محمدتقی کروبی در پی انتشار اخباری کذب با عنوان "اخراج فرزند مهدی کروبی از مجمع تشخیص مصلحت" جوابیه ای را منتشر و از "دروغ پردازی" و "شایعه پراکنی" جراید و سایت‌های وابسته به دولت انتقاد کرد.
در روزهای گذشته برخی از سایت‌های دولتی اعلام کرده بودند که "تقی کروبی، فرزند مهدی کروبی که در یکی از کمیته‌های دبیرخانه مجمع تشخیص مصلحت نظام فعالیت داشته، اخیرا طی اقدامی ارزشی و انقلابی از سوی دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام قطع همکاری و اخراج شده است."
او در بخشی از جوابیه خود نوشته است: " جهت اطلاع آن دسته از طالبان قدرت و ثروت که برای کسب و حفظ آن هر فعل غیر شرعی، قانونی واخلاقی را مجاز میدانند عرض می کنم که اینجانب تنها یک رابطه استخدامی (عضو هیات علمی) دارم که آنان می توانند با حکم اخراج آن را به پایان رسانند. "
به گزارش سحام نیوز متن کامل جوابیه تقی کروبی به شرح زیر است:
الحمد لله المعروف من غیر رویه
حدیث مشهوری است که انسان را از سه چیز برحذر می دارد و اتفاقا در قبال انسان های رذل و پست همواره دستور این حدیث را لحاظ کرده ام، اما چه کنم که مصادیق بارز این حدیث که در ویرانی شرع، قانون و ارزش های اخلاقی ید طولائی دارند، هرازگاهی با نشر دروغ و تهمتی ناروا مرا مورد محبت خود قرار می دهند. به قول خواجه شیرازی:
شرابی تلخ می خواهم که مردافکن بود زورش
که تایکدم بیاسایم زدنیا و شرو شورش
در آموزهای اسلامی و انسانی دروغ سرچشمه همه پلیدی ها و کثیفی ها تلقی گردیده است و در روایتی از قول امام حسن عسگری (ع) نقل شده است که "جمیع اعمال خبیثه در خانهاى است و کلید آن خانه، دروغ است." من با اعتقاد به این آموزه اگر مرتکب هر فعل و یاترک فعلی شوم، حداقل به دروغ و تهمت دست نمی یازم. از بد روزگار این روزها دورغ و تهمت نقل محفل برخی از طالبان قدرت شده و نردبان ترقی و دست یازیدن بر اموال بیت المال. خبر کذبی در رسانه های وابسته به دولت مبنی بر اخراج اینجانب از مجمع تشخیص مصلحت نظام منتشر و در جریده دریده وطن امروز با شرح وبسط و ایراد تهمتی دروغین از جمله افشای اخبار مجمع چاپ گردید. اگرچه با اخراج از هر سمت و شغلی در شرائط فعلی کشور مشکل ندارم، لیکن برای تنویر افکار عمومی و آنان که باید بهتر بدانند لازم می دانم نکاتی را به اجمال بیان کنم.
اینجانب بنا به دعوت دوست گرامی ام آقای دکتر محسن رضایی، دبیر محترم مجمع تشخیص مصلحت نظام از بهمن ۱۳۸۷، کمیته ی حقوق بین الملل را در کمیسون حقوقی قضایی مجمع با بهره گیری از برجسته ترین اساتید دانشگاهی کشور تشکیل دادم. از آنجا که عضو هیات علمی دانشگاه هستم همانند سایر اساتید دانشگاهی بر مبنای فعالیت علمی ام قرارداد کاری یکساله منعقد کردم.
در راستای ایجاد گرایش های تخصصی در کمیته حقوق بین الملل مفتخرم در شرائطی که واژه "حقوق بشر" از منظر برخی از اصحاب قدرت غیر قابل تحمل است، گروه حقوق بشر این کمیته را با مشارکت هفت عضو برجسته دانشگاهی کشور راه اندازی کنم. با پایان پذیری دوره یکساله و نیز با عنایت به شرائط خاص کشور و مسائل پیرامون پدر مجاهد و بزرگوارم، ضمن سپاس از دبیر محترم مجمع، بطور رسمی عدم تمایل بر همکاری ام را به ایشان، قایم مقام محترم مجمع و معاونت محترم اطلاع رسانی اعلام کردم. علیرغم اصرار من بر پایان همکاری علمی با مجمع به عنوان دبیر علمی کمیته، در تیر ماه امسال حکم قرارداد یکساله ای برای اینجانب ارسال شد که ضمن تشکر از حسن نظر دوستان آن را امضا نکردم و خواستار تغییر آن به نام دبیر پیشنهادی کمیته آقای دکتر محبی از اساتید دانشگاه علامه طباطبائی گردیدم. به دوستان کمیسیون هم اعلام کردم که حداکثر تا پایان شهریور ماه مدیریت جلسات را انجام و بعد از آن بنا به ملاحظاتی در دبیرخانه مجمع حضور نخواهم یافت. مناسب است به نامه ام به دبیر محترم مجمع در اردیبهشت ماه ۱۳۸۹ که ضمیمه گزارشی پیرامون بیانیه پر مسئله تهران که برای ممانعت از قطعنامه احتمالی شورای امنیت امضا شده بود و در آن انتقال ۱۲۰۰ کیلو گرم اورانیوم کمتر غنی شده ( با غلظت ۳٫۵ درصد) ایران به خاک ترکیه در قبال دریافت ۱۲۰ کیلو گرم سوخت راکتور تحقیقاتی تهران(با غلظت ۲۰ درصد) پیش بینی گردیده بود، اشاره ای کوتاه داشته باشم. در پایان آن نامه چنین نگاشتم:
"… از محبت و اعتماد جنابعالی به اینجانب در راه اندازی کمیته حقوق بین الملل و ایجاد گرایش های تخصصی این حوزه در مجمع تشخیص مصلحت نظام تشکر می نمایم. در عین حال به اطلاع می رسانم که با عنایت به پایان گرفتن مسئولیت اینجانب و بدنبال مشورت با برخی از اعضای محترم این کمیته و کمیسون حقوقی قضایی، آقای دکتر محبی رئیس سابق دفتر خدمات حقوقی ایران در لاهه و مسئول اتاق داوری بین المللی فعلی را بعنوان دبیر پیشنهادی کمیته حقوق بین الملل بحضورتان معرفی تا در صورت صلاحدید مسئولیت این کمیته را به مشارالیه و یا هر شخص مناسب دیگری واگذار نمائید."
بر خلاف تبلیغات کذب رسانه های وابسته به دولت باید با صراحت بگویم که عدم تداوم همکاری اینجانب بنا به ملاحظاتی از سوی خودم بوده نه مجمع و اساسا رابطه استخدامی میان اینجانب و مجمع از شش ماه پیش تاکنون وجود نداشته که بخواهد مصداق اخراج پیدا کند. از اواخر شهریور ماه به اختیار خود حتی برای لحظه ای به مجمع نرفتم.
علاوه بر آن، اعضای هیات علمی تنها در جلسات تخصصی حضور می یابند و نظرات و تحقیقات خود را در قبال پرسش های مطرح شده ارائه می کنند و اصولا به سند و یا مدرکی دسترسی ندارند که بخواهند آن را منتشر و یا افشا کنند. بر عکس تصور باطل آن جریده وابسته، رابطه کاری کمیته بدین نحو است که اساتید نظرات علمی و کارشناسی خود را در قبال مسائل مبتلابه کشور در حقوق بین الملل مطابق منافع ملی ارائه می کنند و بر اساس آن نظرات، گزارش هایی تهیه و بنام کمیته حقوق بین الملل و یا گروه حقوق بشر در قالب بولتن خبری چاپ می گردد. البته برخی از گزارش ها که حاکی از عدم درک صحیح کارگزاران اجرایی کشور از حقوق بین الملل و عدم توجه دولت به منافع ملی بوده بدلیل ملاحظات سیاسی تاکنون چاپ نگردیده است که امیدوارم برای آگاهی مسولین در آینده نزدیک چاپ گردد.
جهت اطلاع آن دسته از طالبان قدرت و ثروت که برای کسب و حفظ آن هر فعل غیر شرعی، قانونی واخلاقی را مجاز میدانند عرض می کنم که اینجانب تنها یک رابطه استخدامی (عضو هیات علمی) دارم که آنان می توانند با حکم اخراج آن را به پایان رسانند. از دو ترم گذشته تاکنون تدریس ندارم و تنها در راهنمایی و مشاوره پایان نامه ها و انجام کارهای پژوهشی مشارکت دارم. اگر عقاید سیاسی ام برای برخی غیر قابل تحمل است، همچون محروم کردن از داشتن گذرنامه و حق خروج از کشور در ۱۰ ماه گذشته، ممانعت از درمان آسیب های دوران دفاع مقدس و محروم کردن از شرکت در کنفرانس های بین المللی اینبار نیز دستور اخراجم از دانشگاه را صادر نمایند و مطمئن باشند ملالی در این مسیر نیست. مولایم امام علی (ع) می فرماید "العالم من عرف قدره و کفی بالسر مهلا الا بعرف قدره" دانا کسی است که قدر خود را بداند و نادانی انسان همین بس که قدر خود نداند. دستگاه خلقت اراده، آزاد اندیشی و حق اندیشیدن و نظایر آن را در وجود انسان، این مخلوق خدا قرار داده است و من کرامت خود را به لحاظ انسانیت مستلزم اعمال حقوق فطری، طبیعی و اجتماعی ام نظیر حق آزادی، حق انتخاب و …میدانم.
آندم که با تو باشم یکسال هست روزی
واندم که بی تو باشم یک لحظه هست سالی
محمد تقی کروبی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر