The commander of Iran’s powerful Revolutionary Guard warned Friday that his forces are expanding capabilities to retaliate against possible enemy attacks from outside the Gulf, further suggesting that Tehran seeks to widen its military reach.
The comments by Gen. Mohammad Ali Jafari appear part of a broader strategy by Iran to project its power beyond the Gulf and its neighbours. The range of Iranian missiles has been steadily enlarged in recent years to encompass Israel and parts of Europe, and two Iranian warships entered the Mediterranean in February for the first time since the 1979 Islamic Revolution.
“Given that the responsibility of countering enemy threats in faraway regions has been delegated to the Guard, we are increasing … capabilities to reach and hit the enemy in the same way the enemy stands in remote regions outside the Persian Gulf,” Jafari told the semi-official Fars news agency.
Jafari didn’t directly mention the United States, but his comments were a clear reference to American forces in the region that include the U.S. Navy’s 5th Fleet in Bahrain. Iran’s Revolutionary Guard is the nation’s most advanced fighting force and also has broad influence over nearly every strategic sector, including the nuclear program and oil industry.
Jafari, however, claimed Iran’s enemies are no longer in a position to attack.
“The time of threatening Iran militarily has passed … the deterrent is the progress of our capabilities including missile power,” he said.
The U.S. and Israel have sporadically warned that military force could be used if diplomacy fails to halt Iran’s uranium enrichment program, which Washington and allies fear could some day lead to development of nuclear weapons. Iran says its work is only for peaceful purposes such as power generation.
Iran put the Revolutionary Guard in charge of defending the country’s territorial waters in the Gulf in 2008. The decision was made based on assumptions that threats against Iran are mostly sea- or air-based.
Iranian military officials have said in the past that the country has set aside 100 military vessels to confront each warship from the U.S. or any other foreign power.
source: AP
At least four Iranian websites known to support Mahmoud Ahmadinejad have been filtered by the Islamic Republic Internet Filtering Commission.
Dowlatyar, Mahramaneh News, Bakeri-on-line and Rahva were hacked into after the controversial resignation and reinstatement of the intelligence minister, Heydar Moslehi. The episode, which revealed a rift between the president and the Supreme Leader, has still not been reported on the president’s official website.
Decisions on filtering websites are made by a committee of 12 officials headed by Iran’s prosecutor, Gholamhosein Mohseni Ejei, the former head of the ministry of intelligence.
Dowlatyar website published a harsh criticism of Ahmadinejad's detractors last Tuesday. The report warned that persistent attacks on the government could lead to "bloody street confrontations."
As tensions rise between supporters of Ahmadinejad and conservative members of the Islamic Republic establishment, it is revealing further cracks in the Islamic Republic system after the heavy crackdown on reformists over the past two years.
Iranian reformists backed Ahmadinejad's opponents in the 2009 presidential elections and accused the government of securing Ahmadinejad’s victory through vote fraud.
source: Radio Zamaneh
Ian Buruma is among the 100 top global thinkers of 2010, as selected by Foreign Policy magazine. With this ranking, the magazine praised him, but it wasn't a new discovery: years before the selection was announced, Buruma had been known as an intellectual who was concerned with freedom, human rights and peace.
Buruma is a Dutch writer and academic who studied Chinese and Japanese literature and arts, through which he became familiar with Asian culture and soul. It caused him to author numerous articles and books such as Tokyo: Form and Spirit (1986) and God’s Dust: A Modern Asian Journey (1989) trying to create understanding and peace between Eastern and Western cultures. But maybe his most important book is Occidentalism: The West in the Eyes of Its Enemies, co-authored with Avishai Margalit. Though the book was first published in 2004, it is still being considered as a notable work. The book discusses an ill mind that imagines the West to be devoid of any virtues, believes that it is the symbol of sins and corruptions and must be destroyed. The point is that the term "Occidentalism" itself doesn't refer to such a meaning. It is used as an inversion of Orientalism and means the knowledge of Western cultures and traditions, but Buruma regards both terms as negative concepts, as Edward Said did decades ago by his book Orientalism, challenging the concept and regarding it as something derived from Western imperialistic views on the East. Said's 1978 book can be considered as a motivation for Ian Buruma to write Occidentalism, the fact that caused us to interview him.
Why do you regard the term "Occidentalism" as a negative concept?
The way I used the term does not refer to criticism of American or European policies, or even cultures. 'Occidentalism' is a violent fantasy that imagines the West to be so wicked that it must be destroyed. This is a symbolic West, of course, a demonic image associated with sin, greed, corruption, sexual depravity, etcetera. It is a form of dehumanization, because it holds that Westerners have no souls, just base appetites.
Do you think that "Orientalism" is used in the same way?
In the sense that 'Orientalism' also dehumanizes people from the Orient, yes. In the case of Orientalism, people of the East are considered to be like children, who need to be mastered by the 'adult' West.
What are the roots of Occidentalism? Colonization and Imperialism? Which period does Occidentalism refer to? And what is the relationship between Occidentalism and Modernity?
The demonic image of civilization that is so corrupted by sensuality and material greed that it must be destroyed goes back to the biblical story of the Tower of Babylon. The Twin Towers of New York were the modern version of Babylon.
Do you regard Occidentalism as an illusion or a type of paranoia?
Both.
Which nations or countries have such a view about the West more than the others? Are the Muslims more predisposed to have such a view?
No, they are not. Avishai Margalit and I argued in our book, Occidentalism, that the demonic idea of Western depravity actually originated in the West itself, specifically in 19th century Germany, as well as Russia. Japanese ultra-nationalists in the 1920s and 30s, who were in fact much influenced by the West, particularly by German ideas about the West, often became Occidentalists.
The demonic idea of Western depravity actually originated in the West itself
What is the effect of religion on developing the "Occidentalism"? Can we regard Occidentalism as something such as a clash of religions?
No, not necessarily. Radical versions of Islam can lend themselves to demonic images of the West, but so can radical versions of Christianity. The Russian 'Slavophiles’* of the 19th century were Russian Orthodox. And the people who denounced wicked Babylon were Jews.
Can we explain terrorism and the reasons behind it through knowing the concept of Occidentalism? Or do you think them to be related to religion?
This depends on which version of terrorism you mean. Terrorism is a tactic used in many different places under very different circumstances. Islamist terrorism is a form of revolutionary religion, which is a political as much as a religious ideology.
Which factors develop Occidentalism nowadays? Let's suppose that the East would modify all its views about the West and the western phenomena. If so, are the policies and the acts of western states going toward making the Occidentalism abate?
This question still suggests that Occidentalism is a clash between a geographical West and East, or between Westerners and Orientals. This misses the point. It is a clash of ideologies, not civilizations, or different cultures. To an Occidentalist, many people in the East, especially if they are secular liberals, should be denounced just as much as Westerners. So Western policies are not the crucial factor.
What is the role of both western and eastern intellectuals in reproducing the Orientalism and the Occidentalism? How can an intellectual keep away from these powerful stereotypes?
Western and Eastern intellectuals, who share similar ideas about the desirability of individual freedom and democratic institutions, have more in common with each other than they do with people who are opposed to such ideas, wherever they may live. Western intellectuals who prize political liberties will be on the side of the Iranian Green movement. And Middle Eastern liberals will surely be receptive to liberal ideas in the West.
What is the alternative discourse on describing and expounding the world?
The alternative is not to be enslaved by dogmas, wherever they originate, and to see societies as collections of individuals, who must build institutions to solve conflicts peacefully, and create laws to guarantee civic liberties. Again, in this respect, liberal-minded people, whether they come from Tehran or New York, should be on the same side.
* Slavophilia was an intellectual movement originating from 19th century that wanted the Russian Empire to be developed upon values and institutions derived from its early history. Slavophiles were especially opposed to the influences of Western Europe in Russia. There were also similar movements in Poland, Hungary and Greece. (Wikipedia)
سرهنگ عبدالله نظرپور، جانشین فرمانده نیروی انتظامی خوزستان گفت: «در یک عملیات اطلاعاتی با همکاری سربازان گمنام امام زمان (مأموران وزارت اطلاعات) و یگان اطلاعاتی نیروی انتظامی اهواز، هشت نفر از افراد گروهک تروریستی خلق عرب که در به شهادت رساندن سه نفر از شهروندان اهوازی دست داشتند، بازداشت شدند.»
به گزارش زمانه، سرهنگ نظرپور گفت این عملیات در دقایق اولیه بامداد امروز پنجشنبه اول اردیبشهت ١٣٩٠ انجام شده است.
هویت بازداشتشدگان هنوز اعلام نشده است.
جانشین فرمانده نیروی انتظامی خوزستان افزود: «۲۶ فروردین امسال در ایست و بازرسی منطقه ملاشیه اهواز دو راکب موتورسوار با نزدیک شدن به محل ایست و بازرسی به سوی مأموران شلیک کردند. در این تیراندازی یکی از مأموران نیروی انتظامی کشته و دو نفر از مأموران هم زخمی شدند.»
به گفته وی در جریان این تیراندازی، همچنین یک عابر پیاده کشته و یک نفر دیگر هم زخمی شده است.
از هفته گذشته، گزارشهایی درباره درگیریها بین نیروهای پلیس و معترضان در اهواز مرکز استان خوزستان گزارش شده است.
بنا بر گزارشها، تظاهرات در اهواز به دعوت گروههای عرب مخالف جمهوری اسلامی ایران بهمناسبت سالگرد تظاهرات ۱۵ آوریل ۲۰۰۵ و برای «اعلام خشم» خود نسبت به سیاستهای حکومتی برگزار شده است.
تظاهرات شش سال پیش پس از انتشار نامه منسوب به دفتر ریاست جمهوری اسلامی ایران مبنی بر اجرای برنامههایی برای «تغییر جمعیتی استان خوزستان به زیان مردم عرب بومی در مناطق عربنشین استان» برگزار شده بود اما دولت ایران وجود چنین برنامههایی را تکذیب نمود و نامه منتشر شده را جعلی خواند.
در همین حال، روز گذشته فدراسیون بینالمللی جامعههای حقوق بشر و جامعه دفاع از حقوق بشر در ایران ضمن محکوم ساختن «سرکوب اعتراض» مردم اهواز خواهان پایان «تبعیض و سرکوب» عربهای ساکن ایران شدند.
عبدالکریم لاهیجی، نایب رئیس فدراسیون بینالمللی جامعههای حقوق بشر و رئیس جامعه دفاع از حقوق بشر در ایران گفته است: «دولتمردان باید فوراً تمام بازداشتشدگان را آزاد کنند و با انجام تحقیقات، مسئولان کشتار معترضان مسالمتجوی عرب را به دست عدالت بسپارند.»
شیرین عبادی، برنده ایرانی جایزه صلح نوبل نیز هفته گذشته در واکنش به اتفاقات چند روز اخیر در خوزستان در نامهای خطاب به ناوی پیلای، کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل از وی خواست که به رویدادهای اخیر شهر اهواز رسیدگی کند.
شیرین عبادی در این نامه نوشت که تعدادی از ایرانیان عربزبان و سنی مذهب استان خوزستان در شهر اهواز و در روز ۱۶ آوریل ۲۰۱۱ (۲۷ فروردین ۱۳۹۰) تظاهرات مسالمتآمیزی در اعتراض به «وضعیت نامطلوب و تبعیضآمیز» خود برگزار کردند که با خشونت نیروهای حکومت ایران روبهرو گردید و در جریان رویدادهای آن «بیش از ۱۲ نفر کشته، حدود ۲۰ نفر زخمی و بیش از دهها تن نیز دستگیر شدهاند.»
وی از کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل درخواست کرد که از کلیه امکانات قانونی برای «آزادی بدون قیدوشرط» افرادی که در جریان رویدادهای اخیر در خوزستان دستگیر شدهاند استفاده کند تا از وقوع ناآرامیهای بیشتر جلوگیری شود.
غلامحسین محسنیاژه ای، دادستان کل کشور و وزیر سابق اطلاعات، با اشاره به اینکه رهبر جمهوری اسلامی از برکناری آقای مصلحی اطلاعی نداشته است، در مورد عزل خودش از وزارت اطلاعات در دولت نهم گفت «ما خودمان هم نفهمیدیم چگونه و چرا ما را کنار گذاشتند.»
به گزارش رادیو فردا، دادستان کل کشور، پنجشنبه در خرم آباد با روایت چگونگی برکناری خود از وزارت اطلاعات از اقدام دولت در برکناری مصلحی به عنوان اقدامی بدون توجیه یاد کرد.
محسنیاژه ای با اشاره به اینکه کنار گذاشتن وزرا جزء اختیارات رئیس جمهور است، افزود: «ولی حقیقتاً نحوه عملکرد در مورد برکناری وزیر اطلاعات توجیه پذیر نیست.»
آیتالله علی خامنهای، رهبر جمهوری اسلامی ایران، در نامهای به حیدر مصلحی از ادامه کار وی در وزارت اطلاعات حمایت کرده است. سایت های نزدیک به دولت پیشتر خبر داده بودند که حیدر مصلحی دیگر وزیر اطلاعات نیست و محمود احمدی نژاد سرپرستی این وزارتخانه را برعهده گرفته است.
رهبر جمهوری اسلامی در نامه خود که روز چهارشنبه خطاب به حیدر مصلحی و نه به محمود احمدی نژاد نوشته شده است، از وزیر اطلاعات خواسته تا «بیش از پیش در انجام ماوریتهای مهم داخلی و خارجی وزارت اطلاعات اهتمام به خرج
دهد.»
روز یکشنبه خبرگزاری های نزدیک به دولت و سایت ریاست جمهوری ایران اعلام کرده بودند که حیدر مصلحی از سمت وزیر اطلاعات استعفاء داده و رییس جمهور نیز با این کناره گیری موافقت کرده است.
آقای اژ های همچنین در مورد برکناریش در دولت نهم افزود: اتفاقی که برای ما رخ داد مانند همین اتفاقی بود که برای مصلحی رخ داد.
محسنی اژه ای در ادامه سخنانش گفت: «من در نهایت به رئیس دفتر رئیس جمهور گفتم خب ایرادی ندارد، ما به جلسه دولت می رویم تا حداقل با دوستانی که چهار سال با هم بودیم خداحافظی داشته باشیم که ایشان به ما گفتند شما نروید!»
وی افزود: «هرقدر اصرار کردیم اجازه خداحافظی به من ندادند.»
محسنی اژه ای ادامه داد: «اینقدر شتاب زده در مورد برکناری وزرا عمل شده بود که حتی به این موضوع هم فکر نکرده بودند که با عزل ما دولت از رسمیت می افتد و باید برای ادامه کار دوباره از مجلس رای اعتماد بگیرد.»
در آذر ماه سال گذشته نیز، منوچهر متکی، وزیر امور خارجه برکنار شده ایران، با اشاره به اینکه از پیش در جریان برکناریاش قرار نگرفته و از مراسم تودیع و معارفه نیز بیاطلاع بوده است، برکناریاش در حین انجام مأموریت را «غیر اسلامی و توهین آمیز» خواند.
منوچهر متکی در حالی که در سفر سنگال به سر میبرد به دستور محمود احمدینژاد از وزارت امور خارجه برکنار شد.
وی در واکنش به این اقدام رئیس دولت دهم، برکناری یک وزیر در حین انجام مأموریت را «غیر اسلامی، خارج از عرف سیاسی و دیپلماتیک و توهینآمیز» خوانده بود.
کناره گیری وزیر اطلاعات و سپس مخالفت آیت الله علی خامنه ای، رهبر جمهوری اسلامی، با آن در روزهای اخیر به جنجالی در صحنه سیاسی ایران و میان هواداران دولت دهم و اصولگرایان منتقد محمود احمدی نژاد تبدیل شده است.
وزیر خارجه کویت روز پنجشنبه گفت که یک حلقه جاسوسی ایران که سال گذشته در کویت کشف شد برای بمبگذاری در تاسیسات “استراتژیک” کویت مواد منفجره حمل می کرده است. او همچنین ایران را متهم به تلاش برای ساقط کردن حکومت بحرین کرد.
به گزارش بیبیسی، شیخ محمد السالم الصباح به تلویزیون العربیه که در دوبی مستقر است گفت که این گروه نه تنها حضور نظامی آمریکا را زیر نظر داشت “بلکه از آن فراتر رفت.”
او گفت: “آنها مواد منفجره در اختیار داشتند و قصد داشتند تاسیسات حیاتی کویت را منفجر کنند. نام افسران را در اختیار داشتند و اطلاعات خیلی حساسی داشتند. این نشانه نیات بد برای آسیب زدن به امنیت کویت است.”
کویت میزبان اردوگاه اریفجان، یک پایگاه گسترده لژستیکی آمریکا در صحرای جنوب پایتخت است، که از عملیات نیروهای آمریکایی در عراق پشتیبانی می کند.
ماه گذشته دادگاهی در کویت دو ایرانی و یک کویتی را به جرم عضویت در آنچه ادعا می شد یک حلقه جاسوسی ایران بود به اعدام محکوم کرد. ایران این اتهامات را بی پایه خوانده است. خبر بازداشت آن افراد در ماه مه 2010 منتشر شده بود.
با این حال وزیر خارجه کویت در مصاحبه با العربیه گفت که کویت همچنان خواهان روابطی خوب با ایران است: “ما قطع رابطه با ایران را کاملا مردود می دانیم.”
اما او گفت که ایران باید رفتار بهتری با کشورهای عربی منطقه داشته باشد: “کشورهای خلیج (فارس) علائم زیادی حاکی زا حسن نیت به ایران فرستاده اند… اما ما با دخالت فزاینده ایران در امور داخلی خود مواجه شده ایم.”
او افزود: “به نظر می رسد که ایران به ما به عنوان کشورهای اقماری و نه کشورهای مستقل با حاکمیت ملی نگاه می کند. ما از ایران می خواهیم به حاکمیت ملی ما احترام بگذارد.”
روابط ایران و شش کشور عضو شورای همکاری خلیج فارس از زمان شروع ناآرامی های بحرین به شدت متشنج شده است.
معترضان شیعه در بحرین علیه حکومت سنتی دست به تظاهرات می زنند. اکثریت جمعیت بحرین را شیعیان تشکیل می دهند.
شیخ محمد گفت ایران به دلیل دخالت شورای همکاری خلیج فارس “از سرنگون کردن حکومت بحرین بازماند”.
او گفت کویت سه دیپلمات ایرانی و یک کارمند سفارت ایران را به خاطر ارتباط “اثبات شده” با یک حلقه جاسوسی، که سه عضو آن به مرگ محکوم شده اند، اخراج کرد.
پیشتر در ماه جاری ایران سه دیپلمات کویتی را به تلافی اخراج سه دیپلماتش از این کشور بیرون کرد. ایران اتهام های کویت را رد کرده است.
سال 2010 مجله فارین پالیسی (Foreign Policy) یان بروما را در فهرست صد روشنفکر برتر جهان قرار داد و بدین شکل از او تجلیل کرد، اما بروما از مدتها قبل خود را به عنوان روشنفکری که دغدغه آزادی، حقوق بشر و صلح را دارد شناسانده بود و از این رو فارین پالیسی کشف جدیدی نکرده بود.
بروما، نویسنده و آکادمیسین هلندی، در زمینه ادبیات و هنر ملل خاور دور، چین و ژاپن، تحصیل کرده و بدین واسطه با روحیه و فرهنگ آسیایی آشنا شدهاست. این آشنایی در آینده زمینه نگارش آثار پرتعدادی را فراهم میکند که هر یک از آنان کوششی است برای نزدیکی و تفاهم میان فرهنگهای شرق و غرب، مانند “توکیو: صورت و روح” (1986)، “خاک خدا: سفر آسیایی مدرن” (1989). اما شاید مهمتر از همه اینها کتاب معروف “آکسیدنتالیسم: غرب از نگاه دشمنانش” باشد که بروما آن را به همراه آویشا مارگالیت نگاشتهاست. این کتاب گرچه اولین بار در سال 2004 منتشر شد، اما همچنان محل توجه است. در این کتاب بروما از یک تفکر بیمارگونه درباره غرب سخن میگوید که غرب را عاری از هر فضیلتی میداند. این تفکر خواهان نابودی غرب است، چرا که آن را سمبل گناه و فساد میپندارد. نکته آن که اصطلاح “آکسیدنتالیسم” (Occidentalism) به خودی خود متضمن چنین معنایی نیست. این اصطلاح در برابر اصطلاح اورینتالیسم (Orientalism) به معنای غربشناسی به کار میرود، اما بروما به هر دو این اصطلاحات بار منفی میبخشد، چنانچه چند دهه پیش از او ادوارد سعید نیز در کتاب معروف خود با نام “اوریانتالیسم” این مفهوم را به چالش کشیده بود و آن را ناشی از نگرشهای امپریالیستی غربیان به شرق دانسته بود. از این نظر میتوان کتاب بروما را واکنشی به اثر ادوارد سعید دانست که سال 1978 منتشر شده بود. گفتوگوی تهران ریویو با یان بروما را میخوانید.
چرا اصطلاح آکسیدنتالیسم (Occidentalism) را در مفهومی منفی به کار میبرید؟
مفهومی که من از این اصطلاح در نظر داشتهام، به معنای نقد سیاستهای آمریکا و اروپا یا حتی فرهنگ آنها نیست. “آکسیدنتالیسم” یک ذهنیت خشونتآمیز نسبت به غرب است که غرب را تجسم شرارت و گناه میداند، آنقدر که تمایل به نابودی آن دارد. غرب سمبولیک البته چنین است: یک تمثال شیطانی غرق در گناه، آز، فساد، هرزگی جنسی و… این یکجور غیرانسانی جلوه دادن ماجراست، چرا که گمان بر این است که غربیها روح ندارند یا همه چیز بر پایه شهوت بنا شده.
از نگاه شما آیا اورینتالیسم (Orientalism) هم دارای چنین بار ارزشیای است؟
از این نظر که اورینتالیسم هم جلوهای غیرانسانی به مردمان شرق میبخشد، این واژه نیز دارای بار چنین ارزشیای است. در مورد اورینتالیسم میتوان گفت که مردم شرق مانند کودکانی در نظر گرفته شدهاند که میباید توسط انسان غربی بالغ آموزش ببینند.
ریشههای آکسیدنتالیسم چیست؟ استعمار و امپریالیسم؟ آکسیدنتالیسم اساسا به چه دورهای باز میگردد؟ و اساسا چه نسبتی با مدرنیته برقرار میکند؟
این تصویر دیوآسا و شیطانی از تمدنی که به خاطر شهوتپرستی و پولپرستی به شدت فاسد شدهاست، به داستان کتاب مقدس از برج بابل بازمیگردد. برجهای دوقلو نیویورک نمونههای مدرن بابل بودند.
آکسیدنتالیسم برخوردی میان ایدئولوژیهاست، نه تمدنها یا فرهنگهای مختلف. از نظر یک “آکسیدنتالیست”، بسیاری از مردم شرق، بهخصوص اگر سکولار لیبرال باشند، به همان اندازه غربیها متهم هستند و میباید محکوم شوند
آیا شما آکسیدنتالیسم را یک توهم یا یکجور پارانویا میدانید؟
هر دو.
در میان کدام ملتها یا سرزمینها چنین نگاهی به غرب بیشتر شایع است؟ آیا مسلمانان بیشتر زمینه پذیرش چنین دیدگاهی را دارند؟
نه، چنین نیست. من و “آویشای مارگالیت” در کتابمان، “آکسیدنتالیسم”، این بحث را مطرح کردیم که انگاره منکر و شریرانه از فساد غرب دقیقا ریشه در خود غرب دارد، بهطور خاص در آلمان قرن 19 و همانطور در روسیه. ملیگرایان افراطی ژاپنی در دهههای 1920 و 30 که در واقع تحت تاثیر شدید غرب و بهخصوص انگارههای آلمان درباره غرب بودند، اغلب آکسیدنتالیست میشدند.
عامل دین چقدر در رشد آکسیدنتالیسم تاثیر دارد؟ آیا اساسا میتوان آکسیدنتالیسم را نوعی تقابل ادیان با یکدیگر دانست؟
نه لزوما. تفسیرهای افراطی از اسلام میتواند معطوف به غرب باشد و تصویر منکری از آن ارائه دهد، اما تفسیرهای افراطی از مسیحیت نیز چنین قابلیتی را دارد. “اسلاووفیل”های* روسی قرن نوزدهم، روسهای ارتدوکس بودند و آن کسانی هم که بابل را به گناهکاری متهم میکردند، یهودی بودند.
شما تروریسم را هم در بستر همین مفهوم معنا میکنید؟ یا اینکه تروریسم ریشههای مذهبی دارد؟
بستگی دارد که کدام شکل تروریسم را در نظر دارید. تروریسم روشی است که در جاهای مختلف و تحت شرایط متفاوت به کار گرفته میشود. تروریسم اسلامی شکلی از مذهب انقلابی است و همان اندازه که یک ایدئولوژی مذهبی محسوب میشود، یک ایدئولوژی سیاسی هم هست.
چه عواملی امروز آکسیدنتالیسم را تقویت میکند؟ فرض کنید که شرق به تمامی دیدگاه خود را در رابطه با غرب و پدیدههای غربی تعدیل کند، آیا سیاستها و عملکرد امروز دولتهای غربی در جهت تخفیف آکسیدنتالیسم است؟
سئوال فوق به این مضمون اشاره دارد که آکسیدنتالیسم برخورد میان غرب و شرق جغرافیایی یا میان غربیها و شرقیهاست. شما دچار سوءتفاهم شدهاید. آکسیدنتالیسم برخوردی میان ایدئولوژیهاست، نه تمدنها یا فرهنگهای مختلف. از نظر یک “آکسیدنتالیست”، بسیاری از مردم شرق، بهخصوص اگر سکولار لیبرال باشند، به همان اندازه غربیها متهم هستند و میباید محکوم شوند. بنابراین، سیاستهای غرب در این زمینه عامل تعیینکنندهای نیست.
روشنفکران شرق و غرب چه نقشی در بازتولید ارینتالیسم و اکسیدنتالیسم دارند؟ چگونه یک روشنفکر میتواند از این چهارچوبهای ذهنی پرقدرت فاصله بگیرد؟
روشنفکران شرق و غرب که در مورد آزادی فردی و نهادهای دموکراتیک مشابه هم میاندیشند و آن را باور دارند، مشترکات بیشتری با یکدیگر دارند به نسبت کسانی که مخالف چنین عقایدی هستند، و فرقی هم نمیکند که کجا زندگی کنند. روشنفکران غربی که آزادیهای سیاسی را ارج مینهند، در کنار جنبش سبز ایران خواهند بود و آزادیخواهان خاورمیانه نیز به طور حتم پذیرای عقاید آزادیخواهانه غربی هستند.
گفتمان آلترناتیو در توصیف و تفسیر جهان چیست؟
چاره این است که نباید اسیر و بنده تعصبات بود، حال این تعصبات از هر چیزی که نشأت گرفته باشد تفاوتی نمیکند. میتوان جوامع را به عنوان مجموعههایی از افراد در نظر گرفت که میباید نهادهایی را برای حل صلحآمیز منازعات و اختلافها بر پا دارند و قوانینی را برای تضمین آزادیهای مدنی ابداع کنند. باز هم در این رابطه، کسانی که اندیشه آزادیخواهانه دارند، خواه در تهران باشند و خواه در نیویورک، باید در یک سو و کنار هم قرار بگیرند.
* اسلاووفیلیا (Slavophilia) یک نهضت روشنفکری در قرن نوزدهم بود که خواهان توسعه امپراتوری روس در زمینه ارزشها و نهادهای برآمده از تاریخ دیرین این کشور بود. اسلاووفیلها (Slavophiles) بهخصوص مخالف تاثیر اروپای غربی بر روسیه بودند. نظیر چنین نهضتهایی در لهستان، مجارستان و یونان نیز وجود داشت. (ویکی پدیا)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر