Latest News from Emrooz for 12/02/2012

Email not displaying correctly? View it in your browser. درخواست سیصد فعال مدنی از نسرین ستوده برای پایان دادن به اعتصاب غذا امروز: بیش از ۳۰۰ فعال مدنی و سیاسی و رسانه ای در نامه ای خطاب به نسرین ستوده، از این زندانی سیاسی خواستند به اعتصاب غذای خود پایان دهد. در این نامه با بیان اینکه "فریاد حق خواهی شما را شنیدیم" و "جهانی به این همه پاک سرشتی و پایداری شما سر تعظیم فرود آورده است"، نوشته شده: ما به عنوان کسانی که هر کدام قربانی بی عدالتی و نابرابری و یا معترض بە حق کشی های موجوداند، یا روزی به نوعی اسیر چنگال بیداد بوده و یا خود سابقه ی اعتصاب غذا در پشت میله های زندان را دارند، سخت از انتهای راهی که شما در پیش گرفته اید، می ترسیم. نه مرگ، که فردای ایران بی نسرین ستوده سخت هراسانمان کرده است. در این نامه آمده است: ما امضا کنندگان این نامه، ضمن درخواست دوباره از خانم ستوده جهت شکستن هرچه سریع تر اعتصاب غذا خطاب به مسئولین زندان اوین، قوه قضاییه و کلیه مسئولین امر اعلام می داریم که مسئولیت بروز کوچک ترین اتفاقی برای شرف حقوق بشر ایران، نسرین ستوده به عهده ی ایشان می باشد. لیکن هرچه سریع تر فشارهای غیرقانونی و بلاتوجیه وارد بر خانواده نسرین ستوده را پایان دهید." متن کامل این نامه که در اختیار کلمه قرار گرفته به شرح زیر است: برای نسرین ستوده که هرگز از مرگ نهراسیده است. مبارک است خانم ستوده، شنیده ایم چله ای را چنان سرافراز از سر گذرانده اید که زندانبان حتی شرم دارد از انداختن نگاهی به نگاه گل انداخته تان. شنیده ایم که زیر چشمانتان گود رفته است، شنیده ایم سراپا پوست و استخوان شده اید، شنیده ایم دیوارهای بهداری اوین حتی از چشمان نیمه باز نسرین شرم دارند.... ما هم شرمگینیم خانم ستوده از این که تن شما این گونه سپر ضربه های بیداد نامردمانی شده است که امروز برای قدرت نمایی جز دست اندازی به حریم مقدس کودکی ۱۲ ساله مجال دیگری نمی یابند. شرمنده ایم که جز حسرتی بی جان در برابر دشت نسرین و رازقی شکفته در چشم هایتان در این روزها چیزی نداریم و از شرم این همه ناتوانی تا به امروز در دل زمین فرو نرفته ایم.... خانم ستوده، ما به عنوان کسانی که هر کدام قربانی بی عدالتی و نابرابری و یا معترض بە حق کشی های موجوداند، یا روزی به نوعی اسیر چنگال بیداد بوده و یا خود سابقه ی اعتصاب غذا در پشت میله های زندان را دارند، سخت از انتهای راهی که شما در پیش گرفته اید، می ترسیم. نه مرگ، که فردای ایران بی نسرین ستوده سخت هراسانمان کرده است... خانم ستوده، فریاد حق خواهی شما را شنیدیم. جهانی به این همه پاک سرشتی و پایداری شما سر تعظیم فرود آورده است. مطالبه ی به حقِ شما را جز آنان که خود را به نشنیدن می زنند، همگان شنیده اند. به عنوان کسانی که در دشوارترین روزهای زندگی شان پناه و دلگرمی خانواده هایشان بودید و به عنوان کسانی که شما را اسوه ای در مکتب پاسداری از مقام انسان و عدالت می دانند از شما خواهش می کنیم اعتصاب غذای خود را بشکنید و ما را از هراس فردای آزاد و روشن کشور بی وجود نازنینتان رهایی بخشید. بی شک مایی که امروز بابت جایگاه امروز شما، به شما نامه می نویسیم میثاقی نیز با شما خواهیم بست تا شاید اجابت درخواست ما نزد شما اندکی مقبول تر آید. بی شک هر وجدان بیداری در مقابل آنچه شما به خاطرش دست به اعتصاب غذا زده اید سر تعظیم فرود می آورد. ما نیز به عنوان عضوی از اعضای جامعه ی دردمند و حق شناس به شما اعلام می کنیم؛ خانم ستوده، مهراوه خندان، دختر شما و عزیز ما، دفاع بی حد و مرز از او وظیفه ی معلوم ما. نزد شما متذکر می شویم که اجازه ندهیم کوچک ترین بی حرمتی به ساحت کودکانه مهراوه صورت پذیرد. خانم ستوده، اعتصاب غذای خود را بشکنید، نه به خاطر ما، نه به خاطر فشاری که این روزها تحمل می کنید، به خاطر هزاران مهراوه ای که در فردای ایران باید از حضور شما درس ها پذیرند و نکته ها آموزند. ما امضا کنندگان این نامه، ضمن درخواست دوباره از خانم ستوده جهت شکستن هرچه سریع تر اعتصاب غذا خطاب به مسئولین زندان اوین، قوه قضاییه و کلیه مسئولین امر اعلام می داریم که مسئولیت بروز کوچک ترین اتفاقی برای شرف حقوق بشر ایران، نسرین ستوده به عهده ی ایشان می باشد. لیکن هرچه سریع تر فشارهای غیرقانونی و بلاتوجیه وارد بر خانواده نسرین ستوده را پایان دهید." اسامی امضاء کنندگان نامه: حامد ابراهیمی ذکریا ابراهیمی امید ابراهیمی محمدرضا ابراهیمی امیرفرشاد ابراهیمی بشیر احسانی احسان اعظمی اردوان اصحابی آرش الم امیر احمدی امیر امیرقلی اورانوس افروزی بابک اجلالی بهرام اسماعیل بیگی بهزاد احمدی نیا پیام اولاد عظیمی حامد اشرفی دنیا اکبری محمود امیری مقدم میثاق افشار نصیر امامی نگار انسان الهام آقاجانی سیدکوهزاد اسماعیلی محمدرضا آذرپاد نیما آزادی رضا آلوانیان روشنک آسترکی ساسان آقایی سعید آگنجی سهیل اعرابی سیروس احسانی شهناز اکملی (مادر شهید مصطفی کریم بیگی)، صبا آذرپیک عسل اسماعیل زاده علی آزادا علی افروزی علی افشاری فیروز اشرفی محمد الموتی محمد اولیایی فر مرتضی اسماعیل پور مریم آذرمند مرضیه آرمین مریم امی مهران انصاری احمد باطبی آرش بینش پژوه آزاده بهشتی بهداد بردیا جمشیدبابایی رضا بهزادیان نژاد زهرا باقری شاد مهدی باستانی پور شهلا باور نجات بهرامی سرور بهزدای سیدعلی بنی جمالی سینا برازجانی فیروزه بهرامی مازیار بالایی مقداد بریمانی مهران باران میترا بید انجیری نگین بانک هادی بابایی وحیدالدین بزرگتبار بائی پویه پولادی زینب پیغمبرزاده سازا پورنیک سعید پورحیدر مهناز پراکند بهرنگ تاجبخش بهروز جاوید تهرانی بهنام تفضلی حامد تهرانی شراره تهرانی عارفه سادات تاجزاده علی تارخ عزت الله تربتی فرشاد توماج احمد جهانبین اسماعیل جلیلوند پویا جهاندار بهیه جیلانی رحمن جوانمردی رضا جعفریان سمیرا جمشیدی عباس جمالی فاطمه جوانی فرزانه جلالی نازنین جواهریان مسعود چناسی پرشنگ حسینی حنیف حسین دوست روجا غلام حسینی زویا حسنی ستاره حسن پور سیدرضا حسینی عباس حکیم زاده فرحناز حامدی لیلی حسن پور محمدرضا حمیدی نسرین حسینی آریا خسروی مصطفی خسروی ترانه خدمتی سالار خسروی فاطمه خرمند میثم خرمگاهی مینا خانی نوید خانجانی واحد خلوصی سامان درختی شهریار داور محمدجواد دردکشان امیر سالار داوودی اشکان ذهابیان سعید ذبیحی احسان رمضانیان امیر رحیم پور امیر رشیدی رضا رفیعی سالومه رحیمی عماد رضیعی فریبا راد فرید روحانی کاوه رضایی محبوبه راسخ مصطفی رحمانی منا راستگو امیر رشیدی مهدی روحانی نژاد صبرا رضایی رضا رفیعی مهرداد رحیمی مهرداد رضایی هاله روحی الهام رسولی نیا ابوذر زمان سارا زرکوب مهدی زواره ای روح الله زم الناز زینالی نسیم سرابندی احسان مهرابی آیدا سعادت پریا سروش حسام سلامت زهرا سروش سالار ستایش سپیده سالاروند کسری سعیدفر نریمان سالاری آزاده سفیری مائده سلطانی سعیده سهرابی مهدی سعیدی پور حامد شجاعی حمید شاه سیاه سامرند شهبازی محمدجواد شریفی شهاب الدین شیخی صهبا شعردوست فرزاد شاکریان فرهاد شمس آبادی فواد شمس کاوه شیرزاد مریم شبانی منصوره شهسواری نرگس شکوهی بهرام شجاعی بنیامین صدر بانی صداقت کاران صدر کاویان صادق زاده میلانی مجتبی صادقی محمدامین صالحی مهدی صانع فرشی سجاد ضرغام حسن طالبی ریحانه طباطبایی محمدجواد طواف محمد طباطبایی یوسف عزیزی بنی طرف امیر عباس آذروند امیر عبدالوهابی بهروز علوی پیمان عارف زانیار علوی سیدعلی عظیمی شاهد علوی علی عبدی علی عجمی مریم عرب عامری مزدک عبدی پور مسعود علیزاده مسیح علی نژاد معصومه عطایی مهتاب علی نژاد مهرداد عمادی یاسمن علی نژاد رامین غفاری عابدین غلامی مهران غفوری فر تن ناز فاضل حسین فراهانی شهلا فروزانفر مسعود فتحی شیوا نوجو کیوان فروزان گلشن فیال ناصح فریدی ناهید فرهاد شیما قوشه محسن قشقایی زاده مریم قربانی فر مهدی قدیمی آیدا قجر سلما قطبی صنم قیاثی سعید کلانکی علی کلایی عنایت کریمی محسن کازکارش مرتضی کاظمیان نعیمه کفشدوز نوید کامران مریم کریم بیگی مهدیه گلرو مسعود لواسانی مژده لاریجانی ساقی لقایی خیرالله لقایی حمیدرضا مسیبیان ابراهیم مهتری احسان منصوری سعید مسعودی امیر مرادی امیر معماریان ایسان میران بلال مراد ویسی آزاد مرادیان اشکان مسیبیان امیر مهرزاد پویان مکاری مریم مقدم زینب سادات موسوی سارا معصومی سوسن محمدی غیاثوند سیدجواد متولی سیدحسام الدین موسوی نیا عبدالحمید معصومی تهرانی علی محمدی علی مرادی فخرالسادات محتشمی پور فرهنگ مهدوی فریناز مقتدری فهیمه ملتی کورش منصوری مصطفایی محمود مقدم مهدی معتمدی مهر مهرزاد محمودیان مهناز محمدی میثم معتمدنیا نوید محبی یاسر معصومی آرش نجوایی آزرم نوروزی بینا نقاشیان حجت نظری حسین نیک نام سما نورانی عارف نادری مجبد نیکنام محسن نادری محسن نوربحر محمد سجاد نقوی مریم نایب یزدی نسترن نوربخش اعظم وحید امیر وارسته حیدری پوریا وکیل زند شایان وحدتی عطیه وحیدمنش علی وفقی مهدی وزیری مرضیه وفامهر الهه وفایی حسام ویسه رحیم همتی اشکان یزدچی   احضار مجدد بهزاد نبوی و مصطفی تاجزاده به دادسرای اوین جهت تفهیم اتهام جدید امروز: احضار مجدد مهندس بهزاد نبوی و سید مصطفی تاجزاده از شاکیان کودتاگران نظامی به دادسرای اوین جهت تفهیم اتهام جدید روز چهارشنبه هفته گذشته آقای مهندس بهزاد نبوی عضو سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی و سید مصطفی تاجزاده عضو دو حزب مشارکت ایران اسلامی و مجاهدین انقلاب اسلامی به دادسرای اوین فرا خوانده شدند. به گزارش نوروز، از اتهامات جالب توجه آقای نبوی پخش قرائت متن استعفای معترضانه او در مجلس ششم از تلویزیون رسا بوده است. از مهندس نبوی که در شرایط جسمی بسیار بدی در بازداشت گاه سپاه به سر می برد درخواست وثیقه مجدد و یا معرفی کفیل کرده اند! و در اعتراض او به ممنوع الخروجی همسرش گفته اند که همسران شهیدان هسته ای نیز به دلایل امنیتی و برای پیشگیری مخاطرات از خروج از کشور منع شده ان گزارش 40 صفحه ای که توسط نبوی معاون حقوقی قرار گاه ثارالله در تاریخ 7/9/91 تهیه شده در واقع خلاصه همان گزارش 600صفحه ای 15/11/90 است که با امضای وی تهیه و به دادسرای اوین ارسال شده بود. سه اتهام رئیس ستاد انتخابات وزارت کشور دولت اصلاحات یکی انتشار نامه ها و مقالات و مصاحبه های وی بوده دیگری کلیه نامه های مشترکی که زندانیان سیاسی آن را امضا کرده اند و بالاخره صدور بیانیه های سازمان و مشارکت در این سه سال! و تأکید شده که چون ایشان اعلام انحلال حزب را غیرقانونی می داند پس مسئولیت انتشار بیانیه ها را دارد. نامه تاریخی و معروف «پدر مادر ما باز هم متهیم» که به همراه شکایت از کودتاگران نظامی، از دلایل اصلی احضار وی به زندان بود از موارد مندرج در این پرونده است و از دیگر مقالات یکی هم «کشتی حلف الفضول» است که در اعتراض به محاصره غزه و درخواست رفع محاصره آن نگارش شده بود و اینک مدعیان حمایت از حقوق مظلومان جهان، آن را مورد اتهامی وی قلمداد کرده اند. بازپرس به این زندانی خاص جمهوری اسلامی که سومین سال روزه داری اش را پس از بازگشت به زندان انفرادی در پی مرخصی چند روزه آغاز کرده است، گفته که ما انتقاد به دیگران را کاری نداریم ولی رهبری نباید تضعیف شود به بیان دیگر او به نمایندگی از دستگاه قضائی هرگونه نقد به رهبری را غیرقابل تحمل و قابل پی گرد قانونی دانسته است. تاجزاده براین نظر است که مهم ترین چیزی که موجب نگرانی آقایان شده موضع گیری او در مورد انتخابات آتی ریاست جمهوری است که گفته اگر آزاد برگزار شد باید از رهبری تشکر کرد چون بقیه کاره ای نیستند و اگر هم فرمایشی و نمایشی بود مسئولش شخص رهبری است. در مورد نامه های مشترک هم روی نامه ای که در مورد شکنجه توسط زندانیان بندهای مختلف اوین و رجایی شهر امضا شده بود، حساسیت داشته اند که این سند ناقض ادعای عدم وجود شکنجه در زندان های جمهوری اسلامی است که هر از چند گاهی توسط مسئولین قضائی اعلام می شود و سایر تریبون های رسمی هم آن را تکرار می کنند. به آقای تاجزاده گفته اند چرا نوشته اید سر زندانی را داخل کاسه توالت کرده اند تا از او اعتراف بگیرند و ایشان در پاسخ گفته که آقای مؤمنی چند قدم با ما فاصله دارند او را بیاورید تا شهادت دهد که برای اعتراف گیری چه ها با او کردند. واز بازپرس سوال کرده که این چه عدالتی است که ما شاکی از بدرفتاری ها و شکنجه های داخل زندان هستیم و به جای رسیدگی به شکایات ما پرونده تازه برایمان درست می شود؟! گفته تاجزاده مبنی بر این که «پرونده من و خانواده ام به دست بیت رهبری و مجتبی خامنه ای است» نیز تضعیف این آقازاده تلقی شده است. تاجزاده در مقابل این سوال که باتوجه به این که پرونده شما به زودی به دادگاه ارسال می شود آیا صحبتی دارید یا نه گفته که باید آن را کامل مطالعه کنم و بعد تصمیم بگیرم که صحبتی بکنم یا خیر. لازم به ذکر است روند درمانی شاکی از جنتی و کودتاگران نظامی در حال حاضر متوقف شده است و بند دو الف در تاریخ اول آذرماه از اعزام ایشان به بیمارستان برای مداوای چشم علیرغم هماهنگی های قبلی امتناع کرده است. پی گیری خانواده وی نیز برای اعزام در زمان مقرر با این ادعای رئیس حفاظت اطلاعات زندان که نامه اجرای احکام به دست ما نرسیده بی نتیجه مانده و نگرانی های آنان از مشکل تاری چشم این زندانی سیاسی با بی اعتنایی های سپاه که به جای انجام وظیفه حراست از جان زندانی اش سرگرم پرونده سازی های جدید است، بیشتر شده است. همسر تاجزاده پیش از بازگشت همسرش به زندان پس از چند روز مرخصی تاکید کرده بود که وی باید روز چهارشنبه اول آذر به بیمارستان اعزام شود اما به او گفته بودند که چون آن روز در مأموریت هستند ممکن است این کار انجام نشود و متأسفانه از همان روز تاکنون دیگر پاسخ گوی خانواده تاجزاده و هیچ یک دیگر ازخانواده های شاکیان از سردار مشفق و همکاران کودتاگرش نبوده اند. گفتنی است معمولا سه تن از مسئولین دو الف رابط این خانواده ها بوده اند. نبوی معاون حقوقی قرار گاه ثارالله که مسئولیت تهیه گزارش کار و پرونده سازی ها را عهده دار است و معمولا اقدامات غیرقانونی چون ممنوع الخروجی اعضای خانواده ها و سایر اقدامات ایذائی توسط وی صورت می گیرد. آقای قره باغی که بیشتر مسئولیت گفتگو با زندانیان دو الف و خانواده هایشان(نبوی، امین زاده، رمضان زاده، تاجزاده، عرب سرخی، میردامادی و صفایی فراهانی) را عهده دار است و مدت هاست که از هرگونه پاسخ گویی به خانواده ها طفره می رود (در حالی که قبل از مرخصی آقای تاجزاده در جلسه چند ساعته ای که پیرامون اوضاع بحرانی کشور با وی داشته ادعا کرده که سپاه می خواهد گفتگو با ایشان را از سربگیرد!) و فرد دیگری که رابط نبوی(معاون حقوقی قرارگاه ثارالله) و خانواده هاست که ایشان هم هرگاه تلفنش به هر دلیلی خاموش باشد هرگونه ارتباط با این مجموعه قطع می شود و معلوم نیست پی گیری کارهای این زندانیان سیاسی که پرونده شان مستقیما زیر نظر بیت رهبری است و قوه قضائیه و کارگزارانش هیچ نقشی در آن ندارند، چگونه ممکن است. پیش از این به علت تعلل زیاد در رسیدگی به مشکل چشم آقای تاجزاده همسر او در نامه سرگشاده ای به فرمانده سپاه از او خواسته بود حالا که علاوه بر مرزبانی از خاک وطن زندان بانی خدمتگزاران پاک و صدیق کشور را نیز عهده دار شده اند مسئولیت و وظیفه خود را درست انجام دهند و با تخطی از این وظیفه جان آنان را به مخاطره نیندازند. در صورت ادامه یافتن این قطع ارتباط و تشدید نگرانی ها احتمالا خانواده ها دست به اقدام تازه ای خواهند زد تا نگرانی هایشان نسبت به سلامت جان عزیزانشان کاهشیابد. پس از 40 ماه حبس و انفرادی:   دختران میرحسین موسوی خواستار پایان اعتصاب غذای نسرین ستوده شدند امروز: دختران میرحسین موسوی و زهرا رهنورد دو همراه در حصر جنبش سبز در پیامی خطاب به نسرین ستوده، وکیل زندانی که چهل و شش روز است در اعتصاب غذای اعتراضی به سر می برد نوشته اند: از این رو ضمن ستایش ایستادگی به حق شما در برابر ظلم روا شده بر فرزندان دلبندتان از شما خواهشمندیم با پایان دادن به اعتصاب غذای خود موجب دلگرمی و دلشادی خانواده و دوستدارانتان گردید. به گزارش کلمه، رضا خندان همسر وکیل زندانی که از ۲۶ مهر ماه دست به اعتصاب غذای اعتراضی زده، می گوید که وضعیت نسرین به مرحله خطرناکی رسیده و قرار است هر روز به بهداری اوین برود. نسرین ستوده از ۱۳ شهریور ۱۳۸۹ در بازداشت است و در دادگاه به جرم "اقدام علیه امنیت ملی، تبانی و تبلیغ علیه نظام و عضویت در کانون مدافعان حقوق بشر" به تحمل ۶ سال حبس تعزیری، ۲۰ سال محرومیت از وکالت و ۲۰ سال ممنوعیت خروج از کشور محکوم شده است. دو سال پیش روزهایی پس از بازداشت این فعال حقوق بشر که وی دست به اعتصاب غذای اعتراضی زده بود، زهرا رهنورد در پیامی خطاب به وی گفته بود: با توجه به این‌که در این ایام، نه تنها زنان و مردان آزاده‌ی در بند زندان‌ها، بلکه موکلین شما و فرزندان خردسالتان و همسر بلندهمتتان و از همه مهمتر، وطن عزیزمان ایران، به وجود بانویی چون شما نیازمند است، از شما خواهشمندم به اعتصاب غذای خود خاتمه دهید؛ تا هم‌چنان‌که روح و اراده‌تان قوی و شکست‌ناپذیر است، جسمتان نیز نیرومند بماند، تا همه با هم به پیشواز آینده برویم؛ آینده‌ای که بر تارک آن، آزادی، شادی، رفاه، برابری و دموکراسی می‌درخشد و در آن هیچ زندان و زندانی‌ای باقی نمی‌ماند. متن کامل این پیام که در اختیار کلمه قرار گرفته به شرح زیر است: خانم نسرین ستوده مادر قهرمان این روزهای تلخ که شاهد پرپر شدن ظالمانه جوانانی چون ستار بهشتی بوده و باز به سوگ نشسته ایم، نیاز به حضور و وجود دلسوزانی شجاع و حق آشنا چون شما بیش از پیش احساس می شود. از این رو ضمن ستایش ایستادگی به حق شما در برابر ظلم روا شده بر فرزندان دلبندتان از شما خواهشمندیم با پایان دادن به اعتصاب غذای خود موجب دلگرمی و دلشادی خانواده و دوستدارانتان گردید. زیرا که خداوند خود نگهدار، ناظر و آگاه بر هر چیز است. کوکب، زهرا و نرگس موسوی   بیانیه تحلیلی جبهه مشارکت ایران اسلامی درباره وضعیت جاری کشور امروز: جبهه مشارکت با صدور بیانیه ای در چهاردهمین سالگرد تاسیس اش به تحلیل وضعیت جاری کشور در عرصه های اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی، سیاست داخلی، سیاست خارجی؛ و انتخابات پرداخته و در پایان از دیدگاه خود راههای برون رفت از این وضعیت را پیشنهاد و ارائه کرده است. در فرازی از این بیانیه آمده است : " گشایش فضای سیاسی و خروج نظامیان و امنیتی ها از فضای سیاسی کشور و نیز رفع حصر از رهبران سرافراز جنبش سبز جناب آقای موسوی، سرکارخانم رهنورد، و جناب آقای کروبی، و آزادی همه زندانیان انتخاباتی گام اول در مسیر این اعتماد سازی است. اما مسئله مهمتر تغییر نگرشها و سیاستهایی است که کشور را بدینجا رسانده است. باید تعقل و خرد جمعی جانشین تصمیم گیری های سلیقه ای- فردی بشود. و آنچه امروز به شکل فردگرائی افراطی و حذف همه کارشناسان و نخبگان از عرصه تصمیم گیری دیدده می شود تغییر کند و منافع ملی که برآیند نظر مردم و نخبگان و کارشناسان کشوراست مدنظر قرار گیرد. مسولیت پذیری و پاسخگویی به میزان متناسب با اختیارات و وظائف مورد پذیرش همه ارکان حاکمیت قرار گیرد و همه اصول قانون اساسی از جمله فصل سوم "حقوق ملت" محترم شمرده شود و التزام به آن نشان داده شود و در یک کلمه " حکمرانی خوب " جایگزین شرایط فعلی شود." متن کامل بیانیه بشرح زیر است : بسم الله الرحمن الرحیم السلام علیک یا ابا عبداله و علی الارواح التی حلت بفنائک ای پیشوای آزادگان و امام راهیافتگان و رهبر مظلومان، با تو بیعت می کنیم که در راه مبارزه با ظلم و ستم وجهل، واستقرار عدل و داد و دانائی، لحظه ای از پا ننشینیم و سنت امر به معروف و نهی از منکر و اصلاح را که باخون خود جاودانه کردی همواره برپا داریم و پیرو صادق وهمیشگی تو باشیم. ملت شریف و بزرگوار ایران چهارده سال پیش عده ای از فرزندان شما با علم به اینکه سرنوشت کشور درغیاب تشکیلات سیاسی کارآمد و احزاب قوی با برنامه و کادر به ناکجا آباد میرسد « جبهه مشارکت ایران اسلامی » را تاسیس کردند. حزبی که سرلوحه فعالیتهای آن آیه کریمه " ولتکن منکم امه یدعون الی الخیر و یامرون بالمعروف و ینهون عن المنکر و اولک هم المفلحون" است. در طول این عمر کوتاه، « جبهه مشارکت » فراز و نشیبهای فراوانی را تجربه کرده است اما حتی در زمان اوج قدرت خود، در کنار مردم ماند و به جرم دفاع از حقوق شهروندی همه ایرانیان آماج حملات تبلیغاتی و تضییقات فراوان عملیاتی قرار گرفت. با این حال هیچگاه وظیفه دینی و ملی خود را که نقد قدرت، ارائه برنامه و راه حل، تربیت کادر و تقویت تشکیلات بود، فراموش نکرد. امروز « جبهه مشارکت ایران اسلامی » به جرم نابخشودنی دفاع از مردم هزینه های فراوانی را تحمل می کند، بخشی از اعضای ارشد حزب و از جمله دبیرکل محترم آن در زندان ستم به سر می برند. کادرهای به ظاهر آزاد حزب چنان در تنگنا قرار گرفته اند که حتی امکان دورهم نشستن هم ندارند. دفاتر حزب به طورغیرقانونی پلمپ شده واسناد و دارائیهای آن به غارت رفته است. ولی هیچیک از این مشکلات و تنگناها مانع از آن نشده است تا « جبهه مشارکت ایران اسلامی » وظائف شرعی و ملی خود را فراموش کند و در حالیکه عملا از تمام عرصه های حکومتی حذف شده است، نقش خود در جامعه را ایفا وتقویت نکند. اینک برخود لازم می بینیم در آستانه سی و پنجمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی و در سالگشت چهاردهمین سال تاسیس حزب، تاملات، دل نگرانیها و راهکارهای برون رفت از بحران عظیمی که همه وجوه اداره کشور را دربرگرفته است به سمع و نظر شما ملت شریف ایران برسانیم و ازحاکمیت بخواهیم تا دیر نشده است پیمودن راهی که جز تخریب همه منابع مادی و معنوی کشور حاصلی ندارد متوقف و راه اصلاح در پیش گیرد. در این نوشتار مختصر می کوشیم نگاهی گذرا به شرائط کشور و مشکلات انبوهی که کشور ما در اثر جهل و سوء تدبیر و خودخواهی و استبداد حاکمان به آن دچار شده است، داشته باشیم. وامیدواریم نقد دلسوزانه ما شنیده شود که تقویت بنیه های ایران اسلامی و اعتلای ملک و آیین در گرومشارکت همه جانبه آحاد ملت خصوصاً نخبگان و فرهیختگان است. وضعیت عمومی کشور: اغراق نیست اگر بگوئیم امروز نارضایتی گسترده همراه با یاس از آینده و امید به نجات از ناکجا آباد، جامعه ایران را به شدت آزار می دهد و مخاطرات ناشی از این وضع آینده مبهم و شاید تاریکی را برای ایران رقم می زند. جای آن دارد که هر دلسوزی از خود بپرسد چه بر سر این کشور آورده اند که برغم آن سابقه تمدنی درخشان، موقعیت ممتاز جغرافیایی، منابع سرشار مادی و انسانی، برخورداری از دانشمندان، نخبگان و کارآفرینانی که در سطح جهان درخشش دارند، و پیشتازی در حرکتهای تاریخ سازمنطقه نظیر جنبش مشروطه، نهضت ملی شدن نفت، انقلاب اسلامی و جنبش اصلاحی، امروز به چنین حضیضی افتاده است که اندک هستند کسانی که درجهان بخواهند به ایرانی بودن خود ببالند. امروزبرغم تبلیغات پر حجم از پیشرفت و عزت، غالب ایرانیان در پشت در خانه های خود فقر و سرافکندگی را با تمام وجود خود احساس می کنند. چراکه از میان شعارهای جاودان انقلاب اسلامی،" آزادی "، سالهاست در عرصه داخلی رخت بربسته است، و دردناکتر آنکه در سایه سیاستهای خارجی ماجراجویانه ،" استقلال " کشور نیز مورد تهدید واقع شده است به نحوی که به جای آنکه مسولان کشور تصمیم گیرنده سرنوشت کشور باشند، سیاستهای دول قدرتمندغربی از معبر تحریم های اقتصادی و سیاسی و خدای ناکرده جنگ عملا ثقل تصمیم گیری ها را به خارج از کشور منتقل کرده است. این احساس حتی اگر روحی و روانی باشد به تنهایی کافی است تا پایه های وحدت ملی را بلرزاند و به گسستهای اجتماعی عمیقی تبدیل شود که برون رفت از این وضعیت به آسانی ممکن نیست. و البته این وضعیت در سایه اجرای سیاستهای به غایت اشتباه در تمام عرصه ها بوجود آمده است. کشوری که 7 سال پیش آماده جهش بزرگ اقتصادی بود امروز در سایه شوم عفریت تحریم ها و سیاستهای خانمانسوز اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی، از فردای خود بیمناک است. این حالت حاصل نشده است مگر درسایه اخراج غالب مردم از عرصه تعیین سرنوشت و حاکمیت ناشایسته ترین، ناکارآمد ترین، خردستیزترین، و فاسد ترین دولت در طول تاریخ مدرن ایران که از حمایت همه جانبه همه ارکان قدرت نیز برخوردار بوده است، وبرغم نصایح دلسوزانه و انتقادات کارشناسانه مدیران و صاحب نظران عرصه های مختلف، آنچه نصیب این فرهیختگان شده است توهین و هتاکی و فحاشی از همه تریبونهای نظام بوده است. حتی امروز که نتیجه سیاستهای هفت ساله مشخص شده و کشور به ورطه بحرانهای پرمخاطره سوق داده شده است و اصحاب قدرت در فکر پیدا کردن قربانی از میان خودیها و نجات خود و نه ایران هستند، روحیه مستکبرانه نه فقط اجازه بازگشت از این سیاستهای خانمانسوز را نمیدهد بلکه همچنان روند فرافکنی ادامه دارد و بیم آن میرود که وضعیت درماههای آینده بحرانی تر از شرائط امروز شود. برای درک بهتر شرایط کشور لازم می بینیم در ابعاد مختلف دیدگاه خودرا هر چند مختصر بیان کنیم تا مشخص شود آنچه دلسوزان کشور در 7 سال گذشته نسبت بدان هشدار داده اند هم اکنون همه بوقوع پیوسته است، هر چند آنها آماج تهدید و ناسزای بسیارقرار گرفتند. اما وجود همین دلسوزان و خیل عظیم کارشناسان نخبه و نیز ظرفیتهای عظیم ایران توانائی آن را دارد که از دل ویرانیها و خرابیها، شکوه آبادی و آزادی را به تماشا و تجلی بنشاند. اقتصاد: هفت سال حاکمیت مطلق و یکدست اقتدارگریان بر همه ارکان حکومت، که به شکل بی سابقه ای از حمایت رهبری هم برخوردار بودند، وازدرآمد بی نظیر و افسانه ای نفت نیز برخوردار شدند، و برخوان نعمت زیرساختهای اقتصادی دولتهای سازندگی و اصلاحات نشستند، انهدام زیربناهای اقتصادی و تولیدی، گسترش فقر و بیکاری و شکاف طبقاتی، کاهش رشد سرمایه گذاری و نزول نرخ رشد اقتصادی به عدد صفر را در پی داشته است. دولت احمدی نژاد سازمانها و نهادهای برنامه ریزی و نظارتی کشور و در راس آنها سازمان مدریت و برنامه ریزی کشور را منحل کرد و به شیوه تصمیم گیری عهد قاجار یعنی " اراده سلطان اساس اداره کشور" روی آورد. خودسرانه ترین شیوه تصمیم گیری فردی جایگزین نهادهای تجمیع خرد جمعی و کارشناسی و فرآیند مدبرانه تصمیم گیری شد. قوام گرفتن این شیوه نه فقط قانون گریزی و قانون ستیزی را رواج داد، و نه تنها باعث ندانم کاری و اتخاذ تصمیمات متناقض و مخرب شد بلکه علت العلل ریشه دواندن فساد بی حد و حصری شده که امروز ارکان بوروکراسی و بانک های کشور را در برگرفته و به لرزه در آورده است و فریاد همه، از خودی و غیرخودی را بلند کرده است. فسادی که تنها بخش کوچکی از آن در پرونده های اختلاس ریز و درشتی دیده شد که مجبور به افشای آنها شدند و هنوز سرنوشت بیش از 100 میلیارد دلار از درآمدهای نفتی در طول سالهای دولت نهم و پس از آن نامشخص است. در همین چارچوب قانون گریز و خرد ستیز ، با شعارهای مردم گرایانه از قبیل "خدمت انقلابی" و " بردن درآمد نفت به سر سفره های مردم "، درآمدهای افسانه ای نفت به ابزاری در خدمت جاه طلبی های غیر واقعی دولت درآمد، وقریب 450 میلیارد دلار درآمد نفت با برنامه های غیرکارشناسانه برباد داده شد و بزرگترین فرصت خیزش اقتصادی تبدیل به تهدیدی برای سامان اقتصادی کشور و البته فرصتی برای دلالان و کشورهایی شد که برای واردات و فروش کالاها بر هم سبقت می گرفتند. اجرای طرحهای مهمی مانند " سهام عدالت " و " هدفمند کردن یارانه ها " هم به ابزاری برای خرید رای مردم تبدیل شده و طرحهای عوام پسند و کارشناسی نشده ای همچون " بنگاه های زود بازده " و "مسکن مهر" نیز با اهداف توسعه اقتصادی طراحی نشده و صرفا برای تبلیغات ارائه شدند دراجرا به موجوداتی ناقص الخلقه بدل شده اند که تبعات منفی آنرا چند دولت آینده باید رفع و رجوع کنند. اجرای همین سیاستهای عوام پسندانه در نظام بانکداری کشور منجر به آن شده که امروز بسیاری از بانکهای پرسابقه کشورعملا در مرز ورشکستگی قرار گرفته اند. بخشنامه های کاهش نرخ سود بانکی، اجبار بانکها به اعطای وامهای دستوری و فاقد ضمانت کافی، از بین رفتن نظارت بر عملکرد بانکها، فشار به نظام بانکی برای تزریق بی رویه منابع به طرحهای غیر کارشناسی باعث افزایش افسارگسیخته بدهی به بانکها شده است. انهدام ثروت ملی محدود به درآمدهای نفتی نبوده است. کشور هر سال به رغم درآمد سرشار با کسری بودجه مواجه بوده است و دولت و مجلس کوشیده اند با استقراض، خصوصا فروش بی سابقه اوراق مشارکت کسری بودجه دولت را جبران کنند که این رخدادبه نوبه خود حجم نقدینگی را به طور بی سابقه ای از 68500 میلیارد تومان در پایان سال 83 به حدود 400000 میلیارد تومان در میانه سال جاری افزایش داده و بر تورم و گرانی بی مهار و کاهش ارزش پول ملی دامن زده است. انتشار 17 هزار میلیارد تومان اوراق مشارکت در سالهای 89 و تقاضای انتشار 50 هزار میلیارد تومان اوراق مشارکت در سال جاری و مقایسه آن با تنها 1.7 هزار میلیارد تومان اوراق مشارکت در سال 84، بخوبی گویای آن است که دولت ورشکسته است و با این روند، ورشکستگی را برای دولتهای آینده هم به ارث خواهد گذاشت. پیش بینی کسری بودجه 40 درصد برای سال جاری و استقراض 30 درصد برای تامین آن، وضعیت نامطلوب کنونی اقتصاد کشور را به وضوح نشان می دهد. و این در حالی است که همین بودجه نیز به شدت وابسته به نفت شده است. در سال 83، بودجه جاری دولت حدود40 هزار میلیارد تومان بود که 7 هزار میلیارد تومان آن از درآمدهای مالیاتی و غیرنفتی و مابقی از درآمدهای نفتی تامین شده است. اما در سال 88 بودجه جاری 123 هزار میلیارد تومان و در سال 90 به 136 هزار میلیارد تومان بالغ شده است که تنها 30 هزار میلیارد تومان آن از درآمدهای غیرنفتی تامین می شود. یعنی در این مدت میزان وابستگی به نفت افزایش داشته است، و این درحالی رخداده که طبق جداول کمی قانون برنامه چهارم توسعه، تمام بودجه جاری سال 88، بایستی از درآمدهای غیرنفتی تامین می شد. در همین جا باید از زیرپا گذاشتن و نادیده گرفتن همه موازین قانونی بخصوص استاد بالادستی همچون سند چشم انداز توسعه بیست ساله و برنامه های 5 ساله توسعه و بودجه های سنواتی یاد کرد که گوئی چون قطعنامه های شورای امنیت، کاغذ پاره ای بیش نبوده اند و رئیس دولت هرازگاه به این قانون گریزی افتخار کرده است. نتیجه اجرای این مجموعه سیاستها سبب تعطیلی نسبی بخش تولید و صنعت، تضعیف شدید بخش خصوصی و خروج کارآفرینان اقتصادی و صنعتی کشور از چرخه اقتصادی شده است. همه این ها در حالی است که دولت اصلاحات توانسته بود بر بسیاری از مشکلات ریشه ای و بنیادین اقتصادی کشور فائق آید و جاده ای هموار را برای دولت بعد از خود فراهم نماید. تاملی در روند رو به بهبود شاخص های کلان اقتصادی کشور در طول دوره اصلاحات همچون کاهش نرخ تورم از 4/17 درسال 76 به 4/10درسال 84، کاهش نرخ بیکاری از 15 درصد به 5/11 درصد، دستیابی به نرخ رشد اقتصادی متوسط سالانه 5/5 درصد، در کنار رشد چشمگیر شاخص هایی مانند سرمایه گذاری داخلی و خارجی و تراز بازرگانی، موید حرکت اصولی و درست اصلاح طلبان در دوران حضور در حاکمیت است. این شاخص ها بهبود نیافت مگر در سایه فراهم نمودن زیر ساختهای سالم و لازم و توجه به امور مهمی چون ساماندهی بازار غیر متشکل پولی ، سرمایه گذاری خارجی، اصلاح نظام مالیاتی کشور، تقویت و اصلاح بورس، تصویب قوانین شفاف جهت امنیت اقتصادی و از همه مهمتر قانونگرائی و حرکت در چارچوب سندهای بالادستی و قوانین بودجه سالانه. از جمله موارد مهم و قابل مقایسه در دو دوره ، سیاستهای "خصوصی سازی" است که در دولت اصلاحات شاهد شکل گیری و تقویت قابل توجه بخش خصوصی هستیم که امید می رفت با تداوم این سیاستها و بخصوص ابلاغ سیاستهای کلی اصل 44 در سال 85 یکی از معضلات تاریخی اقتصاد ایران حل شود. اما با روی کارآمدن دولت نهم، نه تنها بخش خصوصی مورد بی توجهی کامل قرار گرفت و به حال خود رها شد بلکه با واگذاری بخش زیادی از دارائیهای ملی به سپاه پاسداران و سازمانهای خارج از کنترل دولت و مجلس، عملا نیروهای نظامی و امنیتی به بزرگترین قطب اقتصادی کشور تبدیل شدند و بدیهی است در این میدان که سلاح و پول و زندان در دست آنهاست هیچ نهاد خصوصی واقعی را یارای ایستادگی و ادامه فعالیت نباشد. زیان دیگر رخداد این است که نظامیان قادر شده اند با پشتوانه اقتصادی و مالی جدید عملا نبض حیات سیاسی کشور را نیز در دست گیرند و به خود اجازه دهند حتی در بخشهای فرهنگی و هنری و ورزشی و علمی هم رقیبان بخش خصوصی را از میدان بدر کنند و به هیچ کس هم پاسخگو نباشند. فرهنگی: در تنزل منزلت و جایگاه دانش، هنر و فرهنگ در طول سالهای اخیر بسیار گفته شده و نوشته شده است. شمه ای از اقداماتی که به این وضعیت ناهنجار دامن زده است را می توان برشمرد. حاکم شدن فرهنگ خرافه گرائی، قشری گرائی، رمالی و لمپنیزم بجای حاکم شدن فرهنگ فاخر اسلام ناب از مهمترین علل سقوط فرهنگی کشور بوده است. در حالیکه همه تریبونها و بخصوص رسانه ملی به طور نامحدود در اختیار مبلغان این جریان انحطاطی قرار گرفته است و جایی برای اندیشمندان، صاحب نظران، هنروران و دین شناسان وجود ندارد طبیعی است که به چنین سرنوشتی دچار شویم. بی جهت نیست که امروز دروغ، تهمت، تملق و ریاکاری به فرهنگ حاکم تبدیل شده است و مسولان کشور در تبلیغات غیرواقعی و دروغین، باوعده های کذب و بی سرانجام، وپوشاندن واقعیتها از مردم با انتشار آمارهای غلط، و کوبیدن همه رقیبان به هر نحو ممکن بر همدیگر سبقت می گیرند. نخبه ستیزی بخصوص در مراکز دانشگاهی سکه رایج سیاستهای آموزشی و فرهنگی کشور شده است که به صورت اخراج یا بازنشسته کردن اجباری اساتید باسابقه و صاحبنظر و استخدام بی رویه افراد با ملاحظات امنیتی - سیاسی خود را نشان می دهد. در این فضا انبوهی از دانشجویان زبده و برجسته به دلیل عدم همراهی با خط سیاسی باندهای امنیتی حاکم بر دانشگاهها از بدیهی ترین حق شهروندی خود یعنی ادامه تحصیل محروم شده و می شوند. فضای امنیتی - پادگانی نه فقط گریبانگیر دانشگاهیان ، معلمان، روشنفکران، هنرمندان، روزنامه نگاران و فعالان جامعه مدنی شده است بلکه مراجع دینی، روحانیون مستقل و مردمی، ایثارگران و رزمندگان دفاع مقدس و خانواده شهدای ارجمند انقلاب را نیز در تار و پود خود به حالت خفقان درآورده است و حداقل آزادی های علمی ، فرهنگی و صنفی را که لازمه پیشرفت علم و دانش وفرهنگ است از همگان سلب نموده است. بدیهی است در غیاب این نخبگان در صحنه های فرهنگی و اجتماعی و میدان داری خرافه ستایان ریاکار، کتاب و سینما، تئاتر و موسیقی ، مطبوعات و رسانه ها، و از همه دردناک تر دین و آئین، از اثر گذاری هر دلسوز صاحب نظری تهی و میدان برای ابتذال فرهنگی و بی بند و باری و بی هویتی و لمپنیزم گشوده شده است. در این شرایط شاهد شکل گیری سازمانهای غیررسمی هستیم که هیچکس نمی تواند پیش بینی کند درآینده این کشور چگونه اثر خواهند گذاشت و چه بسا در فضای امنیتی و سانسور، شاهد شکل گیری انحرافات فکری و عملی زیرزمینی باشیم که دیگر امکان مقابله با آنها هم وجود نخواهد داشت. در جائی که حتی تشکلهای صنفی نخبگان مانند خانه سینما ، انجمن صنفی روزنامه نگاران و... از تعرض نیروهای امنیتی مصون نمانده است و ایران به عنوان زندان بزرگ روشنفکران، هنرمندان، روزنامه نگاران و دانشگاهیان در سطح جهان معرفی می شود و شاهد مهاجرت نخبگان در این حوزه ها هستیم دیگرچه امکانی برای ارتقای فرهنگی کشور باقی خواهد ماند؟ در کنار همه فشارها، ترس و واهمه از آگاهی مردم و خبردار شدن آنها از واقعیتها سبب شده است سیاستهای فیلترینگ غیرقانونی و گسترده در فضای مجازی اعمال شود. بدین امید که مردم را در جهل نگه دارند و در این مسیر حتی از به خطر انداختن سلامت مردم با ارسال پارازیتهای بیماری زا نیز ابائی ندارند. این درحالی است که حاکمان خود را مبلغ شعارهای جاودانگی اسلام میدانند که آگاهی را رکن انسانیت و تعقل و دانائی را بمعنای پذیرش اصول دین می داند. این مصیبت در حالی اتفاق افتاده است که هنوز خاطره دوران خوش اصلاحات از یاد مردم نرفته است. دولت اصلاحات علیرغم همه فشارها و محدودیتها این افتخار را داشت که پاسدار فضیلت و اخلاق بود. اهل فرهنگ و هنر را برکشید و مسیر توسعه فرهنگی را هموار کرد. منزلت دانش و دانشمندان را ارتقا بخشید و استقلال نهادهای فرهنگی و هنری را به رسمیت شناخت. دست قدرت را از تصمیم گیری های سودجویانه سیاسی در دانشگاهها کوتاه کرد و اداره دانشگاهها را به خود دانشگاهیان واگذار نمود. برای مطبوعات و هنر زمینه ای را تدارک دید که ازآن پس به درستی از آن به عنوان بهار مطبوعات، بهار سینما، بهار فرهنگ، بهار کتاب و ... تعبیر می شود. اینها بخش های پیدای بحران های این حوزه است درحالیکه موارد بسیار زیادی وجود دارد که به علت آشکار نبودن و عدم ارائه آمار واقعی، آثار فاجعه بار آنها سالها بعد مشخص خواهد شد. از این موارد به سه نمونه کاهش قابل توجه پوشش تحصیلی دانش اموزان حتی در مقطع ابتدایی، برغم کاهش عددی کل دانش آموزان کشور، و نیز سونامی مهاجرت نخبگان و کار آفرینان، و از همه مهم تر فرو پاشی اخلاقی و بحران هویت فرهنگی درجامعه می توان اشاره کرد. حوزه های اجتماعی : هرچند مهمترین حربه مخالفان اصلاحات در زمان دولت خاتمی این بود که ظواهر اخلاقی و دینی در جامعه کم رنگ شده است اما مشاهده وضعیت کنونی ناهنجاریهای گسترده و روزافزون اجتماعی عملا این منتقدان دیروز را خلع سلاح کرده است. آمارهای رسمی و البته سانسور شده دولتی حاکی از آن است که تعداد قتل، سرقت، طلاق، اعتیاد، خودفروشی، روابط نامشروع، کلاهبرداری، بزه های اجتماعی، جرم و جنایت به طور نگران کننده ای افزایش یافته است. تشکیل نزدیک به ده میلیون پرونده در قوه قضائیه شاهدی محکم براین مدعاست. شاید در هیچ دورانی نهاد خانواده این چنین آسیب پذیر نبوده است. رواج گسترده طلاق و عدم تمایل به ازدواج، شکاف های گسترده نسلی و گسترش خشونت حتی در سطح خانواده نیازمند توجه جدی است. وضعیت اقتصادی قطعا در این سقوط اخلاقی موثر بوده است اما مهمتر از آن تخریب عامدانه "سرمایه اجتماعی" نقش آفرین است.تخریب سرمایه اجتماعی نه تنها به تضعیف و اخراج "مراجع اجتماعی" اعم از شخصیتهای اثرگذار و نهادهای تاریخی مقوم جامعه ایرانی منحصر نشده است بلکه مقابله جدی و براندازی نهادهای مدنی مدرن، که عمدتا در دوران اصلاحات شکل گرفته و نقش بی بدیلی در حل بسیاری از معضلات اجتماعی داشته و روابط بین دولت و ملت را تنظیم می کردند، درسرلوحه فعالیتهای حاکمیت قرار گرفته است. تبعیض و بی عدالتی و بی توجهی کامل به مطالبات مردم بخصوص اقوام ایرانی و افراط در سیاستهای مذهبی و مرکز گرائی سبب شده است حساسیتهای قومی رشد یابد و افزایش دامنه این حساسیت ها در کنار تحولات کشورهای مجاور می تواند بحرانهای مضاعفی را در کشور تولید کند. نادیده گرفته شدن حضور اجتماعی زنان و اعمال تبعیض های جنسیتی که روزبروز در حال گسترش است سبب شده تا در نیمی از ایرانیان احساس دلبستگی و وابستگی به دین و نظام خدشه دار شود. همچنین بی توجهی کامل و حتی سرکوب خرده فرهنگها و گفتمانها و باورهای متفاوت ایرانیان، وحدت ملی را به شدت در معرض آسیب قرارد داده است. در این زمینه ها نه تنها هیچ طرحی برای گسترش چتر وحدت بر سر همه ایرانیان وجود ندارد بلکه حاکمان تنها چاره کار را برخورد قهری با این گرایشات مسالمت آمیز می دانند و بدیهی است که واکنشهای ناگریز به این برخوردهای قهری نه به سود دولت است و نه به سود کشور. ضعف مفرط حاکمیت در مراعات قواعد اخلاقی نظیر انصاف، عدالت، راستگوئی و مدارا جامعه را نیز به سمت و سوی ریا و دوروئی در روابط اجتماعی سوق داده است. سوگمندانه باید گفت هیچگاه ضریب اتحاد دولت- ملت تا این حد پایین نبوده است و این سبب شده است تا دولت نه فقط در اجرای برنامه های خود در کشور توفیقی نداشته باشد بلکه در مناسبات خارجی نیز نتواند از پشتوانه عظیم ملت بهره گیرد. سیاست داخلی : با اخراج اصلاح طلبان از حاکمیت، عده ای گمان می کردند با یکدست شدن حاکمیت در کنار شرائط آماده اقتصادی و جهانی، اقتدارگرایان بتوانند قدمهای مهمی برای رفاه، توسعه و پیشرفت کشور بردارند. اما آنچه امروز شاهد آن هستیم، کشوری بحران زده، مردمی ناراضی، و آینده ای مبهم است. جنگ قدرت درون حاکمیت نشانه شکست سیاست یکدست کردن است که دیگر پنهان شدنی هم نیست. استقرار حاکمیت یکدست نیازمند انهدام همه نهادهای مستقلی بود که می توانستند مردم را در سطح جامعه نمایندگی کنند. بنا براین نه فقط احزاب سیاسی مورد تعرض و هجمه قرار گرفتند بلکه همه نهادهای مدنی مانند نهادهای مردمی آموزشی، علمی یا صنفی یا حتی نهادهای خیرینه که در امر خدمت به محرومان و ضعیفان باری از دوش دولت بر می داشتند از این تعرض مصون نماندند. اساس سیاست داخلی اقتدارگرائی، محو همه مظاهر قدرت مردمی در جامعه بود و هرچند در این سیاست توفیق چندانی نیافتند اما هزینه های زیادی را به کشور تحمیل کرده اند. تهی کردن محتوای جمهوری اسلامی از مردمسالاری با بلا موضوع کردن اصل انتخابات و نهادهای انتخابی، دخالت های بی مهابای نظامیان در سیاست و بخصوص در انتخابات هدفی بود که شکست محتوم آن از ابتدا قابل پیش بینی بود. اعمال سیاست سرکوب و ارعاب و سکوت و جلوگیری از برگزاری هرگونه مراسم و تجمعی حتی مراسم عزا و شادی نشانگر آن است که اقتدارگرایان حاکم هم می دانند در اقلیت کامل هستند و تنها به مدد قدرت قهریه و مالیه امکان تداوم این سیاست ها وجود دارد. ساختار حقوقی نظام که بر اصل تفکیک قوا تاکید دارد امروزه به نوعی تمرکز قدرت مطلقه و مقدس سوق داده شده است و چنانچه شاهد هستیم نه قوه مقننه ، نه قوه مجریه و نه قوه قضاییه هیچکدام حاضر به پذیرش مسولیت نیستند چرا که خود را مختار نمی دانند. خدشه وارد شدن به اصل تناسب اختیارات و مسولیت و پاسخگویی به آفتی تبدیل شده است که اصل نظام را مورد تهدید قرار داده است. در چنین وضعیتی، فضا برای جولان دادن باندهای قدرت و ثروت و فرصت طلب آماده شده است تا در دامنه شکاف ملت- دولت هر آنچه می خواهند انجام دهند و با استفاده از رانت ، سلاح و پول با سناریو سازی های مختلف نظیر انقلاب مخملی، براندازی قانونی، جنگ نرم و... عرصه سیاست داخلی را جایگاه تاخت و تاز خود قرار دهند به نحوی که حتی دخالت آنها در انتخابات مجلسی که همه خودی بودند داد همرزمان آنها را درآورد. گسترش گفتمان خشونت و به حاشیه راندن گفتمان اصلاح طلبی در روابط داخل حکومت و رفتارهای پلیسی- امنیتی سبب شده است تا مسائلی نظیر اعتماد عمومی، تبعیت از گفتمان ملی، ساز و کارهای مسالمت آمیز حل مسائل، و گفتگو از درون حاکمیت رخت بربندد و از این رو مسئله مهمی چون انتخابات که باید آزاد، سالم و عادلانه و رقابتی باشد بلاموضوع شود و دیگرامیدی به برگزاری چنین انتخاباتی باقی نماند. اصلاح طلبان مفتخرهستند که در دوران خود چنان فضای سیاسی را گشودند که دهها حزب و تشکل سیاسی و صدها نهاد صنفی و هزاران نهاد مدنی- مردمی ایجاد شدند. دولت اصلاح طلب به این نهادها نه به چشم رقیب بلکه به چشم یار خود می نگریست و در سایه این سیاست بود که اعتمادسازی بین مردم با دولت شکل گرفت و نتیجه آن مشارکت روزافزون مردم در حل مشکلات و معضلاتی بود که به تنهایی از عهده دولت خارج بود.اصلاح طلبان مفتخر بوده و هستند که در درون حکومت مدافع حقوق همه مردم حتی مخالفان خود بودند. سیاست حذف را در پیش نگرفتند و به رای مردم به چشم امانت نگریسته و از آن پاسداری می کردند چنانکه در انتخابات شوراهای دوم یا ریاست جمهوری سال 84 این امر را بخوبی نشان دادند. این اصلاح طلبان بودند که در برابر تعدی به حقوق شهروندان، مانند جنایت کوی دانشگاه، قتلهای زنجیره ای، حادثه خرم آباد، قتل یک شهروند درزندان اوین و دهها مورد دیگر خاموش ننشستند و به بهانه مصلحت نظام، حقیقت را قربانی نکردند. سیاست خارجی : وظیفه سیاست خارجی تلاش برای کسب فرصت ها و دفع تحدید ها در حوزه بین المللی و ارتقای موقعیت و توان و منزلت کشور و عزت ملت در سطح جهان و حفظ منافع و امنیت ملی است. کارنامه سیاست خارجی مبتنی بر اعتمادزایی دولت اصلاحات ، از درخشان ترین صفحات کارنامه دولت ها در نظام جمهوری اسلامی است که موجب ارتقای موقعیت کشور درسطح جهان گردید. بهره برداری خردمندانه از فرصت های پس از جنگ سرد و کنترل عاقلانه تحدیدات خارجی، تعامل و همکاری با دول موثر در حفظ منافع کشور، ارتقای سطح امنیتی و جلوگیری از آسیب ها و تحدید های جدی و شکل گیری اجماع جهانی علیه ایران در مقوله انرژی هسته ای از جمله اقدامات موثر و بخردانه دوره اصلاحات بود. موقعیت دولت اصلاحات در راه اندازی چرخه سوخت هسته ای و پیوستن به کشورهای دارای دانش و صنعت هسته ای و تلاش بی وقفه برای تعامل و اعتماد سازی با جامعه جهانی، مانع سوءاستفاده دشمنان از این پیشرفت بزرگ شد. و ایران با تدبیر در جهت کسب مجوز های بین المللی برای صنایع هسته ای کشور و تثبیت جایگاه " تولید کننده صنعت هسته ای " دراین دوره گام برداشت . دیپلماسی متکی بر عقلانیت و واقع گرا و در عین حال فعال کشور در این دوره سیاستی را که افراطیون آمریکا و اسرائیل علیه ایران تعقیب می کردند حتی در میان متحدان آنان منزوی و به حاشیه راند و نیز موجب همکاری بخش قابل توجهی از متحدان اروپایی با بخش های اقتصادی کشور شد. اما در دوره پس از اصلاحات با کنار گذاردن سیاست تنش زدایی و " تعامل " با جامعه جهانی، سیاست تهاجمی و ماجرا جویی به حوزه سیاست خارجی تسری داده شد و باعث شکل گیری بزرگ ترین اجماع جهانی به رهبری آمریکا علیه کشور گردید، که در تاریخ دیپلماسی پس از انقلاب سابقه نداشته، و کشور را بیش از هر زمانی در معرض تهدید قرار داده و راه های توسعه صنایع هسته ای مسدود و چشم انداز برخورداری از حق مسلم ملت ایران در استفاده صلح امیز از دانش و فن آوری هسته ای را تیره تر از هر زمان دیگری کرده است. دیگر آنکه یکی از مهمترین متغیر های تامین کننده امنیت کشور در معادلات بین المملی، روابط حسنه با کشور های منطقه به ویژه همسایگان است. این امر در دوره اصلاحات به بالاترین حد خود ارتقاء یافت. راهبرد تعامل و تفاهم با همسایگان که پس از جنگ تحمیلی بیشتر مورد توجه دولتین سازندگی و اصلاحات قرار گرفت، در دولت اصلاحات به بالاترین سطح خود رسید. متاسفانه در هفت سال اخیر این امر به شدت آسیب دیده و در مسیر بحرانی قرار گرفته است که ریشه در عدم درک درست، جامع و اصولی از امنیت و منافع ملی دارد. ابراز نظرات غیر کارشناسانه و خارج از عرف دیپلماتیک و عموما تنش زا در باره کشورهای همسایه حاکی از فقدان برنامه و استراتژی جامع و مانع در این باره است. تناقض ناشی از گزافه گویی سیاسی و عمل حقیرانه نه در مقابل کشور های بزرگ که حتی در برخورد با کشور های حاشیه خلیج فارس و مصر به روشنی سر در گمی سیاسیت خارجی کشور را در سال های اخیر نشان میدهد. از سوی دیگر رخداد " بهار عربی " فرصت مناسبی بود تا ایران بتواند با تکیه به ملت و در پرتو آزادی های مدنی و اجتماعی - سیاسی ، خود را سر مشق سایر ملت های منطقه قرار دهد و به عنوان بازی گر اصلی منطقه خاور میانه نقش ایفا کند، ولی به رغم پیشینه و روابط خوب رهبران این جنبش ها با ایران، عملکرد ها و رویه های غلط ، به ویژه در انتخابات سال 88 باعث گردید که تمامی آنان از هر گونه ارتباط با ایران و الگو گیری از انقلاب اسلامی تبری جسته و تصریح کنند که به دنیال استقرار نظامی مانند جمهوری اسلامی ایران نیستند. افزون برآنکه نحوه موضع گیری های متناقض در ارتباط با مردم و دولت سوریه و حمایت غیر اصولی از کشتار غیر نظامیان دراین کشور توسط حاکمیت مستقر باعث ارائه چهره نامطلوبی از ایران در افکار عمومی جهان شده و به شدت پایگاه جمهوری اسلامی را در میان مردم مسلمان عرب تضعیف کرده است. سیاست خارجی توسعه گرا در دوره اصلاحات هم چنین موجب گشودن راهها ی دسترسی اقتصاد کشور به دانش، تکنولوژی، سرمایه خارجی و بازار صادراتی گردید و زمینه یک خیز اقتصادی برای رشد و توسه را فراهم آورد و این تحول باعث شد که دراین دوره برغم درآمد پایین نفت طرح های های عظیمی با استفاده از بازار بین الملیی سرمایه کلید بخورد و با بهره گیری از دانش و تکنولوژی و ارتقاء سطح فن آوری راه اندازی و به بهره بردای برسد. اگر عده ای گمان می کنند در سایه رابطه با آمریکا می توان سیاستهای مخرب داخلی را ادامه داد و با رفع تحریم ها و با درآمدهای سرشار نفتی مشکلات را مخفی کرد و سیاست تک صدایی و جامعه بسته را پی گرفت سخت در اشتباه هستند. تاریخ نشان داده است دولتی که پایگاه ملی نداشته باشد در عرصه بین المللی نیزجز عقب نشینی و امتیاز دادن کاری نمی تواند بکند. مردم شریف و بزرگوار ایران اشاره به وضعت جاری در حوزه های مختلف و مقایسه آن با دوران اصلاحات از آن روست که اولا به ظرفیتهای عظیم ملی در غلبه بر مشکلات توجه داده شود، ثانیا مشخص شود که وضعیت اسفبار کنونی حاصل سیاستها، نگرشها و اعمال حاکمیت یکدست اقتدارگراست که کار را به اینجا رسانده است. ادامه این رویکردها و سیاستها، حاصلی جز تعمیق و تشدید بحرانها نخواهد داشت. همه دلسوزان کشور باید برای برون رفت از شرایط موجود تلاش کنند. از ناملایمات نهراسند و وظیفه ملی خود در راه نجات کشور فراموش نکنند. در این راه حاکمیت، مردم، اصلاح طلبان و نخبگان وظائف خاص خود را دارند. حاکمیت باید بداند ادامه این راه جز فرسودگی منابع و تخریب سرمایه های مادی و معنوی کشور حاصلی ندارد. بازنگری در مسیر طی شده وظیفه اصلی حاکمیت است. حاکمیت با استقرار وضعیت فوق العاده خود را از خرد جمعی محروم کرده است. با بدبینی به همگان نگاه کرده است و صدائی غیر از صدای خود را تاب نیاورده است. حرف ملت را باید شنید. نجات کشور در گرو پیروی از عقلانیت و خردجمعی است و این امر مستلزم اولا قبول عملی نیاز به تغییرات، و ثانیا ایجاد فضایی است که همگان برای مشارکت فعال در امور کشورامنیت کافی داشته باشند. در صورت ایجاد فضای لازم برای شکل گیری " گفتمان ملی " خود بخود راه حلهای مناسب برای رهایی ازمشکلات اقتصادی، اجتماعی ، سیاسی و فرهنگی و روابط بین الملل پیدا می شود. این قدم اول است. تغییر افراد در پستهای حکومتی چاره ساز نیست مادام که سیاستهای اداره کشور تغییر نکرده است.در صورت مشارکت واقعی مردم، رضایت عمومی منجر به قوی ترین نیروی بازدارندگی و افزایش توان ملی می شود که هیچ قدرت خارجی نمی تواند خواسته های خود را به ایران تحمیل کند. خلاصه آنکه ترمیم شکاف دولت- ملت تنها راه حل برون رفت از بحران جاری است و این امر نیازمند برداشتن گامهای اعتماد ساز از سوی حاکمیت است. پذیرش حاکمیت قانون، تسلیم در برابر رای ملت و همگام شدن با آنها، و نه همگام خواستن مردم با خود، از الزامات تغییر در سیاستهاست. اجرای بدون تنازل قانون اساسی از آن رو مهم است که همه آحاد ملت در ذیل آن تعریف شده اند و جایگاه حقوقی همه بخوبی در آن مشخص شده است. شهروندان نیز در این میان مسئولیت سنگینی دارند. یاس و ناامیدی بزرگترین دشمن ملت است. سختیها و ناملایمات نباید عزم ملی برای بهبود شرایط را سست کند. مسلما آگاهی، حربه اصلی مردم در پیشرفت است. آگاهی سبب می شود تا عده ای نتوانند از عواطف دینی و ملی ما در جهت منافع فرصت طلبانه خود سوء استفاده کنند. بی شک دوام اقتدارگرائی از پراکندگی مردم است .شهروندان در هر کجا که هستند، از هر صنف و قشری که هستند، با هر عقیده و مرامی که هستند، نباید از همبستگی، تعاون، و اتحاد در راه اصلاح غافل باشند. عمل صالح در این زمان که دولت، ملت را به حال خود رها کرده این است که شهروندان هوای همدیگر را داشته باشند. به کمک هم بشتابند و در مشکلات روز افزون نگذارند کسانی که احتیاج به همیاری و همراهی آنها دارند تنها بمانند. نخبگان و اصلاح طلبان و سبزها و دلسوزان نیز وظایف خاص خود را دارند. تنها نگران بودن و نقد داشتن مشکلی رااز جامعه حل نمی کند. این نگرانی بایست توام با پذیرش مسولیت اصلاح گری باشد. ارتباط، اتحاد، تشکل یابی و تشکیل هسته ها و شبکه های اجتماعی ضرورت اقدام اصلاح طلبانه در شرایط کنونی است. هر کس در هر جاست با هر وسیله ممکن باید در این راه قدم بردارد. نخبگان جامعه وظیفه آگاهی بخشی دارند و لذا باید ارتباط خود را با مردم و نزدیک و مستحکم ترکنند. پرهیز از تک روی بخصوص در صحنه های سیاسی ضروری است. امروز تمام امید اقتدارگرائی، به شکاف درون جریان اصلاحات است و چه بسا خود با علم کردن اصلاح طلبان بدلی، می خواهد امید مردم به اصلاح طلبان را کمرنگ کند. هرچند اصلاح طلبی جریان شناخته شده و باهویت است و این نقشه اقتدارگرایان اثر چندانی نخواهد کرد، و مردم بخوبی می دانند مواضع اصلاح طلبی را از چه کسانی باید بشنوند و پی جویی کنند اما تاکید و تصریح می شود آنچه می تواند ما را در پیمودن این راه دشوار یاری و کمک کند، اجماع بر سر مسائل اصولی و اساسی و پرهیز از هرگونه خودسری وتک روی است. انتخابات : بی شک در نظامهای مردمسالار، انتخابات بهار سیاست واحزاب است. در طول سه دهه گذشته علیرغم نابسامانیها و کاستیها، انتخابات فرصتی بوده است تا مردم و تشکلهای سیاسی تا حدودی پایه های دموکراسی را استحکام بخشند. اما حوادث تلخ انتخابات سال 88 همه ناظران سیاسی و فعالین این عرصه را به این نتیجه می رساند که دیگر صندوقهای رای تعیین کننده سرنوشت کشور نیستند. در طول 5/3 سال گذشته نیز روند اداره کشور و تعامل حاکمیت با سیاست ورزان چیزی غیر از این نشان نداده است. عده ای معتقدند عدم حضور احزاب در انتخابات به معنای نابودی آنهاست. شاید این نظر برای کسانی که تنها اسم تشکیلات را حمل می کنند و جز شرکت در انتخابات هیچ برنامه و هدفی ندارند صحیح باشد اما برای احزاب ریشه دار، انتخابات قطعا یکی از دهها فعالیتی است که در برنامه های خود می توانند مدنظر داشته باشند. از سوی دیگر شرکت در هر انتخاباتی با هر قیمت و کیفیتی تنها از عهده کسانی ساخته است که از هیچ اصلی در سیاست ورزی پیروی نمی کنند. اما برای کسانی که اصول شناخته شده ای دارند و با این اصول در چشم مردم جایگاه پیدا کرده اند شرکت در"هر انتخاباتی" به معنای بی باورشدن مردم به آنهاست. آنچه گفته شد به معنای این نیست که اصلاح طلبان و سبزها نباید برای تغییر شرایط از جمله امکان برگزاری انتخاباتی آزاد، عادلانه، سالم و قانونی تلاش کنند. مهمترین کار در این میان گفتگوی درونی است تا همه تحول خواهان را به اجماع برساند که خوشبختانه در این راه اهتمام جدی وجود دارد. تعامل با ارکان حاکمیت برای رسیدن به این هدف نمی تواند مذموم باشد به شرط آنکه شفاف و صریح باشد. ما بر این اعتقاد هستیم که در زمان حاضر، درون حاکمیت عزمی برای برگزاری انتخابات آزاد، عادلانه وسالم و قانونی وجود ندارد. هنوز آثار سوء رفتار آنها در انتخابات سال 88 به قوت خود باقی است و اراده ای برای رفع آنها دیده نمی شود. اصلاح طلبان باید نسبت به برگزاری انتخابات آزاد، سالم، عادلانه و رقابتی اطمینان حاصل کنند و تغییر رفتار حاکمیت بخصوص در عرصه سیاست داخلی و خارجی از الزامات این پروسه اطمینان بخشی است. گشایش فضای سیاسی و خروج نظامیان و امنیتی ها از فضای سیاسی کشور و نیز رفع حصر از رهبران سرافراز جنبش سبز جناب آقای موسوی، سرکارخانم رهنورد، و جناب آقای کروبی، و آزادی همه زندانیان انتخاباتی گام اول در مسیر این اعتماد سازی است. اما مسئله مهمتر تغییر نگرشها و سیاستهایی است که کشور را بدینجا رسانده است. باید تعقل و خرد جمعی جانشین تصمیم گیری های سلیقه ای- فردی بشود. و آنچه امروز به شکل فردگرائی افراطی و حذف همه کارشناسان و نخبگان از عرصه تصمیم گیری دیدده می شود تغییر کند و منافع ملی که برآیند نظر مردم و نخبگان و کارشناسان کشوراست مدنظر قرار گیرد. مسولیت پذیری و پاسخگویی به میزان متناسب با اختیارات و وظائف مورد پذیرش همه ارکان حاکمیت قرار گیرد و همه اصول قانون اساسی از جمله فصل سوم "حقوق ملت" محترم شمرده شود و التزام به آن نشان داده شود و در یک کلمه " حکمرانی خوب " جایگزین شرایط فعلی شود. بدیهی است که در این صورت می توان اطمینان پیدا کرد که انتخابات سال 88 دیگر نه یک قاعده که یک استثنا بوده است و انتخابات سال 92 می تواند مبدا تحولات چشمگیر در عرصه سیاست داخلی، اقتصاد، فرهنگ و بخصوص سیاست خارجی و رفع بحرانهای تحمیلی روزافزون برکشور باشد. ما نجات کشور را در گرو ایجاد این فضای جدید و برگزاری انتخابات آزاد با همه لوازمش می دانیم، و هرچند هنوز کورسوی امیدی در این فضای سرد به چشم نمی خورد اما بنا به صفت اصلاح طلبی، از رسیدن به آن نقطه مطلوب ناامید نیستیم، وبرای نیل به آن دست از تلاش برنمیداریم و مطمئن هستیم حتی اگر انتخابات سال92 واجد چنین شرائطی نباشد، دیر نیست که در موقعیتهای بعدی، اصلاح طلبان با پشتوانه اعتماد و همراهی مردم در استقرار جمهوری اسلامی واقعی میدان داری کنند. جبهه مشارکت ایران اسلامی 12/9/1391   وزیر اقتصاد: دلیل طولانی شدن تكمیل پروژه ها كمبود منابع مالی است امروز: وزیر امور اقتصادی و دارایی گفت: مشکل تامین منابع مالی به طرح‌های نیمه تمام بخش عمومی و خصوصی که منتظر جذب منابع هستند منجر طولانی شدن زمان اجرای پروژه‌ها و افزایش هزینه‌های آنها شده است. به گزارش ایلنا، سیدشمس‌الدین حسینی در اولین همایش ملی ثروت ملی و توسعه پایدار با تاكید بر اهمیت صندوق توسعه ملی در حنثی سازی درآمدهای نفتی بر پایه پولی اظهار داشت: از منظر اقتصاد کلان فلسفه شکل گیری این صندوق‌ها خنثی سازی یا عقیم سازی و اثر مازاد درآمدهای نفتی بر پایه پولی و پیشگیری از افزایش نقدینگی و تورم است. وی افزود: در اصل 44 پذیرفته شده که هم دولت از بخش های تصدی گری خارج شود و فضای حضور برای بخش خصوصی فراهم شود. لذا صندوق می تواند مانع از دخالت و یا اثر مزاحم دولت در حوزه‌های سرمایه‌گذاری شود و از بخش خصوصی برای تامین مالی حمایت کند. حسینی تصریح كرد: نیازمند بازخوانی نقشه راه تامین مالی هستیم و باید جایگاه صندوق را در اجرای این نقشه مشخص کنیم، به همین دلیل اگر یکی از اهداف را حفظ سهم نسل‌های آینده از درآمدهای نفتی می دانیم باید برای جایگزینی و تامین مالی دولت فکری کنیم و در این راستا باید ماده 84 در کنار ماده 117 قانون برنامه پنجم که مربوط به کاهش وابستگی به درآمدهای نفتی و افزایش سهم مالیات‌ها در تامین بودجه عمومی کشور است ببینیم. وی با اشاره به لایحه اصلاح قانون مالیات‌های مستقیم عنوان کرد: دولت با ارائه این لایحه بر اهمیت و نقش درآمدهای مالی در تامین بودجه عمومی کشور تاکید کرده است. او ادامه داد: اگر می خواهیم بخش بیشتری از درآمدهای نفتی و گازی به صندوق توسعه ملی واریز شود باید لایحه اصلاح قانون‌ مالیات‌های مستقیم به کسوت قانون در بیاید. حسینی با بیان این‌که پراکندگی منابع مالی یکی از معضلات اقتصادی است، گفت: ماده 118 قانون برنامه پنجم به مجوز قانونی واگذاری اعتبارات تملک دارایی‌های شرکت های سرمایه‌گذاری می‌پردازد که باید مورد توجه قرار بگیرد. وی خاطرنشان كرد: مشکل تامین منابع مالی به طرح‌های نیمه تمام بخش عمومی و خصوصی که منتظر جذب منابع هستند منجر طولانی شدن زمان اجرای پروژه‌ها و افزایش هزینه‌های آنها شده است. وزیر امور اقتصادی و دارایی، تأکید کرد: منابع صندوق توسعه ملی می‌تواند در این مسیر به کار گرفته شود و همچنین چشم به جذب و تلفیق منابع خارجی نیز داشته باشد. وی افزود: صندوق توسعه ملی می‌تواند در راستای صدور خدمات فنی و مهندسی و اجرای پروژه‌های پیمانکاری در خارج از کشور ایفای نقش کند و منجر به تحقق هدف صندوق مبنی بر تبدیل آن به نهاد توسعه مالی در اقتصاد ایران شود. وزیر اقتصاد با بیان اینکه جایگاه صندوق توسعه ملی نسبت به حساب ذخیره ارزی کاملا متمایز بوده از بازخوانی مجدد نقشه راه تامین مالی در راستای توسعه جایگاه صندوق توسعه ملی تاکید کرد و نگرانی خود را از روش سنتی تامین مالی و فشار تامین مالی ناشی از کاهش درآمد دولت برای دست اندازی صندوق توسعه ملی اعلام کرد. او با اشاره به تلویحی به این موضوع که جایگاه و اساس نامه صندوق توسعه ملی به گونه ای است که هرگز دچار سرنوشت حساب ذخیره ارزی نمی شود گفت: صندوق توسعه ملی در صورتی که بتواند با بهره گیری ازمزیت راهکارهای تامین مالی توانمند شود نقش موتور تامین مالی توسعه اقتصادی کشور می شود. سخنگوی اقتصادی دولت در این همایش که با حضور مسئولان صندوق هیات عامل توسعه ملی که در راس آنها محمدرضا فرزین حضور داشت و البته بدون حضور وزیران اقتصادی دولت و رئیس جمهور بود بیان داشت: توانمندسازی صندوق توسعه ملی نیازمند بازخوانی نقشه راه تامین مالی بوده و دراین راستا باید سهم مالیات ها در تولید ناخالص داخلی افزایش یابد.   نماینده ارومیه: برکناری وزیر ارتباطات را ماحصل عملکرد جریان انحرافی است امروز: نماینده ارومیه برکناری وزیر ارتباطات را ماحصل عملکرد جریان انحرافی دانست. به گزارش ایلنا، نادرقاضی پور طی تذکری در آخرین دقایق صحن علنی امروز مجلس گفت: وزیر ارتباطات با ورود به جریان انحرافی به اقتصاد مخالف بود و جریان انحرافی هم وزیر را برکنار کرد. وی افزود: هم اکنون هم سخنگوی دولت در مصاحبه ای گفته است رئیس مجلس حق ندارد مصوبات هیات دولت را رد کند. این در حالیست که ما حق داریم طبق قانون مصوبات دولت اگر خلاف قانون است وتو کنیم. گفتنی است وزیر ارتباطات روز گذشته با دستور احمدی نژاد از سمت خود برکنار شده است.   علی نیکزاد: از دلایل برکناری وزیر ارتباطات بی خبر هستم امروز: علی نیکزاد گفت‌: از دلایل برکناری وزیر ارتباطات بی خبر هستم به گزارش ایلنا، وزیر راه و شهرسازی و سرپرست وزارت ارتباطات در حاشیه بهره‌برداری از 10 دستگاه لکوموتیو ساخت داخل درپاسخ به سوالی در مورد دلایل برکناری وزیر ارتباطات اظهارداشت‌: بنده از هیچ موضوعی اطلاع ندارم و دلیل برکناری وی را نمی دانم‌.‌ وی افزود‌‌: سرپرستی این جانب برای وزارت ارتباطات فعلا موقتی است و رییس دولت به زودی در این مورد تصمیمات جدیدی اتخاذ خواهد کرد‌.‌ علی نیکزاد در پاسخ به این سوال ایا اداره سه وزارتخانه برای ایشان ساده خواهد بود یا نه گفت‌: مطمئنا این کار با مشکلاتی همراه است که حال باتصمیم جناب احمدی نژاد تا جایی که در توان باشد برای اداره بهتر این سه وزارتخانه از کمک‌های ایشان و تخصص‌های لازم استفاده خواهیم کرد‌.‌ وی در پاسخ به خبرنگار ایلنا، گفت‌: تا دیشب از ابقای خود به سرپرست وزارت ارتباطات هیچ اطلاعی نداشتم و در آینده شاید خبرهای دیگری در این مورد اعلام شود‌.‌   رئیس کمیسیون درمان مجلس: دولت اعتبار لازم برای اجرای طرح پزشک خانواده را ندارد امروز: رئیس کمیسیون بهداشت و درمان مجلس از اعلام دولت مبنی برنداشتن اعتبارلازم برای اجرای برنامه پزشک خانواده خبرداد. به گزارش ایلنا، حسینعلی شهریاری درمورد اقدامات لازم برای خارج شدن اجرای برنامه پزشک خانواده از بن بست پولی گفت: هنوز ‌هیچ اتفاقی نیفتاده است و وضعیتی که بوده کماکان ادامه دارد. وی خاطر نشان کرد: سرانجام برنامه پزشک خانواده قابل پیش بینی نیست زیرا بستگی به این دارد که دولت اعتبارلازم برای اجرای آن را بدهد یا ندهد. شهریاری درپاسخ به این سوال که فکر می کنید، دولت ۸۰۰ تا ۹۰۰میلیارد تومان بودجه مورد نیازبرای قرارگرفتن شهرهای کشور تحت پوشش برنامه پزشک خانواده بپردازد، افزود: خیر، من فکر نمی کنم که این بوجه را بدهد ازهمین رو باید راهکاری پیدا کنیم تا اعتبارمورد نیاز برای اجرای برنامه پزشک خانواده را ازدولت بگیریم. رئیس کمیسیون بهداشت و درمان مجلس همچنین درمورد سرانجام ۶هزار میلیارد تومان از محل درآمد ناشی از هدفمندی یارانه‌ها به وزارت بهداشت تصریح کرد: همچنان برای دریافت آن از دولت درحال پیگیری هستیم و پیشنهادهایی دراین زمینه داریم که این هفته درصحن مطرح می‌کنیم.   با وجود افت نرخ ارز، قیمت کالاهای اساسی کاهش نیافته است امروز: هر چند طی روزهای گذشته قیمت ارز در مركز مبادلات ارزی به کمتر از 2500 تومان رسیده است و در بازار آزاد هم قیمت ارز حدود 2700 تومان معامله می شود اما هنوز این موضوع در بازار کالاهای اساسی تأثیر ملموسی از خود نشان نمی دهد. به گزارش ایلنا‏،این موضوع در حدود یک ماه پیش كاملا برعكس بود‏، به عبارتی با افزایش قیمت ارز در ماه گذشته شاهد افزایش قیمت بسیاری از کالاهای اساسی بودیم. ولی با کاهش قیمت دلار در بازار آزاد از 3800 تومان به 2700 تومان تغییری در قیمت كالاهای اساسی بوجود نیامد.کالاها و خدماتی كه با رشد نرخ ارز با افزایش قیمت مواجه شدند عبارتند از: "خوراکی‌ها و آشامیدنی‌ها"، "پوشاک و کفش"، "مسکن"، اثاث و لوازم و خدمات مورد استفاده در خانه"حمل و نقل و ارتباطات" و "کالاهای و خدمات متفرقه".... كه هر كدام تقریبا با افزایش 2 برابری همراه بوده اند. این در حالی است كه، شوک­های تورمی و بی ثباتی در اقتصاد طی چند سال گذشته به‌­شدت یکدیگر را تقویت كرده‌ و تاثیر منفی بر رشد حقیقی سرمایه­‌گذاری ها گذاشته است. وقتی ثبات قیمت كیمیا می شود احمد باكری‏ مدیر عامل اتحادیه لبنیات در همین رابطه به خبرنگار ایلنا گفت: در حوزه لبنیات اتحادیه محصولات لبنی از وزارت دادگستری و سازمان حسابرسی دولتی خواسته شده تا بهای تمام شده فعالیت‌های كارخانجات محصولات لبنی را محاسبه كنند و قیمت نهایی را اعلام كند. وی خاطر نشان كرد: اگر كارخانجات لبنی قیمت‌ها را بی رویه بالا برده‌اند و اجحافی به مصرف كنندگان شده است سازمان حمایت از تولیدكنندگان و مصرف كنندگان اقدامات لازم را انجام دهد. مسعود دانشمند‏ یكی از اعضای اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران به خبرنگار ایلنا گفت: در حال حاضر قیمت كالاها در بازار افزایش یافته است و این روند در حالی ادامه پیدا كرده كه قیمت ارز مبادله ای حدود 2 هزار و 500 تومان تثبیت شده و قیمت واردات با ارز آزاد هم حدود2700 تا 2800 در نوسان است اما قیمت كالاها نشان می دهد ثبات قیمتی در بازار وجود ندارد و كسانی كه كالا را وارد می كنند مطمئن نیستند كه وارداتشان تداوم داشته باشد یا نه. وی افزود: از سوی دیگر گشایش اعتبارها با مشكل مواجه شده و ثبات لازم وجود ندارد؛ اگر هر چه زودتر ثبت سفارش‌ها و گشایش اعتبار ها انجام شود و فعالیت های مركز مبادلات هم با سرعت بیشتری انجام شود به نظر می رسد قیمت‌ها كاهش پیدا كند. دانشمند معتقد است باید اطمینان به بازار بازگردد تا قیمت ها مسیر خود را پیدا كنند. وی خاطر نشان كرد: در حال حاضر پروسه گشایش اعتبار بسیار طولانی است و ابتدا مجوزها چند روزی در سازمان توسعه تجارت می‌ماند و بعد از چند روز به مركز مبادلات ارزی می‌رود و چند روز در آنجا رسوب می كند و سپس به بانك عامل فرستاده می شود. این تاخیرات باعث می شود اعتماد و اطمینان در بازار از بین برود و قیمت ها در نوسان باشد.   وکیل مهدی هاشمی: ایشان هیچگاه «حلقه اول» نداشته است امروز: وکیل خانوادگی هاشمی گفت: ما در جریان دستگیری حلقه اول تیم مهدی هاشمی نبوده و نیستیم. مهدی هاشمی اصلا حلقه اول نداشته است. به گزارش ایلنا، محمود علیزاده طباطبائی در خصوص خبری که به تازگی در یکی از خبرگزاری‌ منتشر شده، اظهار داشت: بر اساس پیگیری‌هایی که من تاکنون داشته‌ام اصلا معلوم نیست افراد بازداشت شده که منسوب به حلقه اول مهدی هاشمی هستند، شامل چه افرادی می‌شوند. حتی قوه قضائیه نیز این افراد را مرتبط با مهدی هاشمی ندانسته است. وی در ادامه افزود: مهدی هاشمی هیچ‌گاه حلقه اول نداشته است و من به عنوان وکیل او بعد از بررسی‌های انجام شده نتوانسته‌ام از ارتباط بین افراد بازداشت شده و مهدی اطلاعاتی به دست آورم. طباطبائی انتشار چنین اخباری را در ادامه جوسازی علیه مهدی هاشمی تعبیر و خاطر نشان کرد: باتوجه به اینکه مهدی هاشمی دوماه و چندین روز است که در زندان به سر می‌برد بعضی رسانه‌ها به دنبال جوسازی علیه او هستند و دست به انتشار چنین اخباری می‌زنند.   شما این خبرنامه را به این دلیل دریافت می کنید که ایمیل شما پس از تایید وارد لیست دریافت کنندگان شده است. برای لغو عضویت از این خبرنامه به این لینک مراجعه کنید یا به emrooz-unsubscribe@sabznameh.com ایمیل بزنید. با فرستادن این خبرنامه به دوستان خود آنها را تشویق کنید که عضو این خبرنامه شوند. برای عضویت در این خبرنامه کافی است که به emrooz@sabznameh.com ایمیل بزنید. برای دریافت لیست کامل خبرنامه های سبزنامه به help@sabznameh.com ایمیل بزنید.