دادگاه های ما در ایران دادگاهی غیرعلنی و فرمایشی بود. «در طول دادگاه هیچ سندی علیه ما ارائه نشد. سارا، جاش و من گوشه‌ای از خشونت و بی رحمی رژیم ایران را چشیدیم. ما را تقریبا در انزوای کامل و دور از دلبستگی‌های ما نگاه داشته بودند و همه حقوق ما را زیر پا گذاشته بودند.»
خبرنگاران سبز/سیاست خارجی/ایران-و- جهان:
جاش فتال و شين بائر، دو زندانی آمريکايی که به تازگی با وثيقه يک ميليون دلاری از زندان اوين تهران آزاد شدند روز يکشنبه در نيويورک بار ديگر ضمن تاکيد بر بی‌گناهی خود گفتند که در واقع به دليل آمريکايی بودن به «گروگان» گرفته شده بودند.
اين دو شهروند آمريکايی در يک نشست خبری در منهتن نيويورک گفتند که اتهامات عليه آنها شامل «مجموعه‌ای از دروغ‌های مضحک» بود که سعی داشت آنها را جاسوس‌های يک توطئه آمريکايی- اسرائيلی جلوه دهد.
آنها همچنين شرايط دو سال زندگی خود در زندان‌های ايران را، دو سال زندگی «در دنيايی از دروغ و اميدهای واهی» توصيف کردند.
فتال و بائر می گويند به اين خاطر که دولت ايران «شمار زيادی از افراد بی گناه را در زندان نگاه می‌دارد» نمی‌توانند اين دولت را ببخشند.
جاش فتال در اين نشست خبری گفت: «بارها و بارها، به دفعات بسيار زياد، صدای فرياد ديگر زندانيانی که مورد ضرب و شتم قرار می‌گرفتند را می‌شنيديم و هيچ کاری برای کمک به آنها از دستمان بر نمی‌آمد.»
شين بائر نيز افزود: «چطور می‌توانيم دولت ايران را ببخشيم در حالی که به حبس اين همه افراد بی گناه و کسانی که به خاطر عقيده‌شان زندانی هستند ادامه می‌دهد.»
شين بائر و جاش فتال همراه با سارا شورد، تابستان دو سال پيش در مرز عراق و ايران بازداشت شده بودند. خانم شورد پيشتر با وثيقه آزاد شده و به آمريکا بازگشته بود. اين افراد در زندان‌های ايران با اتهام های عبور غيرقانونی از مرز و جاسوسی روبه‌رو شدند.
بائر و فتال روز يکشنبه گفتند که نه به خاطر مسئله عبور احتمالی از خط بی‌علامت مرزی بلکه «تنها به اين خاطر که مليت شان آمريکايی است» در ايران زندانی شده‌بودند.
بائر گفت هنوز هم نمی‌داند که آيا از خط مرزی رد شده‌بودند يا نه و افزود که «احتمالاً هيچ‌وقت هم نخواهيم فهميد.»
بارها و بارها، به دفعاتی بسيار زياد، صدای فرياد ديگر زندانيانی که مورد ضرب و شتم قرار می‌گرفتند را می‌شنيديم و هيچ کاری برای کمک به آنها از دستمان برنمی‌آمد.
اين دو جوان ۲۹ ساله آمريکايی افزودند که «ايران هميشه پرونده ما را با مناقشه‌های سياسی که با آمريکا دارد مرتبط می‌کرد.»
شين بائر در ادامه گفت: «طنز روزگار هم اين است که سارا، جاش و من خودمان از مخالفان سياست‌های آمريکا عليه ايران هستيم، سياست‌هايی که باعث ادامه هميشگی اين دشمنی‌ها می‌شود.»
در همين حال بائر اظهار داشت: «اين مردم ايران‌اند که بار اين بيدادگری رژيم و پيامدهای نقض مکرر حقوق بشر توسط آن را بر دوش می‌کشند. اگر رژيم ايران به راستی خواهان تغيير سيمای خود در ميان مردم جهان است و می‌خواهد فشارهای بين‌المللی از دوشش برداشته شود بهتر است همه زندانی‌های سياسی و عقيدتی را بی‌درنگ آزاد کند. اين زندانيان نيز به اندازه ما سزاوار رهايی‌اند.»
جاش فتال در اين نشست خبری اضافه کرد: «می‌خواهم اين موضوع را روشن کنم در حالی که من و بائر از مقام‌های ايرانی به اين خاطر که سرانجام تصميم درست را اتخاذ کردند تمجيد می‌کنيم اما نبايد به آنها به خاطر پايان بخشيدن به کاری که اصلاً حق انجام آن را نداشتند و توجيهی هم برای آغاز آن نداشتند ارج و اعتبار بيهوده داد.»
«همه حقوق ما را زير پا گذاشتند»
جاش فتال و شين بائر که ۷۸۱ روز در زندان بودند می‌گويند دادگاه آنها دادگاهی غيرعلنی و فرمايشی بود.
بائر که نامزد سارا است، گفت: «در طول دادگاه هيچ سندی عليه ما ارائه نشد. سارا، جاش و من گوشه‌ای از خشونت و بی رحمی رژيم ايران را چشيديم. ما را تقريبا در انزوای کامل و دور از دلبستگی‌های ما نگاه داشته بودند و همه حقوق ما را زير پا گذاشته بودند.»
جاش فتال نيز اظهار داشت که در طول ۷۸۱ روز زندان خود تنها ۱۵ دقيقه توانسته بودند با تلفن با خانواده خود تماس داشته باشند و يک ديدار کوتاه با مادران خود داشته‌اند. فتال گفت نامه‌هايی را که خانواده‌های آنها فرستاده بودند به آنها نمی‌دادند و آنها ناگزير شده بودند بارها به خاطر اين موضوع دست به اعتصاب غذا بزنند.
بائر نيز گفت «وقتی از وضعيت زندان شکايت می‌کرديم وضعيت زندان نظامی گوانتانامو را به رخ ما می‌کشيدند.»
وی گفت: «به عقيده ما اين گونه اعمال ناقض حقوق بشری از سوی دولت ما نمی‌تواند توجيه رفتار آنها عليه ما باشد. با اين همه ما باور داريم که اين گونه کارهای دولت آمريکا بهانه‌ای به دست حکومت‌های ديگر از جمله حکومت ايران می‌دهد که چنين واکنشی نشان دهند.»
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر