ اما در مقابل کثافت کاری های خودشان، خفقان مرگ گرفته اند و کوچکترین واکنشی نشان نمی دهند.
حقا که جمهوری اسلامی و این نوع «مخالفین درونی و برونی» اش بسیار به هم می آیند و آینه دار همدیگرند. شاه و شیخ، پلیدی خود را این گونه می نمایند.
در این میان اپوزیسیون چپ نمای متمایل به سبز، مانند اکثریت و توده و دار و دسته های دیگرش هم خفقان مرگ گرفته اند.
بیچاره مردم ایران که این پلیدی ها، تا چندی در مبارزات شان، به صورت بی اعتمادی به همه نیروهای اپوزیسیون حتی به نیروهای انقلابی بازتاب خواهد داشت.
۱۴ ژوئن ۲۰۱۱
در همین ارتباط:
الماس فریب نمایش عجز و درماندگی رژیم ولایی: پریسا ساعد
نه او نمرده ست
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر