-----------------------------
همه خبرها و ديدگاهاي سانسور شده و پشت فيلتر جمهوري اسلامي مانده را يكجا و بي درد سر در "هستي نيوز" بخوانيد... http://groups.google.com/group/hasti-news/
در یکی دو روز آینده وب سایت «ایران در جهان» تغییراتی را در ظاهر و شیوه کارکردش ایجاد خواهد کرد که به همین دلیل در بروز رسانی وب سایت توقفی ایجاد خواهد شد. وب سایت نشریه از روز جمعه (۲۴ ژوین- ۳ تیر) مطالب جدید منتشر نخواهد کرد.
وب سایت «ایران در جهان» در روز دوشنبه (۲۷ ژوین) برای ساعاتی از دسترس خارج خواهد شد و در انتهای روز با شکل جدید در دسترس قرار خواهد گرفت. از این رو شما نشریه «ایران در جهان» را از روز سه شنبه با ظاهری جدید خواهید دید.
با این امید که تلاش همکاران ما برای بهبود کارکردهای نشریه موجب رضایت علاقمندان «ایران در جهان» شود.
تصورِ رایج این است که تعقیب بهاییان در جمهوری اسلامی، بعد از انتخابات مورد مناقشۀ ریاست جمهوری در سال ۲۰۰۹ و نا آرامی های بعد از آن به سرعت شدت گرفت. اکنون کم یا بیش همۀ رهبران بهایی در زندان هستند و آخرین کُنج هایی که بهاییان در آنها کاری بیش از زنده ماندن هم می توانستند بکنند بسته می شود.
اما اگر باریک شویم می بینیم لحن علیه بهایی ها در همان دورۀ اول ریاست جمهوری محمود احمدی نژاد تند شد – مشخصاٌ به موازات افزایش تشنج با غرب که حکومت جامعۀ بهایی را «ستون پنجم» آن می داند.
روشنگری در بین جوانان
در ابتدای سال ۲۰۰۹، یعنی قبل از انتخابات، در یک مجمموعۀ سی دی دربارۀ «فرقه های دست پرودۀ نیروهای استعماری» قسمتی وجود داشت دربارۀ «فرقۀ ضالۀ بهایی». قرار بود جوانان ایران را نسبت به خطر بهاییان آگاه کنند (و خطرِ دراویش و وهابیان و غیره). در فروم ها در اینترنت نیز خاک تئوری های کهنۀ توطئۀ گرفته می شود که طبق آنها این گروه ها در قرن ۱۹ به دست انگلیس ایجاد شده اند تا نظام های موجود را – بسته به مورد - حفظ کنند یا از بین ببرند. درفهرست به اصطلاح ابتکارات استعماری، احمدی ها در شبه قارۀ هند و – از نظر تاریخی بسیار تعجب آور – اسماعیلی ها در مصر هم می آیند.
برای حکومتی مانند ایران جنبش اعتراضی سال ۲۰۰۹ غنیمت بود: سرِبهایی ها را با معترضان و جنبش مخالفان را با جامعۀ دینی بهایی بر سر یک بالین گذاشتند. بویژه در آغاز ژانویۀ ۲۰۱۰، وقتی در عاشورا تظاهرات شد، فریب کاری را به نهایت رساندند. اکنون یک بهانۀ مذهبی هم وجود داشت: «توطئۀ بهاییت برای شکستن علنی قداست عاشورا» در «همکاری راهبردی» با رهبرِ مخالفان میرحسین موسوی و مهدی کروبی.
پیوسته همکاران سیاستمداران مخالف از سوی حکومت با بهاییت مربوط می شوند، همانند منشی برندۀ جایزۀ صلح نوبل شیرین عبادی. وقتی دفتر عبادی را مقامات بستند این استدلال آورده شد. و چه کسی به گفتۀ حکومت در پشت بهاییان قرار دارد؟ امروز – البته- بویژه صهیونیسم و آمریکایی ها و غرب – و وهابیانِ عربستان سعودی. در گذشته روس ها وانگلیسی ها و فراماسون ها هم بودند.
دست برقضا وهابی ها
چنین می نماید این به اصطلاح پیوند بهایی ها و وهابی ها – گروهی شافعی مذهب که از قرن ۱۸ در عربستان حکومت می کنند و شیعیان را کافر می دانند - در ایران برای برخی تقریباٌ وسواس شده است. از نظر سیاسی این ارتباط با افزایش تشنج بین ایران و عربستان در خلیج فارس جور در می آید. در دانشگاه آزاد در سال ۲۰۰۹ کاری پژوهشی در مورد تفاوت ها و شباهت های بهاییت و وهابیت ارائه شد.
این اتهام همیشگی هم به بهایی ها زده می شود که آنها با ساواک مخوف شاه همکاری می کرده اند. شاه آن کاری را کرد که دیکتاتورها می کنند: وی آنجا که مصلحت می دانست اقلیت ها را زیر فشار می گذاشت و باز در جایی که مصلحت دیگری می دید می کوشید آنها را جذب کند.
ناکاملی دین
اتهامی که با آن بهاییان را به دادگاه می کشانند اغلب «جاسوسی برای اسرائیل» است – برای حکومت نیز به علت وجود مقدس ترین مکان بهاییان در حیفا مناسب است – و نیز مبارزه با مقدسات و تبلیغ علیه جمهوری اسلامی است.
از دیدگاه اسلامی بهاییت کژروی است زیرا به اصطلاح بستۀ کامل اسلام را دوباره باز می کند. اسلام – همانند مسیحیت – از نظر فکری با دین هایی راحت تر است که قدیمی ترند و به همان چیزهایی گواهی می دهند که اسلام.
دیگر کشورهای اسلامی نیز علیه بهایی ها تبعیض قائل می شوند. برای نمونه در مصر تقریباً آزاد یکی از معدود مشترکات حکومت مبارک و اخوان المسلمین، تبلیغات منفی علیه بهایی ها بود که در سال ۲۰۰۶ در مجلس این کشور آغاز شد. یک دادگاه اداری به وزارت کشور دستور داده بود در اوراق شناسایی تعلق به دیانت بهایی را مجاز کند. و در عراق آزاد شده بعد از سال ۲۰۰۳ بهایی ها باز هم مشکل داشتند به مدارک لازم و در نتیجه به حقوق خود به عنوان شهروند دست پیدا کنند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر