آرش شایگان
شاید به جرأت بتوان گفت وضعیت فعلی اینترنت در ایران تا قبل از این هیچ‌گاه تجربه نشده بود. سال گذشته در پی رویدادهای اعتراضی و تظاهرات جنبش سبز و هراس دولت ایران از استفاده کاربران از اینترنت علیه حکومت، فیلترینگ گسترده‌ای در فضای مجازی صورت گرفت، به طوری که بسیاری از سایت‌های اجتماعی و وبلاگ‌ها مسدود شدند.
این‌بار و با فرارسیدن روز ۲۵ بهمن‌ماه و تظاهرات دوباره مردم در خیابان‌ها، گویا وضع گذشته باز در حال تکرار شدن است. پایین آمدن سرعت اینترنت اولین پیامدی بود که می‌شد در چنین زمانی انتظار آن را داشت. در واقع از روزهای قبل از ۲۲ بهمن این اتفاق برای طیف وسیعی از کاربران ایران افتاد و تقریبا تا همین لحظه هم ادامه دارد.
مسدود کردن پورت‌های وی‌پی‌ان اقدام بعدی دولت ایران بود تا از این طریق استفاده کاربران از این ابزار را تا جایی که امکان دارد محدود کند. اما همه چیز به اینجا ختم نشد. یک روز بعد از ۲۵ بهمن، کمیته فیلترینگ همه سایت‌هایی را که در مورد ولنتاین مطلب منتشر کرده بودند، مسدود کرد. در این میان حتی چند سایت مرتبط با حوزه آی‌تی نیز فیلتر شدند. پس از آن، بسیاری از کاربران گزارش دادند که برای ورود به جی‌میل هم دچار مشکل شده‌اند و نمی‌توانند ایمیل‌های خود را مشاهده کنند و یا وارد جی‌تاک شوند. در روزهای منتهی به ۱ اسفند، صفحه فیلترینگ پربیننده‌ترین سایت ایرانی بود و حتی بار ترافیکی روی آن به حدی بود که این صفحه هم گاهی اوقات از دسترس خارج می‌شد.
اما حمله به سایت‌های مختلف، از جمله اقداماتی بود که از سوی گروه‌های مختلف صورت گرفت. گروه‌های دولتی از اوایل روز ۲۵ بهمن با حمله به سایت‌هایی نظیر بالاترین کار خود را آغاز کردند و دامنه این حملات به چند سایت دیگر نیز کشیده شد ولی از آن‌طرف نیز گروه‌های دیگر در سراسر دنیا با حمله به سایت‌های دولتی و رسانه‌های تندروی طرفدار حکومت توانستند در ارائه سرویس آنها اختلالاتی در آنها ایجاد کنند. (بخوانید: حملات گسترده «ناشناس» به سایت‌های دولتی)
اوج اقدامات سرکوب‌گرانه دولت ایران در فضای مجازی زمانی رخ داد که دسترسی به سرویس فیدخوان گوگل (Google Reader) نیز در ایران مسدود شد. اما فیلتر شدن گودر موضوعی نبود که بتوان به این راحتی از کنارش عبور کرد. این سرویس چند ماه گذشته هم به مدت کم‌تر از یک روز مسدود شده بود اما با گذشت چند ساعت دوباره برای کاربران باز شد ولی این‌بار و بنا به گفته‌ها، این دستور دادستانی بود که باعث فیلتر شدن این سرویس در ایران گشته است.
گودر سرویسی است که به کاربران کمک می‌کرد تا فید (خوراک) اخبار سایت‌ها و وبلاگ‌های مختلف را دنبال کنند و بدون محدودیت آنها را مشاهده کنند. این سرویس در زمان ناآرامی‌ها می‌توانست در کنار شبکه‌های اجتماعی، کمک به‌سزایی به اطلاع‌رسانی کند اما حالا و با مسدود سازی آن، عملا یکی از راه‌های ساده اطلاع‌رسانی از میان رفته است و به اجبار باید دنبال راه‌های جایگزینی برای این موضوع گشت.
با وجود گذشت چند روز از این اتفاقات، کماکان اختلال‌های زیادی از سوی کاربران ایران برای دسترسی به اینترنت گزارش می‌شود. امیدواریم با سپری شدن این مدت، وضعیت اینترنت در ایران به حالت طبیعی بازگردد (اگرچه حالت طبیعی اینترنت در ایران نیز آغشته به فیلترینگ گسترده است) و دست‌کم دسترسی به سرویس فیدخوان گوگل برای کاربران آزاد شود. در صورت بروز هر گونه اتفاق دیگر شما را در جریان خواهیم گذاشت.
احسان نوروزی، دویچه‌وله
حریم خصوصی در فیس‌بوک همواره موضوعی چالش‌برانگیز بوده؛ هم برای کاربران و هم برای مدیران این شبکه غول‌پیکر اجتماعی. پس از مدت‌ها بحث بر سر آسیب‌پذیری‌های امنیتی و سوء استفاده‌های احتمالی از اطلاعات به اشتراک گذاشته شده توسط کاربران، فیس‌بوک با طراحی و راه‌اندازی محیطی جدید برای تنظیمات حریم خصوصی و ارائه گزینه‌های متنوع، تلاش کرده است تا مدیریت آن را برای کاربران ساده‌تر کند.
حالا این تنظیمات بسیار دقیق شده و مدیریت کوچک‌ترین جزئیات درباره نحوه ارائه اطلاعات در فیس‌بوک نیز ممکن شده است، اما هنوز هم بسیاری از کاربران به این امکانات ارائه‌شده توجه چندانی نشان نمی‌دهند و از آن بهره نمی‌گیرند. در این مطلب به مهمترین نکاتی اشاره می‌کنیم که کاربران فیس‌بوک برای مدیریت اکانت و صفحات خود باید به آن توجه کنند و با اعمال آنها محدوده حریم خصوصی خود را مشخص کنند.
شاید به نظر شما هم این تنظیمات که در مجموع بیش از ۱۷۰ گزینه مختلف را در بر‌می‌گیرد پیچیده به نظر برسد و جزو کسانی باشید که به این بخش از اکانت خود تا به حال سر نزده‌اید، اما با مرور همین ۱۰ نکته مهم، می‌توانید تسلط بیشتری بر اکانت فیس‌بوک داشته باشید، که حالا بخش مهمی از زندگی همه‌ما شده است.
۱) مدیریت به اشتراک گذاری (Sharing) اطلاعات
هر یک از کاربران فیس‌بوک، هر روز یا هر از گاهی آیتم‌ها و پست‌هایی را روی دیوار خود به اشتراک می‌گذارند. تنظیمات مربوط به اینکه محتوای پست‌های Share شده شما را چه کسانی می‌توانند ببینند را می‌توانید با دنبال کردن این مسیر مدیریت کنید:
Account > Privacy Settings > Sharing on Facebook
در این قسمت می‌توانید به‌طور جزیی مشخص کنید که هر بخش از اطلاعاتی که در فیس‌بوک ارائه می‌کنید را چه کسانی ببینند؛ از بیوگرافی و اطلاعات مرتبط با وضعیت تاهل و علایق و … گرفته تا عکس‌ها و آیتم‌هایی که پست می‌کنید. برای هر یک از آنها سه وضعیت متفاوت تعریف می‌شود: اگر در حالت Everyone قرار دهید، همه کاربران فیس‌بوک می‌توانند این اطلاعات را ببینند، حتی اگر در فهرست دوستان شما یا دوستان‌تان نباشند. اگر در حالت Friends of Friends قرار دهید، دوستانِ دوستان‌تان هم می‌توانند این اطلاعات را ببینند و اگر در حالت Friends Only قرار دهید فقط کسانی که در فهرست دوستان شما حضور دارند این اطلاعات را می‌بینند. این حالت‌های سه‌گانه را به‌خاطر داشته باشید، چون در ادامه باز هم به آنها اشاره خواهیم کرد.
اگر از امکان گروهبندی فیس‌بوک استفاده کنید، آن‌گاه می‌توانید به تفکیک مشخص کنید که هر گروهی چه بخشی از اطلاعات شما را ببیند. به‌عنوان مثال، دوستان مورد اعتماد شما می‌توانند همه‌ی عکس‌های فیس‌بوک و پست‌های روی دیوارتان را ببینند و همکاران‌تان فقط بخشی از عکس‌ها را ببینند. درباره‌گروه‌بندی و جزییات آن در بخش ۹ بیشتر توضیح خواهیم داد.
می‌توانید با کلیک روی Cusomize Settings این تنظیمات را با جزئیات بیشتری هم شخصی‌سازی کنید. مثلا دسترسی به بخش‌های مشخصی را بر روی تعداد مشخصی از دوستان‌تان (با وارد کردن نام آنها) ببندید.
بعد از اعمال هر تغییری در این بخش، می‌توانید با کلیک روی Preview my Profile ببینید که دقیقا چه تغییراتی ایجاد شده و پروفایل شما به چه صورتی برای دیگران نشان داده می‌شود.
۲) تغییر تنظیمات مربوط به عکس‌ها
با تغییر گزینه‌هایی که در بخش ۱ توضیح داده شد می‌توانید تا حدود زیادی حدود دسترسی‌ها را تعریف کنید، اما این تغییرات روی آلبوم‌های عکسی که پیش از این آپلود کرده‌اید اعمال نخواهد شد. برای تغییر دادن تنظیمات مربوط به آلبوم‌های عکس باید این مسیر را دنبال کنید:
Privacy Settings > Sharing on Facebook > Customize Settings > Edit album privacy for existing photos
در اینجا می‌توانید محدوده حریم خصوصی برای هر آلبوم را تعریف کنید و به‌طور مشخص بگویید که به هر یک از آنها چه افراد یا گروه‌هایی می‌توانند دسترسی داشته باشند.
۳) اعلام ورود (Check in) به مکان‌های عمومی
امکان اعلام ورود به مکان‌های عمومی، از امکانات بسیار جنجال‌برانگیز فیس‌بوک بوده است. منتقدان می‌گویند این کار ردیابی مکان کاربران را بسیار آسان می‌کند. اگر از روی موبایل هوشمند خود از فیس‌بوک استفاده کنید، می‌توانید به سادگی اعلام ورود کنید و پست مربوط به آن روی دیوارتان قرار می‌گیرد. حتی می‌توانید ببینید که به‌طور هم‌زمان چه کسان دیگری از کاربران فیس‌بوک در آن مکان حضور دارند.
مساله اساسی اینجاست که اگر این گزینه در اکانت شما فعال باشد، دوستان‌تان هم می‌توانند ورودتان به مکانی مشخص را در صفحه فیس‌بوک خود اعلام کنند و بگویند که مثلا به همراه شما وارد پارک ملت در شمال تهران شده‌اند. امکان جالبی است، اما گاهی اوقات ممکن است پیامدهای نامطلوبی داشته باشد. اگر به هر دلیلی می‌خواهید این امکان را غیرفعال کنید، باید این مسیر را دنبال کنید:
Privacy Settings > Sharing on Facebook > Customize Settings > Friends can check me in to Places
انتخاب گزینه Disabled این امکان را تا زمانی که دوباره بخواهید آن را تغییر دهید، غیرفعال خواهد کرد.
۴) تعیین محدوده‌تعامل با دوستان و سایر کاربران فیس‌بوک
تنظیمات مربوط به نحوه تعامل با دیگر کاربران فیس‌بوک، جدای از تنظیمات مربوط به نحوه به اشتراک گذاری اطلاعات است. در این بخش از تنظیمات شما مشخص می‌کنید که دیگر کاربران بتوانند با جستجو (Search) نام‌تان شما را پیدا کنند یا نه، چه کسانی (از هر یک از سه حالت اشاره‌شده در بخش ۱) بتوانند برای‌تان پیام (Message) ارسال کنند یا فهرست دوستان‌تان را ببینند، یا چه کسانی بتوانند برای‌تان درخواست دوستی بفرستند.
برای بررسی و یا تغییر تنظیمات مربوط به این بخش باید به این مسیر مراجعه کنید:
Account > Privacy Settings > Connecting on Facebook
به‌خاطر داشته باشید که غیرفعال کردن امکان یافتن شما با جستجوی نام‌تان در فیس‌بوک، پیدا کردن شما توسط دوستان واقعی‌تان را هم دشوارتر خواهد کرد.
۵) اپلیکیشن‌ها
اگر از آن دسته از کاربران فیس‌بوک باشید که علاوه بر کامپیوتر شخصی یا لپ‌تاپ، روی موبایل‌های هوشمند (مانند آی‌فون و اندروید) یا تبلت‌ها (مانند آی‌پد) هم از فیس‌بوک استفاده می‌کنید، اپلیکیشن‌های مختلفی را دیده‌اید که برای دسترسی به فیس‌بوک از شما اجازه می‌خواهند، تا بتوانند محتواهایی که شما می‌خواهید را روی دیوارتان پست کنند.
برای بررسی و یا تغییر تنظیمات مربوط به اپلیکیشن‌ها باید این مسیر را دنبال کنید:
Account > Privacy Settings > Apps and Websites > Apps You Use
اگر از هر اپلیکیشن دیگری هم استفاده کنید، ممکن است پس از مدتی بخواهید تنظیمات مربوط به حریم خصوصی آن را تغییر دهید. برای ایمن‌تر کردن اکانت‌تان، بهتر است همه اپلیکیشن‌هایی که از آن استفاده نمی‌کنید و در این‌قسمت می‌بینید را حذف کنید.
۶) گراف‌های باز و پی‌گیری فعالیت دوستان فیس‌بوکی در وب
گراف‌های باز اجتماعی (Social Graphs) را شاید بتوان بزرگ‌ترین ابتکار فیس‌بوک در سال ۲۰۱۰ دانست. اگر الان به وب‌سایت مجله تایم یا سی‌ان‌ان یا نیویورک‌تایمز بروید، در بخشی از صفحه اصلی سایت آخرین فعالیت‌های دوستان شما در این وب‌سایت‌ها را نشان می‌دهد. اینکه آنها چه آیتمی را لایک‌کرده‌اند یا روی صفحه خود به اشتراک گذاشته‌اند. بعد از پیاده‌سازی این گراف‌ها بود که بسیاری از متخصصان اعلام کردند فیس‌بوک برای تسخیر فضای مجازی خیز برداشته است.
مساله اینجاست که برای استفاده از این امکان، این وب‌سایت‌ها به‌صورت پیش‌فرض به بخشی از اطلاعات شخصی شما دسترسی دارند و اگر می‌خواهید دسترسی آنها را محدود کنید، باید این مسیر را دنبال کنید:
Account > Privacy Settings > Apps and Websites > Instant Personalization
با برداشتن تیکی که در پایین این قسمت می‌بینید، دیگر هیچ‌یک از وب‌سایت‌ها اطلاعات مرتبط با فعالیت‌های شما را به دیگر کاربران نشان نمی‌دهند، اما مساله اینجاست که این لزوما بهترین گزینه نیست. بهره‌گیری از این امکان در کنار معایب و آسیب‌های احتمالی، مزایای چشم‌گیر و حیرت‌انگیزی هم دارد.
۷) اطلاعاتی درباره شما که دوستان‌تان از آن بهره می‌برند
این بخش به نظر بسیاری از کاربران از پیچیده‌ترین بخش‌های تنظیمات و مدیریت حریم خصوصی در فیس‌بوک است. اگر بخواهیم آن را به‌‌ساده‌ترین شکل ممکن توضیح داده، شاید بتوان این‌طور گفت: شما هر چقدر هم تنظیمات حریم خصوصی تحت کنترل‌تان باشد، باز هم دوستان‌تان می‌توانند آگاهانه یا ناآگاهانه بخشی از اطلاعات‌تان را در اختیار سرویس‌های جانبی، بازی‌ها یا اپلیکیشن‌ها قرار دهند.
دوستانی که اطلاعات چندانی درباره حریم خصوصی دیجیتال ندارند، معضل بزرگی برای کاربران فیس‌بوک محسوب می‌شوند. اما ماجرا آن‌قدرها هم نگران‌کنند نیست. ابتدا به این مسیر مراجعه کنید:
Account > Privacy Settings > Apps and Websites > Info accessible through your friends
سپس با برداشتن یا اضافه کردن تیک‌ها، دقیقا می‌توانید مشخص کنید که چه اطلاعاتی از اکانت شما را آنها می‌توانند در تعامل با سرویس‌های جانبی و اپلیکیشن‌ها مورد استفاده قرار دهند.
۸) جستجو برای پیدا کردن و پیدا شدن
اگر گزینه Public Search در تنظیمات حریم خصوصی شما فعال باشد، آن‌گاه کاربران دیگر یا دوستان‌تان با جستجوی نام‌تان در موتورهای جستجو هم می‌توانند پروفایل شما را پیدا کنند. اگر پروفایل شما و دیوار فیس‌بوک‌تان، حتی برای مدت کوتاهی هم به روی عموم کاربران باز بوده باشد، ممکن‌است سرورهای موتورهای جستجو آن را در Cache ذخیره کرده باشند و در چنین مواقعی این اظلاعات را نشان دهند.
اگر می‌خواهید این گزینه را غیرفعال کنید باید این مسیر را دنبال کنید:
Account > Privacy Settings > Apps and Websites > Public Search
۹) گروهبندی و ایجاد لیست‌های مختلف برای دسته‌بندی دوستان
هر کاربری در فیس‌بوک به‌طور میانگین ۱۳۰ دوست دارد. بدیهی است که شما نمی‌خواهید همه پست‌ها، عکس‌ها و اطلاعاتی را که در فیس‌بوک می‌گذارید، همه به یک شکل ببینند. برای تسهیل مدیریت سطوح گوناگون دسترسی برای دوستان‌تان در فیس‌بوک، می‌توانید از امکان گروهبندی استفاده کنید.
به این ترتیب مثلا می‌توانید اعضای خانواده‌تان را در یک گروه مجزا قرار دهید، همکاران‌تان را در یک گروه و دوستان نزدیک‌تان را هم در گروهی دیگر، و برای هر یک از آنها سطح دسترسی متفاوتی تعریف کنید. حتی می‌توانید وقتی در فیس‌بوک آنلاین هستید، آنلاین بودن‌تان در چت برای یک گروه خاص مشخص باشد و برای گروهی دیگر این‌ظور وانمود کنید که آفلاین هستید.
استفاده از Friends Lists بسیار ساده است و برای بهره‌گیری از آن باید به این مسیر مراجعه کنید:
Friends > Edit Friends > Create a List
استفاده از لیست‌های مختلف، مدیریت دوستان را هم بسیار ساده می‌کند و در آینده هم می‌تواند هرگاه کسی را به لیست خود اضافه کردید یا درخواست دوستی از طرف کسی دریافت کردید، در همان لحظه تصمیم بگیرید که او را در کدام گروه قرار دهید.
۱۰) فعال کردن HTTPS
تمرکز این مطلب و همه نکته‌های پیشین گفته‌شده بر حریم خصوصی و شیوه‌های مدیریت و حفاظت از آن بود، اما در پایان باید به امنیت در فیس‌بوک هم اشاره کنیم. بدون لحظه‌ای درنگ، با دنبال کردن این مسیر HTTPS را برای اکانت فیس‌بوک‌تان فعال کنید تا از این به بعد با اتصال امن وارد فیس‌بوک شوید:
Account Settings > Account Security > Secure Browsing HTTPS
این امکانی است که فیس‌بوک به تازگی به کاربران خود ارائه کرده، اما به‌صورت پیش‌فرض غیرفعال است و به همین خاطر باید خودتان هرچه سریع‌تر فعالش کنید. همه آنچه درباره حریم خصوصی می‌دانید و گفتیم، زمانی که کسی به هر دلیل و به هر شیوه‌ای اکانت‌تان را هک کند، بی‌فایده خواهد بود.
استفاده از HTTPS هک کردن اکانت فیس‌بوک را برای نفوذگران بسیار دشوارتر خواهد کرد. سعی کنید این سرویس را برای همه سرویس‌های دیگری که استفاده می‌کنید (از جمله سرویس‌های ایمیل مانند جی‌میل) هم فعال کنید.
امین ثابتی
با توجه به نفوذ روز افزون اینترنت در زندگی مردم، یکی از مهمترین مسائلی که در فضای وب فارسی به آن بسیار کم پرداخته شده است، امنیت در فضای مجازی یا همان اینترنت است. امنیتی که می‌تواند عدم دقت به آن با نتایج بسیار هولناکی همراه باشد. به همین دلیل دیدم بد نیست که در مطلبی کوتاه، مهمترین نکاتی که می‌توانند امنیت شما را در فضای وب تضمین کنند را بنویسم. اما قبل از شروع به این نکته اشاره می‌کنم که این مطلب به هیچ عنوان تضمینی صددرصد برای امن بودن وبگردی شما در فضای وب نیست.
به طور کلی با توجه به نظراتی که از سوی برخی کاربران دریافت کرده‌ام، تمرکز این مطلب برای روی امنیت در ایمیل، وبلاگ‌نویسی، فرندفید، توییتر، فیس‌بوک و فیلترشکن‌ها و وی‌پی‌ان‌ها (VPN) است.
امنیت در ایمیل
بهترین و امن‌ترین سرویس رایگان ارئه‌دهنده‌ی ایمیل، جی‌میل است و علت آن نیز استفاده از پروتکل امن SSL است که در به صورت یک S در آدرس جی‌میل ظاهر می‌شود: httpS://gmail.com. این ویژگی جی‌میل باعث می‌شود که کلیه‌ی اطلاعات ارسالی از طریق جی‌میل تا زمانی که به مقصد برسد کدگذاری شود و این بدان معناست که تا زمانی که ایمیل شما به مقصد نرسد امکان خواندن آن ایمیل وجود ندارد.
علاوه بر آن باید نسبت به پروتکل‌های قلابی SSL هوشیار باشید. در برخی موارد زمانی که شما می‌خواهید وارد حساب جی‌میل خود شوید، با پیام اخطاری مواجه می‌شود که در آن از نامعتبر بودن SSL استفاده شده برای وارد شدن به حساب جی‌میل‌تان خبر می‌دهد. در این مواقع باید از وارد شدن به حساب جی‌میل خود خودداری کنید چون ممکن است که نام کاربری و پسورد ورودتان را به دیگران تقدیم کنید!
و در نهایت دو مورد دیگر را هم نباید در مورد حساب ایمیل خود فراموش کنید:
۱- از رمز عبور متفاوت برای حساب‌های مختلف خود استفاده کنید و برای ایمیل خود نیز رمز عبوری را انتخاب کنید که شامل حروف کوچک، بزرگ، علامت و عدد باشد. در ضمن بهتر است که تعداد حرف‌های رمز عبور شما حداقل ۹ حرف و شامل عدد و علامت باشد. در این حالت یک هکر باید ۴۴۵۳۰ سال زمان بگذارد تا رمز عبور شما را کشف کند!
۲- برای اینکه آی‌پی (IP) شما توسط دریافت‌کننده‌ی ایمیل قابل تشخیص نباشد، پیشنهاد می‌شود که از وب‌سایت جی‌میل برای ارسال ایمیل استفاده کنید. در صورتی که برای ارسال ایمیل از برنامه‌هایی مانند Outlook استفاده کنید، IP شما برای گیرنده قابل نمایش است.
امنیت در وبلاگ‌نویسی
از قدیم گفته‌اند که نباید چرخ را از ابتدا اختراع کرد. به همین دلیل برای اینکه امنیت خود را در وبلاگ‌نویسی بالا ببرید، به شما پیشنهاد می‌کنم که این مطلب را بخوانید. در این مطلب با روش وبلاگ‌نویسی به صورت ناشناس تا جایی که شناسایی شما غیرممکن می‌شود، آشنا می‌شوید.
امنیت در فرندفید
یکی از شبکه‌های اجتماعی محبوب در بین کاربران ایرانی، فرندفید است. در این وب‌سایت کاربر می‌تواند کلیه‌ی فعالیت‌های آنلاین خود را در یک مکان نمایش بدهد، به همین دلیل می‌توان گفت که این شبکه‌های اجتماعی یکی از اهداف مناسب برای رصد کاربران است. بر همین اساس می‌توان این نکات را به کاربران این شبکه‌ی اجتماعی یادآوری کرد:
۱- تا جایی که امکان دارد با مشخصات واقعی خود در این شبکه‌ی اجتماعی فعالیت نکنید. علاوه بر آن اگر از مشخصات مستعار استفاده می‌کنید و در مکان دیگری با مشخصات واقعی فعالیت می‌کنید، توجه داشته باشید که ادبیات خود در این دو محیط را از یکدیگر تمیز بدهید. این بدان معناست که با یک ساختار ادبی و یا تکه کلام‌های مشخص در هر دو مکان فعالیت نکنید.
۲- برای ورود به این شبکه‌ی اجتماعی از صفحه‌ی ورود رمزگذاری شده‌ی فرندفید استفاده کنید. این صفحه همان صفحه‌ی ورود معمولی فرندفید است با این تفاوت که از گواهی SSL استفاده می‌کند.
۳- با توجه به فیلتر بودن این شبکه‌ی اجتماعی ایران، به هیچ عنوان بدون فیلترشکن و یا VPN امن وارد این سایت نشوید. این نکته زمانی اهمیت پیدا می‌کند که فیلترینگ این وب‌سایت و سایت‌های مشابه برای چند ساعت برداشته می‌شوند.
۴- حساب خود را خصوصی کنید و تنها افرادی که می‌شناسید را به عنوان دوست خود قبول کنید. اگر هم می‌خواهید حساب شما به صورت عمومی باشد، به هیچ عنوان و تحت هیچ شرایطی هیچگونه مشخصات شخصی از خود منتشر نکنید و یا به دوستان خود در فرندفید ندهید. حتی اگر این دوست شما صمیمی‌ترین دوست شما در دنیای واقعی باشد.
امنیت در توییتر
توییتر یکی دیگر از شبکه‌های اجتماعی است که در میان کاربران ایرانی بسیار محبوب است. برای آنکه امنیت خود را در این شبکه‌ی اجتماعی بالا ببرید، در اولین گام امکان مکان‌یابی توییتر را غیرفعال کنید تا در هنگام توییت کردن، مکان توییت شما به نمایش گذاشته نشود. برای بررسی غیر فعال بود این امکان توییتر دقت کنید که در زیر جعبه‌ای که توییت خود را در آن تایپ می‌کنید، واژه‌ی Add you location دید شود. این بدان معناست که توییتر مکان شما را همراه با توییت شما منتشر نمی‌کند.
علاوه بر این شما می‌توانید حساب توییتر خود را خصوصی کنید و تنها به افرادی که اعتماد دارید اجازه بدهید که توییت‌های شما را بخوانند. برای این کار به قسمت Setting خود حساب خود بروید و برگه‌ی Account را انتخاب کرده و گزینه‌ی Protect my tweets را چک بزنید.
در نهایت اگر می‌خواهید که به صورت امن وارد توییتر شوید و از آن استفاده کنید، می‌توانید از آدرس توییتر که دارای گواهی امنیتی SSL است استفاده کنید. برای اینکار تنها کافی است که در آخر http یک حرف S اضافه کنید (httpS).
امنیت در فیس‌بوک
در مورد امنیت در فیس‌بوک مطالب زیادی نوشته شده است، اما دو مطلب بسیار خوب در این مورد را می‌توانید در اینجا و اینجا بخوانید. این دو مطلب تا حدود بسیار زیادی نیازهای امنیتی شما در فیس‌بوک برطرف می‌کنند.
علاوه بر آن همانگونه که در گذشته گفته‌ام، اگر به امنیت خود در فیس‌بوک اهمیت ویژه‌ای می‌دهید به هیچ عنوان اپلیکیشن‌هایی مانند بازی و اینگونه موارد را در حساب فیس‌بوک خود نصب نکنید.
امنیت در فیلترشکن‌ها و VPNها
یکی از حساس‌ترین و مهمترین بخش در امنیت هر کاربر استفاده از فیلترشکن‌ها و VPNها برای دور زدن فیلترینگ است. این اهمیت زمانی خودش را نشان می‌دهد که بدانید که ارائه دهنده‌ی فیلترشکن و VPN می‌تواند کلیه‌ی اطلاعات رد و بدل شده توسط رایانه‌ی شما را مشاهده و رهگیری کند! به همین دلیل همواره باید از فیلترشکن و VPNای استفاده کنید که به آن اعتماد دارید. ابزارهایی مانند اولتراسرف، فری‌گیت و تُر از مورد اعتمادترین ابزارها در این زمینه هستند. در مورد VPN نیز به شما توصیه می‌شود که آن را از فردی که می‌شناسید تهیه کنید.
علاوه بر آن به طور کلی دو نوع VPN وجود دارد: PPTP و L2TP. از این دو، نوع دوم یعنی L2TP برای استفاده بر نوع اول ارجح است چون رد و بدل شدن داده‌ها را رمزگذاری می‌کند. هر چند که PPTP هم این قابلیت را دارد اما زمانی که امنیت برای شما در درجه‌ی اول قرار دارد، استفاده از وی‌پی‌ان L2TP توصیه می‌شود. برای اطلاعات بیشتر در مورد تفاوت‌های این دو نوع می‌توانید این مطلب را بخوانید.
سخن پایانی
تمام نکاتی که در بالا گفته شد، همانگونه که در ابتدای این مطلب نیز به آن اشاره شد، تضمین کننده‌ی صددرصد امنیت شما نیست، بلکه خطرات احتمالی را کاهش می‌دهد. این بدان معناست که شما به کمک این نکات ساده، احتیاط که شرط عقل است را رعایت می‌کنید تا از دردسرهای احتمالی‌ای که در فضای آنلاین ممکن است با آن مواجه شوید را کاهش بدهید.
در نهایت باید گفت که تاکنون به شخصه موردی را سراغ ندارم که از طریق راه دور و هک کردن حساب‌هایی مانند جی‌میل یا فیس‌بوک به دردسر افتاده باشد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر