نقاط حساس اين کشور برای حمله موشکی هدف گذاری شده است . زيرساخت های اسرائيل، پايگاه های اتمی و هوايی اسرائيل، شناورهای سطحی اسرائيل از جمله مکان های حساس برای انهدام نقطه گذاری شده اند. به باور تحليلگر اين مقاله ايران می تواند از موشکهای شهاب۳، عاشورا، قدر، سجيل ۱ و سجيل ۲ برای نابودی مراکز حساس اسراییل استقاده بهینه کند و در کمتر از ۹ دقيقه اسرائيل را نابود کند که در زير خصوصيات اين موشک ها بطور خلاصه آورده شده است.
خبرنگاران سبز/ایران و جهان:
عدم توافق و مصالحه رهبرجمهوری اسلامی برای توقف برنامه هسته ای با جامعه جهانی گمانه زنی ها برای تحريم های بيشتر و به جريان انداختن شدن پرونده ای که از زمان دولت اول احمدی نژاد، بر روی ميز قدرت های بين المللی باز گذاشته شده بود بيشتر از گذشته شده است. جنگ رسانه ای و يا اصطلاحن جنگ نرم بين ايران و اسراييل که با حمايت آمريکا و هم پيمانانش در خاورميانه و اروپا همراه شده است هر روز ابعاد تازه تری به خود می گيرد. از آن طرف نيز جمهوری اسلامی يک روز صحبت از بستن تنگه هرمز می کند و روز ديگر با ورود ناوهای جنگی آمريکا و انگليس خود را از ميدان عمل ، دور می کند.
در اين بين سرداران سپاه فرماندهی جنگ روانی را برعهده گرفته اند و با کری خواندن های مرسوم در صدد فتح الفتوحاتِ جنگ نرم هستند بطوريکه به يکباره تمامی فرماندهان ارشد نيروهای مسلح در يک بازه زمانی اقدام به تهديد و نابودسازی اسراييل و خرابکاری در کشورهايی که ردپای ايالت متحده در آنها ديده شده است می کنند که اين تهديدها بيشتر به قمار بازی می ماند که خود را در آستانه باخت می مبيند و برای عقب نماندن از حريف اش شروع به کری خواندن می کند تا بل بتواند با اين حربه غنيمتی هرچند کم برای خود ذخيره کند.
در اين ميان به تازگی مقاله ای استراتژيک با موضوعيت اقدام نظامی به اسراييل با عنوان « حمله به اسرائيل تا ۲۰۱۴ » در رسانه های اقتدارگرايان منتشر شده است که در آن ادعا شده است ايران در کمتر از ۹ دقيقه اسرائيل را نابود و در همه نمايندگیهای سياسی و ديپلماتيک رژيم صهيونيستی در آمريکا و ديگر کشورها حالت آمادهباش اعلام شده است.
عليرضا فرقانی نويسنده اين مقاله استراتژيک خود را کارشناس کامپوتر
، نويسنده و تحليلگر و کارشناس مديريت استراتژيک معرفی کرده است که اتفاقن مقاله اش که شامل ۲ پرده و ۸ گام است مورد استقبال دکترين نظامی کشور و رسانه های اقتدارگرايان نظير: "
عصرامروز ، الف+۳۰۰نظر ، فارس نیوز ، جهان نیوز ، مشرق نیوز ، رجانیوز ، بولتن نیوز ، تعامل نیوز ، البرزنیوز ، ندای انقلاب ، حفانیوز ، بی باک نیوز ،اصولگرا ، دولت نیوز ، باشگاه خبرنگاران ، تبیان نیوز ، جام نیوز ، عدالت پرس ، نداآنلاین ، جبهه متحد اصولگرایان ، جبهه پایداری ، افکارنیوز ، نقدنیوز ، مبشرون ، فدائیان اسلام ، خبرنگاران آزاد ، نهضت سبزنبوی ، خدمت ، اهل البصر و ...
" قرار گرفته است.
در اين طرح تنها گام اول از پرده اول از حمله نظامی ايران به اسرائيل آورده شده است و توضيح کامل ۸ گام اين حمله به گفته تحليلگر اين مقاله، در زمان مقتضی منتشر خواهد شد. البته نويسنده اعلام کرده است اين طرح تنها نظر شخصی نويسنده است و از طرف دولت جمهوری اسلامی ايران هيچ گونه ضمانتی بر پذيرفتن و اجرای آن وجود ندارد.
نويسنده اين مقاله که از حاميان جنگ و آيت الله خامنه ای است مقاله اش را با توجيه فقهی حمله به اسراييل و لزوم نابودی اين کشور از ديدگاه امام خمينی آغاز کرده است که طبق توضيح وی اين مقاله در دو محور دلايل فقهی ضرورت حمله به اسرائيل و ابعاد تاکتيکی حمله نظامی ايران به اسرائيل تنظيم شده است که طبق گفته نويسنده محورهای سياسی و تبعات اقتصادی حمله نظامی ايران به اسرائيل در فرصت های بعدی منتشر خواهد شد.
در اين نوشتار سعی شده است از دلايل فقهی ايکه نويسنده آنرا ملاک و بنای نوشته اش پايه گذاری کرده است لاک گرفته شود و تنها به بخش و ابعاد تاکتيکی حمله نظامی ايران به اسراييل اشاره شود و بطور اختصار تنها به سرفصل های دلايل فقهی حمله به اسراييل اشاره شود: جهاد، جهاد ابتدايی ،جهاد ابتدايی لزوما نيازی به اذن معصوم ندارد، جهاد دفاعی، حمله نظامی ايران به اسرائيل مصداق جهاد ابتدايی نيست، دفع هجوم اسرائيل به بلاد مسلمين، مقابله با استيلای اسرائيل بر بلاد فلسطين و خوف از تسلط اسرائيل بر ممالک اسلامی.
ابعاد تاکتيکی حمله نظامی ايران به اسرائيل :
اسرائيل برای حمله به ايران نيازمند اجازه، هماهنگی و کمک امريکا و غرب میباشد. ايران بايد در زمان کنونی که غرب و امريکا در وضعيت انفعال قرار دارد اسرائيل را نابود نمايد. به دليل مشخصات منحصر به فرد دولت آقای دکتر احمدینژاد و بيداری اسلامی کشورهای منطقه متاثر سياست های نظام و دولت دهم جمهوری اسلامی ايران؛ حمله نظامی ايران به اسرائيل بايد در زمان کنونی و تا قبل از سال ۲۰۱۴ پايان دولت دهم انجام شود.
لذا مبتنی بر دکترين دفاع پيش دستانه بايستی اسرائيل را طی ضربه اول و ضربه نهايی مورد حمله نظامی سنگين قرار داد. در گام اول از پرده اول حملات نظامی ايران به اسرائيل بايد نقاط صفر زمينی اسرائيل مورد انهدام قطعی قرار گيرد. برای اين منظور ايران می تواند از موشک های دور برد استفاده کند. از شرقی ترين نقطه ايران تا غربی ترين نقطه اسرائيل حدود ۲۶۰۰ کليومتر می باشد. اهداف استراتژيک در عمق خاک اسرائيل با موشک های متعارف ايران قابل دسترسی است.
بعضی مشخصات و نقاط مهم اسرائيل که بايد مورد حمله قرار بگيرد
در اين بخش به مشخصات و نقاط حساس اسراييل اشاره شده است. اين نقاط به مکان های زير دسته بندی شده اند:
ناحيه شمالی. جمعيت: ۹۰۰/۲۴۱/۱. مرکز: ناصره • ناحيه حيفا. جمعيت: ۷۰۰/۸۸۰. مرکز: حيفا • ناحيه مرکزی. جمعيت: ۰۰۰/۷۷۰/۱. مرکز: رمله • ناحيه تل آويو. جمعيت: ۹۰۰/۷۷۰/۱. مرکز: تل آويو • ناحيه اورشليم. جمعيت: ۳۰۰/۹۰۷. مکز: اورشليم • ناحيه جنوبی. جمعيت: ۲۰۰/۲۰۱/۱. مرکز: بئرشبع نقاط حساس اسراییل برای حمله موشکی ایران بیدن ترتیب هدف گذاری شده است :
زيرساخت های اسرائيل، پايگاه های اتمی و هوايی اسرائيل، شناورهای سطحی اسرائيل از جمله مکان های حساس برای انهدام نقطه گذاری شده اند. به باور تحليلگر اين مقاله ايران می تواند از موشکهای شهاب۳، عاشورا، قدر، سجيل ۱ و سجيل ۲ برای نابودی مراکز حساس اسراییل استقاده بهینه کند و در کمتر از ۹ دقيقه اسرائيل را نابود کند که در زير خصوصيات اين موشک ها بطور خلاصه آورده شده است.
ساکنين تل آويو، اورشليم و حيفا را حتی با موشک های شهاب ۳ هم می توان مورد هدف قرار داد. تراکم و ميزان جمعيت اين سه نقطه که با کمترين فاصله از هم قرار دارند نزديک ۶۰% از مردم اسرائيل را تشکيل می دهد. لذا می توان با موشک سجيل زيرساختها من جمله تاسيسات نيروگاهی، سوختی، آب و فاضلاب، حمل و نقل و ارتباطات و در مرحله بعدی با موشک های شهاب۳ و قدر و عاشورا فضای مسکونی شهر را تا انهدام قطعی مردم اسرائيل مورد حمله قرار داد.
انهدام زيرساخت های اسرائيل
انهدام زيرساخت های اسرائيل مانند ايستگاه های راه آهن، فرودگاه ها و تاسيسات هسته ای و اتمی با موشک های سجيل بايستی در دستور کار قرار بگيرد. ايران در ده سال قبل از اين با موشک هايی که در دسترس داشت قادر به انجام اين عمليات در عمق خاک اسرائيل بود.
انهدام پايگاه های اتمی اسرائيل
نيروگاه هسته ای «رافائل» نيز از قديمی ترين نيروگاه های اسرائيل است. اين نيروگاه مرکز اصلی مهندسی اتمی اسرائيل به شمار می رود. نيروگاه اتمی «عيلبون» ديگر نيروگاه اتمی اسرائيل است که در زير زمين روستای «نبرين» قرار دارد. ساکنان اين روستا سال ۱۹۴۸ مجبور به مهاجرت شدند. اين نيروگاه انبار تسليحات تاکتيکی هسته ای اسرائيل است. اسرائيل در کلاس موشک هايی با قابليت حمل کلاهک اتمی، موشک ميان برد و دوربرد زمين به زمين «اريحا» را که موشکی تاکتيکی است در آنجا نگه داری می کند. برد اين موشک ها بين ۵۰۰ تا ۱۴۸۰ کيلومتر است.
به گزارش روزنامه يديعوت آحارونوت، رون بن يشال تحليلگر مسائل نظامی صهيونيستی گفته بود: "هيچ جايی در اسرائيل نيست که در تيررس موشک های ايران نباشد. رون بن يشال گفت: هرچند انبارهای موشکی اسرائيل از لحاظ کمی و کيفی پيشرفته هستند اما تعداد موشکهای موجود در آن که به ۱۰۰ هزار فروند می رسد همواره در تيررس موشک های ايران است."
اهدافی مانند نيروگاه اتمی ديمونا واقع در مرکز تحقيقات هسته ای نقب از جمله اين اهداف می باشند. ديمونا مهمترين نيروگاه هسته ای اسرائيل به شمار می رود که متشکل از ۱۰ ساختمان با حدود سه هزار نفر دانشمند و کارشناس فنی است. کارخانه آزمايش پلوتونيوم اسرائيل نيز در آنجا قرار دارد.
سايت هسته ای اسرائيل برای توليد سوخت های با غنای بالای ۹۰% برای کلاس های هسته ای موشکی و بمب های هسته ای می باشد. آزمايشگاه مشترک آمريکا و اسرائيل برای آزمايش عمليات سايبری بر عليه تاسيسات هسته ای ايران نيز در ديمونا می باشد.
استاکس نت؛ کرم اينترنتی (worm) است که با هدف تخريب و توقف فعاليت تاسيسات هسته ای نطنز در ديمونا آزمايش شده بود. اکستاکس نت جهت نفوذ در کامپيوترهای کنترل و مديريت مبتنی بر تکنولوژی های شرکت زيمنس ساخته شد. اين کرم اينترنتی توسط يک متخصص روس همکار در پروژه نيروگاه اتمی بوشهر با وسائل ذخيره ساز کامپيوتری به سرعت در تاسيسات هسته ای ايران منتشر شد که با هوشياری و دفاع سايبری متخصصين ايرانی اين حمله ناکام ماند.
با توجه به استراتژی مطرح شده اوباما در دوهفته گذشته که در آن استفاده از نيروهای زمينی همانند آنچه در افغانستان و عراق اتفاق افتاد جای خود را به حوزه های ديگری من جمله جنگ سايبری داده است. از اين منظر و جهت است که بايستی هدف ديمونا در اوليت حمله ايران به اسرائيل قرار گيرد. انهدام پايگاه های هوايی اسرائيل
اسرائيل دارای ۱۲ فرودگاه می باشد که تنها سه فرودگاه آن مسافربری می باشد و مابقی پايگاههای نيروی هوايی رژيم صهيونيستی است. پايگاه هوايی SedotMikha محل استقرار موشک های بالستيک جريکو می باشد که در جنوب شرقی پايگاه هوايی Tel Nof محل استقرار هواپيماهای اف۱۵ مجهز به تسليحات هسته ای قرار دارد. پايگاه هوايی Ramon نيز هواپيماهای اف۱۶ را نگهداری می کند.
انهدام شناورهای سطحی اسرائيل
انهدام نيروهای سطحی و زير سطحی کشتی های پشتيبانی ارتش اسرائيل به سه روش امکان پذير است :
۱- توسط حملات موشکی در درياهای تحت نفوذ جمهوری اسلامی
۲- توسط گروه های عمليات ويژه در تمامی نقاط جهان
۳- مين های دريايی که انواع مختلفی دارد و شامل نمونه های مغروق و کنترل از راه دور است. اين سلاح می تواند توسط قايق ها و زيردريايی های ايرانی در آب های اطراف اسرائيل کار گذاشته شود و در صورت لزوم به کارگيری شود.
موشکهايی که می توان اسرائيل را از بين برد
پس از سالهای جنگ تحميلی با توجه به شرايط موجود منطقه و نتايج حملات موشکی به اسرائيل و فناوری های در دسترس، مسئولان دفاعی کشور اصلی ترين بخش از راهبرد دفاعی کشور در امر بازدارنگی را بر توسعه موشک های بالستيک ميانبرد و دور برد استوار کرده اند. تلاش برای افزايش برد، دقت و همچنين تأثير گذاری و تنوع سرجنگی اين موشکها در اين روند توسعه مشهود است.
در اين گزارش به معرفی مختصر موشک های ميان برد و دور برد بالستيک کشور می پردازيم که توانايی رسيدن به محدوده غده سرطانی منطقه يعنی رژيم اشغالگر قدس و نابودی مطلق آن را دارند.
پس از آزمايش موشک شهاب ۳ در سال ۱۳۷۷ و اعلام مشخصات آن از جمله برد در حدود ۱۳۰۰ کيلومتر، نگاه دشمنان به توانايی موشکی ايران تغيير کرده و کم کم آرامش از ميان نظاميان و بعدها سياسيون صهيونيست به آرزويی برآورده نشدنی تبديل شد. زيرا ارائه نمونه های جديدتر، دوربردتر و دقيق تر از خانواده موشکهای شهاب۳ نشان دهنده رسيدن ايران به سطوح بالای فناوری موشکی داشت که نويد محصولات مخوف تری را در آينده می داد.
موشک شهاب۳
شهاب۳ در ادامه روند توسعه موشک های شهاب-۱ و ۲ و با رويکرد اعمال تغييرات طراحی در سامانه های مختلف بوجود آمد. شباهت های زيادی از نظر فن آوری بين شهاب ۲ و ۳ وجود دارد، اما شهاب۳ پيشرفته تر بوده و از نظر الکترونيک با فن آوری جديد و رايانه هدايتی پيشرفته از نظر سخت افزار و نرم افزار در ساخت آن استفاده شده است. برد اين موشک بيش از ۱۳۰۰ کيلومتر عنوان شد که به معنای توانايی رسيدن به سرزمين های اشغالی فلسطين در صورت شليک از نواحی غربی کشور بود.
نمونه های مختلفی از شهاب۳ توليد شده و به خدمت نيروهای مسلح کشور وارد شد که از نظر برد و زيرسامانه ها ارتقاء يافته اند اما همگی يک مرحله ای سوخت مايع بوده و از سامانه هدايت اينرسيايی برخوردارند. کلاهک آخرين نمونه های شهاب۳ از نوع جدا شونده است که پس از رسيدن به قوس نزولی در ارتفاع مناسب از بدنه موشک جدا شده و به سمت هدف ادامه مسير داده و باعث ناتوانی دشمن در انهدام آن می شود.
همچنين انواع مختلف کلاهک از جمله کلاهک بارانی روی اين موشک قابل بکارگيری است. طول اين نمونه ها حدود ۱۶.۵ تا ۱۷ متر بوده و برد آنها تا ۱۸۰۰ کيلومتر در نمونه های نهايی عنوان شده است. جرم کلاهک آنها نيز تا ۱۰۰۰ کيلوگرم برآورد شده است. با توجه به اينکه کمترين فاصله از نواحی غربی ايران تا دورترين نقطه در سرزمين های اشغالی به ۱۲۰۰ کيلومتر نمی رسد خانواده شهاب۳ تهديدی کاملاً جدی برای هر متجاوز و دشمن محسوب می شود.
عاشورا
اين موشک بر اساس موشک شهاب۳ ساخته شده و از نوع سوخت مايع و دوربرد است. شکل ظاهری کلاهک اين موشک مانند آخرين نمونه های شهاب سه دارای کاهش قطر در قسمت های بالاتر است. در اين موشک از زيرسامانه های بومی استفاده شده و قابليت حمل چند نوع سر جنگی از ويژگی های اين موشک است. منابع داخلی برد اين موشک را ۲۵۰۰ کيلومتر عنوان کرده اند هر چند که کارشناسان خارجی ۲۵ تا ۵۰ درصد برد بيشتری را برای آن متصور هستند. با توجه به نزديک بودن ابعاد اين موشک و شهاب۳، استفاده از سامانه های پرتاب قبلی برای بکارگيری آن مقدور است. اين برد برای هدف قرار دادن دورترين نقطه در فلسطين اشغالی از نيمه شرقی هم کشور کافی است.
قدر
موشک قدر۱ که در سال ۱۳۸۶ معرفی شده در ادامه توسعه موشک های دوربرد سوخت مايع شهاب به توليد رسيد و در واقع يکی از نمونه های خانواده شهاب محسوب می شود. برد اين موشک تک مرحله ای در حدود ۲۰۰۰ کيلومتر عنوان شده و از ويژگی های آن زمان کوتاه تر آماده سازی آن در مقايسه با موشک های قبلی است. بدين تريب سرعت واکنش اين موشک بالاتر است. نمونه هايی از اين موشک مجهز به کلاهک خوشه ای نيز معرفی شده که کلاهک اين موشک ها نيز از نوع جدا شوند است. نوع قدر F طولی برابر با ۱۵.۸۶ متر و بردی در حدود ۱۹۵۰ کيلومتر و هدايت اينرسيايی دارد.
سجيل
موشک سجيل نيز مانند قدر و عاشورا در نيمه دوم دهه ۱۳۸۰ خورشيدی معرفی شده و برخی آنرا برترين موشک بالستيک ايرانی می دانند. گواه اين مدعا اعتراف کارشناسان خود دشمن در نبود مشابه خارجی برای سجيل است. سجيل اولين موشک دوربرد سوخت جامد ايران و به احتمال بسيار بالا خط شکن موشک های ايرانی در جهت محو اسرائيل از روی نقشه (در صورت نياز به استفاده از عامل نظامی) خواهد بود. اين به دليل سامانه پرتاب متحرک با قابليت حمل موشک آماده پرتاب است.
اين موشک به دليل استفاده از سوخت جامد به سرعت و ظرف چند دقيقه آماده پرتاب شده و پس از شليک نيز پرتابگر آن به سرعت محل را ترک می کند. اين ويژگی باعث کاهش احتمال نابودی موشک قبل از پرتاب می شود. همچنين به دليل شتاب بسيار بالای سجيل امکان ردگيری آن برای دشمن در فازهای اوليه پرتاب بسيار کم و عملآً شانس دشمن برای انهدام سجيل در طی پرواز ناچيز است.
برد سجيل نيز ۲۰۰۰ کيلومتر عنوان و تاکنون در دو نمونه سجيل ۱ و ۲ معرفی شده که خود نشانگر تلاش صنايع مربوطه برای بهسازی آن است. اين موشک از نوع دو مرحله ای بوده که پس از اتمام سوخت مرحله اول، اين بخش از موشک جدا شده و مرحله دم روشن می شود. با اينکار بخشی از جرم بدنه که خالی شده و باز اضافه محسوب می شود از موشک جدا شده و به افزايش برد کمک می کند. ايران در کمتر از ۹ دقيقه اسرائيل را نابود می کند
سجيل جزو موشکهای از مجموعه موشک های بالستيک کشور است که با خروج از جو و طی مسير در چنين ارتفاعی به داخل جو بازگشته و با سرعت حدود ۱۰ تا ۱۲ ماخ(حدود۳۴۰۰ تا ۴۰۸۰ متر بر ثانيه) به سوی هدف سرازير می شود که انهدام آنرا برای تمام سامانه های دفاع هوايی موجود ناممکن کرده است. اين نکته نشانگر پيشرفت فناوری موشکی کشور در رسيدن به چنين دستاورد مهمی است. همچنين فناوری سوخت جامد مرکب که در اين موشک استفاده شده علاوه بر ويژگی های رانشی مطلوب، عمر انبارداری بالايی را نيز برای اين موشک به دنبال دارد.
سامانه هدايت موشک های بالستيکی که به آنها اشاره شد از نوع کنترل بردار رانش است که با استفاده از تيغه هايی در خروجی پيشران موشک اقدام به تغيير جهت گازهای خروجی از موشک کرده و جهت موشک را تصحيح می نمايند. اين سامانه بسيار بهتر از سامانه های متکی به سطوح کنترلی بالک عمل کرده و يکی از عوامل دقت بالای موشکهای ايرانی، بهينه سازی اين سامانه در کشور است.
۴ويژگی مهم «سجيل ۲» نسبت به شهاب ۳
۴ويژگی موشک زمين به زمين سجيل ۲ به نسبت موشک شهاب ۳ را می توان نوع سوخت، سرعت، دقت و سيستم ناوبری آن ذکر کرد.
ايجاد يک توان دفاعی موشکی از اواخر دهه ۷۰ شمسی (اواخر دهه ۹۰ ميلادی) در دو مرحله و بعد از تاسيس سازمان هوافضا در وزارت دفاع کشورمان آغاز شد که نيروی موشکی با سوخت مايع و نيروی موشکی با سوخت جامد را دربر ميگرفت.
ابتدا در زمينه سوخت مايع آغاز به مطالعه و تحقيق و توليد شد که نتيجه اوليه آن خط توليد موشکهای زمين به زمين با سوخت مايع بود و در اين مرحله موشکهای شهاب و خصوصا شهاب ۳، قدر و انواع ديگر توليد شدند.
چرا امکان استفاده از سيستمهای ضد موشکی عليه ايران وجود ندارد؟
موشک ۲۳۶۲۳ کيلوگرمی سجيل، در زمان ۸۳۵ ثانيه(۱۳ دقيقه و ۵۵ ثانيه) به بيشينه برد خود می رسد. اين موشک طولی در حدود ۱۷.۵۷ متر، ۱.۲۵ متر قطرو سر جنگی به جرم ۵۰۰ کيلوگرم از نوع جدا شونده دارد که اين دو ويژگی يعنی حجم کوچک هدف و سرعت باالای آن؛ احتمال موفقيت دشمن را در استفاده از سيستمهای ضد موشک خود به حداقل می رساند. سامانه های هدفگيری ناوبری و هدايت سجيل دقت بسيار بالايی را برای آن به ارمغان آورده اند که برای اين موشک ارزش عملياتی زيادی را ايجاد کرده است.
موشک سجيل ۲ از سوخت جامد استفاده ميکند که نسل جديدتری از سوخت موشک به شمار ميرود. همچنين اين موشک از سرعت و دقت بيشتری در برخورد با هدف بهره برده و از عملکرد منحصر به فردی در سيستم ناوبری به نسبت ديگر موشکهای زمين به زمين ايران برخوردار است.
موشک های سوخت مايع با توجه به نياز به شارژ شدن سوخت در مخازن پيش از پرتاب، زمان آماده سازی زيادی دارند. در اين حالت امکان شناسايی موشک پيش از پرتاب وجود دارد. برای رفع اين مشکل از سالها پيش سيلوهای زيرزمينی برای پرتاب موشک های بالستيک در نقاط مختلف کشور ساخته شده می توان موشک شارژ شده و آماده شليک را تا چند ماه در آنها نگاه داشت.
با توجه به تعداد زياد اين سيلوها پس از رسيدن زمان تخليه هر موشک، تعداد زيادی موشک ديگر در ساير سيلوها وجود دارند که آماده پرتاب هستند. بدين ترتيب از موشک های سوخت مايع کشور نيز می توان برای حمله اوليه به دشمن استفاده نمود.
تمامی موشک های بالستيک نامبرده از نظر سامانه های هدايت و برای کاهش بازتاب راداری بهسازی شده آماده شليک به سوی دشمن هستند. از نظر تعداد به اذعان کارشناسان خارجی تعداد موشک های ايرانی شليک شونده به اسرائيل در هر روز دهها فروند و برای چند ماه می تواند، باشد.
درآخر قضاوت نهایی برعهده خوانندگان و کارشناسان حوزه نظامی و استراتژیک است تا به درستی ادعاهای مطرح شده،
صحه و یا آنرا نقض کنند. حال باید پرسید کشوری که در داخل مشروعیت مردمی خود را از دست داده است چگونه می تواند خود را در شرایط جنگ خارجی ببیند. گردآوری و خلاصه نگاری : سعید زادقی