Latest New from Green Correspondents for 06/03/2012

Email not displaying correctly? View it in your browser.   ماندلا گفته‌های رییس دفتر علی خامنه‌ای را دروغ خواند آقای ماندلا ضمن اظهار تأسف از بیان وارونه این خاطرات ایشان مسائل دیگری را هم در رابطه با دیدار سال ۱۹۹۲ (تیرماه ۱۳۷۱) با رهبر ایران مطرح کرد؛ از جمله اینکه در آن دیدار فقط برای آقای خامنه‌ای یک صندلی گذاشته شده بود و مابقی دیدار کنندگان بروی زمین نشسته بودند که آقای ماندلا به محض ورود به اتاق ملاقات به علت ناراحتی پایشان اظهار داشتند بروی زمین نمی‌توانند بنشینند و برای ایشان نیز یک صندلی آورده شد. خبرنگاران سبز/ ایران و جهان: به دنبال اظهارات محمدی گلپایگانی، مسئول دفتر خامنه‌ای مبنی بر اینکه وقتی ماندلا به دیدار رهبری آمد "دو زانو و با ادب" روی زمین نشست و آقای خامنه‌ای را "رهبر" خود خطاب کرد، خانم بریدگت ماسانجو مسئول دفتر نلسون ماندلا در ژوهانسبورگ در مصاحبه‌ای با «صبح امروز» این موضوع را خنده‌دار خواند و گفت آقای ماندلا بعد از شنیدن این موضوع اتفاقاً به بیهوده بودن تلاشهای‌اش در دو سفری که به ایران داشته اشاره کرد و گفت که در سال ۲۰۰۴ دعوت دولت ایران برای سفر به آن کشور را به همین دلیل نپذیرفتم. نلسون ماندلا ملقب به «داور جهان» دوبار به ایران سفر کرده که مسئولان سابق و فعلی جمهوری اسلامی روایت‌های گوناگونی از آن را بیان کرده‌اند. محمدی گلپایگانی مسئول دفترخامنه‌ای گفته وقتی ماندلا به دیدار رهبری آمد دو زانو و با ادب روی زمین نشست و آقای خامنه‌ای را رهبر خود خطاب کرد. آقای خاتمی هم در مصاحبه‌ای گفته بود که ماندلا همیشه از او با عنوان «رئیس جمهور من» نام می‌برد. وب‌سایت صبح امروز تلاش کرده است تا با نلسون ماندلا مصاحبه‌ای درباره دیدار او از ایران تهیه کند که متأسفانه به دلیل مساعد نبودن حال ایشان میسر نشد اما در ‌‌‌نهایت از طریق خانم «بریدگت ماسانجو» مسئول دفتر ایشان در ژوهانسبورگ، ماجرای دیدار نلسون ماندلا از ایران را جویا شدیم. محمدی گلپایگانی مسئول دفتر خامنه‌ای در اولین همایش تجلیل از نخبگان و ممتازان شاهد و ایثارگر حوزه‌های علمیه که در سالن همایش نهاد رهبری برگزار شد با اشاره به دیدار نلسون ماندلا خامنه‌ای در تیرماه ۱۳۷۱ اظهار داشت: وقتی که ماندلا به دیدار رهبری آمد دو زانو و با ادب روی زمین نشست و خامنه‌ای را رهبر خود خطاب کرد. گلپایگانی البته پیش‌تر نیز در ۱۸ بهمن ماه سال ۱۳۹۰ در مراسم گرامیداشت روز نیروی هوایی ارتش با تکرار این اظهارات تاکید کرده بود که: یادم هست روزی نلسون ماندلا رهبر آفریقا خدمت ایشان {خامنه‌ای} آمده بود و به ایشان می‌گفت رهبر من. این اظهارات البته مختص محمدی گلپایگانی نیست و آقای خامنه‌ای نیز در دیدار با جوانان و فرهنگیان در مصلای شهر رشت در اردیبهشت ۱۳۸۰ نیز عباراتی مشابه این اظهارات را داشته که: نلسون ماندلا قبل از آنکه در آفریقاى جنوبى به پیروزى برسد – زمانى که تازه از زندان آزاد شده بود – به ایران آمد و با من ملاقات کرد، راجع به اوضاع آفریقاى جنوبى از او سؤال کردم، چیزهایى گفت. من به او گفتم، ما تجربه‏‌اى داریم که گمان می‌کنم در کشور شما هم قابل عمل باشد؛ و آن تجربه عبارت است از اینکه انسان‌های داوطلب – که اکثریت جمعیت کشور ما را تشکیل می‌دادند – زن و مرد، با جسمِ خودشان به خیابان‌ها آمدند، نه با مشتشان، نه با سلاحشان، نه با نارنجکشان، نه با خانه‏‌هاى تیمی‌شان، بلکه با تنِ خودشان آمدند؛ روى خود را هم نبستند، با صورتِ باز آمدند؛ لذا نظام را منفعل کردند و او هم دید نمی تواند بایستد، واقعاً بر چه کسى می‌خواست حکومت کند؟ گفتم به نظر من این الگو در آفریقاى جنوبى قابل عمل است. او سرى تکان داد و بعد از رفتن او، یکى دو ماه طول نکشید که خبرهاى تظاهرات عظیم مردمى در آفریقاى جنوبى را در روزنامه‏‌ها خواندیم، من فهمیدم که این بذر، سبز شد. به غیر از این اظهارات البته چندی پیش نیز آقای خاتمی در مصاحبه‌ای گفته بود که ماندلا همیشه از او با عنوان "رئیس جمهور من" نام می‌برد البته ایشان اضافه نموده بود که او این تعبیر را برای رؤسای جمهور دیگر کشورهای جهان هم به کار می‌برد. به دنبال این اظهارات «صبح امروز» تلاش کرد تا با مصاحبه‌ای با آقای نلسون ماندلا از کم و کیف این دیدار‌ها و ماجرا باخبر شود که متأسفانه به دلیل مساعد نبودن حال ایشان میسر واقع نشد اما در ‌‌نهایت از طریق خانم «بریدگت ماسانجو» مسئول دفتر ایشان در ژوهانسبورگ مسئله بیان این خاطرات از زبان آقایان خامنه‌ای و گلپایگانی را به اطلاع ایشان رساند و خواستار تائید آن‌ها شد. خانم ماسانجو در ‌‌نهایت گفت: موضوع به اطلاع آقای ماندلا رسانیده شد و ضمن اظهار تأسف از بیان وارونه این خاطرات ایشان مسائل دیگری را هم در رابطه با دیدار سال ۱۹۹۲ (تیرماه ۱۳۷۱) با رهبر ایران مطرح کرد؛ از جمله اینکه در آن دیدار فقط برای آقای خامنه‌ای یک صندلی گذاشته شده بود و مابقی دیدار کنندگان بروی زمین نشسته بودند که آقای ماندلا به محض ورود به اتاق ملاقات به علت ناراحتی پایشان اظهار داشتند بروی زمین نمی‌توانند بنشینند و برای ایشان نیز یک صندلی آورده شد. خانم ماسانجو در رابطه با بیان اینکه آیا آقای ماندلا به آقای خامنه‌ای خطاب نموده‌اند "رهبر من" با خنده اظهار داشتند که بیان این مسئله حاکی از عدم شناخت فرهنگ آفریقایی و اخلاق و گفتار آقای ماندلا می‌باشد؛ چرا که خطاب رهبر من بیشتر یک تعارف و احترام است تا تبعیت سیاسی و الگو پذیری. به عنوان مثال من الآن برای احترام به شما می‌گویم از این مصاحبه متشکرم خبرنگار من. خانم ماسانجو اظهار داشت: آقای ماندلا روز گذشته پس از شنیدن این اظهارات بیان داشت که وقتی یک رئیس جمهور منتخب در ایران به قدرت رسید [دوم خرداد ۱۳۷۶] من از حاکمیت مردم‌سالاری در ایران بسیار خوشحال شدم و با کمال میل هم دعوت آقای خاتمی را پذیرفتم و به ایران رفتم و در‌‌ همان دیدار هم همه مسئولان ایرانی را به دوستی و صلح و احترام به ملت کشورشان و دیگر ملل دعوت کردم و از آقای خامنه‌ای هم خواستم به رای ملت احترام بگذارد و میدان را برای تازه خواهان [احتمالاً منظور ایشان اصلاح طلبان بوده است] باز بگذارد اما متأسفانه چنین نشد و همین بیهوده ماندن صحبت‌های من در آن دو سفر بود که باعث شد در سال ۲۰۰۴ دعوت دولت ایران را برای سفر به آن کشور نپذیرم و نروم. خانم ماسانجو در پایان گفت: آقای ماندلا اخبار ایران و اعتراضات مردم به نحوه برگزاری انتخابات ریاست جمهوری و پس از آن را به دقت دنبال می‌کند و آرزوی صلح و برقراری حکومت مردم در ایران را دارد، در‌‌ همان ایام آقای ماندلا تا مدت‌ها عکس آن خانمی که در خیابان توسط حکومت ایران کشته شده بود [ندا آقا سلطان] را در اتاقشان داشت و بسیار متأثر از وضعیت ایران بود.     بزرگداشت سوّمین سالگرد آغاز جنبش آزادی‌خواهی و سبز ایران در هامبورگ ۲۲خرداد آرام آرام از راه می‌رسد، سوّمین ۲۲خردادی که سرآغاز حوادثی تلخ شد که هنوز پس از ۳ سال حتا کمی‌ از تلخی‌ آن وقایع کاسته نشده است! هنوز مادران ایران داغدار زیباترین گًل‌های وطن هستند که پس از ۲۲خرداد کفّ خیابان‌ها یا در سلول‌های وحشت بار کهریزک و اوین پر پر شدند! هنوز صد‌ها دانشجو، وکیل، روزنامه نگار، فعال کارگری یا فعال حقوق بشری و سیاسی به جرمِ آزادی خواهی‌ پشت میله‌های زندان بسر میبرند و صدها ایرانی مجبور به ترک وطن شده و در غربتند! ۲۲خرداد همچنین یاد آور "انتخابات" است! انتخاباتی که یک بار دیگر با کودتای رژیم مستبد حاکم به "انتصابات" بدل شد و امید ملت ایران برای مشارکت سیاسیِ حداقلی در سرنوشت کشور به امیدی واهی!  آیا جز این است که "انتخاباتِ آزاد" تنها نماد مردم سالاری و راه انتقال سالم قدرت بین نمایندگان برگزیده مردم است؟ آیا یک انتخابات سالم بدون فضای باز سیاسی برای تبلیغ احزاب مختلف تحقق‌ پذیر است؟ آری، پاسخِ این سوالات مطالبات ماست! ما انتخاباتی آزاد در فضای باز سیاسی میخواهیم! از این روی و برای قدم نهادن در راه رسیدن به این مطالبات، گروه ۲۲خرداد از همهٔ ایرانیان آزادی خواه، با عقاید سیاسی و حزبی متفاوت، دعوت به عمل میاورد که در روز ۹ جون گرد هم آییم و با بحث و گفتگو پیرامون راه کارهای گوناگون رسیدن به ایرانی‌ آزاد، فضایی باز و دمکراتیک را برای مشارکت سیاسی احزاب و گروه‌های مختلف به نمایش گذاریم! باشد که روزی در ایرانی‌ آزاد و آباد بستری برای این فضای باز سیاسی فراهم باشد و همهٔ احزاب و عقاید حق وجود و فعالیت سیاسی و مشارکت در سرنوشت وطن را داشته باشند! به امید ایرانی‌ آزاد!     انتقال دو ساعته « حسین رونقی » به بیمارستان خبرنگاران سبز/جامعه: در پی اعتراضات صورت گرفته نسبت به وضعيت حسين رونقی ملکی و اعتصاب غذای اين زندانی به دليل عدم اعطای مرخصی استعلاجی، آيت الله آملی لاريجانی رياست قوه قضائيه طی دستوری به جعفری دولت آبادی از وی خواسته است حسين رونقی ملکی را جهت عمل جراحی به بيمارستانی در خارج از زندان منتقل کند که طبق اخبار واصله وی تنها دو ساعت در بیمارستان هاشمی نژاد بستری شده است اما مأموران امنيتی با رفتار اهانت آميز و تهديدهای مکرر موجب رنجش و آزار حسين رونقی و خانواده‌اش شدند. به گزارش خبرنگارارن سبز، با وجود اينکه بنابر توصيه پزشکان رونقی از سه ماه پيش بايد بستری شده و مراحل درمانی اش را طی کند، مأموران امنيتی اجازه ی بستری شدن مجدد را به وی نداده و او را پس از دو ساعت به زندان بازگرداندند. گفته می شود حسين رونقی سه روز پيش نيز به دليل ضعف جسمانی ناشی از اعتصاب غذا به بيمارستان منتقل شده بود. صبح امروز سازمان عفو بين الملل نيز با انتشار بيانیه ای نسبت به وضعيت حسين رونقی اعلام نگرانی کرده بود هم چنين هفته گذشته مجموعه فعالان حقوق بشر در ايران نيز با انتشار اسناد پزشکی مسئوليت هر گونه آسيب به حسين رونقی را متوجه قوه قضائيه دانسته بود. حسين رونقی ملکی، دانشجوی زندانی، که به دليل عدم رسيدگی پزشکی يکی از کليه های خود را از دست داده، از شنبه‌ی هفته‌ی گذشته دست به اعتصاب غذا زده است. با توجه به وضعيت جسمانی بسيار وخيم اين زندانی سياسی، وی با اعتصاب غذای خود به استقبال مرگ رفته است. با اين حال مسوولان قضايی و بازجويان اعتنايی به وضعيت خطرناک اين زندانی سياسی نمی کنند. پدر حسين رونقی ملکی پيش از اين در گفت و گويی، اعلام کرده بود در حالی که دادستانی با درمان پسرش موافقت کرده، بازجوها و تعدادی از سپاهيان از درمان وی جلوگيری می کنند. آقای رونقی ملکی از ۵ نفر از اعضای سپاه که مانع اجرای حکم دادستانی و مرخصی درمانی فرزندش می شوند نام برده بود. اين وبلاگ‌نويس و فعال حقوق بشر هم اکنون دو سال و نيم است که بدون مرخصی در زندان اوين به سر می برد. وی در تاريخ ۲۲ آذر ماه ۱۳۸۸ در شهر ملکان در نزديکی تبريز بازداشت و بلافاصله به بند ۲ الف زندان اوين منتقل شد. وی مدت ۱۰ ماه را در سلول‌های انفرادی اين بند زندان اوين تحت فشارهای روحی و جسمی برای اخذ مصاحبه و اعترافات تلويزيونی قرار گرفت و سرانجام از سوی شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب اسلامی به ۱۵ سال حبس تعزيری محکوم شد. اين حکم از سوی دادگاه تجديد نظر استان تهران به تأييد رسيده و اين وبلاگ‌نويس هم اکنون با وجود بيماری و نياز مبرم به درمان پزشکی در حال سپری کردن دوران محکوميت خود در بند ۳۵۰ زندان اوين است. وی بيش‌ از ۹۰۰ روز است که بدون حتا يک ساعت مرخصی به صورت مداوم در زندان به سر می‌برد.   شما این خبرنامه را به این دلیل دریافت می کنید که ایمیل شما پس از تایید وارد لیست دریافت کنندگان شده است. برای لغو عضویت از این خبرنامه به این لینک مراجعه کنید یا به greencorrespondents-unsubscribe@sabznameh.com ایمیل بزنید. با فرستادن این خبرنامه به دوستان خود آنها را تشویق کنید که عضو این خبرنامه شوند. برای عضویت در این خبرنامه کافی است که به greencorrespondents@sabznameh.com ایمیل بزنید. برای دریافت لیست کامل خبرنامه های سبزنامه به help@sabznameh.com ایمیل بزنید.