هنوز زخم های برجا مانده از دستگيری و محکوميت های چندين ساله برخی از سينماگران محبوب کشور هم چون جعفر پناهی، رامين پرچمی، مرضيه وفامهر، مستندسازان و . . .التيام نيافته بود که تير استبداد به مقصد خانه سينما از چله رها شد و درست بر هدف نشست. با بهانه تراشی های واهی تنگ نظران سرانجام رای به منحل شدن آن دادند تا در سکوت ويرانگر اين جامعه استبداد زده به سراغ طعمه بعدی خود بروند.
خبرنگاران سبز/فرهنگ-هنر-ادبیات: در کشاکش دخالت وزارت فرهنگ و ارشاد دولت کودتا در امور سينماگران که به انحلتل خانه سينما منجر شد جمعی از کارگردانان و اهالی سينمابا اعلام مواضع يکسان اعلام کردند که جشنواره فيلم فجر امسال را تحريم خواهند کرد. اين عکس العمل اهالی سينما البته نهايتن به تشکيل سازمان سينمايی کشور تحت نظارت وزارت فرهنگ در ساختمان اين وزارت خانه ختم شد اقدامی که به عقب نشينی سينماگران برای عدم شرکت در جشنواره فيلم فجر خاتمه يافت.
با اين حال آنچه مشخص است اهالی خانه سينما و اصناف هنری کشور از دخالت وزارت فرهنگ و ارشاد چندان راضی نيستند و با انتشار بيانيه ای اعتراضی که به امضای ۲ هزار نفر از آنان شکل گرفت نارضايتی خود را ابراز کردند.
حال جمعی از دانشجويان سبز دانشگاه های تهران در اعتراض به وضعيت سينمايی کشور بيانيه ای صادر کرده و اعلام کرده اند: "جشنواره فيلم فجر را تحريم می کنيم."
دانشجويان در بخشی از اين بيانيه آورده اند: چشمان نگران آزادی و عدالت در جامعه، بيش از اين سکوت را جايز نمی شماريم که نه تنها خيانت به عرصه فرهنگ و هنر ايران بلکه باز گذاشتن عرصه جولان غول استبداد است و به نشانه اعتراض بر همه آنچه که در مدت اين دو سال بر سينمای کشور گذشته جشنواره فيلم فجر امسال را تحريم ميکنيم و اين بار تماشاچی نخواهيم بود. بديهی است که اين حرکت کاملا مستقل از تصميمی است که کارگردانان، بازيگران و ديگر عوامل برای شرکت يا عدم شرکت در اين جشنواره خواهند گرفت.
به گزارش خبرنگاران سبز متن اين نامه به شرح زير است:
ترکه استبداد هزارپای ايران اين بار بر پيکر نحيف سينمای کشور فرود آمد و خانه ی سينماگران را ويران کرد. استبداد غولی است که اگر مقابلش ايستادگی نکرد همه چيز را می بلعد و از بين می برد و در اين ميان نهادهای جامعه مدنی بيش از باقی نهادها در معرض خطر هستند. احزاب مستقل و آزاد، سنديکای اتوبوسرانان، انجمن صنفی معلمان و حالا خانه سينما.
هنوز زخم های برجا مانده از دستگيری و محکوميت های چندين ساله برخی از سينماگران محبوب کشور هم چون جعفر پناهی، رامين پرچمی، مرضيه وفامهر، مستندسازان و . . .التيام نيافته بود که تير استبداد به مقصد خانه سينما از چله رها شد و درست بر هدف نشست. با بهانه تراشی های واهی تنگ نظران سرانجام رای به منحل شدن آن دادند تا در سکوت ويرانگر اين جامعه استبداد زده به سراغ طعمه بعدی خود بروند.
اما ما دانشجويان، چشمان نگران آزادی و عدالت در جامعه، بيش از اين سکوت را جايز نمی شماريم که نه تنها خيانت به عرصه فرهنگ و هنر ايران بلکه باز گذاشتن عرصه جولان غول استبداد است. و برای آنکه تاويل اين گفته برتولد برشت نشويم که :
" نخست برای گرفتن کمونيست ها آمدند
من هيچ نگفتم
زيرا من کمونيست نبودم
بعد برای گرفتن کارگران و اعضای سنديکا آمدند
من هيچ نگفتم
زيرا من عضو سنديکا نبودم
سپس برای گرفتن کاتوليک ها آمدند
من باز هيچ نگفتم
زيرا من پروتستان بودم
سرانجام برای گرفتن من آمدند
ديگر کسی برای حرف زدن باقی نمانده بود"
به نشانه اعتراض بر همه آنچه که در مدت اين دو سال بر سينمای کشور گذشته جشنواره فيلم فجر امسال را تحريم ميکنيم و اين بار تماشاچی نخواهيم بود. بديهی است که اين حرکت کاملا مستقل از تصميمی است که کارگردانان، بازيگران و ديگر عوامل برای شرکت يا عدم شرکت در اين جشنواره خواهند گرفت.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر