در دروازه غار سخت است که پدر و مادری پیدا کنید که معتاد نباشند. والدین بچه‌هایشان را کرایه می‌دهند و حتی می‌فروشند.
برخی از این کودکان مورد سوء استفاده جنسی قرار می‌گیرند و درآمد این کار هم صرف اعتیاد والدین می‌شود.
سایت قانون در گزارشی که با یک نسخه چندرسانه‌ای نیز همراه شده به زندگی این کودکان پرداخته و نوشته این روز‌ها تصور خیابان‌های بدون کودکان کار در تهران آرزو و خواستی است دور از دسترس.
بر اساس این گزارش در کوچه‌های تنگ نزدیک میدان شوش چند جوان دانشجو با حمایت یک جمعیت خیریه، بسیاری از این کودکان را گردِ هم آورده‌اند تا در دو اتاق کوچک اجاره‌ای مدرسه را تجربه کنند.
بچه‌ها هر کدام زخمی بر دست و پا دارند که آثارسوختگی با زغال و منقل و والدینشان است.
یکی از کودکان در پاسخ به خبرنگار قانون که می‌پرسد پدرت چه‌کاره است می‌گوید: «چیزی نمی‌کشد!»
این گزارش همچنین از دختر یازده‌ساله‌ای نوشته که پیرمرد ۷۰ سالهای در ازای روزی ۵ هزار تومان از او سوءاستفاده می‌کند.
یکی از کودکان دیگر در پاسخ به این پرسش که کارش، گردوفروشی، را دوست دارد یا نه می‌گوید اصلاً این کار را دوست ندارد: «دست آدم پاره می‌شود.»
خیلی از کودکان کار در محله دروازه‌غار، شناسنامه هم ندارند. هویت برخی دیگر هم که پدر و مادرشان شناسنامه ندارند در شناسنامه برادر و یا خواهرشان ثبت شده‌اند.
واحدی که مسئولیت اداره این مرکز را بر عهده دارد می‌گوید: «اینجا بچه‌هایی هستند که بعد از تولد که واکسن زده‌اند دیگر هیچ واکسنی را نزده‌اند و هیچ‌وقت برای درمان هم به دکتر برده نمی‌شوند.»
موهای رنگ‌پریده کودکان نیز حکایت از سوءتغذیه آنان دارد و به گفته یکی از دانشجویان از علائم آخرین مراحل سوء تغذیه به شمار می‌آید.
نسخه چندرسانه‌ای این گزارش را می توانید اینجا ببینید.
منبع: قانون
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر