-----------------------------
همه خبرها و ديدگاهاي سانسور شده و پشت فيلتر جمهوري اسلامي مانده را يكجا و بي درد سر در "هستي نيوز" بخوانيد... http://groups.google.com/group/hasti-news/
اکنون که حکومت جمهوری اسلامی عنان استقلال کشور را به دست حکومت روسيه خبيث و چين فرصت طلب سپرده است نکوست که به خيانت و عداوت روس ها از گذشته تا کنون بپردازیم. خبرنگاران سبز تاکنون در گزارشات متعددی با عناوين مختلف توسط کارشناسان ايران سبز برگ هايی از خيانت جمهوری اسلامی با رهبری آيت الله خامنه ای و فرماندهی سپاه پاسداران در ازای اعطای سرمايه های عظيم نفت و گاز کشور به روسيه و چين و وانهادن استقلال کشور به روسيه افشا کرده است که قصد داريم به مرور به تاريخ گذشته روابط ايران و روسيه بيشتر بپردازيم چرا که به باور ما خائن ترين شريک کشورمان برخلاف نظر اتاق فکر رهبری نه ايالات متحده آمريکا بل روسيه خبيث بوده است و برخلاف علاقه آيت الله خامنه ای که نظرش به دليل نزديکی و پيمان بستن با روس ها که مدارک اش را تلوزيون دولتی روسيه چندی قبل افشا کرد نزديک است سربلندی و آزادی کشورمان با دوستی با ايالات متحده و جامعه جهانی و نه با شراکت با روسيه و چين است.
برگی از تاريخ : گوشه ای ديگرازجنايات و دشمنی روسها عليه ملت ايران درحمايت ازمحمد علی ميرزا شاه مستبد ومشروعه خواه قاجار عليه نهضت مشروطيت
کسروی در تاريخ هجده ساله آذربايجان صحنه اعدام ثقه الاسلام و تنی چند ازمشروطه خواهان بنام را در عصر عاشورا چنين توصيف کرده: "هنگامه دل گداز بس سختی می بود… مرگ سياه يک سو و غم و درماندگی کشور يک سو، خدا می داند چه دل سوخته ای درآن ساعت می داشتند. ثقه الاسلام به همگی دل می داد و از هراس و غم ايشان می کاست… چون خواستند دار زنند نخست شيخ سليم (از مسئولين اجتماعيون _ عاميون) بيچاره خواست سخنی گويد افسر دژخوی روسی سيلی و مشت به رويش زده خاموشش گردانيد. دژخيمان ريسمان به گردنشانداختند وکرسی را از زير پايش کشيدند. دوم نوبت ثقه الاسلام بود، شادروان همچنان بی پروا می ايستاد… بالای کرسی رفت. سوم ضيا العلما را خواندند… به روسی با افسر سخن آغاز کرده می گفت ما چه گناه کرده ايم… آيا کوشيدن در راه کشور خود گناه است؟ دژخيمان دست او را از پشت بستند و با زور بالای کرسيش بردند. چهارم صادق الملک را خواندند. پنجم آقا محمدابراهيم را پيش آوردند ، او با پای خود بالای کرسی رفت و ريسمان را به گردنانداخت . ششم قلی خان که پيرمردی بود را پيش خواندند . هفتم نوبت حسن بود (پسر ۱۸ ساله مسيو) جوان دلير بالای کرسی با آواز بلندداد زد: "زنده باد ايران"، "زنده باد مشروطه" و پس از او نوبت قدير پسر شانزده ساله رسيد و او را نيز (با توجه به کينه ای که به علی مسيو داشتند) بالای کرسی برده ريسمان به گردنش انداختند. روسيان برای آنکه دژخويی خود را نيک نشان دهند، باری آن نکردند چشم هاياينان را بندند و يا چون يکی را می آويزند و بالای دار دست و پا می زند ديگران را دور نگه دارند. برادر را روبروی چشم برادر به دار کشيدند. چنان که از پيکره ها پيداست دژخيمان از ناآزمودگی ريسمان ها را چنان نينداختند که زود آسوده گرداند. بيشترشان تا دقيقه ها گرفتار شکنجه جان کندن بوده اند."
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر