بدون شک، خانم صدر را نمی‌توان با یک نوشته یا یک کار مورد ارزیابی قرار داد. ایشان بدون تردید به خاطر کارهای خطیرشان در مبارزه با فرهنگ سنگسار و پذیرش وکالت متهمان بسیاری جایگاه ویژه‌ای نزد فعالان حقوق بشر دارند.
با این حال، نوشته اخیر ایشان که باعث رطوبت شدید «لانه مورچگان» شده، چند نکته در خود دارد که بهتر است بدون حب و بغض آنها را دید.
مردان جامعه ما چندان هم علیه‌الرحمه نیستند. نمی‌توان ما را به هیچ عنوان بابت یک‌جانبه‌نگری‌هامان تبرئه کرد.
ظلم مردان به زنان ایرانی تمامی ندارد.
بسیاری از مردان جامعه ما مثل امام جمعه موقت تهران به زنان نگاه می‌کنند. «عباسی»، نماینده فقید بندرعباس یکی از آنها بود.
سوال مطرح این است که آیا همه مردان چنینند؟ خانم صدر خود حقوق‌دانند و می‌دانند همه را به یک چوب راندن یعنی چه. یعنی آیا همسر خود ایشان بابت این همه سفرهای طولانی و این همه خانه دوستان و غریبه‌ها و دیگران ماندن به ایشان ایرادی گرفته‌اند؟ آیا همسر ایشان هم جزو همان مردان ایرانی هستند؟ مردان ایرانی «ناموس‌پرست» بی منطق؟ اگر وجود همسر ایشان نبود، آیا می‌توانستند به همین راحتی سال‌های سال درس بخوانند و کار کنند و به سفر بروند و گاه دخترنازنینشان را تنها بگذارند؟ من از نزدیک شاهد زندگی ایشان نبوده‌ام و فقط روایت‌هایی شنیده‌ام از دوستانی که هم دانشگاهی خانم صدر بوده‌اند.
من مخالف «زن ذلیل» خواندن مردهای همراه هستم. مردانی که به خاطر همسران خود همه زندگی‌شان را و هست و نیست‌شان را می‌توانند در یک آن رها کنند. من شنیده‌ام همسر خانم صدر چنین مردی هستند. البته اینکه در برابر سخن همسرشان سکوت کرده‌اند، شاید به همان دلیل پیشین باشد. بارها در مورد جناب نیلچیان، همسر خانم صدر شنیده‌ام که او را یک «زن‌ذلیل» کامل خطاب کرده‌اند. به نظرم جا داشت خانم صدر از همسر محترمشان دفاع می‌کردند و حداقل سهمی به بعضی مردان ایرانی که مانند امام جمعه تهران نیستند می‌دادند.
اما اگر بخواهم به عنوان یک مرد، در باره خانم صدر قضاوت کنم، او را همانند خانم فاطمه رجبی نخواهم دانست. او را مانند عفت هاشمی رفسنجانی هم نیست. مانند فائزه هاشمی هم نیست. مانند خودش است. ممکن است کسانی مثل او باشند، ولی همه نیستند.
الان هزاران ایرانی برای برابری زنان و مردان تلاش می‌کنند، خیلی از ایشان مردانی هستند همچون بهمن احمدی امویی، همسر خانم بنی‌یعقوب. ژیلا بنی‌یعقوب در باره نوشته اخیر خانم صدر گفته‌اند که منطق شادی ترسناک است. این سخنان یک فعال برابری حقوق زنان و مردان در ایران است که همسرش بهمن به خاطر حمایت‌هایش از جنبش زنان بیشتر از بسیاری زنان ضربه خورده است. سخنان خانم ممکن است آبی باشد که به لانه بعضی مورچگان ریخته شده، اما آب سردی است بر کارهای کسانی همچون بهمن احمدی‌امویی.
ادبیات و منطق خانم صدر در گذر زمان ممکن است باعث ایجاد تنفر و حتی بدبینی مردان زیادی به جنبش برابری خواهی زنان شود. البته اگر همه مردان از نظر منطقی مثل خانم صدر باشند، حتما چنین خواهد شد. اما باید عاقل بود و همه را به یک چوب نراند. همه مردان مثل خانم صدر نیستند. همه مردان مثل حجت‌الاسلام صدیقی نیستند. همه زنان هم مثل هم نیستند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر