-----------------------------
همه خبرها و ديدگاهاي سانسور شده و پشت فيلتر جمهوري اسلامي مانده را يكجا و بي درد سر در "هستي نيوز" بخوانيد... http://groups.google.com/group/hasti-news/
در جریان مذاکرات در شورای امنیت سازمان ملل درباره پیش نویس تحریم های بیشتر ایران، آژانس بین المللی انرژی اتمی گزارشی محرمانه منتشر کرده و به نقل از بازرسان آژانس گفت که جمهوری اسلامی ذخیره اورانیوم غنی شده کافی برای ساخت دو بمب اتمی را در اختیار دارد.
این گزارش آژانس بین المللی انرژی اتمی می تواند به عنوان ابزار حمایتی از دولت اوباما برای تحریم های بیشتر ایران تبدیل شود. تحریم هایی که با توجه به توافق مبادله سوختی تهران با ترکیه و برزیل با توقف روبرو شده بود.
هشت ماه پیش وقتی توافق مبادله سوخت هسته ای مطرح شد، قرار بود آن مقدار از اورانیومی که ایران برای ساخت بمب ممکن است نیاز داشته باشد، از کشور خارج شود. اما با تاخیر ایران در پذیرش این پیشنهاد و کارکرد مضاعف سانتریفوژها، حالا اگر هم اورانیومی به خارج از کشور فرستاده شود، باز مقادیری در ایران باقی مانده که می تواند مورد استفاده نظامی قرار گیرد.
این گزارش که زبان تندی دارد، از بسط و گسترش برنامه های هسته ای جمهوری اسلامی و گفته و این که چگونه در هر مرحله بازرسان آژانس به سختی توانستند با موانع زیادی که روبرو بودند، از تاسیسات بازرسی کنند و این که چگونه تهران از پاسخ دادن به آژانس درباره فعالیت های موازی و به ویژه ساخت جایگاه پرتاب موشک سرباز زده است.
مایک هامر از سخنگویان کاخ سفید طی یک بیانیه در روز دوشنبه گفت که این گزارش نشان می دهد ایران از همکاری و مسوولیت های جهانی خود خارج شده و همانگونه که آژانس هم در گزارش خود گفته، نتوانسته به سوالات مطرح شده جواب دهد و از آن جایی که هنوز ایران به درخواست شورای امنیت توجه نکرده، باید اقدامات بیشتری که بتواند مذاکرات سازنده را ممکن کند، دنبال شود.
جمهوری اسلامی می گوید برنامه اتمی را با اهداف صلح آمیز دنبال می کند و هیچ برنامه نظامی ندارد و مدارکی هم که می گوید ایران در پی ساخت کلاهک است، همه جعلی و ساختگی است.
انتظار می رود برنامه اتمی جمهوری اسلامی به مهم ترین مسئله مذاکرات کاخ سفید با بنیامین نتانیاهو نخست وزیر اسراییل باشد. این برنامه پیشتر به علت حمله کماندوهای اسراییلی به کشتی امدادرسانی ترکیه که راهی غزه بود، به تعویق افتاد.
اما گزارش آژانس این مسئله را تقویت می کند که آیا اسراییل به سیاست آمریکا برای حل دیپلماتیک خطر هسته ای جمهوری اسلامی اعتماد دارد و یا این که ترجیح می دهد خودش دست به کار شود. مقامات اسراییلی به نوعی می گویند در حال حاضر به طور مستقیم مورد تهدید قرار نگرفته اند و اگر دیپلماسی نتواند به نتیجه برسد و ایران نزدیک به ساخت بمب اتمی شد، از اقدام نظامی کمک خواهند گرفت.
مقامات دولت آمریکا می گویند ترکیبی از تحریم های سازمان ملل که ممکن است به زودی صادر شود به همراه کمک متحدان اروپایی می تواند محاسبات ایران را عوض کند. اما خیلی ها درون و بیرون از دولت آمریکا کماکان به این اطمینان ندارند که این سیاست بتواند خیلی موثر باشد.
حدود چهار سال از زمانی که برای نخستین بار شورای امنیت از ایران خواست فعالیت های غنی سازی را به حالت تعلیق درآورد و با بازرسان آژانس همکاری کند، می گذرد. تهران به قطعنامه ها عمل نکرده و با بازرسان آژانس همکاری نمی کند و حتی گزارش های بازرسان آژانس از تردید ها درباره برخی برنامه های هسته ای جمهوری اسلامی را «غیرقانونی و بدون هیچگونه زمینه حقوقی» خوانده است.
گزارش اخیر آژانس می گوید ایران در حال حاضر حدود پنج هزار و سیصد پوند اروانیوم کمتر غنی شده دارد که در صورت غنی سازی بیشتر می تواند به بمب اتمی تبدیل شود. ضمن این که گزارش یاد شده می گوید تاسیسات نطنز گسترش یافته تا اورانیوم را تا حد ۲۰ درصد غنی کند که برای مصارف پزشکی کاربرد دارد. اما مشخص نیست چرا ایران مشغول سرمایه گذاری بر روی توافقنامه تبادل سوخت اتمی در خاک ترکیه است.
تا پیش از این تمامی فعالیت های غنی سازی اورانیوم ایران تا چهار درصد بود که برای ساخت سوخت اتمی کاربرد دارد. غنی سازی ۲۰ درصدی ایران را به بمب اتمی نمی رساند اما در همان هدف است. بازرسان آژانس می گویند ایران زنجیره دوم را هم نصب کرده تا آماده غنی سازی بیشتر باشد. بازرسان همچنین می گویند بالاخره توانسته اند دوربین های مناسبی بر روی کار تاسیسات غنی سازی ۲۰ درصد نصب کنند و با غنی سازی بیشتر از سوی جمهوری اسلامی، اقدامات بیشتری هم برای کنترل به کار گرفته شده است.
با این حال گزارش آژانس می گوید فعالیت های گسترش ایران مخالف و مغایر با درخواست های شورای حکام آژانس است که به همراه قطعنامه های شورای امنیت به دلیل سرپیچی ایران صادر شده است. پاییز سال گذشته رییس جمهوری آمریکا به همراه رییس جمهوری فرانسه و نخست وزیر وقت بریتانیا از فعالیت های غنی سازی ایران و فاش شدن تاسیسات نزدیک قم ابراز نارضایتی شدید کرده بود. گزارش آژانس اما می گوید شاید ایران دیگر علاقه ای به این مرکز نداشته باشد چرا که هنوز نیمه کاره است و هیچ سانتریفوژی در آن نصب نشده است.
این گزارش می گوید ایران بیشتر تاسیسات غنی سازی خود را از ترس حمله هوایی زیر زمین ساخته و در مرکز اصفهان هم تونل های زیادی ساخته شده که ممکن است برای اهداف امنیتی و حمایتی از تاسیسات روی زمین به زیر زمین منتقل شده باشد. حتی در این گزارش به نامه ایران اشاره شده که می گوید تونل دوم آزمایشگاهی برای حفظ امنیت ساخته شده است.
با نزدیک شدن به سالگرد انتخابات ریاست جمهوری در ایران، مقامات نظام به دستکم حدود دو میلیون شبه نظامی در تهران دستور دادند تا اقدامات لازم را انجام دهند و از این رو بسیاری از ناراضیان و دگراندیشان و فعالان یا دستگیر شده یا دوباره دستگیر شده و به زندان فرستاده شدند و فشارهای برای گشت اجتماعی کنترل حجاب به شدت افزایش یافته است.
خبر پیاده کردن نیروهای شبه نظامی که در روزهای اخیر از خبرگزاری های ایران منتشر شد در حالی است که کمتر از دو هفته دیگر، سالگرد انتخابات ریاست جمهوری در ۲۲ خرداد است که به اعتراض و نگرانی گسترده مردمی منتهی شد.
میرحسین موسوی و مهدی کروبی، دو رهبر اصلی نیروهای مخالف دولت که در برابر شماری از اخطارهای دولتی سرخم نکرده اند، اعلام کردند که درخواست کرده اند که در روز ۲۲ خرداد قصد به برپایی تظاهرات دارند و تقاضای مجوز هم کرده اند.
خبرگزاری فارس نیوز روز دوشنبه از قول فرماندهان سپاه خبر داد که شمار گسترده ای از نیروهای بسیجی از سراسر کشور به تهران آورده شده اند تا برای مراسم سالگرد مرگ آیت الله خمینی حضور داشته باشند. اما این فرمانده گفته نیروهای آورده شده بعد از مراسم ارتحال هم در تهران خواهند ماند.
حسین همدانی یکی از فرماندهان سپاه گفت که انتظار دارد شاهد مراسمی گسترده با حضور پنج میلیون نفر از نیروهای بسیجی باشد. علی فضلی دیگر فرمانده سپاه گفته حدود دو میلیون بسیجی فقط در تهران مستقر خواهند شد.
رهبر جمهوری اسلامی آیت الله علی خامنه ای هم قرار است در نماز جمعه این هفته سخنرانی کند آن هم در حالی که از خرداد ماه سال گذشته به این سو، در نماز جمعه حضور داشت و درباره اعتراض های انتخاباتی سخنرانی کرد و گفت باید همه اعتراض ها پایان یابد.
وب سایت های مخالفان و معترضان می گویند سرکوب های قضایی در چند روز اخیر افزایش یافته و زندانیانی که در مرخصی به سر می برند به زندان ها برگردانده شدند. گزارش ها از سوی شاهدان عینی حاکی است گشت ارشاد و کنترل حجاب به شکل شدیدی گسترش یافته و در شهر به اجرا در می آید که به نظر می رسد برای ترساندن مردم و جلوگیری از حضور آنها در خیابان ها باشد.
شماری از زنانی که با تلفن مورد مصاحبه قرار گرفتند به لحاظ امنیتی نام خود را منتشر نکردند، می گویند سختگیری ها شدیدتر شده و فقط در مورد حجاب اسلامی نیست. خبرگزاری کار ایران، ایلنا هم گزارش داد در جریان گشت حجاب حدود ۳۰ خودرو متوقف شده و متخلفانی هم دستگیر شده اند و برخی از ماشین ها هم ضبط شده اند. شماری از دانشجویان دانشگاه تهران هم به این فشارها در یک بیانیه اعتراض کردند.
*شرح عکس: تظاهرات مردمی پس از انتخابات، عکس از کوربیس.
شاید تعداد معاهدات پراهمیت مرتبط با امنیت جهانی، همچون معاهده منع گسترش تسلیحات هسته‌ای (ان‌پی‌تی) که در سال ۱۹۶۸ به تصویب رسید، به تعداد انگشتان یک دست هم نرسد.
این معاهده کمک می‌کند از جاه‌طلبی کشورهایی که طمع تصاحب تسلیحات هسته‌ای را در سر دارند جلوگیری شود و بر کشورهایی که تسلیحات هسته‌ای در اختیار دارند فشار وارد می‌کند که در جهت انهدام آنها گام بردارند. به همین خاطر وقتی هیات‌های نمایندگی کشورهای گوناگون در ماه می در شهر نیویورک گرد هم آمدند تا در نشستی یک ماهه به بررسی این معاهده بپردازند، حرف‌های زیادی برای گفتن داشتند و مسائل بسیاری برای بحث کردن.
آخرین کنفرانس بزرگ برای مرور و اصلاح این معاهده در سال ۲۰۰۵ برگزار شد که به شکستی سخت و ناامیدکننده انجامید و این نگرانی وجود داشت که نشست امسال هم نتیجه مشابهی داشته باشد و آینده این معاهده هم‌چنان در هاله‌ای از ابهام و تردید باقی بماند، آن هم زمانی که عمل به مفاد آن از هر زمان دیگری ضروری‌تر و حیاتی‌تر است. اما اتفاق غیرمنتظره‌ای رخ داد که منجر به اتحاد جامعه جهانی و اجماع کشورها شد.
دیپی چوبای، مسئول برنامه سیاست‌های اتمی بنیاد صلح بین‌المللی کارنگی که به عنوان نماینده این بنیاد در این نشست حضور داشت می‌گوید: «این پیروزی از پیامدهای چندجانبه‌گرایی است. من نسبت به نتیجه‌بخش بودن این نشست بسیار بدبین بودم، اما سندی منتشر شد که به پیش‌برد اهداف کمک شایانی کرد و در چند عرصه پیشرفت چشمگیری حاصل شد.» و این پیشرفت‌ها درست در زمانی حاصل شد که بیش از همیشه جهان نیازمند آن بود.
روز سه‌شنبه، اول ژوئن، سه روز پس از پایان اجلاس مرور ان‌پی‌تی، آژانس بین‌المللی انرژی اتمی گزارش داد تجهیزاتی که می‌توانست برای تجزیه پلوتونیوم غنی‌شده (تا سطح مورد نیاز برای ساخت سلاح) به کار رود، در تاسیسات تهران ناپدید شده است و این اقدام منجر به برانگیختن سوالات متعددی پیرامون میزان پای‌بندی ایران به مفاد ان‌پی‌تی شد. اما با رسیدن به این اجماع، روح تازه‌ای به این معاهده دمیده شد و این بدان معنی است که اکنون سازمان ملل ابزارهای قانونی قدرتمندتر و بستر اخلاقی مناسب‌تری برای اعمال فشار بر کشورهایی خواهد داشت که مظنون به پنهان‌کاری در برنامه هسته‌ای خود هستند، کشورهایی نظیر سوریه، کره شمالی و ایران. وزیر امور خارجه فرانسه روز سه‌شنبه گفت انتشار گزارش آژانس، شورای امنیت سازمان ملل را وادار خواهد کرد که «هرچه سریع‌تر دور جدید تحریم‌ها علیه ایران را به تصویب برساند.»
معاهده ان‌پی‌تی سه رکن اساسی دارد: خلع سلاح کشورهای مجهز به تسلیحات هسته‌ای، حصول اطمینان از منع گسترش این تسلیحات به کشورهای فاقد تسلیحات هسته‌ای و ترغیب کشورها به بهره‌گیری صلح‌آمیز و غیرنظامی از فناوری هسته‌ای. در کنفرانس مرور این معاهده که ماه گذشته میلادی برگزار شد، اقدامات منسجمی انجام شد که می‌توان برای کمک به تحقق این سه هدف در آینده از آنها بهره گرفت. ویلیام پاتر از موسسه مطالعات بین‌المللی مانتری که به‌عنوان نماینده قرقیزستان در این کنفرانس شرکت کرد می‌گوید: «اقدامات بی‌سابقه‌ای صورت گرفته است. حالا ما فهرست کشورها و معیارهای مشخصی در اختیار داریم که کشورهای متعهد به ان‌پی‌تی را می‌توان در پنج سال آینده بر اساس آن مورد ارزیابی قرار داد.»
بسیاری از کشورها از جمله آمریکا چاره‌ای جز عقب‌نشینی از مواضع سرسختانه خود و تن دادن به نسخه‌هایی رقیق‌تر از آنچه در ذهن‌شان بود نداشتند، اما آن‌طور که آقای پاتر می‌گوید این چانه‌زنی‌ها و عقب‌نشینی‌ها اجتناب‌ناپذیر بود، چون سند نهایی باید به امضای همه ۱۸۹ کشور عضو ان‌پی‌تی برسد و جلب موافقت همه آنها کار دشواری است. به اعتقاد وی «برای آنها رسیدن به اجماع برای برداشتن گام‌هایی عملی در جهت حل مسائل بسیار حساس مرتبط با امنیت جهانی کار آسانی نیست و تا همین حد هم می‌توان آن را یک دستاورد بزرگ دانست.»
کنفرانس سال ۲۰۰۵ در رسیدن به اجماع ناکام ماند چون کشورهای غیرهسته‌ای این احساس را داشتند که قدرت‌های هسته‌ای - به‌خصوص آمریکای دوران جرج بوش - به تعهدات خود برای خلع سلاح مطابق با مفاد ان‌پی‌تی پای‌بند نیستند و این نکته‌ای بود که در مذاکرات امسال هم بارها مورد بحث قرار گرفت و در جریان این مذاکرات کشورهای عضو جنبش غیرمتعهدها از کشورهایی همچون فرانسه، انگلیس، چین، روسیه و آمریکا خواستند که متعهد شوند تا سال ۲۰۲۵ همه تسلحات هسته‌ای خود را منهدم می‌کنند. هند و پاکستان و اسرائیل از کشورهایی هستند که تسلیحات هسته‌ای در اختیار دارند، اما هنوز معاهده منع گسترش را امضا نکرده‌اند، کره شمالی هم در سال ۲۰۰۳ از ان‌پی‌تی خارج شد. خانم چوبای می‌گوید قدرت‌های هسته‌ای هرگز چنین وعده‌ای نخواهند داد اما در سند نهایی بر سر «تلاش بیشتر برای حذف همه انواع تسلیحات هسته‌ای» به توافق رسیدند.
در مورد ذکر نام اسرائیل در پیش‌نویس نهایی و ترغیب این کشور به پیوستن به ان‌پی‌تی هم بحث‌های بسیاری صورت گرفت، اما ایالات متحده با انجام آن مخالفت کرد. اشاره به نام اسرائیل بسیار مهم است چون اگر قرار باشد این کشور به ان‌پی‌تی بپیوندد باید از گسترش ذخایر تسلیحات هسته‌ای خود صرف‌نظر کند. پس از اعلام مخالفت آمریکا، در سند نهایی تنها بر «اهمیت پیوستن اسرائیل به ان‌پی‌تی» تاکید شد. اقدام آمریکا در پذیرش ذکر نام اسرائیل در سند نهایی، هیات نمایندگی ایران را شگفت‌زده کرد و آن‌طور که واشنگتن پست گزارش داد، آنها درخواست کردند که جلسه نهایی به تعویق بیافتد تا بتوانند با مقامات ارشد دولت متبوع خود تماس بگیرند و کسب تکلیف کنند.
تسلیحات هسته‌ای اسرائیل بار دیگر در این نشست جنجال‌ساز و شد و مصر و سایر کشورهای غیرهسته‌ای خواستار برگزاری کنفرانسی در سال ۲۰۱۲ شدند تا امکان‌پذیر بودن تبدیل خاورمیانه به منطقه‌ای عاری از تسلیحات هسته‌ای را مورد بررسی قرار دهند. در سال ۱۹۹۵ هم بر سر برگزاری چنین کنفرانسی توافق شده بود، آمریکا هم در ابتدا آن را پذیرفت، اما با اعلام تحریم این کنفرانس از سوی اسرائیل، مقامات ایالات متحده اعلام کردند «تا زمانی که صلح فراگیر در خاورمیانه محقق نشود» از برگزاری این کنفرانس حمایت نمی‌کنند. خانم چوبای معتقد است خاورمیانه عاری از تسلیحات هسته‌ای از دیدگاه آمریکا چندان مطلوب نیست: «اگر فقط نگران جاه‌طلبی‌های هسته‌ای ایران باشید، آن‌گاه برگزاری چنین کنفرانسی می‌تواند راهی برای مقابله با این جاه‌طلبی‌ها باشد، اما نگرانی آنها این است که این کنفرانس به بستری برای انتقاد از اسرائیل بدل شود.»
انگلیس اخیر اعلام کرد که ۲۲۵ کلاهک اتمی در اختیار دارد و خواستار بررسی شرایطی شد که تحت آن می‌توان این تسلیحات را مورد استفاده قرار داد. روسیه و آمریکا هم موافقت‌نامه‌ای برای آغاز کنترل تسلیحات هسته‌ای خود امضا کرده‌اند و مهم‌تر از همه اینکه باراک اوباما در سخنرانی معروف سال گذشته خود در پراگ، خطاب به جهانیان گفت که آمریکا می‌کوشد تا به رویای «جهان عاری از تسلیحات هسته‌ای» جامه واقعیت بپوشاند.
خانم چوبای می‌گوید اعلام دست‌یابی به توافق در روز پایانی کنفرانس، اقدامی بی‌سابقه بود که نشان می‌دهد خبرهای خوشی در راه است. به اعتقاد وی «بسیاری از کشورها به نتیجه‌بخش بودن این ایده‌ها امیدوارند و به تحقق آن کمک خواهند کرد و بخش عمده‌ای از آن ناشی از سرمایه اجتماعی چشمگیر باراک اوباما است. سخنرانی او در پراگ نشان داد که می‌توان به این هدف دست یافت.» شاید این احساس خوشایند را در دقایق پایانی کنفرانس هم می‌شد حس کرد؛ وقتی نمایندگان همه کشورها پس از اعلام دست‌یابی به توافق، چند ثانیه‌ای دست می‌زدند.
برخلاف سال ۲۰۰۵ این بار کنفرانس بررسی پیمان جلوگیری از گسترش سلاح های اتمی (اِن پی تی) روز جمعه در نیویورک با صدور بیانیۀ پایانی به کار خود خاتمه داد. آنچه نمایندگان کشورهای شرکت کننده بعنوان تقویت پیمان در جهت عمومی کردن آن می بینند برای منتقدان فقط مصالحه ای است با اعلام چند نکته که بعضاً مبهم و بعضاً به لحاظ سیاسی خیلی خوش بینانه هستند.
آمریکا همراه با چهارقدرت دیگر اتمی (روسیه و چین و انگلیس و فرانسه) مانع تصویب جدول زمانی برای خلع سلاح خود شدند (در این میان گفتگوهای آینده دربارۀ تضمین امنیتی به کشورهای فاقد سلاح اتمی خود پیشرفتی است). برای این کار واشینگتن مجبور بود، برای جلوگیری از پایان کار کنفرانس بدون تصویب بیانیه، در موردی کوتاه بیاید: هاآرتص نوشت "آمریکا اسرائیل را قربانی کنفرانس ان پی تی کرد."
دولت جورج بوش در سال ۲۰۰۵ عدم مؤفقیت کنفرانس را به جان خرید زیرا در طرح بیانیه از اسرائیل در پیوند با ایجاد خاورمیانۀ خالی از سلاحِ اتمی خواسته شده بود پیمان را بپذیرد و د رمورد خلع سلاح گفتگو کند. اکنون رئیس جمهورآمریکا چنین فراخوانی را برتابیده است – از این گذشته قرار است در سال ۲۰۱۲ کنفرانس دیگری برپا شود. اما اولین بار در سال ۱۹۹۵ خاورمیانۀ خالی از سلاح هسته ای و اسرائیل ذکر شدند (در زمان بیل کلینتون).
ابتدا در نیویورک گفته شد اسرائیل – بعنوان کشوری که ان پی تی را امضا نکره در کنفرانس شرکت نکرده بود – برای شرکت در کنفرانسی در مورد سلاح های کشتارجمعی در خاورمیانه در سال ۲۰۱۲ آماده است، به این شرط که در بیانیۀ پایانی کنفرانس فعلی نامی از این کشور برده نشود.
روز یک شنبه اورشلیم اعلام کرد در کنفرانس سال ۲۰۱۲ شرکت نمی کند. پذیرش پیمان برای اسرائیل که به احتمال قدرت اتمی است اصولاً مطرح نیست. اما بعنوان کشوری که پیمان را امضا نکرده، نقض کنندۀ پیمان هم نیست.
درحالیکه کشورهای غربی دقیقاً این اتهام را به ایران می زنند، که با این وجود توانست با تهدید به جلوگیری از بیانیۀ نهایی – که باید به اتفاق به تصویب برسد – مانع ذکر نام خود شود. این نقص در بیانیه آشکار است، بویژه که برنامۀ اتمی ایران مهمترین نگرانی تسلیحاتی غرب است. برای کشورهای عربی، که آنها نیز از یکه تازی ایران اتمی واهمه دارند، سیاست سخت گیرانه در برابر این کشور فقط وقتی موجه است که تسلیحات اتمی اسرائیل نیز که تاکنون در منطقه انحصاری است مورد بحث قرارگیرد.
دوراهیِ ناخوشایند دولت اوباما اینگونه آشکار شد که ابتدا با بیانیۀ پایانی مؤافقت کرد و بعد توضیح داد که تا چه میزان از نام بردن اسرائیل ناخشنود است و اینکه این مطب برپایی کنفرانس را در سال ۲۰۱۲ به خطر می اندازد. حرف درستی است. از این جهت "مؤفقیت" کنفرانس که بلافاصله مورد تأکید ایران هم قرارگرفت، یک نتیجۀ صفر بر صفر است. موقعیت سیاسی برای اسرائیل آسان می سازد به این بیانیه توجهی نکند.
موضع آمریکا در مورد برنامۀ اتمی ایران تغییر نخواهد کرد: پیوستن اسرائیل به پیمان تنها وقتی می تواند موضوع صحبت قرار گیرد که صلح جامعی در خاورمیانه برقرار شود. البته فشار بر اسرائیل افزایش خواهد یافت، چرا که این کشور با وجود حکومت راست گرا این وجهه را از دست می دهد که طرف دیگر صلح نمی خواهد.
ایران از قرار در مناقشۀ اتمی با وجود احتمالِ تحریم کوتاه نمی آید. به گفتۀ آژانس بین المللی انرژی اتمی، جمهوری اسلامی در حال حاضر غنی سازی اورانیوم را گسترش می دهد و بدین ترتیب به خطر بحران با غرب دامن می زند.
در گزارش محرمانۀ آژانس آمده ایران غنی سازی اورانیوم را تا خلوص ۲۰ درصد ادامه می دهد. طبق این گزارش ایران تاکنون ۲۴۲۷ کیلوگرم اورانیوم با غلظت پایین تولید کرده است. کارشناسان تأکید می کنند این مقدار، اگر بیشتر غنی شود، برای تولید دست کم دو سلاح هسته ای کافی است.
بدین ترتیب ایران بیش از دو برابر اورانیوم کم غنی شده ای را دارد که قرار است طبق یک پیشنهاد بین المللی در خارج و در مقابل دریافت میله های سوختی برای رآکتور تحقیقاتی معاوضه شود. بدین ترتیب ایران بعد از معاوضۀ مورد نظر در ترکیه به میزان کافی اورانیوم برای تولید مادۀ شکاف پذیر جهت ساخت کلاهک هسته ای در اختیار خواهد داشت.
ایران دو هفتۀ پیش بعد از ماه ها کلنجار در مناقشۀ اتمی ابتدا کوتاه آمد و در گردهمایی سران با ترکیه و برزیل اعلام آمادگی کرد در آینده بگذارد اورانیوم این کشور در خارج غنی شود. البته بعد تهران دوباره چون و چرا آورد.
طبق این توافقنامه قرار است ۱۲۰۰ کیلو گرم اورانیوم با غلظت پایین ظرف یک ماه از ایران به ترکیه انتقال داده شود و در آنجا زیر نظارت بین المللی نگه داری شود. در مقابل قرار است تهران ظرف یک سال میله های سوختی برای رآکتور تحقیقات پزشکی دریافت کند.
نگرانی از ابعاد نظامی برنامۀ اتمی
با این وجود از آنجا که ایران می خواهد این فن آوری را حفظ کند، پنج عضو پیوستۀ شورای امنیت سازمان ملل – آمریکا و انگلیس و فرانسه و روسیه و چین – و نیز آلمان در این فاصله بر روی طرح قطعنامۀ شدیدتری کار می کنند. وزیر خارجۀ آلمان گیدو وِستِروِله گفته بود پیشنهاد مبادلۀ اورانیوم ایران مشکل اصلی تردید بین المللی را در صلح آمیز بودن برنامۀ هسته ای این کشور از بین نمی برد.
اما دولت ایران تکذیب می کند که برنامۀ اتمی این کشور اهداف نظامی هم دارد و تأکید دارد فقط دنبال استفادۀ صلح آمیز از انرژی هسته ای است. دولت های غربی اما نگرانند که ایران ممکن است اورانیوم برای استفاده در سلاح اتمی هم تولید کند. آژانس بین المللی انرژی اتمی براین باوراست ایران به اندازه ای با آژانس همکاری نمی کند که بتوان با اطمینان گفت "تمامی مواد هسته ای درایران برای اهداف صلح آمیز است."
مدیرکل آژانس یوکیا آمانو در گزارشی که که به شورای امنیت و اعضای آژانس ارائه داد می نویسد هنوز دربارۀ "بعدِ نظامی احتمالی برنامۀ هسته ای" نگرانی وجود دارد.
به گفتۀ آمانو گر چه ایران به آژانس امکان بیشتری برای نظارت تأسیسات غنی سازی اورانیوم خود در نطنز در جنوب شرقی تهران داده اما در دیگر موارد برنامۀ اتمیِ جمهوری اسلامی پیشرفتی بدست نیامده است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر